• Datingsites, de meeste mensen kunnen er wel een paar zo uit hun hoofd opnoemen. Plekken waar je jezelf kunt zijn zonder toch teveel prijs te geven, aangezien de meeste anoniem zijn. Foto's komen er niet aan te pas, alleen een vakje waar je iets over jezelf kunt vertellen, van hobby's tot verre familieleden, niks is te gek. Als je geïnteresseerd bent in iemand kun je diegene een berichtje sturen of chatten. Het is altijd riskant, want je weet nooit wie er achter het scherm zit, of diegene wel echt die eenentwintigjarige jongen in plaats van drieënveertig. Toch kan het ook voor hechte vriendschappen en relaties zorgen, waar iedereen natuurlijk op hoopt. Zo ook een aantal jonge mannen die het hoogtepunt van hun leven hebben bereikt, of dat nou komt omdat je een gezin hebt of al twintig weken op nummer een staat met je hitsingle. Ze hebben alles wat ze willen, maar compleet gelukkig zijn ze niet. Ze missen namelijk iets. Liefde. Dat kan komen omdat je vriendin of vrouw, vriendje, je amper meer ziet staan en je liever kwijt dan rijk is of omdat mensen je alleen willen voor de roem. Waarom zou je -je dan niet inschrijven op een anonieme datingsite? Niemand kent je of weet hoe je eruit ziet, dus kan daar niet op beoordeeld worden, ook niet over je verleden. Als je dan iemand vind waarmee het klikt en waarop je toch wel verliefd wordt is elkaar in het echt meeten de logische volgende stap. Maar wat nou als degene nou is wat je dacht? Of misschien zelfs beter is dan dat? Ga je dan samen verder als stel, vrienden, of breek je het contact toch maar volledig af?

    Rollen •
    Louis William Tomlinson • IamGroot
    Zayn Javadd Malik • TateLangdon
    Liam James Payne • Malikhuana
    Niall James Horan • Ashwin
    Harry Edward Styles • Styford
    Ashton Fletcher Irwin • Tethys
    Calum Thomas Hood •
    Michael Gordon Clifford • IamGroot
    Luke Robert Hemmings • Hemlinson
    Zachary 'Zack' Gamble • Goner
    Tate Evan Walker • TateLangdon

    Regels •
    • Minimaal 7 regels, 200 woorden, schrijven, dat is niet heel erg moeilijk.
    • Graag met leestekens en hoofdletters typen.
    • OOC graag met haakjes; [] {} () - -
    • Als je een week niet hebt gereageerd zonder te laten weten waarom lig je er zonder pardon uit.
    • Reserveringen blijven 48 uur staan. Reservatie telt tot dat de rol helemaal af is.
    • Geen Mary Sue's (perfecte personages)
    • Naamsveranderingen doorgeven.
    • Geen personages van anderen besturen.
    • Alleen Malikhuana of Atweh maken de nieuwe topics aan.

    Begin: Het lijkt een doodnormale dag als alle anderen, de zon schijnt, maar niet te fel en op een fijne temperatuur, een paar wolkjes aan de lucht waarvan het sowieso niet zal gaan regenen. De perfecte nazomersedag dus. Toch is het een niet heel normale zaterdag, het is de dag dat de jongeren eindelijk degene die ze hebben ontmoet op het de site in het echt zullen zien. De spanning ligt hoog en daardoor hebben sommigen nog wel de neiging om de verwachting ook iets te hoog te hebben. Het zou goed kunnen dat het een enorme tegenvaller is en je het alleen uit zit voor de beleefdheid, maar met een klein beetje geluk is deze middag er een waarin je iemand ontmoet die je nooit meer kwijt zou willen.

    [ bericht aangepast op 31 okt 2014 - 20:18 ]


    Because I love him, do I need another reason?

    Harry Styles
    Ik deed hem een ander voorstel wat mij beter uit kwam, waarvan ik zeker wist dat hij het niet ging weigeren. Sowieso dacht ik niet dat hij wat dan ook weigerde als het om mij draaide op dit moment, op dat punt had ik hem wel ondertussen. Voor mij voelde het al erg normaal dat ik hem schat noemde, Louis was de mijne en dat mocht best op deze onschuldige manier duidelijk worden. Hij moest allang blij zijn dat we nog niet langer samen waren, want dan werd ik verschrikkelijk zoetsappig met de meest cliché bijnamen die er bestonden. Dan kon hij waarschijnlijk ook verwachten om vaker een klein presentje te krijgen. Dat deed ik alleen nu niet omdat ik niet te plakkerig wilde overkomen. Op mijn gemak ging ik verder richting de badkamer terwijl Louis me op de voet volgde. Erg vond ik het niet, het was fijn om hem in de buurt te kunnen houden, zeker met het vooruitzicht dat het geplaag van beide kanten me gegeven had. Zodra ik stilstond aaide ik hem zacht over zijn wang en gaf een liefdevol kusje op zijn lippen, voor ik langzaam en wat onzeker mijn shirt uittrok. Met een blos op mijn wangen keek ik gedeeltelijk naar de grond toen het kledingstuk uit was, al keek ik vanonder mijn wimpers naar de jongen om zijn reactie te peilen. Ik was allang blij geen enkel spoor van negativiteit op zijn gezicht te bespeuren, alleen adoratie. Het rood op mijn wangen werd nog roder door zijn handen op mijn borst en ik glimlachte lichtjes om zijn woorden, Louis wist ook precies hoe hij mijn onzekerheid moest wegnemen, al werd ik wel verlegen van. Dan was het weer duidelijk dat ik zeker niet over het algemeen dominant van mezelf was want ik had nog altijd bevestigingen en goedkeuringen nodig van of ik het wel goed deed. Ik beet op mijn lip door het kusje op mijn borst en keek toe hoe Louis' handen afzakten naar mijn broek en die behendig losmaakte. Wat ik niet had verwacht was dat hij die zo zonder pardon van mijn benen af trok, maar ik stapte wel uit de broek toen die daar laag genoeg voor was, ik zag mezelf namelijk er al door vallen. Het was nu het beeld van de jongen die zowat op zijn knieën voor me zat die mijn adem in mijn keel deed stokken, maar vooral zijn lippen net boven mijn boxer, waardoor ik hard op mijn lip beet om geen klein kreuntje door te laten. Mijn vingers vlochten zich automatisch door zijn haar en trokken er zacht aan terwijl hij met zijn tong over mijn huid gleed. Dit was niet goed voor een mens, om zo'n prachtige jongen voor zich te hebben zitten die acties uitvoerde zoals Louis dat deed. Toen hij ook nog een zuigzoen bij de gevoeligere huid begon te creëren kon ik er niks aan doen dat ik zacht kreunde, dat had geen betere man kunnen weerstaan. Bij zijn onschuldige oogjes legde ik mijn hand onder zijn kin en trok hem omhoog, om hem vervolgens ruw tegen een van de koele muren aan te duwen. "Dus jij denkt daarmee weg te komen, hmm? Zomaar op mij inspelen zonder ook maar toestemming te hebben. Zo werkt het niet, Boo, en ik denk dat ik je de regels nog maar eens moet uitleggen," gromde ik zacht in zijn oor, mijn armen langs zijn hoofd zodat hij geen kant op kon. Ik kuste langs zijn nek in de hoop zijn sweet spot te kunnen vinden en schuurde ondertussen langzaam mijn heupen over de zijne heen. Hij zou voelen hoe het werkte als hij zo graag onder mijn leiding speelde en ik was niet bang hem dat heel duidelijk te maken.


    Because I love him, do I need another reason?

    Louis Tomlinson
    Mijn actie leek zeker in het begin minder consequenties te hebben dan gedacht. Hij ging gewoon mee met het feit dat ik hem van zijn broek aan het ontdoen was. Daardoor pushte ik het eigenlijk nog net iets verder, om te kijken wat ik nu net wel en absoluut niet kon maken. Zonder pardon drukte ik mijn lippen boven de rand van zijn boxer en voelde hoe zijn ademhaling stokte en zijn vingers zich door mijn haren vlochten. Ik was duidelijk al te ver gegaan, maar zolang hij er niets tegen deed, ging ik ook niet stoppen. Mijn tong liet ik langzaam een lijntje trekken boven zijn boxerrand, eindigend in een zuigzoen. Zijn kreun klonk me als muziek in mijn oren, al was het maar om te weten dat ik hem zo uit kon lokken, Ik wilde dan wel graag onder zijn leiding spelen, maar dan moest ik hem toch ook wel laten weten dat ik wilde spelen, of niet soms? Ik keek hem met twee hele grote onschuldige ogen aan en wist meteen dat ik flink in de problemen zat, problemen waarvan ik het voor een keertje zeker niet erg vond om erin te zitten. Ik liet me omhoog werken en klapte daarna vrij hard tegen de muur achter me. Meer dan een zachte piep van schrik kon ik niet laten, want op dat moment begon hij te spreken op zo'n manier dat ik er rillingen van kreeg, maar zeker wel goede rillingen. Het uitlokken had duidelijk gewerkt, misschien zelfs iets te goed, maar dat maakte nu weinig uit. Nu was het ook dat ik eigenlijk niet meer kon denken, want zijn volgende acties maakte dat echt onmogelijk. Het langzame geschuur van onze heupen maakte me hor en dol terwijl zijn lippen de gevoelige huid van mijn nek beroerden. Het duurde dan ook niet lang voor ik met gesloten ogen een hoge kreun liet gaan. Erg luid was die nog niet, maar dat zou wel erger worden hoe verder hij ging. Mijn heupen drukte ik inmiddels smekend naar de zijnen toe, om nog wat intenser contact te voelen, terwijl zijn lippen toch echt mijn sweet spot hadden gevonden in mijn nek, waardoor ik nu met mijn hoofd in een wel heel vreemde hoek stond. Als je me zo zou zien was het erg duidelijk waarom mijn lichaam smeekte: Meer. Het wilde meer van Harry, meer van hetzelfde en meer diepgaand. Mijn ademhaling begon langzaam wat onregelmatiger te worden, maar de piepen en kreunen begonnen meer de overhand te krijgen. Hij deed eigenlijk nog niets, maar god wat deed hij het goed. Alsof hij al precies wist waar mijn zwaktes lagen, waaronder mijn grootste zwakte: geduld. Dat had ik nu eenmaal eigenlijk niet, ik had het eigenlijk ook nooit echt nodig gehad. Ik had zo het gevoel dat Harry me dat wel zou aanleren, of in elk geval mijn frustraties op dit vlak erg zou laten oplopen daardoor. Meneertje ongeduld kon namelijk niets tegen hem doen, in elk geval niet tegen deze Harry. Deze Harry had regels die ik als hij zo was moest en zou respecteren, ondanks dat ik ze op andere momenten waarschijnlijk zou gebruiken om dit uit te lokken. Ik bleef een plaaggeest met behoeften en dit was zeker een hele grote ervan. Mijn handen had ik inmiddels achter mijn rug geschoven, zodat ik daarmee niets ongeoorloofd kon vastgrijpen, en de rest van mijn lichaam volgde eigenlijk deze onderdanige trend, maar smeken deed het nogsteeds, met mijn heupen iets naar voren gedrukt en mijn nek gekanteld. Dat Harry me haarfijn zijn regeltjes ging uitleggen vond ik op deze manier echt geen probleem, al hoopte ik dat hij me hierna niet gewoon zo zou laten hangen, want dat was gewoonweg wreed en dat was hij voor mijn gevoel gelukkig niet. Al kon ik het natuurlijk ook flink mis hebben.


    Bowties were never Cooler

    Ashton Fletcher Irwin.

    Een glimlach en blos verschijnen op zijn gezicht en als ik hem dan ook nog kus, al dan op zijn neus, word deze blos knalrood en wend hij zijn blik verlegen af. Zachtjes mompelt hij dat ik een mafketel ben en verlegen grinnik ik. Hij knikt en zacht aait hij door mijn haar, door de vreemde, warrige krullen. Ik ben blij dat hij het goed vind en dat hij het ook goed vind om door te gaan naar het restaurant. Voorzichtig haakt hij zijn arm weer door de mijne en zijn voeten beginnen weer vooruit te bewegen, waarbij hij me ook vraagt of ik kom. Ik knik en loop ook weer door. Als we bij het restaurant zijn vraagt Michael bij de bar of er vanavond nog plaats is, de barkeeper zoekt en zegt dat er van vijf tot zes nog een plekje aan de gracht is. Michael vraagt daarna om mijn toestemming en ik knik. Het ziet er hier gezellig uit en zeker aan de gracht zie ik het wel zitten. Daarbij, het is met Michael, al hadden we in een vies tentje gezeten had ik het nog leuk gevonden. Lucas vind ik alleen maar lief. Nou moet ik al aan Michael wennen en Lucas zelfs nog meer, maar ik ben niet afgeschrikt door het feit dat hij een zoon heeft, of dat hij wat bekender blijkt als gitarist dan ik dacht.


    Reality's overrated.

    Michael Clifford
    Het was fijn dat Ashton zich door mij mee liet voeren. Kijk, ik was verre van comfortabel met zijn beroep, maar ik mocht hem echt als persoon. De jongen was zo lief en Lucas mocht hem ook. Ik reserveerde toen hij toestemde en drukte een kusje op zijn wang. "Zullen we nog een rondje door het park lopen? Of naar de kinderboerderij gaan voor een uurtje?" vroeg ik aan de krullenbol. Hij mocht wat verzinnen. Mij maakte het echt geen zak uit. "Of iets totaal anders. Het is jou keuze." zei ik voor ik mijn hand naar hem uit hield. Ik kon Lucas ook wel duwen met een handje. Anders kon hij me altijd nog wel helpen duwen, hopelijk. Ik drukte nog een kusje op zijn wang en wachtte geduldig op de jongen. Misschien, als ik hem had geaccepteerd, zouden we dit verder kunnen brengen dan net iets meer dan vrienden. Vrienden was namelijk niet echt wat ik dit zou noemen, want het was meer, maar niet meer genoeg om het een relatie te noemen. Ik zou hem moeten accepteren, hem en zijn werk, maar voor nu kon ik me er jammer genoeg nog niet overheen zetten. Ik wist nu dat Ashton zijn werk ook niet helemaal geweldig vond, maar zolang hij er niets aan wilde veranderen, hield ik er maar over op. Als hij wel iets anders wilde, zou ik hem met alle liefde helpen, maar voor nu zou ik gewoon proberen er niet aan te denken wat hij deed voor de kost.

    [ bericht aangepast op 6 nov 2014 - 13:15 ]


    Bowties were never Cooler

    Ashton Fletcher Irwin.

    Nadat hij gereserveerd heeft drukt hij eens kusje op mijn wang en ik glimlach, al net wat minder in verlegenheid gebracht door deze beweging. In mijn zak voel ik ondertussen mijn telefoon trillen, maar reageer hier niet op. Eigenlijk gaat het toestel de hele dag door en normaal staat hij ook altijd op stil (omdat ik een hekel heb aan het constante gezoem of gerinkel) maar als ik hem dan een keer op de tril- of geluidsstand zet vergeet ik dit altijd uit te zetten. Hij vraagt of ik een rondje door het park wil lopen, of naar de kinderboerderij wil gaan, of misschien iets anders. "Kinderboerderij klinkt leuk," zeg ik terwijl ik zijn hand vastpak. Opnieuw drukt hij een kusje op mijn wang, het begint al een beetje te wennen, maar dat maakt het alleen maar fijner. Doordat het ongemakkelijke weg begint te vagen word er plaats gemaakt door een kleine tinteling. Opnieuw voel ik mijn telefoon trillen in mijn zak en met een zachte "sorry, ik zet hem even uit," vis ik het toestel uit mijn zak. De naam doet me even slikken en ik werp een blik op Michael, dit zal ik op moeten nemen, ook gezien het aantal belletjes en berichtjes dat hij al achter heeft gelaten. Hij zal wel niet vrolijk zijn en als ik hem nu blijf negeren, of erger nog, wegdruk, zijn de bellen aan het rinkelen. Voorzichtig maak ik mijn hand los. "Michael? Vind je het erg als ik dit opneem?" vraag ik hem zachtjes. Het gezoem stopt, maar ik weet dat het zo weer gaat beginnen. Ik heb wel enig idee waar dit over gaat, maar weet het ook niet zeker. De man, je zou het mijn baas, manager, hoofd of misschien zelfs pooier kunnen noemen, is niet helemaal het type vent dat je op straat tegen wilt komen. En ondanks het feit dat hij nog zo vriendelijk kan doen, zelfs dan komt hij nog bedreigend over. Misschien vind ik die toon nog wel het ergst, als hij me zogenaamd aardig toespreekt, maar zijn ondertoon en ogen woordenboeken spreken.


    Reality's overrated.

    Harry Styles
    Elke plek van mijn huid die Louis aanraakte leek in vuur en vlam te staan, ik reageerde veel gevoeliger op zijn lippen dan dat ik bij wie dan ook zou doen. Het verbaasde me eigenlijk ook niet, deze jongen was dan ook heel erg speciaal voor me en hij was de eerste bij wie ik zo'n sterk gevoel had. Ik plukte aan zijn haren terwijl zijn tong langs de rand van mijn boxer ging, eigenlijk kon ik dit niet van hem toestaan, maar ik liet voor even nog doorgaan met de zoete marteling, ik strafte hem er straks wel op af. Toen hij een zuigzoen begon te vormen bij mijn heup rolde er een zachte kreun over mijn lippen en trok ik iets harder aan zijn haren, ondanks dat het heerlijk was ging hij nu echt te ver. Ik haalde hem omhoog en drukte hem hard tegen de muur aan, niet reagerend op zijn gepiep. Zolang hij geen echte pijn had, op welke manier dan ook, kon het me niet schelen wat voor geluid hij maakte. Louis rilde zichtbaar bij mijn woorden, wat een kleine grijns bij mij veroorzaakte. De jongen moest wel weten onder welke voorwaarden ik hem hielp met zijn frustratie. Mijn lippen dwaalden af naar zijn nek terwijl mijn heupen over de zijne heen gingen en mijn grijns werd een stuk breder bij de prachtige reactie die hij al snel liet horen. Daar wilde ik wel meer en dus ging ik op zoek maar de sweet spot in zijn nek en gaf wat meer druk achter mijn heupen. Zijn heupen die hij naar voren deed vond ik een heel stuk minder dus trok ik voor een enkele seconde terug om mijn lippen naast zijn oor te houden. "Regel een: niet zo gretig, Boo," zei ik zacht en bracht mijn handen omlaag om hem weer terug op zijn plaats te duwen, om weer verder te gaan waar ik mee bezig was. Het leek niet heel lang te duren voor ik het gevoeligste plekje in zijn nek te pakken had en daar met alle liefde gebruik van maakte door er lichtjes met mijn tanden overheen te gaan en er een zuigzoen te vormen. Een redelijk zichtbare plek was het ook, dus als Louis het niet goed wist te verbergen had hij morgen zat aan zijn team uit te leggen, wat hij sowieso al moest doen, maar goed. Ondanks dat ik ontzettend van zijn hoge kreunen en smekende lichaam genoot, trok ik toch weer terug en likte even over mijn lippen terwijl ik hem aankeek. Ik knikte goedkeurend toen ik zag dat hij zijn handen achter zijn rug had, hij wist dus prima hoe dit werkte en hoe ik het wilde hebben. "Kom op, schat. Zo is het niet echt eerlijk, hè?" zei ik bijna op een spinnende toon en trok zijn shirt een klein beetje omhoog als hint. Ik had lang genoeg gewacht om hem half naakt te zien en ik dacht wel dat ik tot nu mijn taak goed genoeg deed dat hij dit voor me deed zonder zelf iets te willen. Mijn handen hielden zijn heupen stevig op hun plaats, ik had er niet zo'n zin in dat hij me verrastte of iets in die trant. Ik scande Louis' gezicht met mijn ogen, omdat zijn reacties te kunnen peilen zodat ik zeker wist dat ik niet heel verschrikkelijk bezig was, al leek het gelukkig niet zo met de geluiden die ik nu al uit hem had kunnen krijgen.


    Because I love him, do I need another reason?

    Michael Clifford
    Ik glimlachte toen Ashton instemde met het voorstel van de kinderboerderij. Ik hoorde Lucas al in de buggy vrolijk beginnen over de dieren op de kinderboerderij. Ik glimlachte en voelde een kleine tinteling door mijn lichaam gaan toen hij mijn hand pakte. Het was nogsteeds wat ongemakkelijk, maar langzaam begon het toch ook heel erg fijn en enigsinds vertrouwd te voelen. Ik wilde eigenlijk net met hem gaan lopen, toen hij begon over zijn mobiel. Ik had niet eens gemerkt dat die ging, maar blijkbaar wel. Ik knikte en liet zijn hand met tegenzin los. Toen ik zijn gezicht zag betrekken en hem zag slikken wist ik dat er iets goed mis was. Iemand keek namelijk echt niet zo als er niet iets ernstigs aan de hand was. Ik aaide zacht even over zijn wang en schudde mijn hoofd. "Ga je gang. Het is duidelijk belangrijk. Ik ga wel met Lucas bij de gracht naar de zwanen kijken." zei ik voor ik nog een kusje op zijn wang drukte en toen naar buiten liep. Lucas keek me aan met een verwarde blik in zijn ogen. "Wat is er met ome Ash?" vroeg hij aan me. Ik haalde mijn schouders op en zette de buggy op de rem bij de rand van de gracht. "Ik heb geen idee, Lukey. Ik denk dat het niet helemaal lekker loopt op zijn werk." Ik drukte een kus op zijn kruin en ging op mijn hurken naast hem zitten. "Waarom gaat hij dan niet met ons mee? Ome Jimmy heeft toch altijd werk te veel. Hij wil vast wel hulp hebben." zei het mannetje. Ik glimlachte en aaide door zijn haren. "Zolang ome Ashton dat niet vraagt en ome Jimmy het niet aanbied, is het niet onze zaak, Lucas. Het komt wel goed. Echt. Maak je geen zorgen, manneke." zei ik tegen de peuter voor ik naar het water in de gracht keek. Er dobberden wat eendjes rond, maar meer niet echt. Het was kalmerend, maar inmiddels probeerde ik wel te luisteren hoe het met Ashton ging, hoe onbeleefd het ook was om te luistervinken. Als het echt mis ging wilde ik er namelijk wel voor hem zijn. Hij bleef een vriend, meer dan een vriend, ondanks zijn baan.


    Bowties were never Cooler

    Louis Tomlinson
    Toen Harry met zijn eerste regel kwam, wat het duidelijk dat hij mijn smeken zeker wel opmerkte. Ik keek naar de jongen en liet me terug drukken door zijn dwingende handen. Ik kon hem gewoon niet weerstaan, maar nu ik niet, of nauwelijks kon smeken met mijn lichaam. Hoe vocaal ik ook was, was ik dat zeker niet met smeken. Ik kantelde mijn hoofd zo ver mogelijk om hem naar mijn sweet spot te leiden. Zijn lippen vochten al snel het juiste punt, waardoor er rillingen en kreunen vrij kwamen. Dat hij een zuigzoen zette op een wel heel opvallende plek, kon me eigenlijk niet eens iets schelen. Morgen had ik toch al zat uit te leggen, dan maakte dit toch niet meer uit. Nog nooit had ik zo'n plek gehad, dus de jongens zouden wel weten dat dit wel serieus was. Hij had me nu echt compleet in zijn macht, en ondanks dat ik mijn handen nu wel op mijn rug had liggen, om niet te gretig te kunnen zijn en niet nog meer uit te lokken, keek ik hem meteen smekend aan toen hij mijn nek met rust liet en stopte met zijn beroeringen van mijn lichaam. Ik zag hem zijn lippen lippen en daarna goedkeurend knikken. Dat was dus een goede zet geweest, al wist ik ook dat hij er waarschijnlijk geen genoegen mee zou nemen, dat was nooit zo. Toen ik hem aan mijn shirt voelde plukken wist ik dat ik gelijk had. Zijn spinnende woorden zorgden ervoor dat ik niet eens ook maar een seconde dacht aan tegenstribbelen. Ik haalde mijn handen achter mijn rug vandaan en trok rustig mijn gilet en overhemd uit. Daarna deed ik ook netjes mijn broek uit en sprong er met een huppeltje uit. Mijn broek ging iets lastiger, omdat zijn handen nog op mijn heupen lagen, maar het was wel te doen. Het leek me in elk geval niet dat hij me hier gewoon met mijn broek aan zou laten staan. Nu stond ik alleen in mijn boxer en was bijna al mijn inkt goed te zien. Erg vond ik het niet, want we waren beiden redelijk versierde canvassen, maar niet al mijn werkjes waren even mooi. Toch waren ze allemaal gezet voor een reden. Ik ging daarna weer netjes staan met mijn handen achter mijn rug en mijn benen lichtjes gespreid. Ik wist precies hoe dit werkte en aangezien ik zeker vandaag nog niet te ver wilde gaan. Dat kon altijd nog als we verder waren in onze relatie. Ik keek hem met grote ogen aan en beet speels en uitdagend op mijn lip. "Wat nu, Boo? Nu we gelijk staan, wat kan ik voor je doen?" vroeg ik toch nog enigsinds uitdagend aan hem. Ik hoefde hem niet verder te drijven tot radicalere acties, maar hem een beetje op dit niveau houden was wel handig als we dit verder zouden brengen. Sommigen zouden kunnen zeggen dat ik als een militair stond, maar ik wist wel beter en hij waarschijnlijk ook. Ik stond open voor hem, maar met mijn eigen 'wapens' deels ontmanteld. Kijk, ik had mijn stem, ogen en bewegingen nog, maar ik kon hem zo niet beroeren met mijn vingers, of hem dichter naar me toe trekken, waar ik nu zeker behoefte aan had. Ik wilde hem zo graag aanraken, strelen, liefkozen en dicht tegen me aan houden, maar ik had zo het gevoel dat ik daarmee een hele nieuwe reeks heen en weer geschud en nog veel meer frustratie voor mij. Dat wilde ik nu even voorkomen, want toch was de kleine bobbel in mijn boxer inmiddels niet alleen voelbaar, maar zeker ook zichtbaar.


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles
    Het was zeker goed voor hem dat hij tot nu toe braaf mijn bewegingen en regels volgde, want dan ging ik hem misschien net iets minder lang plagen dan ik van plan was. Het gevoelige plekje in Louis' nek was dan ook al snel gevonden en ik maakte er zeker werk van die te bewerken en een markering achter te laten dat hij van mij was. Heel zacht deed ik dan ook niet met zijn huid, zodat het mooi donker zou worden en minstens de komende vier dagen niet weg was. Dan hadden alle roddelbladen nog iets extras om over te schrijven als de jongen in het openbaar verscheen. Hij reageerde zo goed op me dat het mijn hele lichaam liet tintelen, onbewust gaf hij me zeker een boost voor mijn zelfvertrouwen om dit door te zetten op mijn manier en hem niet halverwege de overhand te laten nemen. Mijn nagels groeven zich lichtjes in de huid net boven zijn broek vlak voordat ik terugtrok en nog een klein kusje gaf op de donkere plek. Zijn smekende blik deed me grijnzen en ik had de neiging hem te zeggen dat hij snel genoeg kreeg wat hij wilde, maar ik was geen leugenaar. Mijn vingers speelden wat met zijn kleding terwijl ik hem suggestief toesprak, wetende dat hij me niet zo snel weigerde en dat hij het echt wel warm had gekregen met die kleren na mijn handelingen. Ik haalde mijn handen bij hem weg en keek toe hoe zijn bovenlichaam ontbloot werd, zodat ik mijn ogen de kost kon geven. De subtiele maar toch zeer aanwezige spieren op zijn lijf deed me zacht op mijn lip bijten. Net als ik zat zijn huid volgekalkt met tatoeages, waarvan ik zeker wist dat ik hem een keer ging vragen naar de betekenissen ervan. Langzaam liet ik mijn ogen over zijn gehele lichaam glijden toen Louis zich ook had ontdaan van zijn broek, wat ervoor zorgde dat ik mijn effect op hem gelijk een stuk beter kon zien. De houding waarin hij stond deed me rillen, al kon het me zeer veel voordeel geven. Ik keek hem aan bij zijn woorden en glimlachte schuin voor ik weer een stapje naar hem toe deed. Heel licht en enigszins onzeker drukte ik mijn handpalm tegen zijn kruis aan en keek hem verre van onschuldig aan, ik wist wat ik deed en ging er niet omheen draaien. "Jij? Daar moet ik toch wel eens over na denken hoor, Boo," zei ik met een zogenaamd bedenkelijk gezicht en verhoogde intussen de druk van mijn hand op zijn kruis wat. "Misschien spring ik eerst onder de douche, voor inspiratie," vervolgde ik vals en liet hem nu compleet los door een paar passen achteruit te doen. Ik floot een zacht deuntje en draaide de warme kraan van de douche op, mijn blik nog half op Louis gericht om zeker te weten dat ik in mijn onoplettendheid niet werd besprongen. Zodra het water mij goed leek trok ik achteloos mijn boxer uit en legde die bij de rest van mijn kleren, om een kleine grijns naar de jongen toe te werpen en onder het warme water te gaan staan dat me kort deed rillen. Het beslag moest toch van me af, op welke manier dan ook. Dat ik zeker wist dat hij bij me kwam staan was bonus, want ik had hem te ver gekregen voor hem om niet te willen dat ik mijn werk ook afmaakte, tenzij hij daar teveel trots voor had en het zelf deed.


    Because I love him, do I need another reason?

    Louis Tomlinson
    Ik voelde Harry's blik op mij branden. Toch vond ik het niet heel erg, want als de man die voor me stond het aanstond wat hij zag, zou het hopelijk alleen maar beter worden. Ik stond nu alleen nog in mij boxer, op een manier waarop het wel duidelijk was dat hij nu alle touwtjes in handen had. Ik keek naar de krullenbol en zag een glinstering in zijn ogen waar ik een rilling door kreeg. Hij had iets in gedachten, ik wist alleen niet wat, maar het stond me wel aan. Toen ik zijn hand uiteindelijk tegen mijn kruis voelde drukken, al was het maar heel licht, rolde er een kreun over mijn lippen. Zijn blik hielp ook zeker niet mee, want die was verre van goed voor mijn hart. Zijn woorden waren nog wel een van de ergste dingen. Het was verschrikkelijk om nu wel te weten dat hij zou blijven teasen tot ik echt op mijn rug lag te smeken om wat dan ook. De verhoogde druk maakte mijn knieën week en mijn ademhaling oppervlakkiger. Zijn laatste woorden waren gewoon vals, maar ik wist dat ik moest blijven staan, anders zou ik waarschijnlijk niets krijgen. Mijn ogen waren gefixeerd op hem, maar toen hij zijn boxer van zijn kont trok, knapte er niets. Nee, ik ging echt niet wachten tot ik de douche in mocht komen. Ik trok met een beweging mijn boxer van mijn kont, en was erg blij dat mijn probleempje nog niet zo extreem erg was. Een klein beetje, maar minder erg dan verwacht. Daarna sprong ik snel onder de douche en kroop dicht tegen hem aan. Ik wilde heel graag dat hij zijn werk afmaakte, maar ik wist ook dat ik daar waarschijnlijk ook wat voor zou moeten doen. Ik begon zacht mijn heupen weer tegen de zijnen te schuren. Met mijn handen begon ik zacht door zijn haren te gaan, om het beslag eruit te wassen. Er zat niet extreem veel in, maar het wat toch goed om te doen. Mijn shampoo zat nog in mijn sporttas, dus die had ik niet hier. Ach, met water ging het ook. Mij maakt het vrij weinig uit of er nog wat beslag in mijn haren zat, want ik had zo het gevoel alsof ik nog wel wat zooi over me heen ging krijgen. In elk geval zou ik nog wel een keer moeten gaan douchen. "Wat ben je toch mooi, Boo." mompelde ik net hard genoeg om boven het kletterende water uit te komen. Mijn handen liet ik langzaam naar beneden glijden tot op zijn heupen. Mijn ogen gleden met mijn handen mee en ik zag dat hij ook niet helemaal koud was gelaten door wat er was gebeurt. Ik glimlachte en drukte een kusje op zijn schouder. Ik vond het echt fijn om bij hem te zijn. Er waren dan wel nu flinke seksuele spanningen tussen ons, maar nogsteeds vond ik het heerlijk om gewoon rustig tegen hem aan te staan en wat met hem te kloten. Ik drukte nog een kusje in zijn nek en begon zacht te zuigen. Ik had er een in mijn nek, wat mij van hem maakte, maar hij had nog niets zichtbaars op zijn lichaam getekend staan wat hem van mij maakte. Kijk, hij had een plekje op zijn heup, maar een zichtbaar plekje, net onder zijn oor, was toch niet zo erg? Daarbij kon hij het nog met zijn haren verstoppen, dat kon ik ook niet. Maar ik zou het wel merken of hij dit zou accepteren of niet.


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles
    Het effect dat ik op Louis had door alleen mijn handpalm met een hele lichte druk tegen zijn kruis aan te houden uitte zich gelijk door de kreun die hij liet horen. Met een grijns en een blik die zei dat ik precies wist waar ik mee bezig was keek ik de jongen aan, het had toch geen zij om te verhullen waar ik overduidelijk mee bezig was. Ik was aan het uittesten hoe ver ik hem tot waanzin kon drijven tot hij ging smeken, want voor minder deed ik het niet. Dat liet ik hem duidelijk genoeg merken met mijn woorden en mijn hand waar ik wat meer kracht achter zette. Ik kon voelen dat Louis daardoor zwakker op zijn benen stond en zijn ademhaling versnelde, al leek hij zijn eigen gewicht nog te kunnen dragen, anders ondersteunde ik hem met alle liefde. Voor nu besloot ik nog vals te zijn en te zeggen dat ik moest douchen om ideeën te krijgen en hem los te laten. Niet volledig zonder onzekerheid trok ik mijn boxer uit en gooide die aan de kant nadat ik de temperatuur van het water goed had gekregen, om in de douche te stappen. Een gelukzalige zucht rolde over mijn lippen door het relaxende warme water, maar voelde al snel Louis tegen me aan geplakt. Ik trok een wenkbrauw naar hem op, want volgens mij had ik echt niet gezegd dat hij bij me mocht komen staan, zeker niet dat hij het recht had tegen me aan te schuren. Alsnog liet ik het hem toe om dit te doen, de consequenties merkte hij straks wel. Zijn handen door mijn haren waren wel fijn en dat kon ik gerust toelaten, ik had hem immers gevraagd me te helpen mezelf schoon te krijgen. Om de dienst zelf ook te bewijzen gleden mijn vingers van zijn middel naar zijn roodbruine haren en hielp het water een handje om het beslag ook uit zijn haar te krijgen. "Heb je ooit wel in de spiegel gekeken?" vroeg ik met een glimlach en drukte een liefdevolle kus op zijn lippen terwijl zijn handen naar mijn heupen afgleden. Ik beet zacht op mijn lip toen zijn blik volgde, om zijn bewegingen nauwkeurig te volgen. De glimlach kwam terug door het kusje op mijn schouder en ik genoot gewoon ontzettend van de jongen in het algemeen. Het was minder ongemakkelijk dan gedacht om zo met hem in de douche te staan, waarschijnlijk had het te maken met de opgebouwde frustatie en de band die waar we al twee jaar voor hadden gehad om die te ontwikkelen. Ik hapte naar adem toen hij in mijn nek begon te zuigen maar ik duwde hem zeker niet van me af, mijn handen die in zijn haar zaten trokken hem juist dichter naar me toe terwijl ik mijn ogen sloot. Een heel luid persoon was ik wat dit betrefte niet, wat Louis niet het voordeel gaf van het weten wat hij met me deed, behalve een klein kreuntje hier en daar. Een te donkere plek wilde ik niet hebben dus verschoof ik een van mijn handen en gaf hem weer een tik tegen zijn kont om ervoor te zorgen dat hij losliet, wetende dat het nu meer effect had dan eerdere keren dat ik het deed vanwege de ringen om mijn vingers op zijn onbeschermde huid. "Je moet wel je plaats kennen, Boo. Dat mag je niet vergeten," zei ik zachtjes en probeerde ondertussen een beetje van de mogelijke pijn te verlichten door zacht met mijn vingertoppen over de plek te gaan. Ik hoefde hem niet echt pijn te doen, maar hij hoorde wel te weten hoe ver hij bij mij mocht gaan voor er iets tegenover ging staan.


    Because I love him, do I need another reason?

    Louis Tomlinson
    Het voelde heel fijn om zijn handen door mijn haren te voelen. Zijn woorden lieten me iets blozen, maar zijn kus maakte eigenlijk alles beter. Zijn lippen maakten nu al alles beter. Misschien kwam het omdat de frustraties al zo hoog waren, misschien kwam het omdat ik eigenlijk elke dag met andere jongens douchte, al was dat anders, maar goed, of misschien was de liefde gewoon sterker dan dat we deze twee jaar hadden gedacht. Ik liet mijn handen langzaam afzakken naar zijn heupen en liet mijn ogen meegaan. Misschien was het wat ongepast, maar het maakte me echt niets uit, nu niet meer in elk geval. Wat ik zag stelde zeker niet teleur, maar wel voelde ik wat spanning in zijn lichaam. Hij was dan wel erg stil, zijn spieren waren goed te voelen door zijn magere bouw. Ik drukte geruststellend een kusje op zijn schouder en zette daarna mijn lippen iets hoger in zijn nek om daar een zuigzoentje neer te zetten. Eigenlijk had ik verwacht dat hij me weg zou trekken en me op mijn donder ervoor zou geven, maar in plaats daarvan trok hij me dichterbij. Zijn kreun die ik dan toch maar los wist te rukken gaf me een geweldig gevoel. Ik bleef rustig doorgaan tot ik flink opschrok van een flinke tik op mijn kont. Zijn ringen deden pijn op mijn kont en het zou me niet verbazen als er schrammetjes op mijn kont stonden. Met een hoge piep liet ik hem los en spande mijn handen flink aan, zodat ik zijn heupen stevig vast had. Langzaam ontspande ik die wel weer toen hij me langzaam iets wist te kalmeren. Ik boog mijn hoofd en legde mijn handen weer netjes achter mijn rug. "Sorry, Boo." mompelde ik voor ik toch wel mijn hoofd tegen hem aan vleide. Het voelde fijn om zo met hem te staan. Wel bleef ik heel langzaam met mijn kruis over het zijne schuren. Niet om te plagen, maar meer om zelf het fijne gevoel te blijven krijgen wat zijn geplaag me wel gaf. Toch werd inmiddels het water langzaam koud, iemand anders zou vast ook wel aan het douchen zijn in het gebouw. Ik draaide de kraan dicht en drukte een kusje op zijn schouder. "We hebben nog wel even voor de cakejes klaar zijn. Kunnen we gewoon nog even knuffelen? Hier, op de bank of in bed?" vroeg ik aan hem, met een kleine smekende toon onder mijn stem. Knuffelen kon zowel echt knuffelen als wat meer kunnen betekenen, maar door het koeler wordende water en de koude kamer, waren de spanningen in mijn lichaam ook iets afgekoeld. Ik liet me tegen hem aan hangen en merkte wel wat hij wilde. Ik kende mijn plaats, echt wel, maar ik mocht toch wel een voorstel doen? Ik was gewoon heel erg blij met de jongen en zou het zeker niet erg vinden als hij binnenkort bij me in zou trekken. Er moest wel iets heel ergs gebeuren vannacht, wilde ik mijn gedachten veranderen. Ik hoopte gewoon dat ik hem niet te erg had af geschrokken. Met mijn hand greep ik intussen om ons heen om een groot badlaken te pakken en die om ons heen te wikkelen. Mijn armen waren net lang genoeg om het toch lekker warme badlaken om ons heen te slaan. Nu moesten we wel dicht tegen elkaar staan maar heel erg vond ik het zeker niet. Hij was lekker warm en heel comfortabel om tegenaan te staan. "Ik hou van je, Boo." mompelde ik zacht terwijl ik met mijn armen om hem heen bleef staan.


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles
    De geruststelling die hij me gaf door middel van een kusje op mijn schouder had ik echt nodig, ondanks de manier waarop ik nu handelde kwam mijn gewoonlijke onzekerheid over mijn lichaam weer de kop op steken. Dat was deels de reden dat ik het Louis toeliet om een zuigzoen in mijn nek te zetten. Ik wilde de zijne zijn, maakte niet uit op welke manier of hoe dat geuit werd, net als dat hij de mijne was. Aan zijn haren trok ik hem zacht wat dichter tegen mijn nek aan, het gevoel dat hij me gaf was onmogelijk om niet meer van te willen. Voor een tijde liet ik de jongen doorgaan omdat het gewoon te fijn was, maar op een gegeven moment werd mijn huid onder zijn lippen zo sensitief dat het wat pijn ging doen. Ik gaf een redelijke harde tik tegen zijn achterste dat gelijk het gewenste effect gaf, hij liet mijn nek gaan en piepte luid. Hij hield mijn heupen wel erg stevig vast, op zo'n manier dat ik zeker weten dat ik morgenochtend blauwe plekken zou hebben waar zijn kleine handen precies op pasten. Ik wreef zacht over de pijnlijke plek om hem tot rust te brengen en zijn grip te laten verslappen, want het was verre van prettig. Ik had Louis alleen mijn grenzen aangegeven die hij te volgen had. Ik glimlachte licht toen hij zijn onderdanige houding weer aannam en zich verontschuldigde, dat was al veel beter. Mijn ene arm liet ik losjes om zijn middel liggen en met de ander aaide ik door zijn haren. "Het is al goed, schat. Maak je maar niet druk," zei ik zacht en bleef door zijn haar aaien toen hij tegen me aan leunde. Dat hij tegen me aan bleef schuren liet ik voor dit keer gaan, hij hoefde niet zo strict behandeld te worden de eerste dag. En het gevoel was sowieso niet verschrikkelijk. Ik rilde terwijl het water steeds koeler leek te worden, daarom was ik ook best blij dat hij de kraan uitdraaide en een kus op mijn schouder drukte. "Laten we zo maar op het bed gaan liggen, daar hebben we alle ruimte," zei ik met een glimlach. Ik liet het expres vaag zodat we niks per se iets hoefden te doen en gewoon konden gaan met wat er gebeurde. Knuffelen was meer dan prima, vooral met zijn smekende stem gaf ik met alle liefde eraan toe. Ik drukte een kus op zijn haren en kroop tevreden hummend dichter naar hem toe bij de handdoek die Louis om ons heen sloeg, ik vond het zeker niet erg dat ik daarom tegen hem aan geplakt moest blijven staan. Op zijn woorden antwoordde ik niet, maar gaf een klein, liefdevol kneepje in zijn middel en glimlachte. Daarmee moest hij geduld met me gaan hebben, het kwam vanzelf als ik me er comfortabel genoeg mee voelde. Ik haalde de handdoek van mijn eigen lijf af en begon het zijne op mijn gemak droog te wrijven, anders kwam er nooit wat van als we zo bleven staan. "Zeker dat je me nog niet zat bent?" vroeg ik hem terwijl ik bezig was. Deels was het zeker plagerig bedoeld, maar ook best serieus. Hij zei wel dat hij van me hield, maar als zelfs ik mezelf soms zat werd verbaasde het me echt niet als hij dat zou zijn.


    Because I love him, do I need another reason?

    Louis Tomlinson
    Ik was erg blij dat Harry in elk geval niet echt boos was. Natuurlijk moest hij op zijn strepen staan, zeker met een etter als ik, maar ik was blij dat hij er niet in bleef hangen. Zeker met mijn basisemoties bleef ik nogsteeds een kind en was ik ook erg gevoelig voor woede, al wilde ik dat niet laten merken. Zacht bleef ik met mijn heupen tegen ze zijne schuren, maar zeker niet om zijn gezag te ondermijnen. Langzaam werd het water koud, wat ik ook merkte door een rilling die door mijn vriendje heen ging. Ik draaide het water uit en drukte een kusje op zijn schouder. Ik stelde hem voor ergens te gaan knuffelen, wat hij gelukkig aannam, al waren zijn woorden erg vaag. In de tussentijd nam ik de tijd om een handdoek om onze lichamen te slaan en dicht tegen hem aan te kruipen. Het was erg fijn en maakte ons langzaam droog. Ook gaf het veel warmte, wat nu wel veel prettig. Ik bleef tegen hem aan geplakt staan en mompelde zacht dat ik van hem hield. Ik wist dat ik het niet terug ging krijgen, wat wel wat pijn deed, maar acties spraken luider dan woorden, zeker ook nu. Ik voelde zijn armen om me heen, samen met de handdoek. Ik humde genietend toen hij me droog begon te wrijven. Bij zijn woorden grinnikte ik zachtjes. "Zeker niet. Ik zal je nooit zat kunnen worden." zei ik met een glimlachje. Ik drukte nog een kusje op zijn kaak en pakte daarna de handdoek van hem over. Ik begon hem rustig droog te wrijven. Zijn huid was heerlijk zacht en warm en gelukkig kreeg ik hem redelijk makkelijk droog. Toen hij eenmaal droog was ging ik nog even op mijn tenen staan om zijn haren droog te wrijven. Dat kostte iets meer tijd, maar toen het eenmaal droog was, gooide ik de handdoek weg en pakte voorzichtig zijn handen vast. "Kom." zei ik zacht voor ik uit het bad sprong en wachtte op mijn krullenbol. Met dat kusje in zijn nek was hij nu echt van mij en niemand die hem nog van me af ging pakken. Zelfs morgen ging daar niets aan veranderen. Misschien wel aan mijn woonplaats, maar in elk geval niet aan mijn liefde. Ik was nu eenmaal een profvoetballer en gay, mogelijk de eerste die officieel uit de kast zou komen, maar zo vreemd was het toch niet? Ik was toch niet de enige? En anders was het alsnog toch geen ramp? Het was niet alsof ik plots ging staren naar de edele delen van mijn collega's, of dat ik plots met ieder een bed wilde delen. Echt niet. Ik deed dat nu ook niet en had Harry, dus waarom zou ik? Ik hoopte gewoon dat mijn maten dat zouden snappen. Ik drukte nog een kusje op zijn borst en wachtte tot hij meekwam. Normaal deed ik altijd een boxer aan na het douchen en liep daarmee door de ruimtes, maar nu kon het me echt niets bommen. Als hij er niet voor zou stoppen, zou ik dat zeker ook niet doen. Kijk, mijn lichaam was niet zo goed als het zijne, maar zolang hij er geen commentaar op had ging ik er geen problemen mee zoeken. Tijdens het lopen zou hij straks mooi de rode handafdruk en de mogelijke schrammen op mijn kont zien die hij had achtergelaten. Daar mocht hij best trots op zijn en ik hoopte stiekem dat hij dat ook was, want hij was me nog iets terughoudender en onzekerder dan hij hoefde te zijn. Het was namelijk echt nergens voor nodig.


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles
    Zo lekker dicht tegen Louis aanstaan terwijl we stukje bij beetje opdroogden was alle behalve een straf, behalve misschien dat zijn lichaam bedekt was. Hij vond zelf overduidelijk van niet, maar hij zag er echt heel goed uit. Niets was te, alles wat hij had was subtiel, behalve een paar van zijn rondingen dan, maar ik vond niks daaraan erg. Bij de woorden dat hij van me hield zei ik weer niets, al probeerde ik zo goed mogelijk mijn gevoel voor hem te uiten met mijn lichaam. Ik voelde me er schuldig over dat ik hem hier pijn mee deed, maar ik kon niet iets gaan zeggen waarvan ik niet wist of ik het meende. Liefdevol wreef ik de handdoek over zijn huid heen om hem droog te krijgen, en stiekem om hem in het proces dichter tegen me aan te drukken. Dat hield hem ook warmer en dat kon weinig kwaad. Ik vroeg hem of hij me al zat was en was eerlijk waar opgelucht door zijn antwoord. Ik had het namelijk al voorzien dat het wel zo was. Net daarna was ik klaar met zijn lijf droogwrijven en nam Louis de handdoek van me over. Een genietend geluidje rolde over mijn lippen terwijl hij bezig was, zijn zachte handelingen waren erg fijn, ik best zo blijven staan voor langere tijd als hij zo doorging. Ik boog me iets naar hem toe zodat hij beter bij me kon toen hij de handdoek naar mijn haar verplaatste, dat scheelde hem weer wat moeite. Zo bleef ik op mijn gemak staan tot de jongen klaar was, om nadat hij de handdoek weg had gegooid hem uit het bad te volgen. Ik gaf een klein kneepje in zijn hand en trok hem voorzichtig mee de badkamer uit, richting de trap en zijn bed. Dat het zijn huis was en hij misschien wel de weg wilde leidden had ik geen boodschap aan, net als dat geen van ons beide kleding aan had. Voor mij was het erg normaal, op dagen waarvan ik zeker wist dat ik niet naar buiten hoefde liep ik gewoon zo rond, mijn huisgenoot was er allang aan gewend en zei er niet eens meer iets van. Met zijn hand stevig in de mijne liep ik de trap op en ging uiteindelijk op het randje van zijn bed liggen, om languit te gaan liggen en hem gelijk bovenop me te trekken. Een klein beetje meer en ik was te lang hiervoor, maar het ging prima. Een arm sloeg ik om zijn middel en met de ander aaide ik door zijn haar. "Is dit ongeveer wat je me verwachtte te zijn of valt het tegen?" vroeg ik met een kleine grijns. Zelf wist ik niet zeker wat ik bij Louis in eerste instantie had gedacht, het enige wat ik zeker van hem wist was dat hij kleiner was dan ik, dat hadden we ooit besproken. Ik had ongeveer een beeld van hem gehad, maar op heel veel dingen had ik er compleet naast gezeten. Ik was al ontzettend blij dat ik nu het totale plaatje kreeg en ik had tot nu toe nog van geen seconde die ik met hem had doorgebracht spijt. Ik hoopte vooral dat het ook voor hem gold. Daar deed ik het voor, om stand te houden wat we hadden en zo mogelijk het beter te maken.


    Because I love him, do I need another reason?