• EXPERIUM - THE PREQUEL

    Voordat de Zuivering begon, speelden er heel andere verhalen...



    LIONS
    ⚜️
    •Fire • Vuur
    • Fox • In dieren veranderen.
    • Astreal • Astral projection.
    • Tony • Onzichtbaar in het donker.
    • Emil • Dupliceren
    • Onna • Ondoordringbare huid
    •Vera • Vliegen
    •Serena • Stembeheersing
    • Heidi • Groene vingers.
    •8226 • Praten met dieren
    Elephants
    ⚜️
    •Vision • Met zintuigen spelen
    •Dalit • Immuniteit voor gaven
    • Rai •Electriciteit
    •[Onbekend] • [Onbekend]
    •[Onbekend] • [Onbekend]
    • Kijo • Veranderen in een Oni.
    • Stella • Licht ombuigen.
    •Vera • Leugendetector.
    • Helene • Genezing.
    •Cherry • Voedsel toveren
    Rhino's
    ⚜️
    • Romeo • Emoties manipuleren
    • Damon • Dementor
    • Peter • Spiderman
    • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen
    • Darian • Objecten materaliseren
    • Maaya • Hallucinates.
    •Melissa • Fauna manipulatie.
    •Alice • Spiegelloper
    •Medusa • Verstenen onder haar blik
    •Naamloos • Gedachtenlezer.
    Buffalo's
    ⚜️
    •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec
    •Nish • Aanwezigheid verbergen
    •Goliath • Ant-Man
    •Klaus • Necromancer
    •8167 • [Onbekend]
    •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies
    •8034 • Gevarensonar
    •Nemesis • Vloeistoffen sturen
    •Maevis • [Onbekend]
    •Sarah • Binding



    Oud-studenten
    Conway • Lion • [Onbekend]
    Raz • Lion • [Onbekend]
    Ylva • Lion • [Onbekend]
    Tuuli • Lion • Wind
    Kris • Buffalo • Edelstenen manipulatie
    Safira • Buffalo • Drakengedaante
    Zebediah • Rhino • Manipulatie
    Thor • Rhino • Sterk
    Moacir • Rhino • [Onbekend]
    Adrasteia • Rhino • Via bloed gave overnemen
    Ryan • Panther • [Onbekend]

                     
    Eerdere topics
    Speeltopic 1: Klik ^^
    Speeltopic 2: Klik ^^
    Speeltopic 3: Klik ^^
    Speeltopic 4: Klik ^^
    Speeltopic 5: Klik ^^
    Speeltopic 6: Klik ^^
    Speeltopic 7: Klik ^^
    Speeltopic 8: Klik ^^
    Speeltopic 9: Klik ^^
    Speeltopic 10: Klik ^^
    Speeltopic 11:Klik ^^
    Speeltopic 12:Klik ^^
    Speeltopic 13: Klik ^^
    Speeltopic 14: Klik ^^
    Speeltopic 15: Klik ^^
    Speeltopic 16: Klik ^^
    Speeltopic 17: Klik ^^
    Speeltopic 18: Klik ^^
    Speeltopic 19: Klik ^^
    Speeltopic 20: Klik ^^
    Speeltopic 21: Klik ^^
    Speeltopic 22: Klik ^^
    Speeltopic 23: Klik ^^

    ~
    Rollentopic

    ~
    Tijdlijn
    ✧ (2009) - Aankomst 1 (Zebediah)
    ✧ (November 2011) - Aankomst 861 (Fire)
    ✧ (Februari 2012) - Aankomst Romeo
    ✧ (2012) - Aankomst 1694 (Onyx)
    ✧ (2012) - Aankomst 1695 (Maaya)
    ✧ (Juni 2013) - Aankomst 2194 (Fox)
    ✧ (Mei 2015) - Aankomst 4184 (Jester)
    ✧ (Juli 2015) - Aankomst 4585 (Dezi)
    ✧ (Juli 2015) - Aankomst 4965 (Vienna)
    ✧ (September 2015) - Aankomst 5666 en 5667 (Fersephone en Fayr)
    ✧ (September 2016) - Aankomst 6445 (Yrla)
    ✧ (Augustus 2019) - Aankomst 7223 (Merrin)
    ✧ (Juli 2020) - Aankomst 8102 (Nenya)
    ✧ (Augustus 2020) - Aankomst 8175 (Adam)


    [ bericht aangepast op 12 okt 2022 - 11:35 ]


    Three words, large enough to tip the world. I remember you.

    Onyx


    Onyx was toch wel een beetje teleurgesteld toen het Jesters wekker was waar hij van wakker werd, in plaats van Tophs geschreeuw. Waren ze te diep in slaap geweest? Of had ze nogal lauw gereageerd?
          Hij drukte zijn lippen tegen Jesters nek, liet zijn hoofd op zijn schouder rusten en mompelde: ‘De volgende keer dat we een geintje uithalen, moeten we er misschien ook maar voor zorgen dat we de reactie erop meekrijgen.’


    Every villain is a hero in his own mind.

    Adam
    ———

    Adam wreef in zijn ogen – waar hij meteen spijt van kreeg omdat het pijn deed. Zijn linkeroog kreeg hij niet eens goed open. Hoewel het niet zijn bedoeling was geweest, was hij toch in slaap gevallen. Hij ging rechtop zitten en zag dat Fox was weggedoezeld. Zachtjes draaide er een film waar ze beiden te weinig aandacht voor hadden gehad. Van zijn laatste droom kon hij zich niets meer herinneren, maar alleen naar Fox’ gezicht kijken zorgde er al voor dat hij de paniek in zijn ogen weerspiegeld zag, terwijl Adam op dat grasveld stond en viool speelde met zijn eigen ingewanden.
          Maagzuur kwam omhoog, hij slaagde er maar net in het weer weg te slikken.
          Hij liet zich van het bed glijden en strompelde naar de wastafel. Al zijn ledematen voelden stijf. Misprijzend keek hij naar zijn gezwollen gezicht, dat zo’n beetje alle kleuren leek te hebben. Hij slaakte een zucht. Hij had weinig zin in de nieuwe dag.
          Zou Merrin nog steeds wat leuks met hem willen doen? Of was het gisteren zo gezellig geweest dat hij zijn keuze al gemaakt had? Hij voelde er weinig voor om straks naar de eetzaal te gaan en daar Jester en Onyx te zien, die vast geniepige opmerkingen zouden maken over de nachtmerrie. Misschien was het ook maar beter als hij Merrin in elk geval tijdens het ontbijt wat ruimte gaf. Dat hij hem een kans wilde geven, betekende niet dat hij er heel blij van werd om met Yrla én hem tijd door te brengen. Het leek hem ook best wel ongemakkelijk om met Rory en Merrin in één ruimte te zijn, terwijl hij niet eens hoefde te kiezen tussen de twee jongens.
          Achter zich hoorde hij beweging en Fox kwam overeind.
          ‘Hé.’ De jongen glimlachte, maar de glimlach haalde zijn ogen niet. ‘Hoe gaat het?’
          Adam trok zijn schouders op. ‘Ik overleef het wel.’
          ‘Zullen we langs Fayr gaan?’
          Adam aarzelde. Hij kende deze Onyx en Jester niet, maar hij zag ze er wel voor aan om ervoor te zorgen dat hij een paar minuten later weer een verpulverd gezicht had als hij het liet genezen. Daar had hij echt geen zin in. Misschien wat later op de dag, voor hij met Merrin weg zou gaan, want hij wilde zich nog wel een beetje fatsoenlijk kunnen bewegen straks.
          ‘Later is waarschijnlijk verstandiger. Onyx wil vast nog even met zijn kunstwerk pronken.’
          Fox keek hem peinzend aan en knikte toen. ‘Zullen we dan naar de eetzaal gaan?’
          ‘Mja. In elk geval om mijn eten op te halen.’

    Het was nog wat aan de frisse kant, maar de zon scheen al wel en Adam besloot samen met Fox op het laagste dak van de school te klimmen, om daar in alle rust te eten.
          Met het blad op zijn bovenbenen, haalde hij zijn iNet uit zijn zak om Merrin een berichtje te sturen. Hij wilde niet dat zijn vriend zich ongerust maakte. Hee. Gisteravond had ik mot met Onyx en daarna kreeg ik nog een rotnachtmerrie. Heb mijn eten mee naar het lage dak genomen en daar ben ik nu met Fox. Aarzelend keek hij naar de zin. Moest hij vragen of Merrin ook wilde komen? Hij besloot het maar te doen, andersom had hij dat ook gewild na zo’n bericht. Ik weet niet of je ook wil komen, anders zie ik je wel bij de les? Na even twijfelen voegde hij er nog een X aan toe, een hartje was vast niet gewenst zolang hij nog met Yrla was.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Vienna


    Vienna haar binnenste bevroor. "Wat?" vroeg ze overrompeld. Toph moest nog een keer aan de andere kant herhalen wat ze eerder had gezegd, voor het bij Vienna doordrong. "Ik kom eraan!" Vienna draaide zich op haar hielen om terug naar binnen. Zonder de kloppen denderde ze de kamer van Nenya en Fayr binnen. "We hebben een noodgeval en we hebben je hulp nodig," zei ze direct tegen het blonde meisje in de kamer.
          Noch Toph of Vienna had Fayr ooit met een vinger aangeraakt. Voor het geval dat ze haar hulp ooit op een dag nodig hadden. Wel, bleek dus toch een goede keuze te zijn geweest. Fayr ging gelukkig zonder enig tegenspraak mee. Vienna sloopte de voordeur zonder enig nadenken eruit en draaide de deur zo dat ze erop konden staan. Na enige twijfel van Fayr trok Vienna haar erop. Vliegend waren ze er veel sneller. Binnen vijf minuten strompelden ze de kamer van Nish binnen. Het eerste wat Vienna zag was de verschrikte blik van Toph, daarna zag ze pas het bloed en het trillende lichaam van Nish. Wie deed zoiets? Misselijk duwde Vienna Fayr naar voren, waarbij ze zichzelf omdraaide in een poging haar maaginhoud binnen te houden. De zure lucht die al in de kamer hing, hielp niet echt, maar nog net wist Vienna haar te beheersen. Waarschijnlijk zat er toch niet veel in haar maag.
          Wat afschuwelijk...


    It's never gonna happen, Guys.

    Merrin


    Merrin had samen met Yrla zijn ontbijt gehaald en was aan de tafel gaan zitten. Echt zin in zijn ontbijt had hij niet meer, nu hij wist dat Adam gewoon zonder hem verder was gegaan. Blijkbaar had Adam toch niet het geduld gehad wat hij gezegd had te hebben. Hij had Nish gekust. Om een of andere reden deed die gedachte pijn, heel veel pijn. En het was niet de eerste keer geweest, dus er moest wel iets spelen tussen die twee. Adam had blijkbaar een keuze gemaakt en hijzelf was te laat. Het verscheurende gevoel in zijn borst gaf aan hoeveel hij toch om Adam gaf. Misschien zelfs wel meer dan om Yrla.
          Hij haatte zichzelf meteen om die gedachten en keek even geschrokken naar de blonde jongen naast hem. Pas nu had hij door dat Yrla naar hem keek. Had de jongen hem de hele tijd in de gaten gehouden? Hij kon geen gedachten lezen toch?! Een enorm schuldgevoel welde op in Merrin zijn buik. Hij wendde zijn blik weer af van de jongen naast hem en keek gauw terug naar zijn ontbijt. Al zag dat er nu verschrikkelijk uit. Toen hij de hand van Yrla over de zijne voelde glijden, voelde Merrin zich alleen maar nog schuldiger. Hij wilde ergens zijn hand wegtrekken, maar dat voelde ook weer gemeen. Merrin verdiende het echter niet dat iemand nu lief tegen hem was, dit had hij zelf gedaan.
          In zijn broekzak voelde hij zijn iNet trillen en Merrin maakte gebruik van het ding om zijn hand weg te kunnen trekken. Toen hij een berichtje van Adam zag, draaide zijn maag een keer rond. Merrin opende het berichtje en liet zijn ogen over de regels gaan. Hij wist niet zo goed wat Adam bedoelde met 'mot met Onyx', maar aangezien het volgde door een nachtmerrie kon het niet goed zijn. Merrin had vaak zat een nachtmerrie van Onyx gehad om te weten dat ze verschrikkelijk waren. Voor heel even voelde hij dan ook medelijden met Adam, maar direct kwam de twijfel en de onzekerheid weer omhoog. Hij wist niet of Merrin ook wilde komen, maar was al met Fox. Dat klonkt eerder alsof Adam het liever niet wilde dat hij er was. Waarschijnlijk had hij zich gewoon verplicht gevoeld om dit berichtje te sturen ofzo. Want ze waren vrienden... Toch? Merrin las het berichtje nog eens door en voelde de tranen daardoor nog harder prikken. Vlug stopte hij zijn iNet weg en keek op naar Yrla. "I-i-ik ben..." Een boek vergeten... Toen hij Yrla zijn blauwe ogen zag, zweeg hij direct. Merrin kon niet eens meer een smoes verzinnen om er gewoon tussenuit te knijpen. Dat voelde gemeen ofzo. "I-ik ga even naar de campus. A-alleen."
          Merrin voelde zich verschrikkelijk dat hij dat zei, maar Yrla knikte alleen maar. Natuurlijk wist zijn vriendje wel dat Merrin soms tijd voor zichzelf nodig had, maar Merrin vond het nog altijd lastig om aan te geven als hij die tijd wilde. Hij stond vlug op en bracht zijn nog halve schaal terug naar de afruimband. Hij keek zoveel mogelijk naar beneden, terwijl hij richting de uitgang van de zaal liep. Je had zomaar kans dat je Jester of Onyx of Toph of Vienna tegen zou komen en zij zouden er uitgebreid misbruik van maken als ze het verdriet op zijn gezicht zagen. Doordat hij schichtig om hem heen keek, zag hij dan ook niet de persoon waar hij vol tegenaan botste. Merrin waagde een blik omhoog en was lichtelijk opgelucht, toen het een jongen van zijn leeftijd ongeveer was. Hij herkende de jongen van het feestje met de Rhino's, maar kon zijn naam even niet meer herinneren. Vlug mompelde Merrin een sorry, voor hij de zaal haast uit vluchtte op zoek naar wat frisse lucht.

    [ bericht aangepast op 5 feb 2022 - 13:47 ]


    It's never gonna happen, Guys.

    Azrael


    Azrael had zijn ogen altijd al prachtig gevonden – maar nu ze glommen van de tranen waren ze als natte edelstenen die het zonlicht vingen. Het verdriet erin raakte Azrael en hoewel het hem al meer dan een jaar aan de moed ontbrak om de jongen aan te spreken, kon hij hem nu niet in zijn eentje laten weggaan. Niet als hij zo verdrietig was.
          Azrael haastte zich achter hem aan.
          ‘Hé,’ zei hij onhandig, terwijl hij hand tegen Blue’s schouder legde en hem ook heel snel weer wegtrok omdat het wellicht een beetje vreemd was. ‘Kan ik uhm, kan ik helpen? Je ziet er verdrietig uit.’
          Er kwam een kleur op zijn wangen, maar hij vertikte het om weg te kijken.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Nish


    Nish hoorde de deur opengaan. Fayr was er.
          Nish voelde zich hol vanbinnen, uitgewrongen. De pijn was er nog maar een paar uur en toch had hij het gevoel dat die pijn altijd al deel van hem had uitgemaakt. Dat het er nooit níét was geweest.
          Zijn wereld was pikzwart – en dat zou het misschien wel altijd blijven. Hij betwijfelde of Fayr hem kon helpen. Jester had waarschijnlijk wel voorkomen dat Fayr hem weer kon helen, of dat Adam de tijd kon terugdraaien. Daar hoefde hij maar een paar woorden voor uit te spreken.
          Gisteren was er geen greintje twijfel geweest.
          De enige reden dat Jester zou toestaan dat iemand dit ongedaan maakte, was zodat hij het nogmaals kon doen.
          Toch was het hem niet gelukt om dat bezwaar tegen Toph te maken. Hij had helemaal niets kunnen zeggen, alleen de gedachte dat hij Onyx’ of Jesters naam hardop zou uitspreken, zorgde al voor een verstikkende angst.
          Zonder ook maar een beetje vertrouwen in Fayrs kunnen te hebben, bleef hij afgewend van de meiden liggen. Het maakte niet meer uit. Zijn ogen was hij kwijt. Zodra het bestuur erachter kwam dat hij nooit meer kon zien, was het met hem gedaan. Ze zouden hem van school halen.
          Hij was er niet klaar voor. Hij wilde niet dat zijn leven voorbij was, hij wilde zich niet neerleggen bij wat hem was aangedaan. Maar hoe kon hij hiertegen vechten? Hij kon niet eens de uitgang van zijn kamer vinden. Hoewel hij zijn zicht verloren had, voelde het alsof al zijn ledematen eraf waren gehakt.
          Hij was als een hulpeloos kind, volledig op anderen aangewezen.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Merrin


    De jongen had het gezien! Het benauwde Merrin dat iemand dit had gezien, iemand die hij niet kende. Merrin probeerde vlug de tranen uit zijn ogen te vegen, maar het hielp niets. "Het g-gaat wel. Er is niets. Gewoon vuiltje in mijn oog." Ofzo... Wat een slechte smoes, het voelde ook heel onnatuurlijk, maar hij wilde gewoon niet zijn emoties laten zien aan een wildvreemde. Wat zou die er wel niet mee doen?! Merrin kende genoeg rotte appels, niet alleen bij de Panthers, maar ook bij de Rhino's. Merrin dook het lege lokaal naast hen in, om aan de gapende ogen van de gang te ontwijken. Niemand kon zien dat hij verdrietig was. Met dat hij uit de drukte was, begonnen de tranen ook echt te lopen. Hij kon ze gewoon niet langer inhouden.


    It's never gonna happen, Guys.

    Azrael

    De jongen loog overduidelijk, maar dat kon Azrael hem niet kwalijk nemen. Ze waren geen vrienden. Ze waren niet eens bekenden. Hij zag de jongen een leeg lokaal in vluchten en durfde er niet achteraan te gaan. Dan maakt hij het misschien alleen maar erger, zelfs al scheurde het zijn hart om te zien dat hij begon te huilen. Azrael deed de deur voor hem dicht, zodat niemand Blue zou zien huilen. Zelf bleef hij naast de gesloten deur staan. Als degene die de jongen zo’n verdriet had gedaan achter hem aankwam, zou Azrael ervoor zorgen dat diegene het bewustzijn verloor.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Adam
    ———

    Na tien minuten had Merrin nog steeds niet op zijn berichtje gereageerd – terwijl hij het wel had gelezen. Het baarde Adam zorgen. Zelfs als hij ervoor koos om bij Yrla te blijven tijdens het eten, had hij dat toch wel gewoon gezegd?
          ‘Merrin antwoordt niks,’ mompelde Adam toen hij Fox’ vragende blik opving.
          Fox had opeens heel veel aandacht voor de mandarijn die hij aan het pellen was. ‘Misschien is hij boos?’
          ‘Op mij?’ vroeg Adam verward.
          Fox slaakte een zucht en keek op. ‘Ik was gister best pissig op je – omdat je half met Nish stond te bekken. Dus dat heb ik ook tegen Yr gezegd, want ik voelde me er kut om dat ik eerst nog voor Mer en jou aan het cheeren was terwijl je blijkbaar ook interesse in Nish had.’
          ‘En dat heeft Yrla natuurlijk aan Merrin gezegd.’ Adam kneep zijn ogen even dicht. ‘En Merrin was al zo onzeker! Terwijl er echt helemaal níks tussen Nish en mij is!’ Hij wierp een boze blik op Fox, maar die haalde zijn schouders op.
          ‘Ik vond jullie nog steeds erg knus.’
          ‘Nou als je ons niet van een afstandje aan het beloeren was geweest en niet gelijk je conclusies had getrokken, had je geweten dat het helemaal niet zo knus wás.’
          Adam zag dat Fox geïrriteerd raakte door zijn woorden, maar dat was andersom ook zo. Grote kans dat Merrin zich nu kut zat te voelen omdat hij dacht dat hij toch verder was gegaan met Nish daten, daar was hij gister al bang voor geweest. Hij pakte zijn iNet en besloot zijn vriend te bellen. Hopelijk nam hij wel op…


    Every villain is a hero in his own mind.

    Merrin


    Merrin liet zich langs de wand naar beneden zakken en vouwde zichzelf op tot een bolletje. Nu er niets of niemand was, voelde ze het eindelijk goed om alles te laten gaan. Hij zat een tijdje te huilen, tot zijn INet hem uit zijn bui haalde. Merrin haalde zijn telefoon tevoorschijn en zag dat Adam hem belde. Was er iets aan de hand?. Hij wist niet zeker of hij Adam wilde spreken, maar hij kon het niet maken zijn beste vriend te negeren toch? Zeker als er wat was. Merrin probeerde zichzelf bij elkaar te rapen en de tranen weg te vegen. Hij wilde niet dat Adam door had dat hij had gehuild.
          Hij nam toch op. “Hallo?” Zei hij zachtjes

    [ bericht aangepast op 6 feb 2022 - 16:26 ]


    It's never gonna happen, Guys.

    Adam
    ———

    Merrins stem klonk breekbaar en er trok een steek door Adams borst. Hij voelde gelijk de drang om naar hem toe te gaan en zijn armen om hem hen te slaan.
          ‘Hé,’ zei hij zachtjes. ‘Waar ben je nu? Vind je het misschien fijn nog even te praten voordat de lessen beginnen? Er is gister zoveel gebeurd… Ik zou het in elk geval wel fijn vinden,’ zei hij voorzichtig, en een beetje aarzelend, gezien hij het liefst zijn eigen gevoelens opzij schoof en zich focuste op Merrins behoeftes.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Merrin


    Adam kwam vast vertellen dat hij voor Nish koos. Hij wist niet of hij daar zin in had. “Ik begrijp het wel hoor, Adam. Je hoeft het niet uit te leggen,” zei hij zachtjes. Zijn maag maakte een tuimeling. “Ik hoop gewoon dat je gelukkig bent.” Merrin glimlachte kleintjes tussen zijn tranen door.


    It's never gonna happen, Guys.

    Adam
    ———

    ‘Gelukkig?’ vroeg Adam verward – iets schamper misschien zelfs.
          Zaterdag had hij zich gelukkig gevoeld. Zielsgelukkig.
          Daar waren alleen wat flintertjes van overgebleven, glimmertjes in het duister. Niets dan een hoop die alleen maar ijler leek te worden.
          ‘Ik ben verre van gelukkig, Mer.’ Hij wreef over zijn gezicht, zich afvragend wat Yrla in vredesnaam tegen Merrin gezegd had. Dat hij nu Nish ten huwelijk had gevraagd? ‘Daarom wil ik graag met je praten. Zeker als – als jij je nu ook ongelukkig voelt.’
          Zenuwachtig wachtte hij af. Misschien was er wel een hele andere reden dat hij nu tranen in Merrins stem hoorde. Misschien had Yrla hem wel gedumpt doordat Merrin over zijn gevoelens twijfelde en had Merrin besloten dat hij juist met Yrla wilde doorgaan.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Merrin


    Hij had er nog steeds niet echt zin in… “Ik zit in het aardrijkskundelokaal,” zei hij toch. Hij wilde ook weer niet dat er vervelende dingen tussen hen bleven hangen.

    [ bericht aangepast op 6 feb 2022 - 18:12 ]


    It's never gonna happen, Guys.

    Adam
    ———

    ‘Oké, dan kom ik er nu aan.’
          Het was een gekke gedachte dat Merrin hier toevlucht zocht tot het lokaal van Maxwell. Dat zag hij hem in hun gewone tijdlijn niet snel doen. Hij verbrak de verbinding en keek Fox aan.
          ‘Ik ga naar Merrin toe. Hij is volgens mij helemaal alleen. Tot later!’
          Teleporteren ging hem nog niet helemaal natuurlijk af, normaal liep hij gewoon naar lokalen toe, maar zijn lijf voelde zo beurs dat hij het aantal bewegingen zoveel mogelijk beperkte. Eenmaal in het aardrijkskundelokaal zag hij Merrin op de grond zitten, naast de deur, met zijn rug tegen de muur. Hij zag er mistroostig uit, de sporen van tranen zaten op zijn wangen. Kon dat echt komen door die stomme kus? Maar waarom was Yrla er dan niet om hem te troosten, zou die daar dan niet gelijk gebruik van maken? Was het dan toch Yrla waar hij om treurde?
          Hij stapte naar de jongen toe. ‘Hé,’ zei hij, en hij knielde voor hem neer. ‘Ik hoop niet dat je om mij huilt,’ zei hij onhandig. ‘Maar dat hoeft echt niet. Er is helemaal niks tussen Nish en mij, dat heeft Fox gister verkeerd geïnterpreteerd.’


    [ bericht aangepast op 6 feb 2022 - 18:53 ]


    Every villain is a hero in his own mind.