• Topic 1
    Topic 2
    Topic 3
    Topic 4
    Topic 5



    De wereld kan elk moment in vlammen opgaan doordat de ozonlaag op klappen staat en de meeste landen hebben geen geld meer voor hun inwoners. De vierde wereld oorlog komt langzaam opgang tegen de corrupte regering en politie.
    Een geheime verbond genaamd TAP (The Animal Project) Verkiest 12 jongere van over de hele wereld. Ze vervoeren ze in een luxe privé jet naar een onbekend eiland. Eenmaal daar worden de jongeren getraind. Ze krijgen genoeg eten. mogen gebruik maken van digitale faciliteiten, in tegenstelling tot de rest van de wereld. Wanneer één van de begeleiders de jongere uitlegt dat ze allemaal hun eigen dier vertegenwoordigen komen de jongere achter hun speciale krachten. Die krachten moeten de aarde redden.


    Jongeren:
    Gawain Marlon Iolani - Havik
    Cherie Beth Jones -kat
    Cedric Dean Dux - Aap
    Dana Alexia Pippens - Pinguïn
    Noah Morrigan - Hert
    Kwon Ji Yong - cheeta
    Dina Darcy Mitchell - Filipijns spookdiertje

    Staf:
    Sasha Afanasiy Filischkin Wapenexpert/ Leraar
    Heather Knochenmus Lerares Plantkunde/Schoolarts
    Valerie Savarin

    Tijdelijke dodenlijst.

    jongeren:
    Mireille Amelia Scott.- Slang
    Maud Fally- Kameleon
    Caitlinn Morgana Camelot- Sneeuwuil
    Silver Madeline Rue Shaw- Zwarte Panter
    Hayes Vukovic- Wolf
    Mike kaimana- Orka
    Eleanor Anthea Hope- Zwaan

    Trainers:
    Prixor Tapsanter Trainer/Oprichter TAP/Omroeper.
    Lily Haspers

    Verdeling moet opnieuw gemaakt worden.


    Regels:
    - Geen grote besluiten nemen zonder toestemming.
    - Geen ruzie (in de 'rpg'mag dat natuurlijk wel), je word uit het topic gezet.
    - Geen reclame voor andere dingen zonder toestemming
    - Je moet lol hebben!

    [ bericht aangepast op 26 jan 2012 - 20:49 ]


    Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

    Heather Knochenmus - Lerares Plantkunde en Schoolarts
    Als versteend blijf ik naar de vrouw kijken, die met het bloederige hoopje mens in haar armen op ons af strompelt. Het is een afschrikwekkend en eng gezicht. Ze duwt het losse hoofd tegen de ruit van de praktijk en bang zet ik een stap achter uit, waardoor ik per ongeluk tegen Sasha op bots, die bij me is komen staan. Ik schrik even maar herstel mezelf snel en verontschuldig me zacht. Ik luister naar zijn voorstel en omdat ik niet veel beters weet knik ik, met mijn blik nog steeds naar de vrouw, die zich ondertussen op haar knieën heeft geworpen en zo te zien probeert het gezicht van de man schoon te vegen aan haar kleren. Hoe moet ik haar ooit kalmeren? Ik weet mezelf niet eens goed te kalmeren, laat staan iemand die zo ontspoord is. "Gaat het?" hoor ik Sasha dan zeggen en ik kijk opzij om hem aan te kunnen kijken. Ik glimlach even, al is het nog steeds ietwat beverig, en knik dan. "Jawel. Wat is uw plan? Openen we gewoon de deuren en laten we haar binnen?" Ik weet niet wat we anders zouden moeten doen, maar ergens staat het idee me tegen. Als ze met het hoofd van de man al zo ruw omgaat, wat zal ze dan wel niet met ons kunnen doen?

    Sasha Filischkin
    Wapenexpert



    Ik schudde mijn hoofd. 'Als we haar in die toestand hier binnen laten ontstaat er paniek,' zei ik terwijl ik de gekkin die het hoofd aan haar kleren probeerde schoon probeerde te maken, in het oog hield. 'Ik stel voor dat we eerst naar buiten gaan en dat u probeert om haar te overtuigen om het kalm te geven. Zo niet gebruiken we geweld.' Ik besefte te laat dat ik nogal donker klonk. Als het aan mij lag, schakelde ik haar uit met die traquiliser, maar aan Heathers gezicht te zien, konden we misschien best proberen om het eerst vredevol aan te pakken. De trek rond mijn mond verstrakte toen de vrouw opeens terug overeind veerde, het hoofd bij de haren vast nam en het boven haar hoofd in het rond zwaaide. Even schoot mijn blik schattend naar Heather. 'U zegt 't maar als ik iemand anders moet vinden om dit te doen...' mompelde ik, wat zachter. Ik merkte dat ik haar minder ijzig behandelde. dat was ook wel nodig, mompelde een stemmetje in mijn hoofd, we konden het niet hebben dat ze op dit moment instortte, al gaf ik haar misschien minder credit dan ze verdiende.


    Frankly my dear, I don't give a damn.

    Heel slecht, maar stiekem lach ik me dood om de beschrijvingen van wat zij allemaal met dat hoofd doet :x
    Sorry dat het trouwens zo lang duurde, ik was vergeten dat het mijn beurt was =-=

    Heather Knochenmus - Lerares Plantkunde en Schoolarts
    Als Sasha voorstelt om naar buiten te gaan knik ik snel. Het vooruitzicht om de doorgedraaide zuster hier binnen te laten stond me niet echt aan. Dan pas maakt hij zijn verhaal af, met: "Zo niet gebruiken we geweld." Geschrokken kijk ik naar Sasha, dan naar de vrouw, die het hoofd nu heen er weer slingert. Ik trek mijn neus op. We hebben geen keus. "U zegt 't maar als ik iemand anders moet vinden om dit te doen..." Ik wil me al verontwaardigd omdraaien om te zeggen dat ik hier heus wel tegen kan, als ik me besef dat het eigenlijk alleen maar aardig en attent van hem is. Ik heb me net ook niet bepaald groot gehouden en in plaats van me daarop af te rekenen en te zeggen dat ik me niet moet aanstellen geeft hij me de kans om me terug te trekken. Ik haal diep adem en kijk hem aan. "Nee hoor, ik red me wel." Onze ogen kruisen elkaar en weer verbaas ik me over hoe enorm donker zijn irissen zijn. Ik frons lichtjes terwijl ik het verschil probeer te zien tussen zijn pupil en zijn iris, maar het lukt me niet. Als ik buiten de vrouw hoor schreeuwen wend ik vlug mijn blik af, me realiserend dat er nu belangrijker dingen zijn om aan te denken dan aan de ogen van Filischkin. Ik kijk naar buiten en zie hoe ze het hoofd overlaadt met kussen en dan ineens probeert de oogbal van de man uit zijn schedel te peuteren. "Laten we maar gaan dan." zeg ik snel, voordat ze haar doel kan bereiken.

    @Archer Vind je het goed als Valerie Spencer mee zou nemen naar buiten en hem aan het werk zet of iets in die richting? Dat opsluit gedoe is toch ook niet alles :Y)


    Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

    ik zit met beide personen vast. Cedric staat ergens in het puin op te ruimen en Gawain zit te wachten tot Heather naar zijn rug kan kijken.

    Eh, zal ik Noah anders even naar buiten laten gaan en Cedric laten tegenkomen?


    Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

    Ik vind het best. Cedric loopt ergens tussen het puin zinloos op te ruimen in z'n eentje geloof ik

    Wow. Ik was stiekem deze RPG vergeten ;$
    Sorry, sorry, sorry, sorry, sorry.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Noah Morrigan

    Al de mensen die kleine verwondingen hadden opgelopen en die ik dus makkelijk kon verzorgen waren verzorgd dat betekende dat ik niets meer kon doen. Heather had waarschijnlijk wel genoeg hulp van de man die haar nu ook aan het helpen had. Moedeloos liep ik naar buiten, richting de overblijfselen en begon zonder iets te zeggen Cedric mee te helpen met het opruimen.


    Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

    Cedric Dean Dux
    Toen ik om me heen keek zag ik dat ik bijna alleen bezig was. In de verte zag ik dat het erg druk was bij het EHBO gebouw, maar ik zag ook iemand deze kant op komen. Na nog een brokstuk op de rest gegooid te hebben zie ik dat het Noah is. Ze zei niets, maar begon ook te helpen. Moedeloos ging ik op het puin zitten. 'Het heeft geen zin,' zeg ik schor. 'Het opruimen heeft geen zin als je niet weet wat je ermee moet. We verplaatsen het alleen maar. Je pakt het op en gooit het naar een andere plek. Helaas kan ik niet meer doen. Ik kan niet in de EHBO gaan helpen zoals de rest.' Een verslagen zucht verliet mijn mond en ik liet mijn hoofd op in mijn handen zakken. Was ik echt de enige die geen EHBO kon?

    Noah Morrigan

    Ik ging voorzichtig naast hem zitten en luisterde naar zijn korte betoog. 'Ik kom van de EHBO, je kan er niets meer doen, ik heb een opleiding gehad en zelfs ik sta machteloos.' Even twijfelde ik maar toch legde ik even mijn hand op zijn schouder. 'Concentreer je op het goede, je leeft nog en Dana ook.' Ik lachte kort als ik mijn eigen optimisme bemerkte. Over iets dat niet bij mij paste gesproken.


    Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

    Cedric Dean Dux
    'Je hebt tenminste geprobeerd om wat te doen daar, het enige dat ik heb kunnen doen is puin ruimen en tegenover die piloot staan en me rustig proberen te houden,' zeg ik zacht als Noah langs me komt zitten. Ze legt voorzichtig haar hand op mijn schouder. 'Dat is dan ook het enige dat nog positief is.' Mijn handen lieten mijn hoofd los en klemde zich om een brokstuk. Dit was nog erger dan een stomme opdracht opnieuw doen.

    Noah Morrigan

    Verbaasd keek ik op. 'Tegenover een piloot? hoe bedoel?' Voor zover ik wist waren er geen vliegtuigen of helikopters aanwezig op het eiland dus waarom zouden er hier dan piloten zijn? Of was hij misschien iemand anders? Iemand die niet bij het project hoorde maar bijvoorbeeld degene die dit allemaal gedaan had?


    Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

    Cedric
    Noah vroeg welke piloot ik bedoelde. Voor zover ik wist was er maar een piloot. 'De achterlijke kwal die de puinzooi heeft veroorzaakt die ik nu moet gaan opruimen,' zeg ik gefrustreerd. De gedachten aan hem maken me weer kwaad. 'Hij zag er verslagen uit toen hij besefte dat ik een van de overlevende kinderen was.' Het brokstuk was net wat sterker dan ik en daardoor brokkelde hij niet ineen toen ik daar mijn kracht op zetten. Dat was ook wel iets om rustig mee te worden.

    Noah Morrigan

    'Hij wist het niet.' mompelde ik zacht voor mezelf, niet dat ik ook maar één idee had vanwaar dat kwam, ik wist het gewoon. Ik haalde een paar keer diep adem als ik besefte dat dit allemaal zijn schuld was. 'Heb je hem kunnen slaan?' vroeg ik met mijn hoofd een beetje schuin.


    Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.