[RPG • 0] Hogwarts • The Final Year | Speeltopic 12 - Speeltopics

Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

Gryffindor • Aleksi • Natas • Rafael • Beater/Prefect • Danique • Justin • Keeper • Marjanne • Andreas • Demi • • Jordyn • Beater• Natas • Vivienne • Demi • Josephine • Demi • Ivana • Natas • Elena • Marjanne

Ravenclaw • Nomad • Marjanne • Roman • Keeper/Headboy • Natas • Noah • Katrijn • Cole • Marjanne • Jeremy • Natas • Blythe • Chaser• Marjanne • Isabella • Danique • Rhae • Natas • Elsie • Marjanne •

Slytherin • Casper • Natas • Mosh • Seeker • Natas • Thomas • Danique • Evan • Demi • • Prudence • Katrijn • Daphne • Natas • Zoya • Head girl • Marjanne • Melody • Danique • Faye • Marjanne

Hufflepuff • Lee • Chaser • Natas • Vinnie • Natas • Feliks • Danique • Sefu • Marjanne • • Mavis • Beater • Marjanne • Rosalie • Danique • Tilly • Marjanne • Maddie • Katrijn • Novalie • Prefect •Danique

[ bericht aangepast op 20 nov 2021 - 15:59 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ze probeerden wat akkoorden, waarbij ze de instructies van Nomad opvolgde. Hij straalde een soort kalmte uit die wel prettig was en stap voor stap probeerden ze steeds een andere greep. De grip was wat lastig door haar lange nagels en ze baalde ervan toen die van haar wijsvinger brak, maar ze probeerde dat niet te laten merken. ‘Nou, dat gaat al best goed.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nomad Morphew

Nomad knikte. 'Ja, je pakt het snel op.' Hij probeerde de herinneringen aan Lee zijn eerste les heel hard te onderdrukken, maar dat was lastig, ondanks dat het zó anders was geweest. Lee had er echt niks van gebakken, maar Nomad had enorm om hem gelachen - om zijn oprechte frustratie, maar ook om het feit dat ie genoeg zelfspot had gehad. 'Toch die vingervlugheid.'
Hij deed nog een paar akkoorden voor, tot ze leerlingen naar beneden zagen komen, waarschijnlijk voor het avondeten. Dat was het moment dat ze besloten het ook voor gezien te houden.
'Heb je eigenlijk een favoriet nummer op de piano?' vroeg hij, terwijl hij zijn gitaar weer voorzichtig in zijn tas opborg.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

‘Hmm.’ Rhae dacht even na. ‘Starfleet,’ antwoordde ze. ‘Van Yuyuki. Het was in Frankrijk niet zo’n bekende componist.’ Haar lippen krulden omhoog. ‘Ga je me die leren?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nomad Morphew

‘Dan mag ik die eerst zelf wel leren,’ zei hij grinnikend. ‘Ik heb er nog nooit van gehoord. Maar het klinkt als klassieke muziek?’ Hij deed zijn best om de naam in zijn hoofd te prenten - Starfleet van Yuyuki.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Rhae knikte. ‘Maar wel postmodern,’ zei ze met een knipoog. ‘Ik ben benieuwd hoe het op de gitaar klinkt.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nomad Morphew

Starfleet, van Yuyuki.
‘Ik ga mijn best doen,’ zei hij. ‘Maar dan vind ik ook dat je het een keer voor me moet spelen op de piano, zodat ik weet hoe het daarop klinkt.’

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Rhae grinnikte. ‘Dat is goed. Dan moet je me maar laten zien waar ik dat kan doen.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nomad Morphew

‘Wanneer wil je?’ Hij had zijn spullen opgeruimd en liep richting de trap. Rhae volgde hem.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

‘Ik weet mijn rooster nog niet uit mijn hoofd,’ gaf ze toe. ‘We kunnen ze wel even naast elkaar leggen straks? In de avonden ga ik met Blythe oefenen met Quidditch, de try-outs zijn vrijdag.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nomad Morphew

‘Is goed,’ knikte hij, terwijl ze naar boven liepen. Ze beantwoordden de vraag van de deurklopper en liepen de leerlingenkamer binnen. ‘Dan spreek ik je vanavond nog wel even. Eet smakelijk alvast en succes met je trainingen.’ Hij stak zijn hand op en versnelde zijn pas toen hij naar de jongensslaapzaal liep om zijn gitaar terug te leggen.
Dat ging verrassend goed… En Rhae was best leuk.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Blythe Carmichael

Blythe had haar vriendinnen nog niet gespot in de grote zaal, maar zag Rhae wel binnenkomen en zwaaide enthousiast naar haar. Ze had een brede grijns op haar gezicht die ze tot noch toe niet kon laten verdwijnen. Ze had niet geweten dat ze Rafaël toch wel écht leuk vond - maar blijkbaar kon dat in zo'n korte tijd toch gebeuren.
'Hoe was je gitaardate?' vroeg ze zachtjes, wetende dat er genoeg luisterende oren om hen heen zaten.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

---

Novalie glimlachte bij het horen van de woorden die Cole vertelde. Ze had al geweten dat Rosalie en hij goede vrienden waren, maar het was ook wel een keer grappig het van de andere kant te horen. Nog een tijdje spraken ze over hun gezamenlijke vrienden, hoe ze hen ontmoet hadden, over streken die Lee had uitgehaald. Het was zo gezellig dat Novalie haar zenuwen helemaal vergat en haar stotter ietwat verloren ging in het gesprek. Uiteindelijk was de tijd veel te snel voorbij naar haar zin, maar werd het avondeten aangekondigd doordat eigenlijk haar maag zachtjes begon te knorren. Er verscheen een zachte blos op haar gezicht. "Ik denk dat we beter kunnen stoppen," zei ze heel zachtjes, ietwat beschaamd. "Hopelijk hebben ze frambozenpudding als toetje."

---

It's never gonna happen, Guys.

Cole Esworthy

Cole gniffelde om haar opmerking. 'Dat is je favoriete toetje?' vroeg hij. Hij was niet zo'n zoetekauw, maar vond het wel schattig dat zij er zo naar uit leek te kijken.
Hij pakte zijn boeken bij elkaar en stopte ze in zijn tas. 'Ik vond het leuk,' zei hij. 'En dat zegt wat, want we waren aan het studeren.' Zijn wangen begonnen te gloeien.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

---

Novalie voelde een blos naar haar wangen stijgen dat ze dat hard op had gezegd. "Ja, zoiets." IJs had ze nog veel liever, maar dit was ook goed. Ze grinnikte bij zijn laatste opmerking. "Ik denk anders dat ik niet zo heel ver ben gekomen." Hoewel ze wel gewerkt hadden, hadden ze ook veel gekletst. "N-niet dat dat zo erg is."

---

It's never gonna happen, Guys.

Rhae glimlachte. ‘Ja… Leuk.’ Haar blik schoot even naar Nomad, die verderop zat. Ze boog zich wat dichter naar Blythe toe en fluisterde: ‘Hij is best schattig. Beetje stuntelig soms.’ Ze grinnikte zacht.
      Dat had haar wel een beetje verbaasd, maar het was best een fijne ontdekking. Ze merkte dat ze sinds ze afscheid hadden genomen eigenlijk helemaal niet meer aan Rafael had gedacht. Hem vergeten zou misschien niet eens zo moeilijk worden. Ze moest haar aandacht gewoon op Nomad gericht houden – en die was lief en knap. Dat lukte vast wel.
      ‘Binnenkort gaan we pianospelen,’ zei ze tegen Blythe. ‘Hij is zo anders dan mijn twee exen, dat is wel echt verfrissend. En hoe was jouw date?’

---

Every villain is a hero in his own mind.