The Last Lucky Straw • One Direction • 5SOS • Speeltopic - Speeltopics

Datingsites, de meeste mensen kunnen er wel een paar zo uit hun hoofd opnoemen. Plekken waar je jezelf kunt zijn zonder toch teveel prijs te geven, aangezien de meeste anoniem zijn. Foto's komen er niet aan te pas, alleen een vakje waar je iets over jezelf kunt vertellen, van hobby's tot verre familieleden, niks is te gek. Als je geïnteresseerd bent in iemand kun je diegene een berichtje sturen of chatten. Het is altijd riskant, want je weet nooit wie er achter het scherm zit, of diegene wel echt die eenentwintigjarige jongen in plaats van drieënveertig. Toch kan het ook voor hechte vriendschappen en relaties zorgen, waar iedereen natuurlijk op hoopt. Zo ook een aantal jonge mannen die het hoogtepunt van hun leven hebben bereikt, of dat nou komt omdat je een gezin hebt of al twintig weken op nummer een staat met je hitsingle. Ze hebben alles wat ze willen, maar compleet gelukkig zijn ze niet. Ze missen namelijk iets. Liefde. Dat kan komen omdat je vriendin of vrouw, vriendje, je amper meer ziet staan en je liever kwijt dan rijk is of omdat mensen je alleen willen voor de roem. Waarom zou je -je dan niet inschrijven op een anonieme datingsite? Niemand kent je of weet hoe je eruit ziet, dus kan daar niet op beoordeeld worden, ook niet over je verleden. Als je dan iemand vind waarmee het klikt en waarop je toch wel verliefd wordt is elkaar in het echt meeten de logische volgende stap. Maar wat nou als degene nou is wat je dacht? Of misschien zelfs beter is dan dat? Ga je dan samen verder als stel, vrienden, of breek je het contact toch maar volledig af?

Rollen •
Louis William Tomlinson • IamGroot
Zayn Javadd Malik • TateLangdon
Liam James Payne • Malikhuana
Niall James Horan • Ashwin
Harry Edward Styles • Styford
Ashton Fletcher Irwin • Tethys
Calum Thomas Hood •
Michael Gordon Clifford • IamGroot
Luke Robert Hemmings • Hemlinson
Zachary 'Zack' Gamble • Goner
Tate Evan Walker • TateLangdon

Regels •
• Minimaal 7 regels, 200 woorden, schrijven, dat is niet heel erg moeilijk.
• Graag met leestekens en hoofdletters typen.
• OOC graag met haakjes; [] {} () - -
• Als je een week niet hebt gereageerd zonder te laten weten waarom lig je er zonder pardon uit.
• Reserveringen blijven 48 uur staan. Reservatie telt tot dat de rol helemaal af is.
• Geen Mary Sue's (perfecte personages)
• Naamsveranderingen doorgeven.
• Geen personages van anderen besturen.
• Alleen Malikhuana of Atweh maken de nieuwe topics aan.

Begin: Het lijkt een doodnormale dag als alle anderen, de zon schijnt, maar niet te fel en op een fijne temperatuur, een paar wolkjes aan de lucht waarvan het sowieso niet zal gaan regenen. De perfecte nazomersedag dus. Toch is het een niet heel normale zaterdag, het is de dag dat de jongeren eindelijk degene die ze hebben ontmoet op het de site in het echt zullen zien. De spanning ligt hoog en daardoor hebben sommigen nog wel de neiging om de verwachting ook iets te hoog te hebben. Het zou goed kunnen dat het een enorme tegenvaller is en je het alleen uit zit voor de beleefdheid, maar met een klein beetje geluk is deze middag er een waarin je iemand ontmoet die je nooit meer kwijt zou willen.

[ bericht aangepast op 31 okt 2014 - 20:18 ]

---

Because I love him, do I need another reason?

Michael Clifford
Ashton zijn goedkeuring deed me zeker goed, waardoor ik eigenlijk wel het idee in mijn botte kop kreeg dat we nu wel konden gaan afrekenen en reserveren. Ik stelde het voor en zette Lucas vast weg in z'n kinderwagen. Daarna friemelde ik nog wat met Ash zijn vingers. Dat deed ik nu eenmaal erg graag en Ash zijn lange vingers waren er perfect voor. Ik bloosde een beetje toen hij voorstelde om dan vanavond te betalen. Eigenlijk wilde ik het afslaan, maar door zijn verlegenheid durfde ik het eigenlijk niet. Ik wilde hem niet nog ongemakkelijker maken, want ik wist hoe erg dat was. Ik zwaaide de ober hierheen en vroeg snel om af te rekenen. Hij kwam al snel terug met de bon en ik gaf hem met een paar briefjes het geld, zodat er net geen pond fooi bij lag. Ik keek naar Ashton en stond op. "Zullen we gaan?" vroeg ik terwijl ik vast achter de kinderwagen ging staan. Luke kon wel lopen, maar het kostte zoveel tijd en hij rende vaak weg. Ik wilde gewoon nu niet constant achter hem aan moeten lopen omdat hij afgeleid werd. Ik hield mijn arm naar hem uit en wachtte tot hij zich bij me zou voelen, of uberhaupt zou opstaan. "We kunnen daarna misschien nog wel even iets leuks doen, maar ik moet straks wel vast naar de zaal. Het spijt me." zei ik met schuldige oogjes. Ik vond het echt heel erg dat ik niet gewoon een dagje met hem kon besteden, maar het was mijn inkomen en een klein reserfje voor op tour was altijd wel fijn.

---

Bowties were never Cooler

Louis Tomlinson
Ik hoorde Harry achter me een beetje hijgen terwijl ik de deur naar mijn appartementje opende. Ik moest me echt bedenken dat niet iedereen de conditie had om zomaar een aantal trappen op te rennen. Gelukkig was hij niet al te boos, want toen ik de deur opende en naar hem omkeek zag ik alleen nieuwsgierigheid in zijn ogen. Ik glimlachte en heette hem welkom in mijn huis toen hij binnenstapte. Zelf stapte ik na hem binnen en smeet mijn sporttas in een hoek om daarna de boodschappen van hem over te nemen. Ik hobbelde ermee naar de keuken en begon ze uit te pakken. Het was niet veel, dus dat ging wel. Zijn antwoord over de thee kreeg ik onder het opzetten van water en ging verder met uitpakken. Dat was simpel, want dan zette ik gewoon een pot thee. Toen alles dan toch uitgepakt was ging ik op het aanrecht zitten, bungelend met mijn benen. Ik glimlachte toen ik opkeek van de ketel en recht in Harry zijn prachtige groene ogen keek. Ik stelde hem voor dat hij eventjes rond ging kijken terwijl ik hier wachtte en thee maakte. Zijn kusje deed me glimlachen en om daarna nog iets breder te glimlachen bij het zien bij zijn enigsinds schuddende achterwerk toen hij wegliep. Hij had een klein kontje, maar wel een heel lekker kontje. Nee, daar aanzitten zou zeker geen straf zijn. Zoizo was aan Harry zitten en bij hem zijn geen straf. Ik werd een beetje uit gedachten gesleurt door het kokende water. Daardoor moest ik van het aanrecht af om mijn theepot te pakken, een echte oma-theepot met bloemetjes, die ik ook van mijn oma had gekregen, maar ik vond hem prachtig. Ik deed er theezakjes in en daarna het kokende water. Net toen ik weer op het aanrecht ging zitten met de nu hete theepot naast me, kwam Harry terug. Zijn voorkant was toch ook wel heel leuk om te zien. Ik glimlachte toen hij weer tegen me aan kwam staan en sloeg mijn armen om hem heen. "Je mag zo vaak langskomen als je wil." zei ik met een dezelfde glimlach, die eigenlijk niet meer van mijn gezicht te slaan was. "We moeten nog even wachten op de thee, maar ik weet nog wel iets heel leuks om te doen tijdens de wachttijd." zei ik met een duidelijk speelse glinster in mijn ogen. Ik pakte voorzichtig zijn hoofd vast en trok hem naar me toe om onze lippen te verenigen. Zoals al zo vaak vandaag ontplofte er een bom vol vlinders in mijn buik. Mijn vingers vlochten zich door zijn krullen en mijn benen wikkelde ik om zijn heupen. Ik wilde hem gewoon graag dichtbij me houden. Nu ik hem eenmaal bij me had wilde ik hem nooit meer laten gaan. Mijn lippen versmolten met de zijnen en het voelde gewoon goed. Het voelde alsof het allemaal zo hoorde te zijn en ik was erg blij dat dat zelfs na daarnet zo was. Alles was nu gewoon even goed. Mijn intense gevoel voor hem vloeide over mijn lippen naar de zijne. Ik wilde hem gewoon bewijzen hoeveel in van hem hield. Met woorden was ik namelijk niet zo goed, en driekwart van de tijd viel het verkeerd. Met acties was ik een heel stuk beter. Nogsteeds deed ik vaker dan eens dingen fout en kreeg nog wel eens een klap voor mijn kanis, maar het ging veel beter dan met woorden. Nu dacht ik daar niet aan, ik dacht eigenlijk nergens aan. Dat ging gewoon niet omdat de lippen van de jongen mijn brein kortsloten en me compleet afhankelijk van hem maakten. Een ding was wel zeker, als we wel verder zouden gaan dan dit, zou ik zeker niet bovenop eindigen.

---

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Vanaf het moment dat ik naar binnen liep keek ik mijn ogen al uit, het was niet een alledaags appartement, maar het beeld klopte wel en het was gewoon mooi. Wat afwezig antwoordde ik Louis op de vraag of ik thee wilde, ik was te afgeleid door alles om me heen. Na even kon ik me weer redelijk concentreren en volgde ik de jongen richting de keuken. Als hij hulp nodig had mocht hij dat zeggen, maar aangezien het best weinig was -was het niet zo erg. Hij zette het water alvast op, waarna ik tussen zijn benen in ging staan en wat naar hem toe leunde. Ik knikte instemmend bij zijn voorstel om nog wat rond te kijken en drukte een kusje op zijn lippen voor ik het hier eens ging verkennen. Het idee van het bed dat er gewoon boven zat gaf me hetzelfde enthousiasme dat ik had als kind toen ik voor het eerst overnachtte in de boomhut die mijn vader en ik samen hadden gemaakt, waarom precies wist ik niet maar ik vond het leuk. Net als het dakterras, het was het hoogste punt van het gebouw dus je kon rustig doen wat je wilde zonder bekeken te kunnen worden door buren of vanaf de grond, dan was het goed dat ik geen hoogtevrees had. Ik keek nog even rond in de woonkamer en waar de badkamer was, dat kon nog van pas komen, voor ik terug liep naar Louis en weer op mijn oude plek ging staan. Met een zucht zei ik hem heel subtiel dat ik eigenlijk best jaloers op hem was terwijl hij zijn armen om me heen sloeg. Ik glimlachte bij zijn woorden en leunde automatisch iets meer naar de jongen toe. Een brede grijns verscheen om mijn lippen door zijn speelse woorden en ik liet me gewillig door hem naar zich toe trekken. Hij trok me meer tegen zich aan dus pakte ik hem bij zijn heupen vast om hetzelfde te doen. Dit was gewoon alsof we dit dagelijks deden, het leek zo normaal en zijn lippen pasten perfect op de mijne. Ik groef mijn nagels heel lichtjes in zijn huid door zijn kleren heen om zo geen centimeter tussen ons in te laten, zijn warmte en aanwezigheid was daar te fijn voor. Misschien dat ik me daarom er meer op moest gaan focussen om adem te halen, want dat kon ik zo vergeten als Louis me kuste. In het moment kon ik de kans niet laten liggen wat verder te gaan dan een gewone kus en ging heel licht met mijn tong over zijn onderlip, hopend dat hij de wel erg duidelijke hint oppikte en niet koppig ging doen, wat ik eigenlijk wel van hem zou verwachten. Het was alleen erg lastig om me te kunnen concentreren als hij al door gewoon in mijn buurt te zijn mijn lichaam al op hol bracht. Nog nooit had iemand vanaf de eerste ontmoeting zo'n sterk effect op me gehad en maakte me al helemaal niet meteen gretig voor meer. Misschien was die automatische passie voor de jongen wel een goed teken, dat dacht ik tenminste, waardoor ik de hoop kreeg dat dit ook in de toekomst zo bleef en dat het tussen ons nog iets moois kon worden, want ik had niet het idee dat ik ooit moe zou worden van iemand als Louis.

---

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson
De jongen voelde gewoon zo goed een normaal tegen me aan. Alsof dit het normaalste ter wereld was en we nooit anders hadden gedaan. Alsof we vaker dan eens al zoenend tegen het aanrecht aangeplakt hadden gestaan. Ik voelde zijn nagels over mijn rug gaan en rilde een beetje, terwijl mijn vingers zacht aan zijn krullen trokken. Dit was namelijk echt geen normale kus meer, zelfs al deden onze lippen dat nog wel. Dat zou alleen niet lang meer duren als het aan mij lag, en blijkbaar dacht Harry hetzelfde. Ik voelde al snel zijn tong langs mijn lip gaan. Eigenlijk wilde ik direct mijn mond openen, maar ik vond het ook wel leuk om een beetje te kloten, zeker nu het kon en er consequenties tegenover konden staan die een stuk leuker waren dan dit, al was het vooruitzicht erop ook spannender. Ik hapte even naar zijn tong en beet er zacht in voor ik toch mijn mond voor hem openstelde. Kijk, ik was een plaaggeest, maar zelf was ik vrij gretig naar meer. Niet perse gretig om verder te gaan, maar vooral gretig naar mer van de krullenbol die ik nu als een soort koalabeer omklemde. Ik tikte zacht met mijn tong tegen de zijne en spande mijn ledematen nog iets beter aan om mezelf dichterbij hem te doen zijn. Ik wilde hem gewoon echt niet meer loslaten. Misschien was ik wel gewoon hebberig en egoïstisch, maar ik wilde hem gewoon echt niet met iemand hoeven delen. Hij was nu officieel van mij en ik ging hem nooit meer laten gaan. Ik trok na even terug en keek de krullenbol in zijn grote groene ogen. "Dus, liever dit, of liever thee?" vroeg ik terwijl ik eventjes verleidelijk over mijn lip likte. Ik gaf hem nog en knipoogje, maar liet hem zeker niet los. Heel eventjes misschien, met een hand, zodat ik de theepot ietsjes verder weg kon schuiven. Zo kon die niet breken, of brandwonden veroorzaken. Dat tweede was handig voor ons en dat eerste lag meer aan de sentimentele waarde van de theepot. Ik trok Harry naar me toe tot onze voorhoofden en neuzen elkaar raakten. "Je bent echt te leuk. Het zou illigaal moeten zijn. Iedereen kan dat zien en volgens mij staat het internet nu vol vragen wie nu die sexbom is aan mijn arm op de kinderboerderij." zei ik voor ik speels een kusje op zijn neus drukte. Ik schoof daarna helemaal van het aanrecht af, om nu echt aan zijn lichaam te blijven hangen. Tja, ik bleef erg kinderlijk en een complete malloot. Toch vond ik het wel heel lekker hangen. Zijn schouders waren lekker breed en hij leek me zeker wel sterk genoeg om een kleine opdonder als ik te dragen, al was hij nogsteeds wat dunnig. Als hij me niet zou houden, zouden we op de keukenvloer terrecht komen, wat misschien iets minder prettig zou zijn voor mijn rug, maar het was niet alsof ik dan niet gewoon in de slappe lach zou zakken en compleet stuk zou gaan. Dan zette ik mezelf nog wel meer voor schut, maar goed. Het was niet alsof hij nu al anders over me dacht dan dat ik een complete idioot was. Ik had dus echt niets te verliezen met deze zet.

---

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Ik grijnsde licht toen ik de jongen voelde rillen door mijn nagels die licht over zijn rug heen gingen, wat ik zeker expres deed want ik deed het op zo'n langzame en lichte manier dat het onmogelijk was er geen kippenvel van te krijgen. Dat Louis zacht aan mijn haar trok kon me niet deren, ik vond het juist fijn omdat het zei dat hij me onmogelijk dicht bij zich wilde hebben. Om iets verder te gaan dan een normale kus gleed ik met mijn tong langs zijn lippen in de verwachting dat hij zijn mond voor me zou openen. Ik had het eigenlijk ook wel zien aankomen dat hij zich niet zomaar gewonnen gaf en dat hij me eerst moest laten merken dat hij verre van zo onderdanig was dan als hij leek. Een grom rolde over mijn lippen toen hij heel zacht zijn tanden in mijn tong zette. Het was geen vervelend gevoel, het frustreerde me gewoon een beetje dat hij me niet als vanzelf de leiding liet nemen. Al leek ik ook te merken dat Louis dit juist deed om een reactie van mijn kant uit te lokken dus hield ik me in, dat plezier ging ik hem niet doen zolang me tegen werkte. Het was dan ook een goede beslissing van hem om toch zijn lippen te openen. Voorzichtig verkende ik een beetje, aangezien dit onbekend terrein was voor me, of in ieder geval met deze jongen en ik niet wist wat ik wel en niet kon flikken. Het voelde in ieder geval niet slecht en maakte me nieuwsgierig naar meer. Ik trok zijn heupen nog wat dichter naar de mijne en leunde met mijn bovenlichaam dichter naar hem toe, alsof mijn leven er vanaf hing dat mijn hele lichaam tegen het zijne gedrukt stond. Toen hij terugtrok pruilde ik zielig, ik was echt nog lang niet klaar met hem, al grijnsde ik weer een beetje bij zijn woorden en het likken over zijn lip. "Ik had toch niet zo'n dorst," zei ik speels terwijl Louis de theepot wat van ons weg schoof, wat maar beter ook was. Gewillig boog ik me nog wat naar hem toe toen hij zijn voorhoofd en neus tegen die van mij aan drukte. Het was prettig om zo dicht bij hem te zijn, al raakte ik flink afgeleid door zijn blauwe ogen. Ik lachte even zacht om zijn woorden en schudde mijn hoofd een beetje. "Sexbom? Die meen je toch hopelijk niet, hè? Mensen mijden me liever dan dat ze in een straal van tweehonderd meter bij me zijn," zei ik met een kleine glimlach en hij ondertussen een kusje op mijn neus drukte. Een geschrokken piep rolde over mijn lippen toen hij zomaar van het aanrecht afschoof en ik heel snel moest reageren zodat we niet allebei op de grond zouden belanden. Daardoor lagen mijn handen nu onder zijn kont om hem hoog te houden en leek ik hem beschuldigend aan, voor hetzelfde geld waren we onderuit gegaan. Ik kon toch niet lang boos op hem zijn. "Idioot," mompelde ik en drukte een kusje op zijn lippen, om hem stevig tegen me aan te blijven houden. Hij was te lief en schattig om boos op te blijven. Het was goed dat Louis niet een van de zwaarste of grootste was, anders had ik hem echt niet zo lang kunnen houden. "Weet je, eigenlijk hebben we niet eens een relatie. Je hebt me nooit gevraagd," zei ik, hardop nadenkend. Ik nam wel aan dat we iets hadden, zo voelde het ook en zo handelden we ook, maar officieel was het niet. Onschuldig keek ik hem aan en rustte mijn voorhoofd weer tegen de zijne, wachtende op een soort reactie.

---

Because I love him, do I need another reason?

Ashton Fletcher Irwin.

Als ik verlegen voorstel vanavond te betalen bloost Michael, gelukkig slaat hij het niet af. Michael wenkt de ober met een zwaai en vraagt snel om de rekening, die de ober snel haalt en Michael betaalt. Michael kijkt naar me en staat op, waarna hij, terwijl hij achter de kinderwagen gaat staan, vraagt of ze zullen gaan. Hij houd zijn arm naar me uit en ik sta op, waarna ik vorzichtig mijn hand in de zijne laat glijden, een beetje onzeker. Mijn hand slokt de zijne haast op en zachtjes draait mijn duim een rondje, alsof ik wil vragen of het oké is, dan laat ik de hand weer los, hij zal Lucas moeten duwen. Het is een nieuw gevoel, maar ik vind het spijtig, denk ik. Het is vreemd. Ik glimlach Michael toe, nee, niet mijn enorme glimlach waarbij de kuiltjes in mijn wangen gewoon tot gaten omslaan, maar een lieve glimlach, ook een kleine glimlach kan betekenisvol zijn. Daarna zegt hij dat we misschien nog wel even iets leuks kunnen doen, maar dat hij daarna wel alvast voor moet bereiden op vanavond. "Geeft niet," zeg ik. Natuurlijk had ik graag de hele dag met hem op willen trekken, maar ik begrijp het heel goed en ben met deze tijd allang blij.

---

Reality's overrated.

Louis Tomlinson
Ik zag hem pruilen toen ik terugtrok, maar dat veranderde al snel toen ik een voorstelletje deed. Zijn grijns deed me misschien net iets te goed, maar gaf me zeker de kracht om vrolijk door te gaan met mijn gekloot. Ik schoof de theepot een stukje weg, omdat ik toch wel gehecht was aan de theepot en ik wilde geen brandwonden. Ik trok hem nog iets dichter naar me toe en leunde onze hoofden tegen elkaar. Ik maakte alleen nog wel een foute opmerking, niet dat ik het niet meende, maar het kon vrij slecht uitpakken, zoals al mijn woorden. Bij zijn tegenspraak rolde ik met mijn ogen en drukte een kusje op zijn neus. "Dan zijn de rest van de mensen echt niet goed wijs. Een knappere en lievere jongen dan jij is er echt niet." zei ik voor ik van het aanrecht schoof. Ik hoorde hem piepen en wankelen, waardoor ik me al schrap zette om de grond te raken, maar in plaats daarvan kwam er een luide piep uit mijn keel omdat hij vrij ruw mijn kont pakte. Nu was het niet alsof ik dat niet eerder had gehad, maar het was al wel een flinke tijd geleden en ik had het niet verwacht. Ik keek hem met twee grote onschuldige ogen aan, terwijl hij me beschuldigend aankeek. Ik klemde me nog iets steviger tegen hem aan en grinnikte even zacht bij zijn verwoording voor mij voor ik hem maar al te graag terugkuste. Toen hij terugtrok pruilde ik even kort. "Maar wel jou idioot." zei ik al snel met een speelde grijns op mijn gezicht. Dit was toch wel een heel stuk leuker dan theedrinken. Bij zijn woorden keek ik hem wat verward aan tot ze echt tot me waren doorgedrongen. Ik stal nog zacht een kusje van zijn lippen en keek hem toen met grote ogen aan. "Boo, wil je mijn vriendje zijn?" vroeg ik aan hem voor ik mijn lippen weer op die van hem drukte. Echt de leiding hoefde ik niet, maar een beetje kloten kon wel, toch? Zeker omdat ik nog altijd probeerde een reactie van hem te krijgen. Hij wilde namelijk duidelijk de leiding hebben, waardoor ik zeker wel een reactie verwachtte als ik hem net iets genoeg ondermijnde. Niet te veel, want anders kon dit verkeerd lopen en mij in een situatie zetten waar ik me minder prettig bij voelde. Ik was dan wel een opdonder, maar zeker niet dominant, al was ik dan weer wel zo iemand die dingen uitlokte. Ik zette mijn nagels een klein stukje in zijn schouders en nek. We waren echt niet zo ver als de normale situaties waarin dit zou gebeuren, maar ik vond het wel passend, sinds hij hetzelfde bij mij al had geprobeerd. Hij was van mij en dat wilde ik graag wel duidelijk maken. Toch betekende dit vooral ook dat hij alles met mij kon doen wat hij wilde, omdat ik van hem was. Misschien was het vreemd, maar het voelde allemaal zo natuurlijk en goed dat ik er niets vreemds aan vond. Zelfs de korte tongzoen van net had gewoon heel natuurlijk gevoeld, zelfs al voelde het een heel klein beetje onwennig. Ik genoot gewoon te veel van de aanwezigheid van deze jongen en elk contact wat onze lichamen maakten, om me ook maar ergens zorgen over te maken. Het leek wel of niets ons kon deren. Niet de paparazzi, niet de club, niet onze families, geen soa's, helemaal niets. Onze liefde was het enige wat telde en iets wat eigenlijk zeker alleen maar meer zou gaan groeien nu we elkaar hadden ontmoet.

Michael Clifford
Ik glimlachte naar Ashton toen hij zijn hand in de mijne legde. Zijn hand leek de mijne wel te verzwelgen, zo groot waren zijn handen en zo klein de mijnen, maar het voelde wel op een of andere manier goed, als ik maar niet te veel nadacht, maar dat had ik nu met alles. Ik moest gewoon niet teveel nadenken en dan kwam het wel goed, hopelijk. Misschien dat ik later wel gewoon zijn werk zou kunnen accepteren en er gewoon mee om kunnen gaan, maar nu leek het verzwijgen wel het beste om te doen. Ik glimlachte bij zijn glimlach en drukte een kusje op een van de kleine kuiltjes in zijn wangen. Hij was echt heel schattig zo met zijn krullen en de kuiltjes in zijn wangen, daarbij voelde ik me een stuk comfortabeler om hem een kus op zijn wang te geven, dan op zijn lippen. Ik wilde hem namelijk wel mijn genegenheid laten voelen, maar kon me nog niet brengen tot een kus op zijn lippen, omdat mijn hoofd daarvoor toch net iets te erg begonnen te werken. Ik verontschuldigde me intussen wel voor het feit dat ik straks weg zou moeten. Hij leek het niet erg te vinden, maar ik voelde me er toch naar over. Ik haakte toen toch maar voorzichtig mijn arm door de zijne en begon toen met een licht blosje op mijn kaken met Ashton en de buggy naar het restaurant te lopen. We liepen rustig langs het water, maar ergens halverwege hield ik halt. Ik had namelijk iets gemerkt aan Ashton, maar had er niets over durven zeggen in het cafe, omdat ik het niet ongemakkelijk wilde maken en ook omdat ik niet wist wat het was en of hij het in het openbaar wilde brengen. "Ashey? Wat is er?" vroeg ik zacht terwijl ik hem met mijn glinsterende, maar nu toch ook flink bezorgde, ogen aankeek. Ik was best bang dat hij naast dat van daarnet nog iets achterhield, iets een stuk persoonlijkers dan dat van net. "Je weet dat je me kan vertrouwen, toch?" voegde ik eraan toe. We deelden al zo lang bijna alles, dat ik hoopte dat hij me echt vertrouwde, want dat deed ik met hem nogsteeds, grotendeels dan, maar goed.

---

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Bij zijn opmerking nadat hij had teruggetrokken ging ik er gelijk tegenin, want het was gebruikelijker dat ik werd behandeld als ongedierte dan dat mensen me zagen staan op de manier Louis deed. De jongen zag me tenminste als iemand die ook gevoel had en was een van de weinigen die mijn obsessie met de natuur en bloemenkransen leek te accepteren, hij droeg er zelfs nog steeds een in zijn haren. Ik glimlachte een beetje bij het kusje op mijn neus, van hem had ik het eigenlijk wel nodig dat hij zo lief voor me was en dat hij mijn woorden ontkende. Als hij dat zei betekende het zo veel meer voor dan als wie dan ook precies hetzelfde zou zeggen. Liefdevol drukte ik een kusje tegen zijn kaak aan voor ik verrast piepte toen Louis uit het niets van het aanrecht schoof en daardoor al zijn gewicht op mij rustte. Was ik een fractie meer geschrokken was ik onderuit gegaan en had hem met me mee gesleurd, nu wist ik na een beetje wankelen toch mijn evenwicht te herpakken. Ik had hem ergens aan vast moeten houden in een reflex hem bij me te houden en het vast voor de hand liggend dat omdat mijn handen eerst bij zijn heupen lagen ze nu onder zijn kont lagen, waardoor hij ook piepte. Eigen schuld, had hij me maar niet zo moeten verrassen, al verplaatste ik mijn handen iets meer naar zijn bovenbenen om hem zich niet ongemakkelijk te laten voelen. Quasi-mopperend noemde ik hem een idioot, want echt beledigen zou ik hem nooit doen, dat kon ik bij niemand. Een trotse grijns speelde om mijn lippen bij zijn weerwoord en ik knikte. Hij was van mij en mij alleen, en delen ging ik hem niet, om geen enkele reden. Ik hoorde namelijk dat het wel vaker gebeurde dat beroemde mannen wel eens werden opgescheept met een bloedmooi model om meer geld binnen te halen, dat liet ik me niet gebeuren, ondanks mijn redelijk timide natuur kon ik nog best hard van me afbijten. Dit riep wel een gedachte bij me op, waar ik helemaal niet aan had gedacht omdat het zo vanzelfsprekend leek, maar ik zou het alsnog van hem willen horen. Ik grijnsde breed toe hij erop reageerde en knikte weer. "Heel graag," zei ik zacht voor ik hem gewillig kuste. Hij was eerlijk waar meer dan ik verdiende en ik wist niet waar ik ooit zo'n lieve en prachtige jongen aan verdiend had. Dit bewees echt dat internetvriendschappen of relaties niet altijd fout of op niks uit hoefde te draaien, als ik het over kon doen had ik precies hetzelfde gedaan. Een zacht gromgeluidje rolde over mijn lippen toen ik Louis' nagels in mijn hals en schouders voelde, waardoor ik automatisch mijn tanden licht in zijn onderlip zette om hem tegen te gaan. Niks ervan dat hij me ging ondermijnen, dan moest hij toch echt met iets beters komen dan dit. Langzaam liep ik met hem een stukje de woonkamer in zodat ik hem met zijn rug tegen de muur kon drukken zonder dat iets in zijn rug prikte. Zo was het voor mij makkelijker om hem vast te blijven houden en had hij meer steun en vrijheid in zijn bewegingen aangezien hij zo niet per se zijn armen om mijn nek hoefde te houden. Met enige tegenzin trok ik na even terug en keek hem met grote oogjes aan. "Ik vind je echt heel erg leuk," zei ik met een overdramatische zucht en drukte een kusje op zijn neus. Dat was mijn manier om te zeggen dat ik toch echt net zo dol was op hem als hij op mij, zonder te hoeven zeggen dat ik van hem hield, want voor mijn gevoel kon ik dat nog niet zeggen.

---

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson
Ik vond het heerlijk dat Harry ondanks alles toch redelijk zelfverzekerd op me overkwam. Buiten en op internet had hij soms wel wat timide geleken, maar toch leek hij me nu echt hier wel iemand die me compleet op mijn rug kon werken met twee knippen van zijn vinger en een kus in mijn nek. Hij was onder die timide schil, toch een stuk dominanter dan hij waarschijnlijk doorhad. Hij was zo lief en gewillig om mee te gaan aan de ene kant, maar aan de ander had hij ook echt de touwtjes stevig in handen. Erg vond ik het zeker niet, ik vond het juist heel erg prettig. Ik zoende hem liefdevol en haakte voorzichtig mijn nagels iets in zijn nek en schouders. Het was wel duidelijk dat ik nu net een stapje over de streep ging, wat me wel een beetje deed grijnzen. Zijn gepiep en zijn tanden in mijn lip deden me een zachte combinatie van een piep en een kreun uit mijn borst komen. Toch vond ik het zeker geen straf. Ik bleef stevig aan hem vastgeklampt hangen terwijl hij me zoenend door mijn appartement tilde. Ik liet gewoon met me rondsjouwen en genoot er echt van hoe hij me lieflijk, maar toch enigsinds ruw behandelde. Ik liet me tegen de muur aan duwen en bleef hem zoenen, maar nu in een heel andere positie dan net, veel onderdaniger. Ik relaxte mijn spieren iets, omdat ik toch wel zou blijven hangen. Ik keek de jongen met een pruillipje en grote smekende ogen toen hij terugtrok, maar grijnsde al snel bij zijn woorden en het kusje op mijn neus. Ook zorgden zijn woorden voor een lichte blos op mijn wangen. "Nooit zo leuk als ik jou vind, Boo." mompelde ik voor ik weer naar zijn lip hapte. "Ik hou van je." zei ik zacht voor ik mijn benen van zijn middel wikkelde en me op de grond liet glijden. Zo bleef ik op mijn tenen staan tot ik zijn hand pakte en hem meenam, tot ik op de eerste trede naar mijn bed stond. Zo stonden we op gelijke hoogte. Ik trok hem dicht tegen me aan en sloeg mijn armen om hem heen. Ik bleef hem zeker wel aankijken, want die prachtige groene ogen waren nu niet iets die ik niet graag uit mijn blikveld liet gaan. Ik drukte een kusje in zijn mondhoek en keek hem toen met een scheve heel suggestieve grijns aan. Misschien was een glas wijn wel heel prettig om me nog net iets minder ongemakkelijk te laten voelen, want verder dan wat zoenen en rollenbollen was toch zeker in mijn compleet nuchtere staat toch nog best wat ongemakkelijk. Dit bleef ons eerste echte contact, waardoor het toch nog enigsinds onwennig voelde, ondanks dat alles wel enorm goed voelde. Een van mijn handen gleed langs zijn prachtig duidelijke en scherp uitgelijnde kaaklijn naar net achter zijn oor, waar ik zacht achter zijn oor en door de kleine krulletjes daar kriebelde. Ik wilde heel graag meer, maar aan de andere kant vond ik het ook perfect om de rest van de dag op mijn bed te liggen zoenen en meer niet. Allebei de scenario's klonken zo hemels dat ik me nu eigenlijk letterlijk compleet als was in zijn handen liet smelten. Dat was niet moeilijk en zou hem niet echt meer macht geven dan hij toch al had. Wel wilde ik iets voorstellen wat me heel spannend, maar toch ook wel heel leuk leek. "Blijf je ook slapen, Boo? 's Nachts is de stad prachtig te zien vanaf het dakterras en de maan is prachtig zichtbaar door het dakraam boven mijn bed." vroeg ik zachtjes, terwijl ik tegen hem aan bleef hangen en achter zijn oor bleef kroelen. Ik moest dan wel vroeg mijn bed uit, maar als hij uitsliep kon ik terug zijn voor hij gedoucht en ontbeten had.

---

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Het was een heel natuurlijk iets voor mij om hierin de leiding te willen hebben en die ook gewoon nam, in tegenstelling tot andere situaties waarin ik liever geleid werd. Bij Louis leek dat precies andersom te liggen, wat erg goed uitkwam. Ik was niet zo dat ik extreem ruw met hem en hem dwong om dingen te doen die hij niet wilde, dat zou ik niemand aan doen, op wat voor manier dan ook. Ik vond het alleen fijn om de touwtjes in handen te hebben en alles wat te kunnen sturen, dat de jongen me daar nu al genoeg voor leek te vertrouwen deed me echt goed. Een grijns vormde om mijn lippen door de piepende kreun die hij liet horen toen ik zacht in zijn lip beet, het was te merken dat hij bij lange na niet zo erg vond. Ik hield hem stevig vast en tilde hem richting de woonkamer, waar ik hem tegen de muur aan drukte. Dat was veel gemakkelijker voor ons allebei. Hoe licht Louis ook was, ik begon zijn gewicht na even toch echt wel te voelen en zo hoefde ik niet zijn volle gewicht te dragen. Het was te voelen dat hij meer ontspande en zich voor zo ver het kon aan me over leek te geven. Toch trok ik na nog eventjes terug en glimlachte om het pruillipje dat hij trok. Hij hoefde echt niet bang te zijn dat ik hem vandaag niet meer zou zoenen, ik begon er juist net in te komen. Zacht zei ik hem dat hij wel heel erg leuk was en drukte een kusje op zijn neus. Zijn gebloos was schattig, net zoals bijna alles aan hem dat was. Ik schudde mijn hoofd lichtjes bij toen hij er tegenin ging, al had ik geen kans om erop te reageren toen hij naar mijn lip hapte. Mijn wangen werden nu ook rood bij zijn woorden dat hij van me hield, ik hoopte dat -dat hem genoeg zei en dat hij niet beledigd was omdat ik niks zei. Voorzichtig zette ik Louis neer nadat hij zijn benen van mijn middel had gehaald en liep met hem mee naar de trap richting zijn bed. Ik grijnsde kort omdat hij blijkbaar per se niet omhoog wilde kijken door op de eerste traptrede te gaan staan. Met mijn handen op zijn zijdes ging ik met plezier dicht tegen hem aan staan en rolde met mijn ogen toen hij een kusje op mijn mondhoek drukte en me wel heel suggestief aankeek. "Vier uur en een glas wijn was het toch? Daarbij wil ik je eerst wat beter leren kennen voor we drastische dingen gaan doen," zei ik minstens net zo suggestief terwijl mijn handen naar zijn heupen liet glijden. Waarschijnlijk was hij wel slim genoeg om op te pikken wat ik met leren kennen bedoelde, want echt seks hebben op de eerste date ging me wat ver, zelfs al kenden we elkaaral dik twee jaar. Ik genoot van zijn aaien over mijn kaak en in mijn nek, ik had er iets mee met als mensen aan mijn haar plukte, het was echt heel fijn op een aparte manier. Met grote oogjes keek ik op bij zijn voorstel, het klonk wel erg leuk. "Waarom ook niet? Maar dan moet ik wel mijn huisgenootje straks een berichtje sturen voordat hij de politie belt omdat ik niet thuis ben gekomen. Ik heb alleen geen andere kleren bij me, de buren zullen wel denken als ik in dezelfde kleren vertrek als dat ik gekomen ben," zei ik met een grijns en plukte wat aan de onderkant van zijn shirt. "Eigenlijk zou ik je moeten waarschuwen dat ik naakt slaap, maar voor jou maak ik wel een uitzondering en houd mijn boxer aan," voegde ik er onschuldig aan toe, wetende dat hij eerder met de eerste optie in zou stemmen. Ik wilde alleen zien hoe gretig Louis was, want dat kon nog wel eens in mijn voordeel werken.

---

Because I love him, do I need another reason?

Ashton Fletcher Irwin.

Michael drukt een kusje op mijn wang, op het kleine kuiltje dat als ik echt lach in een enorm gat veranderd. Kleine kuiltjes zijn schattig, maar kuiltjes zijn het allang niet meer. Gewoon niet charmant, wie wilt er nou grotten in zijn gezicht? Ik sla mijn ogen neer en glimlach, hij is lief, echt lief. Michael haakt voorzichtig zijn arm in de mijne, zijn gezicht toont tekens van een lichte blos als we het terras uit lopen, richting het restaurant. Eerst lopen we gewoon, rustig, richting het restaurant, maar stopt dan ineens. Verbaasd kijk ik hem aan. Hij vraagt wat er is en even blijf ik stil. Waarom vraagt hij dit, alweer? Zijn ogen, de volgende woorden, ze doen me slikken. Even kijk ik naar het water, de weerspiegeling hierin. Er is wel iets, maar ik kan er toch niet over zeuren? Het is mijn eigen keuze geweest destijds. Het is mijn eigen schuld dat ik in deze situatie zit. "Is het gek als ik je vertel dat ik helemaal niet wil zijn wat ik ben?" Het is waar, maar ik kan niet stoppen. Ten eerste zou mijn baas het nooit toelaten, in het hele circuit zitten echt niet alleen maar mensen met goede bedoelingen hoor. Ten tweede, hoe kom ik anders aan geld? En ten derde, ik kan niet zonder seks, hoe triest het ook is. Daarbij, eens een hoer - al officieel pornoster, maar het blijft gewoon een hoer - altijd een hoer. Toch, midden in e nacht thuiskomen met blauwe plekken en open ruggen, waggelend, dat is waar het leven van een pornoster uit bestaat, de seks is niet eens bevredigend, totaal niet. Ik grijns als een boer met kiespijn. "Dat is het, het is mijn eigen keus geweest." Ik begraaf mijn stompe nagels in de muis van mijn hand. Ik wil er niet over praten, ik wil er niet over praten. Ik schud mijn hoofd en klem mijn kaken op elkaar. "Het maakt niet uit Michael, ik wil er niet over praten."

---

Reality's overrated.

Michael Clifford
Na een tijdje kwamen we op een plekje waar we alleen waren aan de rand van het water. Daar kwam ik tot stilstand en vroeg nog maar eens een vraag die nog niet echt tot mijn goeding was beantwoord. Hij hield echt wat achter, iets wat voor hem duidelijk nog zwaarder was dan al het andere. Ik zag zijn verwarring, maar ook duidelijk de kwelling, waren te zien in zijn ogen. Toch waren al snel zijn ogen niet meer op mij gericht en volgde ik zijn ogen naar het water van de gracht waar een zwaan in dobberde. Toen zijn woorden uiteindelijk toch kwamen moest ik wel even slikken. Door zijn toon was het duidelijk dat hij het meende en hier echt mee zat. Ik draaide me naar hem toe en sloeg voorzichtig mijn arm om hem heen. Ik wilde hem eigenlijk vragen waarom hij dan niet stopte, maar zijn volgende woorden weerhielden me ervan. Toen zei ik iets misschien wel heel impulsiefs, maar ik meende het wel. "Ren dan met me weg. Er is plek zat en als je echt een nieuw beroep wil, is er zeker meer dan een iemand die je iets wil leren." zei ik voor ik eigenlijk een beetje beschaamd naar het water keek en mijn arm van zijn schouders liet vallen. "Sorry, dat was ongepast. Het is inderdaad jou keuze. daar moet ik me niet mee bemoeien." zei ik beschaamd. Ik hoopte dat hij me het niet te veel kwalijk nam. Ik pakte de handvaten van de buggy vast en zuchtte diep. Luke keek me inmiddels wel erg verward aan. Ik aaide zacht door zijn haren en drukte er een kusje op. "Ome Ash, gaat het goed?" hoorde ik hem zacht vragen. aan de krullenbol. Ik schudde eventjes mijn hoofd en aaide door Lucas zijn haren. "Laat het maar, Lucas. Dit is iets voor volwassenen. Maak je maar geen zorgen." zei ik tegen het mannetje wat nu met mijn kleine vingertjes speelde. Ik liet hem maar. Als hij zo rustig bleef vond ik het wel best. Daarbij leidde het mij ook af, wat op dit moment wel fijn was.

---

Bowties were never Cooler

Ashton Fletcher Irwin.

Michael draait zich naar me toe en voorzichtig slaat hij zijn armen om me heen, waardoor ik even verstijf, dit soort aanrakingen altijd gevolgd zijn door anderen. Zijn woorden verwarren me alleen maar meer. "Nee, nee, dat kan niet. Ik blijf wie ik ben en hoe wil jij met Lucas- Je kent me niet eens echt! Waarom zou je dat willen?" Mijn verwarring komt in de buurt van die keer dat ik had geëxpireerd met paddenstoelen en ik begon te trippen, zo zit ik nu alles door elkaar te verwarren of te lullen of te bazelen, wat het ook is.
      Beschaamd kijkt Michael naar het water en laat zijn arm van mijn schouder vallen, meteen doe ik een paar stappen bij hem vandaan, zo dicht bij hem zijn voelt ineens ongemakkelijk. Zijn verontschuldiging helpt, een heel klein beetje dan, een heel, heel klein beetje. Ik staar naar het water en sla mijn armen over elkaar. Een gesloten houding, een houding in zelfbescherming. In de achtergrond hoor ik het schattige stemmetje van Lucas en Michael die hem geruststelt, maar ik hoor vooral mijn gedachten allemaal door elkaar. Ik wil me omdraaien en hem meesleuren naar het restaurant, maar dat is rude en ik denk niet dat Michael zal happen. Hij zal er vast niet in trappen. "Sorry," herhaal ik zachtjes mompelend, niet dat iemand het kan horen.

---

Reality's overrated.

Michael Clifford
Het was wel duidelijk dat mijn woorden verkeerd vielen bij Ashton, of in elk geval leek hij er extreem verward door. Ik verontschuldigde me beschaamd en richtte me toen op mijn zoontje in de kinderwagen. Ik had moeten weten dat het gewoon een idioot voorstel was. Ik bleef wat met hem staan freubelen tot ik achter me Ash zijn stem weer hoorde. Ik herkende nu zijn stem al uit duizenden en keek dan ook direct om. "Zeg dat nu niet, Ash. Ik kwam met het voorstel. Het is een gemeend en staand voorstel, maar het was en is nogsteeds niet mijn plaats om het voor te stellen. Ik ging mezelf te buiten en je hebt gelijk. We kennen elkaar pas net, maar zo voelt het niet. Het spijt me." zei ik voor ik Lucas in de buggy weer wat draaide en keek hem recht in zijn prachtige goud-bruine ogen aan. "Wil je nog wel uit eten gaan vanavond? Of laat je het liever schieten?" vroeg ik erg onzeker. Nee, ik was hier zeker niet goed ik. Ik had ooit een vriendinnetje gehad en zelfs mijn eerste zoen was niet heel lang geleden, dus echt ervaren was ik niet. Ik werd er gewoon heel onzeker van en moest veel moeite doe niet mijn automatische beveiliging omhoog te laten schieten en hem gewoon te gaan beledigen om het maar iets meer casual te laten lijken. Ik voelde me gewoon erg onzeker op dit moment en dat vond ik een verschrikkelijk gevoel. Ik zou het gewoon zo logisch vinden als hij niet meer wilde, maar ik zou het wel heel jammer vinden. En dat was nog maar zacht uitgedrukt. Hij was erg belangrijk voor me geworden in een korte tijd en zelfs al kenden we elkaar maar kort in het echt, het voelde toch verrassend vertrouwd. In elk geval zolang ik niet aan zijn baan dacht, want dan werd ik weer heel ongemakkelijk en wist ik echt niet meer wat te doen.

---

Bowties were never Cooler

Louis Tomlinson
Harry vond het duidelijk iets minder dat ik hem iets uitlokte, maar natuurlijk kreeg ik mijn eigen woorden hard terug. Hij had nog eens flink gelijk ook. Dit moest ook eigenlijk niet gebeuren. Verder dan first base op de eerste date was eigenlijk wel heel erg sneu, realiseerde ik me ook wel, hoe graag ik het ook zou willen. Ik leunde wat naar hem toe en drukte een kusje op zijn voorhoofd. Elkaar leren kennen, niet seksueel, maar gewoon qua trekjes enzo, was nog niet zo'n slecht idee. Dat was ook eigenlijk waarom ik hem zacht over zijn kaak en nek bleef aaien en uiteindelijk ook voorstelde of hij wilde blijven slapen. Ik zag zijn ogen iets groter worden, maar zijn antwoord deed me grijnzen. Zeker zijn woorden die volgenden zorgden voor een zacht gegrinnik wat over mijn lippen rolde. "Het is niet alsof ik niet driekwart van de dagen in hetzelfde kloffie rondloop ofzo, hoor. Maar ik zal de buren voor je waarschuwen." zei ik speels, terwijl ik toch steeds meer werd afgeleid door zijn vingers die met mijn shirt speelden. Ik was niet extreem wanhopig of gretig, en zou waarschijnlijk zelfs tot mijn gezette vierde date kunnen wachten, maar dan moest hij het ook niet gaan pushen. Ik had graag dat hij de leiding nam, maar dan moest hij geen gemengde signalen gaan geven, anders sleurde ik hem alsnog sneu mee het bed in op onze eerste echte date. Zijn semi-onschuldige opmerking deed me hem enigsinds overrompeld aankijken en zorgde ervoor dat mijn vingers stopten midden in zijn krullen. Toen ik daar eenmaal overheen was ging ik verder met het strelen achter zijn oor en gleed met een vinger van mijn andere hand over zijn borst. "En wat nu als ik het helemaal niet erg vind dat je commando slaapt en die boxer mooi schoon houd voor de volgende ochtend? Slapend gebeurt er toch niet zomaar plots iets en ik slaap toch liever met een hemd en een boxer aan. Of je moet willen dat ik dat niet doe? Dan leveren we allebei wat in." zei ik zo onschuldig mogelijk, maar het kwam er eerder uit als de taal van een kwajongen die zijn moeder probeerde te overtuigen dat hij iets niet had gedaan, wat toch overduidelijk wel zijn schuld was. Ik stal nog een kusje van hem en sprong toen toch maar weer van de trede af om hem mee te trekken naar de keuken. Als het zoenen weer voorbij was konden we net zo goed gaan proberen iets te bakken. We hadden er niet voor niets spullen voor gehaald. Dan konden we het op z'n minst proberen, al had ik er weinig hoop in. In de keuken liet ik zijn hand los om uit de kastjes een grote kom, een garde, meetlepels en twee theekoppen te pakken. Die leken me handig. Kijk, we hadden boodschappen gedaan, maar als we niets konden afmeten zou het alsnog niets worden. Ik legde alles op het aanrecht en draaide me toen om naar mijn lieve keukenprinses. "Dus, Boo. Nog zin om cakejes te maken? Of is dat nu al een eufomisme geworden voor iets heel anders?" vroeg ik met een kwajongensgrijns voor ik me omdraaide en al heupwiegend naar de koelkast liep om daar nog wat ingrediënten uit te toveren. Als hij me zou bespringen vond ik het zeker niet erg, al was het de eerste date, maar tot de deadline van vier uur en een glas wijn niet was verstreken tijdens deze eerste date, zou ik me zo goed mogelijk proberen in te houden. Nu was dat wel erg moeilijk met zulk eye candy zo binnen handbereik, maar goed. Date twee of drie zou hij zoizo mee gaan rollebollen en dat wist ik eigenlijk al wel zeker, want zo erg graag leek hij ook niet te willen wachten.

---

Bowties were never Cooler