• Het autisme topic




    Okay, dit topic is gebaseerd op het topic van LittleOwlet. Alleen is dat topic nogal dood en dus besloot ik een nieuw topic aan te maken vanwege mijn topic over MCDD.
    Praat hier gerust over alles wat met autisme te maken heeft! Je medicijnen, je problemen, whatever.

    Waarom staan er meer dingen achter de namen dan ASS?
    ASS gaat vaak in combinatie met andere beperkingen zoals ADD, ADHD, ODD, CD en noem maar op. Het kan dat je alleen ASS of een van de andere dingen hebt, maar dat betekend niet dat anderen dit niet kunnen hebben.



    Autisten
    Wolfmens // Cheyenne (MCDD en ADD)
    Iversen / /Nikki (ASS)
    Iratus // Mirthe (ASS)
    Stenenlikker // Belle (ASS, Asperger)
    Moggy // Erieka (ASS)
    Bbang // Lucca (ASS)
    Kvelertak // Michelle (ASS, PDD-NOS en ADD)
    Patholoog // Manon (ASS)
    Kroliki // Sterre (Asperger)
    FancyFairy20 // Rody (MCDD)
    Kuroshitsuji_me // (PDD-NOS en ADD)

    [ bericht aangepast op 27 nov 2017 - 19:38 ]

    Statesman schreef:
    Ik ruim niet op uit mijzelf, omdat ik hier niet over nadenk. Ik zie de troep gewoonweg niet.
    Nu heeft mijn moeder laatst foto's van een onopgeruimde keuken en tuin op FB gezet met de mededeling: (...) - mijn oma

    Ik werd heel boos en ben zelfs in een woedeaanval beland. Ik ben naar boven gegaan, heb mijn moeder bijna de dood in gescholden en heb haar twee dagen niet aangekeken en gesproken.
    Ze zegt wel; Ja, jouw naam staat er niet bij. Maar uiteindelijk gaan mensen mij wel taggen etc. terwijl zij zelf weet dat ik hier zelf niet bij na kan denken en een hulp nodig heb daarbij.

    Ik heb mijn vriend wel, maar hij kan dit ook niet, omdat hij het eigenlijk nooit geleerd heeft vanuit huis uit, dus ik kan hem de schuld ook niet geven.

    Maar ik moet wel eerlijk zijn dat mijn moeder super onredelijk is geweest hierdoor. En het leukste is nog, we hebben helemaal niet niets gedaan. Zondag hebben wij de banken teruggeschoven en de keuken voor zover het kon opgeruimd, want de vaatwasser stond vol. Die had ik aangezet, maar was nog aan het draaien. Ik heb dit ook tegen mijn moeder gezegd, dat ik dit maandag op zou ruimen, maar alsnog flikt ze dit. Als ik er aan terugdenk word ik weer boos. Bah.



    Ik vind het sowieso een beetje belachelijk dat je moeder zoiets op Facebook post. Okay dat ze er boos over is en het tegen jou zegt, maar niet oké dat ze dat met de hele wereld gaat delen, ten nadele van jou.


    Stenenlikker

    Innsaei schreef:
    Er is niets 'rude' aan de witte eerlijkheid. Het is gewoon simpelweg waar. Kijk a.u.b. maar eerst eens goed wat een stoornis inhoud en welke aanpassingen in je leven daarvoor nodig zijn en dan kom je te weten dat sommige dingen bepaalt geen pretje zijn. Natuurlijk moet je rekening houden met anderen! Altijd! Maar ik moet fucking met iedereen en alles rekening houden terwijl ik anders ben dan de rest. Dit put je uit en zorgt voor een verhoogde kans op dingen als psychose, manisch etc.

    IEDEREEN heeft een persoonlijke achtergrond, dus andere aanpassingen nodig. Ik heb ruimte, rust en regelmaat nodig maar dat krijg ik hier niet. Ik ben fucking 4x hem geflipt en had al 100x dood kunnen zijn door zelfmoordpogingen, dus nee: deze hele klote maatschappij der mensheid vergeef ik nooit. Ik vergeet dingen niet. Persoonlijke dingen onthou ik en ik vergeef mensen niet. Want zij zijn diegenen die mij hebben beschadigd!


    Ik vind het heel vervelend om te lezen dat je zo gefrustreerd bent met de hele situatie. Echter heb ik het idee dat de insteek van dit topic is om mensen te vinden die eenzelfde soort ervaring hebben zoals jij en je even niet alleen te voelen. Stoom van jezelf afblazen is helemaal prima, maar in je eerdere bericht zei je dit;
    Stelletje kut autisten hier waar ik steeds rekening mee moet houden (psychose afdeling open). Like beter luisteren ze naar mij


    Dat is absoluut niet acceptabel en gewoon heel erg pijnlijk. Dat mensen jou slecht hebben behandeld is echt werkelijkwaar heel naar, maar door dit te zeggen doe jij ook andere mensen pijn. Ik wil je daarom ook vragen om óf dit topic te verlaten en een van de vertrouwenspersonen een bericht te sturen om je ei kwijt te kunnen óf dit topic te benaderen op de open en positieve manier die de anderen voor jou hadden. Indien nodig weet ik zeker dat er mensen zijn die naar je verhaal willen luisteren (daar sta ikzelf ook helemaal voor open), maar het is niet totaal niet oké om mensen uit te schelden.


    When time and life shook hands and said goodbye.

    @ Innsaei: Je had het op een hele andere manier kunnen verwoorden, maar je koos ervoor het zo te zeggen (in een autisme topic nog wel).
          Normaal ben ik wel iemand die kan begrijpen waar iemand vandaan komt en open voor zulke meningen/ervaringen, maar dit is wat mij wel triggered. Ik ben zelf ook heel mijn leven onterecht behandeld (niet alleen met hulp en begeleiding), dan ga ik ook niet alles en iedereen er op afrekenen.
          Het is een waarheid vanuit jouw ogen, maar de waarheid is ook dat er meerdere mensen op de wereld zijn (ja, waar je ook aan moet denken). Heel goed dat je aandacht aan jezelf wilt besteden, daar ben ik juist voor, maar om anderen de grond in te trappen helpt daar niet bij. Want big surprise; dan krijg je zulke reacties.
          Wat een stoornis inhoudt? Ik weet heel goed wat het inhoudt. Verder zet je het in een autisme topic, je weet toch hopelijk verder wel wat dat inhoudt?
          Ik zou er wat meer over willen zeggen, maar ik houd me nu behoorlijk in en heb gezegd wat ik wilde zeggen. Hopelijk let je wel beter op de verwoording van dingen, want de mensen die jou pijn hebben gedaan kun je niet iedereen op afrekenen. Wij zijn die mensen niet.

    [ bericht aangepast op 30 sep 2017 - 15:12 ]


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Ik verwacht eigenlijk een excuses, want het is jammer dat je je zo naar voelt, maar je bent niet de enige en hoeft daar al helemaal niet anderen voor te beledigen.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Ik vind het een ontzettend pijnlijke opmerking, zeg maar trap in mijn ziel, want ik heb er niet voor gekozen om zo'n "kut autist" te zijn -- fuck you.


    26 - 02 - '16

    Alsof wij het leuk vinden om ASS of ADD of in combinatie te hebben. Sorry hoor, maar ik wens nog elke dag gewoon normaal te zijn en dat jij dan zo´n respectloze teringlijer bent met zulke pijnlijke kutopmerkingen, maakt het niet echt beter.
    Ga jij je maar eens verdiepen in wat ASS is voordat je terugkomt met je gezeik over mensen met deze beperking. Je weet echt niet hoeveel pijn je mensen hiermee kan doen hé?

    Jij verdient mijn respect gewoon niet eens meer na die opmerking. Van mijn part verrot je maar lekker weg in je kamer in je eigenmedelijden. Toedeloe.

    [ bericht aangepast op 30 sep 2017 - 16:36 ]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Zie nu trouwens pas dat dit topic op mijn oude topic is gebasseerd, thanks voor de credits c:


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Statesman schreef:
    Alsof wij het leuk vinden om ASS of ADD of in combinatie te hebben. Sorry hoor, maar ik wens nog elke dag gewoon normaal te zijn en dat jij dan zo´n respectloze teringlijer bent met zulke pijnlijke kutopmerkingen, maakt het niet echt beter.
    Ga jij je maar eens verdiepen in wat ASS is voordat je terugkomt met je gezeik over mensen met deze beperking. Je weet echt niet hoeveel pijn je mensen hiermee kan doen hé?

    Jij verdient mijn respect gewoon niet eens meer na die opmerking. Van mijn part verrot je maar lekker weg in je kamer in je eigenmedelijden. Toedeloe.

    Basically this.


    oi, suzy

    Ik heb gisteren de uitslag van een neuropsychologisch onderzoek gekregen.

    Het blijkt (wat niet heel verrassend is) dat ik me vooral focus op details en het algemene beeld uit het oog verlies. Dat is ook heel vervelend bij het samenvatten van stukken tekst of colleges. Hebben jullie tips om de hoofd- en bijzaken van elkaar te kunnen scheiden?


    oi, suzy

    MacTavish schreef:
    Ik heb gisteren de uitslag van een neuropsychologisch onderzoek gekregen.

    Het blijkt (wat niet heel verrassend is) dat ik me vooral focus op details en het algemene beeld uit het oog verlies. Dat is ook heel vervelend bij het samenvatten van stukken tekst of colleges. Hebben jullie tips om de hoofd- en bijzaken van elkaar te kunnen scheiden?


    Och jeetje...
    Misschien kun je proberen het toch eerst als geheel te zien en dan pas focussen op de details.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    MacTavish schreef:
    Ik heb gisteren de uitslag van een neuropsychologisch onderzoek gekregen.

    Het blijkt (wat niet heel verrassend is) dat ik me vooral focus op details en het algemene beeld uit het oog verlies. Dat is ook heel vervelend bij het samenvatten van stukken tekst of colleges. Hebben jullie tips om de hoofd- en bijzaken van elkaar te kunnen scheiden?


    Ik heb dat zelf ook, maar ik heb er nog niet echt "tips" voor gekregen...

    Zou ik trouwens ook in die lijst bovenaan mogen? Allmilla / Sarah/ ASS

    Zou ik mogen vragen hoe lang jullie je diagnoses al hebben?


    The antidote for fifty enemies is one friend. ~ Aristotle

    Allmilla schreef:
    (...)

    Ik heb dat zelf ook, maar ik heb er nog niet echt "tips" voor gekregen...

    Zou ik trouwens ook in die lijst bovenaan mogen? Allmilla / Sarah/ ASS

    Zou ik mogen vragen hoe lang jullie je diagnoses al hebben?


    Helaas pas sinds mei dit jaar. Ik ben al 21 en heb al mijn hele leven hiermee rondgelopen. Dat ik de diagnose heb voelt werkelijk bevrijdend


    oi, suzy

    Allmilla schreef:
    (...)

    Ik heb dat zelf ook, maar ik heb er nog niet echt "tips" voor gekregen...

    Zou ik trouwens ook in die lijst bovenaan mogen? Allmilla / Sarah/ ASS

    Zou ik mogen vragen hoe lang jullie je diagnoses al hebben?



    Ongeveer 16 jaar inmiddels en nog altijd heb ik moeite met het accepteren ervan.


    26 - 02 - '16

          Na een heel nare opmerking hier gelezen te hebben heb ik besloten dat het tijd was voor wat liefde jullie kant op. Ikzelf ben geen autist en zal me ook nooit kunnen voorstellen hoe het is om autisme te hebben, maar het doet me pijn te zien hoe erg jullie hier mee zitten, soms zelfs excuses hiervoor aanbieden en wat mensen er blijkbaar over durven te zeggen.
          Ikzelf heb mijn hele leven al mensen met autisme om me heen gehad, aardig wat in de familie en ook heb ik altijd bij mensen in de klas gezeten die deze diagnose hebben gekregen. Ik kan met honderd procent zekerheid zeggen dat dit mensen zijn die zo ongelofelijk veel indruk op mij hebben gemaakt, op de beste manier mogelijk. Het zijn (en waren) de grappigste, meest respectvolle en leukste mensen om mee om te gaan en tijd mee te besteden. De momenten waar het voor mij niet te begrijpen was, of andersom zijn uiteindelijk de momenten die het leuk maken, waar je het met elkaar over hebt, de momenten die ervoor zorgen dat je die band met de personen behoudt.
          Nogmaals, ik zal nooit kunnen begrijpen hoe jullie dit meemaken en wat voor reacties jullie over het algemeen krijgen. Maar het enige wat ik wel kan zeggen is dat ik hoop dat jullie je nooit schuldig zullen voelen over hoe jullie zijn, want dat is absoluut nergens voor nodig! Richt je vooral op de mensen die je niet voor deze diagnose af zullen rekenen, en gewoon van jou als persoon halen, met alles erop en eraan. Want hoewel er veel mensen zijn zonder autisme, hebben die net zoveel moeilijkheden in het dagelijks leven, alleen gewoon op een andere manier

    [ bericht aangepast op 30 sep 2017 - 21:56 ]


    Good people are like candles, they burn themselves up to give others light

    JudithSuzann schreef:
          Na een heel nare opmerking hier gelezen te hebben heb ik besloten dat het tijd was voor wat liefde jullie kant op. Ikzelf ben geen autist en zal me ook nooit kunnen voorstellen hoe het is om autisme te hebben, maar het doet me pijn te zien hoe erg jullie hier mee zitten, soms zelfs excuses hiervoor aanbieden en wat mensen er blijkbaar over durven te zeggen.
          Ikzelf heb mijn hele leven al mensen met autisme om me heen gehad, aardig wat in de familie en ook heb ik altijd bij mensen in de klas gezeten die deze diagnose hebben gekregen. Ik kan met honderd procent zekerheid zeggen dat dit mensen zijn die zo ongelofelijk veel indruk op mij hebben gemaakt, op de beste manier mogelijk. Het zijn (en waren) de grappigste, meest respectvolle en leukste mensen om mee om te gaan en tijd mee te besteden. De momenten waar het voor mij niet te begrijpen was, of andersom zijn uiteindelijk de momenten die het leuk maken, waar je het met elkaar over hebt, de momenten die ervoor zorgen dat je die band met de personen behoudt.
          Nogmaals, ik zal nooit kunnen begrijpen hoe jullie dit meemaken en wat voor reacties jullie over het algemeen krijgen. Maar het enige wat ik wel kan zeggen is dat ik hoop dat jullie je nooit schuldig zullen voelen over hoe jullie zijn, want dat is absoluut nergens voor nodig! Richt je vooral op de mensen die je niet voor deze diagnose af zullen rekenen, en gewoon van jou als persoon halen, met alles erop en eraan. Want hoewel er veel mensen zijn zonder autisme, hebben die net zoveel moeilijkheden in het dagelijks leven, alleen gewoon op een andere manier


    wat lief (flower)


    oi, suzy