Midden Aarde RPG - Speeltopic 2 - Speeltopics

Dit is het inschrijftopic voor een verhaal in Midden Aarde.

De rode lijn:

Regels:



Personages

Elfen:
Thranduil Oropherion(m) – Newton
Saralinde "Alesia" Elensar (v) – WenseKronik
Ithilwen Cûtalion (v) – LakeTown
Larduin Paarthunax (m) – DelanoDKM
Elrohir Elrondion (m) – GilGalad
Ireth Sáralondë (v) – Kiligirl
Galahad (m) – Unox22

Mensen :
Angel Elthenin (v) – Feanor
Gawain Strongbow (m) – Lannisters
Brennen Uquenyondo (m) – GilGalad
Keyla (v) – Took
Sha’rin Gawahir (v) – OakenshieId
Caylith Maera (v) – MargotAnne

Hobbits:
Chase Hidden (m) – Lannisters
Hobson Gamgee (m) – Theatre
Prisca Baggins (v) – Snowqeeun

Dwergen:
Lili Houtblad (v) – WenseKronik
Thorin Oakenshield (m) – OakenshieId
Fíli (m) – Took
Kíli (m) – Elvithien
Gengi (v) –Theatre
Bombur (m) – FinnickOdair
Rurin (m) – Kiligirl

Half ork/half mens
Skylar(v) - LynnBlack


Verwante topics:
Brainstormtopic
Rollenstory
Praattopic, Praattopic 2
Inschrijftopic 1, Inschrijftopic 2

Vorige speeltopics: 1

Het nieuwe topic!

[ bericht aangepast op 11 feb 2014 - 18:43 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Keyla schrok even van de struikrovers. Gawain deed er redelijk rustig over maar Keyla kreeg er de kriebels van, al wist ze dat ze waarschijnlijk veel engere dingen zou kunnen tegenkomen onderweg. Orks, bijvoorbeeld. Of aardmannen. Keyla huiverde, ze moest er niet aan denken.
En dan had je natuurlijk de draak. Het vreselijkste wezen van midden-aarde.
Keyla knikte en schonk Gawain een glimlach. 'Hoe moeilijk kan het zijn?' Zei ze schouderophalend, maar ze wist wel beter. Ze had de meest afschuwelijke dingen gehoord over het beest.

---

What do we say to the god of death? ''Not today.''

Ignatius de Blauwe

'Heel moeilijk,' onderbrak Ignatius de vrouw die Keyla heette.
'Het gaat heel moeilijk worden, en het zal een lange weg zijn. We zullen elkaar nodig hebben, we zullen kracht nodig hebben en we zullen vooral ook een slim plan nodig hebben. We komen onderweg ongetwijfeld obstakels tegen waar we niet op gerekend hebben, en dus hebben we ook vindingrijkheid nodig, en als ik jullie zo zie, dan denk ik,' Ignatius streek even door zijn haar en viel stil, alsof hij in gedachten verzonken was.

Brennen Uquenyondo

Brennen voelde zich niet erg gemakkelijk door de vragen van de elf naast hem. Hij had eerlijk op zijn vraag geantwoordt, maar wist niet zeker of dat wel zo slim was geweest. 25 was echt heel jong voor een elf, dus dat zou sowieso de vragen de elvenheer opwekken. Hopelijk kon hij het nog even geheim houden. Hij pakte voorzichtig wat te eten, nadat hij dat de elf ook had zien doen. Het was even geleden dat hij wat gegeten had, maar hij was wat huiverig om in deze menigte dingen te doen. Toen hij bedacht hoe schijterig hij bezig was, besloot hij om proberen zich wat minder van de anderen aan te trekken. Als hij iets wilde, moest hij het gewoon doen. Echter wilde hij niet opvallen, al helemaal niet nu hij met zijn geheim zat. Hij kende niemand en voelde hier zich gewoon niet op zijn gemak.
'Niet fluisteren, Kili, een gezelschap hoort geen geheimen voor elkaar te hebben!' hoorde hij de tovenaar toen zeggen en hij voelde zich nu nog minder op zijn gemak. Hij had dus wel geheimen voor iedereen. Na een tijdje stil om zich heegekeken te hebben, besloot hij om weg te gaan. Hij had al meerderen van tafel zien opstaan en hij wist zeker dat hij zich ergens anders fijner zou voelen dan hier. Stilletjes schoof hij zijn stoel naar achter en liep hij weg. Hij kreeg nog een vragende blik van Elrohir. 'Even frisse lucht halen,' zei hij tegen hem en liep de zaal uit. Het was dat de weg naar buiten niet moeilijk was, maar anders had hij wel even moeten nadenken hoe hij buiten had moeten komen. De toren was gigantisch en zou vast vele kamers bevatten.
Buiten gekomen, zag hij daar iemand staan. Door zijn lengte, blote voeten en krulhaar wist hij dat het een hobbit was. Ondanks dat hij er nog nooit één had gezien, had hij wel geleerd hoe hij ieder ras kon herkennen.
'Gegroet, het begint hier erg druk te worden,' zei hij tegen de Hobbit. Het was namelijk wel echt dat het flink druk begon te worden bij deze bijeenkomst.

---

Stenenlikker

OdairFinnick schreef:
Als hij op deze queeste zou gaan, zou het wel handig zijn als hij een eigen voorraad eten mee zou nemen. Van elk stuk brood dat hij pakte, gooide hij de helft in zijn schoudertas en van elke appel pakte hij een tweede die hij ook verstopte. Hij deed het erg onopgemerkt en was ervan overtuigd dat niemand doorhad dat hij het pakte, omdat iedereen van hem gewend was dat hij veel at.
De enige die het had gezien, was Priscake. Zijn hele gezicht werd zo rood als de tomaat die hij zojuist in zijn tas had gestopt en hij haalde vlug zijn hand eruit. 'Ik eh - niets zeggen, alsjeblieft.' Hij sloeg zijn ogen neer en vroeg zich af of hij nog dieper kon zinken dan dit. Dat juist die mooie Priscake had gezien dat hij eten stal, dat was het ergste wat hem kon overkomen. 'Ik wil gewoon heel erg graag mee.'

Prisca Baggins

Ze zag wat Bombur deed en hield gewoo haar mond, ze keek hem aan en knikte. Ze zal niks zeggen erover -nog niet-. 'Oke, maar je weet dat het gevaarlijk is' zei ze tegen hem em grijnsde even. Zij is eigenlijk de enige echte hobbit vrouw die mee reist. Natuurlijk was May er ook, maar een echte hobbit was ze zeker weten niet.
Ze kon wel goed met haar over weg, maar vrienden kan je niet vinden in haar woordenboek. Prisca is nooit vrienden geweest met de andere hobbits, ze verzorgd ze alleen als ze kwaaltjes hebben of zijn gewond, meer niet.
'May hoe was de reis?' Vroeg ze heel gewoon aan haar en glimlachte licht. Ze mocht haar wel. Zij is één van de weinige hobbits die die meer van koken houd -taarten maken- dan echt eten.

---

Standing frozen, in the life I've chosen. You wont find me, the past is all behind me. Buried in the snow.

Chase Hidden
Chase keek op toen er iemand bij hem kwam en tegen hem sprak. Hij schraapte ongemakkelijk zijn keel en ging staan. 'Oja?' Vroeg hij en haakte zijn duimen achter zijn bretels terwijl hij ongemakkelijk op zijn voeten heen en weer wiebelde. Hij vond het een beetje beschamend dat hij hier nog was en niet naar binnen was gekomen. 'Ik heb nog niemand gezien.' Zei hij uiteindelijk en schraapte opnieuw zijn keel. Hij bekeek de man rustig en glimlachte voorzichtig. 'Mijn naam is Chase Hidden.' Zei hij vriendelijk en stak zijn hand naar de man uit, die zich voorstelde als Brennen. Hij knikte rustig en haakte zijn duim opnieuw achter zijn bretel. 'Is iedereen er al?' Wilde hij nieuwsgierig weten.

---

You know, sometimes when you cage the beast, the beast gets angry.

'Ik zal niet opnieuw iets pakken!' zei Bombur, die niet had gehoord dat Priscake tegen iemand anders was gaan praten. 'Kom je - kom je uit de Gouw?' Hij wilde graag met haar blijven praten, al zou ze zich vast snel vervelen bij hem. Hij was maar een saaie dwerg die zo weinig avonturen had meegemaakt.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Eh, beste Orkman,' zei Hobson, die er maar vanuit ging dat de Ork die hem simpelweg over zijn schouder gehangen had, een man was, 'zou het uitkomen als u me neer zou zetten? Ik heb een dringende taak te vervullen en ik wil niet te laat komen, ziet u. Niet dat ik weet hoe laat ik er moet zijn, maar ik zou graag op tijd komen of in ieder geval zo op tijd mogelijk.'
De Ork zei iets, Hobson verstond hem niet door zijn lage stem en omdat hij niet de moeite nam om zijn hoofd in Hobsons richting te draaien, wat ook erg moelijk ging, gezien Hobson half op zijn rug hing en hij heen en weer schokte bij iedere stap die de Ork zette. Zijn metgezel liep voor hen uit en hem kon Hobson al helemaal niet verstaan. Hij vond, daar leek het tenminste op, een lied in zijn Orkentaal en leek zich niet eens meer bewust van zijn prooi. Hij hield de pony aan haar poten ondersteboven vast en had het dier een touw om de muil gedaan, zodat het stopte met hinniken.
'Hoe dan ook,' zei Hobson met luide stem, zodat hij ook de andere Ork kon bereiken. 'Het zou echt beter zijn als u me losliet, weet u. Ik ben liever niet onbeleefd.'
'Hou je stil!' gromde de Ork en hij sloeg Hobsons lichaam tegen zijn schouderblad, zodat de lucht uit zijn longen werd geperst en hij even niets kon uitbrengen.
De Orks stapten voort en Hobson schudde achter hen aan.

---

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Thorin II Oakenshield
Thorin keerde uiteindelijk terug naar de zaal. Hij kon zich niet de hele tijd blijven verstoppen dat wilde hij ook niet. Hij was niet aan het idee gewend dat Thranduil zich onder hetzelfde dak bevond, maar hij zou er toch mee moeten leven en hem zoveel mogelijk uit de weg gaan.
Toen hij in de zaal kwam, vond hij het maar benauwd en besloot hij toch even een naar buiten te gaan, gezien daar ook mensen stonden. Hij vond dit vreemde, hoge gebouw maar vreemd en snoof liever de boslucht in.
Hij ging door een hoge deur naar buiten en knikte even naar een hobbit en een man die hij nog niet eerder gezien had. Hij hoopte dat deze hobbit beter gemanierd was dan de vorige die hij had ontmoet, maar er werd in ieder geval niet met een dolk naar hem geworpen. Omdat hij de mannen niet wilde storen tijdens hun gesprek, liep hij naar zijn pony toe om te zien of alles in orde was met het dier, dat hem nog ver zou moeten brengen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Dan denk je wat?' Vroeg Keyla bits. Ze hield er niet van als mensen hun zinnen niet afmaakten. Ze wist heus wel dat de tocht niet al te makkelijk zou worden. Ook snapte ze wel dat ze een slim plan nodig hadden om de draak te slachten. Een heel slim plan zelfs.
Hoe pak je dat überhaupt aan? Er is geen wapen waarmee je een draak zou kunnen slachten, bedacht Keyla zich.

---

What do we say to the god of death? ''Not today.''

Wie is "May"? - Bij Prisca..

Gawain Strongbow
Gawain luisterde geamuseerd naar de tovenaar, die zich plotseling in het gesprek mengde. Hij veegde bedenkelijk over zijn litteken terwijl hij luisterde naar de woorden. Toen de man stil viel en Keyla daar op reageerde, grinnikte hij zacht. Hij mocht haar wel, die Keyla. Al vond hij haar er wat jong uit zien. Maar ach, Gawain zelf was ook nog maar 24, bijna 25. En leeftijd maakte niet uit, zolang ze maar moed had. Hij keek vragend richting de tovenaar, die in gedachten leek verzonken en dronk snel de laatste slok drinken op. 'Ik ga even bij mn paard kijken.' Zei hij tegen Keyla en schoof zijn stoel naar achter. 'Hij is gewond geraakt in een het gevecht tegen de orks.' Hij glimlachte ongemakkelijk en ging staan. 'Niks ernstigs, dacht ik.' Voegde hij er nog rustig aan toe en liep weg van de tafel.

---

You know, sometimes when you cage the beast, the beast gets angry.

Ignatius de Blauwe

'Dan denk ik dat we nog een héél lange weg te gaan hebben!' antwoordde Ignatius Keyla's vraag.
'En beslist geen makkelijke. Ik had eigenlijk een betere groep verwacht, maar ach, je moet roeien met de riemen die je hebt, nietwaar? En dan heeft ook ieder van jullie de kans om het tegendeel te bewijzen, om te bewijzen dat jullie wél goede lieden zijn, al betwijfel ik of de meesten van jullie dat gaat lukken.'

[Volgens mij is May de hobbit van MyHome. Die moet ik nog in de lijst zetten, zie ik. :’D]

Thorin II Oakenshield.

Thorin keek jachtig over zijn schouder toen hij voetstappen hoorde, maar het was een doodgewone, jonge man en hij knikte hem even toe terwijl hij zijn pony achter de oren kriebelde. Hij vermoedde dat deze man ook naar zijn rijdier kwam kijken, waardoor hij zijn argwaan met de nodige moeite liet varen. Het was goed als hij op zijn hoede was, maar het zou te vermoeiend zijn als hij van iedereen een dolksteek verwachtte.

---

Every villain is a hero in his own mind.

[Oohh.. Ok! x]]

Gawain Strongbow
Gawain grinnikte nog zacht bij het horen van Ignatius' woorden. Hij was dus niet de enige die vreesde of deze groep wel goed genoeg was voor de taak die er van ze verwacht werd.. Hij liep door naar buiten, waar hij nog een Hobbit zag staan. Hij kon een zoveelste grijns niet onderdrukken. Zijn blik viel op de dwerg, die bij zijn pony stond en argwanend zijn kant op keek. 'Hallo.' Begroette hij de dwerg vriendelijk. Hij floot op zijn vingers, waarna Aino rustig aan kwam lopen. Aino stond nooit vast, daar raakte hij gestresst van. Hij had vrijheid nodig. En Gawain wat licht, om de wond te kunnen bekijken. Hij zuchtte diep toen hij zag dat hij toch wel goed geraakt was. 'Het geneest wel, vent.' Beloofde hij Aino en depte met zijn mouw wat bloed weg. 'Zie je. Het ziet er erger uit dan het lijkt.' Glimlachte hij opgelucht, toen de meeste bloed weg was. Aino had een grote wond op zijn borst, maar het viel mee met hoe diep hij was. Gawain klopte het dier rustig op zijn hals en draaide zich weer om naar de dwerg. 'Ik geloof dat ik u nog niet eerder heb gezien. Enkel toen je de zaal in en uit liep.' Zei hij rustig. 'Mag ik vragen hoe u heet?' Gawain wilde zoveel mogelijk namen weten, dus zou hij het iedereen persoonlijk vragen als het moest.

---

You know, sometimes when you cage the beast, the beast gets angry.

Wow... Ik volg het niet helemaal. @Oakenshield: Laten we Sha'rin en Rurin maar gauw komen, het is beter als we gewoon vertrekken

---

"She Is Far Away, She Is Far Far Away From Me." ~ Kili About Tauriel

Thorin keek even naar de mens, die beter gemanierd was dan de meesten die hij tot nu toe had gezien. ‘Thorin, zoon van Thraín, zoon van Thrór, koning onder de berg,’ stelde hij zich voor en hij boog even zijn hoofd. ‘En wat is uw naam?’

---

Every villain is a hero in his own mind.