• Dit is een heropening van deze RPG. Het idee behoort volledig toe aan de oorspronkelijke eigenaar en de wereld van Harry Potter behoort uiteraard enkel J.K. Rowling toe.


    Praattopic.
    Rollentopic.





    Na vijfenveertig jaar in vrede geleefd te hebben, ontstaan er opnieuw spanningen tussen de tovenaars en heksen. De volgelingen van Voldemort zijn maar op één ding uit: wraak. Mensen zijn bang en weten niet wat ze te wachten staat, gezinnen worden wederom verscheurt en opgekropte gevoelens van de vorige tovenaarsoorlogen komen naar boven. Een nieuw jaar op Zweinstein begint, maar daar begint de oorlog zich ook door te dringen. Er is veel verdeeldheid onder de leerlingen en er zijn al vele verliezen geleden.

    Wie kan je vertrouwen in tijden van oorlog?
    Maar nog belangrijker; wie niet?





    R O L L E N
    (HM= Hoofdmonitor [Vrij: Vrouwelijk - Mannelijk] en K= Klassenoudste [Vrij: Griffoendor: Vrouwelijk - Mannelijk / Ravenklauw: Vrouwelijk - Mannelijk / Huffelpuf: Vrouwelijk - Mannelijk / Zwadderich: Vrouwelijk - Mannelijk] en G= Gereserveerd)


    G R I F F O E N D O R
    • Gereserveerd —— Amoare
    • [1,10][K] Fleur Nymphadora Lupin — Halfbloed —— Towns
    • [1,8]Alissa Kayleigh Hastings — Dreuzeltelg —— EthereaI
    •

    • [1,8][HM] Remus Bill Lupin — Halfbloed —— WeasIey
    • [1,6] Hayden Ward Christenson — Halfbloed —— StarkiIIer
    • [G][1,7] Sirius Caleb Remus Potter — Halfbloed —— Daggers
    •



    Z W E R K B A L T E A M
    • Aanvoerder:
    • Zoeker:
    • Jager:
          — Alissa Kayleigh Hastings —— EthereaI
          — Gereserveerd —— Towns
          — Remis Bill Lupin —— WeasIey
    • Wachter: Sirius Caleb Remus Potter —— Daggers
    • Drijver:
          —
          —



    R A V E N K L A U W
    • [1,1] Vivianne Dominique Lupin — Volbloed —— Baelor
    • [1,1][K] Charlotte Luna Genevieve Scamander — Volbloed —— Daggers
    • [1,7] Quinn Ruth Spiegelman — Halfbloed —— GreenIeaf
    • [1,11] Emory Leiy Rookwood — Volbloed —— Sherrinford
    • VOL

    • [1,1] Jasper Ollivander — Volbloed —— Rivetra
    • [G][1,10] Roy Jean Ackerman — Halfbloed —— Rockbell
    •
    •



    Z W E R K B A L T E A M
    • Aanvoerder: Vivianne Dominique Lupin —— Baelor
    • Zoeker: Jasper Ollivander —— Rivetra
    • Jager:
          — Quinn Ruth Spiegelman —— GreenIeaf
          —
          —
    • Wachter: Vivianne Dominique Lupin —— Baelor
    • Drijver:
          — Emory Leiy Rookwood —— Sherrinford
          —

    H U F F E L P U F
    • [1,3] Mila Hae Nishimura — Dreuzeltelg —— Rockbell
    • [1,9] Penelope Pyper Palisson — Halfbloed — WeasIey
    • [G][1,11] Muriël Gillian Hambleton — Volbloed —— BeIIamy
    •

    • [G][1,6] Eren Felix Breckenridge — Dreuzeltelg —— Rivetra
    • [1,7] Stuart Fred Weasley — Volbloed —— GreenIeaf
    •
    •



    Z W E R K B A L T E A M
    • Aanvoerder: Penelope Pyper Palisson —— WeasIey
    • Zoeker: Penelope Pyper Palisson —— WeasIey
    • Jager:
          —
          —
          —
    • Wachter: Eren Felix Breckenridge —— Rivetra
    • Drijver:
          — Muriël Gillian Hambleton —— BeIIamy
          —



    Z W A D D E R I C H
    • [1,2][HM] Ophelia Florence Henderson — Halfbloed —— Rivetra
    • [1,10] Cassandra Lily Scamander — Volbloed —— Towns
    • [G][1,8]Saffriana Justine Walker — Volbloed —— Wiser
    •

    • [1,1] Isaac Carrow — Volbloed —— Rockbell
    • [1,10]William Lysander Victoire Scamander — Volbloed —— Baelor
    •
    •



    Z W E R K B A L T E A M
    • Aanvoerder: Cassandra Lily Scamander —— Towns
    • Zoeker: Cassandra Lily Scamander —— Towns
    • Jager:
          —
          —
          —
    • Wachter:
    • Drijver:
          — Isaac Carrow —— Rockbell
          — William Lysander Victoire Scamander —— Baelor





    I N V U L L I J S T J E
    Naam:
    Leeftijd: Voor het gemak van de RPG zit ieder personage in het zevende jaar.
    Bloedstatus:
    Afdeling:
    Innerlijk:
    Uiterlijk:
    Geschiedenis:
    Familie:
    Relaties:
    Extra: Toverstok, functies, beste vakken, amortentia, boeman, huisdier, Patronus,...



    R E G E L S
    • Het woordenminimum is 200 woorden.
    • Houd jongens, meisjes en afdelingen gelijk!
    • Afstammelingen van bekende personages zijn toegestaan, maar bespreek met anderen wanneer die ook een personage als afstammeling wilt zodat alles nog een beetje klopt.
    • Iedereen zit in het zevende jaar. Dit is voor het gemak van de RPG en om onbewust buitensluiten te voorkomen.
    • Bespeel niet de personages van anderen zonder toestemming.
    • Geen Mary Sues of Gary Stu's. Personages worden gekeurd.
    • De huisregels van Quizlet en daarbij in het bijzonder het RPG-forum gelden uiteraard ook hier.
    • 16+ is toegestaan, maar gelieve hier wel voor te waarschuwen zodat anderen het kunnen mijden als zij het liever niet lezen.
    • Reservaties blijven in principe vier dagen staan, maar als er uitstel nodig is kan deze altijd aangevraagd worden. Het is meer dat als je vier dagen zonder goeie reden niet aan je rol werkt, je een waarschuwing krijgt en de reservatie kan verwijderd worden.
    • Alleen ik, Rivetra, of Royai maken nieuwe topics aan, tenzij wij niet online zijn; dan is het de laatste die reageert.
    • Er is geen limiet voor personages, maar hou het wel binnen je bereik zodat je geen personages gaat verwaarlozen. Ik zou ook liever hebben dat je, als je meerder personages maakt, voor elke jongen een meisje maakt en zo de geslachten een beetje balanceert. (Tenzij er bijvoorbeeld bijna geen jongens zijn en je graag twee jongens zou hebben, dan is het geen probleem. (: )


    BEGIN: Het is zaterdag vijftien december. De leerlingen die toestemming hebben om naar Zweinsveld te gaan, zijn enthousiast om hun maandelijkse inkopen te doen aan snoep en nog veel belangrijker; het galabal dat op Kerstmis zal gehouden worden ter ere van schoolhoofd Miranda Dawlish die haar vijftigste verjaardag wilt vieren. De speciale gelegenheid is ook vanwege de verschrikkelijke artikels die de laatste tijd in de Ochtendprofeet verschijnen; om de leerlingen wat moed in te spreken dat de donkere dagen snel over zullen gaan. Maar de dagen worden steeds korter en donkerder; en dat laat ook het weer van zich zien. Zal alles wel zo onbezorgd lopen als iedereen verwacht?

    Het is een hele koude winterdag en het regent al weken aan een stuk. Er hangt ook een constante mist over het domein van Zweinstein en vanavond zal een volle maan het kasteel door de wolken verlichten. Vorige week werd een moord gepleegd waarin een fameuze tovenaarsfamilie uitgemoord werd. De daders zijn nog niet gevonden, maar het Duistere Teken hing boven het huis van de familie. Ondanks hun enthousiasme voelen de leerlingen zich bedreigd.

    [ bericht aangepast op 11 aug 2015 - 12:23 ]


    help


    REMUS BILL LUPIN
    Gryffindor × Chaser × Head Boy

    « « « « « » » » » »

          Fleur kijkt me aan en meteen zie ik dat ik mijn mend-to-be-casual opmerking over de volle maan niet had moeten maken — Fleur heeft het er moeilijker mee dan ik en dat vergeet ik wel eens. Ze kijkt meteen chagrijnig en geïrriteerd. Smart, Remus, echt waar. Waarschijnlijk had ik beter iets kunnen zeggen over Hogsmeade waar we zo heen gaan.
          "Brandt los," vertelt ze me op zo een manier dat het klinkt alsof ze verwacht dat ik haar ga vertellen dat ik zwanger ben. Dat was een stuk makkelijker geweest — alhoewel het nogal moeilijk gaat als jongen zijnde, maar goed.
          "Nou, ehm..." begin ik. Hoe moet ik dit nou weer brengen? Ik werp een hopeloze blik op Alissa. Haar hand ligt losjes op de tafel naast haar bord, en het feit dat ik die niet gewoon kan pakken helpt me om de volgende woorden uit te spreken.
          "Ik — Alissa en ik — wij, ehm... we vinden elkaar leuk," stamel ik. Dat is eruit. Hopelijk klinkt dat iets beter dan 'we hebben de afgelopen maand voor je verborgen gehouden dat we een relatie hebben'.
          Ineens is mijn kop koffie heel erg interessant en besluit ik daar maar even naar te kijken.


    “A queen will always turn pain into power.”

    ALISSA KAYLEIGH HASTINGS

    "Because I love you, even though nobody can know."
    Outfit × Seventh year × Gryffindor × Chaser



    "Brandt los,"Zegt Fleur half geïnteresseerd terwijl ze nogmaals een hap neemt van haar croissant. Zenuwachtig kijk ik van Remus naar Fleur en weer terug. Mijn hand gaat zenuwachtig op en ener en ik tik met mijn vingers op de tafel. Mijn blik verplaats ik naar mijn bord waar mijn broodje op logt, slechts een enkele hap heb ik er uit genomen. Ik stanet op het punt om te zeggen dat ik naar de WC moet zodat ik er niet bij hoef te zijn wanneer Remus begint te praten.
    "Nou, ehm..." Begint hij ongemakkelijk, zijn blik even naar mij verplaatsend waar hij eerst op Fleur's gezicht gefixeerd was. Ik ga ik iets anders zitten en een zich verlaat mijn mond, trillerig weliswaar, en het liefst zou ik nu alsnog weg lopen. Maar dan gaat hij het al helemaal niet vertellen. Mijn ogen richt ik naar beneden, gezien mijn bijna onaangeraakte broodje wel heel interessant is.
    "Ik — Alissa en ik — wij, ehm... we vinden elkaar leuk," Stamelt Remus. En even kan ik hem wel slaan. Dit helpt niet heel veel, want de aard van het verhaal komt nu nogsteeds niet helemaal naar boven. Ondanks dat ik doodsbang ben voor haar reactie weet ik nu mijn adem te vinden en open ik mij mond.
    "Fleur.." Begin ik, waarna ik wens dat ik niks had gezegd. "De afgelopen maand.. Wa- wanneer wij alvast naar beneden gingen, of wanneer ik ineens weg weg was, wanneer ik sommige dingen niet wou doen vanwege domme redenen.." Ik hap even naar adem en kijk haar strak ik haar ogen aan. "De afgelopen maand hebben we.. Afgelopen maand hebben we in het geheim een relatie met elkaar gehad," begin ik mijn zin opnieuw. En nu is het er uit, en is er geen weg meer terug. Tranen ontstaan in mijn ogen en een brok vormt zich in mijn keel.
    "F- Fleur het spijt me dat ik niks gezegd heb- maar.." Een aantal tranen rollen over mijn wangen en ik bijt op mijn lip. Mijn blik wend ik af van het gezicht van mijn, hopelijk nog altijd, beste vriendin en ik kijk weer naar beneden, "maar ik durfde het niet. Het spijt me Fleur.."


    take me back to the basics and the simple life

    FEUR NYMPHADORA LUPIN

    "We're just trying to find some color in this black and white world."
    Prefect × Seventh year × Gryffindor × Chaser



    "Nou, ehm... Ik — Alissa en ik — wij, ehm... we vinden elkaar leuk," ik voel dat mijn mond openvalt nadat hij deze woorden uitgesproken heeft.
          "Je - Je vind haar leuk? Je kan haar niet leuk vinden, Remus! Ze is mijn beste vriendin!" ik laat mijn blik van mijn tweelingbroer naar Alissa glijden en dan weer terug naar hem.
          "Fleur.." hoor ik Alissa naast me zeggen. Vragend werp ik mijn blik op haar - niet helemaal wetend wat ik nu moet verwachten. Ze kunnen elkaar gewoon niet leuk vinden. Ze zijn vrienden! Het is vast een of andere bevlieging - ik krijg ze er wel over heen.
          "De afgelopen maand.. Wa- wanneer wij alvast naar beneden gingen, of wanneer ik ineens weg weg was, wanneer ik sommige dingen niet wou doen vanwege domme redenen.. De afgelopen maand hebben we.. Afgelopen maand hebben we in het geheim een relatie met elkaar gehad," ik voel dat mijn mond weer open zakt maar vrij snel herstel ik me. De punten van mijn haar worden langzaam rood - iets wat altijd gebeurd als boos ben. Ik sluit mijn ogen en concentreer me even om te zorgen dat mijn haar de oorspronkelijke kleur blond behoudt en om ervoor te zorgen dat ik niet meteen uit val tegen Remus en Alissa. Ze zijn al samen - één maand lang. Die gedachte zorgt ervoor dat ik de neiging krijg om met borden te gaan gooien. Was ik niet belangrijk genoeg om het te horen krijgen? Want nee, ik ben helemaal niet haar beste vriendin of zijn tweelingzus ofzo. Natuurlijk is Remus belangrijker voor Alissa. Remus de headboy, Remus die altijd hogere cijfers haalt, Remus die al kon vliegen voordat ik überhaupt wist wat een bezem was, Remus die veel beter wist om te gaan met volle manen en Remus die nu mijn fucking beste vriendin af pakt. Wanneer ik mijn ogen na een aantal seconden weer open zie ik dat er inmiddels tranen over Alissa's gezicht lopen - een perfecte act om te doen alsof het haar iets kan schelen dat ik gekwetst ben.
          "F-Fleur het spijt me dat ik niks gezegd heb- maar.. maar ik durfde het niet. Het spijt me Fleur.." weer borrelt er woede in me omhoog wat ervoor zorgt dat ik opspring en daarmee de kan met pompoensap omgooi.
          "Het spijt je?" ik schud onbegrijpelijk mijn hoofd.
          "Het spijt je? Laat me niet lachen, Hastings. Als het je echt iets uitmaakte had je wel nagedacht voordat je ging rotzooien met mijn tweelingbroer. Als het je echt had gespeten zou je het veel eerder aan mij hebben verteld. Maar nee, dat deed je niet. Je loog tegen me."

    Credits aan Leonie voor deze opmaak.


    -

    ALISSA KAYLEIGH HASTINGS

    "Because I love you, even though nobody can know."
    Outfit × Seventh year × Gryffindor × Chaser


    Fleurs mond valt open en ongelovig kijkt ze naar Remus, en niet veel later naar mij. Het liefst zou ik nu wegzakken in de grond, niemand die me ooit zal vinden. Ik krimp ineen wanneer ze haar mond opent en leg mijn armen beschermend om me heen terwijl er tranen uit mijn ogen lopen.
    "Je - Je vind haar leuk? Je kan haar niet leuk vinden, Remus! Ze is mijn beste vriendin!" Ik voel een steek in mijn hart. Fleur mag dan wel mijn beste vriendin zijn en ik mag dan wel heel veel om haar geven, maar als ze na zou denken dan zou ze het ook maar een beetje snappen. Mijn hoofd richt ik naar beneden, en laat mijn haar een gordijn maken om mijn hoofd heen. Even is Fleur stil. Ze sluit haar ogen en de punten van haar haar kleuren weer van rood naar blond en mijn haren plakken inmiddels tegen mijn gezicht. Mijn knieën heb ik opgetrokken en mijn armen heb ik er beschermd om heen geslagen. De leerlingen het dichtst bij ons lijken te merken dat er iets niet goed is, en schuiven geleidelijk aan opzij. Want het meisje wat altijd met een glimlach op haar gezicht loop huilt nu zo stil mogelijk met opgetrokken knieën. En het meisje waar ze altijd vrolijk mee rond loopt, kijkt haar woedend aan en begint half te schreeuwen. Fleur staat op en gooit hiervij de pompoensap om, die natuurlijk weer op mij terrecht komt.
    "Het spijt je?" Ze schud met haar hoofd en de blik in haar ogen doet me pijn. Ik heb die blik vaker gezien, maar nooit, nog nooit heeft ze die blik op mij gericht. Ik krimp ineen.
    "Het spijt je? Laat me niet lachen, Hastings. Als het je echt iets uitmaakte had je wel nagedacht voordat je ging rotzooien met mijn tweelingbroer. Als het je echt had gespeten zou je het veel eerder aan mij hebben verteld. Maar nee, dat deed je niet. Je loog tegen me." roept Fleur en ik merk dat het langzaam een beetje stiller wordt. Ik probeer mijn knieën nog dichter bij te trekken. Ik wil haar uitleggen dat ik het niet kon vertellen. Hoe het allemaal zat, maar wanneer ik woorden wik vormen komt er een piepend geluid uit mijn keel, gevolgd door meer tranen en snikken. En zo zit ik daar. Ik weet niet hoe lang het duurt maar mijn angst en tranen veranderen in woede. In woede dat ze boos is, omdat je liefde biet zou moeten stoppen. Omdat ze blij zou moeten zijn. Ik sta op en veeg mijn haren uit mijn gezicht. Mijn ogen gefixeerd op die van Fleur.
    "Godverdomme. Als je ook maar iets om mij zou geven, of om Remus zou geven, dan zou je niet zo staan te schreeuwen tegen me! Want weet je, Nymphadora, als je verliefd bent kan je dat niet stoppen. En je kan al helemaal niet boos worden op wat anderen voelen. Maar goed. Blijkbaar geef je niet genoeg om mij, om Remus, dat je ook maar een beetje blij bent. De reden dat we je dit godverdomme niet vertelde is dat we, dat ik vooral, bang waren voor je reactie! Bang dat je zo zou gaan schreeuwen en boos zou zijn! Maar op wie ben je boos? Op ons, omdat we het je niet vertelden zeker? Want weet je wat, fack dat! Als je zo denkt, dan weet ik niet eens meer of deze jaren wat voor je betekenden." De woorden verlaten mijn mond als een automatisme. Tranen stromen over mijn gezicht en alles wat ik zie is wazig. Mijn handen zijn inmiddels vuisten geworden en mijn nagels druk ik diep ik mijn handen. De pijn maakt me nu niks uit.

    [ bericht aangepast op 10 aug 2015 - 0:18 ]


    take me back to the basics and the simple life

    FEUR NYMPHADORA LUPIN

    "We're just trying to find some color in this black and white world."
    Prefect × Seventh year × Gryffindor × Chaser



    "Godverdomme. Als je ook maar iets om mij zou geven, of om Remus zou geven, dan zou je niet zo staan te schreeuwen tegen me! Want weet je, Nymphadora, als je verliefd bent kan je dat niet stoppen. En je kan al helemaal niet boos worden op wat anderen voelen. Maar goed. Blijkbaar geef je niet genoeg om mij, om Remus, dat je ook maar een beetje blij bent. De reden dat we je dit godverdomme niet vertelde is dat we, dat ik vooral, bang waren voor je reactie! Bang dat je zo zou gaan schreeuwen en boos zou zijn! Maar op wie ben je boos? Op ons, omdat we het je niet vertelden zeker? Want weet je wat, fack dat! Als je zo denkt, dan weet ik niet eens meer of deze jaren wat voor je betekenden," zegt Alissa nadat ze opgestaan is. De boosheid van net heeft plaatsgemaakt voor bittere woede en voordat ik me in kan houden haal ik uit naar haar gezicht.
          "Ik geef niet om jou of Remus? Kijk toch eens naar jezelf, bitch. Je geeft niet echt om hem! Je gebruikt hem alleen maar om zelf beter te worden! Want zo ben jij, Alissa. Jij bent een egoïstisch kut kind die denkt dat ze alles kan maken," in een beweging trek ik mijn wand uit mijn zak en zet hem tegen haar nek aan.
          "Loop naar de hel, lafaard,"

    Credits aan Leonie voor deze opmaak.


    -

    Vivianne Appoline Lupin
    Ravenklauw • Zevendejaars • Aanvoerder • Wachter


    Ondertussen was ook Charlie al aan de ontbijttafel aangekomen, maar Vivianne had enkel ook voor het gebeuren aan de tafel van Griffoendor. Heel de zaal kon het horen - Remus en Alissa hadden zojuist hun geheim verteld. Viv mocht het dan al tijden door hebben - ze was niet voor niets een Ravenklauw, Fleur had het niet door gehad en ze was er totaal niet gediend mee, kennelijk.
    'Excuseer, maar ik kom zodadelijk terug,' zei Viv tegen haar vrienden, zonder nog verder te wachten op antwoord en zonder zelf te antwoorden op Charlies vraag, terwijl de naar de tafel van Griffoendor liep, waar Fleur Alissa met haar stok bedreigde. 'Fleur, alsjeblieft, doe dat niet,' zei Vivianne tegen haar zus, terwijl ze de stok naar beneden te duwde. 'Kom je anders even mee naar onze tafel?' Stelde ze voor, terwijl ze joviaal haar haarkleur in dat van Fleur veranderde. Ze wist niet of het zou werken, maar ze hoopt ze van wel. Ze had absoluut geen zin in een fiasco - met een klassenoudste, nota bene. 'Kom, laat ons gaan.' Hoewel Vivianne niet bepaald bekend stond voor heg bewaren van de goede vrede, ging dit er voor haar zwaar over.

    [ bericht aangepast op 10 aug 2015 - 8:11 ]


    Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

    ALISSA KAYLEIGH HASTINGS

    "Because I love you, even though nobody can know."
    Outfit × Seventh year × Gryffindor × Chaser


    Fleur lijkt zoh niks aan te trekken van wat ik net zei en voordat ik ook maar iets meer kan zeggen voel ik een klap op mijn gezicht. Au. En het doet pijn, erg veel pijn. Tranen springen in mijn ogen en ik grijp naar mijn wang. Ik krimp ineen en zet een stap achteruit. Hier was ik bang voor. Dit was de reden dat ik niks wou zeggen. Ze keert zich namelijk tegen mij, omdat ze mij in haar leven had gekozen, en Remus niet. En hoewel de klap pijn deed, doet het feit dat mijn beste vriendin, als ik haar dat nog mag noemen, me zoiets aan doet, mentaal nog veel meer pijn.
    "Ik geef niet om jou of Remus? Kijk toch eens naar jezelf, bitch. Je geeft niet echt om hem! Je gebruikt hem alleen maar om zelf beter te worden! Want zo ben jij, Alissa. Jij bent een egoïstisch kut kind die denkt dat ze alles kan maken," Schreeuwt ze vervolgens verder en van binnen krimp in nog meer in elkaar, terwijl het voelt alsof ik vastgevroren sta, als een toeschouwer. Ondertussen zijn er enkele leerlingen om heen gaan staan, maar een leraar was nog nergens te bekennen. Fleur pakt in een beweging haar wand en voordat ik doorheb wat er gebeurt voel ik het hout tegen mijn nek aan staan. Tranen rollen over mijn wangen terwijl ik hulpeloos stil sta. Ik had het nooit moeten vertellen. Ik had hier nooit aan moeten beginnen. Ik had nooit naar Hogwarts moeten komen. Want op dit moment verlies is alles en iedereen. Fleur heeft nu een hekel aan me, en dat zal heus niet veranderen. Remus kiest waarschijnlijk uiteindelijk de kant van zijn zus, want ja, dat is familie.
    "Loop naar de hel, lafaard," sist ze. Het doet pijn. Niet wetend wat ik moet doen draai ik me om en loop ik met een snelle pas richting de toiletten. Ik merk niet meer dat Vivianne naar ons toe liep. Tranen stromen over mijn gezicht en mijn schouders schokken op en neer. Bij de toiletten aangekomen, er is gelukkig niemand, gil ik. Ik gil de longen uit mijn lijf, hopend dat ik me daarna iets beter voel. Maar in werkelijkheid heb ik alleen maar een zere keel. Ik drink wat water en sluit mezelf vervolgens op in een toilethokje. Deur op slot, WC bril naar beneden en ik zit, mijn benen opgetrokken en mijn hoofd rustend op mijn knieën. Ik heb zojuist alles verloren.

    [ bericht aangepast op 10 aug 2015 - 1:28 ]


    take me back to the basics and the simple life


    REMUS BILL LUPIN
    Gryffindor × Chaser × Head Boy

    « « « « « » » » » »

          Meteen hoor ik Fleur's ongelovige stem mijn oren bereiken. "Je - Je vind haar leuk? Je kan haar niet leuk vinden, Remus! Ze is mijn beste vriendin!"
    Ik wacht af op de rest, maar het is niet Fleurs stem dat mijn oren bereikt — het is Alissa's. Nee, nee, nee, denk ik, alsof Alissa mijn gedachten kan horen. Niet gaan praten, ik heb een plan. Maar het is te laat, Alissa begint te praten.
          "Fleur... De afgelopen maand.. Wa- wanneer wij alvast naar beneden gingen, of wanneer ik ineens weg weg was, wanneer ik sommige dingen niet wou doen vanwege domme redenen... De afgelopen maand hebben we... Afgelopen maand hebben we in het geheim een relatie met elkaar gehad."
          Ik leg mijn hoofd in mijn handen. Dit moest iets zijn tussen Fleur en mij, niet tussen haar en Alissa — dat hadden we zojuist afgesproken en dat was de beste manier.
          "F- Fleur het spijt me dat ik niks gezegd heb - maar... maar ik durfde het niet. Het spijt me Fleur..."
          Voor een seconde is het stil en durf ik kort op te kijken naar Fleur — ze heeft haar ogen dicht en ik zie dat ze probeert haar haar zo blond te houden als altijd. Ze is boos. Oh ja, ze is boos. En als er iets is de Fleur en ik hebben overgenomen van Victoire's Franse aard, is het haar temperament.
          Dan begint Fleur tot mijn horror tegen Alissa te praten, niet tegen mij. "Het spijt je?" vraagt ze, haar hoofd schuddend.
          "Het spijt je? Laat me niet lachen, Hastings. Als het je echt iets uitmaakte had je wel nagedacht voordat je ging rotzooien met mijn tweelingbroer. Als het je echt had gespeten zou je het veel eerder aan mij hebben verteld. Maar nee, dat deed je niet. Je loog tegen me." Weer kijk ik even snel op en zie dat beide boos naar elkaar kijken. Uh oh.
          "Godverdomme. Als je ook maar iets om mij zou geven, of om Remus zou geven, dan zou je niet zo staan te schreeuwen tegen me! Want weet je, Nymphadora, als je verliefd bent kan je dat niet stoppen. En je kan al helemaal niet boos worden op wat anderen voelen. Maar goed. Blijkbaar geef je niet genoeg om mij, om Remus, dat je ook maar een beetje blij bent. De reden dat we je dit godverdomme niet vertelde is dat we, dat ik vooral, bang waren voor je reactie! Bang dat je zo zou gaan schreeuwen en boos zou zijn! Maar op wie ben je boos? Op ons, omdat we het je niet vertelden zeker? Want weet je wat, fack dat! Als je zo denkt, dan weet ik niet eens meer of deze jaren wat voor je betekenden."

          Bij elk scheldwoord dat uit Alissa's mond komt krimp ik een beetje in elkaar. Ik weet dat het niet naar mij bedoeld is, maar omdat Fleur en Alissa samen de belangrijkste personen in mijn leven zijn en om ze nu beide in zo veel pijn te zien doet mij weer pijn. Lekkere situatie ook.
          Alsof het niet erger kan, geeft Fleur Alissa ineens een harde klap in haar gezicht waardoor ik automatisch op sta, de bank zo hard naar achteren schuivend dat een tweede jaars die niet veel verder weg zit omvalt.
          "Ik geef niet om jou of Remus? Kijk toch eens naar jezelf, bitch. Je geeft niet echt om hem! Je gebruikt hem alleen maar om zelf beter te worden! Want zo ben jij, Alissa. Jij bent een egoïstisch kut kind die denkt dat ze alles kan maken." Voor ik het weet staat Fleurs wand tegen de keel van Alissa.
          "Loop naar de hel, lafaard."
          Ik wil mijn mond open trekken om er iets van te zeggen, maar ik word al bijna meteen onderbroken door Vivianne. Pas op dat moment kijk ik om me heen en zie dat er veel meer mensen geïnteresseerd aan het kijken en luisteren zijn — shit. Op precies hetzelfde moment draait Alissa zich om en beent weg. Wat moet ik nu doen? Achter haar aan gaan?
          "Fleur, alsjeblieft, doe dat niet," zegt Vivianne. Alsof ze iedereen duidelijk wilt maken dat ze aan Fleurs kant staat, maakt ze haar haar blond — terwijl het origineel dezelfde kleur is als het mijne, bruin. Dank je voor de steun, sis.
          "Kom anders mee naar onze tafel?" vraagt ze haar, en haar alleen, sussend. "Kom, laat ons gaan."
          Chagrijnig laat ik mezelf weer op de bank zakken en til mijn koffie kop op — alleen trilt mijn hand zo erg, dat de inhoud zich over mijn bord verspreid. Nou, dat ging goed. Alissa had het aan mij moeten over laten — nu heeft zij ruzie met Fleur. Ik moest ruzie hebben. Tussen mij en Fleur komt dat goed. Maar tussen Alissa en Fleur... dat is nog maar de vraag.
          Dan komt er nog iets ergers in me op — wat als ik moet kiezen?

    Meer dan 800 woorden. Oeps

    [ bericht aangepast op 10 aug 2015 - 12:52 ]


    “A queen will always turn pain into power.”

    Vivianne Appoline Lupin
    Ravenklauw • Zevendejaars • Aanvoerder • Wachter


    Met tranen in haar ogen liep Alissa weg en stond ik daar nog ""alleen"" - lees: De hele zaal keek mee, met Remus en Fleur. Was me dat even een gezellig familieonderonsje - zo'n fiasco met een hoofdmonitor en een klassenoudste kon er natuurlijk echt niet aan ontbreken. Het was echt echt een van die momenten dat ik blij was dat ik niet in Griffoendor zat. Het was heel duidelijk af te lezen op Remus' gezicht dat hij er niet mee gediend was dat ze haar haar in Fleurs kleur veranderde en alleen tegen Fleur sprak. In een reflex keek ze naar Remus en veranderde ze haar gelaat in dat van Remus, om het dan snel weer terug te veranderen, want het was geen zicht op mijn lichaam met Fleurs haar - ik hoop dat dat hem ook wel duidelijk was, maar toch schonk ik hem nog een "we hebben het er later wel over"-blik, en maakte hem duidelijk dat ik het enkel deed om Fleur wat in te tomen, met d'r Frans temperament. Ik zou het alleen maar erger maken door Remus ook te beginnen troosten. Ik hoopte toch dat ik het hem duidelijk maakte. Hij verwachtte toch niet dat ze Remus' haar op Alissa's kop en Fleurs lichaam ging gaan dragen? Zou idioot zou hij hopelijk niet doen. Het was niet alsof Fleur op dat moment zo'n engeltje was het was eerder Remus die niets misdaan had, maar hij moest ook wel beseff dat ik zijn vriendin waarschijnlijk van een mooi letsel bespaard had. Met Fleur kon je nooit weten als ze kwaad was.
    Met een hoopvolle blik keek ik Fleur toe, hopend dat ze zou ingaan op mijn voorstel.

    [ bericht aangepast op 10 aug 2015 - 15:37 ]


    Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

    FEUR NYMPHADORA LUPIN

    "We're just trying to find some color in this black and white world."
    Prefect × Seventh year × Gryffindor × Chaser



    "Fleur, alsjeblieft, doe dat niet," hoor ik Vivianne zeggen die kennelijk ook bij ons is gaan staan. Haar arm steekt ze uit om vervolgens mijn wand naar beneden te duwen - waar ik haar stiekem heel dankbaar om ben. Hoe boos ik nu ook op Alissa ben - ik zou haar nooit pijn willen doen. Ze is en blijft mijn beste vriendin, en hoewel ze een hele lange tijd tegen me gelogen heeft geef ik nog steeds om haar. Ik voel letterlijk een steek van pijn in mijn borst kast. De twee mensen om wie ik ongeveer meeste geef van de hele aardbodem hebben tegen mij gelogen. Blijkbaar geven zij niet zoveel om mij als ik om hen geef. En dat doen pijn, verschrikkelijk veel pijn. Ik kijk Alissa na terwijl ze de Great Hall uit rent. Ik voel tranen in mijn ogen opkomen - tranen die ik gelijk probeer te onderdrukken. Ik kan nu niet gaan janken als een klein kind.
          "Kom je anders even mee naar onze tafel?" hoor ik mijn zusje zeggen en wanneer ik me om draai zie ik dat ze haar haarkleur in de mijne veranderd heeft - iets wat me tot licht glimlachen brengt. Ik heb tenminste Vivianne nog - mijn kleine zusje dat zich altijd volwassener gedraagt ondanks dat ik ouder ben. Ik merk nu pas dat een deel van de Great Hall blijkbaar mee geniet - Oh shit. Gelijk heb ik de neiging om hetzelfde als Alissa te doen en de Great Hall uit te stormen, maar dat doe ik niet.
          "Kom, laat ons gaan," klinkt de stem van Vivianne weer. Ik adem even diep in en knik dan instemmend.

    Credits aan Leonie voor deze opmaak.


    -


    Isaac Carrow
    Zwaddrich // Drijver

    Tegen de tijd dat de meeste jongens van de slaapzaal opstonden, was Isaac al uren wakker. Rond drie uur was hij opgestaan en naar de woonkamer geslopen — of eerder gewandeld, het kon hem weinig schelen wie hij wakker maakte — met een halflege fles firewhiskey die hij onder zijn matras had verstopt. Ondertussen was die natuurlijk al leeg en hij voelde zich maag tegenstrijdig rommelen. Alcohol op een lege maag was een van de dingen waar ouders hun kinderen voor waarschuwden wanneer die ouder werden, maar Isaac had geen ouders meer en mocht hij die wel nog hebben zou hij waarschijnlijk toch niet luisteren.
          Toen de eerste mensen de woonkamer binnenstroomden om naar de Grote Zaal te gaan, stond Isaac op, wierp de lege fles in een vuilbak in de hoek van de kamer, en liep terug naar de slaapzaal. Een aantal leerlingen keek hem na en eentje van hen, een meisje waarmee Isaac ooit eens ongepaste dingen mee had gedaan — hij had geen idee wat haar naam was —, zei met luide stem: "Ooit ga je je nog dood drinken."
          "Nog steeds zo bitter omdat ik je dumpte?" vroeg Isaac met een quasi medelevende blik. "Ooit zal je toch over me heen moeten komen, lieve schat." Hij knipoogde naar haar, voor hij de deur van de slaapzaal achter zich sloot. Hij kleedde zich om in een zwart shirt met korte mouwen, een zwarte jeans en zijn geliefde zwarte Chuck Taylors, vooraleer hij zich ook naar de eetzaal begaf.
          Zijn ijsblauwe ogen scanden de Zwadderich tafel en toen hij niet meteen Cassandra of Ophelia — of iemand anders die hij niet dood irritant vond — zag, nam hij alleen plaats aan de tafel. Hij wierp twee eerstejaars een moorddadige blik toe waardoor ze zich snel aan de andere kant van de tafel gingen zitten, en begon toen aan de plateau met croissants die vlak voor zijn neus stond.
          Isaac werd opgeschrikt uit zijn gedachten door luide stemmen aan de Griffoendor tafel. Hij trok een wenkbrauw op en hoewel hij even, heel even, nieuwsgierig was naar wat er aan de hand was, verloor hij zijn interesse al snel en hoopte dat één van zijn vrienden snel zou opdagen.

    [ bericht aangepast op 10 aug 2015 - 21:05 ]


    kindness is never a burden.

    Quinn Ruth Spiegelman
    Ravenclaw 7th year – Jager – Outfit


    Geïnteresseerd luister ik naar het verhaal van Stuart, die grootse plannen heeft voor het bal. "Het is wel gevaarlijk, antwoord ik, als hij uitgesproken is "Maar je moet het natuurlijk zelf weten". De jongen kijkt me verontwaardigd aan "Ik dacht dat juist jíj het een geweldig idee zou vinden. De laatste tijd is er sowieso iets aan de hand, het is die Isaac hè? Hij doet iets met je, daarom ben je zo anders" Ik kijk Stuart furieus aan. "Steek je neus in je eigen zaken, sis ik woest.

    Net voordat ik een pijnlijke opmerking wil maken komen Viv en Charlie aanschuiven. Ze wensen ons beide goedemorgen, die ik enthousiast beantwoord. ''Iedereen een goede nachtrust gehad?'' vraag Charlie dan. "Ja, geweldig. Ik vind onze hemelbedden sowieso geweldig liggen" Ook Stuart bromt wat. ''Maar goed, iemand al plannen voor vandaag?'' Charlie kijk ons geïnteresseerd aan. "Ik ben blij dat je het vraagt Charlie, antwoord Stuart, enigszins opgewekt "Ik ga spullen inkopen voor mijn prank het wordt gewe..."

    Hij wordt onderbroken door een uitschreeuw van Fleur "Loop naar de hel, lafaard."
    Viv excuseert zich en snelt haar de Griffindor Table, waar ze Fleur stopt in haar poging iemand te bezeren met haar wand. Verbaast aanschouw ik het tafereel. Remus staat machteloos in het niets te staren, terwijl Alissa inmiddels huilend naar —ik neem aan, de toilet gerent is.
    "Wat zou daar gebeurd zijn?" vraag ik aan Stuart en Charlie, ik verwachtend dat ik een antwoord terug zal krijgen. Waarschijnlijk weten ze evenveel als ik —niks dus.

    Als ik merk dat Isaac inmiddels de Great Hall is binnengekomen, moet ik glimlachen. Hij ziet er altijd zo onbezorgd en relaxed uit, zelf nu. Ook ik excuseer mezelf, sta op —wat me een vernietigende blik van Stu oplevert en loop richting de Slytherin table. "Hey, ik glimlach. Ik besluit gelijk aan te vallen, hopend dat niemand anders al met hem naar het bal gaat. Ik had mijn plannetje al goed uitgedacht, zodat het niet zou zijn dat ík —de vrouw hém —de man naar het bal zou vragen. Dat zou namelijk niet gepast zijn. Dus had ik een andere slimme manier gevonden, nu nog te hopen dat het lukte. "Je neemt me toch wel mee naar het bal hè?" ik trek een klein pruil-lipje, mijn gezicht in plooi proberend te houden. Maar ik hou het niet vol, dus verschijnt er een grote grijns.

    [ bericht aangepast op 11 aug 2015 - 10:24 ]


    ze had het universum op haar schouders maar droeg het als een paar vleugels


    M I L A      H A E      N I S H I M U R A
    Huffelpuf // Klassenoudste // Jager

    "Ik vind het allemaal prima, hoor," zei Penny en Mila schonk haar een brede glimlach. "Mijn voorraad aan snoep is ook enorm geslonken, dus daar moeten we ook wel wat aan doen." Mila lachte en knikte instemmend. Ze propte nog een aantal broodje in haar mond en volgde Penny's blik naar de open deuren van de Grote Zaal, op zoek naar Eren en Mo die er nog steeds niet waren.
          "Anyway, sorry dat ik niet op jou en Mo gewacht heb — maar ik had zo een honger," verontschuldigde Penny zich vervolgens en gebaarde naar haar inmiddels leeg bord. Mila glimlachte opnieuw. "Oh, maak je geen zorgen. Ik heb Mo ook nog niet gezien."
          Net op dat moment klonken er luide stemmen vanaf de Griffoendor tafel en Mila draaide zich verbaasd en nieuwsgierig om. Ze zag niet meteen wie er schreeuwde of waarom, tot iemand verder aan de tafel de situatie luid fluisterend uitlegde. "Fleur Lupin en Alissa Hastings zijn aan het vechten." Mila was verbaasd. Die twee leken onafscheidelijk. "Ze trok haar stok!" Mila keek naar Penny met opengesperde ogen. Wat was er aan de hand? Ondertussen was de hele zaal stil geworden en luisterde mee naar de discussie van de twee Griffoendor meisjes. Waarom waren er geen professoren in de Grote Zaal? Mila hoopte dat ze snel iemand tussenbeide zou komen, anders zou ze zichzelf niet kunnen tegenhouden. Met haar bruine ogen zag ze dat Vivianne Lupin uit Ravenklauw — Fleur en Remus' jongere zusje — opstond om haar zus te kalmeren. Maar niemand leek zich te bekommeren om Alissa die de Grote Zaal huilend verliet. De Griffoendors keken verbaasd en niet wetend wat te doen naar het viertal. Mila vloekte: "Oh for fuck's sake," en stond op van de Huffelpuf tafel. "Ik ben zo terug. Niet van mijn broodjes eten!" zei ze nog snel tegen Penny, en liep toen de Grote Zaal uit. Ze zag nog net Alissa de gang uitrennen, richting de meisjestoiletten.
          Mila klopte zachtjes op de deur van de toiletten. "Alissa?" Ze hoorde een luide gil en liep de toiletten binnen. Toen ze niet meteen iemand zag, nam ze aan dat Alissa zich had opgesloten in een toilethokje.
          "Alissa?" vroeg Mila nogmaals. "Je kent me misschien niet, maar mijn naam is Mila. Ik ben geen Griffoendor, maar een Huffelpuf." Ze zweeg even, maar kreeg niet meteen antwoordde, dus sprak verder: "Ik weet niet wat er net precies gebeurde in de Grote Zaal, maar als je met iemand wil praten... Ik begrijp het natuurlijk als je dat niet wil. Ik ben dan ook een vreemd — soort van —, maar mijn moeder vertelde me altijd dat het soms beter is om je hart te luchten bij vreemden, omdat zij geen vooroordelen over je hebben." Ze wist dat ze weer aan het ratelen was, maar kon zichzelf niet tegenhouden. "En natuurlijk ook omdat zij weinig met de situatie te maken hebben en dus geen kant moeten kiezen." Ze pauzeerde weer even. "Dus wat denk je? Wil je er uit komen? Ik kan straks een pompoentaartje voor je stelen uit de keuken?" voegde ze er voorzichtig aan toe.


    kindness is never a burden.


    Isaac Carrow
    Zwaddrich // Drijver

    Isaac schoof een geroosterd broodje heen en weer op zijn bord, terwijl hij vaag luisterde naar Lucas Smith's — één van de jongens die Isaac op z'n minst een beetje mocht — verhaal grap over een Griffoendor en een Zwadderich. De meisjes en jongens rondom Lucas lachten, maar Isaac vond 'm helemaal niet grappig. Hij rolde verveeld met zijn ogen en keek pas op toen Quinn voor zijn neus verschijn, tot groot misnoegen van de Zwadderich meisjes.
          "Hey," begroette ze me glimlachend. Ik trok een mondhoek op en leunde een tikkeltje achterover. "Spiegelman," was Isaacs begroeting naar haar toe. "Je neemt me toch wel mee naar het bal hé?" Ze trok een pruillipje en even later brak een grijns door op haar gezicht. Hoewel Isaac een beetje uit het veld geslagen was door de plotse vraag — ze viel gewoonweg met de deur in huis — liet hij dat niet merken.
          "Vraag je me mee naar het bal, Spiegelman? Oh ik voel me vereerd," antwoordde Isaac met een ietwat verwaande grijns. Geamuseerde lichtjes glinsterden in zijn ogen. Hij had eerlijk gezegd nog niet aan het bal gedacht, laat staan wie hij zou meenemen. Zijn plan voor evenementen als deze was om naar Zweinsveld te sluipen en daar de avond door te brengen in De Zweinskop of De Drie Bezemstelen. "Helaas gaan bals en Carrows niet goed samen." Hij nam een slok van zijn koffie en sloeg toen zijn armen over elkaar. "Maar goed dan. Als je erop staat."
          Alecia, een zesdejaars Zwadderaar, wierp Quinn een vuile blik toen en keek me toen niet gelovend aan. "Niet te geloven dat je met haar naar het bal gaat." Ik rolde nogmaals met mijn ogen en wierp haar een even vuile blik toe. "Had je wat, Braddock?"
          Geïrriteerd stond Isaac op en haalde zijn pakje sigaretten uit zijn broekzak. Voor Dreuzels waren ze nog aardig goed in het produceren van verslavende, maar bevredigende producten. "Ik ben een sigaret nodig," deelde hij mee aan niemand in het bijzonder en verliet de Zwadderich tafel. Hij keek Quinn vragend aan en zijn ogen zeiden: ga je mee of niet? Zonder echt lang te wachten op een reactie van haar, verliet hij de Grote Zaal en liep naar de binnenplaats, waar hij een sigaret tussen zijn lippen stak en mijn aansteker uithaalde.


    kindness is never a burden.

    ALISSA KAYLEIGH HASTINGS

    "Because I love you, even though nobody can know."
    Outfit × Seventh year × Gryffindor × Chaser


    Niet veel later nadat ik op de wc ben gaan zitten met mijn armen op mijn knieën hoor ik de deur open gaan, en ik verstijf. Me afvragend wie het is blijf ik in dezelfde positie zitten. Degene die binnenkwam zei een tijdje niks, maar begon daarna echter wel te praten. Mijn lichaam ontspande toen ik hoorde dat de stem niet die van Fleur, niet die van Remus, en niet die van Vivianne was.
    "Alissa?" De stem herkende ik, tot mijn verbazing, niet. Het was die van een meisje, dat zeker. Niet veel later sprak ze weer. "Alissa? Je kent me misschien niet, maar mijn naam is Mila. Ik ben geen Griffoendor, maar een Huffelpuf." Een belletje leek te rinkelen bij de naam en afdeling van het meisje. Ik wist wel ongeveer wie ze was, maar kende haar niet echt goed. Ik vroeg me af wat ze hier deed, en veegde geïrriteerd de tranen die nog steeds langzaam over mijn wangen rolden weg.
    "Ik weet niet wat er net precies gebeurde in de Grote Zaal, maar als je met iemand wil praten... Ik begrijp het natuurlijk als je dat niet wil. Ik ben dan ook een vreemde — soort van —, maar mijn moeder vertelde me altijd dat het soms beter is om je hart te luchten bij vreemden, omdat zij geen vooroordelen over je hebben. En natuurlijk ook omdat zij weinig met de situatie te maken hebben en dus geen kant moeten kiezen. Dus wat denk je? Wil je er uit komen? Ik kan straks een pompoentaartje voor je stelen uit de keuken?" Ratelde het meisje aan een stuk door, en ik overwoog om het haar inderdaad te vertellen. Maar waarom? Waarom zou ik een wildvreemde vertellen waar ik zo lang mee heb gewacht om het aan mijn beste vriendin te vertellen? Waarschijnlijk weet half Hogwarts alles nu al en zijn er al allemaal roddels verzonnen, dus waarom zou ik het niet vertellen. Misschien is wat ze zegt dat het op kan luchten waar. En ze klonk niet alsof ze weg zou gaan tot ik op zijn minst het hokje uit kwam. Na even getwijfeld te hebben besluit ik dat ik niet in de wc hokjes kan gaan leven. Trillerig zucht ik en ik veeg de tranen zo goed mogelijk weg. Mijn voeten zet ik langzaam op de vloer en ik doe de deur open om er niet veel later uit te lopen, mijn armen om mijn lichaam geslagen. Nu ik het meisje zie herken ik haar, maar wat ik nu moet doen weet ik voor even niet. Uiteindelijk loop ik naar het raamkozijn en ga ik zitten. De ruimte is groter dan onze bedden en ik maak even een beweging dat ze tegenover me kan gaan zitten, als ze dat wilt. Mijn knieën trek ik weer op en ik sla mijn armen er om heen. Niet wetend wat ik nu moet gaan doen begin ik maar gewoon te praten.
    "Nou.. I- ik en Remus.. We hebben nogal een groot iets geheim gehouden voor Fleur.. En daar was ze kort gezegd niet bepaald blij mee, zoals je waarschijnlijk wel kon merken." Fluister ik. Niet wetend wat ik nu moet doen zwijg ik, hopend dat ze iets zegt.



    take me back to the basics and the simple life