[RPG • 0] Experium|| 58 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar Gates• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven • Rai •Electriciteit •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •Cherry • Voedsel toveren

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •8167 • Energieschilden •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • Binding

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegd hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkelt tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast door een moderator op 22 okt 2023 - 13:48 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Ik ga mijn best doen,’ beloofde Fox. Hij verbrak de verbinding en schakelde gelijk door naar Adam. ‘Hé, waar ben je nu?’
      Er klonk gesnif. Gelijk ging Fox rechtop zitten.
      ‘In – in de gang. Bij – bij de Panthers. Ik dacht –‘ Een trilling ging door Adams stem. ‘Ben jij het echt, Fox?’
      ‘Ja. Ja, ik ben het. Hé ik kom nu naar je toe, goed?’ Even overwoog hij om Kris nog uitleg te geven, maar in plaats daarvan bleef hij aan de lijn en liep hij zijn kamer uit. Hij trof Adam inderdaad in de gang aan, met zijn rug tegen Yrla’s deur. Een paar tranen glommen op zijn wangen.
      Fox wilde bij hem neerknielen, maar Adam kwam al overeind. Hij sloeg zijn armen om Fox heen en begroef zijn gezicht tegen zijn borst. ‘Ik… Ik dacht dat ik je nooit meer zou zien.’
      De andere tijdlijn. Daar waar hij gisteren gestorven was.
      Fox sloeg zijn armen om hem heen en hield hem stevig vast. ‘Rustig maar. Je bent nu weer terug. Ik ben in orde. Iedereen is in orde.’
      Het leek Adam niet echt gerust te stellen. Integendeel, zijn schouders begonnen juist te schokken en dus deed Fox niet zo veel anders dan hem vasthouden tot hij weer een beetje bedaarde.
      Adam veegde langs zijn wangen, tuurde daarna naar zijn schoenen en pakte toen tot zijn verbazing zijn handen.
      ‘Ik…’ Hij zweeg.
      ‘Ik begreep al van Merrin dat je wat van streek was,’ zei Fox. ‘Kan ik je ergens mee helpen?’
      Adam sloeg zijn ogen op. ‘Hou je van me?’
      De vraag was zo onverwacht dat Fox een ogenblik verstarde. ‘Ja, natuurlijk,’ zei hij toen hij zich herstelde. ‘Je bent een van mijn beste vrienden.’
      Adam liet zijn handen los. De teleurstelling straalde van hem af.
      Nog niet zo lang geleden waren de rollen omgedraaid geweest. Was Fox verliefd geweest en had Adam enkel vrienden willen zijn.
      ‘Hoe kom je aan deze gevoelens?’ vroeg Fox zacht. ‘Je bent toch maar één week weggeweest?’
      Adams kaak verstrakte, alsof hij boos werd.
      Toen verdween hij.
      Een diepe zucht rolde over Fox’ lippen en hij wreef over zijn gezicht. Uiteindelijk pakte hij zijn iNet erbij en stuurde Merrin een berichtje. Hij is inderdaad heel erg in de war. Toen ik zei dat we hier alleen goede vrienden waren, is hij er weer vandoor gegaan. Ik vermoed dat hij even wat tijd nodig heeft om weer tot zichzelf te komen.
      Echt lekker zat het hem niet. Tot dusver had Adam het nou niet echt fantastisch gedaan als hij gefrustreerd en in zijn eentje was.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Azraels hart sprong op toen hij zag dat hij een berichtje van Blue had gekregen. Natuurlijk had hij wel meegekregen dat de tijdreiziger weer terug was en hij voelde zich enorm schuldig omdat hij daar stiekem van baalde. Wat voor vriend maakte dat hem? Maar hij kon er niets aan doen, net zoals hij niets kon doen aan het sneller kloppen van zijn hart zodra hij het berichtje opende. Of hij iets te doen had. De eenvoud van het berichtje maakte hem bezorgd. Waarom zou je zo’n berichtje sturen, net nadat je vriend weer terug was? Betekende dat dat het niet goed ging tussen hen?
      Azrael keek even op naar zijn vrienden. ‘Heeft Merrin jullie ook een berichtje gestuurd?’
      Dat leek hem logisch, toch hoopte hij van niet. Hij hoopte dat Merrin het alleen naar hem had gestuurd.
      Rai keek ook op zijn iNet. ‘Jep. Zal ik vragen of hij hierheen komt?’
      ‘Doe ik wel.’
      De grijns die zich om Rais lippen vormde, liet zijn wangen gloeien. Vlug richtte Azrael zich op zijn iNet. Wij zijn in het zwembad, typte hij terug. Kom jij ook?

---

Every villain is a hero in his own mind.

Onderweg, stuurde hij terug. Toevallig had hij zijn spullen al bij zich, dus stuurde hij alleen zijn pad bij.
      Tien minuten later stond hij omgekleed en wel aan de rand van het zwembad, zoekende naar waar Azrael was. Hij vond de jongen iets verderop bij de bedjes. "Hee," begroette hij zijn vriend met een kleine glimlach. Hij hoopte maar dat zijn tranen niet meer te zien waren op zijn wangen, al vertrouwde hij de kleur van zijn haren op het moment niet.

---

It's never gonna happen, Guys.

Azrael voelde zijn wangen gloeien toen Blue met een handdoek over zijn schouder naar hen toe liep. Hij had de jongen wel vaker in het zwembad gezien, dus het was niet bepaald de eerste keer dat hij hem met ontbloot bovenlijf zag, maar het was altijd van een afstandje. En het was nou niet zo dat de Panther zo’n afgetraind lichaam had, maar dat maakte niet uit. Hij had al heel wat keren gefantaseerd dat zijn vingers over die ontblote torso gleden en nu voelde hij dat zelfs de puntjes van zijn oren warm werden.
      Ontzettend ongepaste gedachten, zeker omdat Blue heel wat anders aan zijn hoofd had. Zijn zwarte haar was doorschoten met blauwe en grijze plukken. Azrael had zijn emoties nog niet heel goed kunnen duiden, maar de droefheid en angst schemerden nu zelfs in zijn ogen.
      ‘Hé,’ groette Azrael terug. Hij wist niet zo goed wat hij daar verder aan moest toevoegen. Meteen vragen hoe het ging was vast ook niet iets waar de jongen op zat te wachten.
      Cherry sprong overeind en een paar tellen later sloeg ze haar armen om hen heen. ‘Jij ziet er echt uit alsof je heel erg een knuffel kan gebruiken.’
      Een beetje bedeesd schoof Azrael met zijn voet over de grond. Had hij zoiets maar durven doen. Al had Blue het dan vast gek gevonden. Want dit was Cherry… die was gewoon zo.
      Even keek hij het zwemband rond, vermoedend dat Vision in de moordmodus schoot als hij dit zag. Cherry die halfnaakt met iemand stond te knuffelen, niet dat zíj daar bewust van was, maar híj zou dat wel zijn. Tijdens hun relatie had Vision haar altijd bij het zwembad weggehouden, zogenaamd omdat er te veel prikkels voor haar waren. Wat een naar, jaloers mannetje was het toch. Hij was blij dat Cherry eindelijk van hem verlost was.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Met een glimlach sloeg Merrin zijn armen om Cherry heen. Hij had er zelf nog niet echt bij stilgestaan, maar gek genoeg was een knuffel wel iets wat hij toch een soort van nodig had gehad. Of misschien vooral ook afleiding op dit moment. "Thanks, Cher," mompelde hij tegen het meisje. Hij liet haar weer los en knikte even kort naar Rai die achter haar stond. Voor heel even vroeg hij zich af of het wel slim was voor de jongen om te gaan zwemmen, aangezien een vonkje van zijn gave waarschijnlijk het hele zwembad kon elektrocuteren. Die gedachte schudde hij weer van zich af, hij kon het vast beheersen of zoiets.
      Omdat hij het idee had dat alle drie zijn vrienden naar hem staarden en nu zijn verhaal verwachtte, begon Merrin zich opeens een beetje opgelaten te voelen. Hij wist niet of hij dit al met hen wilde delen of niet. "Wie het eerste in het zwembad is dan maar?" vroeg hij met een halve grijns, in een poging de aandacht van zichzelf af te leiden.

---

It's never gonna happen, Guys.

Azrael zat nog steeds om woorden verlegen, dus hij gaf een knikje en holde naar de rand van het zwembad toe – heel hard hopend dat hij niet onderuitging.
      En natuurlijk gebeurde dat wel, zijn voet gleed weg en hij klapte keihard voorover op de tegels neer.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Merrin remde af, zodra hij zag dat Azrael onderuit ging. Geschrokken knielde hij naast de jongen neer. "Alles oke?" vroeg hij bezorgd. Merrin legde zijn hand op Azraels schouder. Hij zag zo een, twee, drie niets, maar zijn vriend had toch een behoorlijke schuiver gemaakt. Dat ging hij vast nog even voelen.

---

It's never gonna happen, Guys.

Azrael ging met een gepijnigd gezicht overeind zitten. Hij had een flinke schaafwond op zijn knie en hij voelde zich een gigantische sukkel. 'Wij Rhino's zijn niet zo heel subtiel met aandacht trekken.' Hij beet op zijn tong. Oké, wat zei hij nou weer? Zijn hoofd moest ook een flinke dreun hebben gehad.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Merrin grinnikte om Azrael zijn opmerking. Hij liet zijn ogen even over de schaafwond op Azrael zijn knie gaan. "Ik denk dat het goed is, als we het even schoonspoelen onder de douche." Hij keek even aarzelend naar Azrael. "Heb je.. hulp nodig overeind te komen?"

---

It's never gonna happen, Guys.

Stiekem wilde hij 'ja' zeggen, tegelijkertijd wilde hij niet als een watje overkomen. 'Dat lukt vast wel,' mompelde hij, waarna hij overeind krabbelde. Nu pas voelde hij dat zijn mond stak en toen hij zijn vingers erlangs haalde, constateerde hij dat zijn lip bloedde. 'Nu maar hopen dat je niet wild wordt van bloed als bijwerking,' wist hij te grinniken. 'Je uh, je weet wel. Als een vampier,' zei hij, voor Merrin het opvatte als iets... raars. Iets nog raarders, dan.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Merrin begreep in eerste instantie niet zo goed waar Azraël het over had, tot het kwartje viel dat het over zijn bijwerking van gave ging. Merrin wees even naar zijn haar. "Is deze bijwerking niet al kleurrijk genoeg voor je?" Merrin wist dat dit niet echt zijn bijwerking was, maar gewoon zijn gave die doorsijpelde. Maar dat hoefde hier verder niemand te weten.

---

It's never gonna happen, Guys.

'Oh, ik dacht dat dat gewoon bij je gave hoorde.' Hij grijnsde. 'Ik vind het wel cool.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ja, heel cool dat iedereen ten alle tijden kon zien hoe hij zich voelde... Merrin glimlachte om het compliment, al was hij er zelf niet mee eens dat hij het ook echt cool vond. "Thanks," zei hij desondanks. Hij kuchte ietwat ongemakkelijk en keek even naar de wond op Azraels been. "Ik denk dat dat geen zwemmen meer wordt voor je," zei hij spijtig.

---

It's never gonna happen, Guys.

Azrael slaakte een zucht. Het bleef inderdaad bloeden. 'Ik ga maar een pleister halen. Dan kom ik zo Rai wel gezelschap houden, die gaat ook het water niet in. Dan moet je maar een duik nemen met Cherry. Die mocht nooit naar het zwembad van Vision, dus die moet haar vrijheid goed vieren.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Er stonden tandafdrukken in zijn knokkels, zo had hij zijn best gedaan om zijn frustratie in te tomen. Alles om maar geen paniekaanval te krijgen, want dan zou de andere Adam het weer overnemen. Hij voelde diens aanwezigheid de hele tijd.
      Zijn wereld was verdwenen.
      Dat hóéfde niet onomkeerbaar te zijn, want de andere Adam was ook weer teruggegaan naar zijn realiteit. Maar wílde hij nog wel terug naar die andere tijdlijn? Waar Fox nu dood was – en wie weet hoeveel anderen? Die andere Adam had alles verpest.
      Adam werd heen en weer geslingerd tussen twee verlangens: wraak nemen en Adams rol overnemen. Zijn leven leven. Dat betekende samen zijn met Merrin in plaats van Fox, maar hij had in het verleden genoeg getwijfeld aan zijn gevoelens voor beiden om daar in te kunnen berusten.
      Dit was alleen niet de Merrin die hij kende. Hij wist niet welke herinneringen ze deelden en het zou heel moeilijk zijn om dat niet te laten merken. Maar hij dacht dat het zijn beste kans was om gelukkig te worden. Als het mislukte dan kon hij altijd nog zijn wraakzuchtige verlangens volgen.
      Het avondeten had hij overgeslagen en hij wist zeker dat Merrin bezorgd zou zijn, dus hij sprong terug naar hun kamer. Even had hij overwogen om aan te kloppen, maar de andere Adam deed dat vast niet. Die walste toch overal binnen.
      Adam hoefde geen eens schuldgevoel te veinzen, toen Merrin hem met zijn grote blauwe ogen verloren aankeek. Hij boog zijn hoofd en slikte. ‘Het spijt me.’

---

Every villain is a hero in his own mind.