Once Upon a Time in Neverland ~ Speeltopic - Speeltopics

---

---

Rules:
×Geen "next generation karakters" als het kan. Natuurlijk hoef je je niet volledig aan de OUAT verhaallijn te houden, maar dit is gewoon verwarrend, Pan moet niet plots acht zusjes hebben en Rumple niet dertig kinderen. Dus geen familieleden TENZIJ er een logische verklaring achter zit.
×Eerst reserveren voor je een rol aanmaakt
×Er is geen minimum van woorden per post
×Anderen rollen niet besturen, tenzij het een figurant is natuurlijk
×Maximaal 4 rollen, dit is veel, omdat het soms onhandig is als er teveel figuranten zijn. Begin maar met 2 en bewaar de rest voor later

---

Characters:
Lost Boys:
Jongens:
× Peter Pan - Gereserveerd door Inktzwart
Meisjes:
× Gereserveerd voor Lost_Girl
× Odette "Odi" Straw - Inktzwart
× Florence Red - Undertale
× Gereserveerd voor Fictionalworld

Pirates:
Jongens:
×Hook - HeyItsGraham
×Julius O'brain - _Dark_
×Chris James - Undertale
×
Meisjes:
×Lisa Macaw - Lisadragonrider
×Phoebe "Rainbow" Beryl Morgan - Saiph
×Jo - JoSnape
×Sofia Brookelin - _Dark_

Other:
Jongens:
×
Meisjes:
× Tinkerbell - tinkerbell1
× Tiger Lily - Lost_Girl
× Fenne - tinkerbell1
× Kalea-Lilly Brown - Undertale
×

---

Lijstjes:

Lost Boys:


Pirates:


Overig:

---

×Praattopic: Klik
×Rollentopic: Klik

---

---

We beginnen als volgt.
Het is een rustige dag op Neverland, voor zover je het rustig kan noemen tenminste, het blijft Neverland.
De piraten zijn net aangekomen, en de Lost Boys zitten dichterbij ze dan de meeste van de piraten vermoedelijk hadden verwacht. Dat is het begin.
De rest kunnen jullie helemaal zelf invullen, veel speelplezier!

[ bericht aangepast op 2 juni 2016 - 17:31 ]

---

obsessive rage

---

Leslie protesteert. 'Kom op,' zeg ik. 'Door... Wat je bent kan het al niet. Leslie.'
Met nadruk op haar meisjesnaam komen de woorden dreigend uit mijn mond. Ik hoop dat ze niet over Odi zal beginnen, want ik weet eigenlijk niet zo goed waarom zij wel en Leslie niet. Misschien omdat dat, ondanks dat ik er bij Rumple geen probleem mee had, als verraad aanvoelt.
Rumple werkte tegen het geloven dat ik een kind ben, terwijl Odi dat gevoel juist sterker maakt. En dan zal de stilstand van de tijd ook sterker zijn, hopelijk niet in één keer te breken.

[ bericht aangepast op 12 juni 2016 - 19:21 ]

---

obsessive rage

Leslie / Brian
'Door... Wat je bent kan het al niet. Leslie.'
Okey ik had het dus niet verkeerd verstaan. "Leslie?" er ging een grote schok door me heen, hij wist het... Hij wist het misschien al heel lang...
"Hoe weet jij van Leslie? Wat weet je nog meer van me!? Peter alsjeblieft, vertel het! Je mag me niet wegsturen!"

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

---

[face=times]'Alleen maar dat je tweelingzusje hier ook in de buurt is, wie je ondertussen morsdode ouders zijn die je in de steek lieten en je ontzettend weggestuurd gaat worden als je niet gewoon naar me luistert.' zeg ik kalmpjes. 'Dus. Ga je luisteren, en terug naar het kamp, of moet ik je van het eiland sturen, de dood in?'[face]

---

obsessive rage

Lisa Macaw

. "Wat is Neverland? Waar is dat precies?" Vraagt ze. Ik heb in de gaten dat ze haar boog niet wegdoet. 'het is een eiland op zee, meer weet ik er ook niet van. Wil je je boog nu weg doen?' Vraag ik nu iets ongeduldiger.

Leslie / Brian
Peter had nog nooit zo gemeen tegen me gedaan, de tranen sprongen in mijn ogen, mijn morsdode ouders...

"Maar waarom mag Odi er wel zijn en nog veel meer meisjes..." ik kijk hem doordringend aan, "Waarom zou ik niet mogen blijven...?"
"En wie zijn dan mijn ouders en waarom hebben ze me in de steek gelaten?" vroeg ik terwijl de eerste traan over mijn wang liep.
Langzaam liet ik de pruik van mijn hoofd af gaan en voelde ik me weer iets meer mezelf, zo'n pruik zat echt niet!

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Een eiland? Maar... Ik woon niet op een eiland... Wat doe ik hier? Langzaam laat ik mijn boog wat zakken tot de punt gewoon naar de grond wijst. Ondertussen hou ik hem wel nog half gespannen, zodat het me geen moeite kost om onmiddellijk een pijl af te vuren als ik me bedreigd voel. Hoe kom ik nu in godsnaam op een eiland?
Het moet iets te maken hebben met de schaduw, maar het moment dat die mij meesleurde, sloeg ik met mijn hoofd tegen een boom. Daarom heb ik de reis niet meegemaakt. De reis naar Neverland. Een eiland? Even stamp ik gefrustreerd op de grond. Hoe moet ik mijn dorp nu weer vinden? Ik kan best goed zwemmen, maar een zee kan ik niet oversteken. Fronsend staar ik naar het meisje, terwijl ik probeer te denken hoe ik thuis kan geraken. Het enige wat me te binnen schiet is de schaduw. Hij heeft me hier gebracht, hij kan me terugbrengen...
"Weet je waar de schaduw is?"

---

“To live will be an awfully big adventure.”

---

[face=times]'Omdat Odi...' Ik twijfel bij wat ik zal zeggen. 'Odi... Ze is hier omdat ze eenzamer is dan jij ooit geweest bent. Iedereen die ze na vechten heeft gevonden heeft gevonden is weer verdwenen. Ik kan het haar niet aandoen ook te verdwijnen. En jouw ouders hebben je in de steek gelaten, simpelweg omdat ze zo laf waren je niet te verzorgen.' Een pure leugen, over haar ouders, maar het rolt spontaan over mijn lippen. 'Je wilt ze niet eens kennen.'[face]

---

obsessive rage

Leslie / Brian

Ik had door dat ik de gevoelige snaar had gevonden van Peter, ik ga er nu niet verder over in omdat ik graag wil weten wie mijn ouders zijn...
"Maar dan weet jij wie het waren, wil je het alsjeblieft vertellen?" vroeg ik, "Peter, alsjeblieft..."

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

---

'Ze waren erg jong toen ze je kregen.' zeg ik, dit keer geen leugen. 'Achttien en twintig. Hun namen ken ik niet, ik ben geen stalker hoor.'

---

obsessive rage

Leslie / Brian

"Geen stalker? Je weet hun leeftijd maar niet hun namen!? Peter wat verberg je voor me?" vroeg ik wanhopig. Hij verborg iets, ik wil het weten.
"Ik doe alles voor je, echt alles!" zei ik oprecht.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

---

'Leeftijd kan je met kijken aflezen, namen niet.' zeg ik droogjes. 'Als je het echt wilt weten, ga maar naar je zusje toe en breng haar hier. Dan horen jullie het gezellig saampjes. Maar... Trek haar pruik wel af.'

---

obsessive rage

Leslie / Brian

"Maar... trek haar pruik wel af." zegt Peter.
"Waarom? Dan worden ze toch boos?" vroeg ik geschrokken... "Wil je dat?"

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

---

'Goed geraden.' zeg ik. Het moet genoeg zijn om Odi af te schrikken, ze beschermde hem en om dan iedereen boos op hem af te zien komen zal haar motivatie om hen te helpen flink omlaag halen. Als Odi ze niet helpt zullen ze verdwalen, die kaart is behekst.
Hij zal op hol slaan, en ik hoef er maar een vingerknip voor te maken om die hel los te laten barsten.

[ bericht aangepast op 12 juni 2016 - 20:26 ]

---

obsessive rage

Leslie / Brian

"Maar dan krijgt ze problemen!" ik zag dat Peter aan het denken was, waarschijnlijk aan een plan, "Alsjeblieft Peter, kan jij het dan niet doen voor mij, dan houd ik je niet tegen..." Ik kijk even om me heen, "Gaat het haar pijn doen, ik wil haar geen pijn doen... Wat ben je aan het bedenken?"
Opeens schoot er een goed idee in mijn hoofd, "Ik heb een idee, jij ontmaskerd haar, dan moeten we kijken of we op elkaar lijken en dan wisselen we elkaar om, dan denkt Hook dat ik haar ben en dan kan ik alles mis laten lopen..."

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Inktzwart schreef:

Peter Pan
FC: Robbie Kay | Onbekende leeftijd | "King of Neverland"
,,Sometimes the people we should fear the most are the ones closest to us,''

---

'Je plan zit prima in elkaar, behalve dat ontmasker gedeelte.' zeg ik kalmpjes. 'Het idee is juist dat Odi niet ziet dat ik hier achter zit. Nu ben jij een rebel, dus is dat veilig. Die wisseltruc regel ik wel.'

---

obsessive rage