The Last Lucky Straw • One Direction • 5SOS • Speeltopic - Speeltopics

Datingsites, de meeste mensen kunnen er wel een paar zo uit hun hoofd opnoemen. Plekken waar je jezelf kunt zijn zonder toch teveel prijs te geven, aangezien de meeste anoniem zijn. Foto's komen er niet aan te pas, alleen een vakje waar je iets over jezelf kunt vertellen, van hobby's tot verre familieleden, niks is te gek. Als je geïnteresseerd bent in iemand kun je diegene een berichtje sturen of chatten. Het is altijd riskant, want je weet nooit wie er achter het scherm zit, of diegene wel echt die eenentwintigjarige jongen in plaats van drieënveertig. Toch kan het ook voor hechte vriendschappen en relaties zorgen, waar iedereen natuurlijk op hoopt. Zo ook een aantal jonge mannen die het hoogtepunt van hun leven hebben bereikt, of dat nou komt omdat je een gezin hebt of al twintig weken op nummer een staat met je hitsingle. Ze hebben alles wat ze willen, maar compleet gelukkig zijn ze niet. Ze missen namelijk iets. Liefde. Dat kan komen omdat je vriendin of vrouw, vriendje, je amper meer ziet staan en je liever kwijt dan rijk is of omdat mensen je alleen willen voor de roem. Waarom zou je -je dan niet inschrijven op een anonieme datingsite? Niemand kent je of weet hoe je eruit ziet, dus kan daar niet op beoordeeld worden, ook niet over je verleden. Als je dan iemand vind waarmee het klikt en waarop je toch wel verliefd wordt is elkaar in het echt meeten de logische volgende stap. Maar wat nou als degene nou is wat je dacht? Of misschien zelfs beter is dan dat? Ga je dan samen verder als stel, vrienden, of breek je het contact toch maar volledig af?

Rollen •
Louis William Tomlinson • IamGroot
Zayn Javadd Malik • TateLangdon
Liam James Payne • Malikhuana
Niall James Horan • Ashwin
Harry Edward Styles • Styford
Ashton Fletcher Irwin • Tethys
Calum Thomas Hood •
Michael Gordon Clifford • IamGroot
Luke Robert Hemmings • Hemlinson
Zachary 'Zack' Gamble • Goner
Tate Evan Walker • TateLangdon

Regels •
• Minimaal 7 regels, 200 woorden, schrijven, dat is niet heel erg moeilijk.
• Graag met leestekens en hoofdletters typen.
• OOC graag met haakjes; [] {} () - -
• Als je een week niet hebt gereageerd zonder te laten weten waarom lig je er zonder pardon uit.
• Reserveringen blijven 48 uur staan. Reservatie telt tot dat de rol helemaal af is.
• Geen Mary Sue's (perfecte personages)
• Naamsveranderingen doorgeven.
• Geen personages van anderen besturen.
• Alleen Malikhuana of Atweh maken de nieuwe topics aan.

Begin: Het lijkt een doodnormale dag als alle anderen, de zon schijnt, maar niet te fel en op een fijne temperatuur, een paar wolkjes aan de lucht waarvan het sowieso niet zal gaan regenen. De perfecte nazomersedag dus. Toch is het een niet heel normale zaterdag, het is de dag dat de jongeren eindelijk degene die ze hebben ontmoet op het de site in het echt zullen zien. De spanning ligt hoog en daardoor hebben sommigen nog wel de neiging om de verwachting ook iets te hoog te hebben. Het zou goed kunnen dat het een enorme tegenvaller is en je het alleen uit zit voor de beleefdheid, maar met een klein beetje geluk is deze middag er een waarin je iemand ontmoet die je nooit meer kwijt zou willen.

[ bericht aangepast op 31 okt 2014 - 20:18 ]

---

Because I love him, do I need another reason?

Goner schreef:
Zack Gamble
Ik was blij dat hij me genoeg vertrouwde dat ik zijn werk mocht zien. Zelf had ik er nooit veel problemen mee om mijn kunst te laten zien, want al was ik zo perfectionistisch als het maar kon, onzekerheid ging daar niet echt mee gepaard. Altijd als ik een van mijn kunstwerken op de kunstacademie was mislukt kon ik er hard om lachen. Wat ik nog bijzonderder vond, was dat hij me toestemming gaf om een keer een tatoeage bij hem te zetten. 'Ik ben wel wat minder goed dan de mensen die je andere tatoeages hebben laten zetten, maar als je het goed vind, graag,' zei ik. Ten slotte was het altijd goed om te kunnen oefenen, want veel gelegenheden daarvoor had ik niet. Daarbij zorgde het er ten slotte voor dat we meteen iets te doen hadden de volgende keren dat we elkaar zagen. Alhoewel ik er nooit echt problemen mee had om lang met iemand te praten zonder verder echt een activiteit te doen, was het logisch dat Mabel wel iets te doen wilde hebben en ze zich verveelde. 'Hm, zelf had ik niet echt iets gepland. Is er iets wat Mabel leuk vind om te doen? Mij maakt het niet zo veel uit, namelijk,' zei ik, en glimlachte. Meestal wist ik wel genoeg leuke dingen om te doen in de buurt, maar aangezien Mabel erbij was, wist ik niet precies wat ze leuk zou vinden om te doen.

Zayn Malik
Ik hield er niet van om mijn werk aan mensen te tonen. Maar dat zal waarschijnlijk ook nooit het geval worden, omdat ik er gewoon te onzeker over was. Nooit was iets goed genoeg of was ik ergens tevreden over. Toch besloot ik dat Zack het wel kon bekijken. Het was een deel dat bij me hoorde en daarbij vertrouwde ik hem er raar genoeg, -genoeg voor. In zijn werk had ik enkel meer interesse dan mijn eigen. Ik had goed onthouden dat hij bezig was als tatoeëerder, maar het was me ontgaan, dat hij nog leerling was. En omdat ook leerlingen moesten oefenen, besloot ik dat hij dat wel op mij kon doen. Mijn lichaam stond toch al onder en het meeste was toch onzin. Toch liet ik ze nog niet weghalen. Het was wel een deel van mijn verleden. Zack was duidelijk nog niet zo vol van zijn eigen werk en ik haalde mijn schouders op. 'Als je niet oefent leer je het nooit. Mijn rug is nog vrij en die zie ik toch niet, verpest je het toch.' Grijnsde ik. 'Moeten we alleen nog iets leuks verzinnen wat je kan zetten.' bedacht ik me wel. Want ik wist op dit moment niet echt iets. Mabel begon zich ondertussen behoorlijk te vervelen en begon heen en weer te wiebelen op mijn schoot. Zack wist ook niets om te doen en ik keek even naar Mabel die ook haar schouders ophaalde. 'Tekenen.' Besloot ze uiteindelijk en ik keek even moeilijk naar Zack. Ik had geen tekenspullen voor haar bij me. 'Maar daar moeten we voor naar huis lieverd.' Ik keek twijfelend weer op naar Zack of hij het erg vond als we naar mijn huis zouden gaan. Het zou me namelijk niet verbazen als hij zich daar niet prettig bij zou voelen.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Harry Styles
Ergens vond ik het wel jammer om hem op deze manier teleur te moeten stellen, maar ik had niets gezegd over na die vier uur. Net zoals het nooit precies was gezegd wat er dan ging gebeuren, we hoefden ook niet gelijk all te way te gaan. Dat was wel wat ver en we hadden alle tijd van de wereld om op dat punt te komen, al dacht ik dat het als het vandaag niet was, dat het wel snel zou komen. Daarbij was het inderdaad beter om Louis meer te leren kennen, tuurlijk kende ik hem wel van de manier waarop hij schreef en sprak. Maar het mooiste was toch om die onbewuste trekjes die hij had te leren kennen die alleen een ander kon zien. Bij zijn voorstel of ik bleef slapen stemde ik met grote oogjes in, het was toch een te leuk idee om af te slaan. Het was altijd spannend om een eerste keer bij iemand de nacht door te brengen. Om die reden had ik er ook zin in, hoe onschuldig het ook zou zijn. Ik merkte dat hij wat afgeleid raakte door mijn vingers in zijn zijdes, dus besloot ik hem wat te plagen en gleed met mijn vingertoppen onder zijn shirt door en drukte die lichtjes in zijn huid. Hij stopte gelijk met door mijn haren aaien toen ik zei dat ik normaal gesproken naakt sliep maar voor hem best een uitzondering wilde maken als hij zich ongemakkelijk voelde. Ik grijnsde naar hem en voelde wat later zijn hand weer door mijn haar gaan en een vinger over mijn borst, die grijns werd ook breder bij zijn woorden. "Dat is wel zo eerlijk, vind je niet? En wie zegt trouwens dat er voor het slapen niks gebeurt?" antwoordde ik met een speelse grijns rond mijnn lippen. Meestal was ik nooit zo snel uitdagend, maar Louis vroeg er gewoon om, dat kon je mij niet kwalijk nemen, het was een natuurlijk instinct om op die manier te reageren. Gretig kuste ik hem voor die ene seconde terug en liet me meetrekken de keuken weer in. Op mijn keek ik naar Louis die alles aan verzamelen was wat we nodig hadden, ik wilde best helpen maar ik had geen flauw idee wat waar lag. En om het nu nog te gaan vragen was een beetje onzinnig. Ik rolde met mijn ogen om zijn woorden en schudde ongelovig mijn hoofd. Op het moment dat ik hem wilde antwoorden liep hij op zo'n manier naar de koelkast dat ik me eerst moest tegenhouden van hem bij zijn arm vastgrijpen en mee naar het bed, of de bank, te sleuren. Toch gaf ik Louis een flinke tik tegen zijn kont, als waarschuwing, maar ook omdat ik het gewoon leuk vond. "Hou jij nou maar gewoon het alarmnummer bij de hand in het geval dat er iets af fikt," mompelde ik, een licht frustratie was in mijn stem te horen. Om mezelf af te leiden maakte ik alvast het pak met de cupcake mix open en haalde het zakje eruit, om te wachten tot de jongen de rest van de ingrediënten had gepakt. Na zijn verhaal vertrouwde ik hem niet met de garde, dus mocht hij straks mooi oplezen wat ik moest doen tot het beslag klaar was. Het leukste voor hem was vast toch de bak uitlikken en zo nodig mij ermee onder smeren.

---

Because I love him, do I need another reason?

Ashton Fletcher Irwin.

Zijn woorden dringen eerst niet helemaal door, ze komen wel binnen, maar ik kan ze niet verwerken. Pas als hij me aankijkt word ik wat rustiger, langzaam brengen zijn ogen me weer terug op de wereld. Zijn ogen zijn licht, bijna doorschijnend, maar tonen duidelijk sporen van groen pigment. Mijn hersenen beginnen de woorden eindelijk op een rijtje te zetten en langzaam knik ik. "Het geeft niet," zeg ik zachtjes. "Ik had niet zo moeten flippen. Je bent lief, Mikey en natuurlijk wil ik nog uit eten gaan." Voorzichtig druk ik een kusje op de tip van zijn neus om hem te laten weten dat het goed is, in mijn geval dan. Maar ook omdat hij gewoon om te kussen is en niet alleen op zijn neus, overal, eigenlijk, maar ik zal geduld moeten hebben. "Is dit oké?" Een kusje op de neus, het lijkt mij een lieflijk en ietwat speels gebaar, hopelijk vat hij het ook zo op. In mijn rollen moet ik nooit iemand op de neus kussen, iets wat dit voor mij nog betekenisvoller maakt. Het is iets wat enkel voor Michael is. "Laten we door gaan, alsjeblieft?" Ik voel me nog steeds een beetje ongemakkelijk en wil er me het liefst direct overheen zetten. Gewoon doorgaan.

---

Reality's overrated.

Louis Tomlinson
Nee, de jongen was echt niet goed bezig als hij wilde dat er straks niets zou gebeuren. Zijn vingers die over mijn huid gingen en me deden rillen maakten het alleen maar erger. Pestkop dat hij was. Nee, dat was ik al, maar hij kon er ook wat van. Ik raakte er eigenlijk best van uit mijn doen, maar wist mezelf wel te herpakken. Of we die vier uur gingen halen wist ik niet, of we all the way zouden gaan ook niet, maar dat er een aantal kledingstukken door mijn appartement zouden vliegen kon ik wel donder op zeggen op dit moment. Bij zijn woorden rolde ik met mijn ogen, maar moest wel op mijn lip bijten om mezelf in te houden. Als hij verder wilde hoefde hij het alleen maar te vragen, meer niet. Voor nu gaf ik hem nog snel een kusje om dat duidelijk te maken en maar al te goed te merken hoe gretig hij eigenlijk was. Ik grijnsde en nam hem toen mee naar de keuken. Natuurlijk kon ik het niet laten om een schunnige opmerking te maken. Ik kon echt niet stoppen met hem wat uitdagen, zeker niet naar zijn actie van net. Daarvoor wist ik wel mijn beste aspecten. Ik schudde dus wat met mijn kont onder het pakken van de spullen tot hij tegen mijn kont sloeg, waardoor ik piepend opsprong. Nu was het goed dat ik net de spullen had weggezet, anders hadden ze nu op de grond gelegen. Ik merkte de lichte frustratie in zijn stem op, waardoor ik wel een grijnsde op mijn gezicht kreeg. Ik pakte van achter zijn heupen vast en kneep er zacht in. "Doe jij nu maar rustig, Boo. Als de cakejes in de oven staan en je het lief vraagt, wil ik echt wel de frustratie voor je wegnemen." zei ik met een scheve grijns. Heel kort drukte ik mijn heupen tegen de zijnen en ging toen op mijn tenen staan om over zijn schouder mee te kijken. Toen bedacht ik me dat ik de melk nog niet had gepakt. Ik liet hem maar los en trippelde naar de koelkast om de fles melk eruit te halen. Ik gaf hem aan de jongen en drukte nog een kusje op zijn wang. "Alsjeblieft. De eieren staan er ook al." zei ik voor ik mijn armen om zijn middel sloeg en mijn hoofd tegen zijn schouder liet hangen. "Ik zou alleen die pollepel die je nu in je mooie handen hebt niet gebruiken, Boo. Pak maar gewoon de garde. Dat ik denk ik een stuk hygiënischer." zei ik met een lichte blos op mijn wangen. Ik kookte niet, dus een aantal delen van het keukengerei waren gebruikt voor andere doeleinden, waar hij niets over hoefde te weten, zeker niet op dit moment. Nu wist hij het volgens mij wel, of in elk geval een deel ervan, maar die gênante gesprekken wilde ik nu echt niet oprakelen. Dat was een andere keer misschien gepast, maar ik had het er tegenwoordig gewoon liever niet over. Ik drukte nog een zacht kusje op zijn schouder en wachtte tot hij me een taak gaf om te doen. Ik had namelijk geen idee wat ik van hem mocht doen. Thuis kreeg ik namelijk ook altijd taken opgelegd als we aan het koken waren, uit mezelf kon ik eigenlijk niets maken. Zelfs recepten lezen en opvolgen vond ik nog wel eens heel erg moeilijk. Ik wachtte dus gewoon geduldig tot Harry me een taak gaf en anders ging ik straks wel wat kloten om mezelf wat bezig te houden, maar dat zou wel resulteren in veel troep. Ik zag wel wat er gebeurde, maar voor nu was ik heel erg content op de plek waar ik stond en met wat ik deed.

---

Bowties were never Cooler

Michael Clifford
Ik glimlachte met een blosje op mijn gezicht. Door zijn kusje op mijn neus werd het alleen maar erger. Ik werd echt knalrood en keek verlegen naar de grond. "Mafketel." mompelde ik zacht met een schuddend hoofd. Ik voelde me er niet heel erg slecht bij ofzo. Het was gewoon allemaal nog erg ongemakkelijk, maar dit was zo lief dat ik het maar moeilijk kon zien in een niet lieve context, waardoor mijn hersenen ook niet naar zijn beroep gingen, wat ze met andere aanrakingen wel deden. Ik knikte bij zijn woorden en aaide zacht even door zijn krullen. "Helemaal goed, Ash. Helemaal goed." zei ik voor ik knikte bij zijn vraag. Ik haakte voorzichtig weer mijn arm door de zijne en begon weer rustig aan te lopen. "Kom je?" vroeg ik zacht toen ik een stapje zette. De jongen was echt een schatje, maar ik had gewoon niet zo impulsief moeten reageren. Dat had dit alles compleet kunnen ruïneren. Ik nam hem mee naar het restaurant en liep met de buggy en Ashton naar de bar. Binnen vond ik niet erg prettig hier, maar buiten was het echt heerlijk en prachtig, zeker als de straalkacheltjes aan stonden 's avonds. "Hebben jullie nog een tafeltje voor twee a twee en een half voor vanavond?" vroeg ik aan degene achter de bar. Hij tikte wat op een van de schermen in en keek toen naar ons. "Ik heb vanavond nog een tafeltje aan de gracht van vijf tot zes." zei hij. Ik dacht even na en knikte toen. "Dat klinkt goed, of niet?" vroeg ik aan de jongen aan mijn arm. Hij was echt een schatje en ik wilde heel graag dat hij het ook allemaal goed vond. Anders konden we altijd nog een ander restaurantje zoeken.

---

Bowties were never Cooler

[Shumway went Tethys.]

---

Reality's overrated.

TateLangdon -> Sucre

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Harry Styles
Ik maakte nog een opmerking en grijnsde toen hij met zijn ogen rolde, maar het was te zien dat hij zich in moest houden dus ik moest wel iets goed doen. Het kusje dat Louis me gaf zei meer dan genoeg over hoe hij zich voelde, misschien dat ik daarom iets te gretig was in hem terugkussen.het duurde alleen te kort, maar ik had sowieso de rest van vandaag nog om dat in te kunnen halen. Ik liep met hem mee naar de keuken toe, waar ik toekeek hoe hij alle spulletjes pakte en een opmerking maakte die ik niet vond kunnen. Hij vond het prettig te lijken dat ik leiding nam, dan ging ik mijn gezag laten gelden ook. De jongen vroeg er gewoon op met de manier waarop hij liep, hij wist precies wat hij aan het doen was. Om die reden sloeg ik aardig hard tegen zijn kont aan en grijnsde om zijn gepiep, waarna ik hem zei het alarmnummer maar bij de hand te houden. Door al Louis' acties tot nu toe begon ik wat gefrustreerd te raken, wat duidelijk genoeg doorklonk in mijn stem. Ik begon alvast wat dingetjes uit te pakken om mezelf af te leiden, maar dat had al geen nut meer toen de jongen mijn heupen vastpakte en er zacht in kneep. Ik keek half naar hem over mijn schouder en gromde hem wat toe bij zijn woorden en zijn heupen die hij tegen de mijne drukte. Waarschijnlijk ging ik dat aanbod wel aannemen, maar dat hoefde hij nog niet te weten. Gelukkig liet Louis me even los om de melk te pakken en knikte ik even later dankbaar toen hij die me gaf en een kusje op mijn wang gaf. Ik drukte mijn lippen tegen haren voor ik wat pakte. Zijn woorden deden me vreemd naar hem opkijken, vooral omdat het zo'n aparte lading gaf door zijn blozen en beschaamde manier van doen. Misschien lag het aan hem, of misschien lag het aan mijn zieke geest, maar ik kreeg er hele foute ideeën van. "Ik ga het niet eens vragen," zei ik hoofdschuddend. Ik pakte het pak van de cupcakes en draaide die om -om de instructies te lezen. Hoe vaak je dit ook deed, je kon het alsnog nooit uit je hoofd doen. Schuin keek ik neer op Louis die vrij weinig te doen had en ik wilde hem niet volledig buitensluiten. En ik had het idee dat als ik hem vrij liet er niet veel goeds zou komen. Ik prikte hem zacht in zijn zij en glimlachte lichtjes. "Als jij nou opleest wat ik moet doen mag je wat er overblijft van het beslag hebben," stelde ik voor en hield het pak voor hem uit terwijl hij een kusje op mijn schouder drukte. Ookal was het zijn appartement en zijn spullen, ik vertrouwde hem voor geen meter om niks te slopen als ik bezig was. Dan was het beter om hem bezig te houden en op het aanrecht te zetten waar ik hem in de gaten kon houden. Ik boog me zo dat ik Louis een kusje in zijn nek en nog een klein kneepje in zijn kont kon geven, waarna ik een onschuldige glimlach opzette en wachtte tot hij de instructies zou oplezen.

---

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson
Ik bloosde nog net iets roder toen Harry zei dat hij niet eens ging vragen naar wat ik met mijn keukengerei had gedaan. Het was toch zeker niet iets waar ik heel trots op was en wat hij wel kon raden, gezien zijn foute opmerkingen. Ik bleef wat tegen hem aan hangen en wachtte geduldig tot ik iets te doen kreeg van hem. Ik vond het ook wel fijn om hier met hem te staan kroelen tot hij klaar was, maar tegelijkertijd voelde ik me dan wel erg nutteloos. Ik sprong iets op toen hij me prikte en keek hem beschuldigend aan. Toch deed zijn glimlach me al snel weer smelten. Ik glimlachte en drukte nog zacht een kusje op zijn schouder voor ik op het aanrecht klom. Onder die onderneming kreeg ik een kusje in mijn nek, waardoor ik even op mijn armen bleef hangen, maar toch al snel klonk er weer een hoge piep door de kamer omdat hij alweer in mijn kont kneep. Het was maar klein, maar het had een groot effect, net als mijn bips net op hem hadden gehad. Ik ging zitten en stak mijn tong naar hem uit. "Plaaggeest." zei ik op de toon van een klein kindje voor ik het pak pakte en netjes begon voor te lezen wat er stond. Toch probeerde ik intussen weer mijn benen om zijn been of middel te krijgen, maar hij stond net iets te ver weg. "Je hoeft er trouwens echt niet zo veel suiker in te doen, want je bent zelf al zoet zat." maakte ik tussendoor als een van de opmerkingen die ik had op het recept, net als niet veel later: "Hoeveel eieren moeten er in godsnaam in cakejes? We maken toch wel cakejes en geen omelet? En toch ook geen kippenfoetustaart?" Zo bleef het eigenlijk doorgaan tot hij een enigsinds klonterig beslag had, waarin ik mijn vingers kon steken en eerst wat ervan af te likken, waarna ik de rest met een brede grijns op mijn gezicht over zijn wang smeerde. "En nu ben je een echt gebakje, Boo." zei ik trots, maar wel duidelijk ervan bewust dat ik een oorlog had ontketend. Ik wist namelijk zeker dat dit maar op een manier kon eindigen en dat was allebei compleet onder het beslag in mijn kleine badkuipje onder de douche. Of Harry moest wel extreem veel zelfbeheersing hebben om het beslag nog verder te kloppen en dan over de cakevormpjes te verdelen voor hij hierop reageerde. Toch schatte ik hem zo niet in, zeker niet na zijn opmerkingen van eerder. Toch kon ik het mis hebben en dan hadden we straks en cakejes en lekker samen gedoucht. Misschien wel meer, maar dat hing helemaal van hem af. Zelf zou ik er zeker geen moeite mee hebben, maar ik had er wel een aanleiding voor nodig. Zo'n achterdeursletje was ik nu ook weer niet. Kijk, het was niet voor niets dat ik met hem mijn normale regels al een heel stuk had versoepeld, maar dan moest hij wel de leiding nemen, wat hij duidelijk heel erg goed kon. Hij had namelijk een vreemd soort autoriteit over zich, terwijl hij volgens mij wel jonger was dan ik. Ik kon ook wel aanleidingen geven, dingen uitlokken en soms het voortouw nemen, maar als het puntje bij paaltje kwam, pun intended, lag ik eigenlijk toch altijd onder en maakte een ander de dienst uit, en dat vond ik helemaal prima.

---

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Aamgezien ik kon merken dat Louis zich snel ging vervelen zonder iets te doen te hebben stelde ik hem voor de stappen op de achterkant van het pak voor me op te lezen. Ik prikte hem zachtjes en glimlachte engelachtig om zijn beschuldigende blik, waardoor hij me weer leek te vergeven. Terwijl hij weer op het aanrecht ging zitten gaf ik hem een klein kusje in zijn nek en kon het niet laten om ook nog een kneepje in zijn kont te geven, hij stond er te goed voor en hij had er gewoon echt de kont voor. Ik grijnsde tevreden door de hoge piep die hij liet horen, hij was dus echt gevoelig voor de kleinste dingen, dat was goed om te weten. Ik rolde met mijn ogen en gniffelde even om zijn tong die hij naar me uitstak en zijn woorden. "Het is je eigen schuld," reageerde ik opgewekt en wachtte tot hij begon met oplezen. Op mijn gemak volgde ik zijn instructies en voegde de juiste hoeveelheid aan ingrediënten in de bak toe, wat langzamer ging dan verwacht omdat ik constant in de lach schoot door zijn opmerkingen over het recept. "Straks heb ik helemaal geen suiker meer nodig omdat je zo zoetsappig bezig bent," mompelde ik met een grijns. Bij sommige opmerkingen had hij wel een punt, ik had nog nooit op die manier ernaar gekeken. Dat vond ik ook altijd leuk, de manier waarop anderen tegen dingen aankeken, maar waar ik nooit op gekomen zou zijn. Ik had nog altijd meer moeite om het beslag goed te mixen omdat Louis me aan het gniffelen hield, wat eigenlijk heel goed was. Het was zelden dat iemand me echt aan het lachen kreeg en het voelde goed om dat een keer te doen. Voor ik het wist had ik beslag op mijn wang en piepte ik beledigd naar hem. Ik haalde de garde uit de bak en schudde alles wat erin was blijven hangen uit boven zijn hoofd, om in de lach te schieten en een stap van hem opzij te doen zodat hij nooit bij me kon komen zonder van het aanrecht af te komen. Een paar cakejes kunnen maken zou namelijk nog wel leuk zijn voor straks, dan hadden we niet alles voor de topping en versiering voor niks gekocht. "Staat je goed, het beslag laat je ogen meer naar voren komen," zei ik met een brede grijns terwijl ik zo snel mogelijk het beslag glad probeerde te kloppen zodat ik ook sneller op hem kon reageren als hij iets probeerde. Godzijdank duurde dat niet lang en schoof ik de bak nog verder opzij voor ik tussen zijn benen in ging staan. Zo kon hij niks flikken zonder mij aan de kant te schuiven en ik dacht niet dat hij dat zou doen. Met een vinger haalde ik het beslag van mijn wang en likte het er vanaf terwijl ik hem recht aan bleef kijken. Ik wist precies hoe ik mijn kaarten moest spelen, ondanks mijn gebrek aan ervaring. Het ging gewoon vanzelf en tot nu toe leek ik een aardig effect op Louis te hebben, dus volgde ik gewoon mijn eerste intenties.

---

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson
Ik vond het cakejes maken verrassend leuk. Nu zou dit ook kunnen komen omdat ik gewoon rare opmerkingen tussendoor kon maken, mezelf kon zijn en kon kijken hoe Harry's vaardige handen het beslag maakten. Zijn gegniffel was echt heel erg schattig. Ik bleef dus maar opmerkingen maken, ook gewoon omdat ik me dingen afvroeg die er stonden. Harry gaf me dan geen antwoorden, maar zijn gegniffel was al meer dan goed genoeg voor mij. Uiteindelijk was het beslag bijna glad en smeerde ik er met een onschuldige grijns zijn wang onder. Zijn piep deed me enorm onschuldig kijken, maar een zachte grinnik kon ik toch niet binnen houden. Het was me net iets te grappig. Toch was zijn tegenactie iets minder prettig, en handig van hem. Ik keek hem met een zachte piep onschuldig en semi-beledigd aan, zeker toen hij daarna wegliep. "Laat je me nu zo maar achter." zei ik erg verongelijkt toen hij van me weg bewoog. Toch deden zijn woorden mijn hoofd een beetje schudden en met mijn ogen rollen. Toch bleef ik even kijken naar hoe hij klopte, terwijl er beslag langs mijn gezicht naar beneden droop. Toen hij uiteindelijk weer bij me kwam legde ik eigenlijk direct mijn handen op zijn heupen, het cupcakedoosje, compleet negerend, waardoor het achteloos op de grond belande. Harry's volgende actie was echt niet zo slim van hem, want het maakte een boel foute acties en nog veel meer foute opmerkingen mogelijk. Ik keek hem recht aan en grijnsde een beetje. "Als je dat zo lekker vind mag je nog wel wat aflikken waar beslag op is gedropen." zei ik voor ik hem over zijn schone wang streelde. Daarna schudde ik mijn haren uit, waardoor hij, ik en de keuken compleet onder de druppeltjes beslag kwamen te zitten. Ik probeerde intussen wel met een hand de beslagkom in handen te krijgen. Het lukte alleen voor geen ene meter. Ik was echt veels te kort. Ik stal snel een kort kusje van Harry zijn lippen en keek hem met twee grote ogen aan. "Mag ik ook wat beslag proeven, Boo? Of moet ik hem van jou aflikken?" zei ik, misschien iets te brutaal, maar dat kende Harry al wel van me. Als hij het echt niet leuk vond, zou hij het vast ook wel zeggen, of in elk geval laten merken. Dat merkte ik inmiddels wel van hem: Hij was best onzeker, maar stond zeker zijn mannetje, al helemaal tegenover mij. Al was het maar met een tik tegen mijn kont of een blik, nu al. Ik kon alleen niet zeggen dat ik het erg vond. Op het veld was ik dan wel een flink haantje en nam ik zeker wel de leiding als het nodig was, maar thuis vond ik het fijn als iemand anders mij in het gareel hield en de leiding nam. Kijk, als voetballer moest je luisteren naar van alles en nog wat, maar dat was toch anders dan zo. Het was lastig uit te leggen, want aan de ene kant was ik hier veel vrijer, maar aan de andere kant had ik veel minder touwtjes in handen. Toch vond ik beide werelden helemaal geweldig en ik zou het zeker niet anders willen.

---

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Hij keek er dan wel erg onschuldig bij, zijn gegrinnik verraadde hem dat hij het toch veel te leuk vond om mijn wang onder het beslag te smeren. Dat kon ik me niet zomaar laten gebeuren, niet zonder wraak te nemen. Met een duivelse grijns om mijn lippen hield ik de garde boven zijn hoofd en schudde die uit, waardoor er dikke klodders van het beslag in zijn haar terecht kwamen. Zijn gepiep en beledigde blik negeerde ik volledig en schoof een halve meter opzij zodat ik mijn taak af kon maken zonder aangevallen te worden. Zacht hummend bleef ik bezig en keek hem aan met een schuine glimlach bij zijn vraag, om te knikken en verder te gaan met het beslag, alsof het allemaal heel normaal was. Ik zei hem hoe goe het beslag bij zijn ogen kleurde en negeerde hem verder tot ik klaar was, zo raakte ik ook niet afgeleid en ging er hopelijk niks mis. Dat lukte nog aardig goed, en toen ik klaar was zette ik de kom daar waar ik zeker wist dat die buiten Louis' handbereik was, ik had niet voor niets moeite gedaan om het beslag te maken, dan wilde ik die cakejes hebben ook. Ik kwam tussen zijn benen in te staan en glimlachte wat om zijn handen op mijn heupen, maar ik had zelf ook nog iets in gedachten. Met een vinger haalde ik het beslag van mijn wang en likte het er langzaam vanaf, de jongen zijn uitdrukking goed in de gaten houdende. "Hmm, ligt eraan waar," antwoordde ik hem suggestief terwijl hij over mijn wang aaide. Een paar seconden later maakte ik een geschrokken geluidje toen hij zijn haren uitschudde en het beslag letterlijk overal was. Ik veegde een deel weg bij mijn ogen en keek hem zogenaamd boos aan, eigenlijk vond ik dit echt een actie voor hem en was het best grappig, maar ik hield mijn act hoog. Toch kuste ik hem heel even terug voor hij terugtrok. "Jij krijgt niks meer van wat er in die kom zit," zei ik met een strenge ondertoon, maar aan mijn ogen was te zien dat ik het alleen zei omdat Louis dan zijn tweede optie zou moeten gebruiken. Ik besloot zelf alvast wat te proeven en begon met kleine kusjes over zijn gezicht en likte elke keer erna mijn lippen af, waarna ik naar zijn nek ging en het niet meer met kusjes deed, maar met mijn tong en zo nu en dan heel lichtjes mijn tanden. "Je smaakt hier al zo goed, wat moet ik dan als ik je voor de rest moet schoonmaken?" zei ik met een dramatische zucht nadat ik normaal was gaan staan en hem aan keek, om mijn vingers over zijn borst te laten glijden richting zijn kruis, al brak ik net daarvoor mijn koers af en lagen mijn handen bij zijn heupen. Schuin keek ik hem aan en drukte nog een klein kusje op zijn lippen voor ik wegstapte om het beslag in de vormpjes te doen en op de bakplaat te zetten, die ik met alle zorg in de oven zette met de juiste tijd en temperatuur. "Zo, dat is gedaan. En nu moet ik me echt even gaan opfrissen," zei ik met een klein lachje en liep richting de badkamer, zeker wetende dat hij me ging volgen en dat ik elk moment zijn handen weer op mijn heupen of in mijn zijdes kon verwachten. Zelfs voor iemand die zo onderdanig leek op dit vlak als Louis vond mijn actie van net vast niet door de beugel kunnen.

---

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson
Harry zijn suggestieve woorden hielpen echt niet met de situatie. Vooral omdat ik echt wel eens wilde zien hoe ver hij dit eigenlijk nog door wilde en durfde te zetten op de eerste date. Daarmee was nog meer uitlokken een feit. Ik schudde even wild mijn hoofd, zodat alles onder het beslag kwam te zetten en grinnikte zachtjes, voor ik toch mijn lippen op dit van hem drukte, ondanks zijn boze blik. Als hij echt boos was zou hij me niet terug kussen en dat deed hij mooi wel, dus ik was veilig, sort of. "Ik vroeg hem of ik nog wat beslag mocht proeven, maar het was mij ook wel duidelijk dat Harry bij zijn antwoord mijn tweede voorstel een stuk aanlokkelijker vond. Het enige was, dat voor ik kon beginnen, zijn lippen al overal over mijn gezicht waren, en ik niet echt iets anders wist te doen dan zijn heupen vast grijpen en met mijn ogen gesloten te genieten van zijn aanrakingen. Een zacht kreun rolde over mijn lippen toen zijn tanden over mijn nek schraapten. Er verscheen dan wel een licht rode blos op mijn wangen, maar niets echt ergs. Deze situatie stond op het punt uit de hand te lopen en dat was eigenlijk ook niet meer te stoppen. Mijn ogen gingen langzaam open toen hij me losliet en bij zijn woorden beet ik zacht op mijn onderlip. Als hij me gek wilde maken, lukte dat hem heel erg goed, want ik was inmiddels echt bijna op het punt om hem gewoon te bespringen. Zijn vingers hielpen dan ook zeker niet mee met mijn zelfbeheersing en langzaam vulde mijn mond zich met de ijzeren smaak van bloed, omdat ik door mijn lip heen had gebeten. Ik drukte mijn heupen al iets naar voren en omhoog toen zijn vingers er bijna waren, maar hij gaf me niet waar mijn lichaam om smeekte. Zijn kusje als afsluiting was dan ook verre van bevredigend, maar toen hij bij de hete oven ging staan wist ik wel beter dan nu iets te proberen. Ik probeerde mezelf dan ook maar bezig te houden met het opruimen van de overgebleven ingrediënten, maar veel afleiding gaf het niet. Mijn brein was compleet pudding geworden en kon alleen maar aan verschillende scenario's omtrent een woord bedenken.Ik was net klaar toen ik de ovendeur hoorde sluiten en zijn woorden mijn gehoorgangen binnendrongen. Ik kon nu twee dingen doen: Of ik bleef zitten en toekijken, wat mooi vanaf hier kon omdat mijn badkuip en douche hier maar een paar meter vanaf stonden, alleen mijn wc stond in een afgesloten ruimte, of ik ging mee en zou een kans hebben zelf wat actie eruit te krijgen. Eigenlijk direct koos ik voor het laatste en sprong van het aanrecht af, om naar hem toe te trippelen en hem aan zijn heupen tegen me aan te drukken. Door zijn geplaag had ik al wel iets van spanning daar beneden, maar niet heel veel en het zou dan ook hopelijk niet extreem veel opvallen. Ik draaide me om hem heen en ging zachtjes met mijn tong langs de graag van zijn shirt. "Wil je echt gaan douchen, of kan ik je soms ergens van dienst mee zijn, Boo." zei ik zachtjes voor ik iets op mijn tenen ging staan om een paar beslagdruppels van zijn kaak af te kunnen kussen. Ik zou het echt niet erg vinden om hem in plaats van de douche schoon te maken. Het beslag was namelijk heerlijk en ik wilde maar al te graag elke centimeter van zijn gave huid beroeren en ontdekken.

---

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Zelfs al werd het genaskeerd door het beslag, ik durfde er al mijn geld op te zetten dat hij van zichzelf ook zo zoet zou smaken, dat kon niet anders. Gretig bleef ik kusjes in zijn zicht drukken en het was te merken dat Louis ervan genoot aan de manier waarop mij me meer naar zich toetrok aan mijn heupen. Ik klaagde zeker niet, dit was heel fijn om te doen en ik was blij dat hij dat ook vond. Toen ik zijn hele gezicht had gehad, met een paar extra kusjes op zijn lippen om het zeker te weten, werkte ik naar beneden bij zijn hals. Die drukte ik ook vol met kusjes, maar van een beetje plagen ging hij echt niet dood, dus gebruikte ik hier en daar ook mijn tong of tanden om zijn huid schoon te krijgen. Het geluid dat op een gegeven moment over zijn lippen rolde door mijn tanden zorgde voor een rilling over mijn ruggengraat. Het was een zacht geluidje, maar het klonk als muziek in mijn oren en ik wilde ervoor zorgen dat ik de enige zou zijn die deze geluidjes bij de jongen vandaan kon krijgen. Ik voelde zijn wangen wat rood worden en het was echt heel schattig en ik trok terug om hem wat beter te kunnen bekijken. Zacht gleden mijn vingertoppen over zijn fitte lichaam, om net voor zijn kruis af te wijken en naar zijn heupen te gaan. Het was fascinerend om te zien hoe Louis zijn heupen al naar mijn handen toe had bewogen, wat liet merken hoe wanhopig ik hem kon krijgen als ik er hard mijn best voor ging doen. Met een klein kusje sloot ik het voor nu af en ging verder met de afwerking van de basis van de cakejes door het beslag over de vormpjeste verdelen en ze in de oven te zetten. Daarna maakte ik de opmerking dat ik me ging opfrissen en liep richting de badkamer, maar ik was nog niet daar of ik voelde zijn heupen alweer tegen die van mij, waarbij ik gelijk een deel van het effect dat ik op hem had kon voelen. Ik ademde wat schokkerig uit en sloot mijn ogen voor een paar seconden toen ik zijn tong in mijn nek voelde. Wat zacht gehum rolde over mijn lippen bij zijn woorden en ik aaide over zijn wang. "Eigenlijk wil ik wel douchen. Maar je mag best helpen als je dat soms bedoelde, schat," fluisterde ik zijn oor en drukte er een kusje net onder. Dat ik hem schat noemde rolde nu al bijna vanzelf over mijn lippen en ik had niet het idee dat hij het erg vond, anders mocht hij dat gerust zeggen. Ik stapte bij hem weg en ging weer verder naar de badkamer, want als we daar bleven staan kwamen we niet meer weg, behalve misschien naar de grond. Eenmaal daar trok ik langzaam mijn shirt, nog steeds een beetje onzeker over hoe ik over zou komen op Louis. Met een zucht hing ik het kledingstuk uiteindelijk over een rek, alle inkt op mijn borst en bij mijn heupen onthuld en ik glimlachte wat zwakjes achterom naar hem. Ondanks dat ik trots was op elk van mijn tatoeages, zaten er ook een flink aantal vooroordelen aan verbonden, zeker als je er al zoveel had als ik op mijn leeftijd.

---

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson
Het was goed om te zien dat ik niet de enige was die effecten voelden van de andere persoon in dit appartement. Zijn ademhaling was iets schokkerig en zijn ledematen ook. Ik stelde voor dat ik hem schoon zou maken in plaats van met en douche. Hij leek me duidelijk niet te begrijpen, maar ik vond zijn voorstel zeker ook niet slecht. In beide gevallen zou ik hem zonder shirt zien en daar verheugde ik me misschien net iets te veel op. Toch schaamde ik me er niet voor en deed inmiddels ook echt geen moeite om het te verbergen. Ik rilde even bij zijn kusje onder mijn oor in combinatie met het woordje schat. Het was maar een klein woordje, maar was voor mij wel erg belangrijk, kijkend naar onze relatie. Toen hij van me weg stapte stapte ik eigenlijk meteen mee, en liep als een soort hondje achter hem aan. Toch bleef ik staan toen hij zijn shirt langzaam uittrok. Alsof hij me net niet al genoeg had geplaagd en uitgedaagd, was hij nu in mijn ogen bezig met een striptease, zeker met dat lichaam van hem. Mijn tong hing als een soort hond uit mijn mond en ik deed moeite niet te kwijlen. Go, wat zag hij er goed uit. Hij keek me wat onzeker aan, wat me mijn hoofd deed schudden. Ik deed de laatste stap naar hem toe en legde mijn handen plat op zijn borst. "Wie ooit tegen je heeft gezegd dat je geen smoking hot lichaam hebt, is de grootste leugenaar van het hele universum." zei ik voor ik een kus op zijn prachtig versierde borst drukte. Mijn handen gleden intussen wel echt richting zijn kruis en weken niet tot ik bij zijn knoop en riem kwam. Die kreeg ik gemakkelijk los, vooral ook omdat hij vrij dun was, maar zeker niet lelijk. Hij was net een engel, met een semi-verwelkte roos achter zijn oor. Ik trok zonder schaamte zijn broek van zijn kont en verder naar beneden, waardoor ik op mijn hurken voor hem kwam te zitten. Ik drukte een kusje net boven het elastiek van zijn boxer. Plagen kon ik ook hoor, maar alleen niet met mijn lichaam, want ondanks dat ik er trots op was, was het compact en bezaaid met niet altijd even mooie inktwerkjes. Ik liet zacht mijn tong over zijn huid langs het elastiek gaan, eindigend met een zacht kusje. Ik zoog zachtjes op zijn zachte en gladde huid, tot ik zijn huid tussen mijn lippen voelde kloppen. Toen liet ik zijn huid los en keek hem met twee grote onschuldige ogen aan. Alsof ik niets mis had gedaan, terwijl hij en ik allebei wisten, dat ik genoeg had gedaan en nu op een gevaarlijke plek zat. Zowel hij als ik zouden nu de leiding kunnen nemen en de ander laten smeken. Zelf zou ik liever hebben dat hij nu de overhand pakte, want ik had nu echt wel genoeg gedaan om dat uit te lokken. Als hij dit nu nog kon weerstaan en negeren wist ik het echt niet meer en zou ik hem rustig helpen wassen zonder ook maar iets te proberen. Want dit waren toch echt eigenlijk de laatste truken uit mijn trukendoos.

---

Bowties were never Cooler