• Oke hier maken we ook een story over.

    JoSnape=Jeroen
    AppieAkkabi= Appie
    Lisadragonrider= Noa
    Heyitsgraham=Fabian
    amber1= Amber
    Marisha= Patricia ( alleen ze kijkt even hoe het gaat en dan laten we die plek vrij voor als ze het leuk zou vinden mee te doen )
    WensAter= Nienke

    ( wil je mee doen stuur effe pb naar me )

    Jeroen:
    "Hey, daar hebben we Fabientje! hoe gaat het ermee? Overstresst? Kan je het allemaal even niet meer aan?" zei ik onder het drinken van mijn sapje


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Fabian

    "Hey, daar hebben we Fabientje! hoe gaat het ermee? Overstresst? Kan je het allemaal even niet meer aan?" Ik negeerde de vragen van Jeroen even. Ik trok de koelkast open en pakte de sap eruit. Ik schonk er een glas mee vol en nam een grote slok. Misschien dat Jeroen er meer over wilden vertellen. "Jo is mijn nieuwe kamergenoot." probeerde ik het gesprek soepel te beginnen.


    Do I look like Mother Teresa?

    Jeroen:
    "Oh..." meteen klapte ik dicht, "wat is daarmee?" vroeg ik verlegen
    Ik vond het een verschrikkelijk onderwerp...

    [ bericht aangepast op 22 mei 2016 - 20:08 ]


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Fabian

    Tot mijn verbazing wilde Jeroen blijkbaar ook niet erover praten, maar ik wilde doorvragen. "De band met elkaar is niet zo goed?" ik keek Jeroen nieuwsgierig aan.


    Do I look like Mother Teresa?

    Jeroen:
    "Je weet het dus... Nee we hebben niet de beste band samen..." zei ik en liep naar mijn kamer...
    Nog net voordat ik de deur van mijn kamer opendeed hoorde ik glas op de grond vallen, het kwam uit Fabian zijn kamer...


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Fabian

    "Je weet het dus... Nee we hebben niet de beste band samen..." Jeroen liep de keuken uit. Ik zette mijn glas weg en het pak sap ruimde ik op waarna ik weer naar mijn slaapkamer ging. Vlak voordat ik de deur open deed hoorde ik glas vallen.


    Do I look like Mother Teresa?

    Jo:
    Het fotolijstje was kapot, helemaal aan spanen.
    Meteen daarna ging de deur open en daar stond Fabian...


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Fabian

    Ik smeet de kamerdeur open en keek wat er gaande was. "Gaat het?"vroeg ik Jo, toen ik het glas voor haar op de grond zag liggen.


    Do I look like Mother Teresa?

    Jo:
    "Euhhm... Niets...." stamelde ik.
    Maar Fabian was het al van dichtbij gaan bekijken.


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Fabian

    "Euhhm... Niets...."
    "Niets?" herhaalde ik haar woorden. Ik raapte het fotolijstje op en zag de foto van Jeroen en Jo samen. "Je mag hem dus echt niet...."


    Do I look like Mother Teresa?

    Jo:
    "Na alles wat hij me heeft aangedaan, Nee!" zei ik zacht...
    En ging verder met uitpakken voor de afleiding...
    Fabian bleef maar naar me kijken, ik vond het vervelend worden!
    "Wat?!" zei ik...


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Fabian

    "Na alles wat hij me heeft aangedaan, Nee!" zei Jo zachtjes. Ze begon verder met uitpakken, terwijl ik haar bleef aankijken.
    "Wat?!" Ik keek Jo nog steeds kalmpjes aan en haalde mijn schouders op.
    "Niks. Ik vind het alleen vreemd dat Jeroen, na alles wat hij heeft gedaan, naast jou op die foto staat en," ik liep dichter naar Jo toe. "dat jij deze foto überhaupt heb meegenomen."


    Do I look like Mother Teresa?

    Jo:
    Weer werden mijn ogen waterig en keek ik Fabian aan... Waarom moet dit allemaal op de eerste dag en waarom is hij zo aardig, zoiets ben ik niet gewend.
    "Ik.. Ik weet het niet..." stamelde ik, "Ze zeiden dat ik dat moest doen..."
    En voor de tweede keer ging er een traan over mijn wang.


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Avalon
    ,,Hey, shit happens. But remember, life goes on!''



    Ik ben nooit zo'n reiziger geweest als het gaat om gewone reizen naar gewone huizen, ook al is er daar iets interessants.
    Nu was het ook geen uitzondering, ik zuchtte diep toen ik het krot zag.
    Leuk voor een verhaal. In het echt... Vroeg ik me af waarom ik er überhaupt heen was gegaan. Ik hees de rugzak over mijn schouder, de auto was helaas al weg gereden, anders was ik weer ingestapt. Te laat nu. Ach naja.
    Shit happens.
    Ik stapte op het krot af, jammer genoeg was het toch echt het internaat van Nienke.
    Arme zij. Ook al was ze er pas net, het was best een erge woonplaats.
    Ik keek op mijn horloge, oké, nog net op tijd. Dat is best bijzonder voor mij.
    Ik ben meestal te laat!
    Ik drukte kalmpjes op de deurbel, leunde tegen de muur, wachtend tot er open werd gedaan.


    obsessive rage

    Fabian

    "Ik.. Ik weet het niet..." stamelde ze, "Ze zeiden dat ik dat moest doen..." Ik liep naar haar toe, totdat ik naast haar stond en legde een arm om haar schouder. "Wat is er dan gebeurd?" Op dat moment ging de bel en keek ik verbaast op.

    Viktor

    "De derde kan elk moment komen, Corvus." zei ik tegen de raaf terwijl ik deze streelde. Ik liep alvast naar beneden en stond te wachten bij de deur. "Hopen dat deze wel stip op tijd is." Er waren nog 2 minuten op de klok te gaan, maar op dat moment ging de bel al. Ik opende de deur en keek naar het meisje met lang bruin haar. "Avalon Martens?" vroeg ik op een norse toon.


    Do I look like Mother Teresa?