[RPG • 0] Hogwarts • The Final Year | Speeltopic 13 - Speeltopics

Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

Gryffindor • Aleksi • Natas • Rafael • Beater/Prefect • Danique • Justin • Keeper • Marjanne • Andreas • Demi • • Jordyn • Beater• Natas • Vivienne • Demi • Josephine • Demi • Ivana • Natas • Elena • Marjanne

Ravenclaw • Nomad • Marjanne • Roman • Keeper/Headboy • Natas • Noah • Katrijn • Cole • Marjanne • Jeremy • Natas • Blythe • Chaser• Marjanne • Isabella • Danique • Rhae • Natas • Elsie • Marjanne •

Slytherin • Casper • Natas • Mosh • Seeker • Natas • Thomas • Danique • Evan • Demi • • Prudence • Katrijn • Daphne • Natas • Zoya • Head girl • Marjanne • Melody • Danique • Faye • Marjanne

Hufflepuff • Lee • Chaser • Natas • Vinnie • Natas • Feliks • Danique • Sefu • Marjanne • • Mavis • Beater • Marjanne • Rosalie • Danique • Tilly • Marjanne • Maddie • Katrijn • Novalie • Prefect •Danique

---

Every villain is a hero in his own mind.

Vivienne keek met opgetrokken wenkbrauwen naar de jongen. Ze had geen idee wat hij nou zojuist had gezegd. Was het een belediging? Misschien moest ze wel opdonderen en had hij geen zin in haar gezelschap.
      'Eh... wat?' Vroeg ze dan ook verward.

---

- thank you for existing -

Ontfutselen nog wel. Dat zou haar nooit lukken. Melody grinnikte. "Gewoon aardig blijven, Chica." Melody duwde zichzelf van de tafel af en kwam vlak naast Prudence te staan. "Wat als je bijvoorbeeld eens wat verteld over jullie... prachtige school." Om heel eerlijk te zijn, vond Melody het in eerste instantie maar niets. Hoewel je overal de magie kon voelen, vond ze het kasteel maar oud, koud en guur. Ilvermorny was veel sierlijker geweest, veel aandoenlijker. Dit leek maar een lelijk, slap aftreksel ervan.

---

It's never gonna happen, Guys.

---

---

"A-alleen de groene draak," zei Feliks iets uit het veld geslagen, omdat iemand verder ooit vroeg op een van zijn onzinnige feitjes. Hij keek even onzeker naar Rosalie, die dat natuurlijk niet zag, maar probeerde zich vooral gerust stellen. Dit waren vriendinnen van Rosalie, vast net zo lief. Onzeker richtte Feliks weer zijn ogen op de meiden naast hem. Hij kon nu al vertellen dat ze heel anders waren dan op Durmstrang. Hun aura was veel rustiger dan hij gewend was van alle spierbonken van Durmstrang. Die van Novalie was lichtroze, zacht, haast niet te zien en leek als een soort deken om haar gehuld. Tilly haar aura was een stuk donkerder, onrustiger dan die van haar buurvrouw, oker geel van kleur. Om een of andere reden vond Feliks die van Tilly een stuk mysterieuzer, maar hij wist wel beter dan zich daarin te duiken. Die fout had hij een keer eerder gemaakt.
      Een ding was zeker: dit waren twee kleuren die absoluut niet voorkwamen op Durmstrang, waar de meeste aura's vooral erg donker van kleur waren. Feliks merkte ook weer hoe overweldigend het was nu hij in zo'n volle zaal stond, waar zoveel aura's door elkaar zweefden. Hij was zo in de ban geweest van het herontmoeten van Rosalie, dat hij zijn krachten had genegeerd.
      "Kunnen we een rustiger plekje opzoeken?" vroeg hij aan de meiden. Feliks keek terug naar Rosalie. Haar aura was nog altijd lichtgroen, al zag hij nu pas dat er ook in haar aura veranderingen waren. Hij was feller dan eerst, meer aanwezig, haast tastbaar. Omdat hij zo dichtbij stond, kon hij het verdriet bij haar nog voelen, al was het minder sterk dan het eerder was geweest. Het leek hem verschrikkelijk als hij zijn zicht was verloren, al zou het misschien ook ergens rust geven dat hij geen aura's meer zou zien. "I-ik kan niet zo goed tegen drukke ruimtes," gaf hij aarzelend toe.

---

It's never gonna happen, Guys.

De nieuwe jongen intrigeerde Vinnie om de een of andere reden – al helemaal toen hij vroeg of ze een rustiger plekje konden opzoeken. Dat zou best een fijne vriend zijn. Op Noah na had hij dat nooit echt van iemand gedacht. En Noah… Hij wist niet of hij dat zijn vriend nog kon noemen.
      Vinnie was nog bezig geweest om moed te verzamelen om zich ook voor te stellen, niet helemaal zeker of dat wel gewenst was, aangezien hij niet zo goed bevriend was met Rosalie – maar nu Feliks had voorgesteld om weg te gaan, durfde hij dat al helemaal niet meer.
      Hij wendde zijn stiekeme blik weer af en zag toen Noah dichterbij komen. Zijn schouders verstrakten – en dat werd niet beter toen de jongen vroeg of hij wilde praten en dat hij hem niet kwijt wilde als vriend.
      Vinnie slikte een brok in zijn keel weg. Er was bijna een week voorbijgegaan sinds het feest. Hij wist niet wat hij ervan moest denken dat het blijkbaar zo lang had geduurd voordat Noah hem zou missen. Zeker doordat wat Mosh hem had aangedaan, had hij wel gedacht dat zijn ‘vriend’ hem eerder zou opzoeken, want hij had zich heel ongelukkig gevoeld.
      Het laatste wat hij echter wilde, was hier een of ander drama veroorzaken en dus gaf hij een kort knikje en liep met Noah mee.

[ bericht aangepast op 26 nov 2021 - 19:56 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Daphne glimlachte. ‘Je bent ook zeker wel een aanwinst voor onze afdeling. Heb je nog steeds plannen om na dit jaar een opleider tot heler te gaan doen?’
      Ze kon het maar beter zeker weten, voor ze tijd in het meisje stak.

[ bericht aangepast op 26 nov 2021 - 20:05 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Heb ze niet geteld,' antwoordde Jordyn. Ze schonk zichzelf een mok koffie in en nam een slok. 'Stuk of tien, denk ik.'

[ bericht aangepast op 26 nov 2021 - 21:32 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Wat dan wel?’ vroeg Rhae voorzichtig. Ze waren al een eindje bij de grote zaal vandaan, waardoor het was rustiger wat. ‘Heeft hij iets… vervelends bij je gedaan?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Caspers mondhoek bewoog een fractie omhoog toen hij hoorde dat Evan twee leerlingen het ziekenhuis in had geslagen. Hij kon zich daar heel wat bij voorstellen. Vaak had hij gewenst dat hij dat ook had gedaan, maar in plaats daarvan was Rosalie het slachtoffer van zijn woede geworden.
      ‘Wraak, hm?’ vroeg hij met licht opgetrokken wenkbrauwen. Hij dacht aan het meisje dat net zo interessant op de tafel had zitten doen en vroeg zich af wat voor wraak hij zich daarbij moest voorstellen. ‘Wat denk je dat ze gaat doen dan?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Vervelends?" Vroeg ze even, voor het kwartje viel. "Oh nee, nee dat niet. Het is gewoon...." Tja hoe legde ze dit uit zonder Roy of Thomas te noemen. Over beiden sprak ze niet zo graag, zeker niet met iemand die ze net een week kende, ook al voelde Rhae heel vertrouwd. "Lang verhaal," ontweek ze verder de vraag. Ze wilde hier helemaal niet over praten, zeker niet nu. "Welke lessen heb jij zometeen?" draaide ze het onderwerp weg van haar, met misschien een lichtelijke hint dat ze er het gewoon niet over wilde hebben.

[ bericht aangepast op 26 nov 2021 - 20:59 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Rafaël liet zijn ogen nieuwsgierig over de twee nieuwe dames gaan. Het meisje wat naast hem was komen zitten was niet echt zijn type. Het meisje naast Jordyn meer. Een beetje ongemakkelijk keek hij heen en weer. Justin was veel makkelijker hierin, in omgang met dames. Nieuwe meiden vooral. Het was niet dat hij het niet kon, maar eigenlijk viel hij vrijwel altijd terug op Jordyn. En vaak was dat genoeg.
      Rafaël volgde het gesprek tussen Jordyn en het nieuwe meisje. Om eerlijk te zijn had hij wat minder met de leerlingen die vertrokken waren, al vond hij het jammer dat Arianna vertrokken was. Ze waren toch wel vrienden geweest, maar hij had haar vooral een fijne reis gewenst en gevraagd of ze nog konden schrijven. "Had je een speciale reden om naar hier te komen?" vroeg hij het nieuwe meisje.

[ bericht aangepast op 26 nov 2021 - 21:42 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Praat je er weleens over?’ vroeg Rhae zich af, zonder in te gaan op het nieuwe onderwerp dat Isabella wel heel wanhopig probeerde aan te snijden. ‘Over die lange verhalen? We hebben nog wel even voor de eerste les begint, hoor.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Goedemorgen,’ herhaalde Aleksi droogjes. Al vond hij het eerder een kut-morgen, maar dat hoefde zij niet te weten. Hij liet kort zijn blik over haar glijden. Ze zag er opvallend uit met haar deels rood geverfde haar. Een beetje alternatief. Mikhail zou haar vast wel interessant hebben gevonden.
      Er ging een steek door zijn borstkas. De vorige keer dat hij hierheen ging, had zijn vriend allerlei idiote scenario’s geschetst over hoe hij op meiden zou reageren. Deze keer hadden ze er niet over gegrapt. Deze keer was het nooit de bedoeling geweest dat hij zou gaan.
      Zijn blik focuste zich weer iets. ‘Waar kom jij vandaan?’ vroeg hij haar, aangezien het er hier niet leuker voor hem op zou worden als hij met niemand sprak.

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Koldovstoretz,’ antwoordde Ivana zachtjes. Ze durfde de jongen niet in zijn mooie blauwe ogen te kijken en hield haar blik net iets daarboven gericht.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Isabella keek geïrriteerd opzij naar Rhae. Had ze dan de fucking hint niet begrepen?! Hoe lang kende ze Rhae nou? Een week? Wat verwachtte ze nu? Dat ze haar hele levensverhaal er hier nu even uit zou spugen? Isabella voelde irritatie onder haar huid ophopen. "Nee," bromde ze, waarbij ze probeerde te voorkomen dat ze haar gedachten ook daadwerkelijk hard op uitsprak. Nee. Dat was een leugen. Deels dan. Over wat er nu precies met Roy was gebeurd en met Thomas had ze nooit echt gedeeld met iemand. Het feit echter dat Jeremy vertrok, was haar zwaar gevallen en had ze uiteindelijk toch een weg naar Blythe gevonden, wat hun vriendschap versterkt had. Blythe wist dat ze Jeremy als een echt goede vriend had gezien, dat ze het enorm moeilijk er mee had gehad dat hij wegging, dat ze hem eigenlijk niet meer had willen zien voor hij wegging. Ze had het gewoon te lastig gevonden hem nog onder ogen te komen na dat nieuws. Om een of andere reden wilde ze dat niet toegeven aan Rhae, dat ze wel met Blythe sprak. Maar Blythe was haar vriendin van jaren en Rhae kende ze nog nauwelijks een week.

[ bericht aangepast op 26 nov 2021 - 22:22 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Rhae merkte Isabella’s irritatie wel op, maar ze vond het gewoon nogal heftig hoe het meisje net gereageerd had op iemand die haar vriend was geweest. Ze had wel gezien dat hij zich gekwetst voelde en Rhae had zelf genoeg vriendinnen verloren om te weten hoe dat was. Dat was dan ook de reden dat ze naar een verklaring voor Isabella’s gedrag zocht. Want als die er niet was… Dan vond ze het wel moeilijk om zelf voor een vriendschap open te blijven staan met het risico dat zij ook eens zo afgedankt werd.
      ‘Oké,’ zei ze alleen. ‘Dat lijkt me zwaar.’

---

Every villain is a hero in his own mind.