[RPG] [300] Hogwarts' Next Generation [Speeltopic] [1] - Speeltopics

R O L L E N
Reservaties staan er nog niet bij!
Gryffindor
• James Sirius Potter || 6/16 - Solemnly
• Desmond Scott Finnigan-Thomas || 7/17 - LukeRHemmings
• Fred Arthur Weasley || 6/16 - WeasIey
• Curren Doncho Krum || 7/17 - SiriuslyBlack
• Nathaniel 'Campbell' Saunders || 6/16 - Philip
• Rose Jane Weasley || 5/15 - Starlord
• Lily Luna Potter || 4/14 - Aire
• Jade Fay Rosewood || 6/16 - JBarakat
• Molly Audrey Weasley || 6/16 - Baelor

Slytherin
• Scorpius Hyperion Malfoy || 5/15 - ShallNotPass
• Avery James Prescott || 7/17 - Clarick
• Vincent Nicholas Ginter || 6/16 - phoeni
• Alex Canopus Black || 7/17 - BIack
• Bonnie Grace Lisbon || 7/17 - Gunnulfsen
• Sarah Wolfe || 7/17 - Mignon
• Safirianna Justine Walke || 7/17 - QueenStark
• Hayden Crystal Hollingsworth || 6/16 - Solemnly
• Alison Elijah Woods || 6/16 - Philip

Ravenclaw
• Lysander Scamander || 6/16 - IamSherlocked
• Hugo Charlie Weasley || 4/14 - Gaskarths
• Dylan James Smith || 7/17 - Complexes
• Carter Aiden Cole || 7/17 - StiIinski
• Victoire Gabrielle Weasley || 7/17 - StiIinski
• Dominique Charlie Weasley || 7/17 - Baelor
• Tinleigh Elizabeth Florènce Gould || 6/16 - Dumbledore
• Roxanne Alicia Weasley || 5/15 - Daggers

Hufflepuff
• Teddy Remus Lupin || 7/17 - BIack
• Lorcan Scamander || 6/16 - IamSherlocked
• Louis Fred Weasley || 6/16 - Daggers
• Miller Theodore Kingsley || 7/17 - Dumbledore
• Evie Ngaio Robinson || 6/16 - LukeRHemmings
• Briana Alice Longbottom || 6/16 - Gaskarths
• Jennifer Colleen Prescott || 7/17 - Clarick
• Piper May Beauregard || 5/15 - WeasIey
• Emma Adaline Smith || 6/16 - Complexes

E X T R A


I N F O R M A T I E


T O P I C S


R E G E L S


S T A R T E R S


Welcome home
De trein komt aan op het perron bij Hogsmeade, iedereen mag uitstappen en de koetsen nemen naar het kasteel waar een groot feest staat te wachten!

[ bericht aangepast op 23 aug 2015 - 10:53 ]

---

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Curren Doncho Krum Gryffindor • 7th Year • Chaser Seeker • Currex “Waar denk je aan?” vraagt hij en ik voel dat hij naar me kijkt. Ik geef niet direct antwoord, bang dat ik te veel zeg. Ik probeer zijn hand te negeren, wat erg lastig is. Vooral ook door het feit dat ik hem echt gemist heb. Ik slik duidelijk als hij zijn mond naar mijn oor breng. Hij weet dat dat een gevoelige plek is, de bitch, en daarom doet hij het. “Oh en je slaapt vanavond bij mij, dat heb ik al besloten.” Zegt hij zacht en ik smelt bijna door zijn bambi-ogen. “Ik dacht eerst aan normale dingen,” begin ik dan en kijk naar zijn lome bewegingen, “maar doordat jij je blijkbaar echt niet kan inhouden is dat nu veranderd.” Ik trek een wenkbrauw omhoog en grijns weer. Mijn hand komt terecht op zijn been vlakbij zijn knie, en ik streel langzaam over zijn bovenbeen, om wraak te nemen. Mijn grote, langzame bewegingen worden alleen maar langer en ik blijf doorgaan, met mijn blik naar buiten gericht alsof ik het niet door heb. Ik stop er niet mee, kijken of hij zich er uit redt of niet. Mijn vingers spelen met een scheur in de broek en ik strijk met één vinger zachtjes over de blote huid, waarna ik weer doorga met strelen. Soms strijk ik weer over zijn huid, als tegenstelling tot mijn constante strelen heel zacht en vluchtig. “Hoe lang denk je dat Scor nog bezig is?” vraag ik dan nonchalant, om een “normaal gesprek” aan te knopen en alsof ik niet nog steeds bezig ben met mijn hand over zijn been te laten glijden.

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

James Sirius Potter
Proud Gryffindor - 6th year - Captain and Chaser - What the heck is going on?
"Touch my family, and you're dead."

---

Ik vergzorg mijn hand zo goed als mogelijk door er water overheen te gieten - waardoor de vloer van de coupé nat werd - en er een shirt strak omheen te wikkelen. Het deed niet minder pijn, maar ergens vond ik dat ik de pijn verdien. Ik weet niet wat het is, maar ik lijk de hele tijd mijn vrienden en familie opnieuw pijn te doen zonder dat ik het wil. Ik wil het zo graag stoppen, aangezien ik heel veel om ze geef en ze geen pijn wil doen.
      Maar als ik Campbell langs zie lopen besef ik me dat er wel mensen zijn die ik pijn wil doen. Alle woede laait weer op als ik hem zie. Over Lily ben ik altijd heel beschermend en nu ik weet dat Campbell haar leuk vindt maakt dat me alleen maar boos. Hoe kan hij verwachten dat ik het goed vind? Blijkbaar ben ik de enige die zo denkt want voor de rest lijkt iedereen het oké te vinden. Waarom? Ik heb geen idee, want ik vind het verschrikkelijk fout.
      Ik sta op en loop naar hem toe. Jade staat er ook bij, maar ik duw haar aan de kant om Campbell tegen de muur te duwen. Ik kijk hem aan en als blikken konden doden zou hij nu in de hel branden samen met de Duivel. "Klootzak," sis ik, waarna ik mijn arm waarmee ik hem niet vast hou dreigend optil zodat ik hem ieder moment kan slaan.
      'Dit is je laatste kans om toe te geven dat het één of andere zieke grap is, anders dan zul je te weten wat er gebeurt als iemand aan mijn zusje komt,' zeg ik dreigend en ik bal mijn hand tot een vuist. Ik ben niet bang om in de problemen te komen doordat ik hem in elkaar geslagen heb. Mensen hebben me wel eens vertelt dat ik een woedeprobleem heb, maar dat boeit me niks op dit moment. Alles waar ik nu aan kan denken is dat ik Campbell in elkaar moet slaan voor wat hij gedaan heeft.

[ bericht aangepast op 9 juli 2015 - 22:36 ]

---

Spoiler alert: you will save yourself

Gryffindor • 6th year • Prefect • ''He wouldn't miss a single second if I truly were gone...''

---

---

Snel reed de trein langs allerlei weilanden en rivieren terwijl mijn ogen iedere centimeter ervan probeerde op te vangen. Alles was beter dan op mijn mobiel staren of denken. Letterlijk bij ieder geluidje wat mijn mobiel maakte, keek ik hoopvol of het James was; wat geen een keer geweest was. Ik wist dat we niet meer waren dan beste vrienden; maar het stelde me toch teleur hoe snel hij zonder mij kon. Waarschijnlijk was hij toch met Evie aan het appen of skypen. Misschien wel meer.. – alsjeblieft niet meer.
‘Campbell? Camps?’ nerveus beet ik op mijn lip terwijl ik mijn ogen sloot, van het horen van het bekende stemmetje. Ergens in me zou alles willen vertellen. Iets waar ik al tijden de neiging toe had. Het liefst iemand die onbekend was zodat niemand me kon beoordelen; of me kon pesten. Of misschien zei ik wel tegen niemand wat omdat ik me voor mijn onzekere deel schaamde; dat bewees daarnet wel in mijn whatsapp gesprek met James.
‘Hey Jade…’ poogde ik normaal te beginnen waarbij ik mijn ogen weer opende. Voordat ik echter kon omdraaien voelde ik twee harde handen me met een vaart tegen de muur duwden waarbij mijn ogen van pijn dichtklapte. ‘Merlin’ murmelde ik voordat mijn ogen weer open gleden en direct in de vlammende ogen van James keken. ‘Klootzak’ bij die woorden liet een hand me los om zich gebald te houden in de lucht; vlak bij mijn hoofd. Als James zichzelf kon zien; dan had hij geweten dat ik al genoeg informatie had aan zijn ogen dan zijn vuist; die er tot vergelijking veel minder dreigend uit zag.
‘Dit is je laatste kans om toe te geven dat het één of andere zieke grap is, anders dan zul je te weten wat er gebeurt als iemand aan mijn zusje komt.’
Veel rustiger dan ik werkelijk was gleden mijn ogen van zijn vuist naar zijn gezicht; terwijl mijn hart een spelletje speelde met mijn ribbenkast door luid tegen ze aan te bonken.
‘James.. James wat doe je, merlin.’ Murmelde ik wat waarbij mijn ogen gleden naar zijn hand waar strak een shirt om gebonden was.
‘James.. doe rustig, wat is er gebeurd- wat is er met je hand gebeurt?’ ietwat angstig schudden ik toch nog mijn hoofd; ook al was het nutteloos.
‘James, wees niet boos. Alsjeblieft. Ik en Lily zijn alleen vrienden. Je- je hebt het helemaal mis.’
Vreugdeloos probeerde ik te lachen terwijl er warme hete tranen achter mijn ogen staken; iets wat ik met heel mijn hart hoopte dat James het niet opmerkte; ik had werkelijk nog nooit gehuild waar hij bij was, en ik wilde dit graag het liefst niet de eerste keer maken.
‘D-denk je werkelijk dat Lily en ik iets hebben, m-merlin.. z—ze is nog drukker dan jou.. h-hoe zou ik dat overleven.’ Zachtjes begon mijn lip te trillen waardoor ik wist dat ik het niet langer meer vol kon houden. Toch deed ik geen moeite om langs James heen te komen; niet dat het mogelijk was. James was gewoon veel sterker dan mij; knapper; mooier en liever. Je kon werkelijk een boek van perfecties over hem schrijven; en daar was hij zich ook sterk van bewust.
‘Waarom d-doe je d-dit.’ Langzaam voelde ik hoe ik de strijd verloor en een warme zoute traan over mijn wang gleed; waar ik deze keer geen moeite voor deed om hem weg te vegen.
Het werd gewoon allemaal té veel; de spanning; de angst en het gemis van de beste jongen op de wereld die zijn hart al aan iemand anders geschonken had.

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Avery James Prescott

Ik zat naar Do te luisteren toen Teddy en Victoire eindelijk de prefect coupé binnenkwamen. “Hi guys,” zei Victoire glimlachend. “Zochten jullie ons?”
De trein kwam langzaam in beweging terwijl Dominique antwoord gaf. “Neen, niet echt, we vroegen ons eerder af waar jullie zaten. Zoeken- daar houden we ons niet mee bezig.”
Er viel even een korte stilte. “Juist, Rose, Scorpius en Sunset ontbreken nog, van Rose weten we waarom maar van de andere twee heb ik geen idee maar dat zullen we wel zo – Stilte, asjeblieft. Ik kan onmogelijk uitleg geven als jullie nog zitten te praten – dankjewel.”
Mijn aandacht verslapte toen ze uitleg gaf over onze taken als prefects, dit was voor mij het derde jaar dus ik wist intussen wel wat ik moest doen. “Iemand vragen voor we aan de verdeling van het rondjes lopen in de trein beginnen?” vroeg ze.
“Ik kan Scorpius en Sunset zo wel opzoeken en de crash course prefect geven, als een van de Gryffindors dat ook doet voor Rose dan hoeven we niet op ze blijven wachten.”

Het laatste wat ik wilde doen was achter twee vijfdejaars die hun positie blijkbaar niet serieus genoeg namen om op te komen dagen bij de eerste prefect meeting achterna gaan, het liefst zo ik met Do de patrouilleren of Sarah opzoeken in haar coupé maar ik wist dat het laatste onmogelijk was en ik wilde Do niet ermee belasten ook nog achter die twee aan te gaan. Ik wist al amper wie Sunset was en ze zat bij mij in de afdeling dus ik kon me zeker niet voorstellen dat Do haar makkelijk kon vinden. “Als verder niemand iets heeft kunnen we gaan beginnen,” zei ik glimlachend.

---

"Everyone forgets Icarus also flew" - Jack Gilbert

Alexander Canopus Black
Alex • Slytherin • Keeper • Captain • Enjoying his curry

      'Ik dacht eerst aan normale dingen, maar doordat jij je blijkbaar echt niet kan inhouden is dat nu veranderd.' Ik kijk hem aan, uh oh. Ik voel zijn hand op mijn been en weet al wat er gaat gebeuren. Ik probeer mijn gezicht in de plooi te houden maar ik kan het niet helpen om zachtjes naar adem te happen als ik zijn plagende aanraking voel. Een zachte kreun verlaat mijn mond en ik verberg mijn gezicht in zijn shirt om zijn blik te ontwijken. Op dit soort moment haat ik wat Curren met me kan doen.
      'Hoe lang denk je dat Scor nog bezig is?' vraagt hij dan. Opnieuw kreun ik zachtjes en ik haal mijn schouders op. Op dit moment boeit me dat vrij weinig.
      'Geen idee,' stoot ik uit. Mijn ademhaling heeft zich versnelt en ik kijk Curren aan met mijn grote bruine ogen, vol met lust. Hij weet dat hij me makkelijk over het randje kan krijgen nu ik hem de hele vakantie niet gezien heb en daar maakt hij gebruik van.
      'Soms vraag ik me echt af waarom jij niet in Slytherin bent ingedeeld,' mompel ik, terwijl ik de kleine bult in mijn broek probeer te verbergen van hem. Mijn vrije handen laat ik opnieuw onder zijn shirt glijden en zonder waarschuwing druk ik mijn lippen ruw op de zijne. Even vergeet ik compleet dat we in een trein zitten, met open coupé deuren, waar iedereen zo naar binnen kan kijken of naar binnen kan lopen. Op dit moment is het alleen maar Curren en ik en mijn vele razende hormonen die al de hele zomer opgekropt hebben gezeten.
      'Oh shit,' murmel ik tegen zijn lippen aan.

---

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Jennifer "Jenny" Colleen Prescott

Nadat ook Louis was vertrokken besloot ik maar opzoek te gaan naar een van mijn vrienden, bij voorkeur iemand die geen prefect was en dat limiteerde mijn mogelijkheden nogal, voor iemand die erom bekendstond wild te zijn een geen rekening met regels te houden waren mijn vrienden bijzonder net en beleefd.
Mijn koffer liet in achter in de coupé, ik had geen zin om het mee door de trien heen te sleuren en hij zou wanneer we eenmaal op Hogwarts waren aangekomen sowieso naar de slaapzaal gebracht worden.
Ik probeerde de gesprekken die om mij een gevoerd werden te negeren maar ik ving een paar regels uit een gesprek een paar coupés voor mij op en toen het stil werd kon ik mijn nieuwsgierigheid niet onderdrukken en keek ik naar binnen. Ik had me erbuiten moeten houden.
Mijn hartslag versnelde en ik voelde een steek van verlangen toen ik ze tegen elkaar aangedrukt zag. Het was niet alsof ik de afgelopen vakantie geen seks had gehad maar ik had altijd een voorkeur gegeven aan kwaliteit boven kwantiteit en lang niet alle jongens wisten een meisje te bevredigen en mijn eigen handen waren toch altijd onbevredigend ten opzichte van het echte ding waardoor ik met een serieuze hoeveelheid seksuele frustratie te kampen had, een van de voornaamste redenen waarom ik er zo naar uit keek om Fred weer te zien. De neiging om een beetje privacy te zoeken en voor mezelf te zorgen kwam naar boven maar verdween ook weer zodra ik me besefte dat één, dit mijn ex-vriend en zijn vriendje waren, en twee, we ons bevonden in een trein en ze de moeite niet eens hadden gedaan om de coupédeuren of de gordijnen dicht te doen. “Wat denken jullie in hemelsnaam dat jullie aan het doen zijn?!” vroeg ik terwijl ik naar binnenstapte en de coupédeur dichttrok. “Er zijn elfjarigen in deze trein, wat zouden jullie in hemelsnaam gedaan hebben als een van hen jullie gezien had in plaats van ik?! Ik begrijp hoe het is om seksueel gefrustreerd te zijn maar ik heb in elk geval het verstand om te wachten tot ik op Hogwarts ben om er iets aan te gaan doen!”

---

"Everyone forgets Icarus also flew" - Jack Gilbert

'Hey Jade,' hoorde ik Campbell zeggen. Zijn stem klonk over het algemeen heel normaal en bijna dacht ik dat ik het mij verbeeld had dat er iets was.
Opeens duwde twee handen mij weg en drukte daarna Campbell tegen de muur.
'Klootzak!' James hield Campbell met een hand tegen de muur gedrukt terwijl hij de andere dreigend als een vuist in de lucht hield. ‘Dit is je laatste kans om toe te geven dat het één of andere zieke grap is, anders dan zul je te weten wat er gebeurt als iemand aan mijn zusje komt.’
Verbaasd keek ik van Campbell naar James. Wat was hier in aan de hand? Uit de woorden van James kon ik uitbrengen dat het om Lily ging maar daar hield het ook mee op.
'James.. doe rustig, wat is er gebeurd- wat is er met je hand gebeurt? James, wees niet boos. Alsjeblieft. Ik en Lily zijn alleen vrienden. Je- je hebt het helemaal mis.’
Alles wat Campbell zei klonk als een grote warboel. Ik begreep niet wat er gebeurd was, maar wel dat er iets heel ergs gebeurd moest zijn. Anders zouden die twee nooit zo erg ruzie maken.
Campbell probeerde een klein glimlachje op te brengen maar zelfs een blinde zou nog kunnen zien dat hij kapot ging.
‘D-denk je werkelijk dat Lily en ik iets hebben, m-merlin.. z—ze is nog drukker dan jou.. h-hoe zou ik dat overleven.’ En liepen er kleine druppels over zijn wangen. Dit was het teken voor mij dat ik iets moest doen.
'James!' schreeuwde ik en met alle kracht die ik in mij had gaf ik een duw tegen James zodat hij wel een stap naar achter moest doen. Ik ging tussen Campbell en James in staan met mijn rug naar Campbell toe. 'Wat is hier in Merlijns naam aan de hand?'

---

"Ignite, my love. Ignite."

Ik schrjjf me bij deze uit, wegen gebrek aan tijd en inspiratie

---

all because i liked a girl

James Sirius Potter
Proud Gryffindor - 6th year - Captain and Chaser - Ready to punch someone
"I don't need angr managment, I need people to stop pissing me off."

---

[right]
'James.. doe rustig, wat is er gebeurd- wat is er met je hand gebeurt? James, wees niet boos. Alsjeblieft. Ik en Lily zijn alleen vrienden. Je- je hebt het helemaal mis.’ Ik besef nu pas weer dat mijn hand in een shirt gewikkeld is. Het ziet er waarschijnlijk heel dom uit, maar dat boeit me nu even helemaal niks. Daar ben ik te boos voor. Ik weet niet waarom, maar ik ben nogsteeds boos op hem. Ik had mezelf voorgehouden dat ik alleen boos op hem zou zijn als het geen grap was, maar nu kom ik erachter dat ik nogsteeds boos op hem ben.
      Als hij begint te lachen wordt het helemaal mooi. Hij begint gewoon te lachen terwijl ik hem wel in elkaar kan slaan. Dat maakt me enkel nog bozer. ‘D-denk je werkelijk dat Lily en ik iets hebben, m-merlin.. z—ze is nog drukker dan jou.. h-hoe zou ik dat overleven.’ Hij begint te huilen. En weer maakt het me enkel bozer. Ik weet niet goed wat ik moet doen en ben dan ook blij dat Jade ingrijpt.
      'James!' Ze duwt me weg en gaat tussen ons in staan, waardoor ik Campbell niet meer aan kan kijken. 'Wat is hier in Merlijns naam aan de hand?' Ik heb helemaal geen zin om de situatie aan haar uit te gaan leggen, ze heeft er niks mee te maken. Waarom moeten mensen zich altijd overal mee bemoeien? Niet goed wetend wat ik moet doen, duw ik haar weer weg.
      'Waarom? Je weet dat ik beschermend ben over Al en Lily, dus waarom deed je het?' vraag ik. Eigenlijk boeit het me niet, maar ik weet dat als ik niks vraag er een stilte komt en ik niet weet of we vrienden zijn of niet. Waarom kan mijn leven niet gewoon simpel zijn?

[ bericht aangepast op 10 juli 2015 - 22:33 ]

---

Spoiler alert: you will save yourself

Gryffindor • 6th year • Prefect • ''If you start to miss me, remember, I didn't walked away.''

---

---

Zenuwachtig keek ik maar weer naar onder; ik kon het mezelf echt niet opbrengen om nu in James ogen te kijken. Ik wist haast wel zeker dat ik van zijn beste vrienden naar zijn beste vijand gedaald was. Iets wat eigenlijk raar was; hij haalde zo vaak grappen met mij uit, en ik ook terug. Toch leek dit tegen het zere been gestoten te zijn.
‘James!’ geschrokken keek ik op, van Jade, mijn trouwe vriendin die James aan de kant duwde en met haar rug voor me ging staan. Oh merlin; een heel wat dappere man had het in zijn broek gedaan van James, maar Jade weer niet. ‘Wat is hier in Merlijns naam aan de hand.’ Twijfelend keek ik naar haar achterhoofd en net wanneer ik mijn handen op haar wilde leggen om haar zachtjes naast me neer te zetten, zodat James haar niks doet, uit woede; duwde James haar alweer weg.
Snel staarde ik weer naar de zeer interessante grond onder mij waar ik James schoenen nog in kon zien. Ergens was ik bang dat James nu alles ging vertellen; merlin dit was nou niet bepaald de meest slimme actie van mij geweest; en waarom ik het gedaan had.. dat wist ik zelf niet. Aandacht, hopen dat hij me weer wilde zien ook al was het uit woede? Het had min of meer geholpen- maar ik zag liever een James die me niet gruwelijk haten, dan een James zoals nu.
‘Waarom? Je weet dat ik beschermend ben over Al en Lily, dus waarom deed je het?’ Ietwat wanhopig haalde ik mijn schouders op waarna ik even naar Jade keek. Eigenlijk wilde ik iets laten merken dat ze moest rennen, omdat ik echt niet wilde dat mijn beste vriendin wat overkwam nu James zo was. Het was allemaal mijn eigen schuld, niet dat van haar. Daarnaast hoopte ik dat ze niet al pijn had van die twee duwen van James; ze was werkelijk veels te goed voor me.
Snel en ietwat pijnlijk veegde ik de tranen over mijn gezicht weg, terwijl mijn hart nog steeds als een gek tekeer ging; wachtend op de laatste klap tegen mijn ribbenkast waar hij ongetwijfeld in twee stukken zou breken. Niet eens twee stukken; in honderd duizend puzzelstukjes die nooit meer gemaakt noch gelijmd kon worden.
‘W-waarom is de lucht blauw, of de gras groen. Ik- ik ken je al zes jaar; al vanaf het begin van Hogwarts en- en je groeit zo snel op.. terwijl ik blijf steken en- en nu heb je met Evie.. d-dus ik was bang dat alles zou veranderen- d-dat je mij zou vergeten. Ik moest je wel een reden geven om míj te willen zien. Ook al wil je me nog zo graag vermoorden.’ Zachtjes slikte ik terwijl ik tot diep in mijn binneste wenste dat Jade dit alles niet opving; waarschijnlijk kon zij makkelijk één plus een plaatsen hoewel dit alles niet geheel waar was.
‘Ik mis gewoon die tijd, James. De tijd dat we nog onbezorgd samen lachten; de tijd dat je niet van me weg liep als je problemen had en de tijd dat je me kon vergeven als ik iets verpest had.’ Nerveus plukte ik aan mijn shirt- gezien ik me nog niet omgekleed had in mijn hogwarts gewaad. Ik droeg dan ook alleen maar shirts als het ontzettend heet was, omdat ik anders er extreem mager uit zag; totaal niet hoe andere jongens van mijn leeftijd eruit zagen dus.
‘D-dus als je me nog steeds wilt slaan; doe je best. Doe het vooral tot dat je er voldoening uit krijgt; want wij beide weten wel dat je dan eindeloos door kan gaan. Dit geeft geen voldoening noch oplossing, James. Wonden helen toch en ik mag trots zijn als ik er een litteken aan overhoud, dan is er tenminste bewijs dat ik je ooit gekend had, want het maakt ook allemaal niet meer uit. Terugdenken naar het verleden noch de toekomst. Kwijt ben ik je al, ook al is het enkel door enkel een stomme prank waar iedereen van wist..’

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Welcome home
De trein komt aan op het perron bij Hogsmeade, iedereen mag uitstappen en de koetsen nemen naar het kasteel waar een groot feest staat te wachten!

---

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Scorpius H. Malfoy

Even nadat ze doorhad dat ik ook Prefect was dit jaar rende ze, na met een trillerige stem gezegd te hebben dat ze naar de wc ging en dat ze zelf straks haar koffer wel zou meenemen, weg in de richting van de wc’s. Wat had haar plots zo overstuur gemaakt? Ik besloot haar te volgen naar de wc’s, deels om zeker te weten dat ze oke was en deels omdat ik totaal geen zin had in de prefect meeting.
Nadat ik door de deur van de wc’s Rose kon horen huilen zette ik haar koffer naast de deur neer en pakte ik mijn telefoon uit mijn tas om Rose te vragen of ze oke was. In het gesprek dat volgde maakte ik haar duidelijk, of probeerde ik dit althans, dat de deuren in een trein inderdaad niet geluid dicht waren en dat het meisje dat haar zo overstuur had gemaakt het niet waard was om over te huilen. Ik denk dat ik het zelfs voorelkaar had gekregen weer een kleine glimlach op haar gezicht te krijgen.
Toen ze de deur van de wc’s eindelijk opendeed werd er als dank water in mijn gezicht gegooit, om zoals ze gezecht had het idee dat haar kleren en gezicht nat was doordat ik water op haar gegooit had, inplaats van dat ze gehuild had, realistischer te maken.
In eerste instantie probeerde ik het te negeeren en droogde ik mijn gezicht voor zover mogelijk met mijn trui terwijl ons gesprek op watsapp –ookal stonden we nu tegenover elkaar- nogsteeds doorging. Misschien na twee berichtjes besloot ik haar terug te pakken voor het water dat ze zonet in mijn gezicht gegooit had en pakte ik het flesje water uit mijn tas. ‘Maakt het verhaal realistischer’ zeg ik vervolgens met een grijns als ik op mijn beurd water in haar gezicht gooi.
Na het watergevecht ging ons gesprek op watsapp verder, we praten over dingen zoals: Quidditch, hoe snel we verbranden in de zon, en vervolgens over James en de grap die ze op het moment met hem uithaalde. Ik wist niet zeker wat de grap precies inhielt maar van wat ik gelezen had was het best grappig, vooral als het ten koste ging van James.
Toen we uiteindelijk bij de Prefect meeting aangekomen waren tilde ik haar koffer in het rek en liet ik mezelf op de bank vallen.


[I’m so sorry you had to wait so long for such a crappy post. I promise I’ll try to react sooner next time okay? I really hate this post :’)

[ bericht aangepast op 13 juli 2015 - 1:59 ]

---

Don't be like the rest of them, darling

James Sirius Potter
Proud Gryffindor - 6th year - Captain and Chaser - Done with dramma and missing Evie
"Best friends are the people you'd catch a bullet for, but also want to put a bullet in sometimes."

---

‘W-waarom is de lucht blauw, of de gras groen. Ik- ik ken je al zes jaar; al vanaf het begin van Hogwarts en- en je groeit zo snel op.. terwijl ik blijf steken en- en nu heb je met Evie.. d-dus ik was bang dat alles zou veranderen- d-dat je mij zou vergeten. Ik moest je wel een reden geven om míj te willen zien. Ook al wil je me nog zo graag vermoorden.’ Nogsteeds woedend kijk ik weg zodat ik zijn gezicht niet hoef te zien. Zijn grote, bruine ogen zorgen er altijd voor dat ik hem wil helpen, hoe erg hij het ook verpest heeft.
      ‘Ik mis gewoon die tijd, James. De tijd dat we nog onbezorgd samen lachten; de tijd dat je niet van me weg liep als je problemen had en de tijd dat je me kon vergeven als ik iets verpest had.’ Ik kijk weg. Campbell is altijd al dramatisch geweest, iets waar ik nooit tegen kan. Als mensen mij mooie verhalen gaan vertellen waardoor ik ze zou moeten vergeven word ik altijd alleen maar bozer. Maar als ik probeer de reden te bedenken waardoor ik ookalweer boos op hem was, kan ik echter niks bedenken.
      ‘D-dus als je me nog steeds wilt slaan; doe je best. Doe het vooral tot dat je er voldoening uit krijgt; want wij beide weten wel dat je dan eindeloos door kan gaan. Dit geeft geen voldoening noch oplossing, James. Wonden helen toch en ik mag trots zijn als ik er een litteken aan overhoud, dan is er tenminste bewijs dat ik je ooit gekend had, want het maakt ook allemaal niet meer uit. Terugdenken naar het verleden noch de toekomst. Kwijt ben ik je al, ook al is het enkel door enkel een stomme prank waar iedereen van wist..’
      Ik schud mijn hoofd en begin te lachen. 'Je hebt altijd al een gevoel voor drama gehad, Cam. Ik hoef al die chickflick bullshit niet te horen. Je weet dat ik nooit lang boos op je kan zijn, al doe ik nog zo mijn best en kan jij soms een enorme klootzak zijn. Want je bent nooit zo een enorme klootzak als ik ben. Denk je echt dat er iemand anders is die zo gestoord is dat hij met mij om wil gaan?' Ik doe zijn haar door de war en kijk dan van hem naar Jade. Pas dan realiseer ik me dat ik een moment tussen hun twee verstoorde. Oh Merlin, natuurlijk, Cam vindt Jade leuk. Shit, hoe kan het dat ik dit niet eerder doorhad?
      De grijns op mijn gezicht wordt enkel groter. 'Nu laat ik jullie alleen zodat jullie kunnen gaan zoenen of wat jullie ook van plan waren te gaan doen.' Ik draai me om en loop terug naar mijn coupé, waar ik Mercurius in haar kooi zie en mijn bezem ernaast. Snel kleed ik me om naar mijn Hogwarts gewaad en dan ga ik nog even met Evie whatsappen.

Als de trein stopt sta ik op en loop ik naar de koetsen. Aangezien er nog niemand is die ik ken of aardig vind, ga ik in mijn eentje in een koets zitten. Er komt vast wel iemand bijzitten, nou ja, als er nog mensen zijn die me aardig vinden. Aangezien ik mijn woede nooit onder controle kan houden heb ik waarschijnlijk een heleboel vijanden. Alle Slytherins haten me al en waarschijnlijk de halve school ook.
      Ik kijk naar het gesprek met Evie en glimlach. Een tijdje terug werd ik ongeveer iedere twee weken wel weer verliefd op een of ander meisje dat ik dan had gezien, maar bij Evie is het anders. Een maand geleden had ik waarschijnlijk gelachen als mensen zouden zeggen dat ik verliefd op haar zou worden, aangezien ik haar toen echt enkel als een goede vriendin zag. Maar nu zit ik te staren naar de berichtjes die ze naar mij gestuurd heeft en ik mis haar, zoals je alleen een geliefde kan missen.

---

Spoiler alert: you will save yourself

Gryffindor • 6th year • Prefect • ''Confused''

---

---

In plaats van dat James zijn hand in een vuist balde, wegstormde of iets in die trant, hoorde ik hem enkel lachen.
‘Je hebt altijd al een gevoel voor drama gehad, Cam. Ik hoef al die chickflick bullshit niet te horen. Je weet dat ik nooit lang boos op je kan zijn, al doe ik nog zo mijn best en kan jij soms een enorme klootzak zijn. Want je bent nooit zo een enorme klootzak als ik ben. Denk je echt dat er iemand anders is die zo gestoord is dat hij met mij om wil gaan?'
Hard beet ik in de binnenkant van mijn wang. Dramatisch. Een woord wat ik ten voeten uit was. Ik kon van een mug een olifant soms maken en James wist dat helaas maar al te goed. Gelukkig wist James niet dat ik al in tranen uit kon barsten bij dramatische films; of zelfs comedies die tragisch einde. Horror films was weer een ander verhaal. Wel kan ik verklappen dat ik Jades arm fijner had geknepen dan zij die van mij.
Zachtjes slikte ik mijn tong wat in, om zo omhoog te kijken, waardoor ik praktisch haast een oog uitgeprikt kreeg door James die het nodig vond om met zijn hand door mijn haar te laten gaan. Iets waar alleen iemand als James voor kon zorgen dat de dode vlinders in mijn buik zachtjes weer tot leven liet komen. Al lagen ze dan te rollen als gehandicapten rupsen op de bodem.
Toch kon ik het niet laten om James met mijn bekende verbaasde gezicht aan te kijken. Ik wist haast zeker dat de verbazing van mijn gezicht af te lezen was, en toch leek James dat niet te zien toen ik even oogcontact had met zijn eindeloze mooie, bruine ogen, waar een vriendelijke glans in terug was gekomen. Langzaam bracht ik mijn hand naar mijn kaak om zo mijn mond dicht te drukken die nog steeds een klein beetje open stond van verbazing. James keek echter even naar Jade voordat de vrolijke glans in zijn ogen enkel versterkt werd; evenals de grijns rond zijn prachtige, rood, gevormde lippen. ‘Nu laat ik jullie alleen zodat jullie kunnen gaan zoenen of wat jullie ook van plan waren te gaan doen.’ met dat draaide hij zich om, waar hij mij en Jade alleen achterliet in een pijnlijke stilte; waarschijnlijk beide enorm verbaasd; en van mijn kant een enorme schaamte.
Nerveus likte ik even langs mijn lippen voordat ik mijn blik af liet dwalen naar Jade en de gang naast haar waar James door vertrok.
‘Ik- ik- ik zal wel kijken hoe het met hem gaat.’ Murmelde ik nerveus waarbij ik geneerd aan mijn nek krabde voordat ik in beweging kwam.
‘Maak je maar geen zorgen, ik ben zo terug.’ Vervolgde ik murmelend met een geveinste glimlach om snel de gang in te lopen waar James in vertrokken was. Stiekem keek ik nog even over mijn schouder of Jade me nakeek, voordat ik snel begon te rennen door de gangen, zoekend naar James.

• • •

Zachtjes hijgde ik nog na toen ik stil voor de coupe deur in stond. Merlin; ik hoopte met heel mijn hart dat hij nu niet door de deur keek. Snel deed ik mijn hand wat door mijn haar om James’ schade wat te fatsoeneren. Zachtjes snoof ik, om zo mijn borst vooruit te duwen. In een veels te snelle ruk trok ik de deur open, waardoor ik bijna letterlijk in de coupe viel. Met een immens rood hoofd, waarschijnlijk als een vulkaan die op uitbarsten stond, ging ik snel recht op staan en keek naar James die zich al had omgekleed in zijn gewaad. Merlin; stel je voor als ik eerder gekomen was toen hij nog aan het omkleden was; dat was pas gênant geweest, of sexy; ik wist haast zeker dat hij een sixpack had, en als hij dat niet had, dat maakte weinig uit. Hij was al knap genoeg zonder. Door enkel alleen al de laatste gedachte voelde ik het laatste restje bloed naar mijn hoofd trekken. Vol gene trok ik aan de kraag van mijn shirt om ietwat smekend Mercurius een blik te werpen. Alsof werkelijk een uil me kon helpen.
‘dus… weer een nieuwe jaar hé.’ Probeerde ik zo normaal mogelijk terwijl ik voor hem plaats nam op de bank en mijzelf wel een inwendige facepalm kon geven. Merlin ik kon waarschijnlijk een best selling book schrijven in the New York times over; ‘ Hoe je crush af te schrikken in tien eenvoudige stappen.’ Stiekem keek ik onder mijn pony door naar James gezicht voordat ik om mijzelf een houding te geven, mijn mobiel pakte. Snel scrolde ik er wat doorheen zonder werkelijk dingen in mij op te nemen wat op het scherm afgebeeld stonden. Nerveus beet ik op mijn lip terwijl ik besefte dat mijn duim al op James’ naam stond gedrukt waar zijn profielfoto naast zichtbaar was. Ook al was zijn profielfoto echt onwijs aantrekkelijk, was het beter daar naar te staren dan het werkelijk exemplaar. Van typen met je vingers ging je op zijn minst niet stotteren, en soms had je ook nog tijd om na te denken voordat je wat neerschreef. Met ingehouden adem drukte ik er op. Om met mijn vingers twijfelend over de toetsenbord van mijn mobiel te laten gaan.

To James: Why would you think that me and Jade are something? X Cam

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Opeens werd ik weggeduwd door James waardoor ik tegen de muur op botste.
'Eikel,' mompelde ik maar niemand lette op mij. James had zijn aandacht gevestigd op Campbell die nu zachtjes dingen aan het mompelen was. Ik lette niet goed op wat hij zei, het was namelijk de manier waarop hij iets zei. De houding en de blik naar James toe. Het zou toch niet? Nee, ik had het mij hoogstwaarschijnlijk gewoon verbeeld.
Opeens liet James Campbell los. 'Je hebt altijd al een gevoel voor drama gehad, Cam. Ik hoef al die chickflick bullshit niet te horen. Je weet dat ik nooit lang boos op je kan zijn, al doe ik nog zo mijn best en kan jij soms een enorme klootzak zijn. Want je bent nooit zo een enorme klootzak als ik ben. Denk je echt dat er iemand anders is die zo gestoord is dat hij met mij om wil gaan?' James begon te grijnzen. 'Nu laat ik jullie alleen zodat jullie kunnen gaan zoenen of wat jullie ook van plan waren te gaan doen.' En toen liep hij weg.
Verbaasd keek ik naar Campbell terwijl de vragen in mijn hoofd zichzelf vermenigvuldigen. Wat was er precies aan de hand? Wat had Campbell gedaan om James eerst boos te krijgen? En waarom dacht James dat wij zouden gaan zoenen?
Net voordat ik het kon vragen zei Campbell al: ‘Ik- ik- ik zal wel kijken hoe het met hem gaat. Maak je maar geen zorgen, ik ben zo terug.’ En toen liep hij weg.
Verbaasd keek ik hem na en voelde ik mezelf boos worden. Eerst valt James Campbell aan. Niemand vertelt mij wat er aan de hand is en toch kom ik voor Campbell op. Daarna is er plotseling niks meer aan de hand en nog steeds heb ik geen duidelijk verklaring. Daarnaast laat Campbell mij opeens in mijn eentje achter, in verwarring.
'Zak toch door de grond,' mompelde ik boos. Ik was niet gauw boos op Campbell maar als ik het wel was, dan was ik het ook heel erg. Zonder nog er over na te denken draaide ik mij om. De kans dat hij terug kwam was klein, dat wist ik zeker. Ik ging mijn jaar niet verzieken hierdoor.

[Iemand waar Jade naar toe kan?]

---

"Ignite, my love. Ignite."