[RPG — 3OO] Melrose High • Speeltopic - Speeltopics

8 maart 2017 - 20:29 Elentiya is offline

★ MELROSE HIGH ★

STORY

Melrose High is een middelbare school zoals geen ander. Onder de leerlingen spelen er veel zaken die bij het puberleven horen. De één streeft naar populariteit, de ander naar de beste cijfers. Er lopen werkelijk alle soorten leerlingen rond, van de cheerleaders tot de gevreesde drugdealers. De dienst wordt uitgemaakt door de succesvolle atleten van de school, zij bepalen de norm. Bezwijk jij onder de druk van medestudenten of weet jij je eigen weg te gaan op deze hectische school?

MELROSE HIGH

Stad: Melrose (fictief) | Omschrijving komt nog
Staat: California
Grades: Freshmen (14-15 jaar), sophomores (15-16 jaar), juniors (16-17 jaar) en seniors (17-18 jaar)
Schoolkleuren: geel en groen
Sportteams:
— Football: The Wolves. De jongens moeten hier try-outs voor doen, omdat het zeer populair is.
— Cheerleaders: The Vipers. De meisjes moeten hier try-outs voor doen, omdat het zeer populair is.
— Overige sporten: Zwemteam, dansteam, atletiek, honkbal en basketbal
Schoolclubs: Dramaclub, schoolband, schaakclub

ROLLEN
Naam • Grade • User • Status • Pagina

Mannen VOL
— Isaiah Da Costa • Junior • Yugen • Wallflower • Diego Barrueco • 1.08
— Caleb Montana • Senior • Horvath • Drugsdealer • Daniel Bederov • 1.05
— Gus Charles Kingsley • Senior • Ziegler • Quarterback • Tim Borrmann • 1.07
— Cristiano Ignazio Barone • Senior • Desierto • Badboy • Zayn Malik • 1.02
— James Archibald MacTavish • Junior • PeterMaximoff • Weirdo • 1.11
— Dallas Corey Eathons • Senior • Jughead • The athletic guy • Joe Collier • 1.11
— Owen Cameron Green • Grade • Griffel • Geek • 1.11
— Luke Isaac Hughes • Senior • Wemel • Rebel • 1.10
— Osckar Chambers • Senior • Perrfect • Vreemde vogel • Olly Alexander • 1.10
— Vincenzo Santino Alesi • Senior • Zelda • Jock • Stephen James • 1.10
— Michael Gabriel Sherman • Senior • Griffel • Status • 1.11
— Jeremiah Bodhi Geauxinue • Senior • Greenlight22 • Pitcher • Lucky Blue Smith • 1.10
Vrouwen VOL
— Kamryn Montgomery • Junior • Ziegler • The new girl • 1.11
— Cassie Da Costa • Junior • Desierto • Cheerleader captain • 1.09
— Stacey Sara Hale • Junior • Sunrises • Cheerleader • Baskin Champion • 1.10
— Juniper Lia Ahearne • Senior • Marlow • Rebel • Faceclaim • 1.11
— Roxy Sayen Pierce • Senior • Dougal • Bitch • Kimmy Schram • 1.06
— Ayden Reynolds • Senior • McCrory • Gangbitch • 1.07
— Aliz Nicola Harrington • Senior • Brinvi • Status • Taylor Hill • 1.10
— Jacinta Isabelle Fray • Senior • Faolan • Dancer • 1.07
— Libby McKenna • Senior • Ameliorate • Hippie • 1.11
— Charlie Kate Green • Senior • Wemel • Punker • 1.11
— Sofia Maria Edwards • Senior • Zelda • Rapper • 1.11

REGELS

— In deze RPG gelden de huisregels van Quizlet
— Je schrijft een post van minimaal 300 woorden
— Maximaal drie personages per persoon met verschillende geslachten en statussen
— Geen perfecte personages
— Nieuwe topics worden gemaakt door mij, tenzij anders aangegeven
— Bespreek relaties en overige zaken in de praattopics
— Heb je een vragen? Stel ze gerust
— Have fun!

Let op! Op dit moment geldt er de 4 post regel. Dat wil zeggen dat je minstens 4 posten wacht nadat jezelf gepost hebt, alvorens je weer een post mag plaatsen. Dit om te voorkomen dat de RPG bij de start al meteen in een sneltreinvaart schiet.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

14 maart 2017 - 15:58 Ziegler is offline

Ziegler 20534

Augustus 'Gus' Charlie Kingsley
Senior ★ 17 ★ Quarterback ★ Lockers ★ Vince

Gus wilde eigenlijk niet zo gemeen doen tegen Owen, maar zodra hij geïrriteerd was, kon hij zichzelf niet altijd in de hand houden. Hij was dan onaardig tegen alles en iedereen, of hij diegene nou daadwerkelijk mocht of niet. Gus was Vince dankbaar geweest dat hij hem tegen had gehouden, want hij kon zich niet nog een vechtpartij veroorloven en zeker geen die hij zelf begonnen was. Hij had al ontelbaar veel waarschuwingen gehad en hij was al drie keer geschorst geweest. Hij had iedere keer geluk gehad dat de directeur hem de wereld gunde, anders had hij allang een andere school kunnen uitzoeken.
'Augustus, doe rustig,' zei Vince streng tegen hem. Acuut keek Gus hem aan. Hij wilde geen Augustus genoemd worden, omdat hij die naam verschrikkelijk vond. Toch besloot hij om er niks van te zeggen, want Vince was wel het type dat hem daardoor juist bij zijn volledige naam zou noemen en dat wilde hij juist voorkomen.
'Whatever,' reageerde Gus, eigenlijk meer naar zichzelf dan naar Vince. Ze vertrokken naar buiten en wachtten af totdat de docent de les zou beginnen. Uiteindelijk kwam het erop neer dat de leerlingen mochten kiezen. .Uiteraard koos Gus voor voetbal. Hij vond het een geweldige sport en aangezien de jongen erg sportief was, kwam hij eigenlijk wel weg met iedere sport. Gus keek even rond en zag dat Vince koos voor hardlopen, wat hem erg verbaasde.
Niet veel later zocht hij opnieuw naar Vince, maar hij kon hem nergens vinden. Gus trapte de bal die voor zijn voeten lag weg en wandelde richting de kleedkamers, waar hij waarschijnlijk zijn teamgenoot wel zou aantreffen. Hij gooide de deur open en zag Vince op de banken in de kleedkamer zitten. 'Gast, wat doe je hier?' vroeg Gus. Hij veegde met de onderkant van zijn shirt wat zweet van zijn voorhoofd af. 'Als je nou eens geen spul gebruikt voor school, ben je misschien vooruit de branden tijdens gym,' grapte hij. Hij zakte neer naast Vince en hield hem een bidon met water voor. 'Dus, vertel eens wat meer over dat feest van vanavond,'

[ bericht aangepast op 14 maart 2017 - 16:00 ]

Big girls cry when their hearts are breaking

14 maart 2017 - 16:36 Venustic is offline

Venustic 2690

Jeremiah 'Jem' Bodhi Geauxinue

Sometimes, to stay sane you have to go a little crazy

18 Jaar | Baseball | Gymclass | With Jacinta

”Ah, dat valt best mee,” sprak Jacinta nadat Jem haar had gezegd dat honkbal de enige sport was die Jem wel kon. Een kleine glimlach verscheen op Jem zijn lippen toen ze dit zei. 'Oké ik kan ook nog een beetje wandelen, dat gaat me ook nog wel goed af.' zei Jem lachend, waarna een hand door zijn blonde haar liet glijden. Zijn haar begon alweer vreselijk lang te worden, maar zijn haar was net één van de vlakken waarop Jem vreselijk lui was, naar de kapper gaan was niet zijn hobby. Hij vergat het altijd of had geen zin, vandaar dat zijn haar vaak een redelijk eind groeide waarna hij het daarna best wel kort liet knippen.
“Wie? Vince?” reageerde Jacinta een tikkeltje verast toen Jem haar vroeg of de jongeman niet iets voor haar zou zijn. Persoonlijk vond Vince die bijna van top tot teen gehuld was in tattoo's je typische voorbeeld van een badboy, nou was de vraag alleen was dat waar je van hield. Over het algemeen waren het de foute jongens, maar wie was Jem om zo iemand te veroordelen puur om zijn uiterlijk, want ja eigenlijk kende hij Vince amper. . “Hij is zeer zeker niet lelijk..” begon Jacinta uiteindelijk haar antwoord, iets wat ook Jem niet kon ontkennen, Vince was inderdaad niet lelijk. . “Bij sommige jongens ben je als vrouw beter af als je er niet te dichtbij in de buurt komt. Ze zijn net een drug; eerst maken ze je verslaafd, om je daarna gesloopt achter te laten.” Kort knikte Jem bij het horen van Jacinta haar wijze woorden, hij moest deze woorden eerst even door zich heen laten gaan voordat hij er een concreet antwoord op kon formuleren. 'Dat was niet een antwoord op mijn vraag.' begon Jem toen maar. 'Dus mijn vraag is nu, zou Vince het eventueel de kans waard zijn?'
Hierna verscheen hun gymdocent op het veld en leek dit plotseling vele malen belangrijker te zijn. Jacinta pakte Jem bij zijn arm vast en wou hem duidelijk al mee het veld optrekken.“ Kom, laten we eens gaan kijken hoe sportief je nu werkelijk bent.” sprak Jacinta. 'Echt als we iets stoms gaan doen dan val ik terplekke in elkaar en doe ik als of ik een bezink heb.' zei Jem, waarna hij haar wel volgde.
Terwijl het tweetal het veld op liep was er echter al iemand anders die al door had gekregen wat ze vandaag zouden doen of tenminste één van de keuzes die ze voor vandaag hadden. ’It’s your lucky day.’ zei Dallas terwijl hij Jem en Jacinta passeerde met vier platueaus in zijn hand die maar voor één sport gebruikt werden, honkbal. Theatraal gooide Jem zijn handen in de lucht. 'Praise the lord, mijn gebeden zijn gehoord.' Enthousiast draaide Jem zich weer naar Jacinta toe, een paar seconde lang bleef hij de jongedame aan kijken. 'Je verteld me nu toch wel dat je mee gaat doen?' vroeg Jem de jongedame. 'Ik heb je nodig.'

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

14 maart 2017 - 16:52 purplecowwww is offline

purplecowwww 5135

Vincenzo Santino Alesi

lockers • gus

De kleedkamer was akelig stil zo zonder al mijn klasgenoten en ik liet mijn hoofd, uitgeput tussen mijn benen hangen. Ik wou mezelf niet al te erg uitputten maar toen ik Jacinta had gezien wou ik mezelf niet voor schut zetten– dat werd me echter alleen maar lastig gemaakt zeker als er een jongen zoals Dallas in je klas zit.
Na drie rondjes had ik me aardig rot gezweet en had ik steek van hier tot Tokyo en was ik gestrompeld bij de kleedkamers aangekomen. Je kon best zeggen dat ik weg was geslipt want ik wist dat de leraar en tevens mijn coach het niet oké zou vinden om zo de gymles te verlaten.
Dat was ook de reden waarom ik haast opsprong bij het horen van de kleedkamer deur en op een nippertje mijn hoofd niet wist te stoten. Toen ik zag wie het was liet ik een geërgerde zucht horen maar ik was tegelijkertijd ook opgelucht. ‘Verdomme,’ vloekte ik geschrokken en keek naar de jongen die net als mij al aardig bezweet was.
‘Gast, wat doe je hier?’ Vroeg Gus die met zijn shirt het zweet van zijn hoofd afveegde waarbij ik zijn voorbeeld nam en hetzelfde deed. Het was grappig om Augustus zo te zien, een halfuur geleden wou hij Dallas nog bijna aanvliegen. Het was maar goed dat ik hem had tegengehouden anders was deze situatie heel anders afgelopen, voor hen beide. Want ik had ze natuurlijk allebei aangekund.
‘Wat denk je dat ik hier doe?’ Vroeg ik hem met overduidelijk een sarcastische ondertoon, ‘aan het sporten natuurlijk.’
Uiteindelijk was de jongen naast mij neergezakt en ik had hem even kort aangekeken voor hij mij een bidon met water voorhield, die ik dankbaar met trillende handen aanpakte. ‘Als je nou eens geen spul gebruikt voor school, ben je misschien vooruit te branden tijdens gym.’ Ik gooi mijn hoofd wat naar achter en gooi het water vanuit de bidon over mijn gezicht en daarbij ook in mijn mond. Daarna kijk ik Gus weer aan en haalde onverschillig mijn schouders op, ‘is het echt zo duidelijk?’ Vroeg ik met een zwak glimlachje terwijl ik het water weer half van mijn gezicht afwreef. ‘Ik ben gewoon moe,’ voegde ik er aan toe ook al maakte het maar weinig verschil.
’Dus, vertel eens wat meer over dat feest van vanavond,’ zei Gus en ik lachte zachtjes. ‘Ik wist wel dat je nieuwsgierig was,’ begon ik en nam nog een slokje van de bidon. ‘Het is niet zo heel bijzonder, het is een feestje bij Will thuis– en je weet hoe dat gaat. Iedereen wordt dronken, je doet gek en de volgende dag weet de hele school dat.’
Ik hapte even naar adem aangezien ik nog steeds niet helemaal op volle energie liep en leunde naar achter. ‘Maar jij als quarterback, misschien vindt je wel je tijdelijke assepoester. Iemand die voor een nachtje met liefde dat glazen muiltje met je wilt passen,’ ik schonk hem een knipoog met een grijns en schudde toen mijn hoofd terwijl ik mezelf omhoog hees. ‘Nu we het over assepoesters hebben, zag je hoe Jacinta naar me keek daarnet?’ Ik opende mijn kluisje en hield met mijn been de spullen tegen die dreigde er uit te vallen en pakte mijn telefoon. Snel vlogen mijn vingers over het toetsenbord.

To:Jacinta
Jij komt ook vanavond toch? X ik was onder de indruk van jouw hardloop talent, ik wil wedden dat jij nog meer talenten hebt

‘Heb jij eigenlijk al iemand op het oog, Gus?’ Vroeg hij en keek hem even doordringend aan. 'Jij vertelt daar nooit wat over.'

[ bericht aangepast op 14 maart 2017 - 16:55 ]

Everything is illuminated by the light of our past.

14 maart 2017 - 17:53 Elentiya is offline

Elentiya 12349

———————————————————————————
•••
———————————————————————————

——————————————————————————

———————————————————————————
•••
———————————————————————————

Jacinta Isabelle Fray

”If you show me you ~~don't give~~ a fuck, I'll show you that I'm better at it.”

• Senior • Dancer • Eighteen • Outside, Gym class - Jem • Outfit •

”Dat was niet een antwoord op mijn vraag,” klonk de stem van Jem na een paar stille seconden. Een tikkeltje betrapt keek ik de jongen aan en poogde niet begrijpend over te komen. Ik had hem toch een antwoord gegeven? Natuurlijk was Jem niet achterlijk en moest ik ergens ook wel stiekem lachen om het feit dat de jongen mijn subtiele verbloeming direct doorprikte. “Dus mijn vraag is nu, zou Vince het eventueel de kans waard zijn?” Een lichte frons nestelde zich tussen mijn wenkbrauwen, tegelijkertijd op het moment dat de leraar op het veld verschijnt. Het was niet dat ik Jem geen antwoord wilde geven, maar de angst om de woorden die in mijn keel leken te branden uit te spreken en ze daarmee echt te maken was veel te groot. Hardop toegeven dat de jongen vermoedelijk de kans wel waard zou zijn, stond nu - voor mijn gevoel - nog veel te gelijk met een gebroken hart krijgen. Alsof ik daardoor de goden zowat zou verzoeken. Het was daarom dan ook dat ik het onderwerp tactvol liet vallen door mijn goede vriend mee het veld op te trekken.
”Echt als we iets stoms gaan doen dan val ik ter plekke in elkaar en doe ik alsof ik een bezink heb,” klaagde Jem terwijl hij me toch het veld op besloot te volgen. Grinnikend keek ik naar de jongen. “Ik zal er voor je zijn mocht je die act gaan opvoeren,” lachte ik zacht. Op dat zelfde moment kwam Dallas ons zowat tegemoet gelopen met een paar plateaus in zijn handen. “It’s your lucky day,” sprak hij tegen Jem alvorens hij op zijn schouder tikte ten teken dat hij het tegen hem had. Ik hoefde niet te vragen waarom dan, gezien de plateaus maar voor één sport gebruikt leken te worden; honkball. Een grijns sierde mijn lippen als ik opnieuw naar Jem kijk, die op zijn beurt uiterst theatraal zijn handen in de lucht gooit.
”Praise the lord, mijn gebeden zijn gehoord,” brengt hij uit, waarna hij zich behendig naar me omdraait. De blik op zijn gezicht verried al snel wat hij van plan was van me te vragen en inwendig kon ik dan ook al kreunen. “Je verteld me nu toch wel dat je meegaat doen?” Een schaapachtige ‘Ehh’ weerklonk. Honkball was Jem zijn sport, maar het mijne? Absoluut niet. Als je niet oppaste dan sloeg ik je nog eerder met een knuppel tegen je harsepan aan dan dat ik de bal raakte, mijn coördinatie gevoel was in deze sport tamelijk slecht en dat was nog zacht uitgedrukt. “Ik weet het niet hoor,” vervolgde ik daarom, maar Jem was standvastiger. “Ik heb je nodig.” Aarzelend keek ik van Jem naar de honkbalspullen en weer terug, mijn weerstand om tegen hem in te gaan schoot alle kanten op. Als ik hem nodig had stond hij er ook - elke wedstrijd weer. Ten teken van zijn overwinnen slaakte ik een diepe zucht.
“Oké, maar ik waarschuw je..” Met een scherp gebaar wees ik naar de knuppels. “Als er ook maar één uit mijn handen vliegt, of ik je poezelige gezichtje raak dan is dat niet mijn schuld. Jij bent de wereldberoemde ster hierin, Jems, niet ik.”
Hoofdschuddend keek ik naar het gemaakte honkbalveld en knoopte het vest dat ik om mijn middel had zitten los, zodat ik het aan kon trekken omdat het anders om mijn heupen heen bleef zwiepen; wat best zwaar kon zijn daar mijn mobiel in een van de zakken zat verstopt. Als het desbetreffende toestel bij het denken eraan al spontaan besluit te trillen neem ik vlug een kijkje alvorens ik mijn beste vriend op het veld besloot te vergezellen met mijn - kuch - honkbalkunsten.

From:Vince
Jij komt ook vanavond toch? X ik was onder de indruk van jouw hardloop talent, ik wil wedden dat jij nog meer talenten hebt

Waarom er een grinnik over mijn lippen heen rolde, gevolgd door een glimlach die bleef hangen, wist ik niet, maar dat hij verscheen bij het lezen van Vince zijn bericht was een feit. Ik besloot echter de jongen niet direct het antwoord te geven dat hij wilde horen, of wat ik hem eigenlijk hoorde te geven. Vluchtig stuurde ik de jongen een berichtje terug en duwde mijn mobiel terug in de zakken van mijn vest, waarna ik met een bemoeilijkte blik naar het veld staarde. Er gingen nog ongelukken gebeuren, wedden?

To:Vince
Hm, misschien wel. Ga jij?
En pas op met waar je op wed, straks verlies je nog ;p X

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

14 maart 2017 - 18:52 KIaus is offline

KIaus 21035

Jamie
James Archibald MacTavish || 16 || Junior || Weirdo || Talking to the new girl || Engels
Ik legde haar het verhaal achter mijn kilt uit, en vroeg haar vervolgens naar haar verhaal. Dat had ik eigenlijk niet moeten vragen. Voorzichtig legde ik een hand op die van haar en keek haar aan met een klein glimlach. "Sorry voor het vragen en ik hoop dat je het hier ondanks alles toch een beetje naar je zin zal hebben." Ik liet haar hand weer los en keek naar het boek. "Zullen we het over de stof gaan hebben, of wil je me vertellen over New York? Al heb ik niets met dit land, New York heeft altijd magisch geklonken." Ik hoopte haar zo een beetje op te kunnen vrolijken. Ik werd zelf altijd vrolijk als ik dacht aan thuis, de groene velden, rotsige bergen, en uitgestrekte kusten, allemaal bezaaid met hier en daar kleine kasteeltjes. De Schotse Hooglanden waren mijn thuis, al was ik hier geboren. Mijn ouders vonden het heel fijn dat ik zo'n connectie had met hun vaderland, maar hoopten toch dat ik me ook hier thuis zou voelen, maar die hoop was langsinds vervlogen. Ik zou binnen 2 jaar vertrekken naar Schotland en ze alleen nog in de vakanties zien. Dat was mijn plan, en ik leek tot nu toe goed op weg om dat plan werkelijkheid te maken. Ik zou wel mijn ouders en zusje achter moeten laten, iets waarvan ik nu al wist dat het lastig zou zijn, maar hopelijk kon intrekken bij mijn oma dat gevoel iets verzachten. Daarbij was er Skype, waardoor we toch contact konden houden. Ik zuchtte zacht en keek weer naar het boek dat puur decoratief open tussen ons in lag. Ik zou er thuis nog wel aan werken, want nu kwam er toch niets van, maar voor een keer vond ik dat zo erg nog niet. Kamryn was een gezellig en interessant meisje en ik zou graag meer over haar weten. Daarbij was zij de enige die nog naar mijn mombo-jumbo over Schotland luisterde, dus dat was ook mooi meegenomen.

Bowties were never Cooler

14 maart 2017 - 19:24 Tahani is offline

Tahani 10512

ROXY SAYEN PIERCE

"I like to make people who hate me, hate me even more."

18 • SENIOR • BITCH • OUTSIDE • CALEB

Hij reageert niet eens op mijn opmerking over zijn lieve ex-vriendinnetje en ik kijk naar hem op.
'Rox, dat is een fantastisch idee. Kom hier, sexy,' zegt hij. Zonder verdere waarschuwing drukt hij dan zijn lippen op die van mij. Zijn baardje kriebelt tegen mijn gezicht aan en ik moet zeggen dat ik dit de afgelopen dagen toch heb gemist. Zijn tanden zinken al in mijn onderlip en ik haal diep adem. Na zoveel keer weet hij serieus mijn zwakke plekken gewoon te vinden en het is heerlijk. 'Wie weet halen we de tribunes niet eens.'
Ik sluit mijn ogen even ik laat mijn hoofd wat opzij vallen als hij me dan weer in mijn nek kust. 'Ik zou het niet eens erg vinden om het tegen een boom te doen,' grijns ik dan en ik kijk hem aan. Ik weet dat hij ook om de haverklap met andere meisjes in bed ligt en dat maakt me werkelijk geen zak uit, als hij zich maar niet als een of ander emotioneel wrak gaat gedragen omdat zijn ex met een andere jongen op de parkeerplaats staat.
'Kom op, Rox. Time to have some fun, hop on.' Ik grinnik als ik mijn hoofd schud en ik spring al snel achterop zijn rug.
'Kijk, nu zit ik een keer bovenop,' zeg ik zacht en uitdagend in zijn oor en ik druk mijn lippen dan net zo plagend in zijn hals. Hij verdient het en hij plaagt mij zo erg dat ik hem ook wel lekker uit wil dagen, en plein public. Hij raakt er opgewonden van en dat ik dat binnen enkele minuten voor elkaar kan krijgen, vind ik niet zo'n enorm probleem. Sterker nog, het is een compliment. Ik weet niet of ik de enige ben die dit voor elkaar krijgt, maar ik denk graag van mezelf dat ik menig jongen zo om mijn vinger kan winden. Dit is geen slecht begin van de maandag.

I, Tahani Al-Jamil, shall do my level best to make every event too much.

14 maart 2017 - 20:31 Altschmerz is offline

Altschmerz 7758

Caleb Montana

Senior • 18 • Dealer • Alcoholic • Roxy @ Lockers
Slight 16+

‘Nu zit ik een keer bovenop.’
Caleb kan niet anders dan een bulderende lach over zijn lippen te laten rollen. Alhoewel hij er inderdaad van hield om bovenop te zitten, had hij meerdere malen mee moeten maken dat Roxy het eigen heft in handen nam. Ondanks dat, kon hij niet zeggen dat hij daar rouwig om was — integendeel, de jongedame die op het moment op zijn rug zat wist precies wat ze deed onder de lakens (en daarbuiten).
‘Helaas zal dat zo wel anders zijn, kleintje.’
Caleb slaat zijn armen om Roxy’s benen en geniet van de zachtheid van haar huid. Zo bleek maar weer dat korte broeken bij vrouwen gewoon vele malen beter waren dan broeken waardoor ze in het geheel bedekt zijn.
Grinnikend weet Caleb Roxy tot aan de tribunes aan de sportvelden mee te sjouwen, zonder ook maar door één persoon gezien te worden. Vanaf een afstandje zag hij zijn klasgenoten bezig met verschillende sporten, maar ze waren te druk bezig om ook maar op te kijken. Daarnaast zorgde Caleb ervoor dat ze compleet uit het zicht bleven door strategisch achter auto’s en betonnen muren door te schieten.
‘Nou, waar waren we.’
Caleb laat Roxy voorzichtig van zijn rug glijden, waarna hij zich omdraait en zijn handen direct op haar achterwerk plaats — waardoor hij haar stevig tegen zich aan trekt.
‘Oh ja,’ mompelt hij zachtjes, terwijl hij zijn lippen over haar hals laat glijden. Hij voelde zijn erectie inmiddels op volle sterkte staan, dat was al begonnen vanaf het moment dat hij Roxy in zijn armen had genomen bij de kluisjes. Caleb had geen tijd voor lieve woordjes en zachte aanrakingen. Hij wilde haar, nu.
‘Rox, waar heb je jezelf toch weer in gebracht?’
Caleb lacht ondeugend en duwt zijn heupen suggestief tegen de hare aan, terwijl zijn handen onder haar t—shirt glippen.

•

15 maart 2017 - 15:37 Ken_ is offline

Ken_ 18286

MICHAEL 'MICAH' GABRIEL SHERMAN

Bully/punker/jock , With Charlie, In Math class

🐭

De blondine grijnsde even en maakte een buiging waardoor ik ook even lachte. ‘Danku... en jouw opmerking niet dan? “ze wilde op wiskundige manier aantonen dat ze op een lineare manier het propje naar het bord kon schieten”’ Zei Charlie geamuseerd waardoor ik trots grijnsde .'Hoe verzin je het? Geniaal,’ zei ze lachend terwijl haar blonde haren rond zwierden. Ik streek de verloren plukjes die voor haar ogen hingen weer wat naar achteren en grijnsde. " Ik weet het, ik ben een genie." zei ik plagerig en haakte onze armen samen. Daarna gingen we de school uit en gingen we naar een supermarktje waar we onze flessen alcohol kochten, mede dankzij de fake Id's die ik ooit eens van Caleb ze waren geweldig en tot nu toe was ik nog niet betrapt geweest. Iets wat wel handig is om te gaan feesten buiten deze stad. Niemand kende je en je kon overal mee weg .Echter gezien we niet veel meer konden doen dan gewoon chillen - want bij elk van ons was nog een ouder in het huis- besloten we maar terug te gaan naar school.
Hmm dat is nou iets hé? Spijbelen van school, maar gezien je niets kunt doen keren we weer naar school... Ah ja ik had wat booze in een grote slurpiecup gedaan zodat het niet opviel dat we alcohol bij hadden terwijl we wat verveeld slenterden op het plein. ‘En wat gaat Chicah nu doen?’ ik grinnikte even om de shipname die Charles voor ons had bedacht en dacht dit keer ook na. Mijn blik viel op het sportveld waar er veel mensen nu les aan het volgen zijn. "Wil je vervelende supporter spelen?" grijnsde ik naar mijn beste vriendin, al had ze niet veel keus en sleurde ik haar mee richting de tribunes waar ik me op neer plofte. " Hadden we maar popcorn gekocht, ik heb wel zin om de meesten op hun bek te zien gaan." grijnsde ik naar haar.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

15 maart 2017 - 21:35 Ziegler is offline

Ziegler 20534

Augustus 'Gus' Charlie Kingsley
Senior ★ 17 ★ Quarterback ★ Lockers ★ Vince

Het viel Gus op dat Vince erg opgelucht reageerde toen hij zag dat het Gus was die binnenkwam. Ergens kon hij dat wel begrijpen, aangezien Vince de Sjaak was geweest als de coach hem betrapt had. Gus zou het direct opnemen voor de hijgende jongen voor hem als de coach binnen zou wandelen, hij zou dan direct iets verzinnen om de jongen te helpen.
‘Wat denk je dat ik hier doe?’ vroeg Vince sarcastsich. 'Aan het sporten natuurlijk.'
Gus was niet bepaald amused met zijn sarcastische antwoord. Daarom gunde hij hem een flinke zucht en een blik zo droog als de woestijn. Gus was zelf nooit goed in het toegeven van zijn fouten of falen, maar Vince kon daar zelf ook wat van. Vince was overduidelijk te trots om dit soort dingen toe te geven en Gus begreep dat.
'Is het echt zo duidelijk?' vroeg Vince en aan alles was te horen dat hij uitgeput was. 'Ik ben gewoon moe,' voegde hij daar aan toe. Gus keek hem kort aan en zuchtte diep. 'Je hebt moe en je hebt hyperventilerend de kleedkamers in rennen, Vince,' zei hij voorzichtig. 'Luister, ik wil je de les niet lezen over drugs maar pas alsjeblieft een beetje op jezelf.'
Na dat gezegd te hebben veranderde het onderwerp van gesprek, omdat Gus niet echt hield van dat sentimentele gedoe. Daarom besloot hij verder t vragen naar het feest waar Vince hem eerder voor uitgenodigd had.Het is niet zo heel bijzonder, het is een feestje bij Will thuis– en je weet hoe dat gaat. Iedereen wordt dronken, je doet gek en de volgende dag weet de hele school dat.’ vertelde Vince enthousiast. Gus werd er eerlijk gezegd niet warm of koud van. Hij vond feestjes leuk, maar hij had er eigenlijk geen tijd voor. Hij studeerde vaak tot 03:00 's nachts door om bij te blijven, dus hij had zijn nachten hard nodig. Toch kon hij niet wegblijven, want hij was immers de quarterback en dat zorgde voor bepaalde verplichtingen.
‘Maar jij als quarterback, misschien vindt je wel je tijdelijke assepoester. Iemand die voor een nachtje met liefde dat glazen muiltje met je wilt passen,’ Gus lachte in zichzelf om die opmerking, omdat dat wel het laatste was waar hij aan deed. Toen Vince over Jacinta begon, keek Gus verbaasd op.
'Nee ,want unlike you was ik wel bezig met gymmen,' lachte Gus. 'Zou je ook eens moeten proberen, man.'
'En ik? Al iemand op het oog?' Gus lachte en antwoordde nietszeggend: 'Alsof ik daar tijd voor heb.'

Big girls cry when their hearts are breaking

15 maart 2017 - 21:46 Naird is offline

Naird 10646

Lucas 'Luke' Isaac Hughes
“I seek to cure what's deep inside, frightened of this thing that I've become.”

‘Schoolgym is gewoon bagger, met 80 procent van de mensen die niet eens fatsoenlijk een bal kunnen vangen.’ Ik grinnikte en knikte instemmend, ze had gelijk, tenzij ballen vangen met je gezicht telde als vangen uiteraard. ‘En niet bepaald toevallig nee. Maar Caleb woont toch niet bij mij in de buurt, dus erg handig was het sowieso niet.’ Ik keek Aliz voor een tel sceptisch aan. Als ik het me goed herinnerde viel de afstand tussen Aliz' huis en die van Caleb reuze mee. Ik wilde er wat van zeggen maar besloot om het voor nu maar even te laten. ‘Anyway, zullen we gewoon ergens gaan zitten? Het heeft toch niet veel zin om nu nog heen te gaan.’ En ze gaf mijn geen tijd om een 'ja' of een 'nee' te antwoordden, gezien ze me aan mijn pols vastpakte zijn pols en me met zich meetrok.
‘Lucky Luke wederom,’ zei ze tijdens het lopen en ik keek haar vragend aan. Het feit dat ze me opnieuw 'Lucky Luke' noemde liet ik ook maar even zitten. Ik vond die bijnaam stront vervelend, maar ik was simpelweg te lui om de chagrijnige zak nu uit te gaan hangen. ‘Owen vindt het niet erg.’
‘Fijn om te weten dat je Owen niet een bezitterig, jaloers vriendje is,’ zei ik en kon het niet laten om wat sarcasme door te laten schemeren gezien ik nog steeds twijfelde over de echtheid van Aliz en Owens relatie. Intussen waren we aangekomen in een klein parkje met grote bomen. Perfect om in te klimmen en dat leek Aliz ook in te zien.
‘Ik hoop dat je geen hoogtevrees hebt.’ Aliz begon alvast met klimmen en ik grijnsde geamuseerd.
‘Is dat een uitdaging? Want ik ga geen enkele uitdaging uit de weg.’ Ik deed mijn jack uit, voor de gemakkelijkheid en klom achter Aliz aan de boom in.

18 • Senior • Bad News/Troublemaker • Parkinglot > Park • Aliz

Charlotte 'Charlie' Kate Green
“Cutting class for the thrill of it – getting drunk on the past we were livin' in.”

Met een in mijn sjaal gewikkelde, in mijn tas verstopte vodka fles, wandelden ik en Micah over het schoolplein. Ik noteerde even in mijn hoofd dat ik Caleb later zou opzoeken om hem nogmaals te bedanken voor de fake ID's die hij voor mij en Micah ooit had gefixt. Die dingen waren echt handig. Ik blikte even opzij naar Micah, die had besloten – in tegenstelling tot mij – zijn drank niet te bewaren, maar gelijk te nuttigen. Hij had de drank overgegoten in een grote plastic beker met een rietje. Niemand die zou vermoeden dat hij ondertussen gewoon op klaarlichte dag stond te drinken.
‘Je gaat wel lekker hè? Het is amper middag,’ zei ik en lachte zachtjes. Ik porde hem in zijn zij.
‘Wil je vervelende supporter spelen?’ Micah keek me grijnzend aan en er verscheen ook een grijns op mijn gezicht. Ik had sowieso 'ja' geantwoord – maar Micah leek het risico dat ik eventueel 'nee' zou antwoorden, niet te willen nemen. Hij pakte me bij mijn arm vast en trok me mee naar de tribunes, die langs de sportvelden waren opgesteld. ‘Hadden we maar popcorn gekocht, ik heb wel zin om de meesten op hun bek te zien gaan.’ Ik grinnikte en nam wat beheersder naast Micah plaats – in verband met de fles drank in mijn rugzak.
‘Je bent soms ook een sadist hè?’ grapte ik en verkocht hem een stoot tegen zijn schouder. Mijn blik gleed even over het veld en bleef even rusten op Dallas. Over mensen die op hun bek gingen gesproken... Ik kon me nog goed een situatie herinneren waarin ik langs de atletiekbaan wandelde en ik nog net kon zien hoe Dallas vol in een horde liep en – en dit zal je misschien verassen – inderdaad op zijn bek ging. Die gedachten liet me onbewust als een idioot grijnzen. Ik besloot, zoals Micah het mooi had verwoord, de irritante supporter te spelen. Ik ging wat rechter op zitten en zette mijn handen aan mijn mond. ‘Das! Vederop staan wat hordes, laat ze nu maar staan!’ riep ik.

17 • Senior • Punker • Goalgetter @ Soccer team • Sports fields • Micah

[ bericht aangepast op 15 maart 2017 - 21:46 ]

I just caught the wave in your eyes

15 maart 2017 - 22:02 Venustic is offline

Venustic 2690

Jeremiah 'Jem' Bodhi Geauxinue

Sometimes, to stay sane you have to go a little crazy

18 Jaar | Baseball | Gymclass | With Jacinta

Natuurlijk had Jacinta haar kans gezien toen het tweetal het veld opliepen, haar kans om Jem zijn vraag alsnog te negeren. Nu zou Jem de irritante vriend uit kunnen hangen en er op door kunnen dringen, haar dwingen zijn vraag te antwoorden, maar hier leek Jacinta nou niet echt om te springen. Dus besloot jem de 'goede' vriend uit te hangen en het maar te laten, als Jacinta er met hem over zou willen praten dan zou ze maar naar hem toe moeten stappen. Hoewel Jem nou niet direct verwachtte dat hij de eerste persoon was naar wie Jacinta toe zou stappen om over jongens te praten, hoewel Jem het ook weer niet zo erg vond. Over het algemeen ging Jem nou eenmaal met meer meisjes om dan met jongens dus hij kreeg meestal al genoeg gezeur over meisjes aan zijn hoofd. Eigenlijk vond Jem het meestal wel grappig, vooral als dingen ineens tien keer groter leken te worden gemaakt dan dat ze in werkelijkheid waren. Een jongen die naar je lachte leek soms ineens al een complete liefdes verklaring te zijn.
“Ik zal er voor je zijn mocht je die act gaan opvoeren,” zei Jacinta toen Jem haar nog dramatisch vertelde dat hij terpleke neer zou vallen als ze iets gingen doen waar Jem niet achterstond. Een glimlach verscheen op Jem zijn lippen. 'Gelukkig maar, dan mag jij met een nat washandje mijn voorhoofd afdeppen als of ik hoge koorts krijgen van sporten.' zei Jem lachend, maar al snel bleek dit dus niet nodig te zijn sinds ze Jem zijn favoriete sport deden. Voor honkbal zou hij niet doen als of hij een bezinking had, nee honkbal wou Jem zeker niet missen.
Toen Jem Jacinta min of meer oplegde om mee te doen aan honkbal leek de jongedame eerst niet zo zeker van haar zaak. “Eh, ik weet het niet hoor,” begon ze twijfelachtig. Echter gaf de jongedame toch toe toen Jem haar vertelde dat hij haar nodig had, meer voor haar suport dan voor haar honkbal talenten. Zoals Jacinta zelf ook al snel liet merken was ze niet een geweldige honkballer dus inprinipe zou ze niet de beste teamgenoot maken, maar Jem kon niet zeggen dat het hem zoveel uit zou maken. Hij was ook weer niet zo fanatiek dat hij persé zou moeten winnen, het ging ook om de leuk. “Oké, maar ik waarschuw je...” sprak Jacinta waarna ze naar de knuppels die al klaar lagen wees. “Als er ook maar één uit mijn handen vliegt, of ik je poezelige gezichtje raak dan is dat niet mijn schuld. Jij bent de wereldberoemde ster hierin, Jems, niet ik.” Bij het horen van Jacinta haar woorden schoot Jem in de lach, waarna hij geamusseerd zijn hoofd schudde. 'Maar Jacinta dat gebeurt toch helemaal niet, daarvoor heb je inderdaad de wereldberoemde honkbalster Jem als je coach.' zei Jem, waarna hij naar Jacinta knipoogde. 'Hoewel wereldberoemde, dat zijn grote woorden hè.' Hiermee verwees Jem kort terug naar hoe hij haar had genoemd toen hij haar zonet nog had begroet en hoe Jacinta dit toen min of meer afwees. 'Maar oké, het is principe is niet erg moeilijk. Je gaat daar staan.' Jem maakte een klein gebaar naar een van de plateaus. 'Slaat de bal en probeert dan zo ver mogelijk te rennen lans de andere dingetjes.'

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

15 maart 2017 - 22:39 purplecowwww is offline

purplecowwww 5135

Vincenzo Santino Alesi

lockers • gus

Gus had me droog aangestaard waaruit ik al snel begreep dat hij mijn grap niet zo erg kon waarderen dan dat ik dat deed. Na een diepe zucht en wat voor mij leek op een iet wat bezorgde blik begon hij zijn preek. ‘Je bent moe en je bent hyperventilerend de kleedkamers in gerend, Vince,’ sprak hij en ik fronste haast automatisch.
‘Luister, ik wil je de les niet lezen over drugs maar pas alsjeblieft een beetje op jezelf.’ Ik hield mijn hoofd iet wat schuin terwijl ik hem aankeek maar besloot er net als Gus niet verder op in te gaan. Ik hield er niet van als mensen mij vertelde wat ik moest doen, ik deed wat ik zelf wilde en het woordje niet liet mij het nog liever doen. Dat was misschien een probleem maar op dit moment zag ik het nog niet als een probleem. Voor mijn gevoel hinderde niks wat ik gebruikte in mijn leven en leek het mij juist te helpen – natuurlijk had iedereen daar een andere mening over en dat probeerde ik te respecteren.
Over het feestje leek Gus ook niet echt warm te lopen maar dat zou wel komen, die jongen leek soms nergens enthousiast over. Ik bestudeerde zijn gezicht dan ook aandachtig en vroeg me af wat hij in zijn vrije tijd deed, ik had nog nooit echt met hem rondgehangen behalve na training of dagen zoals vandaag.
‘Nee, want unlike you was ik wel bezig met gymmen,’ lachte Gus vervolgens en ik schudde mijn hoofd lachend. ‘Zou je ook eens moeten proberen, man.’
Ik haalde mijn schouders op en keek naar het smsje wat ik binnenkreeg waardoor er haast automatisch een ondeugende grijns op mijn gezicht sierde.

To: Jacinta
Ik ga alleen als jij gaat natuurlijk, en ik ga er vanuit dat jij ook gaat
Daarbij ben ik een geboren winnaar, dat zou ik je graag willen laten zien x

‘En ik? Al iemand op het oog?’ Gus lachte waardoor ik even verbaasd opkeek van mijn telefoon, stelde ik een gekke vraag? Had deze jongen geen idee wie er zich allemaal aan zijn voeten wierp?
‘Alsof ik daar tijd voor heb.’ Verbaasd sloeg ik mijn kluisje dicht en propte de telefoon in mijn broekzak voor ik weer naast hem neerzakte en zijn beide wangen lachend greep. ‘Dan maak je er maar tijd voor, je bent de quarterback van Melrose. Jij hoort niet eens hier bij mij te zitten, je hoort een of ander cheerleadertje te neuken, precies hier op dezelfde plek.’ I
Ik zuchtte diep en liet hem los, ‘wat denk je nou echt te worden later? Geloof me, geniet van de faam die je hier hebt want volgend jaar loopt het allemaal anders.’ Ik leunde achterover en beet op mijn lip, natuurlijk maakte ik me zorgen om mijn toekomst maar de dag waarop ik me daar zorgen over moest maken was zeker niet vandaag.
‘Dus,’ begon ik wat rustiger dan mijn vorige preek. ‘Wil je anders met mij en Caleb mee naar het feest?’ Ik keek hem afwachtend aan en had geen idee of Caleb het er mee eens ging zijn maar ik nam er een gok op.
Vervolgens klapte ik met beide handen op mijn benen en hees mezelf weer op, mijn ogen bleven ondertussen echter haken op Owen zijn spullen. ‘Wat zeg je ervan, zullen we nog even een lolletje trappen?'

[ bericht aangepast op 15 maart 2017 - 22:40 ]

Everything is illuminated by the light of our past.

16 maart 2017 - 5:15 reguluswife is offline

reguluswife 37248

Aliz Nicola Harrington

IN A TREE IN A PARK || WITH LUKE || SENIOR

i thank god everyday for the existence of french fries

’Fijn om te weten dat je Owen niet een bezitterig, jaloers vriendje is,’ kwam er sarcastisch over Luke's lippen. Aliz rolde met haar ogen.
'Waarom zou hij jaloers en bezitterig moeten zijn, het is gewoon dansen, right?' Ze haalde haar schouders op, maar wist al te goed dat de meeste jongens het niet echt waardeerden wanneer hun vriendinnetje met iemand anders danste. Caleb was daar een goed voorbeeld van. De grootste reden waarom ze het uit had gemaakt met hem, was het hele drugs gebeuren. Het was een gevaarlijke wereld en ze wilde niet dat hij zich daarin bevond, nog steeds niet. Ze snapte het ook niet. Zijn ouders waren rijk genoeg, hij had het extra geld niet nodig. En als hij zijn eigen geld wilde verdienen, kom dat ook op andere manieren. Ze was bang dat het uiteindelijk aan zou komen op ofwel haar, of de drugshandel, en ze was te bang dat hij het laatste zou kiezen en maakte het uit voordat dat kon gebeuren. Echter, een bijkomende reden was zijn jaloerse gedrag. Ze had graag haar vrijheid, wilde haar eigen keuzes kunnen maken, maar zijn gedrag werd haast... verstikkend, al was dat niet geheel het goede woord gezien het ook aangaf dat hij wel om haar gaf. Ze kon het al voor zich zien, als ze nog een relatie zouden hebben als ze naar uni zouden gaan, niet dezelfde, dat elke keer dat ze met iemand iets ging doen, hij ging vragen waarheen en met wie en hoe ze die persoon kende. En dat kon ze niet hebben, hoeveel ze ook om hem gaf, en nog steeds deed.
‘Is dat een uitdaging? Want ik ga geen enkele uitdaging uit de weg.’
'Niet alles is een uitdaging, lieve Lucas. Het was simpel weg een vraag, omdat jij dan zielig alleen beneden zou moeten wachten terwijl ik de boom in klim,' meldde ze hem over haar schouder, wat gepaard ging met een brede grijns.
De tak waarop ze meestal zat, bevond zich ongeveer in het midden van de boom. Laag genoeg om comfortabel te zitten, hoog genoeg dat ze een mooi uitzicht hadden, op de zowel de gebouwen als de mensen die door het park liepen. Aliz klom op de tak, schoof iets op en wachtte tot Luke naast haar kwam zitten.
'Als je graag mensen kijkt, is dit de perfecte plek. Al zullen ze je waarschijnlijk wel een grote creep vinden wanneer ze weten dat je naar hen kijkt vanuit een boom, wat mij dus eigenlijk een creep maakt, maar sssht.' Ze wilde eigenlijk haast dat ze snacks had meegenomen. 'En, net als jouw mooie plekje is het ideaal wanneer je wat rust wilt. Behalve in de zomer, dan is het park vol met gillende kinderen, dus tenzij je daarvan houdt, raad ik het niet aan.' Hierna werd ze iets serieuzer en voor luttele seconden beet ze op haar onderlip. 'Over dat rijden trouwens, als je het niet wilt doen of als je er niet bij op je gemak voelt, dan hoef je het echt niet te doen. En ik zou je er ook voor betalen, want gas is niet gratis. Ik heb een ontzettende hekel aan rijden en ik word er... nerveus van. En het klinkt superlullig en egoïstisch, maar ik laat eigenlijk het liefst anderen rijden.' Ze keek hem verontschuldigend aan.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

16 maart 2017 - 9:03 Ziegler is offline

Ziegler 20534

KAMRYN FLORÈNCE FALLON MONTGOMERY
Junior ★ 16 ★New girl ★ Jamie ★ Classroom

"Sorry voor het vragen en ik hoop dat je het hier ondanks alles toch een beetje naar je zin zal hebben." zei Jamie rustig terwijl hij zijn hand op haar hand legde. Ietwat verbaasd keek Kamryn naar hun handen. Ze vond het niet vervelend, maar het verbaasde haar dat Jamie dat deed. Hij leek het type dat dat soort dingen niet verkeerd bedoelde en dat kon Kamryn waarderen, aangezien 99% van de mannen dat als stap 1 van krijg-het-meisje-in-bedplan beschouwde. Daarom wist Kamryn een kleine, maar oprechte glimlach op haar gezicht te krullen.
Opnieuw keek ze verbaasd op toen hij aan haar vroeg of ze wilde vertellen over New York. Automatisch verscheen er een grijns op haar gezicht, die zowel geïnterpreteerd kon worden als zelfvoldaan of vastberaden. Aangezien Jamie er zelf om vroeg, was ze ook niet van plan om zich in te houden. 'New York was fantastisch,' begon ze enthousiast. 'We hadden een prachtig appartement met geweldig uitzicht. Mijn school was privéschool en dat had zijn ups and downs maar de gala's waren onbeschrijfelijk-' Kamryn zuchtte diep en dacht vol blijdschap terug aan het gala dat ze had in haar eerste jaar.
Kamryn landde weer op de wereld na haar dagdroom over het mooie New York en keek naar Jamie. Hij leek ook even weggedroomd te zijn. 'Hebben ze hier ook leuke gala's en eindejaarsfeesten?' vroeg ze glimlachend. 'Ik kan me een heel jaar verheugen op die prachtige jurken en schoenen,' grinnikte ze. Ze realiseerde zich hoe oppervlakkig ze wel niet klonk en hield zich meteen in. Het was haar doel om in de nieuwe stad minder bezig te zijn met uiterlijk, kleren en andere materialistische zaken. Daar kwam ook bij kijken dat ze afstand wilde nemen van alles wat zich "man" noemde, aangezien haar ervaringen daar niet bepaald goed mee leken te zijn. Het leek anders te zijn bij Jamie. Hij keek haar niet op een lustvolle manier aan, hij leek respect voor haar te hebben en voor de verandering voelde dat goed. Ze kon wel een maatje gebruiken en zeker eentje met dezelfde haarkleur.
'Ken je mijn nicht Sofia trouwens?' vroeg ze om het onderwerp New York een beetje af te sluiten. 'Getint, zwart haar, alles behalve mijn familie?'

Big girls cry when their hearts are breaking

16 maart 2017 - 18:05 Tahani is offline

Tahani 10512

ROXY SAYEN PIERCE

"I like to make people who hate me, hate me even more."

18 • SENIOR • BITCH • OUTSIDE • CALEB
slight 16+

'Nou, waar waren we,' zegt Caleb zodra we aankomen bij de sportvelden en ik sta al snel weer op mijn eigen benen op de grond. Ik bijt op mijn onderlip als ik naar de jongen voor me kijk en zijn handen liggen niet veel later tegen mijn achterwerk. Wel, hij heeft zeker geen zin in eindeloos voorspel. Gelukkig maar, want hij windt me zo op dat ik al klaar zou komen wanneer ik hem maar even aankijk, zeg maar. 'Oh ja. Rox, waar heb je jezelf toch weer in gebracht?'
Ik grinnik zachtjes en ik leun tegen het muurtje achter ons. We staan bijna naast de sportvelden en in principe kunnen mensen ons zien als ze een klein beetje goed kijken. Juist dat maakt het nog wat spannender. Als we het in een auto zouden doen, zou die schudden en dat zou meer opvallen dan om het onder een tribune te doen. Dus eigenlijk zitten we hier wel goed.
Mijn handen glijden ook onder zijn shirt en ik laat mijn vingers over zijn blote huid glijden, terwijl ik mijn nagels een klein beetje in de huid op zijn rug druk. Ik weet ook wat hij lekker vindt en dat gebruik ik maar al te graag.

'Wel...' zeg ik als ik diep ademhaal en mijn kleding weer op de juiste plaats trek. Mijn haren zitten volgens mij iets warriger en ik moet zeggen dat ik wat wiebelig op mijn benen sta, maar ik leef nog en damn, het was heerlijk. 'Ik denk dat wij wel kunnen zeggen dat de legende onwaar is. Wij hebben het zojuist gedaan en niemand heeft ons gezien.' Ik kijk naar de jongen en raap zijn petje op van de grond. Grinnikend klop ik het zand eraf en ik zet hem op mijn eigen wilde kapsel neer. 'En, staat het me?' vraag ik uitdagend en ik zet mijn handen in mijn zij. Ik zweer je, dit is twintig keer beter dan wiskunde. Niet iedereen is goed in seks dus ik doe het het liefst alleen maar met Caleb of andere jongens/mannen die ik goed ken en van wie ik weet dat ze tenminste wat dóen. Ik kijk hem aan en druk mijn lippen nog een keer op die van hem. Hij kan ook erg goed zoenen en ik vind het niet erg om hem af en toe te kussen.

I, Tahani Al-Jamil, shall do my level best to make every event too much.

Index RPG Actieve Topics Zoek