• ×Once Upon a Time×
    in Neverland


    Ik heb bij Once Upon a Time altijd het gevoel gehad dat er in Neverland een groot deel miste. Omdat ik erachter kwam dat ik niet de enige was, had ik zoiets van "Waarom ook geen RPG?"
    Dus hierbij een RPG van Once Upon a Time in Neverland.

    De verhaallijn kunnen we nog in het praattopic (dat nog komt) uitwerken, voor de rest is het nog niet echt vastgesteld. Dit zodat meerdere mensen het leuk vinden en niet alleen ik ^-^

    Rules:
    ×Geen "next generation karakters" als het kan. Natuurlijk hoef je je niet volledig aan de OUAT verhaallijn te houden, maar dit is gewoon verwarrend, Pan moet niet plots acht zusjes hebben en Rumple niet dertig kinderen. Dus geen familieleden TENZIJ er een logische verklaring achter zit.
    ×Eerst reserveren voor je een rol aanmaakt
    ×Er is geen minimum van woorden per post
    ×Anderen rollen niet besturen, tenzij het een figurant is natuurlijk
    ×Maximaal 4 rollen, dit is veel, omdat het soms onhandig is als er teveel figuranten zijn. Begin maar met 2 en bewaar de rest voor later

    Characters:
    Lost Boys:
    Jongens:
    × Peter Pan - Gereserveerd door Inktzwart
    Meisjes:
    × Gereserveerd voor Lost_Girl
    × Odette "Odi" Straw - Inktzwart
    × Florence Red - Undertale
    × Gereserveerd voor Fictionalworld

    Pirates:
    Jongens:
    ×Hook - HeyItsGraham
    ×Julius O'brain - _Dark_
    ×Chris James - Undertale
    ×
    Meisjes:
    ×Lisa Macaw - Lisadragonrider
    ×Phoebe "Rainbow" Beryl Morgan - Saiph
    ×Jo - JoSnape
    ×Sofia Brookelin - _Dark_

    Other:
    Jongens:
    ×
    Meisjes:
    × Tinkerbell - tinkerbell1
    × Tiger Lily - Lost_Girl
    × Fenne - tinkerbell1
    × Kalea-Lilly Brown - Undertale
    ×


    Lijstjes:

    Lost Boys:
    Naam:
    Bijnaam:
    Leeftijd (lichamelijk en geestelijk):
    Innerlijk:
    Angsten:
    Uiterlijk:
    Verleden:
    Extra:


    Pirates:
    Naam:
    Bijnaam:
    Leeftijd:
    Innerlijk:
    Angsten:
    Uiterlijk:
    Verleden:
    Wapens:
    Extra:


    Overig:
    Naam:
    Bijnaam:
    Leeftijd:
    Innerlijk:
    Angsten:
    Uiterlijk:
    Verleden:
    Extra:

    ×Praattopic: Klik
    ×Rollentopic: Klik
    JE MOET ONCE UPON A TIME WEL KENNEN
    (er zijn nu al meerdere rollen gekomen die daar niks mee te maken hebben voorbij gekomen, schrijf je dan gewoon niet in)

    We beginnen als volgt.
    Het is een rustige dag op Neverland, voor zover je het rustig kan noemen tenminste, het blijft Neverland.
    De piraten zijn net aangekomen, en de Lost Boys zitten dichterbij ze dan de meeste van de piraten vermoedelijk hadden verwacht. Dat is het begin.
    De rest kunnen jullie helemaal zelf invullen, veel speelplezier!


    obsessive rage

    Alexandro ''Alex'' Sanchez

    Ik glimlach weer en knijp even in haar kont ik zoen haar
    en laat haar niet meer los, misschien omdat ik te sterk ben voor haar
    of omdat ik haar niet los meer wil laten, ze komt ook hier
    niet meer uit...
    Zei is nu de mijne...
    Ik ben nu de hare...


    I rotten to the core, who could i ask for more?

    CAITLIN

    Hij knijpt in mijn kont en even stribbel ik tegen, maar hij
    laat me niet los... Ik heb geen keuze meer dan meedoen...
    Vind ik dit eigenlijk wel goed? Ik haal in mijn hoofd
    mijn schouders op en stop even met zoenen. Dan streel
    ik zijn gezicht en prik in zijn buik, 'ik laat je niet meer gaan...'


    Fate whispers to the wolf: 'You cannot whithstand the storm' and the wolf whispers back, 'I am the storm.'

    - IK MOET GAAN, LEUK WANNEER MENSEN DIT GAAN LEZEN
    TIP: LEES DIT NIET -


    Fate whispers to the wolf: 'You cannot whithstand the storm' and the wolf whispers back, 'I am the storm.'

    Alexandro ''Alex'' Sanchez

    Ze wil tegen stribbelen, maar ik merk het niet. Ze prikt in
    mijn buik en glimlacht. 'Ik laat je niet meer gaan', sist ze.
    'Ik jou ook niet', ik glimlach ook en zoen haar weer, heel zacht geef ik haar
    zoenen op haar arm en ga dan weer verder waar ik mee bezig was...

    (zo liggen we dan die nacht)


    I rotten to the core, who could i ask for more?

    Dit is voor nu mijn laatste bericht voor Hook. Ik vertrek vanavond met het vliegtuig en denk niet dat ik zoveel online kan zijn. Dus gelieve Hook niet volgen ;)

    Captain Killian Jones Hook

    Nog steeds was niet alles bezonken wat er was gebeurd. Ik was een vreselijke Captain. Ik had nu tijd voor mezelf nodig en met deze dekzwabbers zou dat zeker niet gaan. Ik greep een stuk perkament en begon te schrijven:

    Beste Bemanningslid,

    Jij bent blijkbaar de gelukkige die deze brief gevonden heeft. Aangezien ik de brief op mijn bureau heb neergelegd neem ik aan dat je voor mijn hulp kwam. Ik moet je helaas teleurstellen, want met deze brief wil ik duidelijk maken dat ik weg ben. Een zoekactie heeft geen zin, want ik wis mijn sporen en ben nu al een lange tijd weg. De wacht mag dus wel wat beter. Het schip heeft altijd een Captain nodig, maar laten we eerlijk zijn... Ondanks dat ik nu weg ben, ben ik wel de enige goede Captain hier aan boord. Ik geef mijn positie tijdelijk over aan Rainbow, aangezien zij precies zo denkt als mij en veel ervaring heeft.
    Ik hoop spoedig terug te keren, maar heb eerst een zaakje wat ik moet afhandelen.

    Hook.


    Ik leg de brief neer op mijn bureau en via een raampje bij mijn kajuit klim ik het schip uit en verdwijn ik in de bossen van Neverland.


    Do I look like Mother Teresa?

    Leslie


    'Weet je wat.' zegt Charlie dan plots. 'Zoek het uit. Gebruik je zieke magie gerust om me tegen te houden, maar ik ben weg hier.' en ze loopt weg, eigenlijk zou ik ook mee willen maar aan de blik van Peter zie ik dat hij dat alleen maar leuker zal vinden. Ik zucht eens diep, "Peter, waarom..." maar ik besloot mijn zin niet af te maken, ik zie Jo nog steeds, versteend kijken naar Charlie, woede borrelde in me op, "Waarom hielp je haar niet?!" schreeuw ik naar haar,
    "Waarom hielp je mij niet?!" Jo keek geschrokken op maar zei niets, "Ben je te laf met Peter erbij?" ik keek Jo vragend aan, nee, er was meer aan de hand. Jo was een van de dapperste meisjes die ik kende, ze zou heus wel tegen Peter in durven gaan, had Peter dit bij haar gedaan of was dit haar keuze geweest? Vragend keek ik naar Peter. Toen pas zag ik dat er een nieuw iemand kwam.

    [ bericht aangepast op 9 juli 2016 - 8:53 ]


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Charlie

    'Nee, dit zijn mijn zussen...' mompel ik. 'Dat is Leslie, en dat is Jo. En dat,' Ik knik naar Pan. 'Is de eikel die mijn hart wilde uitrukken.' Vanaf een veilige afstand vanuit de bosjes besluit ik wat verder weg te lopen. 'Ik ga iets verder weg. Als je het niet erg vind.' zeg ik dan.


    obsessive rage

    Peter Pan

    'Ik heb je zus niet zo gemaakt.' zeg ik droogjes. 'Dat zal haar eigen keuze zijn geweest.'
    Felix komt ook aangewandeld, er staat ook het ene meisje van een tijdje geleden dat Charlie had leren toveren. 'Oké, Pan, nu moet je me echt eens laten weten wie wie is.' zegt Felix met over elkaar geslagen armen. 'Ik kan ze niet meer uit elkaar houden.'


    obsessive rage

    Jo


    Alles gaat me voorbij, Leslie helpt Charlie maar de woorden begrijp ik niet. Het enige is dat Leslie boos op me word als Charlie wegloopt.
    'Ik heb je zus niet zo gemaakt.' zegt Peter droogjes. 'Dat zal haar eigen keuze zijn geweest.' ik keek Peter vragend aan, niet wetend wat de vraag was van Leslie.
    Op dat moment komt Felix aangelopen en dicht bij hem is er nog een meisje. 'Oké, Pan, nu moet je me echt eens laten weten wie wie is.' zegt Felix met over elkaar geslagen armen. 'Ik kan ze niet meer uit elkaar houden.' ik lach even en loop naar Felix toe, "Kijk ik ben Leslie, en dat is Jo..." zeg ik, "Of wacht... ik ben Jo en dat is Leslie... Zit ik goed of niet?" vraag ik lachend aan niemand. "Sorry..." glimlach ik naar Felix, "Ik ben Jo..."


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Peter Pan

    'Ik help wel een handje.' zeg ik, knip met mijn vingers en Jo heeft nu een blauwe armband en Leslie een groene. Als het goed is heeft Charlie nu ook een rode. 'Zo. Blauw is Jo, groen is Leslie. En rood is Charlie.'
    'Wacht...' zegt Felix. 'Het zijn er drie?!'
    Ik zucht. Waarschijnlijk zal hij ze nooit goed uit elkaar kunnen houden.


    obsessive rage

    Jo


    'Ik help wel een handje.' zegt Peter, hij knipt met zijn vingers en ik heeft nu een blauwe armband en Leslie een groene. Als het goed is heeft Charlie nu ook een rode. 'Zo. Blauw is Jo, groen is Leslie. En rood is Charlie.'
    'Wacht...' zegt Felix. 'Het zijn er drie?!' Ik lag even, "Nee, het zijn er vier.." ik zou die arme Felix helemaal gek maken, tenminste, dat leek me wel grappig.
    "Dus onthouden he! Jo is groen, Leslie rood en Charlie blauw..."


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Peter Pan

    Ik grinnik om Jo. 'Hoe dan ook Felix, jij gaat de laatste zoeken, en je wapens blijven hier. Oké?'
    Felix knikt. 'Niet grappig Jo.' zegt hij dan nog snel tegen Jo.
    Oké, hij wist dus wel wie Jo was. Dat is al een begin. Hij geeft zijn boog en stok aan mij. Dan gaat hij weg, op zoek naar Charlie.


    obsessive rage

    Jo


    Peter grinnikt om mij en dat doet me gek genoeg goed, kon ik toch iemand blij maken. 'Hoe dan ook Felix, jij gaat de laatste zoeken, en je wapens blijven hier. Oké?' Felix knikt, 'Niet grappig Jo.' zegt hij snel, er komt een grote glimlach op mijn gezicht terwijl ik hem onschuldig aankijk, "Graag gedaan..." zeg ik poeslief. Hij geeft zijn stok aan Peter en loopt dan weg, ik kijk hem lachend na. Dan kijk ik naar Peter, "En nu?" ik zie dat Leslie in een boom geklommen is, misschien lijkt ze toch wel op mij...


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Peter Pan
    'En nu ga ik jou leren hoe je je magie nog beter kan gebruiken.' zeg ik luchtig.

    Charlie
    Het valt me op dat nog niemand me achtervolgt is, tot ik de blonde Lostboy met de snee op zijn gezicht herken. Zo snel als ik kan klim ik in een boom, de jongen blijft onderaan staan. 'Ben jij Jo, Leslie of Charlie?' vraagt hij dan.
    Ik heb eerst niet zo'n zin in antwoorden, als ik zie dat hij het waarschijnlijk oprecht meent. 'Charlotte Blake.' zeg ik dan. 'Charlie dus.'
    De jongen kantelt zijn hoofd een beetje, ik zucht. 'En Pan heeft je gestuurd om me op te halen.' bevestig ik. De jongen knikt niet eens, zo duidelijk is het.
    'Ik moet je teleurstellen.' zeg ik dan en gooi een steen tegen zijn gezicht, hij valt bewusteloos op de grond en dat geeft mij mooi tijd verder weg te rennen.


    obsessive rage

    Jo
    'En nu ga ik jou leren hoe je je magie nog beter kan gebruiken.' zegt Peter luchtig, ik knik even,
    "Hier? Of ergens anders op Neverland..." vraag ik emotieloos aan Peter.


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]