[RPG • 0] Hogwarts • The Final Year | Speeltopic 15 - Speeltopics

Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

Gryffindor • Aleksi • Natas • Rafael • Beater/Prefect • Danique • Justin • Keeper • Marjanne • Andreas • Demi • • Jordyn • Beater• Natas • Vivienne • Demi • Josephine • Demi • Ivana • Natas • Elena • Marjanne

Ravenclaw • Nomad • Marjanne • Roman • Keeper/Headboy • Natas • Noah • Katrijn • Cole • Marjanne • Jeremy • Natas • Blythe • Chaser• Marjanne • Isabella • Danique • Rhae • Natas • Elsie • Marjanne •

Slytherin • Casper • Natas • Mosh • Seeker • Natas • Thomas • Danique • Evan • Demi • • Prudence • Katrijn • Daphne • Natas • Zoya • Head girl • Marjanne • Melody • Danique • Faye • Marjanne

Hufflepuff • Lee • Chaser • Natas • Vinnie • Natas • Feliks • Danique • Sefu • Marjanne • • Mavis • Beater • Marjanne • Rosalie • Danique • Tilly • Marjanne • Maddie • Katrijn • Novalie • Prefect •Danique

---

Every villain is a hero in his own mind.

Rafaël schonk Rhae een glimlach. "Ik ben niet zo muzikaal," gaf hij toe. "Maar ik kan wel goed luisteren." Hij tikte Rhae aan met zijn elleboog. "Dus je mag best een keer voor me spelen. Ik ben benieuwd hoe goed je bent." Hij gaf het meisje een dikke knipoog.

---

It's never gonna happen, Guys.

---

---

Feliks knikte. "Goed om te weten," zei Feliks. Als die gast ook maar iets op die Enzo leek, dan ging hij er met een grote boog omheen. "Zijn er dan ook leuke mensen?" Vroeg hij met een grijns. Hij was wel benieuwd wie Vinnie aardig vond.

[ bericht aangepast op 9 jan 2022 - 12:14 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Justin Trelawney

'Nou, van mij mag het ook allemaal wel wat minder serieus.' Hij had zin in zijn afspraakje, maar voelde ook wel een bepaalde druk die hij als onprettig ervaarde.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Evan Hale Herbology - Mosh/Casper Zo, Evan kreeg toch serieus een bedankje van Mosh, dat had hij niet verwacht. Hij had een doek gepakt om zijn handen af te vegen, waar een klein beetje bloed op was gekomen en gaf het doek vervolgens aan Mosh.       'Ik kon je moeilijk laten doodbloeden hé,' hij gaf een flauw lachje en deed een stap achteruit toen de zuster er bij kwam. Evan kon zich maar al te goed voorstellen dat dit ongemakkelijk was, dus hij knikte nog één keer zijn kant op en liep richting de achterkant van de ziekenzaal, naar Casper.       'Met jou ook alles oké?' Vroeg hij terwijl hij plaats nam op het bed. Evan keek naar het been van Casper, die er niet heel prettig uitzag, maar het medicijn leek zijn werk te doen.       'Ik was wel verbaasd, dat van alle mensen jij de persoon was die Rosalie wegbracht...' Zijn stemgeluid was verlaagd, aangezien Rosalie een paar bedden verder lag. Waarschijnlijk was Evan niet de enige die verbaasd was.

---

- thank you for existing -

Nomad Morphew

'Mijn vader,' zei Nomad in een fluistering. Hij staarde naar zijn handen. 'En hij -' Nomad zweeg. Het was makkelijker geweest om dit aan Casper te vertellen. Die reageerde lekker onverschillig, maar hij vreesde dat Lee dat niet zou doen. Hij had eigenlijk geen idee hoe Lee zou reageren. Vol medelijden? Vol afgrijzen? Het waren beide reacties waarvan Nomad niet zou weten hoe hij ermee om moest gaan. Maar hij wist ook dat hij nu door moest zetten, want de belangrijkste boodschap moest goed overkomen - dat Lee in gevaar was als hij met Nomad om zou blijven gaan.
Zijn blik gleed langs de voorraden en bleef hangen bij een bakje met wormen. Hoewel de meeste levenloos leken, was er eentje aan het wringen. Alsof hij wilde ontsnappen, maar hij zat vast in de bak.
'Hij - deed me pijn.' Zijn blik schoot weer naar zijn handen. Hij wilde Lee niet aankijken. 'De pijn van de beet viel nogal in het niet daarbij.'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Sefu Adomako

Sefu begreep het niet; hij was af en toe bijna jaloers geweest als Jeremy het over zijn vriendschap met Isabella had gehad, omdat ze zo close waren geweest. Natuurlijk was dat verwaterd door een gebrek aan contact, maar waarom zou die meid niet blij zijn om de jongen naast hem te zien? Jeremy was geweldig.
'Misschien kan ze niet goed tegen verrassingen. Het komt vast goed als je inderdaad even met haar gaat praten.'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Ach en Isabella is ook gewoon een beetje een lastige dame,' voegde Andreas nog toe aan Sefu's woorden. Isabella deed het er gewoon om. Andreas had eigenlijk geen idee waar die haat ineens vandaan kwam, maar hij vond het aanstellerij.
      'Ik ben in ieder geval hartstikke blij dat je er weer bent,' glimlachte hij naar Jeremy met een klopje op zijn schouder.

---

- thank you for existing -

Vivienne Lyon Herbology met Elsie vivienne's hart brak lichtelijk door Elsie's woorden. Wat een naar gevoel moest dat zijn zeg, verliefd zijn op iemand waarvan je weet dat het nooit iets kan worden.       'Dat lijkt me echt verschrikkelijk, Elsie...' Ze ging even met haar hand langs haar arm om haar gerust te stellen. Vivienne liep naar de voorraadkast en pakte daar een bloembol van een krokus. Ze liep met de bloembol terug naar Elsie, nam plaats naast haar en hield de bloembol in haar hand, met haar andere hand pakte ze haar staf en tikte ze zacht tegen de bloembol aan.       'Herbivicus..' Fluisterde ze tegen de plant, die van een bloembol ineens snel groeide naar een grote en bloeiende paarse krokus. Ze gaf de bloem, die met haar stengel nog in de bloembol zat, aan Elsie.       'Hier, misschien kan je die langsbrengen in de ziekenzaal, voor Lee.' Glimlachte ze.

[ bericht aangepast op 9 jan 2022 - 12:39 ]

---

- thank you for existing -

‘Hoezo?’ vroeg Casper nors. Hij haatte het als mensen ook maar een béétje over Rosalie begonnen, maar van Evan kon hij het om de een of andere reden beter hebben dan van de rest.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Josephine Pierce Herbology - Melody > Ivana&Faye Hmm, als dit hier vaker zou gebeuren, dan zou Josephine de volgende keer in ieder geval plaatsnemen aan de interessante tafel, niet meer aan deze saaie tafel. Ze haalde haar wenkbrauwen even op.       'Geen idee, ach, zo blijven de lessen in ieder geval interessant.' Ivana vroeg of alles oké was met Melody, waarop Josephine knikte.       'Jaa, ze was vooral erg geschrokken.' Begon ze. 'Al helemaal toen Lee ineens de gigantische monsterplant verdubbelde...' Ze schudde met haar hoofd. 'Niet zo'n slimme actie, lijkt me.' Ze keek even naar de tafel waar nu veel lege krukken stonden.       'Wat als hij dat met opzet heeft gedaan?' Vroeg ze zich hardop af, naar de meiden. Ze wist natuurlijk wel beter, die Lee had gewoon een domme fout gemaakt, maar dat hoefde de dames niet te weten.

---

- thank you for existing -

Evan Hale Herbology - Casper De stugge reactie van Casper liet Evan even zwijgen. Ja, hoezo eigenlijk? Waarschijnlijk omdat ongeveer de hele school weet dat ze blind is door hem en het is nou eenmaal sociologisch een beetje lastig te accepteren dat een "dader" ineens een "held" speelt. Dat kon Evan alleen niet zo vertellen natuurlijk.       'Eh - ' begon hij. 'Je staat bij veel mensen in een verkeerd licht,' was dat de juiste zin? Waarschijnlijk de beste mogelijkheid. 'Dus... - als je haar ineens optilt en wegbrengt...' Hij schudde met zijn hoofd.       'Ja nee, ik heb eigenlijk ook geen idee waar ik naartoe wil met dit verhaal... Je deed het juiste.' Evan zette zijn handen achter zich neer en leunde achterover.       'Denk dat mensen gewoon oordelen, ik misschien ook wel, onbewust.' Hij keek Casper even twijfelend aan, in de hoop dat dit niet verkeerd over kwam.

[ bericht aangepast op 9 jan 2022 - 12:50 ]

---

- thank you for existing -

Nomad ontweek zijn blik. Juist omdat hij naar zijn handen keek, had Lee de aandrang om die vast te pakken. Hij had het gedaan als het Vinnie was, of Noof, of Roos. Cole misschien ook wel. Maar nu, bij Nomad, durfde hij het niet.
      ‘Gelukkig was het maar een hallucinatie,’ zei hij in een poging Nomad op te beuren. ‘Gewoon het gif van een of ander rotbeest.’

[ bericht aangepast op 9 jan 2022 - 13:24 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

De rest van het uur spraken ze over luchtigere dingen, maar toen de laatste les was afgelopen, zei Jeremy zijn twee vrienden gedag om naar Isabella te zoeken. Hij liep naar de bibliotheek toe en vond haar daar inderdaad tussen twee boekenkasten. Mooi, dan kon ze ook niet weglopen. ‘Ga je me echt de rest van het jaar ontlopen?’ vroeg hij van een meter of twee afstand.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Casper wist niet echt wat hij moest antwoorden. Hij wist best dat hij het er zelf naar gemaakt had dat mensen zo over hem dachten – tot slot had hij ruim twee jaar lang de indruk gewekt dat alles en iedereen hem gestolen kon worden. Maar Evan? Ergens vond hij het kut dat die ook zo over hem dacht. Dat hij zich zo liet beïnvloeden door wat anderen zeiden. Hij had gedacht dat hij wel beter wist.
      ‘Ze doen maar,’ bromde hij uiteindelijk. ‘Ze denken maar wat ze willen.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Minder serieus dan wat het nu al is?’ vroeg Jordyn zich een beetje verward af. ‘Hoezo?’

---

Every villain is a hero in his own mind.