Fuck dit. . .
Als zij nee zegt, heb ik alles voor niets gedaan: vriendin afgezegd om mee op vakantie te gaan, veel geld uitgegeven voor een concert (wat ik nog wel terug moet betalen), mezelf druk lopen maken voor dat gesprek met die vriendin, alles.
Ik kan mijn leven zo erg haten op dit soort momenten. Waarom zou mijn schoonmoeder mij niet in haar huis willen. Ik ben ook maar een mens en niet een van de slechtste. C'mon... Ik zit alleen maar op mijn vriend zijn kamer en als hij werkt, slaap ik waarschijnlijk tot hij terug is. En het enige wat ik daar naast doe is naar het toilet gaan en eten, als dat er überhaupt is, want volgens mijn vriend zal dat er ook niet zijn.
+ we hebben elkaar nog nooit ontmoet, dus hoe kan ze mij nu al niet leuk vinden.
[ bericht aangepast op 11 feb 2017 - 8:37 ]
Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.