[RPG • 0] Experium — The Prequel & Alt 6 - Speeltopics

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven • Rai •Electriciteit •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •Cherry • Voedsel toveren

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •8167 • [Onbekend] •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • Binding

---

Oud-studenten Conway • Lion • [Onbekend] Raz • Lion • [Onbekend] Ylva • Lion • [Onbekend] Tuuli • Lion • Wind Kris • Buffalo • Edelstenen manipulatie Safira • Buffalo • Drakengedaante Zebediah • Rhino • Manipulatie Thor • Rhino • Sterk Moacir • Rhino • [Onbekend] Adrasteia • Rhino • Via bloed gave overnemen Ryan • Panther • [Onbekend]

Eerdere topics Speeltopic 1: Klik ^^ Speeltopic 2: Klik ^^ Speeltopic 3: Klik ^^ Speeltopic 4: Klik ^^ Speeltopic 5: Klik ^^ Speeltopic 6: Klik ^^ Speeltopic 7: Klik ^^ Speeltopic 8: Klik ^^ Speeltopic 9: Klik ^^ Speeltopic 10: Klik ^^ Speeltopic 11:Klik ^^ Speeltopic 12:Klik ^^ Speeltopic 13: Klik ^^ Speeltopic 14: Klik ^^ Speeltopic 15: Klik ^^ Speeltopic 16: Klik ^^ Speeltopic 17: Klik ^^ Speeltopic 18: Klik ^^ Speeltopic 19: Klik ^^ Speeltopic 20: Klik ^^ Speeltopic 21: Klik ^^ Speeltopic 22: Klik ^^ Speeltopic 23: Klik ^^ ~ Rollentopic Experium High || Rollentopic ^^ ~ Tijdlijn ✧ (2009) - Aankomst 1 (Zebediah) ✧ (November 2011) - Aankomst 861 (Fire) ✧ (Februari 2012) - Aankomst Romeo ✧ (2012) - Aankomst 1694 (Onyx) ✧ (2012) - Aankomst 1695 (Maaya) ✧ (Juni 2013) - Aankomst 2194 (Fox) ✧ (Mei 2015) - Aankomst 4184 (Jester) ✧ (Juli 2015) - Aankomst 4585 (Dezi) ✧ (Juli 2015) - Aankomst 4965 (Vienna) ✧ (September 2015) - Aankomst 5666 en 5667 (Fersephone en Fayr) ✧ (September 2016) - Aankomst 6445 (Yrla) ✧ (Augustus 2019) - Aankomst 7223 (Merrin) ✧ (Juli 2020) - Aankomst 8102 (Nenya) ✧ (Augustus 2020) - Aankomst 8175 (Adam)

[ bericht aangepast op 12 okt 2022 - 11:35 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Merrin zei niets terug.
      Gewoon, helemaal niets. Geen woord.
      En dat was het moment waarop Adam zich realiseerde dat hij Merrins blik toch verkeerd had geïnterpreteerd. Hij hield gewoon van hem – zoals Adam zelf van Onyx en van Fox hield.
      Hij zag de tranen in zijn ogen, de pijn op zijn gezicht voor hij dat afwendde.
      Adam vertelde hem dat Merrin zijn tweede helft was, hetgeen wat hem heel maakte, zijn zielsverwant – zijn geluk. En Merrin had dat helemaal niet zo bedoeld en dacht daar overduidelijk anders over.
      Logisch, want hij was met Yrla.
      Ongemakkelijk schraapte hij zijn keel. Nu gaf hij Merrin straks nog het idee dat de jongen verantwoordelijk was voor zijn geluk – een last waar hij hem helemaal niet mee wilde opzadelen.
      ‘Sorry,’ mompelde hij. ‘Ik wilde niet…’ Hij zuchtte en boog zijn hoofd. ‘Jij hebt natuurlijk al zo iemand. Iemand bij wie je je thuis voelt. Iemand die je alle ellende kan laten vergeten met één kus. Iemand bij wie je altijd terecht kan. Je wederhelft.’ Hij wrong zijn handen in elkaar. ‘Op een dag vind ik vast ook wel weer zo iemand. Het – het komt wel goed met me. Uiteindelijk.’
      Hij pakte Merrins hand en wreef met zijn duim langs zijn knokkel.
      ‘Het is goed, Mer.’ Dat was het niet. Hij kon wel janken, hij wilde zich onder de dekens verstoppen en er nooit meer onder vandaan komen. ‘Koester wat je hebt.’
      Hij sloeg zijn ogen neer. Want voor je het weet, is het voorbij.

[ bericht aangepast op 8 feb 2022 - 9:07 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Merrin snapte geen ene reet van wat Adam nu zei. Jij hebt natuurlijk al zo iemand. Iemand bij wie je je thuis voelt. Iemand die je alle ellende kan laten vergeten met één kus. Iemand bij wie je altijd terecht kan. Je wederhelft.’ Hij wist helemaal niet of Yrla dat wel was. Hij had eerder het gevoel dat Adam dat was, maar dat hij gevangen zat in de armen van een ander. En Adam was ook van iemand anders. Hij begreep het echt niet. "Maar je hebt toch al iemand anders?" vroeg hij snikkend. "Ik dacht... Yrla vertelde me.." Hij kwam niet uit zijn woorden, maar om een of andere reden flikkerde een glimpje hoop op. Was er dan toch niets?

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Iemand anders?’ Verward schudde Adam zijn hoofd. ‘Nish? Nee joh. Ik zei net toch al dat Fox dat verkeerd had geïnterpreteerd? Ik voel niks voor Nish, dat heb ik nooit gedaan.’ Hij sloeg een arm om Merrin heen en trok hem tegen zich aan. ‘Jij bent altijd de enige voor me geweest Mer. Echt.’ Na een korte aarzeling, drukte hij een kus tegen zijn slaap. Hoewel hij het haatte om Merrin zo verdrietig te zien, deed het hem veel dat de gedachte dat hij met een anders was hem toch zo van streek maakte. ‘Gisteren ging Nish met me mee het bos in. Gewoon – voor wat afleiding.’ Hij zocht even naar woorden, hij wilde dit misverstand goed uit de weg ruimen. ‘Nish… hing nogal de klootzak uit,’ gaf hij toe. ‘Zei dingen… die me overstuur maakten. Ik kreeg een paniekaanval…’ Hij streek over de krassen op zijn armen. ‘En Nish wist niet wat hij moest doe. Toen hij dichterbij probeerde te komen, sloeg ik hem in zijn gezicht. Toen de paniekaanval voorbij was, bood hij wel zijn excuses aan en hoewel ik kwaad was dat hij over dingen gelogen had, was het gesprek daarna wel goed en liet ik het maar zo. Maar omdat hij zo overduidelijk hoopte dat er wat tussen ons zou gebeuren, zei ik dat hij zijn ogen maar dicht moest doen voor een kus. Om een of andere reden deed hij dat en toen duwde ik hem voor de grap het kratermeer in. Daarna sprong ik ook het water in om te zwemmen en nam hij me in een soort houdgreep en mocht ik pas weg als hij echt een kus kreeg.’ Er kwam toch een flauwe glimlach om zijn lippen bij de herinneringen. ‘We waren gewoon aan het stoeien en uiteindelijk raakte ik uitgeput en gaf ik zo’n neppe smakzoen die je ook aan je oma zou kunnen geven en toen liet hij me gaan. Fox zag dat alleen van een afstand, dus die maakte er meteen zijn eigen verhaal van en heeft dat blijkbaar tegen Yrla gezegd. En nou ja, Yrla dus tegen jou.’
      Hij legde een hand op Merrins bovenbeen.
      ‘Ik heb echt geen gevoelens voor hem. Ik zal niet ontkennen dat ik het misschien over een tijdje wel een kans zou geven als jij toch voor Yrla kiest, maar tot je mij definitief afwijst ga ik mijn kans echt niet vergooien hoor.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Dus het was een spelletje?" vroeg hij snikkend. Merrin veegde snel de tranen van zijn wangen. Adams woorden hadden hem helemaal opgewarmd, hadden het koude ijsblok dat hij sinds die ochtend voelde helemaal gesmolten. Een vonkje hoop was opgevlogen, liet een automatische glimlach op zijn gezicht glijden en de twinkeling kwam terug in zijn ogen. Merrin wist dat dit het moment was om te kiezen. "Dat voelde voor mij niet zo," zei hij, terwijl hij zijn ogen neersloeg. "Toen ik het vanochtend hoorde... Het voelde alsof je je belofte had gebroken en niet op mij kon wachten. En... en dat ik je kwijt was." Merrin besefte nu wel dat juist daardoor hij beseft had dat hij eigenlijk juist bij Adam wilde zijn. Het vooruitzicht om Yrla te verliezen deed zeer, maar was niet zo hartverscheurend als het vooruitzicht dat hij Adam zou verliezen. "Ik voel me echt verschrikkelijk schuldig tegenover Yrla. Ik ben er de hele ochtend al misselijk van. Hij is zo lief voor me en heeft me altijd geholpen, maar ik weet nu dat ik hem niet zo zou erg missen als ik dat bij jou doe. Dat hij me niet zo opwarmt als jij dat doet. Het idee dat ik je kwijt was aan een ander, verscheurde me." Merrin keek naar zijn vingers en speelde ermee. "Dus ik was bang dat ik in plaats daarvan alleen zou eindigen, want jij was met iemand anders, maar het is ook niet eerlijk tegenover Yr dat ik zoveel van iemand anders hou, maar wel blijf."
      Hij hoopte dat Adam een beetje door had wat hij wilde zeggen.. Want hij wist niet of hij het al hardop kon uitspreken.

---

It's never gonna happen, Guys.

Adam had zelden zulke tegenstrijdige gevoelens ervaren. Aan de ene kant kon hij wel janken van geluk omdat Merrin hem koos. Omdat zij verder gingen – omdat hij zijn vriendje terug had. En tegelijkertijd werd Merrin bedolven onder schuldgevoel en was bij hem het echte geluk nog ver te zoeken.
      ‘Blijkbaar heb ik je nog lang niet genoeg duidelijk gemaakt hoe gek ik op je ben – en dat ik oneindig op je zou wachten als je dat van me vroeg.’ Hij liet zijn hand om die van Merrin glijden en zocht naar zijn blauwe ogen. Hij moest het nog eens vragen, er helemaal zeker van zijn, zodat er niet weer een misverstand ontstond. Zijn wangen kregen een rossige kleur. ‘Betekent dit uhm, dat je… met mij samen wil zijn? Of… twijfel je nog? Wil je eerst een date om ze te vergelijken?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Merrin trok een zuur gezicht. "Zo klinkt het net alsof ik jullie beiden op een weegschaal zet om te kijken wat me beter bevalt." Dat vond hij maar naar klinken, mensen vergelijken. Hij keek even naar Adam naast hem. "Nee, ik wil jullie niet vergelijken. Maar na vanmorgen weet ik wel dat wat ik met Yrla heb heel kostbaar is, maar het niet is zoals jij." Het maakte niet de dingen in hem los die Adam wel in hem los maakte. Merrin voelde een blos op zijn wangen stijgen. "M-maar ik wil ook nog niet echt samen zijn. Dat voelt heel erg cru naar Yrla en dit verwart me allemaal best wel. Ik weet helemaal niet hoe dat is om dat samen met jou te doen, en wat ik dan allemaal mag en wat je wil. Ik vind je echt leuk, Adam. Maar ik wil het eigenlijk wel r-rustig aandoen." Merrin friemelde even met zijn vingers. "Dus misschien moeten we gewoon beginnen met een date en vanuit daar kijken hoe het gaat?" opperde hij aarzelend.

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Ik bedoelde ook niet dat je ons als personen met elkaar vergelijkt en plusjes en minnetjes geeft,’ zei Adam zacht. ‘Maar meer dat je dan je gevoelens beter kan vergelijken. Zeker omdat je zo… in de war bent.’
      Hij beet op zijn lip, hij wilde nu ook weer niet zijn eigen glazen ingooien. Ergens was hij gewoon bang dat alles Merrin wat overweldigde, dat hij Yrla misschien ook wel juist zou missen als zij een dag op pad waren, maar hij durfde er niet echt over uit te wijden.
      ‘Maar… dat is dan misschien niet nodig. En natuurlijk is het goed om rustig aan te doen, dat – dat wil ik ook.’
      Want hij was zich er heus wel van bewust dat ze het niet konden oppakken waar ze zaterdagavond gebleven waren, want die herinneringen had Merrin niet meer. Geen van al hun leuke momenten herinnerde hij zich nog. Dit was zonder twijfel Merrin, maar hij was toch ook weer anders en Adam had het gevoel dat hij nog steeds moest rouwen om wat hij was verloren. Dit was een nieuw begin – van iets wat fantastisch was geweest – en hij wist helemaal niet of dit wel net zo fantastisch zou worden, zelfs al zou hij daar keihard zijn best voor doen.
      ‘Ik zou je graag meenemen voor een date,’ zei hij tegen Merrin en hij glimlachte. ‘Zodra je daar klaar voor bent.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Merrin wist eigenlijk wel wat hij wilde. Zo erg in de war was hij niet meer, al twijfelde hij of dat zou veranderen als hij straks Yrla weer zag. “Dank je,” zei hij oprecht. Hij was blij dat Adam zoveel geduld had. Eerst moest hij namelijk met Yrla spreken. Het over hun relatie hebben, hij wilde niets doen met Adam zolang dat niet afgesloten was. Dat vond hij oneerlijk en dat verdiende zijn vriend niet. Al deed het hem verschrikkelijk veel pijn en voelde hij zich ontzettend misselijk, hij moest dit gewoon doen.

---

It's never gonna happen, Guys.

Adam glimlachte. Hij merkte echter wel dat Merrin zich nog steeds rot voelde en trok zijn hand terug van die van Merrin. Misschien dat dat hielp. Nog steeds bleef het moeilijk om zich voor te stellen dat de jongen zoveel om Yrla gaf en dat dat deze break-up hen allebei pijn zou doen. Soms voelde het gewoon als één grote grap.
      ‘Wil je vanmiddag nog zwemmen? Of wil je eerst met Yrla praten en dan zien waar je zin in hebt? Dat is ook goed.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Het was zoals hij gevreesd had.
      Fayr verliet de kamer weer zonder dat ze hem had kunnen helpen. Ze begreep er overduidelijk niets van. Nish nam niet de moeite om uit te leggen dat Jester ervoor had gezorgd. Hij wilde gewoon dat ze wegging. Hij wilde dat iedereen wegging en tegelijkertijd wilde hij helemaal niet alleen zijn.
      Zijn borst verkrampte zoals dat gebeurde wanneer je moest huilen, maar de tranen kwamen niet. Hij voelde dat er iemand bij hem op bed was gaan zitten. Toph of Vienna, dat wist hij niet. Het maakte hem niet uit ook.
      ‘Wat doen we nu?’ Het was Tophs stem. ‘Naar de ziekenboeg?’
      ‘En dan? Lijmen ze mijn ogen weer vast?’ vroeg hij bars.
      Het was het eerste wat hij zei. Zijn stem klonk rauw. Praten deed pijn door de talloze wonden in zijn lippen, maar zijn hele hoofd voelde toch al als één kloppende, etterende zweer.
      ‘Ze sturen me weg als ze erachter komen dat ik blind ben en geen van de helers het kan fixen.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Ik weet het niet zo goed," gaf hij eerlijk toe. Merrin liet zijn blik zakken naar de grond. "Ik denk dat ik er eerst even over na wil denken. Wat ga in zeggen? Gewoon even mijn hoofd helder maken." Merrin glimlachte even kort. "Zwemmen helpt me daar wel vaak bij."

---

It's never gonna happen, Guys.

Vienna keek verbaasd naar Fayr die teleurgesteld afdroop. Ze had niet het idee dat Fayr haar gave eerder had gefaald. Ze had dan ook al een vaag vermoeden wie er achter deze aanval. Er was namelijk maar een iemand die Fayr haar gave kon blokkeren. Oké, twee. Maar ze zag Zebediah nu niet hier voor aan, die zou op andere manieren van Nish ellende genieten.
      "Er is nog een heler bij de Elephants?" Stelde ze in een helder moment voor. "Daar denken ze vast niet aan." Het meisje kon vast niet helpen, maar misschien alleen al de wonden aan Nish zijn mond.

---

It's never gonna happen, Guys.

Adam knikte begripvol. Iemand vertellen dat je niet samen verder wilde leek hem heel moeilijk. Onbewust schoten zijn gedachten naar de blonde jongen uit zijn herinneringen. Of ze in zijn beleving nog steeds een relatie hadden wist hij niet, maar hij moest er toch maar een serieus werk van maken om hem op te zoeken, zodat ook hij verder kon met zijn leven. De gedachte dat zijn alter-ego daar ook almee bezig was geweest, sterkte hem. Dat was gewoon het beste om te doen. Adam glimlachte terug. 'Oké, dan gaan we na de lessen gewoon lekker zwemmen.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Vast wel,’ antwoordde Nish verslagen. ‘Ze laten echt niks aan het toeval over. En anders doen ze het straks gewoon opnieuw.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Vienna ergerde zich lichtelijk aan Nish verslagenheid, al begreep ze hem ook wel. "Ik ga het toch proberen, niet geschoten altijd mis." Ze stond op en Vienna liet even haar blik over Nish glijden. Opeens voelde ze een enorme woede haar overspoelen en werd het voor een moment zwart voor haar ogen. "Ze zullen hier spijt van krijgen," zei ze donker. Er gingen allerlei flarden van ideeën door haar hoofd die ze met hen allebei kon doen. "En als ze je ook nog maar een keer aanraken, dan breek ik hun allebei de nek." Willekeurig vroeg ze zich af hoe lang het zou duren als ze ze bloedend op de kop hing, wanneer ze dan leeg waren. Daar zou de school haar waarschijnlijk nog dankbaar voor zijn ook. De leerlingen dan, niet de belachelijke docenten die dit niet hadden kunnen voorkomen. Die vonden het waarschijnlijk alleen maar prachtig. Net zoals die twee andere zieke geesten. Ziek, dat was het gewoon.
      Vienna liep naar buiten en pakte beneden haar deur weer op. Binnen seconden stond ze op de veranda van de Elephants. Precies op dat moment kwam Sparky en de weirdo uit de deur lopen. Vienna was niet geïnteresseerd genoeg om hun namen te onthouden, maar zijn gave was genoeg om te weten dat ze zoveel mogelijk met een boog om hem heen liep. Zeker na het ongeluk van een jaar geleden. "Ik heb jullie heler nodig. Is ze hier?" Vroeg ze bot. Ze zag de jongen een wenkbrauw optrekken, maar het meisje gaf verbaasd antwoord. "Hebben jullie geen eigen heler?" Vienna rolde met haar ogen en zuchtte. "Die is kapot." Vienna liet even een spottend lachje horen. Fayr zou zichzelf moeten repareren, wat een flut gave als je je zo kon laten beïnvloeden. "Is ze hier of niet?" Vroeg ze dringend.
      "Ik ben hier," klonk er een kleine stem. Er verscheen een meisje achter Sparky. Naamloos Dus waarschijnlijk nutteloos, maar Vienna deed elke poging om Nish te helpen. Ze stak haar hand naar het meisje uit en keek even op naar Sparky. "Ik zal haar geen kwaad doen en breng haar veilig terug," zuchtte ze verveeld. Vienna trok met haar gave het meisje dichterbij. Ze vloog zo snel als ze kon, negeerde het meisje dat angstvallig aan haar vasthield. Ze sprong zowat van de deur en nam het meisje mee. "Ik waarschuw je, het zal even schrikken zijn. Hopelijk red je meer dan onze flut heler." Vienna wees naar de deur en liet het meisje voorgaan.

[ bericht aangepast op 6 maart 2022 - 9:20 ]

---

It's never gonna happen, Guys.