[RPG] [300] Hogwarts' Next Generation [Speeltopic] [1] - Speeltopics

R O L L E N
Reservaties staan er nog niet bij!
Gryffindor
• James Sirius Potter || 6/16 - Solemnly
• Desmond Scott Finnigan-Thomas || 7/17 - LukeRHemmings
• Fred Arthur Weasley || 6/16 - WeasIey
• Curren Doncho Krum || 7/17 - SiriuslyBlack
• Nathaniel 'Campbell' Saunders || 6/16 - Philip
• Rose Jane Weasley || 5/15 - Starlord
• Lily Luna Potter || 4/14 - Aire
• Jade Fay Rosewood || 6/16 - JBarakat
• Molly Audrey Weasley || 6/16 - Baelor

Slytherin
• Scorpius Hyperion Malfoy || 5/15 - ShallNotPass
• Avery James Prescott || 7/17 - Clarick
• Vincent Nicholas Ginter || 6/16 - phoeni
• Alex Canopus Black || 7/17 - BIack
• Bonnie Grace Lisbon || 7/17 - Gunnulfsen
• Sarah Wolfe || 7/17 - Mignon
• Safirianna Justine Walke || 7/17 - QueenStark
• Hayden Crystal Hollingsworth || 6/16 - Solemnly
• Alison Elijah Woods || 6/16 - Philip

Ravenclaw
• Lysander Scamander || 6/16 - IamSherlocked
• Hugo Charlie Weasley || 4/14 - Gaskarths
• Dylan James Smith || 7/17 - Complexes
• Carter Aiden Cole || 7/17 - StiIinski
• Victoire Gabrielle Weasley || 7/17 - StiIinski
• Dominique Charlie Weasley || 7/17 - Baelor
• Tinleigh Elizabeth Florènce Gould || 6/16 - Dumbledore
• Roxanne Alicia Weasley || 5/15 - Daggers

Hufflepuff
• Teddy Remus Lupin || 7/17 - BIack
• Lorcan Scamander || 6/16 - IamSherlocked
• Louis Fred Weasley || 6/16 - Daggers
• Miller Theodore Kingsley || 7/17 - Dumbledore
• Evie Ngaio Robinson || 6/16 - LukeRHemmings
• Briana Alice Longbottom || 6/16 - Gaskarths
• Jennifer Colleen Prescott || 7/17 - Clarick
• Piper May Beauregard || 5/15 - WeasIey
• Emma Adaline Smith || 6/16 - Complexes

E X T R A


I N F O R M A T I E


T O P I C S


R E G E L S


S T A R T E R S


Welcome home
De trein komt aan op het perron bij Hogsmeade, iedereen mag uitstappen en de koetsen nemen naar het kasteel waar een groot feest staat te wachten!

[ bericht aangepast op 23 aug 2015 - 10:53 ]

---

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

---

"Je bent niet gemeen, James. Je bent een lompe idioot, die zijn hersens misschien iets vaker moet gebruiken, maar je bent geen slecht persoon." Ik kan het niet laten om te glimlachen. Als zij het zegt klinkt het als een compliment. "Je geeft me kracht en hoop, en vooral een hoop vrolijkheid. Je bent een schatje en een van de weinige tegen wie ik me durfde open te stellen, en misschien is het daarom ook wel mijn schuld dat dit alles zo uit de hand is gelopen." Mijn blik gaat niet weg van haar gezicht en ik kijk naar haar ogen, die prachtig schijnen. "Ik hoop gewoon dat dit niets verandert tussen ons."
      De woorden doen ergens pijn omdat ik weet dat ik het zo heb verpest dat we nu alleen maar vrienden zijn, hoewel we allebei meer willen, als ik anderen moet geloven. Mijn mobiel begint opeens als een gek te trillen en ik zie op Whatsapp een ruzie tussen Rose en Evie. Rose en Evie, mijn crush en mijn nichtje waarmee ik altijd goed op kon schieten en waar ik me heel beschermend over voel. Wat moet ik hier nou mee?
      "Sorry for that. What were you saying, James?" Ik kijk haar verbaasd aan en kijk dan weer naar mijn telefoon. Ergens ben ik woedend op haar omdat ze Rose pijn deed en ik niemand, niemand Rose pijn laat doen. Toen ze jonger was, is ze ooit in elkaar geslagen door muggle jongens. Ik was alleen thuis en moest op haar letten. Toen ze huilend op een stoel zat en ik haar probeerde te verzorgen keek ik haar aan en beloofde ik haar dat ik nooit meer iemand haar pijn zou laten doen. Ik weet nieteens meer of ze het zich herinnert, maar voor mij betekende het heel veel. Nog steeds wil ik die belofte houden en ik heb die nu verbroken omdat ik verliefd ben geworden. Godverdomme James.
      Dan opeens vertelt Campbell me dat hij verliefd is op Lily. Woedend kijk ik naar het berichtje. Ik weet niet wat het is dat me boos maakt, maar ik ben woedend. Ik kijk naar Evie en besluit mijn mobiel even weg te leggen. "Luister, Evie, ik moet nu gaan. Er zijn dingen die ik nog tegen je wil zeggen, maar ik wil ze niet zeggen als jij aan de andere kant van de aarde bent. Ik wil ze zeggen als je hier bent, in mijn armen. Ik-ik moet gaan,' mompel ik en te snel zet ik de laptop uit. Ik kan mezelf wel slaan, dat was zo gemeen. Maar ik kan me nu even niet richten op haar als ik ruzie heb met mijn beste vriend. En ik wil dan al mijn aandacht aan haar kunnen besteden.
      Al snel begint mijn ruzie met Campbell echt uit de hand te lopen en na een tijdje stuurt hij iets wat ik hem niet kan vergeven.

Campbell: Like you care.You only care about yourself, like always. I mean aslong mr famous Potter is happy, he doesn't care if someone else isn't. Even if he or she tells you the truth.

      Als er één ding is wat ik haar, is het dat mensen hogere verwachtingen van mij hebben door mijn vader of denken dat ik zo iemand ben die alleen maar geeft om beroemdheid. Campbell weet dat en nu heeft hij het tegen me gebruikt. Die.. die klootzak doet zijn best om me pijn te doen, alleen weet ik niet eens waarom. Ja, ik was net misschien een beetje extreem, maar als het om mijn familie gaat, ben ik heel beschermend. Niemand komt aan mijn broertje of zusje.
      Maar de woede neemt over en in mijn woede sla ik tegen de muur van de coupe. Ernstige pijn schiet door mijn hand en ik schreeuw, misschien net iets te hard. Ik kijk snel naar Vic en Ted om te zien of ze het hoorden, maar ze lijken te druk met elkaar bezig te zijn. Ik kijk naar mijn hand en probeer te beslissen of ik hulp moet zoeken of niet. Ik besluit het niet te doen, aangezien ik dan ook aan iedereen uit mag gaan leggen hoe ik eraan gekomen ben.

[ bericht aangepast op 8 juli 2015 - 1:54 ]

---

Spoiler alert: you will save yourself

Edward "Teddy" Remus Lupin
Teddy • Hufflepuff • Feeling Awesome

      'Natuurlijk Teddy, graag zelfs,' zegt ze. Ik glimlach opgelucht en druk zachtjes mijn lippen een laatste keer op de hare. Net als ik wil voorstellen dat we misschien naar de prefects coupé moeten gaan, stelt zij het al vol. Ik knik instemmend.
      'Dominique is nu Head Girl en als we te laat komen krijgen we nog corvee.' Ik grinnik zachtjes, maar wordt gelijk stil als ik haar vingers tussen de mijne voel. Ik kijk haar aan en glimlach. Hand in hand lopen we naar de prefects coupé. Blijkbaar hebben we al een heel stuk gemist van wat Dominique aan het vertellen is, maar gelukkig heb ik al twee jaar hetzelfde gehoord. Als het goed is, zal er niet veel nieuws zijn, gewoon hetzelfde als de afgelopen twee jaren.
      'Hi guys.'
      'Hee,' zeg ik. Ik wil mijn hand opsteken als een begroeting, maar realiseer me dan dat ik nog steeds Victoire's hand vast heb. Ik besluit het maar zo te laten, want ik ben niet van plan haar hand weer los te laten. Ik merk dat ik lichtjes bloos terwijl ik de blikken probeer te ontwijken en al helemaal die van Dominique. Dit is wel haar tweelingzus waar ik nu mee rondloop.
      'Zochten jullie ons soms?'
      'Niet echt zoeken, neen,' zegt Dominique, 'we vroegen ons eerder af waar jullie zaten. Zoeken - daar houden wij ons niet mee bezig. Juist Rose, Scorpius en Sunset ontbreken er nog aan, maar van Rose weten we waarom en van de andere twee heb ik geen idee, maar dat zullen we wel z-. Stilte, alsjeblieft. Ik kan onmogelijk een uitleg geven als jullie nog zitten te praten - dankjewel.' Ik frons lichtjes en kijk naar Victoire.
      'Kom,' zeg ik zachtjes. We hebben blijkbaar toch niet de hele uitleg gemist. Ik had verwacht dat ze niet op ons zouden wachten. Ik trek Victoire voorzichtig naar twee lege plaatsen op de bank en ga zitten terwijl ik aandacht luister naar Dominique, maar halverwege wordt toch mijn telefoon interessanter. Ik heb dit toch al vaak genoeg gehoord. Victoire blijkt hetzelfde te denken. Al snel worden er weer opmerkingen gemaakt over Victoire en mij en ik bloos lichtjes. Is het dan zo interessant?

Cam: We can't help you guys are the cutest couple at school.
Teddy: The cutest couple? What?
Victoire: what? did i miss something? (don't say me or i'll ruin your life).
Teddy: Vic we are the cutest couple apparently.
Teddy: Are we a couple?
Teddy: Idk... do you err want to be?
Teddy: Wait are you asking if i want to be your girlfriend now?
Teddy: I guess but idk that is sort of unromantic over whatsapp and i wanted to do it on our date you know but i don't know if i can wait that long and im not making sense at all right now im sorry.
Teddy: I think Whatsapp is unromantic, i'll wait for it for the perfect moment.
Teddy: Btw it isn't a rejection.

Ik zucht. Ik ben zo'n enorme sukkel. Ik sla mijn ogen neer en stop mijn mobiel weg. Ze heeft me in ieder geval wel duidelijk gemaakt dat ze me echt leuk vind, maar natuurlijk gaat het zo veel te snel en via whatsapp? Wat is er mis met je Teddy?!

[ bericht aangepast op 8 juli 2015 - 10:34 ]

---

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Evie Ngaio Robinson
Hufflepuff, 6th year, Really confused. Why have I fallen for this assfuck?
Na mijn vraag, werd het me langzaam duidelijk wat James dwars zat. Ik had een fikse ruzie met zijn nichtje, en had me flink laten gaan. Nu was ik zoizo niet op mijn mondje gevallen en vrij grof gebekt van het leven tussen jongens op het strand, en het zijn van een Australiër in het algemeen. De woorden die ik had gebruikt waren dan ook echt niet vreemd voor mij, maar het was, aan James te merken, misschien voor de Britten wat te veel geweest. Toch had ze het verdient. Ik had te lang over me heen laten lopen en me laten vernederen. Dat deed ik nooit meer. Gelukkig veranderde het gesprek weer langzaam en leek het tussen ons ook beter te gaan. Ik wist nogsteeds niet precies hoe we in elkaar zaten op dit moment. Ik zou hem aan de ene kant graag mijn vriendje noemen, maar aan de andere kant was ik heel bang dat het onze hele vriendschap zou verkloten. Ik speelde wat met mijn haren, toen ik opeens getik op het hotelraam hoorde. Ik dacht eerst dat het mijn vrienden weer waren, maar het bleek een uil te zijn. Ik stond rustig op en liep naar het raam om het dier binnen te laten. Het had een brief bij zich. Natuurlijk hadden ze niet gewoon kunnen bellen ofzo. Ik pakte het briefje van hem aan en liep toen naar de badkamer, voor een bakje water voor het dier. Natuurlijk was het kleine uiltje er dankbaar voor, dat hij hier wat kon drinken en uitrusten voor hij terugging naar zijn baas. Ik kroop rustig terug in bed, achter mijn laptop, waar James nog erger afwezig leek dan daarnet. Ik las rustig over de brief, die me vertelde waar en wanneer mijn portkey klaar zou staan om naar Hogwarts te gaan. Dat was wel prettig om te weten, vooral ook omdat ik nog wat tijd zou hebben om te pakken. Dit speelde ik natuurlijk door aan de jongen op het scherm. Hierdoor hadden we het nog wel over dat ik mijn bikini moest inpakken, waar ik eigenlijk helemaal geen zin in had, maar voor hem zou ik het ding in elk geval meenemen. Dat betekende nog niet dat ik het aan zou doen. Toch sloot hij niet veel later alles af. Zijn woorden gaven enorm verdraaide berichten aan me. Ofwel hij was zo boos op me dat hij niet meer met me willen praten, ofwel hij wilde me graag in zijn armen houden. Ik wist het gewoon niet meer. Ik stuurde hem dus maar een berichtje met de vraag of alles goed was. Hij reageerde niet, maar toen bleek dat hij zichzelf pijn had gedaan. Natuurlijk maakte ik me direct zorgen, maar het bleek gelukkig niet zo ernstig te zijn. Toch zou ik het heel fijn vinden om hem over een week weer vast te kunnen houden. Het was dan wel anders dan voorheen, maar ik miste toch wel zijn armen om me heen. Ik zuchtte en legde mijn mobiel weg. Net op dat moment kwamen mijn vrienden weer binnen met een bord met wat eten en een glas water. Ze waren toch wel heel erg lief voor me. Ze kwamen rustig bij me zitten, zodat we wat konden kletsen, en ze er waarschijnlijk een oogje op konden houden dat ik wel echt at. Ik was het jonkie en het onderdeurtje van de groep, en ondanks dat ik niet meer over me heen liet lopen, vond ik het toch heel fijn dat ze wel voor me uitkeken, zelfs al konden ze dat niet als ik op school zat. Het ging om het idee.

---

Bowties were never Cooler

Gryffindor • 6th year • Prefect • ''He loves me, He loves me not.''

---

---

Zachtjes probeerde ik de zoveelste poging om mijn tranen weg te slikken die overduidelijk aanwezig waren achter mijn oogleden.
Voor de zoveelste keer ontgrendelde ik mijn mobiel en drukte ik weer op het gesprek van mij en James.

James: ‘I dont think you’re gay. I’m saying it’s a possibility.’
Me: ‘Possibility cause of what? Sorry I didn’t kissed like thousand girls like you. We are different. But not different that you have to stick me in a building, to never let anyone see me cuz your ashamed. So knock it off. Go tease somebody else. I’m done.
James: Why the fuck would I be ashamed to have a gay friend?
Me: Why do you keep saying that, I said knock it off. If you want gay friends, that’s fine to me, but I don’t. Stop bothering me. I’m in a meeting.
James: Okay..

Nog steeds stond er een simple okay. Niet een verduidelijking dat hij me miste; of dat hij me wilde zien- terwijl ik haast kapot ging, om het feit dat we dicht bij elkaar waren; maar we leken zo ver weg. Alsof deze keer voor het eerst alles kapot was gegaan. Het liefst smeet ik mijn mobiel door de coupe heen zodat er geen bewijs meer was. Geen bewijs meer dat James denkt dat ik op jongens viel- wat totaal niet waar was; en geen bewijs meer van mij en Lily.
Zachtjes voelde ik al een dikke zoute traan onder mijn ooglid vandaan gleed en over mijn wang diggelde, die onmiddellijk bruut weggeveegd werd voordat ik op stond om zonder een excuus te verzinnen, de coupe uit te lopen.

• • •

Niet eens wetend welke coupes ik middels gepasseerd had, of dat ik Jade gezien had; die me ongetwijfeld kon opbeuren- als een vriend, bleef ik stil staan in een halletje. Meteen het halletje wat zich bevond vlak bij de wc’s. Iets wat ik normaliter gemeden had. Deze keer was het echter fijn. Het was tenminste stiller, waardoor de opkomende hoofdpijn niet meer gelegenheden kon maken om zich aan mijn hersenen vast te grijpen.
Alles ging van kwaad naar erger als ik was bij hém. De brieven die ik van hem ontvangen had en de appjes; had ik dan ook als de dood gemeden. Het was een experiment. Al zo lang als ik me kon herinneren gloeide er een raar gevoel door mijn lichaam heen, als ik James zag. Waarschijnlijk was het gewoon de vriendschap die we samen met elkaar koesterde; althans dat is wat ik dacht of hoopte. In plaats daarvan kwam er iedere keer een raar soort van verlangens naar boven als ik enkel in zijn ogen keek; of vreemde steken in mijn buik als ik al dacht dat ik zijn stem hoorde. Ik wist dat je sommige dingen niet kan bevechten; maar ik had het al jaren ingehouden. Als het aan mij lag kwam hij er nooit achter, of nog beter; werd ik echt verliefd op Lily, Rose of wie dan ook. James zou me dan weer mogen omdat hij wist dat ik honderd procent hetero was; en misschien zou dat de dag wezen dat ik weer normaal en trots naar mezelf in de spiegel kon kijken.

[ bericht aangepast op 8 juli 2015 - 18:07 ]

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Curren Doncho Krum Gryffindor • 7th Year • Chaser Seeker • Thinking "Je weet dat ik niet je perfecte romantische vriendje ben," murmert Alex. Hij leunt iets naar voren en ik sluit onze blik vast. "Maar goed... als jij wilt dat ik het probeer," hij kust heel zachtjes, en mijn lippen krullen zich automatisch om. Mijn ogen willen zich net sluiten als hij al weer weg is. Ik kijk hem aan en hij kijkt afwachtend terug. "Je zou dat vaker moeten doen, minder verlegen hierin moeten zijn." Ik adem zwaar. De trein zet zich langzaam in beweging en ik kijk langs Alex heen door het raam. Het perron verdwijnt langzaam uit het zicht en we gaan steeds sneller. Zodra het landschap steeds vager langs ons schiet, voel ik mijn gedachten wegdwalen. Het is raar, hier te zitten en weten dat het de laatste keer is dat we na de zomervakantie naar Hogwarts terugkeren. De laatste. keer. Het voelt niet fijn, volgend jaar is alles anders en diep van binnen ben ik er lichtelijk bang voor- ookal laat ik dat niet merken. Het idee dat ik niet meer in hetzelfde gebouw rond zal lopen als Alex maakt me nog het meest oncomfortabel. Het liefst zou ik willen.. Niet aan denken, Curren. Ik had er in de vakantie al over willen beginnen, maar ik durf niet. Ik wil niet dat Alex nee zegt, en daarom vraag ik er niet naar. Dat is dom, dat weet ik. Ik kijk naar Alex, die dichtbij is omdat ik iets naar het raam toe leun. Hij is zo ontzettend knap. Ik kan het niet laten om mijn hoofd op zijn schouder te leggen en zo uit het raam te blijven staren. Het liefst wil ik dat ik diep in zijn armen weg kan kruipen –ondanks het feit dat ik hier de grotere persoon ben- maar dat verwacht ik niet van hem. Dit vindt hij waarschijnlijk al vervelend genoeg. “Ik heb je gemist, Lex.” Mompel ik. Dit jaar duurde nog lang, maar ik wilde nu al niet denken aan die laatste dag. Dat was mijn deadline. Voor die laatste schooldag moet ik hem vragen of hij wil samenwonen. De gedachte maakt me uiterst gelukkig maar ook doodsbang. Ik zou het mijn familie moeten vertellen. Ze komen er vroeger of later toch wel achter. Samenwonen loopt vaak uit op ruzies en uit elkaar gaan. Niet bij ons. Ik moet mijn gedachtes stoppen, straks begin ik er nu al over en verpest ik de hele treinrit. Dus staar ik uit het raam terwijl Alex’ warmte me kalmeert.

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Alexander Canopus Black
Alex • Slytherin • Keeper • Captain • Feeling a bit uncomfortable

      'Je zou dat vaker moeten doen, minder verlegen hierin moeten zijn,' zegt Curren. Ik weet dat hij gelijk heeft, maar ik geef het liever niet toe. Het is gewoon niet mijn ding, of nou ja... ik ben er gewoon niet zo goed in.
      'Sorry,' mompel ik. De trein begint te rijden en ik voel Curren's hoofd op mijn schouder. Ik pak voorzichtig zijn hand vast en kruip tegen hem aan. Op dit moment kan niemand ons zien en ik heb zijn aanwezigheid gemist. Misschien wel meer dan ik zelf zou willen toegeven. Curren is de enige met wie ik echt mezelf kan zijn - op Scorpius na dan. Ik vertel nooit iemand wat ik denk of hoe ik me voel en misschien Curren ook niet, maar hij weet veel mee van me dan de meeste weten. Echter elke keer als ik aan dit jaar dacht, dacht ik aan de dag dat school af zou gaan lopen. Ik weet niet of Curren verder iets met mij wil of dat het voor hem gewoon een school relatie is en niet meer. Ik zucht zachtjes en wrijf in mijn ogen, moe van de afgelopen week waarin ik veel te weinig geslapen heb.
      'Ik heb je gemist, Lex,' hoor ik Curren naast me zeggen. Ik glimlach zwakjes en kijk hem aan.
      'Ik jou ook,' zeg ik en voor eventjes zet ik alles uit mijn gedachten. Ik kruip op Curren zijn schoot, iets wat ik maar heel erg zelden doe en pak zijn gezicht tussen mijn handen. Jezus, hij is alleen maar knapper geworden deze vakantie. Even twijfel ik, maar dan besluit ik toch maar te doen waar ik al die tijd naar verlangt heb. Ik druk mijn lippen op de zijne en sluit mijn ogen terwijl ik wacht op zijn reactie.

---

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Curren Doncho Krum Gryffindor • 7th Year • Chaser Seeker • Thinking “Ik jou ook,” zegt hij en hij kruipt, tot mijn lichte verbazing aangezien Alex dit bijna nooit doet, op mijn schoot. Zijn zachte koude handen sluiten zich om mijn gezicht. Ik houd van die aanraking, het geeft me een veilig gevoel, iets dieps. Hij drukt zijn lippen op die van mij en ik zoen gretig terug. Mijn handen vinden hun plek in zijn nek, een iets er boven in zijn haar. Als er nu iemand binnenkomt, zou Alex dit nooit meer doen. Ik hoop dat er niemand zo dom is om de deur open te trekken. Ik open mijn ogen, zodat ik naar zijn gezicht kan kijken, en ik strijk voorzichtig door zijn pikzwarte haar. Dan haal ik zachtjes mijn lippen van die van hem. Ik wil iets zeggen maar ik weet niet precies wat, daarom kijk ik hem met een lichte glimlach alleen maar aan, zonder een woord uit te brengen. Zijn lichaam trek ik iets beter mijn schoot op en laat mijn hand die nog steeds in zijn nek lag, verplaatsen, zodat mijn arm om zijn middel terecht komt. Met de ander draai ik een donkere lok die los hangt rond mijn vinger, iets wat ik soms met mijn eigen haar doe maar waar ik verslaafd aan ben bij hem. Het gebeurt soms automatisch en dan heb ik pas na een tijdje door dat ik met zijn haar aan het spelen ben, maar nu doe ik het heel bewust. “Je haar is langer,” verbreek ik de stilte. “Ik vind het best leuk zo.” Dat meen ik. “Misschien kan je dan een staartje in, of zo’n sexy knotje.” Ik wiebel kort met mijn wenkbrauwen. “Dat zou je best wel staan.” Alles zou hem staan. Zelfs al liet hij zijn haar tot over zijn schouders groeien, hij kan het hebben.

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Alexander Canopus Black
Alex • Slytherin • Keeper • Captain • Enjoying his curry

      Curren zoent gretig terug en ik open mijn mond om de zoen te verdiepen. Ik voel zijn handen naar mijn nek verplaatsen en kreun zachtjes tegen zijn lippen aan. Op zulke momenten kan ik mezelf compleet vergeten. Dat is wat Curren met me doet. Hij maakt me een compleet ander persoon. Een beter persoon.
      Na een tijdje opent Curren zijn ogen. Ik kijk hem aan en laat mijn handen van zijn wangen zakken, om ze op zijn gespierde borst te plaatsen. Met zijn hand strijkt hij mijn haar uit mijn gezicht en ik kijk naar beneden. Ik voel me altijd lichtelijk ongemakkelijk als hij op die manier naar me kijkt. Hij trekt me wat dichter tegen hem aan en verplaatst zijn handen naar mijn middel. Ik laat mijn handen zakken en verplaats ze naar onder de rand van zijn shirt terwijl ik nog steeds op zijn schoot zit met beide benen aan één kant.
      'Je haar is langer,' zegt hij. Ik knik. Ik heb het deze vakantie laten groeien - voornamelijk om mijn vader te irriteren. 'Ik vind het best leuk zo. Misschien kan je dan een staartje in, of zo’n sexy knotje.' Hij wiebelt met zijn wenkbrauwen en ik lach zachtjes. 'Dat zou je best wel staan.'
      'Hm, je bedoeld zoiets?' vraag ik. Ik haal een zwart elastiekje van mijn pols af en doe mijn haren in een losse knot waarna ik Curren aankijk. Mijn handen laat ik vervolgens weer op dezelfde plaats onder zijn shirt glijden en zachtjes druk ik een kusje in zijn nek. Ik zuig plagend aan zijn huid en grijns tegen zijn huid aan. Na een tijdje ga ik weer rechtop zitten en kijk ik mijn vriendje aan.
      'I'm trying,' zeg ik dan zacht. Wetende dat hij weet dat ik het heb over het feit dat ik bijna nooit laat zien hoe ik me voel of ergens het initiatief voor neem. Ik kijk hem aan en zucht zachtjes, waarna ik mijn hoofd op zijn borst leg en mijn ogen sluit om zijn warmte en aanwezigheid tot me door te laten dringen.

---

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Nadat Campbell weg was, ging ik op zoek naar een lege coupe. Denkend aan afgelopen vakantie. Ik zou zo graag weer terug willen. Lekker de hele dag niks doen, surfen en rond hangen met vrienden. Het was niet zo dat ik het niet leuk vond op Hogwarts. Zeer zeker wel. Alleen ik had dit jaar minder zin als in andere jaren en ik wist niet waarom.
Na lang zoeken had ik helemaal achterin in de trein een lege coupe gevonden. Ik hoopte maaR dat Campbell mij hier ging vinden. Anders zat ik weer de hele tijd alleen. Het was nier dat ik geen andere vrienden had al Campbell. Ik had genoeg vrienden. Ik had alleen niet altijd zin in mensen om mij heen. Vooral niet bij redelijk lange reizen. Campbell kan ik dan nog wel om mij heen hebben, de rest liever niet.
Ik zat ongeveer net vijftien minuten toen ik iemand in mijn ooghoeken voorbij zag stormen. Het duurde een paar seconden totdat ik besefte dat het Campbell was. Gelijk stond ik op en wilde ik de deur van de coupé open doen om hem achterna te gaan, aan zijn manier van lopen te zien was er namelijk iets aan de hand.
Toch twijfelde ik. Had Campbell wel zin in iemand? Uiteindelijk besloot ik toch naar hem opzoek te gaan. Als hij niet met mij wilde praten dan zou ik weer terug gaan naar de coupé.
Zoekend keek ik de gang door maar ik zag niemand. Ik klakte met mijn tong en liep verder de richting in waar ik mijn beste vriend heen zag lopen. Uiteindelijk kwam ik uit bij de wc's waarvan er een dicht was. Ik twijfelde, misschien zat er wel iemand anders op?
Voorzichtig klopte ik op de deur.
'Campbell? Camps?'

---

"Ignite, my love. Ignite."

Curren Doncho Krum Gryffindor • 7th Year • Chaser Seeker • Currex “Hm, je bedoelt zoiets?” vraagt hij. Hij doet zijn haar vast en ik bijt op mijn lip als ik het resultaat zie. Ik knik grijnzend. Het staat hem echt heel goed en ik ga proberen hem over te halen het vaker te doen. Hij laat zijn handen weer onder mijn shirt verdwijnen en hij drukt zijn lippen in mijn nek. Die zachte aanraking doet me mijn ogen sluit en er ontsnapt een zacht, hoog geluidje. “I’m trying,” zegt hij even later zachtjes. “Zoals ik al zei; moet je vaker doen.” Antwoord ik. Hij legt zijn hoofd tegen mij aan en sluit zijn ogen. Ik trek hem nog iets dichter naar me toe en rust mijn kin in zijn haar, laat mijn ogen even naar zijn knotje glijden en staar dan uit het raam, Alex dicht tegen me aangedrukt. Niet zo dat hij niet kan bewegen, maar op een comfortabele manier die er voor zorgt dat zowel hij als ik fijn zitten. Zo zou ik de hele treinrijs wel door kunnen brengen, misschien wel in slaap vallen met Alex in mijn omhelzing, dan wakker worden door die vrouw met eten, om daarna weer terug in deze positie te gaan liggen en ontzettend chickflick-ish Alex eten te voeren. Het klinkt zo ontzettend gay klef, maar dat maakt me niet echt uit nu. Mijn borst gaat rustig op en neer op het ritme van mijn ademhaling, met Alex er dicht tegen aan.

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Alexander Canopus Black
Alex • Slytherin • Keeper • Captain • Enjoying his curry

      Hij lijkt tevreden te zijn met mijn knotje en ik schud mijn hoofd terwijl ik zachtjes lach. De idioot en dan te bedenken dat hij mij vorig jaar nog wijs probeerde te maken dat hij absoluut niet gay was. Niet eens een heel klein beetje.
      'Zoals ik al zei; moet je vaker doen,' zegt Curren. Ik maak een protesterend geluidje, maar blijf zo zitten. Ik zit - nou ja meer lig - zo eigenlijk helemaal prima. Het ziet er misschien stom uit, maar op dit moment kan dat me vrij weinig schelen. Soms hebben mensen knuffels nodig, ook mensen die ze normaal niet nodig hebben of niet vaak en nu is zo'n moment.
      'Ik zou bijna zo in slaap vallen,' prevel ik tegen zijn borst aan. Ik open mijn ogen een beetje en haal even diep adem voordat ik me dichter tegen hem aan nestel. De warmte die hij geeft maakt me slaperig en ik kan een gaap niet onderdrukken. Ik pruts met mijn handen een beetje aan zijn shirt en probeer mijn ogen op te houden. Ik wil hier niet boven op hem in slaap vallen, ik denk niet dat hij dat zou appreciëren en als het goed is, komt Scorpius straks ook nog.
      'Curry?' mompel ik zachtjes. 'Ik hou van je,' zeg ik zachtjes. Die vier woorden spreek ik bijna nooit uit, maar als ik ze tegen hem zeg, betekenen ze veel. Ik hou echt van hem en ik kan me niet bedenken dat ik zonder hem zou moeten leven. We hebben nu misschien nog niet eens een half jaar, maar ik heb me nog nooit zo close gevoeld tot iemand. Scorpius en ik zijn al wat langer vrienden, maar daarvoor had ik niet echt iemand, behalve af en toe een vriendinnetje, maar daar liep het meestal ook niet zo goed mee af. Voor het eerst in jaren voel ik me niet alleen.

---

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Curren Doncho Krum Gryffindor • 7th Year • Chaser Seeker • Currex “Ik zou bijna zo in slaap vallen,” hoor ik hem tegen me aan prevelen. Een gelukkige glimlach glijdt over mijn gezicht en blijft daar. Ik voel elke beweging, de diepe adem die hij haalt voor hij zich nog meer tegen me aan drukt. De gaap die hem ontsnapt, de vingers die met mijn shirt spelen. Ik wil net een welterusten murmelen als hij de vredige stilte onderbreekt. “Curry?” mompelt hij zachtjes. Ik ben te vredig om er iets over te zeggen. “Hmm?” “Ik houd van je,” hoor ik hem zeggen Dat zegt hij nooit, bijna nooit, en ik voel een rilling over mijn hele lichaam. Dit is niet zo maar iets kleins, dit is iets groots- voor mij, maar voor hem zeker. Ik kan me misschien twee keer herinneren dat hij het zei; een keer mompelde hij het in een kussen terwijl hij bijna in slaap was en de andere keer was hij niet 100% nuchter geweest. Ik open mijn mond om het terug te zeggen, maar de brok in mijn keel die er opeens zit helpt niet mee. Kom op, Curren, doe niet zo ontzettend emotioneel. Bitter up. “Alex. Ik hou ook van jou,” fluister ik dan in zijn haar. Ik druk mijn lippen lang op zijn kruin. Doordat ik diep en rustig ademhaal ruik ik zijn heerlijke shampoo. “Hey, zullen we vanavond...” murmer ik langzaam tussen zachtje kusjes in zijn haar door, “gebruik maken van die badkamer waar jij nu in kan?” ik grijns onwillekeurig tegen zijn huid. Het kwam in me op zodra ik die shampoo rook, aangezien een van mijn favoriete bezigheden shampoo in Alex haar doen is. Ik ben gek, denk ik bij mezelf, maar het is waar.

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Alexander Canopus Black
Alex • Slytherin • Keeper • Captain • Enjoying his curry

      Ik durf hem niet aan te kijken, bang dat ik hem straks in het gezicht kijk en hij het niet terug zegt. Zenuwachtig pulk ik aan zijn shirt. Misschien had ik het niet moeten zeggen. Dit is de eerste keer dat ik het echt tegen hem gezegd heb terwijl ik niet of slaapdronken of dronken ben, maar misschien heb ik wel een fout gemaakt. Wat als hij niet hetzelfde voelt? Ugh natuurlijk voelt hij wel hetzelfde, anders zou ik hier nu niet zitten.
      'Alex. Ik hou ook van jou.' De woorden leveren meer effect op dan ik verwacht had en ik kijk hem lichtelijk verrast aan. Een "oh" rolt over mijn lippen en ik glimlach zwakjes waarna ik mijn gezicht weer in zijn shirt verberg om de rode gloed op mijn wangen te verbergen. Ik word echt een softie.
      'Hey, zullen we vanavond...,' ik voel zijn lippen op mijn hoofd drukken en laat mijn handen nog wat verder onder zijn shirt glijden terwijl naar zijn rustige ademhaling luister. '...gebruik maken van die badkamer waar jij nu in kan?' Ik lach zachtjes en kijk naar hem op.
      'Oh, dus dat is waarom je een relatie met me wilde, je wilt gewoon gebruik maken van mijn positie als jager. Ik wist het wel,' grap ik. 'Maar ik vind het prima, zolang dat betekend dat ik jou naakt krijg je zien,' mompel ik. Ik druk een sloom kusje op zijn lippen en ga dan weer terug liggen in mijn vorige positie. Met mijn vinger teken ik figuurtjes op de warme huid onder zijn shirt en even laat ik mijn handen aan de zijkant bij zijn broek glippen en knijp ik zachtjes in zijn kont waarna ik mijn vingers laat rusten op zijn volmaakte six pack. Uitslover.

---

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Curren Doncho Krum Gryffindor • 7th Year • Chaser Seeker • Currex “Oh, dus dat is waarom je een relatie met me wilde, je wilt gewoon gebruik maken van mijn positie als jager.” Zegt hij plagerig. “maar ik vind het prima, zolang het betkent dat ik jou naakt krijg te zien.” Ik schud lachend mijn hoofd. Alex is soms echt- erg. Ookal mag ik daar niets van zeggen. Hij drukt zijn lippen kort op de mijne en gaat weer liggen waar hij net lag. “Nee, eigenlijk was ik van plan om in mijn volledige outfit in bad te gaan zitten.” Zeg ik met duidelijk het sarcasme in mijn stem. Zijn vingers glijden over mijn huid en dwalen dan af. “Alex!” zeg ik belerend, als hij even in mijn kont knijpt en dan zijn vingers weer terugtrekt. “Beheers je.” Mijn hand strijkt langs zijn zij om hem als “straf” te porren. “Wat nou als er een eerstejaars binnen komt rennen als jij mij niet kan weerstaan?” vraag ik alsof ik het een heel sirieus onderwerp vind, maar dan grinnik ik toch. Hij is zo anders als we zonder anderen zijn, dat is logisch. Ik zie het niet snel gebeuren dat hij mij gaat lopen zoenen waar de halve school bij is of zo, maar ook gewoon in hoe hij praat, wat voor opmerkingen hij maakt… het is raar om te beseffen dat dat door mij komt. Voordat hij me uitvroeg die eerste keer was ik zo zeker dat ik hetero was, zo ontzettend zeker. Moet je me nu zien, met Alex op mijn schoot, al uitkijkend naar het feit dat ik hem vanavond zonder kleding tegen me aan kan drukken in een warm bad gevuld met schuim. Ik kan al mijn hartslag voelen versnellen als hij zijn lip even tussen zijn tanden neemt en er nadenkend op bijt, of zijn tong over zijn lippen laat gaan. Dat een meisje, laat staan een jongen, ooit deze gevoelens zou kunnen creeëren had ik nooit kunnen bedenken. Als iemand het me toen had gezegd had ik diegene in zijn gezicht uitgelachen. Vol. Maar nu is dat zo anders dat het bijna eng is. Hoe kan het dat je zo snel verandert?

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Alexander Canopus Black
Alex • Slytherin • Keeper • Captain • Enjoying his curry

      'Nee, eigenlijk was ik van plan om in mijn volledige outfit in bad te gaan zitten,' zegt hij sarcastisch en ik pruil.
      'Dat is gemeen,' mompel ik tegen zijn huid aan.
      'Alex! Beheers je.' 'Oef,' stoot ik uit als hij me port.
      'Wat nou als er een eerstejaars binnen komt rennen als jij mij niet kan weerstaan?' Ik grijns. Dan hebben we getraumatiseerde eerstejaars. niet zo heel erg. Ik breng mijn lippen naar zijn nek en strijk met mijn tong langs zijn sleutelbeen. Mijn handen laat ik nog steeds over zijn huid glijden en ik druk mezelf wat dichter tegen hem aan terwijl ik dit doe. Ik hoop voor Scorpius dat zijn prefects meeting nog wel eventjes gaat duren, anders loopt hij binnen bij iets wat hij waarschijnlijk liever niet wil zien.
      'Waar denk je aan?' vraag ik als ik zijn nadenkende blik zie. Ondertussen laat ik mijn vingers aan de voorkant zijn broek binnen glijden en streel ik zachtjes over de binnenkant van zijn bovenbeen. Ik weet dat ik mezelf in zou moeten houden, maar kom op, ik heb hem de hele vakantie amper gezien en met mijn vader in de buurt is het nogal lastig om klef te zijn met Curren. Ik verplaats mijn lippen naar zijn oor en sabbel speels aan zijn oorlel. De hand die niet in zijn broek is gegleden verplaats ik naar zijn haar en mijn grote, bruine ogen staren hem onschuldig aan.
      'Oh en je slaapt vanavond bij mij, dat heb ik al besloten,' mompel ik. Ik laat mijn bezigheden voor wat ze zijn en leg mijn handen op mijn eigen benen om rechtop te gaan zitten en hem met een scheve, slome grijns aan te kijken terwijl ik wacht op wat hij te zeggen heeft op mijn opmerkingen.

---

My fake plants died, because I did not pretend to water them.