[RPG • 300] Crowns & Condoms [Disney] [Speeltopic] - Speeltopics

Ik hoef niet eens iets te vragen om te weten wat er in het zakje zit. Hoe hij daaraan komt is mij een raadsel, ook al heb ik een vaag vermoeden dat zijn vader hem een handje heeft geholpen. Mijn hele zomer was echt een hel door die verdomde steen van mijn moeder. Ik weet niet wat mijn moeder met die steen überhaupt heeft, hij is niet eens mooi – bloedrood vind ik dus echt héél lelijk. Maar goed, mijn moeder is daarentegen dol op alles wat rood – en glimmend – is. Misschien dat ze minder een tuthola zal zijn wanneer ze dat verdomde ding weer onder haar kussen kan leggen.
      ‘You can have it, but ofcourse I need something in return.’ Ik kijk wantrouwend naar Jones op en sla mijn armen koppig over elkaar heen.
      ‘En wat mag dat dan wel zijn? Ik heb je niets waardevols te bieden...’ Okay, niet helemal waar – als prinses heb ik immers behoorlijk wat dure en waardevolle bezittingen. Ondertussen kijkt hij me met een uitdagende blik aan terwijl hij nog steeds het zakje voor mijn neus heen en weer laat bungelen. ‘Hoe kom je daar überhaupt aan? Mijn moeder heeft gedurende de zomer zowat het hele kasteel bij elkaar gekrezen omdat ze die stomme steen kwijt was. Als dit niet de echte steen is, worden wij – ik, jij en jouw vader – zonder pardon onthoofd, daar kun je van op aan.’ Ik spreek de woorden nogal bitter uit en ik ben ook een bitter persoon eigenlijk. Mijn moeder trouwens ook en mijn onthoofding zou haar waarschijnlijk bar weinig uitmaken – behalve dat ze dan misschien geen erfgename meer heeft.

‘Hey hey, waar is het vertrouwen in deze piraat gebleven hmm?’ Hij lijkt verontwaardigd, of quasi-verontwaardigd, whatever. Hij gooit het zakje in de lucht en vangt 'm weer op. Als hij de steen had laten vallen had ik 'm wat aangedaan, of anders mijn moeder wel. ‘Ik vertel je mijn geheimen niet, maar ik kan je wel vertellen dat een kat ons de weg heeft gewezen.’ Hij haalt de steen uit het zakje en ik bekijk het achterdochtig. Echter kom ik al snel tot de conclusie dat het de echte steen betreft. Dat ding zou ik uit duizenden kunnen herkennen, mijn moeder heeft 'm zo vaak aan mij laten zien. Soms vraag ik me af wie haar kind nu is – ik of die kut steen. Of ze mij heeft gebaard of wederom die verdraaide steen. ‘Maar om even terug te komen op wat je eerder zei, ben ik zeker dat je hiervoor toch wel wat kan missen hmmm?’ Hij grijnst en stopt de steen weer veilig weg. Ik kijk hem aan en rol mijn ogen, echt een zoon van zijn vader hoor. ‘Geld, glinsterende juwelen of een dankjewelkus zijn toegestaan als betaling.’ Hij knipoogt wat hem weer een ogenrol oplevert. ‘Oh en tussen ons, ik denk niet dat je moeder mij zou durven onthoofden hoor. Zoveel schatten die we voor haar kunnen vinden in Wonderland, ofcourse if she let us in.’ Hij lijkt de hele situatie nogal amusant te vinden. Nou, ik niet.
      ‘Je bent echt verschrikkelijk, maar dat wist je hopelijk al, Jones,’ zeg ik en kijk hem voor een aantal tellen schattend aan. ‘Ugh, fine jij wint.’ Ik zucht even diep en trek een vies gezicht voordat ik zijn gezicht tussen mijn handen neem en mijn lippen op de zijne druk.