Wiarda schreef:
Ik heb hier nog eens over nagedacht, alle reacties gelezen en eigenlijk geloof ik dat de leeftijd van het kind toch ook wel van cruciaal belang is. Kijk, als een dreumes op het punt staat zijn vingers in het stopcontact te steken en jij als ouder moet ervoor zorgen dat dat niet gebeurt, kan ik het tikje begrijpen. Ik zou veel liever de hand van het kind grijpen en iets als 'nee' zeggen, in plaats van een tik, maar het nut zie ik er op zich nog wel van in bij zeer kleine kinderen die anders zichzelf pijn zouden kunnen doen.
Als je echter een zes/zevenjarige hebt die moeilijk doet, vind ik het wel echt belachelijk en echt heel, heel dom. Die kinderen zijn er met hun volle verstand een stuk beter bij en hebben ook een stuk beter door wat je kunt doen, niet per se wat je doel is. Nog steeds hoeft het geen pijn te doen om schadelijk te kunnen zijn; toen mijn broertje die leeftijd had, begon mijn moeder ook te tikken als hij niet luisterde of hem aan zijn arm naar boven te nemen als hij niet naar bed wilde. Niets daarvan was echt pijnlijk, want ik heb er ook wel een paar ontvangen, maar de angst die erdoor volgde was immens. Ze is nogal een flinke vrouw (1.95 m en aardig gezet) en mijn broertje en ik waren allebei als de dood dat ze ooit een keer boos zou worden en ons te hard zou "corrigeren", om het zo maar te noemen. Heeft ze nooit gedaan, maar nog steeds, jaren later, trekt mijn broertje zijn armen over zijn hoofd als ze schreeuwt, zodat ze in ieder geval zijn hoofd maar niet kan raken. Ik blijf nog steeds dicht bij de telefoon voor het geval het te ver gaat en ik hulp moet inschakelen. Dat klinkt misschien heel overdreven voor sommigen van jullie, maar zo zie je maar dat die schrik op een zekere leeftijd overslaat in angst, en in mijn ervaring is er niks productiefs of leerzaams aan angst.
Ik heb het hier dus ook niet over een "corrigerende klap", want dat was het niet. Het was een tikje. Misschien dat het bij jullie heeft gewerkt, maar bij ons heeft het alleen maar heel veel shitzooi gebracht.En nu sluip ik stilletjes het topic weer uit, want ik shake als een rietje. :x
"Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan
Square schreef:
(...)
Dit dit dit is dus waarom ik het niet vind kunnen, ook als je onderscheid maakt tussen een tik en een klap, en waarom ik oprecht verbijsterd ben dat zoveel mensen hier er volledig achter lijken te staan. Ik moet toegeven dat ik daar best wel van ben geschrokken.
Het is en blijft een vorm van fysieke intimidatie en misschien zorgt het negen keer voor geen enkel probleem, maar die ene andere keer is er eentje te veel, en wat voor impact het zal hebben kun je van tevoren zelfs over je eigen kind niet goed voorspellen.
It took me four years to paint like Raphael, but a lifetime to paint like a child - Pablo Picasso
Scully schreef:
(...)
^
Om hier even op aan te haken, kop onder de koude kraan werkt uitstekend. Ik was als kind nog wel eens zo vervelend dat niets en dan ook niets me kon bedaren. Wat moet je dan doen? Mijn oma stak altijd mijn kop onder de koude kraan. Als kind wist ik dan dat dat het moment was dat ik echt moest stoppen. Eenmaal bedaard kreeg ik natuurlijk een handdoek en een lekkere kop thee gepaard met een verhaal waarom mijn oma dit heeft gedaan en dat ze uitlegt dat ze dit niet doet om mij pijn te doen. Ik ben het er nog steeds mee eens, in sommige gevallen kan een corrigerende tik, net als kop onder de koude kraan wel degelijk werken, mits het met een uitleg gaat en het daarna voorbij is.
Your make-up is terrible
Furiosa schreef:
(...)
Ik vind het eerlijk gezegd wel heel erg dat je zo ver door ging dat ze geen andere uitweg meer zagen.
[ bericht aangepast op 28 juli 2015 - 19:17 ]
The truth is out there.
