Ik kan dit niet meer aan, ik voel me crap. Ik wil deze afstand in onze relatie verminderen. Ik wil samen wonen want ik trek dit niet. Steeds zo lang moeten wachten tot ik je kan zien en zo bang zijn je te verliezen op zoveel manieren. Het liefst ga ik naar je toe en blijf ik bij je, zodat we ons leven verder kunnen doorzetten, samen. Ik wil niet langer zo'n lange afstand. Het maakt me ongelukkig wanneer ik niet bij je ben en je alleen via skype spreek, mijn hart en lichaam verlangen er dan zo erg naar om bij je te zijn terwijl het niet kan. I can't... I feel horrible, ongelukkig zonder jou. Ik wil naar je toe en nooit meer weg gaan. Nooit meer...
Sorry voor de drama, ik moet mijn hart even luchten...
[ bericht aangepast op 26 nov 2014 - 22:17 ]
Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.