• Dit is iets wat in NaNoWriMo topics vaak wordt gedaan. Het is zowel erg interessant om te lezen als gewoon leuk om stukjes van iets waar je aan werkt te delen, dus het leek me goed om dit ook in niet-november maanden van het jaar te doen. ^^

    Het idee is erg simpel: post hier de laatste zin die je aan je verhaal (of werkstuk/essay/brief aan je oma, als je rebels wilt zijn) hebt geschreven. Als je daarna meer schrijft, mag je het natuurlijk nog een keer doen. :Y)

    Haar lange, blonde haren hadden het teken van slavernij aan het zicht onttrokken.


    We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.

    I always knew I was going to lose him. (zo dramatisch woooops)


    Yesterday/all my troubles seemed so far away – The Beatles, uit Yesterday (Help, 1965)

    “Waarom ben je hier?” herhaalde hij.


    We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.

    Naarmate ik verder naar beneden liep, werd haar gesnik steeds zachter, tot ik de voordeur achter me dichttrok en het drukke stadsleven zich voor mijn ogen afspeelde.


    Some people in your life come as blessings, others come in your life as lessons.

    “Het spijt me, Alyxander,” Atelior zette een stap achteruit en botste met zijn rug tegen de muur, “ik kan niet opgeven wat ik bereikt heb voor jou.”


    We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.

    Ant was the most caring, lovingly and handsome person I've ever met in my entire life.


    "If you're gonna say that you've always been secretly gay for me, everyone always just kind of assumed it."

    Het is nog maar maandag.


    Sidera nostra contrahent solem lunamque

    The roman name for this god was Pluto, which is a very convenient way for arts and humanities people to memorize that plutonic rocks are intrusive, formed underneath the earth’s surface.

    [Compensatie in je verslag als je niets van earth science snapt]


    We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.

    Voorzichtig tilt hij mijn verwondde been op en legt er een kussen onder.

    The only thing that I hoped I’d get in return, was her continuous presence.


    The universal language of art.

    Morgenochtend zou alles anders zijn, maar dat wist ik nog niet.


    falling doesn't feel this bad when i know you've fallen this way too.

    Het is Prachtig! (H)


    Treat People With Kindness

    “Ja, die geniet intens van zijn leven in Goudstad.” Alyc ging zitten en legde zijn voeten op de tafel.


    We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.

    Het is oké om verdrietig te zijn.


    "Take my advice; I don't use it anyway."

    Hij start zijn auto en rijdt de parkeergarage onder het ziekenhuis uit.