• Oke hier maken we ook een story over.

    JoSnape=Jeroen
    AppieAkkabi= Appie
    Lisadragonrider= Noa
    Heyitsgraham=Fabian
    amber1= Amber
    Marisha= Patricia ( alleen ze kijkt even hoe het gaat en dan laten we die plek vrij voor als ze het leuk zou vinden mee te doen )
    WensAter= Nienke

    ( wil je mee doen stuur effe pb naar me )

    Avalon
    ,,Hey, shit happens. But remember, life goes on!''



    De deur vloog open en een nors uitziende man keek me chagrijnig aan. Of nouja, eigenlijk gewoon nors, daarom zag hij er ook zo nors uit. 'Avalon Martens?' vroeg hij, ja, zijn stem was al even nors als de rest.
    Een norse man met een norse blik en norse stem op een norse toon.
    Ik grinnikte even bij de gedachte. 'Ja, dat ben ik,' zei ik. Goed, het was officieel bewezen, dit krot was het juiste adres.
    Ik had liever gehad dat ik verkeerd had gereden, of eigenlijk, de taxi chauffeur, dat was een win win situatie voor mij.
    En ik kreeg geld terug en had kans op een minder krot uitziend gebouw.


    obsessive rage

    Jo:
    Fabian liep naar me toe, totdat hij naast me stond en legde een arm om mijn schouder. "Wat is er dan gebeurd?" Op dat moment ging de bel, Fabian en ik schrokken allebei, wie was het deze keer. Meteen hoorden we Viktor tegen het persoon praten, ze was in... goede? Nee, ze was in handen bij iemand de haar kon helpen...
    "Nou..." begon ik... "Toen ik nog erg jong was, ik denk 10 ofzo ging mijn vader naar de gevangenis, mijn moeder was er niet meer dus Jeroen en ik moesten ergens anders wonen, maar Jeroen ging naar de middelbare dus hij mocht hier, in het huis Anubis wonen. Maar ik niet, Jeroen mocht kiezen waar ik heen ging, ik smeekte, en smeekte, en smeekte of ik mee mocht naar Anubis maar dat wou hij niet. Hij koos ervoor om mij bij de overburen te plaatsen, hij wist dondersgoed dat de buren geen aardige mensen waren, ze hadden een zoon, maar die was gewoon te verwend. Toen ik daar ging wonen schreeuwden, vloekten en sloegen ze me alleen maar. Nu mocht ik eindelijk ervoor kiezen om weg te gaan... Jeroen heeft me in de steek gelaten..." zei ik, de tranen stroomden over mijn wangen... Waarom vertel ik dit?

    [ bericht aangepast op 22 mei 2016 - 21:46 ]


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Fabian

    Ik slikte even na wat ik hoorde. Ik had gehoopt dat Jo gewoon weer fel zou reageren, maar ze legde zichzelf helemaal open en bloot. "Prutser." was het enige wat wist uit te brengen.

    Viktor

    "Blijf je daar zo staan of hoe zit het?" mopperde ik. "Victor Emanuel Roodenaar, is de naam, opzichter van het huis Anubis." Opnieuw moest ik het praatje doen wat ik bij Jo helemaal was vergeten, maar dat kon gebeuren op deze leeftijd.

    Wil wel meer type, maar bedenk me net dat ik geen kamer weet voor haar xD


    Do I look like Mother Teresa?

    HeyitsGraham schreef:
    Fabian

    Ik slikte even na wat ik hoorde. Ik had gehoopt dat Jo gewoon weer fel zou reageren, maar ze legde zichzelf helemaal open en bloot. "Prutser." was het enige wat wist uit te brengen.

    Viktor

    "Blijf je daar zo staan of hoe zit het?" mopperde ik. "Victor Emanuel Roodenaar, is de naam, opzichter van het huis Anubis." Opnieuw moest ik het praatje doen wat ik bij Jo helemaal was vergeten, maar dat kon gebeuren op deze leeftijd.
    Wil wel meer type, maar bedenk me net dat ik geen kamer weet voor haar xD


    Anders slaapt ze bij Noa, op zolder...


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Jo:
    "Nou, was dat wat je horen wou? Hou je er nu over op?!" zei ik, terug in mijn felle ik.
    waarom had ik hem nou alles verteld...? Waarom!?


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Avalon
    ,,Hey, shit happens. But remember, life goes on!''



    'Blijf je daar zo staan of hoe zit het?' vraagt de man nors, ik heb de neiging met mijn ogen te rollen, een sarcastische opmerking te maken en dan naar binnen te stappen, maar alleen het laatste doe ik. 'Victor Emanuel Roodenaar, is de naam, opzichter van het huis Anubis.'
    Hij begint uit te leggen over van alles en nog wat en eerlijk gezegd... Kan het me vrij weinig schelen.
    Ik heb het al eens gelezen toen ik me verveelde dus uiteindelijk maak ik zijn zin af.
    'Ik heb het gelezen.' zeg ik dan droogjes. 'Waar is mijn kamer?'


    Noah had geloof ik geen kamergenoot? Daar kan ik dus wel bij komen? In deze RPG dan ^^

    [ bericht aangepast op 22 mei 2016 - 22:14 ]


    obsessive rage

    Bij Jeroen zit Appie toch al of heb ik het verkeerd?


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    JoSnape schreef:
    Bij Jeroen zit Appie toch al of heb ik het verkeerd?


    Ooh ja haha foutje


    obsessive rage

    Fabian

    "Nou, was dat wat je horen wou? Hou je er nu over op?!" zei ze. Jup ze was weer zichzelf horen. Ik liep bij haar vandaan en knikte. "Ja dat wilden ik inderdaad even horen." zei ik vrolijk.

    Victor

    'Ik heb het gelezen.' zeg ze dan droogjes. 'Waar is mijn kamer?' Geïrriteerd keek ik het meisje aan. "Op Zolder." mompelde ik verder terwijl ik de trap opliep.


    Do I look like Mother Teresa?

    Jo:
    "Ja dat wilden ik inderdaad even horen." zei Fabian vrolijk... Ugh...
    Snel ging ik verder met uitpakken totdat ik iets glimmend s op Fabian zijn tafel zag liggen,
    Fabian was ondertussen een boek gaan lezen en had opgegeven om huiswerk te maken,
    Rustig stond ik op en pakte het glimmende dingetje,
    "Wat is dit?" vroeg ik aan Fabian, aan zijn gezicht te zien vond hij het niet leuk dat ik het pakte...


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Fabian

    "Wat is dit?" Jo pakte een glimmende kettin. "Mag ik die even terug?" vroeg ik geïrriteerd terwijl ik mijn hand ophield. Deze ketting had ik van mijn moeder gekregen vlak voordat ik het internaat inging.


    Do I look like Mother Teresa?

    Jo:
    "Waarom?" zei ik ondeugend. Langzaam bekijk ik het glimmende kettinkje, het is erg mooi...


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Fabian

    "Ik ben er nogal aan gehecht geraakt," gaf ik als antwoord op haar vraag. "Geef je het al terug?"


    Do I look like Mother Teresa?

    Jo:
    "Nee, ik vind hem erg mooi..." zei ik en deed hem in mijn vuist zodat Fabian hem niet af kon pakken.


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Fabian

    "Nee, ik vind hem erg mooi..." ik greep haar pols vast van de hand waar de ketting inzat. "Jo, voor de laatste keer. Geef mij die ketting terug." Met mijn andere hand wees ik naar de buist waar de ketting inzat.


    Do I look like Mother Teresa?