Het autisme topic || 1 - Stamcafé

---

[ bericht aangepast op 27 nov 2017 - 19:38 ]

Leliana schreef:
Is er iemand die mij wat meer kan vertellen over pdd-nos? Wat het inhoud, wat er in de praktijk voor mensen met pdd-nos anders gaat, hoe er rekening mee te houdeb, die ander te helpen als het kan etc? Ik heb het wel opgezocht op internet maar ik vind het allemaal best onduidelijk. Ik heb het zelf niet, maar probeer me er een beetje in, in te leven omdat iemand in mijn omgeving het heeft. (:

Ik heb pddnos, een lichte vorm, maar je mag me altijd dingen vragen (:

---

26 - 02 - '16

Jure schreef:
@Leliana, mijn zwager heeft PDD NOS, maar ik weet niet precies welk deel van hem "zijn PDD NOS" is en welk deel "hijzelf". Ik weet in elk geval dat hij zijn autisme erg ontkent en dat alles in de wereld maar om hem moet draaien. Hij maakt nooit iets af (hij solliciteert, maar haakt af; hij begint aan een opleiding, maar haakt af etc.) en maakt altijd van een mug een olifant. Daar komen nog een eetstoornis en narcolepsie bij (al vraag ik me af of dat niet meer tussen zijn oren zit).

@Eggsy, ik heb een tijd geleden een lijstje gemaakt met mijn belangrijkste klachten. Misschien heb je daar wat aan. KLIK

Wat mij vooral opvalt is dat inderdaad veel om hem draait, hij zijn aandacht niet bij dat van een ander kan houden. Hij uberhaupt regelmatig 'geen zin' heeft in dingen van anderen (ook leuke dingen). Hij snel boos is of zich snel aangevallen voelt. Hij zegt dan dat hij van zichzelf ook weet dat hij dan doordraaft in boos zijn en gelijk halen maar dat hij het niet kan stoppen. Volgens mij heeft hij overigens niet door dat hij veel om zichzelf laat draaien. Lastig soms. Maarja weet dus ook niet wat gewoon hem is en wat bij de PDD-NOS hoort. Hij wil zelf wel heel graag verbeteren, hij weet ook dat dingen fout gaan.

[ bericht aangepast op 10 aug 2017 - 9:59 ]

---

The truth is out there.

Leliana schreef:
(...)

Wat mij vooral opvalt is dat inderdaad veel om hem draait, hij zijn aandacht niet bij dat van een ander kan houden. Hij uberhaupt regelmatig 'geen zin' heeft in dingen van anderen (ook leuke dingen). Hij snel boos is of zich snel aangevallen voelt. Hij zegt dan dat hij van zichzelf ook weet dat hij dan doordraaft in boos zijn en gelijk halen maar dat hij het niet kan stoppen. Volgens mij heeft hij overigens niet door dat hij veel om zichzelf laat draaien. Lastig soms.

Dat heeft mijn zwager ook ja! Als wij het dan niet met hem eens zijn op een bepaald punt, denkt hij dat we met z'n allen tegen hem zijn en dat we hem bewust in een hoekje drijven. Like, doe niet zo paranoïa.
Het probleem is alleen, we krijgen het er niet meer uit. Hij zal nooit echt verbeteren, dus het is roeien met de riemen die we hebben.

---

oi, suzy

Jure schreef:
@Eggsy, ik heb een tijd geleden een lijstje gemaakt met mijn belangrijkste klachten. Misschien heb je daar wat aan. KLIK

Wat een handig lijstje! Van sommige dingen wist ik dus niet dat mensen met autisme daar last van zouden kunnen hebben.
Ik merk inderdaad ook bij het broertje van mijn vriend dat je hem soms lekker zijn eigen gang moet laten gaan. Alleen in een kamer met een laptop voor zijn neus maakt hem volgens mij het gelukkigst.

---

"If you're gonna say that you've always been secretly gay for me, everyone always just kind of assumed it."

Eggsy schreef:
(...)
Wat een handig lijstje! Van sommige dingen wist ik dus niet dat mensen met autisme daar last van zouden kunnen hebben.
Ik merk inderdaad ook bij het broertje van mijn vriend dat je hem soms lekker zijn eigen gang moet laten gaan. Alleen in een kamer met een laptop voor zijn neus maakt hem volgens mij het gelukkigst.

Inderdaad, gewoon lekker alleen zijn kan heel rustgevend werken. Ook na een drukke dag met veel indrukken is 'alleen zijn' dé manier om bij te komen voor autisten. Je moet dat ook vooral niet willen tegenhouden.

---

oi, suzy

Jure schreef:
(...)
Dat heeft mijn zwager ook ja! Als wij het dan niet met hem eens zijn op een bepaald punt, denkt hij dat we met z'n allen tegen hem zijn en dat we hem bewust in een hoekje drijven. Like, doe niet zo paranoïa.
Het probleem is alleen, we krijgen het er niet meer uit. Hij zal nooit echt verbeteren, dus het is roeien met de riemen die we hebben.

Dat begin ik ook steeds meer in te zien ja. Niet dat dat erg is maar hij is zelf nog heel erg van ik ga dit beter maken als, en als en als. Maarja Ik weet het niet. Hij schrijft mijn support ook al af voor ik het kan proberen en als hij dan boos is is het van: Laat maar het gaat toch allemaal niet lukken.

@Erieka: Dankjewel! Wat merk jij er vooral in omgang met anderen van, en relaties etc?

---

The truth is out there.

Jure schreef:
@Erieka, ik denk dat de wereld sowieso erg gebaat zou zijn bij meer voorlichting, cursussen en workshops (of iets dergelijks), in elk geval dingen die de kennis over autisme vergroten.
Mijn opa en oma durven niet eens het woord autisme in de mond te nemen, want dat roept negatieve associaties bij ze op, omdat ze vinden dat het woord autist een negatieve bijklank heeft en een scheldwoord is. Like, what?

Ik vind het vooral jammer dat autisme bij vrouwen niet zo bekend is. Pas ong. een jaar geleden had ik mijn diagnose gekregen terwijl ik met verscheidene instanties in contact was in mijn verleden, en daar hebben ze nooit aan gedacht. Dus ja, het zou veel mensen helpen om daar cursussen over te krijgen bijv., nu is daar een bepaald beeld over die niet meer gemakkelijk weg te halen is. Toen mijn zusje hoorde dat ze wellicht autisme zou hebben, reageerde ze met: "Nee, als ik dat heb, maak ik mezelf van kant." Wat wel heel dramatisch is, maar nog altijd pijn kan doen. Zoals ik al zei, vind het voornamelijk jammer. Zeker als er niet eens hun best wordt gedaan het te begrijpen.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Sacramental schreef:
(...)
Ik vind het vooral jammer dat autisme bij vrouwen niet zo bekend is. Pas ong. een jaar geleden had ik mijn diagnose gekregen terwijl ik met verscheidene instanties in contact was in mijn verleden, en daar hebben ze nooit aan gedacht. Dus ja, het zou veel mensen helpen om daar cursussen over te krijgen bijv., nu is daar een bepaald beeld over die niet meer gemakkelijk weg te halen is. Toen mijn zusje hoorde dat ze wellicht autisme zou hebben, reageerde ze met: "Nee, als ik dat heb, maak ik mezelf van kant." Wat wel heel dramatisch is, maar nog altijd pijn kan doen. Zoals ik al zei, vind het voornamelijk jammer. Zeker als er niet eens hun best wordt gedaan het te begrijpen.

Inderdaad! Ik heb mijn diagnose pasgekregen in juni dit jaar... en ik ben al 21... hoezo onbekendheid bij vrouwen... ik kan niet uitsluiten dat ik mezelf later hard ga maken voor de autistische vrouw.

---

oi, suzy

Leliana schreef:
(...)

Dat begin ik ook steeds meer in te zien ja. Niet dat dat erg is maar hij is zelf nog heel erg van ik ga dit beter maken als, en als en als. Maarja Ik weet het niet. Hij schrijft mijn support ook al af voor ik het kan proberen en als hij dan boos is is het van: Laat maar het gaat toch allemaal niet lukken.

@Erieka: Dankjewel! Wat merk jij er vooral in omgang met anderen van, en relaties etc?

Dat ik niet zo goed bepaalde dingen kan aanvoelen. Bepaalde grapjes neem ik te letterlijk. Negatief commentaar kan ik niet van me afzetten. Als ik overprikkeld ben, vind ik het moeilijk een gesprek te volgen / aan te houden. Daarbij merk ik onbegrip als ik me even af wil zonderen en kan ik me niet makkelijk in een gesprek mengen als ik dat wel wil.

Ook ben ik op een af andere manier zo oninteressant dat mensen mij afkappen of uit het niets stoppen met praten tegen mij en met anderen gaan praten, mij volledig negerend (al weet ik niet of dat van autisme komt oid)

---

26 - 02 - '16

---

•

Jure schreef:
(...)
Inderdaad! Ik heb mijn diagnose pasgekregen in juni dit jaar... en ik ben al 21... hoezo onbekendheid bij vrouwen... ik kan niet uitsluiten dat ik mezelf later hard ga maken voor de autistische vrouw.

Hetzelfde hier. Dan zal ik je zeker erbij helpen, want ik heb zo het idee dat er al eisen over vrouwen zijn waar ze zich aan horen te voldoen en dat het één van de redenen is waarom autisme bij vrouwen niet snel te bemerken valt.

@Beauchamp: Ik weet het. Naast het feit dat ik zelf autisme heb, heb ik mezelf goed ingelezen en mijn begeleiders hebben me ongelooflijk veel informatie erover gegeven. Het gegeven waar ik het over heb, is dat er ook een algemeen beeld over is, waardoor veel mensen niet de moeite schijnen te nemen de daadwerkelijke betekenis ervan te leren.
Het is zo dat het bij vrouwen minder snel herkend wordt door o.a. het sociaal afwijkend gedrag die (in tegenstelling bij jongens) eerder geaccepteerd wordt. Vrouwen hebben vaker minder opvallend gedrag omdat ze sneller gericht zijn om de sociale codes te begrijpen, maar daar gaat ook weer hartstikke veel energie in en zulke dingen vallen dan niet op. Het speelt zich voornamelijk van binnen af. Daarnaast zijn er natuurlijk meerdere verschillen die iemand (die zich ingelezen heeft) kan opnoemen, maar je kunt mij niet vertellen dat vrouwen nooit een slechte diagnose krijgen. Toen ik eerder zo’n traject doorging, kreeg ik bijna de diagnose Borderline terwijl dat absoluut niet van toepassing is. Ik heb genoeg ervaringen waardoor ik dit kan zeggen, omdat ik weet waar ik het over heb. Vandaar dat ik eerder zei dat er wel meer herkenning voor ASS bij vrouwen mag komen, want hoe het nu gaat, is best jammer. Ik vind ook niet dat ik hier teveel vraag, het is alleen maar logisch.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

---

•

Daar komt nog bij dat veel mensen die niet worden gediagnosticeerd, simpelweg al hebben geleerd om ermee om te gaan, of zichzelf trucjes hebben aangeleerd. Bij mij werd het bijvoorbeeld eerder niet herkend omdat ik bijzonder veel aangeleerd gedrag vertoon. Alleen de mensen die dichtbij mij staan én zelf ervaring hebben met autisme, konden er de vinger op leggen. Alleen zij bemerkten de kleine dingen waaruit bleek dat ik autisme heb.

---

oi, suzy

Jure schreef:
Daar komt nog bij dat veel mensen die niet worden gediagnosticeerd, simpelweg al hebben geleerd om ermee om te gaan, of zichzelf trucjes hebben aangeleerd. Bij mij werd het bijvoorbeeld eerder niet herkend omdat ik bijzonder veel aangeleerd gedrag vertoon. Alleen de mensen die dichtbij mij staan én zelf ervaring hebben met autisme, konden er de vinger op leggen. Alleen zij bemerkten de kleine dingen waaruit bleek dat ik autisme heb.

Dit. Ik heb geen probleem met sociaal doen, en ik kan zelfs stemmingen kinda aanvoelen bij mensen. Maar de manier waarop ik prikkels ontvang en daarop reageer, is nog altijd autistisch. Het was via hoogsensitiveit dat mijn psycholoog bij autisme kwam.

---

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

@Beauchamp: Volgens mij mis je het punt van mijn berichten. Het is niet alsof ik zeg, "iedereen moet daar maar kennis van hebben en gelijk weten van hoe of wat". Ik zeg, "het is jammer dat het weinig bij vrouwen herkend wordt en ik zou graag willen dat er meer inzicht wordt gekregen / gegeven." Daarnaast moet je ook wel echt geluk hebben daarin, want mijn huidige begeleider wist na één e-mail al dat ik mogelijk ASS kon hebben. Pas na een aantal gesprekken bracht ze het pas ter sprake, omdat ze het natuurlijk wel zeker wilde weten.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.