• Lothar schreef:
    Personages
    Alienna Roderiquez – Natas
    Angel Wings – Alicia
    Bertha “Izzy” van Zalen-Gotha – Alicia
    Bobbi Hoekstra - Natas
    Cecila Roderiquez – Marjanne
    Christina Blender - Marieke
    Cyrith Evans – Natas
    Daan Leeuwens
    Donna Jo “DJ” Gates – Rosanne
    Ellie de Vries - Rosanne
    Elsa Leeuwens – Marieke
    Flynn Aegean – Alicia
    Gail Lommers - Rosanne
    Helen Beekman - Rosanne
    Ilse Keuring – Marjanne
    James van Eck - Natas
    Jan "Slater " Roodenburg - Natas
    Jasper Gates - Natas
    Jelle Wings – Alicia
    Johan Leeuwens – Marjanne
    Joshua MontClaire – Marjanne
    Lee Broadsword – Natas
    Lotte Berkman - Natas
    Marije Leeuwens – Marjanne
    Mozart “Mosh” de Waal
    Natalee Birchmeier – Alicia
    Noa MontClaire – Alicia
    Racquel Huize - Marjanne
    Raine Ramp - Rosannne
    Roxy de Groot – Marjanne
    Sterre “Starr” Berkman - Natas
    Tommie Roodenburg - Natas
    Yenthe Huize - Marjanne


    Topic 1
    Topic 2
    Topic 3

    [ bericht aangepast op 22 april 2017 - 15:46 ]


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    BIossoms schreef:
    Kan ik me misschien hier nog bij voegen want deel 8 komt nogal intimiderend over haha als je snapt wat ik bedoel en ik weet niet hoe diep het verhaal is en hoe en wat en sorry als ik hierbij jullie verhaal beetje verpest met dit bericht

    Hee! We schrijven al heel lang met deze personages, elk deel is een ander vakantiejaar.
    Nu speelt het zich wel af op een camping en kunnen er altijd nieuwe personages komen (er zijn dit jaar ook nieuwe personages bijgekomen) en dan is het op zich wel natuurlijk als ze niet weten wat er allemaal gebeurd is en er blanco in stappen. Maar het vraagt denk ik wel wat van jou als schrijver om alle personages uit elkaar te houden, want dat zijn er best wel veel. Ik denk dat je dan wel moet proberen om regelmatig te posten, anders raak je volgens mij de draad kwijt. Maar je bent in principe welkom om mee te doen, mijn ervaring is alleen wel dat de meesten die het geprobeerd hebben afhaken, maar dat is maar net hoe graag je in het verhaal wilt komen. Ik heb zelf ook weleens meegedaan aan een verhaal waar anderen al heel lang aan schreven en uiteindelijk leer je de personages wel kennen, maar het vraagt dus wel wat van je. Maar dit zal - gezien we al zo veel delen hebben - geen verhaal zijn dat snel vastloopt. (:


    Every villain is a hero in his own mind.

    Ringwraith schreef:
    (...)
    Hee! We schrijven al heel lang met deze personages, elk deel is een ander vakantiejaar.
    Nu speelt het zich wel af op een camping en kunnen er altijd nieuwe personages komen (er zijn dit jaar ook nieuwe personages bijgekomen) en dan is het op zich wel natuurlijk als ze niet weten wat er allemaal gebeurd is en er blanco in stappen. Maar het vraagt denk ik wel wat van jou als schrijver om alle personages uit elkaar te houden, want dat zijn er best wel veel. Ik denk dat je dan wel moet proberen om regelmatig te posten, anders raak je volgens mij de draad kwijt. Maar je bent in principe welkom om mee te doen, mijn ervaring is alleen wel dat de meesten die het geprobeerd hebben afhaken, maar dat is maar net hoe graag je in het verhaal wilt komen. Ik heb zelf ook weleens meegedaan aan een verhaal waar anderen al heel lang aan schreven en uiteindelijk leer je de personages wel kennen, maar het vraagt dus wel wat van je. Maar dit zal - gezien we al zo veel delen hebben - geen verhaal zijn dat snel vastloopt. (:


    Het lijkt me in ieder geval super leuk om te proberen en ik heb er zeker zin in, maar de verhaallijn is mij nog wat onduidelijk— is het een groep vrienden of onbekende? Maar voor de rest lijkt me zeer tof


    Everything is illuminated by the light of our past.

    BIossoms schreef:
    (...)

    Het lijkt me in ieder geval super leuk om te proberen en ik heb er zeker zin in, maar de verhaallijn is mij nog wat onduidelijk— is het een groep vrienden of onbekende? Maar voor de rest lijkt me zeer tof


    Het zijn voornamelijk personages die wel al een keer eerder samen met elkaar op vakantie zijn gegaan. Het is een beetje ingewikkeld om alles uit te leggen - het is al deel 8, dus in de loop van de jaren is er superveel gebeurd - maar de vriendengroep heeft één "kern" waar we in het eerste deel mee zijn begonnen, die heel erg uitgebreid is. Inmiddels is de vriendengroep niet meer zo hecht en er zijn ook een hoop nieuwe personages bijgekomen, dus ik denk dat het wel gaat lukken om je erin te krijgen! Wel misschien handig als je probeert alle stukken te lezen (niet vanaf het begin, hoor, maar vanaf nu), en als je dan iets niet begrijpt (wat waarschijnlijk wel gaat gebeuren, haha), dan zou je dat gewoon kunnen vragen!


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Catan schreef:
    (...)

    Het zijn voornamelijk personages die wel al een keer eerder samen met elkaar op vakantie zijn gegaan. Het is een beetje ingewikkeld om alles uit te leggen - het is al deel 8, dus in de loop van de jaren is er superveel gebeurd - maar de vriendengroep heeft één "kern" waar we in het eerste deel mee zijn begonnen, die heel erg uitgebreid is. Inmiddels is de vriendengroep niet meer zo hecht en er zijn ook een hoop nieuwe personages bijgekomen, dus ik denk dat het wel gaat lukken om je erin te krijgen! Wel misschien handig als je probeert alle stukken te lezen (niet vanaf het begin, hoor, maar vanaf nu), en als je dan iets niet begrijpt (wat waarschijnlijk wel gaat gebeuren, haha), dan zou je dat gewoon kunnen vragen!


    Ah haha ik snap 'm wel een beetje hoor! Heb al beetje zitten lezen en natuurlijk ken ik alle personages nog niet maar ben wel erg benieuwd :Y)

    Voor de rest maken de lengte van de posts niet veel uit toch en hoe zit het met maken van personage? Sorry dat ik zoveel vragen stel hoor; als ik het doe dan wil ik het iig goed doen hahahaha


    Everything is illuminated by the light of our past.

    BIossoms schreef:
    (...)

    Ah haha ik snap 'm wel een beetje hoor! Heb al beetje zitten lezen en natuurlijk ken ik alle personages nog niet maar ben wel erg benieuwd :Y)

    Voor de rest maken de lengte van de posts niet veel uit toch en hoe zit het met maken van personage? Sorry dat ik zoveel vragen stel hoor; als ik het doe dan wil ik het iig goed doen hahahaha


    Daarvoor hebben we eigenlijk alleen een rollenstory. Deze, JC8 Daarvan kan Catan je co auteur van maken en dakan je het hoofdstuk wel toevoegen en tot dan wel vast je rol maken en meedoen :)


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    Zaldrizes schreef:
    (...)

    Daarvoor hebben we eigenlijk alleen een rollenstory. Deze, JC8 Daarvan kan Catan je co auteur van maken en dakan je het hoofdstuk wel toevoegen en tot dan wel vast je rol maken en meedoen :)


    Dat is gedaan! Misschien handig om een overleg/vragen-topic aan te maken? Wel praktischer dan alles hier bespreken.

    Overlegtopic


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Zaldrizes schreef:
    Flynn schudde zijn hoofd. 'Het is niet die ruzie geweest. Al onze relaties zijn veranderd.' Zo ook die van hem en Angel. Het gevoel dat hij had nadat bleek dat ze na hun eerste vakantie bij elkaar waren gebleven, een gevoel van triomf en verrukking over wat hem was overkomen, was al jaren weg. Dat was overgegaan in iets volwasseners en uiteindelijk had hij zeker geweten dat ze samen oud zouden worden. Tot op het moment dat ze plotseling verdwenen was, twee jaar geleden, had hij dat zeker gedacht en pas daarna was hij in een draaikolk aan gevoelens beland die uiteenliepen tussen de doodsangst om haar kwijt te raken en het gevoel van een lege machteloosheid waarin hij niet meer wist of hij nog wel iets voelde voor de Angel met wie hij vandaag de dag zijn leven probeerde te delen. Flynn kwam overeind en stak zijn hand naar Lotte uit. Hij was alweer een stuk nuchterder na dit gesprek in de frisse buitenlucht en dat maakte dat ook de zorgen weer gemakkelijker in zijn hoofd konden binnendringen.
    'Ik denk dat je al een ongelofelijke hoeveelheid geduld hebt opgebracht,' zei hij. Hij glimlachte flauwtjes. 'Cyrith was al nooit de makkelijkste.' En dat zou hij ook zeker niet meer worden, bedacht Flynn droevig. Het was alleen niet zijn bedoeling om Lotte een nog rotter gevoel te bezorgen, dus daarom zei hij dat niet. Hij begreep dat ze een hart onder de riem wel kon gebruiken, maar hij had ook eerlijk tegen haar willen zijn. Daar zou ze op den duur meer aan hebben.
    'Wil je weer naar binnen? DJ en Starr hebben immers niet voor niets hun best gedaan.'


    ‘Ja, laten we weer teruggaan.’ Ze moesten hier niet te lang in blijven hangen. DJ en Starr hadden onwijs hun best gedaan om hier een mooie avond van te maken. Hun zorgen omtrent Cyrith en Angel zouden er morgen ook nog zijn. Lotte was blij dat ze naar hem toe was gegaan en dat ze even hun hart hadden kunnen luchten, maar nu wilde ze inderdaad ook gewoon genieten. Dat was ten slotte de reden dat ze op vakantie was gegaan. ‘Kom, ik trakteer je op een drankje. Dat kunnen we best gebruiken.’ Ze bestelde iets sterks voor zichzelf en keek Flynn vragend aan. Hij mocht zich vanavond ook best laten gaan en weer een beetje zichzelf worden.

    [ bericht aangepast op 8 mei 2017 - 20:17 ]


    Every villain is a hero in his own mind.

    Cordeliae schreef:
    DJ, die Angel had zien zwaaien voordat Gary zich zo aan haar had opgedrongen, was haar even kwijt nadat ze Gary had geholpen naar het podium. Het publiek was nogal uitzinnig geworden toen hij zijn act deed - waarschijnlijk omdat het ook gewoon een goed nummer was - en ze legde haar handen even tegen haar buik. Ze was van het podium af, maar voelde desondanks nog steeds zenuwen in haar buik. Ergens was ze wel een beetje trots op zichzelf dat ze het had aangedurfd om Gary aan te kondigen. Starr had het niet kunnen doen, omdat Gary haar daar ten eerste geen gelegenheid voor had gegeven en ten tweede omdat ze nogal innig verstrengeld met Raine op de dansvloer stond. DJ herkende in de plotselinge drukte even niemand van haar vrienden en besloot even naar buiten te gaan om Jasper op te zoeken. Ze wilde weten hoe het met hem ging en of hij nog steeds pijn had in zijn been. Het zat haar niet lekker dat ze hier was gebleven terwijl hij pijn had, en wilde daarom nu weten hoe het ging. Ze snoof even dankbaar de koele buitenlucht in. Ze was al halverwege het kampeerveld toen ze plotseling iets hoorde. Een beetje onzeker keek ze om. Had ze het zich verbeeld? De muziek was nogal luid... Dat was het vast geweest. Ze verstijfde toen ze het plotseling weer hoorde. Het klonk nogal gedempt, maar was toch onmiskenbaar te horen. Ze draaide zich langzaam om en liep een klein stukje terug. Werd er iemand lastiggevallen? Ze bedacht zich dat ze totaal weerloos was en liep nog een paar stappen dichterbij. Het was zeker niet iemand die lastig werd gevallen. DJ merkte nauwelijks wie het waren, ze hoorde alleen nog maar de geluiden. De paniek sloeg haar om het hart en ze zette haastig een paar stappen achteruit. Ze hoorde de man zachtjes grommen en hijgen en de vrouw volgde.
    Ze bleef staan, alsof ze versteend was, haar benen verlamd. Alle kleur trok weg uit haar gezicht. 'Nee, ga weg,' fluisterde ze zachtjes tegen zichzelf. 'Ga weg.' Ze vond het gevoel in haar benen terug en rende weg, zo hard als ze kon, naar de toiletblokken van het kampeerveld. Er was gelukkig niemand en DJ draaide het kraantje open. Ze liet het koude water over haar handen en polsen stromen en merkte nauwelijks dat haar handen vreselijk trilden. Ze probeerde de geluiden van het stel uit haar hoofd te verdringen, maar nieuwe beelden gleden net als in haar nachtmerries aan haar geestesoog aan haar voorbij. Ze hoorde de jongen die zich aan haar had vergrepen en het gejammer en gegil van de andere meisjes in de donkere ruïne. De geluiden van de andere jongens, gevoelloos. Gewetenloos. DJ kneep haar ogen dicht en drukte haar handen tegen haar oren, maar de geluiden gingen niet weg. De herinneringen ging nooit weg, hoe hard ze ook haar best deed. DJ bleef met trillende handen en benen boven de wasbak geleund staan en voelde iets warms over haar wangen naar beneden glijden. Ze werd niet rustiger door het stromende water en sloot zichzelf op in een van de wc-hokjes. Ze voelde zich misselijk en zelfs weer vies. Alsof het DNA van de jongen nog steeds aan haar vastgekleefd zat en niet meer weg te spoelen was. Haar handen bleven onophoudelijk trillen toen ze ze tegen haar ogen aan drukte en niets anders in haar hoofd hoorde dan de jongen die voor eens en altijd haar onschuld, eigenwaarde en haar maagdelijkheid had afgenomen.


    Er stond een ongelofelijk lange rij voor de toiletten. Alienna gaf zichzelf een standje omdat ze veel te lang had gewacht. Ze had zich moeilijk van Jelle los kunnen maken, eigenlijk dansten ze bijna nooit samen. Hooguit op vakantie. Ik ga wel bij de toiletten op het kampeerveld kijken. Daar is het vast minder druk. Ze had te hoge nood om Jelle te vertellen waar ze naartoe ging en wrong zich langs alle zwetende lichamen heen naar buiten.
    Alienna had er spijt van dat ze haar jasje naar de garderobe had gebracht, want het was best fris buiten. Ze liep gehaast langs wat zoenende stelletjes en bereikte na een paar minuten het toiletblok van hun kampeerveld. Gelukkig, daar was het inderdaad rustig. Het was nog net geen middernacht, dus er waren er maar weinig die al gingen slapen.

    Opgelucht verliet ze even later het toilet hoekje. Voor de spiegel plukte ze aan haar haren totdat het weer zo zat als het moest. Ze wilde net weglopen toen ze een zacht gesnik hoorde. Aarzelend bleef ze staan. Ze kreeg het niet over haar hart om weg te lopen en te doen alsof ze niets gehoord had, maar ze durfde er ook niet zomaar een opmerking over te maken zonder dat ze die persoon kon zien.


    Every villain is a hero in his own mind.

    DJ had haar handen zachtjes tegen haar oren gedrukt, om geluiden buiten proberen te sluiten. Het lukte niet echt. Ze was er nog niet in geslaagd zichzelf weer bijeen te rapen. De paniek was opgekomen als een plotselinge nachtmerrie en de nasleep daarvan was al net zo erg. DJ schrok zich wild toen ze plotseling een wc hoorde die door werd getrokken. Ze haalde haar handen weg en veegde met haar hand langs haar ogen. Ze hoorde geen voetstappen die wegliepen. Of had ze dat niet gehoord en was ze nog steeds alleen? Ze kwam voorzichtig overeind. Ze trilde nog steeds. Bleef de stemmen en geluiden maar horen in haar hoofd. De deur van haar wc hokje ging zachtjes knarsend open toen DJ hem van het slot haalde en ze schrok toen ze Alienna zag staan. Ze trok vlug de deur weer dicht en sloot even haar ogen. Ze wilde niet dat iemand haar zo zou zien.
    'Sorry,' mompelde ze uiteindelijk, met de deur nog steeds gesloten, doch niet op slot. 'Ik had niet verwacht dat er nog iemand zou zijn. Ik dacht dat ik alleen was.' Ze kende Alienna niet goed, hoewel ze haar wel verscheidene keren had gezien.

    [ bericht aangepast op 9 mei 2017 - 16:45 ]


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    Hoe kan ik er als beste instappen en er is nu een feest aan de gang als ik het goed las toch? Misschien kan hij met een bepaald groepje vrienden zijn gekomen of zoiets?


    Everything is illuminated by the light of our past.

    BIossoms schreef:
    Hoe kan ik er als beste instappen en er is nu een feest aan de gang als ik het goed las toch? Misschien kan hij met een bepaald groepje vrienden zijn gekomen of zoiets?

    Ja hij kan gewoon vanmiddag gekomen zijn en nu op het feest zijn :)


    Every villain is a hero in his own mind.

    Oh en check ff je pb ^^


    Every villain is a hero in his own mind.

    Sam was veel later aangekomen dan zijn vrienden maar op zich maakte het hem niet zo heel veel uit, als het feest nog maar aan de gang was. Het had hem namelijk even geduurd om de tent op te zetten, zeker toen het daglicht was verdwenen en hij niet meer wist waar de pinnen moesten worden ingestoken en hij maar wat aan het goochelen was.

    Het feest was gelukkig nog aardig druk en Sam had zijn zinnen gezet op de bar waar hij na een paar shotjes een glas bier had besteld en zo langzaam aan wat meer zelfvertrouwen kreeg. Hij zou graag de eerste nacht een meisje meenemen naar zijn tent maar of dat zou lukken was een ander verhaal– Sam besloot na een tijdje wat rondgelopen te hebben toch maar wat frisse lucht te happen en had buiten een sigaret tussen zijn lippen gestopt. Hij slaakte een zucht en leunde tegen de muur omdat hij niet erg stabiel meer was. Nadat hij zijn sigaret uit had getrapt verliet de jongen de buitenlucht en liep het gevulde– haast claustrofobisch makende– feest weer binnen.
    Al snel verloor hij zijn evenwicht nadat hij met zijn volle gewicht tegen iemand op liep en zijn biertje er voor de helft over heen schoot. Hij vloekte zachtjes en stapte haast automatisch wat naar achter.

    [ bericht aangepast op 10 mei 2017 - 13:14 ]


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Ringwraith schreef:
    (...)
    Een tintelend gevoel trok hem heen. Gaat het echt zo makkelijk? Bij concerten was hij dat wel gewend, maar tijdens zijn vakanties had hij andere ervaringen gehad Al was hij toen ook nog niet zo into de onenightstands geweest. Omdat zijn condooms in zijn tent lagen en hij er niet over piekerde om het onveilig te doen, nam hij haar mee naar zijn tent. Zonder haar hand los te laten, ritste hij de tent open.


    Het ging allemaal zo soepel en makkelijk, dat Ilse geen moment in haar om had laten gaan dat er een moment zou komen waarop hij haar zou herkennen. Toen hij echter probeerde haar masker van haar gezicht te halen, ging er een vlaag van paniek door haar lichaam en duwde ze zijn handen weg. In het weinige licht dat door de tentdoeken heen scheen, zag ze verbazing op zijn gezicht, en om hem af te leiden, drukte ze snel haar lippen weer op de zijne. Hij leek daar genoegen mee te nemen en langzaam gleed ze weer achterover, waardoor ze op haar rug lag en hij boven haar hing. Ging ze dit echt doen? Ja, het was vertrouwd en het voelde aan de ene kant goed, maar nu het steeds dichterbij kwam dat hij haar ware identiteit zou ontdekken, begonnen haar zenuwen ook te groeien. Ze had flink wat drankjes achterover gegooid en wist dat ze hier morgen spijt van zou krijgen, maar dat waren zorgen voor later - maar wat als Mosh straks ontdekte wie ze werkelijk was? Ze wist dat hij dan onmiddellijk spijt zou hebben en dat hij misschien wel helemaal niks meer van haar wilde weten. En zodra ze dat masker niet meer had, was ze weer zichzelf: de littekens op haar wang zouden haar direct verraden. Maar ze wilde niet zichzelf zijn. Ze wilde even niet de moeder zijn van een klein meisje, ze wilde even niet zowel lichamelijke als geestelijke littekens hebben; ze wilde de onbekende, zorgeloze vrouw zijn waarvan Mosh dacht dat ze die was. Het masker moest opblijven. Vanavond was ze even niet zichzelf.
    Terwijl ze hem bleef kussen, trok ze zijn jasje uit, en ook zijn shirt verdween van zijn lichaam. Ze liet haar handen over zijn torso glijden en genoot van de aanrakingen. Nog steeds had hij een bepaalde aantrekkingskracht op haar die ze niet vaker gevoeld had. Ze wilde hem. En zolang hij niet wist wie zij was, wilde hij haar ook.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Ringwraith schreef:
    (...)

    ‘Ja, laten we weer teruggaan.’ Ze moesten hier niet te lang in blijven hangen. DJ en Starr hadden onwijs hun best gedaan om hier een mooie avond van te maken. Hun zorgen omtrent Cyrith en Angel zouden er morgen ook nog zijn. Lotte was blij dat ze naar hem toe was gegaan en dat ze even hun hart hadden kunnen luchten, maar nu wilde ze inderdaad ook gewoon genieten. Dat was ten slotte de reden dat ze op vakantie was gegaan. ‘Kom, ik trakteer je op een drankje. Dat kunnen we best gebruiken.’ Ze bestelde iets sterks voor zichzelf en keek Flynn vragend aan. Hij mocht zich vanavond ook best laten gaan en weer een beetje zichzelf worden.


    Flynn hield even in en dacht na. Hij had naar Angel willen gaan, maar ze had niet op hem gewacht en in deze drukte kon hij haar nooit vinden. Nou ja, hij zou haar in ieder geval in de tent zien vannacht. Hij koos hetzelfde drankje als Lotte, omdat het gesprek hem op een bepaalde manier toch wat melancholischer had gedaan, alsof hij onbewust weer op zijn taak als verzorger voor Angel werd gewezen. Terwijl dat helemaal niet zijn taak was.
    Hij streek door zijn haar zoals Flynn Ryder gedaan zou kunnen hebben en glimlachte Lotte toe toen ze proostten. Voor nu zouden ze even genieten en daarna kwamen de zorgen wel weer, dacht hij terwijl hij een slok nam.


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes