• Hogwarts • The Final Year

    SPEELTOPIC




    Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

    Personages
    Onderstreepte zwerkbalposities houden in dat de spelers team captains zijn.

    Gryffindor

    • Aleksi • Natas
    • Rafael • Beater/Prefect • Danique
    • Justin • Keeper • Marjanne
    • Andreas • Demi
    •
    • Jordyn • Beater• Natas
    • Vivienne • Demi
    • Josephine • Demi
    • Ivana • Natas
    • Elena • Marjanne
    Ravenclaw

    • Nomad • Marjanne
    • Roman • Keeper/Headboy • Natas
    • Noah • Katrijn
    • Cole • Marjanne
    • Jeremy • Natas
    • Blythe • Chaser• Marjanne
    • Isabella • Danique
    • Rhae • Natas
    • Elsie • Marjanne
    •
    Slytherin

    • Casper • Natas
    • Mosh • Seeker • Natas
    • Thomas • Danique
    • Evan • Demi
    •
    • Prudence • Katrijn
    • Daphne • Natas
    • Zoya • Head girl • Marjanne
    • Melody • Danique
    • Faye • Marjanne
    Hufflepuff

    • Lee • Chaser • Natas
    • Vinnie • Natas
    • Feliks • Danique
    • Sefu • Marjanne
    •
    • Mavis • Beater • Marjanne
    • Rosalie • Danique
    • Tilly • Marjanne
    • Maddie • Katrijn
    • Novalie • Prefect •Danique

    [ bericht aangepast op 20 nov 2021 - 15:59 ]


    Every villain is a hero in his own mind.

    Blythe Carmichael

    Haar lippen krulden omhoog. 'Heel leuk.' Ze wist dat ze bloosde, toen ze zei: 'Ik begin hem echt leuk te vinden. Ik wist niet dat dat in zo'n korte tijd zoveel kon groeien.'
    Ze spraken daarna nog geanimeerd verder over hun afspraakjes.

    [ bericht aangepast op 24 nov 2021 - 15:42 ]


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Isabella Fitzgerald
    Grote zaal - Avondeten


    In gedachten liep Isabella de zaal in. De roes van het gesprek met Vinnie was langzaam aan het wegtrekken en ze voelde de knauw in haar maag terugkeren. Ook omdat Hij in de zaal was. Haastig schoof ze naast Rhae en Blythe, die heel geamuseerd in gesprek waren. Nog net ving ze de laatste flarden op van het gesprek van de meiden. Blijkbaar hadden ze allebei een leuke date gehad.
          Vinnies woorden galmden door haar hoofd. Misschien moest ze hen vertellen welk risico ze lopen. Dan konden ze zelf kiezen. Maar hoe kon ze aan Blythe (en misschien ook wel Rhae) vertellen dat haar leven gevaar liep? Dat ze bedreigd werd, omdat zijzelf iets weigerde te doen? Ze voelde de sfeer er nu al door betrekken. Isabella wilde Blythe helemaal niet zulk nieuws vertellen. Even wierp ze een blik naar de Slytherintafel, maar Thomas keek (gelukkig) niet haar kant op. Dingen waren veranderd nu. Thomas had haar zuster bedreigd, net als Blythe. Dat had hij nooit eerder gedaan. De deal die ze hadden was altijd tussen hen geweest en ja, hij had wel gedreigd haar neer te zetten als een of andere hoer van de school en verschillende incidenten in haar schoenen te schuiven, maar hij was nog nooit aan de mensen gekomen van wie ze hield. Niet echt althans. Of nou ja.. Niet met de dood althans.
          Isabella liet haar ogen afdwalen en vonden Casper. Hij zou vast niet bang zijn voor iemand als Thomas, zich af laten schrikken door hem. Ze moest zich gewoon niet zo laten kennen. Er was geen deal meer met Thomas, ze had niets meer van Thomas nodig. Zoals Vinnie gisteravond had laten zien, waren er wel meer mensen die haar wilden helpen, al waren die misschien op een hand te tellen. Aan mensen vertellen dat Thomas haar niet met rust liet, zou ervoor zorgen dat hij misschien achter Blythe of Novalie ging. Maar daarmee was niet gezegd dat ze gewoon maar moest doen wat hij van haar vroeg. Ze kon altijd nog voor zichzelf leren opkomen, al was haar spreukenwerk niet het allerbeste.
          Opeens voelde ze een enorme vastberadenheid zich overvallen. Ze ging echt niet wachten tot Thomas het kwam halen. Ze ging het echt niet zomaar aan hem geven. Ze moest gewoon... Isabella haar gedachte stokte even. Ze wist niet zo goed nog wat ze moest. Een plan bedenken, iets waarmee ze onder Thomas straf vandaan kon komen.
          Want voor geen goud in de wereld zou ze zichzelf zomaar overgeven aan hem.

    [ bericht aangepast op 24 nov 2021 - 16:00 ]


    It's never gonna happen, Guys.

    Isabella Fitzgerald
    Nacht - Astronomietoren - Casper


    Haar plan om iets tegen Thomas te gaan doen, broedde als een malle in haar hoofd. Elke keer kwamen er gedachten voorbij die ze even overwoog, maar soms even parkeerde of toch weer weggooide. Ergens voelde het doodeng dat ze dit wilde gaan doen, maar ze wilde ook niet moedeloos afwachten tot Thomas maar langs kwam. Dus aan de andere kant voelde het ook wel weer goed, gaf het haar kracht dat ze iets wilde gaan doen. Al wist ze nog niet wat.
          Nu liep ze samen met Rhae naar Astronomie. Het was fijn even de gedachte vrij te kunnen laten. Aan Rhae vertellen wat er aan de hand was dacht ze geen seconde over na. Ze wilde niet haar nieuwe potentiële vriendin wegjagen. Ze had dit nodig. Nieuw contact. Er was echter wel een naam die nog altijd door haar hoofd joeg, die haar misschien wel kon helpen. Maar ze had geen idee of hij zo’n persoon was die dat zou doen. Toen ze hem zag staan bij een verrekijker, aarzelde ze voor een moment. Misschien moest ze gewoon gaan peilen hoe dit was.
          ”Ik moet nog even wat bespreken. Uhm, sorry. Volgende les doen we samen.” Zo nam ze even afscheid van Rhae door over haar arm te strijken en liep ze richting Casper. “Hee,” begroette ze hem nogal ongemakkelijk. Daarna was ze volledig verloren in woorden. Ze had geen idee wat verder te zeggen. Ze praatte vrijwel nooit met een jongen, in ieder geval niet op eigen initiatief.


    It's never gonna happen, Guys.

    Casper Ainsworth

    De sterren hadden hem altijd al gefascineerd, waardoor hij astronomie wel een interessant vak vond. Hij had dan ook al door een telescoop staan turen toen hij merkte dat Isabella naast hem kwam staan.
          ‘Hé,’ zei hij, terwijl hij de kijker ietsje verschoof totdat hij een ster mooi in beeld had. Daarna ging hij rechtop staan om het meisje aan te kijken. Ze zag er weer een stuk minder opgejaagd uit.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Isabella Fitzgerald
    Nacht - Astronomietoren - Casper


    Isabella schraapte een beetje ongemakkelijk haar keel. Wat moest ze ooit zeggen?. “Je vroeg vanmorgen naar wat Mosh gedaan had,” stak ze maar meteen van wal. Ze had geen idee hoe dit gesprek anders aan te pakken. Ze zuchtte, terwijl ze om zich heen keek alsof het antwoord daar lag om te vertellen wat er gebeurd was. “Ik had gistermiddag een deal met Mosh gemaakt. Om wat aardiger te doen.” Ze snoof en lachte even kort spottend. “Gisteravond waren we gewoon aan het praten, niets aan de hand. Maar toen we eenmaal binnen waren, terug op de dansvloer, pakte hij me opeens vast.” Isabella sloeg even haar handen over haar armen heen. Als ze het zo zei, kwam de herinnering veel levendiger terug dan het de hele dag had gedaan.
          ”Ik vroeg hem los te laten, wat hij niet deed. En meneer werd even iets te aardig naar mijn zin.” Isabella zuchtte. “Ik wilde hem van me af halen, maar toen kwam Vinnie al tussen beiden. En wel, heeft Mosh hem volledig gestript.” Isabella voelde een lichte woede omhoog komen. “De klootzak.”


    It's never gonna happen, Guys.

    Casper Ainsworth

    Casper keek haar van opzij aan. ‘Waarom vertel je het me nu wel?’ vroeg hij zich af. Het was niet zo dat hij het erg vond, hij zat alleen nog midden in het proces om haar te leren begrijpen en vroeg er maar gewoon naar.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Isabella Fitzgerald
    Nacht - Astronomietoren - Casper


    Isabella staarde hem even aan. Ja, waarom vertelde ze hem dat? “Geen idee,” zei ze eerlijk, terwijl ze haar schouders ophaalde. “Je vroeg er vanmorgen naar. En toen- uhm -” Isabella haalde een beetje ongemakkelijk haar schouders op. Het was niet makkelijk toe te geven dat ze niet in zo’n goede bui was geweest. Al had hij dat toch al gezien... “Wel.. Het was gewoon het moment er niet voor.” Ze verbeet even de andere woorden. Opbiechten dat ze slecht in haar vel zat, nuh-uh, dat ging echt niet gebeuren.


    It's never gonna happen, Guys.

    Casper Ainsworth

    Isabella was niet iemand die erg open was — ze was eerder een soort moeilijk te kraken kluis. Net zoals Nomad. Net zoals hij zelf. Misschien mocht ie d’r daarom wel.
          ‘Met Lee en zo’n vriendinnetje van ‘m heb ik wel wat bedacht om Mosh eens op z’n plaats te zetten.’ Hij liet zijn blik even in de hare rusten. ‘Ik geloof wel dat je ‘m aankan, zo snugger is ie niet, maar als je er zelf nou niet uitkomt en je ‘t zat bent dan laat je ‘t maar weten. Zo’n fan zijn we toch al niet van elkaar.’


    Every villain is a hero in his own mind.

    Isabella Fitzgerald
    Nacht - Astronomietoren - Casper


    De manier waarop hij haar rechtstreeks aankeek, maakte dat Isabella zich om een of andere nerveus voelde. De kalmte achter zijn blik, hoe hij het zei, het bracht iets in haar los wat ze niet kon plaatsen. “Dank je,” zei ze lichtelijk uit het veld geslagen. Isabella schonk de jongen een oprechte glimlach. Het was lief, niet waar? Dat hij wilde helpen. Waar gisteren de dag rampzalig had uitgepakt en ze het gevoel had gehad dat ze al het vertrouwen in jongens dit keer definitief was verloren, maakte Casper en Vinnie vandaag veel goed. “Ik ben benieuwd wat jullie van plan zijn. Al zou ik hem zelf ook nog best eens een keer flink op zijn falie willen geven.”
          Ze wisselde even met Casper van positie, zodat zij ook de mogelijkheid kreeg om naar de sterren te kijken. Daarbij deed ze heel erg haar best een gaap te onderdrukken. Vannacht had ze niet geslapen en een les als deze kwam dan eigenlijk niet echt goed uit.


    It's never gonna happen, Guys.

    Casper Ainsworth

    ‘Ik zorg er wel voor dat je er getuige van bent,’ grinnikte Casper. ‘En als je niet aan ‘m toegeeft zit je hem ook al wel goed dwars.’


    Every villain is a hero in his own mind.

    Cole Esworthy

    'Ik was ook wel een beetje afgeleid,' gaf hij toe. Hij glimlachte. 'Volgende keer maar met minder leuk gezelschap studeren.' Ze waren bijna bij de grote zaal. 'Ik moet nog even naar het toilet,' zei hij, en hij voelde zijn hartslag toenemen. Zou hij..? Durfde hij..? 'Ik vond het - echt leuk. Misschien - misschien moeten we de volgende keer iets anders doen.' Hij haalde diep adem. 'Misschien kunnen we dan eh - een stukje lopen.' Zijn lichaam werd warm. Dat klonk wel heel saai. 'Of iets leukers.' Hij lachte even nerveus.

    [ bericht aangepast op 24 nov 2021 - 16:34 ]


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Isabella Fitzgerald
    Nacht - Astronomietoren - Casper


    “Over mijn lijk dat ik daar ooit aan toegeef,” kaatste ze er spottend uit. “Gadver.” Mosh was absoluut haar type niet en daarnaast was het ook nog eens een enorme klootzak. Never nooit niet dat ze daar ooit aan toe zou geven. “Maar ik zou het feestje niet willen missen,” zei ze, terwijl ze naar Casper knipoogde.


    It's never gonna happen, Guys.

    Casper Ainsworth

    ‘Casper grijnsde. ‘Nou, je mag het eersterangs meemaken.'


    Every villain is a hero in his own mind.

    NOVALIE ARIA FITZGERALD
    17 years            Hufflepuff Prefect      —      Bibliotheek      —       Eind van de middag      —       w. Cole



    Novalie voelde een lichte blos op haar wangen stijgen. Hij vroeg haar een volgende keer iets te doen! Ergens voelde ze opwinding onderin haar buik. Dit was goed toch? "J-ja, klinkt leuk," knikte ze hem een beetje onhandig toe. Ze voelde een nieuwe blos op haar wangen stijgen.


    It's never gonna happen, Guys.

    Cole Esworthy

    Zijn mondhoeken krulden omhoog. 'Dan - spreken we elkaar wel weer. Daarover.' Hij aarzelde kort en leunde toen naar voren om een kus op haar wang te drukken. Zijn hartslag ging snel en daarna draaide hij zich om en liep hij de mannentoiletten in.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain