• Omdat TheHorcrux vandaag niet online kon komen, heeft ze toestemming gegeven om een nieuw speeltopic te openen.
    [center]ROLLENTOPIC 1


    Ergens in de bergen van Zweden staat een school. Een school speciaal voor jongeren van 10 t/m 18met een speciale gave: het beheersen van Magie. De school gaat onder de naam 'Oxford Academy'
    De jongeren die hier naar school gaan leren hoe ze deze magie moeten gebruiken.
    De school is opgericht 46 jaar na Wizarding War II omdat de wizarding populatie alsmaar groter werd en de drie andere europese scholen voor jonge magiërs de hoeveelheid leerlingen niet meer konden aannemen en zo veel jonge Tovenaars en Heksen geen lessen zouden kunnen volgen.


    Invullijstje:
    Naam:
    Leeftijd:
    Leerjaar:

    Enkel voor de leerlingen
    1e jaars zijn 10/11, 2e jaars 11/12, 3e jaars 12/13, 4e jaars 13/14, 5e jaars 14/15, 6e jaars 15/16, 7e jaars 16/17. 8e jaars 17/18

    Vak:
    enkel voor de leraren
    Bloedstatus:
    Muggleblood, Halfblood, Pureblood.
    Uiterlijk:(met foto)
    Denk hierbij aan Haarstructuur, lengte van het haar, haarkleur, oogkleur, oogvorm, wimpers, wenkbrauwen, lippen, gezicht, figuur/postuur, lengte enz.
    Innerlijk:
    Denk hierbij aan goede eigenschappen, slechte eigenschappen, hobby's enz.
    Hou het realistisch: Niemand is perfect.

    Geschiedenis:
    Denk aan Familie, kindertijd, enz.
    Afstammelingen van de Harry Potter generatie kan natuurlijk ook, het is 46 jaar na de slag op Hogwarts dus alles is mogelijk.

    Extra:
    Huisdier


    Rollen
    Vrouwen
    ×Phoebe Dana Jacksons - xTheDarkLordx 1.6
    ×June Mercendes - Waldeinsamkeit 1.4
    ×America Gaia Lazar - Meraki_ 1.6
    ×Silena Zoë Paetrix - Goya 1.5
    ×Lily Amanda Hale - Mangata 1.12
    ×Jade Ira Phernon - xTheDarkLordx 1.20
    ×Rose Sophia Cole - Mangata 1.20
    ×Phallon `Phee` Callee Grant - Amaris 2.3

    Mannen
    ×Jackson Charles Vanderbilt - Ferrars 1.4
    ×Lewis Mercendes - Waldeinsamkeit 1.10
    ×Timothy "Tommy" Cleaver - Trohman 1.8
    ×Robin McAdair - xBooBear 1.15
    ×Max Veran Phubar - Sobremesa 1.15
    ×Blaine Thomas Cleaver - Ferrars 2.1
    ×Brandon 'Bad' Pitcher - Ephrya 2.2

    Leraren
    ×Christopher "Chris" Redfield - DADA - 1.7
    ×Cevelle Appoline Delacour - Charms - 1.4
    ×Ric Alexander Jones - Potions - Mangata 1.15
    ×Mary Shawna Woodsen - Divination - xTheDarkLordx 1.12
    ×Eva Katherine Adams - Transfiguration - Mangata 1.13
    ×Pernilla Tyra Kjellberg -Muggle Studies -xTheDarkLordx 1.18
    ×Louise 'madam' hagrid -Care of Magical Creatures - 1.16
    ×Christian Andersson -Anciens Runes - 1.19
    ×Daniel Stephen Morrison -History Of Magic 1.18
    ×Amanda Sprouse - Herbology 1.19
    ×Andréas Eriksson -Flying Lessons 1.19
    ×Stefan Hägg -Astronomy 1.19
    ×Erik Olsson -Arithmancy 1.19

    Regels
    ×Houd het graag vriendelijk in het -OOC
    ×Maximaal 4 rollen per persoon
    ×Minimaal 200 woorden per post
    ×Naamsverandering graag doorgeven in de topics
    ×Houd het realistisch, nieuwe leerlingen kunnen niet meteen vanaf dag 1 al verliefd zijn op iemand.
    ×Geen Mary- Gary sue's, nobody's perfect!
    ×18+ mag, maar hou het netjes en onder een spoiler of met waarschuwing voor degenen die dit niet graag lezen.
    ×Het Uniform voor de dames


    Topics

    [ bericht aangepast op 1 feb 2015 - 18:46 ]


    “A queen will always turn pain into power.”


    June Mercendes

    Samen met Tommy loop ik weer terug naar de tafel waar ik net al aan zat. We horen Scarlett nog net vragen wie er langs loopt. Voordat er iemand anders antwoord kan geven doet Tommy dat al.
    "Blaine," Ik moet bijna lachen om de chagrijnige ondertoon in zijn stem, maar dat doe ik niet omdat ik weet dat er iets achter zit. Wat weet ik niet precies. De laatste tijd lijkt Tommy sowieso één en al mysterie. Ik zie het als mijn taak om uit te vogelen wat er in hem omgaat. Hij gaat het me wel vertellen, ooit. Daar ben ik zeker van. Ik heb hem ook vertelt over dat gebeuren met Lewis. Ik bijt even op mijn lip als ik daaraan terugdenk. Ik weiger er nog steeds aan te denken, maar ik weet nu ook dat ik met ontkennen niet over de dood van mijn ouders heen kom. Ik snap ook niet waarom de achternaam van Blaine Cleaver is. Waar slaat dat nou weer op? Wat weet Tommy meer dan wat ik weet? Ergens wordt ik helemaal gek van alle vragen die zich in mijn hoofd afspelen, maar wat moet ik anders dan me afvragen waar mijn vriendje mee zit?
    "Ik ben Scarlett" Zegt Scarlett dan ineens tegen Tommy, wat me uit mijn piekerende gedachten. Dat is waar ook. Tommy had Scarlett nog niet gezien. Ik vindt haar aardig, heb ik besloten. Ik ken haar nog maar een paar minuten, maar zoiets weet ik meestal gelijk. Ze is aardig. Ondertussen begint Max weer eens te klooien met zijn eten voor de verandering. Dat zie ik onderhand als zo normaal dat ik er niet eens meer raar bij op kijk. Zo is Max nou eenmaal. Silena zegt gelijk weer dat hij meer moet eten. Meestal vindt ik dat nogal vreemd want zij kan toch niet bepalen wat hij eet? Maar wat nog vreemder is is de toon waarop ze het zegt, alsof ze zich zorgen maakt over hem. Dat is iets wat ik maar niet lijk te kunnen plaatsen in mijn gedachten.
    "Dus doen we het feest in het buitenhuisje?" Vraag ik dan maar in het algemeen om de stilte te verbreken.

    [ bericht aangepast op 2 feb 2015 - 21:44 ]


    She was always looking for more..

    × Max Veran Phubar ×
    ’In the end, we only regret the chances we didn't take.’

    Voor ik het weet is het broodje - dat overigens best lekker was - uit mijn handen gehaald en een bord bomvol eten voor mijn neus gezet. Oké, zoveel kan ik toch niet eten? Ik bedoel, dat Silena nou een maag heeft dat het eten op een magische manier kan laten verdwijnen betekent niet dat dat voor mij geldt.
    'Alsjeblieft..' zegt Silena, en ik slik. Dan buigt ze zich wat dichter naar me toe en fluistert in mijn oor: 'Doe het gewoon Max, ik weet dat je ook quality time met z'n tweetjes wil. Eet het nou gewoon eens op.'
    Dus, als ik dit hele bord op weet te eten dan krijgen we quality time? Ik kan het niet laten om inwendig te grinniken. Maar aan mijn gezicht is niets te zien. Ik buig voorover, en neem een hap van de pizza.
    'Wil je soms een vriendje met obesitas?' mompel ik, maar je hoort een glimlach door mijn stem. Vroeger, toen we nog niet zolang hadden, durfde ik nooit dingen te zeggen als 'vriendin', 'vriendje' of 'relatie'. Nu ik er op terugkijk is het best lachwekkend, hoe ik dat nooit durfde. Nu denk ik er niet eens meer over na.
    'Dus we doen het feest in het buitenhuisje?' hoor ik June dan vragen. Ik antwoordt niet, want mijn mond zit vol pizza. Wel haal ik mijn schouders op.

    [ bericht aangepast op 2 feb 2015 - 21:56 ]


    “A queen will always turn pain into power.”


    Lewis Mercendes

    Ik heb me een tijdje lang voornamelijk op mijn huiswerk geconcentreerd. Ik heb niet echt het idee dat ik iets anders te doen kan hebben de laatste tijd. June ontwijkt me nog meer dan ooit en als ze naar me kijkt is dat per ongeluk en dan ook nog met zoveel minachting als maar kan. Het is maar al te duidelijk dat ze me een werkelijk monster vindt. Ik snap niet hoe dat zoveel pijn kan doen, maar dat doet het wel. June is naast onze oom alle familie die ik nog heb. Ik geef niet normaal veel om haar, maar er lijkt geen manier te zijn om dat te laten zien aan haar. Ze zou me toch niet geloven. Langzaam begin ik alles een beetje op te ruimen omdat ik trek begin te krijgen. Ik zie altijd op tegen het eten omdat er dan ongelofelijk veel mensen zijn en vooral om June en Lily in die combinatie. Ik heb een beetje het idee dat ik uit Lily's buurt moet blijven of zo. Alleen al voor June. Ik kan er niet tegen dat zij mijn gevoelens voor Lily op deze manier kan onderdrukken, maar tegelijkertijd kan ik gewoon niet boos op haar zijn. Ze is mijn zusje, en dat zal niet veranderen, hoeveel zij het ook wilt. Vanavond ben ik van plan verandering te brengen in het moeilijke contact met Lily. Ik moet zeggen dat ik mijn plan best goed heb voorbereid. Dat haalt enkel mijn nerveusheid niet weg. Met zwetende handen loop ik richting de Great Hall, waar ik zoals altijd meteen opzoek ga naar hun. Al snel heb ik ze gevonden. Er zit nu een nieuw meisje bij het groepje. Eentje die ik nog nooit heb gezien, wat ik best wel vreemd vindt. Pas dan valt mijn oog op de flyer waar op staat dat er een bal wordt gehouden. Gelijk krijg ik er vlinders van in mijn buik die Lily's naam lijken te schreeuwen. Ik zucht even kort. Zo gemakkelijk is het niet. Als ik weer naar het groepje staar kijk ik voor een seconde lang in de ogen van June. Ik slik. Zij draait haar hoofd gelijk weg naar de meest onuitstaanbare persoon die ik ken, Timothy. De haat die er bij me opkomt is zo groot dat hij onbeschrijfelijk lijkt. Het doet gewoon pijn. Toch weet ik mezelf te overtuigen om naar die tafel toe te lopen die ik meestal zoveel mogelijk probeer te mijden. Voor Lily's stoel blijf ik staan.
    "Ehm, zou je misschien even met mij mee willen komen?" Vraag ik zo lief, vriendelijk en beleefd mogelijk tegen het meisje waar ik compleet voor ben gevallen. De zenuwen die nu door me heen gieren zijn onbeschrijfelijk, zeker als ik naar mijn zus kijkt. June kijkt erger dan erg. Alsof haar hoofd elk moment kan ontploffen.


    She was always looking for more..


    Silena Zoë Paetrix



    "Wil je soms een vriendje met Obesitas?" Grinnikt Max, waardoor ik Glimlach, maar al snel weer een hap broodje knakworst in m'n mond heb gestopt. Niet veel later vraagt June een bevestihing voor het feest. "Hmwja vwolghmss mwhij wel" zeg ik, mijn mond vol met eten. Ik slik de hap snel door en herhaal mijn zin."jepp, volgesmij wel. Zeven uur buitenhuisje?" Vraag ik daarna in wt algemeen. Maar stiekem heb ik niet eens zoveel zin in een feestje. "We gaan toch wel Come and Get Me doen?" Vraag ik mog voor de zekerheid. Het spel spelen we eigenlijk altijd wel, alhoewel ik niet weet of we het vanavond ook gaan doen.


    take me back to the basics and the simple life


    Robin McAdair
    Jade ploft tegenover mij neer en haalt me uit de trance waar ik ondertussen in geraakt was. "Hoi," groet ik terug. "Dan is het maar goed dat er ook eten is." Met een overdreven armgebaar wijs ik al het eten aan dat er ondertussen staat en ik vul mijn eigen bord. Tenminste, dat is het plan want midden in mijn zwaai staat een kan met drinken die ik natuurlijk omstoot. Ik lach zacht. "Oeps?"
    Op de een of andere manier heeft Jade het tot nu toe nog steeds met mij uitgehouden. Ik verwacht ergens nog steeds dat ze ineens weg zal rennen en dat ik weer alleen zal zijn. Toch voelt dit wel goed en ik vertrouw haar ook wel merk ik - iets dat ik eigenlijk niet meer verwacht had in mijn leven. Ik heb haar niet over mijn verleden of mijn geweldige - hoor jet sarcasme - vader verteld en ik ben ook niet van plan dat voorlopig te doen, maar voor nu is het goed.
    Ik vraag me af of Jade de aankondiging gezien heeft. "Heb je al op het prikbord gekeken? Er staat ook eens iets nieuws op."


    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.


    Timothy "Tommy" Cleaver

    "Ik ben Scarlett." zegt ze tegen me. Ik glimlach breed naar haar. Ze ziet er vriendelijk uit en het feit dat ze bij ons is komen zitten zie ik eerder als een compliment dan een soort indringing,
    "Tommy," zeg ik met een knipoog. Nog even kijk ik naar haar en dan begin ik met eten. Het is grappig om iemand van een andere school te zien. Scarlett lijkt een hele andere sfeer rond zich te hebben dan de mensen hier. Waarschijnlijk hebben ze op de school waar zij vandaan komt een hele andere omgang of een andere sfeer. Ze heeft gewoon iets. Max en Silena lijken even in discussie en zonder echt te luisteren weet ik dat het over zijn eetpatroon gaat. Lichtelijk bezorgd kijk ik hem aan, maar Silena lijkt het onder controle te hebben.
    "Dus doen we het feest in het buitenhuisje?" vraagt June. Met een brede grijns kijk ik iedereen aan. Feestje? Ik weet er niets van maar nu ben ik al voor.
    "Dit klinkt goed." Ik ben wel toe aan een beetje feest. Het is de laatste maanden op dat vlak nogal stil geweest, dus dit is goed. Vanuit mijn ooghoeken zie ik opeens iemand in onze richting komen en als ik mijn hoofd draai, wordt mijn vermoeden bevestigd. Lewis. Rondom Lily doet hij zo onschuldig, maar na June's verhaal weet ik dat hij alles behalve dat is.
    "Ehm, zou je misschien even met mij mee willen komen?" June kijkt chagrijnig en ik heb ook moeite om niet te kijken alsof ik hem het liefst wil aanvliegen. Zonder hem nog een blik waardig te gunnen richt ik me op mijn eten.

    [ bericht aangepast op 2 feb 2015 - 23:08 ]


    #dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman

    Scarlett 'Scar' Victoria Malfoy






    Er komen steeds meer mensen aan de tafel zitten. Hoewel het me allemaal brave mensen lijken ben ik vanavond benieuwd hoe braaf iedereen werkelijk is. Ikzelf lijk op een engeltje maar eigenlijk ben ik dat totaal niet. Vies van drank en drugs ben ik niet, de meeste van Hogwarts eigenlijk niet. De jongen aan wie ik me net heb voorgesteld heet Tommy en lijkt me wel een aardige gozer. Of er al veel relaties zijn binnen de vriendschap weet ik niet. Straks ben ik de enige zonder leuke jongen vanavond.. In dat geval besluit ik voor Blaine te gaan. Als laatste redmiddel. Vroeger zou ik gelijk voor jongens zoals hij gaan. Maar het liefst doe ik dat nu niet meer. Dat soort jongens zijn meestal echt niet te vertrouwen. De vraag of er vanavond een feest is klinkt opnieuw en ik knik. 'Jaa, vanavond om zeven uur on het buitenhuisje zeg ik grijnzend. Ik neem een slokje van mijn drinken en ga nogmaals met mijn ogen langs iedereen aan de tafel. Hopelijk onthoud ik alle namen aangezien namen nooit mijn sterkste punt is geweest.


    Lindsay, forever in my heart † • Skaikru went Bughead


    Blaine Thomas Cleaver

    Het meisje grinnikt even, wat ik niet helemaal begreep. Het was niet alsof ik een grapje maakte ofzo. "Nee ik zit hier al sinds mijn eerste jaar, en tja ik ben de laatste tijd nogal onzichtbaar aan het worden" zei ze daarna glimlachend. Toch leek het niet helemaal alsof ze blij was ze liet haar ogen afglijden naar het groepje van mijn broer en zijn vrienden. Ik zag haar blik weer terugkomen en richtte mijn blik weer snel op mijn eten. Ik verwachtte dat ze niet graag had dat ik dat gezien had, dus deed ik maar alsof ik het niet gezien had. Als ik daarna weer omhoog kijk, staat er een lach op haar gezicht, alsof er niets aan de hand was.
    Ik neem nog een hap van mijn eten als er een ander meisje bij ons komt zitten. Ze groet Phoebe en glimlacht even naar mij. Phoebe groet haar terug. In haar groet noemt ze haar Mer, dus ik neem aan dat haar naam iets is dat lijkt op Meredith of Merel of weet ik veel. Ook de meisjes beginnen nu te eten en ook ik eet door. "Ik ben Blaine, voor als je dat nog niet wist." Stel ik mezelf nog even voor aan het meisje dat bij ons is komen zitten. "En jouw naam is...?" Vraag ik. Misschien heet ze Mer, maar ik weet eigenlijk wel zeker dat er nog wel meer naam zal zijn en dat dit enkel een bijnaam is. "En ben jij nieuw of?" Ook haar had ik eerlijk gezegd nog niet echt opgemerkt op deze grote school.

    Something has changed and it makes me doubt about everything.


    you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

    America Gaia Lazar



    "Hey Mer", begroet Phoebe mij vrolijk en ook zij begint te eten. "Ik ben Blaine, voor als je dat nog niet wist", stelt Blaine zich vervolgens voor. Zijn naam wist ik al, en ik wist ook dat hij Silena gezoend had, maar dat maakte me op dit moment helemaal niks uit. Eigenlijk vond ik het nu best wel jammer dat ik wel een jaar gepromoveerd was, en Phoebe niet. Tijdens de lessen probeerde ik wel naast één van mijn vroegere vrienden te zitten, maar meestal zaten ze allemaal naast elkaar en dan zat ik weer alleen. Ik merk dat mijn gedachten weer afdwalen en let snel weer op, waardoor ik nog net opvang dat Blaine mijn naam vraagt en vraagt of ik nieuw ben. "America Gaia Lazar", glimlach ik. Het is best fijn om met mensen te zitten, wat de laatste tijd niet heel vaak zo is geweest. De hoeveelheid huiswerk heeft er redelijk vaak voor gezorgd dat ik pauzes heb moeten skippen en dan zat ik in mijn uppie in de bieb huiswerk te maken. "En als antwoord op je tweede vraag, ik ben niet nieuw, maar ik ga gewoon een beetje tussen de meute door, dus ik val niet zo op", bij dit laatste klink ik misschien ietwat verbitterd, maar plots geditcht worden door je vrienden, niet leuk. Ik wijs als verklaring even naar de tafel in het midden en begin weer te spreken. "Een paar maanden geleden zat ik altijd bij die pipo's, maar blijkbaar was ik niet interessant genoeg ofzo, net als Pheebs hiero. Toen zijn wij min of meer het groepje uit gebonjourd." Bij die laatste woorden glimlach ik half, maar in mijn ogen is duidelijk te zien dat ik het zwaar kut vind. Ik neem nog een paar happen en besluit dan dat ik wel genoeg gegeten heb en duw mijn bord aan de kant.


    be gay do crimes

    Phoebe Dana Jacksons


    Blaine kijkt op naar America en hij stelt zichzelf voor waarna hij haar vraagt wat haar naam is. America stelt zich voor en ondertussen zit ik wat te knabbelen aan een kippenpoot. Kip is dan ook mijn favoriete voedsel, met een beetje appelmoes erbij is het dan ook helemaal af..
    Ik hoor America praten over hoe zij en ik uit ons oude groepje geknikkerd zijn alsof het niets was en ik zucht diep.
    "Yep... shit happens als je niet meer interessant genoeg bent" mompel ik. Ergens heb ik de neiging om die 'o zo geweldige' wraak actie van Silena door te spelen aan de leraren. Maar ik weet wel bijna zeker dat ik dan ten dode opgeschreven ben hier en het is ook een beetje kinderachtig... maarja, haar 'wraak actie' is net zo kinderachtig.
    "Maar goed.. ander onderwerp" zeg ik dan als ik merk hoe de sfeer omlaag gaat "Hebben jullie de flyer op het prikbord al gezien?" vraag ik dan aan de twee om van onderwerp te veranderen en de sfeer weer wat vrolijker te krijgen.


    Little do you know

    Jade Ira Phernon Outfit


    Robin begroet me met een simpele 'Hoi' waarna hij met overdreven handgebaren reageert op mijn woorden, wijzend naar de tafel die net gevuld werd met eten. Hij begint met opscheppen, al gooit hij in alle glorie een kan drinken om waardoor ik in de lach schiet. Ik pak mijn Wand en mompel een simpele spreuk die al het drinken weer schoon en wel in de kan tovert. Het feit dat hij 'Oeps' zei maakte het hele tafereel alleen maar leuker. Nog steeds kan ik mijn lach niet helemaal in houden en een paar vijfde jaars kijken me met opgetrokken wenkbrauwen aan waarna ik een staarwedstrijd met ze begin, al geven ze erg snel op.
    Dan vraagt Robin me of ik de Flyer op het prikbord al gezien heb en ik haal mijn schouders op.
    "Heb m zien hangen, heb niet gekeken" zeg ik ongeïnteresseerd "Teveel vrolijke kleuren op dat papiertje, zegt genoeg" vervolg ik grinnikend.


    Little do you know


    Robin McAdair
    Nadat ik de kan heb omgegooid, is Jade gelukkig zo slim om het even snel met haar Wand op te ruimen voordat echt alles onder zit. Ze lacht - goh, wie zou niet lachen? - en ik lach vrolijk mee. Een paar jongere leerlingen - vijfdejaars? - kijken haar raar aan als ze blijft lachen en ze houden een staarwedstrijd met haar, die Jade natuurlijk wint. Goh, wat een verrassing. Ik zou eerder verbaasd zijn als iemand dat van Jade zou kunnen winnen.
    Jade zegt dat ze nog niet gekeken heeft. "Inderdaad, die kleuren waren al erg gevaarlijk," ik lach zacht en pak nieuw eten, aangezien alles onder het drinken zat en dat niet al te lekker is. Deze keer ben ik wat voorzichtiger zodat het ook eetbaar blijft en niks op de grond terecht komt.
    "Blijkbaar is er een uitwisselingsproject," licht ik haar in. "Jippie, nog meer drukte." Ik rol met mijn ogen en doe eigenlijk geen poging de sarcastische ondertoon te onderdrukken. Die zou ze er toch wel uit halen want het is sowieso sarcastisch bedoeld dus waarom zou ik moeite doen?


    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

    LILY AMANDA HALE.
    "I will never understand why I ended up this way or what the reason was for"


    "Is goed" zegt ze kort. Ze is duidelijk met haar gedachtes ergens anders. We lopen samen naar de eetzaal en gaan bij Max, Silena en het meisje wat Silena net moest rondleiden zitten.
    "Hey. Kom je hier voor dat eh, uitwisselingsproject?" vraagt ze aan het meisje. "Ik ben June" voegt ze eraan toe. Ik stel mezelf kort voor en de rest van het gesprek gaat een beetje langs me heen. Na een tijdje komt er nog een meisje zitten wat zichzelf voorstelt als Fleur. Ik kijk even naar Scarlett. Ik denk dat ik haar wel mag. Ze heeft iets in haar zitten waarvan ik houd als het in mensen zit. Het is onbeschrijfbaar. Silena, Max, Tommy, Lewis en June hebben het ook in zich zitten. Ik luister met een half oor naar het gesprek en blijkbaar gaat er een feest worden gegeven.
    "Ehm, zou je misschien even met mij mee willen komen?" hoor ik plotseling een vertrouwde stem achter me zeggen. Ik draai me om en een glimlach verschijnt op mijn gezicht wanneer ik Lewis zie staan.
    "Ja, natuurlijk" zeg ik tegen hem waarna ik opsta.


    -


    Blaine Thomas Cleaver

    "America Gaia Lazar", zegt ze terwijl er een glimlach op haar gezicht verschijnt. "En als antwoord op je tweede vraag, ik ben niet nieuw, maar ik ga gewoon een beetje tussen de meute door, dus ik val niet zo op" Dit laatste zegt ze niet al te blij; eerder het tegenovergestelde. Door haar blik naar het groepje heb ik al snel door dat het door hen komt. Dat moest ik weer hebben, had ik gelijk weer gezoend met de grootste bitch van de school. Ik keek naar haar en begon echt te walgen van haar. De manier waarop ze bewoog, keek en haar mond rondjes liet maken om de woorden die ze zei, uit te spreken; het zag er allemaal zo arrogant uit, zo zeker van zichzelf. De manier waarop America en Phoebe, die ik nu al liever mocht dan Silena, naar haar keken. Het maakte gewoon een soort gevoel voor haar dat ik haar wilde verslaan, dat ik haar wilde laten zien dat zei niet de enige was die hier iets te zeggen had.
    "Een paar maanden geleden zat ik altijd bij die pipo's, maar blijkbaar was ik niet interessant genoeg ofzo, net als Pheebs hiero. Toen zijn wij min of meer het groepje uit gebonjourd." America's volgende woorden lieten me weten dat wat ik gedacht had klopte. Ze probeerde een soort glimlach op te zetten, maar de rest van haar gezicht lachtte niet mee, wat maakte dat ik kon zien dat ze het allesbehalve leuk vond. Ik luisterde naar alles wat ze te zeggen had en wilde reageren op wat ze gezegd had, maar Phoebe was me voor. "Yep... shit happens als je niet meer interessant genoeg bent" Heel duidelijk praatte ze niet, maar toch kon ik het verstaan. "Ach, trek het jullie niet aan." Zei ik een beetje troostend. Het was niet mijn beste kant en meestal maakte ik mensen nog slechter in humeur dan dat ze al waren, maar toch probeerde ik het nu weer. "Ze zijn jullie niet waard." Ik wilde mijn troost nog aanvullen met iets, maar besloot op het juiste moment dat het genoeg was. "Maar goed... Ander onderwerp. Hebben jullie de flyer op het prikbord al gezien?" Even draafde ik door mijn geheugen, maar dat ik er niets van kon herinneren, was al snel mijn conclusie. "Nee?" Zei ik dus vragend, hopend op meer uitleg over het onderwerp.

    Something has changed and it makes me doubt about everything.

    Ugh, echt slecht, maar school enzo :/


    you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman


    Lewis Mercendes

    Al een hele tijd heb ik allerlei scenario's bedacht van wat er allemaal wel niet kon gaan gebeuren. Ze kan natuurlijk uiteraard botweg nee zeggen. Dan zou het hele groepje waarschijnlijk in lachen uitbarsten, ik heb al meerdere malen in mijn hoofd een beeld proberen te vormen van Timothy die lacht om het feit dat Lily mij af zou wijzen. Ik doe mijn best om hem en mijn zus te negeren, maar dat wil niet echt werken. June werkt dan ook niet bepaald mee. Timothy kijkt tenminste naar zijn eten en niet naar mij, maar June blijft me maar aanstaren met haar ogen vol van haat. Alles in haar houding lijkt nee te zeggen. Als je het ook maar waagt.... Lily is mijn vriendin. Dat zouden zo maar eens haar woorden kunnen zijn. Ik ken haar goed genoeg om dat te weten. Ik snap dat ik sommigen dingen beter niet had kunnen zeggen in mijn leven, maar soms worden frustraties te groot. Frustraties die van dingen komen waar zelfs June geen weet van heeft. Dat zou ik maar al te graag zo willen houden. Maar uiteindelijk komt mijn nachtmerrie tot enige verbazing niet tot leven.
    "Ja, natuurlijk" Zegt ze, waarna ze opstaat. Blij kijk ik haar aan, even ben ik in staat de rest van het groepje, die mij overduidelijk allemaal haten, te negeren. Toch is dat maar voor een paar seconden als ik net de verkeerde kant op tijd en recht in June's furieuze ogen kijk. Snel wendt ik mijn blik af, naar Lily. Zij is hoe dan ook het enige wat nu telt. Samen met haar loop ik naar de uitgang van de Great Hall. We gaan een verdieping naar beneden en ik loop richting een aantal lokalen. Ik stop bij het lokaal van Charms, professor Delacour had me deze middag gezegd dat ik haar lokaal mocht gebruiken, ik heb alleen de reden niet aan haar verteld. Ik zeg niet veel, wat vooral komt omdat ik ontzettend nerveus ben. Langzaam open ik de deur van het lokaal en loop ik naar binnen, te nerveus om haar aan te kijken. Ik hoef niets te zeggen, want ze ziet het toch hoe dan ook wel. Het lokaal is donker, want zo is het effect het beste. Overal in het lokaal zien zwevende lichtjes te zien (Zoiets als dit, maar dan binnen en zonder al die vage mensen) die ik na school heb betoverd. De tafels staan uit elkaar geschoven en in het midden staat één enkel tafeltje gedekt voor twee personen. Ergens ben ik er wel trots op dat ik dit helemaal zelf voor elkaar heb gekregen, uiteraard alleen wel met de hulp van een paar huiselfen die gewoonlijk ook voor het eten zorgen. Zelf ben ik ontzettend slecht in koken. Onze oom kookt ook ontzettend slecht en June ook. Het eten was dus de vorige aantal jaar een heel gedoe. Uiteindelijk hebben we geloot, al weet ik wel dat onze oom er expres voor heeft gezorgd dat dat loten op June terecht kwam. Zij was dus de ongelukkige die altijd kookt thuis, maar ik moet toch zeggen dat het eten op school velen malen beter is. De eerste schooldag was hemels na weken van aangebrand eten. Niet dat ik er ooit iets van heb gezegd, want anders zou ik toch alleen maar één of andere rotopmerking naar mijn hoofd geslingerd hebben gekregen. Ik weet niet precies wat ik nu moet zeggen, want wie weet vindt ze me wel een enorme sul.

    [ bericht aangepast op 5 feb 2015 - 15:26 ]


    She was always looking for more..