[Zeer grof taal gebruik]
Ezekiel Joshua Blair
27 || 8 jaar || Loverboy || Bar || THis whore really needs to know her place. || Snow
Snow begon direct te piepen van de pijn toen ik haar haren vastgreep. Het deed me helemaal niets, en als het al iets deed, was het een dosis endorfines afgeven, waardoor ik me alleen maar beter ging voelen. Bij haar woorden dat ik haar pijn deed keek ik haar scherp aan. "Mooi. Dat is de bedoeling." Ik had geen greintje medelijden voor haar. Ze had moeten doen wat ik had gevraagd, maar zij had ervoor gekozen om het af te schuiven op mijn andere meisje en bovendien haar instructies durven geven. Normaal zou ze hier al flink klappen voor hebben gekregen, maar in deze situatie had zij de pech dat ik al emotioneel onstabiel was geweest en het er op een of andere manier uit moest, wat nu in de vorm van wrede woede kwam. Ik sleurde haar mee naar de bar en gooide haar daar als een zak oud vuil op de splinterende houten vloer. "Blijven liggen, domme hoer." beet ik haar hard toe. Ze zou hierna onder de beurse plekken en wondjes zitten, maar zolang die na de kerst niet meer zichtbaar waren, was het geen probleem. Dat alles nogsteeds wel flink pijn zou doen, was mijn bedoeling. Dan zou ze ook nog onder haar werk merken wat er gebeurde als ze zich niet aan mijn regels hield en niet op haar plaats bleef staan. Zelf deed ik er alles aan om mijn rang vast te houden en te klimmen, maar van mijn meisjes was ik daar echt niet van gediend. Ik scharrelde wat achter de bar, waar ik een bol touw en inderdaad paperclips vond. Ik legde ze op de bar, waarna ik haar weer haalde en aan haar arm naar de bar sleurde. Mijn hand zat zo strak om haar arm dat het sowieso een zichtbare plek zou achterlaten. "Zie dit? Je bent gewoon een lui secreet. Je denkt dat je alles maar kan maken door je mooie snoetje en dat je denkt dat ik van je hou. Vergeet het. Je was nooit meer dan een speeltje met een paar goede borsten. Je bent hier om mij geld op te leveren en als je dat niet meer doet, verkoop ik je aan een oud vies mannetje, waar je waarschijnlijk vrij snel het loodje legt of de rest van je leven slijt als speeltje voor hem en zijn kleinkinderen tot je een miserabele dood sterft in een donker schuurtje als je te oud wordt en hij geld heeft voor een nieuw modelletje. Het kan me niets schelen. Als je slim bent werk je hard en doe je precies wat ik je zeg, niet meer en niet minder, dan overleef je het langst. Misschien krijg je dan wel een plekje waar je nadat je uit bent geneukt niet zal verpieteren in een hoekje." Ik liet haar arm los en pakte het touw, waarmee ik meteen een lus om haar nek legde en die precies zo strak aantrok dat hij net niet tegen haar huid drukte. Ik hurkte voor haar neer en keek haar recht aan. "Als ik jou was, zou ik nu precies doen wat ik wil. Er zit een slipsteek in het touw. Hoe harder jij er tegenin gaat, hoe strakker die komt te zitten, en je leven is hier niet genoeg waard om ook maar een seconde te denken dat ik je zal redden als je jezelf eraan ophangt. Begrepen?" siste ik kil, en ik gaf een heel klein rukje aan het koord, om het te demonstreren, zodat het touw nu tegen haar huid drukte. Natuurlijk had ik niet graag dat ze zich ophing, want een rondborstige blondine als zij leverde veel geld op, maar ik was nu zo woest dat het zeer ver naar achter was gedrongen. Er waren hier vaker meisjes om het leven gekomen, door klanten, maar soms ook door hun jongens, en er was nog nooit een traan over gelaten. Daarbij zou ik sowieso binnenkort mijn meisjes kwijt moeten, omdat ik mijn eigen weg zou gaan, weg van het bedrijf. Ik had ze aan Mason willen doorschuiven, maar dat kon niet meer. Bij die gedachte schoot mijn vrije hand als vuist uit en raakte haar hard net onder haar ribbenkast. Ik was niet van plan geweest haar gewoon tot moes te slaan, maar het was toch verrassend bevredigend om me op haar uit te leven.
Bowties were never Cooler
