[RPG • 0] Hogwarts • The Final Year | Speeltopic 15 - Speeltopics

Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

Gryffindor • Aleksi • Natas • Rafael • Beater/Prefect • Danique • Justin • Keeper • Marjanne • Andreas • Demi • • Jordyn • Beater• Natas • Vivienne • Demi • Josephine • Demi • Ivana • Natas • Elena • Marjanne

Ravenclaw • Nomad • Marjanne • Roman • Keeper/Headboy • Natas • Noah • Katrijn • Cole • Marjanne • Jeremy • Natas • Blythe • Chaser• Marjanne • Isabella • Danique • Rhae • Natas • Elsie • Marjanne •

Slytherin • Casper • Natas • Mosh • Seeker • Natas • Thomas • Danique • Evan • Demi • • Prudence • Katrijn • Daphne • Natas • Zoya • Head girl • Marjanne • Melody • Danique • Faye • Marjanne

Hufflepuff • Lee • Chaser • Natas • Vinnie • Natas • Feliks • Danique • Sefu • Marjanne • • Mavis • Beater • Marjanne • Rosalie • Danique • Tilly • Marjanne • Maddie • Katrijn • Novalie • Prefect •Danique

---

Every villain is a hero in his own mind.

Lee vroeg zich af waarom Nomad in vredesnaam een plek had uitgekozen die zo vol stond met spullen, waardoor ze zo onderhand neus aan neus stonden. Bijna zou hij zich afvragen of hij dat expres deed – puur om Lee te sarren – maar hij wist diep vanbinnen wel dat Nomad niet zo was. Met zijn schouderbladen leunde hij tegen een lage kast aan, terwijl hij één hand tegen zijn gewonde schouder drukte, zelfs al was dat niet echt nodig.
      ‘Ik mag dan wel niet zo slim zijn als je afdelingsgenoten, maar als iemand gewoon een goede uitleg geeft, kan ik niet-simpele dingen best begrijpen hoor.’
      Het was schemerig in het berghok; door de kier van de deur kwam een streep licht die precies op Nomads gezicht viel, vanaf zijn linkerooghoek tot aan zijn kaak. Daarnaar kijken was makkelijker dan naar Nomads ogen – want die waren betoverend – of naar zijn lippen – die hij helemaal niet meer wilde willen zoenen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

---

Novalie schrok een beetje van Tilly. Ze had haar vriendin nog nooit zo fel gehoord. Maar haar woorden was iets wat Novalie nog meer pijn deed. Rosalie had het al zo zwaar gehad de afgelopen jaren. Zeker de eerste maanden was echt zwaar geweest voor Rosalie en Novalie hart was gebroken doordat ze haar vriendin er zo doorheen had zien zitten. Nu leek Rosalie al meer op zichzelf, maar nog altijd was ze niet de 'oude' Roos. Er lag een zwaar verdriet eroverheen. "K-kunnen we iets voor haar doen denk je?" Ze vond het verschrikkelijk als ze Rosalie hier alleen in te laten.

[ bericht aangepast op 8 jan 2022 - 23:09 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Rhae vond schouwer wel een interessant beroep. Best een beetje riskant en avontuurlijk – en heel serieus, waardoor het weer een hele andere kant van Rafaël liet zien. Ze vertelde dat ze zelf graag met kinderen wilde gaan werken en welke beroepen haar aanspraken, en al gauw kletsten ze verder totdat ze werden opgeschrikt door commotie aan de andere kant van het klaslokaal. Veel kreeg Rhae er niet van mee, maar daarna hing er een beetje een donkere sfeer in de klas – wat niet zo gek was, toen ze ontdekte dat er vier leerlingen naar de ziekenzaal hadden gemoeten. Ze begreep niet zo goed wat er precies gebeurd was, maar dat leek voor iedereen te gelden.
      ‘Nou, dit was me wel een laatste les van de week,’ verzuchtte Rhae terwijl ze haar spullen pakte. ‘Ga jij nog iets leuks doen dit weekend?’

[ bericht aangepast op 8 jan 2022 - 20:08 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Daar zeg je me wat." Rafaël pakte ook zijn spullen bij elkaar. Het was gezellig geweest deze les met Rhae, tot dat moment dat iedereen opgeschrikt werd. Rafaël had er niet veel van meegekregen, alleen dat het absoluut niet geinig was. "Waarschijnlijk oefenen voor de try-outs volgende week. Ik verwacht wel weer terug in het team te komen, maar Justin kennende wil hij het liefst het hele weekend oefenen. En hee," hij tikte Rhae even grijnzend aan. "ik moet wel mijn team captain te vriend houden, anders kan ik het team sowieso wel schudden." Voor de rest had hij nog niet echt plannen. "Oh en de duelleerclub komt vanavond waarschijnlijk voor het eerst bij elkaar. En jij? Wat ga je met je eerste vrije tijd doen hier?"

---

It's never gonna happen, Guys.

Isabella pakte nogal beteuterd haar spullen in. Haar partner was voor nu verdwenen en dus liep ze alleen terug in de richting van het kasteel. Ze had kort afscheid genomen van Vinnie, maar ze had het idee dat de jongen haar niet gehoord had. Moest ze Casper even opzoeken en vragen hoe het ging met zijn been? Dat idee schudde ze meteen weer van haar af. Op haar zorgen of medelijden zat hij vast niet te wachten. Voor een paar tellen aarzelde wat ze nu moest gaan doen. Zowel Blythe als Jeremy en misschien ook wel Rhae zouden straks in de common room zijn. En hoewel ze een keer terug moest, ze sliep toch wel graag in haar eigen bed, ging ze echt niet de confrontatie met hen alledrie aan.
      En dus liep ze, terwijl ze eigenlijk haar huiswerk voor volgende week al klaar had, in de richting van de bibliotheek. Misschien kon ze iets vinden over verdedigende spreuken, want ook nu bij Herbology was gebleken hoe hopeloos ze eigenlijk was met haar toverstok. Natuurlijk herinnerde ze zich de eerste jaren van haar DADA lessen nog wel, maar of daar veel van was blijven hangen... Ze vreesde van niet.

[ bericht aangepast op 8 jan 2022 - 20:44 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Sefu Adomako

'Wie is er niet blij dat je bent teruggekomen?' vroeg Sefu toch enigszins verbaasd.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Tilly James

'Terugvechten,' zei Tilly, opeens een stuk minder strijdlustig. Het speelde de afgelopen dagen al steeds door haar hoofd, maar ze wist dat ze Novalie nooit mee zou krijgen hierin. En Roos - hoe lief ook - was daar in haar huidige staat niet geschikt voor. Maar ze vond het enorm frustrerend dat Daphne en haar smerige handlangers maar gewoon hun gang konden gaan zonder consequenties.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Nomad Morphew

'Daar heeft het niets mee te maken.' Nomad zuchtte. 'Ik - ik weet niet wat je hoorde en zag tijdens mijn hallucinaties.' Hij zei het als een statement, maar eigenlijk was het een vraag.

[ bericht aangepast op 8 jan 2022 - 22:06 ]

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Faye Bergès

'Nou.' Faye zuchtte. 'Zou dit hier vaker gebeuren?' Toen ze hier een jaar had gezeten, was er ook van alles gebeurd, maar dat had ook met het toernooi dat hier toen was te maken. Dit was anders; dit was gewoon in een normale les!
Ze was blij dat ze Lee in ieder geval nog had kunnen helpen. Ze had ook een jongen gezien die in zijn kruis was gebeten en had zijn pijn ook graag verlicht, maar hij was weg voor ze klaar was geweest met Lee. Ze hoopte maar dat ze allemaal snel zouden genezen.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Elsie Bee

'Ja, ik -' Ze beet op haar lip. 'Ik maak me gewoon zorgen. En - de jongen die als eerste gebeten werd, Lee...' Ze schudde haar hoofd. 'Ik ben verliefd op hem, maar hij niet op mij. Dus die spanning zit er ook nog bij.' Ze glimlachte waterig. 'Dus ik schrok heel erg, maar ik ben blij dat hij oké is, maar ik ben ook verdrietig omdat ik me net realiseer dat het nooit iets tussen ons zal worden.'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

---

Novalie voelde buikpijn opkomen. Terugvechten? Dat leek haar niet helemaal de oplossing. Er moest vast een andere manier zijn. "Ik d-denk niet dat t-terugvechten zin heeft," zei ze zacht. Samen met Tilly liep ze de ziekenzaal in. Rosalie lag verderop in een bed, helemaal alleen. Casper was nergens te zien. Even wisselde Novalie een bilk uit met Tilly naast haar voor ze naar Roos liepen. "Hee," zei Novalie zacht. "Gaat het een beetje?" Rosalie knikte. "Het gaat prima. Miss Promfrey zei dat ik zo alweer weg mag. Mijn been zal nog even zwak voelen, maar het bloeden is gestopt. Het zal uit zichzelf moeten genezen." Hoewel Rosalie zich groot hield, zag Novalie direct dat het eigenlijk helemaal niet ging. Het was lastiger aan Rosalie te zien nu haar ogen niet meer zo spraken, maar Novalie was het op gaan merken in haar houding, hoe haar schouders hingen of de stand van haar hoofd. Novalie keek even naar Tilly. Moest ze het nog een keer vragen?

[ bericht aangepast op 9 jan 2022 - 9:01 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Tilly James

Het brak haar hart om Rosalie zo te zien. Zo kwetsbaar. Het schild dat ze altijd om zich heen had, was iets gezakt en dit was de Rosalie die ze af en toe te zien kregen - de Rosalie die haar zicht was verloren en daardoor was beperkt in haar hele wezen.
Tilly legde een hand op haar arm. Ze wilde het liefst iets vragen over Casper, maar dacht niet dat ze daar Rosalie nu een plezier mee deed. Een andere keer, dan maar. 'Goed om te horen,' zei ze zacht. 'En ben je al - ietsje bijgekomen?'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Rosalie was erg dankbaar dat haar vriendinnen er waren, al was ze liever even alleen geweest. Toch zou ze hen nooit wegsturen. Rosalie probeerde een glimlach op haar gezicht te zetten. "Ja, ik ben nogal geschrokken. C-Casper vertelde wat er gebeurd was, maar ik begrijp het nog niet helemaal." Normaal stotterde ze nooit, maar de naam van de jongen uitspreken die haar vervloekt had, had ze toch iets moeite mee.

[ bericht aangepast op 8 jan 2022 - 22:29 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Tilly James

'Ik hoop dat zehet nog gaan onderzoeken, hoe het kon,' zei Tilly zacht. Ze wreef met haar duim over Roos' pols. Na een korte stilte vroeg ze het toch maar: 'Hoe - was het? Met Casper?'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Rosalie had ergens de vraag verwacht en toch was ze er niet op voorbereid. Hij joeg als een pijl door haar heen. "Niet veel bijzonders te zeggen. Hij zei nauwelijks een woord." Haar stem klonk matter dan ze verwacht had, afstandelijker. Hopelijk maakte dat het makkelijker.

[ bericht aangepast op 8 jan 2022 - 22:37 ]

---

It's never gonna happen, Guys.