[RPG — 3OO] Melrose High • Speeltopic - Speeltopics

---

---

STORY Melrose High is een middelbare school zoals geen ander. Onder de leerlingen spelen er veel zaken die bij het puberleven horen. De één streeft naar populariteit, de ander naar de beste cijfers. Er lopen werkelijk alle soorten leerlingen rond, van de cheerleaders tot de gevreesde drugdealers. De dienst wordt uitgemaakt door de succesvolle atleten van de school, zij bepalen de norm. Bezwijk jij onder de druk van medestudenten of weet jij je eigen weg te gaan op deze hectische school? MELROSE HIGH Stad: Melrose (fictief) | Omschrijving komt nog Staat: California Grades: Freshmen (14-15 jaar), sophomores (15-16 jaar), juniors (16-17 jaar) en seniors (17-18 jaar) Schoolkleuren: geel en groen Sportteams: — Football: The Wolves. De jongens moeten hier try-outs voor doen, omdat het zeer populair is. — Cheerleaders: The Vipers. De meisjes moeten hier try-outs voor doen, omdat het zeer populair is. — Overige sporten: Zwemteam, dansteam, atletiek, honkbal en basketbal Schoolclubs: Dramaclub, schoolband, schaakclub ROLLEN Naam • Grade • User • Status • Pagina Naam: Leeftijd: Grade: Status: Innerlijk: Graag meer dan alleen steekwoorden Uiterlijk: Probeer om geen dertigjarigen te gebruiken voor het uiterlijk van een zestienjarige Geschiedenis: Relaties: Geen toekomstige liefdesrelaties afspreken, vriendje en vriendinnetje mag wel zolang je maar geen ORPG gaat spelen Extra: Hobby's, clubs/sportteams, likes, dislikes etc. Mannen VOL — Isaiah Da Costa • Junior • Yugen • Wallflower • Diego Barrueco • 1.08 — Caleb Montana • Senior • Horvath • Drugsdealer • Daniel Bederov • 1.05 — Gus Charles Kingsley • Senior • Ziegler • Quarterback • Tim Borrmann • 1.07 — Cristiano Ignazio Barone • Senior • Desierto • Badboy • Zayn Malik • 1.02 — James Archibald MacTavish • Junior • PeterMaximoff • Weirdo • 1.11 — Dallas Corey Eathons • Senior • Jughead • The athletic guy • Joe Collier • 1.11 — Owen Cameron Green • Grade • Griffel • Geek • 1.11 — Luke Isaac Hughes • Senior • Wemel • Rebel • 1.10 — Osckar Chambers • Senior • Perrfect • Vreemde vogel • Olly Alexander • 1.10 — Vincenzo Santino Alesi • Senior • Zelda • Jock • Stephen James • 1.10 — Michael Gabriel Sherman • Senior • Griffel • Status • 1.11 — Jeremiah Bodhi Geauxinue • Senior • Greenlight22 • Pitcher • Lucky Blue Smith • 1.10 Vrouwen VOL — Kamryn Montgomery • Junior • Ziegler • The new girl • 1.11 — Cassie Da Costa • Junior • Desierto • Cheerleader captain • 1.09 — Stacey Sara Hale • Junior • Sunrises • Cheerleader • Baskin Champion • 1.10 — Juniper Lia Ahearne • Senior • Marlow • Rebel • Faceclaim • 1.11 — Roxy Sayen Pierce • Senior • Dougal • Bitch • Kimmy Schram • 1.06 — Ayden Reynolds • Senior • McCrory • Gangbitch • 1.07 — Aliz Nicola Harrington • Senior • Brinvi • Status • Taylor Hill • 1.10 — Jacinta Isabelle Fray • Senior • Faolan • Dancer • 1.07 — Libby McKenna • Senior • Ameliorate • Hippie • 1.11 — Charlie Kate Green • Senior • Wemel • Punker • 1.11 — Sofia Maria Edwards • Senior • Zelda • Rapper • 1.11 REGELS — In deze RPG gelden de huisregels van Quizlet — Je schrijft een post van minimaal 300 woorden — Maximaal drie personages per persoon met verschillende geslachten en statussen — Geen perfecte personages — Nieuwe topics worden gemaakt door mij, tenzij anders aangegeven — Bespreek relaties en overige zaken in de praattopics — Heb je een vragen? Stel ze gerust — Have fun! Let op! Op dit moment geldt er de 4 post regel. Dat wil zeggen dat je minstens 4 posten wacht nadat jezelf gepost hebt, alvorens je weer een post mag plaatsen. Dit om te voorkomen dat de RPG bij de start al meteen in een sneltreinvaart schiet.

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

---

Dallas kwam naar haar toegerend. “Wat ik je nu al kan zeggen, is dat vooruit rennen over het algemeen wat sneller gaat dan achteruit rennen. Al dacht ik dat dit eerlijk gezegd algemene kennis was,” zei de jongen tegen haar, waarop Juniper zachtjes haar hoofd schudde. Ha-ha, grappig Dallas. Alsof ze dat nog niet doorhad. Hij draaide zich om, zodat hij dezelfde richting als Juniper uitkeek. Bij de rest van de groep stond de eindelijk aangekomen gymleraar. “Honkbal it is,” vermeldde Dallas toen, waarna hij een sprintje naar de docent trok om een aantal attributen mee te nemen.       ”Doei?” Juniper klonk een beetje verbaasd. Ze bleef nu alleen achter op het midden van het veld en keek toe hoe Dallas het veld rondrende en alles klaarlegde.       In minder dan 5 minuten had hij zich weer bij Juniper gevoegd die ondertussen het derde en vierde honk stond. “Dat was mijn warming up, denk ik?” Juniper lachte weer zachtjes. “Je meent het joh?” verliet sarcastisch haar mond, waarna ze het veld rondkeek. De rest van de groep leek niet bijster geïnteresseerd in een potje honkbal. Juniper wendde haar blik weer op Dallas, waarna ze haar armen in elkaar vouwde.       ”Dus… Wat ben je van plan nu te doen? Twee teams vormen? Ik mag hopen dat je mij kiest,” zei ze. “Want anders zeg ik onze vriendschap op,” vervolgde ze, waarna ze haar tong naar hem uitstak. Honkbal was niet haar beste sport, maar ze was er zeker ook geen drama aan. Ze kon tenminste normaal een bal vangen en weggooien. Desalniettemin kwam het alsnog regelmatig voor dat ze de afstand verkeerd inschatte en de bal zo op haar hoofd terechtkwam.       ”Moeten we eh.. Niet misschien wat attributen gaan pakken? Of mengen met de rest, want anders kunnen we nooit teams vormen, denk ik?” Juniper keek de jongen naar haar vragend aan. Haar armen hingen inmiddels naast haar lichaam, terwijl ze die voorzichtig heen en weer bewoog.       Ze had een haat-liefde relatie met gym, ze hield ervan dat ze de mogelijkheid om al haar energie erop los te laten, maar er waren altijd zoveel van die ongemotiveerde klojo’s die de hele gymles verziekten. Of van die mensen die negentien waren, maar nog steeds niet hadden geleerd hoe ze zich als een serieuze jongvolwassene moesten gedragen. Die tweede groep was verreweg de irritantste.

---

”The sun is shining and so are you.. Not.”

---

---

That is a perfect copy of reality.

Jamie
James Archibald MacTavish || 16 || Junior || Weirdo || Talking to the new girl || Engels
Ze begon te vertellen over haar leven in New York en ik zag haar gezicht oplichten. Het was duidelijk dat het haar echte thuis was en ik zou er ook niet van opkijken als ze graag daarnaartoe terug zou willen zodra het kon. Ik probeerde haar te volgen, maar gezien ik New York alleen maar uit het raampje van een vliegtuig had gezien, was het lastig, maar het zorgde er wel voor dat ik graag er een keer heen wilde gaan. Bij haar vraag werd ik uit mijn gedachten gerukt en schonk haar een glimlach, waarna ik mijn schouders op haalde. "Om eerlijk te zijn, ben ik nog nooit geweest hier op Melrose, of ooit eigenlijk. Op Middle School had ik nooit een date, en hier op Melrose is het alleen voor Juniors en Seniors met hun dates." Ze begon over kleding, wat mij even liet denken dat ze misschien wel oppervlakkiger was dan ze zich voordeed, maar ik had zo het gevoel, dat het ook gewoon een droom kon zijn van ieder meisje om rond te lopen in een mooie jurk, want mijn zusje had hetzelfde als ze het over haar Middle School prom had. Ik zette het dus snel uit mijn hoofd en dacht na over haar vraag. "Ze is close met Jem, dus ik zie haar wel vaker, maar heb nooit echt goed met haar gesproken. De meeste mensen hier mijden me omdat ik anders ben dan de rest." Ik kon er wel omheen draaien, maar dit was iets wat ze vrij snel anders toch wel te weten zou komen, en dan kon ik net zo goed eerlijk tegenover haar zijn, voordat ze besloot dat we best vrienden konden zijn voordat zij terug naar New York en ik terug naar Schotland ging. Ik haalde een hand door mijn haren en keek uit her raam, waar de zon weer genadeloos scheen. Dat werd weer zonnebrand op doen voor de oversteek naar de kantine, anders zou ik echt een kreeft zijn, zelfs al liep ik amper in de zon. Mijn huid was zo gevoelig voor de zon, dat ik hier altijd zonnebrand bij me droeg, gewoon voor het geval dat. "Heb jij al veel mensen ontmoet?" Het was waarschijnlijk een domme vraag, want ze was hier duidelijk pas net, maar ik wilde het gesprek graag gaande houden, gezien het bespreken van een boek nu toch niet heel aanlokkelijk was, zeker omdat alles wat we uitvonden waarschijnlijk toch weer verkeerd zou zijn in de ogen van de docent.

---

Bowties were never Cooler

---

Gus zag aan Vince's lichaamstaal dat hij het niet fijn vond dat hij zo streng was tegen hem, maar dat weerhield hem er niet van om het toch te doen. Vince was een goede jongen, maar wel iemand die graag zijn best deed om alles te doen wat god verboden had. Vince leek er niks van te willen horen en daardoor hield Gus het ook daarbij, omdat hij anders zijn energie zou steken in dingen die toch niet zouden veranderen, tenminste niet op dat moment.       Vince leek überhaupt het gesprek niet bepaald interessant te vinden, aangezien hij vaak op zijn telefoon keek. Voorzichtig en zo onopvallend mogelijk probeerde Gus mee te lezen, maar hij kon er niets van zien. Hij zag slechts de naam Jacinta voorbij komen op het schermpje. Vince had eerder haar naam ook al laten vallen, wat belletjes deed rinkelen bij de jongen.       Dan maak je er maar tijd voor, je bent de quarterback van Melrose. Jij hoort niet eens hier bij mij te zitten, je hoort een of ander cheerleadertje te neuken, precies hier op dezelfde plek.’ zei Vince over het onderwerp 'meisjes' tegen Gus en hij klonk behoorlijk serieus. Gus keek wat levenloos voor zich uit en beet nerveus op zijn nagels. Hij vond dat onderwerp altijd echt verschrikkelijk, omdat zijn gedachtegang zo anders was dan de gemiddelde jock. Hij wilde geen meisje "neuken" en laten zitten alsof ze niets waard is, omdat hij vrouwen niet zo zag. Hij had respect voor meisjes. Dan maak je er maar tijd voor, je bent de quarterback van Melrose. Jij hoort niet eens hier bij mij te zitten, je hoort een of ander cheerleadertje te neuken, precies hier op dezelfde plek.’ voegde Vince daaraan toe.       Lichtelijk beledigd keek Gus hem aan. 'Ik probeer mijn carrière als Quarterback door te zetten,' zei hij serieus. Hij meende dat dan ook. Hij deed niet zo hard zijn best om naar een of andere school te gaan om een willekeurige studie te volgen. Dit is wat hij wilde. 'Ik heb gewoon geen behoefte aan vrouwen nu, is dat zo erg?' Hij zuchtte. Misschien was hij wel heel raar. 'En geloof me, ik ben niet homo.'       Toen Vince voorstelde over Gus mee wilde met hem en Caleb, was hij niet razend enthousiast. Hij had eigenlijk niets met Caleb en dat gezelschap betekende automatisch problemen. Maar Gus dacht na en vond eigenlijk dat hij zich raar gedroeg. Hij zou juist enthousiast moeten zijn over een feestje. 'Ja, is goed' stemde hij uiteindelijk in. 'En ik zal gezellig zijn, beloofd' lachte hij.       Gus stond op en wilde weglopen, maar de woorden van Vince stopten hem. Hij vroeg of ze nog een lolletje zouden trappen. Daar was Gus eigenlijk helemaal niet voor in, maar opnieuw dacht hij aan zijn status. Daarom lachte hij. 'Waarom ook niet?' en hij liep naar Vince toe.

---

Big girls cry when their hearts are breaking

• Senior • Dancer • Eighteen • Outside, Gym class - Jem • Outfit •

Jem schoot vrij direct na het horen van mijn laatste woorden in de lach, waarbij hij zijn hoofd geamuseerd schudde. Ikzelf vond er echter niet helemaal iets amusants aan; het idee dat ik heuse ongelukken kon veroorzaken stond me niet helemaal aan - al moest ik tevens bekennen dat het best een komisch gezicht zou zijn eens de knuppel tijdens mijn slag over het veld heen zou vliegen. Vermoedelijk zouden mensen dan nog nooit zo hard hebben gerend als ze op dat moment zouden gaan doen. “Maar Jacinta dat gebeurt toch helemaal niet, daarvoor heb je inderdaad de wereldberoemde honkbalster Jem als je coach,” lachte Jem alvorens hij me een knipoog toewerpt. “Uh-huh,” hum ik half, terwijl er zich toch een lach op mijn lippen weet te werken.
      ”Hoewel wereldberoemde, dat zijn grote woorden hè.”
Grinnikend haalde ik mijn schouders quas-nonchalant op als hij hiermee naar mijn eigen woorden van eerder tactvol weet te verwijzen. Hij snapte waar ik op doelde en daar ging het uiteindelijk om. “Maar oké, het is principe is niet erg moeilijk. Je gaat daar staan..” Met een klein gebaar naar een van de plateaus probeert Jem me zo de basisprincipes van het Honkballen uit te leggen; al lag daar voor mij geen probleem, tenslotte wist ik wel wat ik moest doen, maar de manier waarop faalde grandioos. “Slaat de bal en probeert dan zo ver mogelijk te rennen langs de andere dingetjes.”
      Met een halve grijns kijk ik naar mijn beste vriend op en schud lichtjes mijn hoofd als ik door krijg dat ik hier vermoedelijk echt niet onderuit ga komen. “Ik zal inderdaad heel erg hard gaan rennen,” reageer ik en bijt kort op mijn onderlip als mijn donkere kijkers naar het gemaakte veld afglijden. “En ik denk dat beter meteen maar voor iedereen geld.. Heel hard rennen naar veiligheid.” Onbewust borrelt er een grinnik op en schud ik opnieuw mijn donkere lokken heen en weer. “Misschien is het beter als jij het een keer voordoet dan. Je weet wel, als een coach die zijn leerlinge het juiste voorbeeld geeft.”
      Geamuseerd blik ik naar Jem en schenk hem een zoete glimlach als ik mezelf - en de rest van het veld - zo op deze manier nog even veilig tracht te houden. Tegelijkertijd voel ik hoe mijn mobieltje opnieuw in mijn zak trilt en daar het mijn beurt toch nog niet was, kon ik het niet laten vluchtig een kijkje te nemen.

      From: Vince
Ik ga alleen als jij gaat natuurlijk, en ik ga er vanuit dat jij ook gaat
Daarbij ben ik een geboren winnaar, dat zou ik je graag willen laten zien x

      To: Vince
Is dat zo? En wat als ik niet naar het feest ga?
Van mij win je niet, wedden? X

Licht grijnzend verzond ik het berichtje en propte mijn mobiel snel weer terug in mijn zakken, terwijl een glimlach op mijn lippen bleef spelen.

[ bericht aangepast op 17 maart 2017 - 17:46 ]

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Vincenzo Santino Alesi lockers • gus Gus leek mijn advies niet erg te waarderen en leek het er zelf niet mee eens te zijn, je hoefde geen genie te zijn om dat te zien – Augustus gezicht sprak namelijk boekdelen. ‘Ik probeer mijn carrière als quarterback door te zetten,’ sprak de jongeman serieus waardoor ik een lach terug moest houden en om dat te verbergen even op mijn voorhoofd krabde.       ‘Prima,’ mompelde ik en zuchtte zachtjes, het was niet dat ik graag Gus op zat te stangen of. . . Dat was het wel. Die jongen had nog net niet prikkelbaar met een dikke, zwarte viltstift op zijn hoofd geschreven. ‘Ik heb gewoon geen behoefte aan vrouwen nu, is dat zo erg?’ Voordat ik mijn mond kon openen had hij mijn vraag al beantwoord. ‘En geloof me, ik ben niet homo.’ Ik gaf hem lachend een knikje, ‘natuurlijk niet,’ begon ik en richtte mijn blik gefocust op mijn nagels. ‘Dat dacht ik ook zeker niet.’       Ik trok mijn wenkbrauwen op bij het smsje maar besloot zometeen te reageren omdat Gus zijn gedachten op een rijtje had gezet en mee besloot te gaan met Caleb en mij. Ik lachte en gaf hem een vriendschappelijk duwtje, ‘en ik zal gezellig zijn, beloofd,’ voegde Augustus er lachend aan toe. ‘Dat is je geraden vriend,’ sprak ik hem streng toe en wees mijn vinger naar hem. ‘Ik weet zeker dat Caleb het goed gaat vinden, die jongen is zo flexibel als wat,’ loog ik. Ik had geen idee of Caleb het er mee eens ging zijn en uiteindelijk was hij de baas, hij was immers mijn vervoer.       Na ons kleine gesprekje was Gus opgestaan en maakte aanstalten om terug te gaan maar ik had er een stokje voor gestoken door te vragen of hij met mij wat herrie wou schoppen.       Hij leek er even over na te denken maar niet voor lang, Gus lachte; ‘waarom ook niet?’ Ik knikte instemmend en lachte zachtjes terwijl ik de tas van Owen de douche inschoof. Plotseling herinnerde ik me het sms’je en trok mijn telefoon vluchtig uit mijn zak waarna ik iets terug typte. ‘Sorry,’ sprak ik vervolgens tegen Gus en gaf hem een vluchtige blik. ‘Dat ik zo doordrong op dat vrouwen gedoe en zo, je weet vast zelf het best hoe je dat moet doen. . .’ Mijn stemgeluid stierf langzaam af aan het einde van mijn zin en ik leunde tegen de muur van de douches; ‘maar als je advies nodig hebt,’ ik wees even overdreven naar mezelf terwijl ik aankondigend hoestte. ‘Ik weet natuurlijk niet alles – maar wel het meeste,’ voegde ik er schouderophalend aan toe en keek hem breed grijnzend aan. Het was misschien geen officieel, erkend talent maar het was wel mijn talent. Vervolgens knikte ik naar de doucheknop die nog omgedraaid moest worden, 'doe jij het maar, Gus.' To: Jacinta Hmmmm. . . Als jij niet gaat vanavond dan zouden we daarop een initiatief moeten vinden want ik denk niet dat ik jou uit mijn gedachten zou kunnen zetten

[ bericht aangepast op 17 maart 2017 - 19:44 ]

---

Everything is illuminated by the light of our past.

---

---

Zachtjes hijgend weet Caleb een lichte glimlach rondom z’n mondhoeken te laten ontstaan, terwijl hij met beide handen tegen de tribune aan staat te leunen. Zojuist had hij zijn broek en ondergoed op hun juiste plaats getrokken, maar hij vertrouwde zijn benen nog niet voldoende om volledig los te staan.       ‘Wel. . . ik denk dat wij wel kunnen zeggen dat de legende onwaar is. Wij hebben het zojuist gedaan en niemand heeft ons gezien.’       Caleb voelt zijn glimlach nog groter worden door Roxy’s woorden, hij vond het leuk aan haar dat ze in alles een uitdaging zag en daar ook vol voor wilde gaan. Daarnaast had hij zojuist geweldige seks gehad, wat altijd wel was verzekerd met Roxy — maar zojuist had ze zichzelf overtroffen.       ‘En, staat het me?’       Caleb kan niet anders dan zachtjes grinniken bij het zien van zijn petje op Roxy’s paarse, wilde lokken. Het stond haar goed, dat moest hij toegeven. Het maakte haar een stukje rebelser. Het zorgde ervoor dat hij weer zin in haar kreeg. Maar Caleb was geen superheld, hij had ook zijn rust nodig.       ‘Prachtig, Rox. Weet je — houd ‘m.’ Zuchtend trekt Caleb Roxy tegen zich aan, terwijl hij zijn lippen tegen het puntje van haar neus drukt. ‘Kom op. We gaan nog niet naar de les.’ Nadat Caleb Roxy voorzichtig mee heeft getrokken onder de tribune uit, zijn ze naar een stukje gras aan de zijkanten van de sportvelden gelopen. Door de aanwezigheid van bomen en struiken worden ze niet gezien door de leerkrachten, wat perfect was om even bij te komen na heerlijke seks.       ‘Hm — kom hier, babe.’       Caleb ploft gemakkelijk op de grond en leunt met zijn hoofd op één van zijn armen, terwijl hij zijn andere arm uitsteekt naar Roxy. Normaal was hij niet zo van knuffelen na de seks, maar voor Roxy kon hij wel een uitzondering maken.

---

•

---

'Natuurlijk niet,' had Vince geantwoord. Gus wist niet of hij de jongen helemaal geloofde. Hij was praktisch 24/7 bezig met vrouwen, dus waarschijnlijk vond hij het hartstikke vreemd dat Gus dat niet deed. Wellicht dacht de jongen wel dat Gus op mannen viel en dat boeide Gus weinig.       ‘Ik weet zeker dat Caleb het goed gaat vinden, die jongen is zo flexibel als wat,’ zei Vince lachend. Gus trok zijn wenkbrauw op. Daar klopte niets van. Caleb was, in Gus' beleving, helemaal niet zo flexibel. Dat kwam misschien omdat Augustus en hij niet bepaald beste vrienden waren, maar gelukkig was daar Vince als Zwitserland. Gus deed zijn mond open om daar op in te gaan, maar hij besloot dat niet te doen. Hij wilde niet dat Vince zich ongemakkelijk zou voelen omdat Gus commentaar had op Caleb. Hij was immers zo vriendelijk geweest om Gus uit te nodigen voor het feest.       Gus keek toe hoe Vince de tas van Owen de douche inschoof. Acuut voelde Gus een steek van schuld door zijn lichaam heen gaan. Dit was wel het laatste wat hij wilde doen en toch deed hij eraan mee. Hij wilde geen pestkop zijn en toch haalde hij de vervelendste streken uit bij mensen die het niet verdienden. Owen was nooit vervelend geweest tegen Gus en toch liet hij dit toe. Hij kon zichzelf wel wat aan doen, maar hij bleef van buiten erg koel en kalm naar de tas kijken. Hij kreeg het zelfs voor elkaar om te glimlachen naar Vince toen hij omkeek naar Gus.       'Wat ben je een schijnheil,' fluisterde Gus toen Vince aan hem vroeg om het water aan te zetten. Dat bedoelde hij over zichzelf, niet over Vince en gelukkig kon Vince het niet horen. Gus liep naar de douche en liet het water over de tas heen lopen. Zuchtend keerde hij zijn rug naar de spullen en keek voor zich uit.       Op dat moment ging de bel. Gus verbaasde zich erover dat de docent niet was komen kijken waar de twee bleven. Snel greep hij de tas van Owen onder de douche vandaan en zette 'm terug op de plek waar hij eerder had gestaan, zodat het in ieder geval niet duidelijk was dat zij de grap hadden uitgehaald. Gus nam plaats op zijn plek bij zijn kluisje en trok zijn schoenen uit.

---

Big girls cry when their hearts are breaking

---

Big girls cry when their hearts are breaking

18 • SENIOR • BITCH • OUTSIDE • CALEB 'Prachtig, Rox. Weet je — houd 'm.' Ik grijns hem toe en voel zijn lippen tegen mijn neus aan. 'Kom op. We gaan nog niet naar de les.' Hij trekt me weg van de tribunes en ik merk dat mijn benen nog een klein beetje onzeker staan en ik houd me stevig vast aan de sterke Caleb. De les is nog niet afgelopen en Caleb neemt me mee naar een stukje gras naast de sportvelden. Ik plof meteen neer om mijn benen rust te geven en ik glimlach tevreden waarna ik mijn hoofd op zijn arm en schouder leg en mijn ogen dan sluit. De pet valt van mijn haren maar die zal ik straks wel oppakken. Ik houd hem wel, mag Aliz ook leuk toekijken hoe ik de pet van haar vriendje heb. Niet dat het voor mij een soort trofee is, maar dan heb ik tenminste wat leuks voor op mijn hoofd als ik wat op wil zetten.       'Je was toch nooit zo knuffelig?' plaag ik hem en ik geef hem een stootje tegen zijn borst aan, waarna ik mijn lippen kort maar plagend op zijn kaaklijn plaats en me even uitrek. Ik zou het niet erg vinden hier de rest van de schooldag door te brengen. In de pauze heb ik het petje over mijn haren getrokken en zit ik buiten op een grasveldje met mijn eten op mijn schoot. Met mijn gezicht in het zonnetje kan ik hier best van genieten, zeg maar. School hoeft niet voor mij, eten en vrij zijn en seks en drank werkt ook prima. Ik heb geld zat om de dingen te kopen die ik zou willen hebben en ik zou het echt niet erg vinden om nooit meer te hoeven leren. Ik heb het echt niet nodig. Ik vermaak me prima op deze manier. Af en toe naar een lesje en verder zijn de docenten me liever kwijt dan rijk, omdat ik zogenaamd nooit goed meedoe in de les. Natuurlijk vind ik sommige dingen wel leuk, maar die zijn op enkele vingers te tellen.

---

I, Tahani Al-Jamil, shall do my level best to make every event too much.

JACOB 'JAKE' DAMIAN RYDER

Jock, Muziekliefhebber, De kantine, Met Sofia

Fuck, Fuck , Fuck ! Snel had ik in mijn auto gesprongen en reed ik naar school, het was weer iets typisch voor mij om me te overslapen en hierbij wiskunde te missen en de andere vakken die hierna volgde. Gisteren had ik tot in de late uurtjes geprobeerd wat muziek te schrijven al lukte dit niet helemaal goed, ik had namelijk telkens één iemand in mijn hoofd die ik er maar niet uit kreeg en tja ik was ook niet echt de jongen die zoetsappige liefdesliedjes heeft.... Hiermee... Ik bedoelde... Oké ik had misschien een oogje op iemand, al had ik geen idee of zij ook gevoelens had voor mij en dat wrat wel een beetje. Als een vermoeide zombie liep ik door de hang heen, het was blijkbaar net middag geworden. Kort haalde ik een hand door mijn blonde haren en vertoefde me richting de kantine, zoals vaak had ik mijn eigen lunch mee die mijn moeder haast iedere ochtend voor me klaarmaakte. Het was beter en goedkoper dan kantine eten dus kon ik er zeer zekers mee leven. Ik bleek haast één van de eerste te zijn al kreeg ik een mentale klap in mijn gezicht toen ik zag wie er al aan een lunchtafel zat. Sophia, kort twijfelend beet ik op mijn lip - voor als je het nog niet doorhad, ik had al een eindje een boontje voor deze dame, maar zij leek dit niet echt voor mij te hebben. Althans dat veronderstelde ik toch. "Hey , hoe gaat ie,?" vroeg ik haar met een zwak glimlachje als ik me bij haar aan de tafel voegde, ik haalde een flesje cola boven en nam hiervan een slokje. Sophia en ik waren zowieso goede vrienden en ik hoopte ook dat dot zo zou blijven al... Al was er misschien een kans dat ik op het feestje haar zou laten weten wat ik voor haar voelde. "Heb ik wat gemist vandaag?"

[ bericht aangepast op 19 maart 2017 - 21:01 ]

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Vincenzo Santino Alesi lockers • gus Het glimlachje kwam alles behalve geloofwaardig over maar ik nam het voor gelief, het zou mij een worst nemen of Gus dit echt vermaak vond of niet. Ik vond het namelijk prachtig– in tegenstelling tot misschien wel andere. De bel ging echter niet veel later en en Gus had de spullen al onder de douche vandaan getrokken en terug op zijn plek gezet. Alsof hij mijn gedachten kon lezen. ‘Augustus, kom op hé,’ sprak ik terwijl ik terug belandde op het ijskoude bankje en net als hem mijn schoenen uittrok. ‘Owen kan heus wel tegen een grapje, die jongen is dat gewend. Heeft hij het jou ooit kwalijk genomen?’ Ik peuterde aan mijn veters maar was na een goede vijf minuten volledig omgekleed maar dat was ook niet zo moeilijk. Door de lange avond had ik mezelf zo makkelijk mogelijk vanochtend de deur uit laten gaan, een joggingspak. Iets mooiers had ik er niet van kunnen maken, daarbij was ik toen nog té dronken om überhaupt de knoopjes van mijn overhemd te kunnen vinden.       Ik hees mezelf op en blikte op Gus, de kleedkamer was nog aardig leeg maar ik zag de deur al open vliegen– ik was erg blij dat ik mijn tijd hier had besteed in plaats van buiten. ‘Ik zie je vanavond hé, we halen je wel op rond een uurtje of acht, negen.’ Ik knikte toen naar Owen zijn zeiknatte tas, ‘en film zijn reactie even voor me, ik moet zijn gezicht gewoon zien.’ Bij die woorden was ik verdwenen en had mezelf door de drukke groepering heengetrokken richting de kantine, Caleb zou pizza laten bestellen dus ik ging niet eigenwijs doen en mijn eigen eten alvast bestellen. Daarbij, hij had het beloofd– toch had ik er maar weinig vertrouwen in en haalde mijn telefoon tevoorschijn om hem een herinnering te sturen dat zijn beste vriend zat te wachten op hem.       Mijn hand-oog oriëntatie was niet al te goed merkte ik toen ik een harde botsing veroorzaakte waarop mijn telefoon op de grond kletterde. Even staarde ik voor ongeloof naar het mobieltje, ‘porca miseria,’ vloekte ik mompelend in mijn moedertaal voordat ik bukte om hem weer op te pakken. Toen ik me weer recht had gehezen viel mijn blik op het meisje die dit alles had veroorzaakt. Een roodharig meisje die ik vandaag al eerder had gezien maar dan met Sofia– ik vroeg me af waar zij plotseling vandaan was gekomen. ‘Sorry,’ excuseerde ik mijzelf na een trein van gedachtes en ondanks het feit dat mijn telefoon wat krassen had opgevangen mij behoorlijk diep zat probeerde ik kalm te blijven. ‘Je hebt volgens mij niet door dat je tegen mij was aan gelopen en dat je moet kijken waar je loopt, het is maar een tip voor de volgende keer.’ Ik haalde tijdens het praten eens mijn schouders op en keek haar even strak aan. ‘Maar omdat je nieuw bent geef ik je een free-pass en ook omdat je z’n lief koppie hebt.’

---

Everything is illuminated by the light of our past.

---

"Om eerlijk te zijn, ben ik nog nooit geweest hier op Melrose, of ooit eigenlijk. Op Middle School had ik nooit een date, en hier op Melrose is het alleen voor Juniors en Seniors met hun dates." antwoordde Jamie op haar vraag. Kamryn voelde zich schuldig voor het stellen van die vraag, omdat het antwoord van Jamie niet was wat ze verwacht had. Toch leek hij er minder moeite mee te hebben, wat haar geruststelde.       'Anders is juist goed, vind ik.' zei Kamryn opgewekt toen hij vertelde dat de meeste leerlingen hem eerder vermeden.       'Heb je al veel mensen ontmoet?' vroeg Jamie vervolgens. Kamryn dacht kort na. 'Niet echt,' antwoordde ze. 'Eigenlijk alleen jou en Jem, maar tot nu is dat genoeg voor me,' zei ze lachend. Jem was erg aardig tegen haar geweest en Jamie had haar zich erg welkom laten voelen, dus daar was ze hem zeker dankbaar voor. Op dat moment ging de bel.       'Dus, ik zie je straks voor de lunch?' vroeg ze aan Jamie terwijl ze haar spullen in haar tas stopte. Omdat het eigenlijk niet echt een vraag was, maar eerder een bevestiging van hun afspraak, wachtte ze niet op antwoord omdat hij op die manier niet meer af kon zeggen. Zodra het kon verliet ze het lokaal om snel naar haar andere les te gaan.       Toen ook die les voorbij was, wandelde Kamryn snel naar haar kluisje toe om er wat boeken in achter te laten. Ze legde wat schriften weg en stond op het punt om haar kluisje te sluiten, toen er iemand hard tegen haar op botste. Ze hoorde hoe iets op de grond viel. Met een gezicht als onweer draaide Kamryn zich om naar degene die bijna haar rug brak. Een getatoeëerde jongen stond voor haar neus. Ze hoorde hem iets mompelen, maar ze kon er niet uit opmaken wat hij zei. Normaal gesproken zou ze hem meteen van top tot teen bekijken, maar ze bleef hem strak aankijken met een kwaad gezicht.       ‘Je hebt volgens mij niet door dat je tegen mij was aan gelopen en dat je moet kijken waar je loopt, het is maar een tip voor de volgende keer.’ Kamryn moest moeite doen om haar mond niet open te laten vallen door de rare opmerking van de jongen. Ze kruiste haar armen voor zich en leunde wat meer op haar rechterbeen. ‘Maar omdat je nieuw bent geef ik je een free-pass en ook omdat je z’n lief koppie hebt.’ sprak hij verder.       'Die praatjes mogen misschien werken bij het gemiddelde meisje hier op school, maar voor de duidelijkheid-' zei ze giftig terwijl ze hem nog steeds strak aankeek. 'Jij liep tegen mij aan en als je niet heel snel die grijns van je gezicht af haalt, zorg ik ervoor dat je geschorst wordt wegens intimidatie of-' Dit keer bekeek ze hem wel van top tot teen en ze bleef hangen bij zijn broek. 'Of wegens slechte kledingkeuze,' voegde ze daar op een snerende toon aan toe.       Ze gooide haar kluisje dicht. 'En als je het niet erg vindt, ik heb een afspraak.'

---

Big girls cry when their hearts are breaking

Lucas 'Luke' Isaac Hughes “I seek to cure what's deep inside, frightened of this thing that I've become.” ‘Als je graag mensen kijkt, is dit de perfecte plek. Al zullen ze je waarschijnlijk wel een grote creep vinden wanneer ze weten dat je naar hen kijkt vanuit een boom, wat mij dus eigenlijk een creep maakt, maar sssht.’ Ik trok een spottende wenkbrauw naar haar op.       ‘Het is dat ik je langer ken dan vandaag, anders had ik je een enorme creep genoemd,’ zei ik grinnikend.       ‘En, net als jouw mooie plekje is het ideaal wanneer je wat rust wilt. Behalve in de zomer, dan is het park vol met gillende kinderen, dus tenzij je daarvan houdt, raad ik het niet aan.’ Ik grinnikte en knikte. Gillende kinderen waren inderdaad niet erg rustgevend. ‘Over dat rijden trouwens, als je het niet wilt doen of als je er niet bij op je gemak voelt, dan hoef je het echt niet te doen. En ik zou je er ook voor betalen, want gas is niet gratis. Ik heb een ontzettende hekel aan rijden en ik word er... nerveus van. En het klinkt superlullig en egoïstisch, maar ik laat eigenlijk het liefst anderen rijden.’ Ik maakte een wegwerp gebaar.       ‘Zit er niet zo over in Aliz, ik doe het graag en laat de benzine enzo maar zitten, het is niet alsof het een mijl op zeven is van jouw huis naar school.’ Ik keek haar geruststellend aan. Eenmaal terug op school keek ik om me heen. Het leek erop dat de pauze was begonnen, gezien er een hoop leerlingen buiten in het zonnetje zaten – of heel Melrose had besloten te gaan spelen, maar dat leek me niet heel waarschijnlijk. Verderop zag ik Roxy zitten – haar lila-blauwe lokken staken sterk af tegen het groene gras waar ze in zat. Ik stapte op haar af en plofte naast haar neer in het gras.       ‘Calebs pet gestolen, zie ik?’ zei ik grijnzend en stak een sigaret op. ‘Wil je er ook eentje?’ 18 • Senior • Bad News/Troublemaker • Park > Grassfield • Aliz > Roxy

---

I just caught the wave in your eyes

Sofia Maria Edwards with jacob • canteen Ik was te laat voor gym, althans te laat– de les was afgelopen toen ik aan kwam sjokken. Jem en mijn bloedeigen nichtje hadden me verlaten om naar de les te gaan maar ik met mijn ochtendhumeur had geen zin om rondjes te gaan rennen voor een leraar met een midlife crisis. Dit resulteerde erin dat ik gelijk weer door kon naar de pauze en daar had ik eigenlijk wel zin in, ik barstte van de honger en nam dan ook een sprint naar de kantine waar ik een groot stuk pizza kreeg voor al het kleingeld wat ik in mijn portemonnee had gevonden.       Omdat ik nog niemand zag waarmee ik een praatje kon maken belandde ik alleen aan de kantinetafel, zelfs Kamryn had ik nog niet gezien en ik was best nieuwsgierig hoe ze het had gedaan bij Engels. Ergens maakte ik me best zorgen over dat kind maar wist ook dat ze zichzelf makkelijk kon redden. Ik schrok overigens aardig op toen Jacob bij mij aan de tafel schoof, met een zwak glimlachje begroette hij mij en vroeg hoe het ging. Ik glimlachte vriendelijk terug met een kort knikje zijn kant op terwijl ik mijn pizza zo goed als mogelijk probeerde door te slikken. ‘Goed,’ mompelde ik met mijn mond nog vol. ‘Wacht even,’ voegde ik er aan toe terwijl ik met mijn handen wapperde om op magische manier mijn pizza sneller te doen laten verdwijnen.       ‘Heb ik wat gemist vandaag?’ Vroeg hij uiteindelijk terwijl hij een flesje cola vanonder de tafel haalde en ik glimlachte, terwijl ik mijn schouders ophaalde. Mijn haar schoof ik wat opzij en keek even rond, ‘niet veel. Ik weet niet of je het al wist maar mijn nicht heeft haar eerste schooldag al vandaag.’ Ik staarde even naar de jongen voor mij, hij was erg aantrekkelijk maar dat wist hij zelf vast ook wel– hij was immers een jock en die hadden hun handen vol met de attentie van alle vrouwen hier.       ‘Voor de rest heb je niks gemist, heb ik nog wat gemist? En wat hoorde ik nou, is er een feestje en heb je mij nog niet uitgenodigd?’ Ik lachte quasi-beledigd en ik hoopte dat Jacob ook wist dat het een grapje was. ‘We gaan wel samen toch?’ Voegde ik er aan toe terwijl ik op mijn onderlip beet. Vervolgens keek ik naar zijn lunch en schudde mijn hoofd, ik schoof het laatste stukje pizza naar hem toe; 'wees niet z'n healthfreak en neem maar een hapje van mij. Ik weet tenminste wat goed is. Daarbij, van pizza word je groot en sterk en dat heb jij als jock wel nodig lijkt me.' Ik gaf hem een speelse knipoog en leunde mijn beide ellebogen op de tafel, hopend dat hij de pizza zou aannemen en er van zou genieten ook.

---

Everything is illuminated by the light of our past.

18 • SENIOR • BITCH • OUTSIDE • LUKE Ik eet van mijn broodje en ik sluit mijn ogen als de zon recht in mijn ogen schijnt en meteen draai ik een beetje weg van de zon, zodat ik tenminste weer normaal kan kijken. Verveeld kijk ik om me heen en ik kijk of ik bekenden zie, maar tot nu toe ik vrijwel alleen maar juniors of saaie seniors.       'Calebs pet gestolen, zie ik?' hoor ik ineens naast me en ik kijk op. Luke komt bij me op het gras zitten en ik grijns breed als ik hem zie. Hij steekt een sigaret op en ik neem er eentje dankbaar aan. Mijn sigaretten liggen in mijn kluisje en ik ben te lui om op te staan, dus dit is een aangename verrassing.       'Ja, hij was vrijgevig vanmorgen,' grijns ik net zo breed naar de jongen en ik neem een hijs van de sigaret die nu losjes tussen mijn vingers steekt. Het is goed om gewoon even lekker te roken. Goed, ik heb de binnenkant van de leslokalen nog niet gezien vandaag, maar aan pauze was ik zeker toe. 'En wat heb jij op deze maandagmorgen uitgespookt?' vraag ik hem dan. 'Braaf naar de les gegaan? Je vermaakt met wiskunde?' Ik denk kort terug aan mijn begin van de ochtend en wederom krijg ik een grijns rond mijn lippen. Ja, mijn ochtend met Caleb was prima. Daarna hebben we nog een hele tijd op het gras gelegen om bij te komen en hebben we samen gerookt. Pas vlak voor de pauze zijn we weer in beweging gekomen omdat iedereen ons natuurlijk ontzettend miste. En ik had honger. Van seks krijg ik altijd honger, zeg maar. Ik heb altijd honger, dat is denk ik een betere omschrijving; van seks krijg ik gewoon meer honger.

---

I, Tahani Al-Jamil, shall do my level best to make every event too much.