[RPG] The Habit [6] - Speeltopics

[ bericht aangepast op 26 jan 2012 - 20:49 ]

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

Dana Alexia Pippens
Voorzichtig pakte ik de doek. Eventjes keek ik geschrokken naar de snee. Ik pakte de doek en maakte hem weer lauw. Daarna gaf ik hem weer aan Gawain.
'Wat heb jij gedaan?' Ik ging voor hem op de grond zitten. Als ik toch niks te doen had kon ik mezelf net zo goed gemakkelijk maken.

"Ignite, my love. Ignite."

Gawain
'Dankje. Ik ben in de brokstukken gevallen en dat ging mis,' zeg ik als Dana vraagt wat er gebeurd is. De doek is weer lekker warm. 'Bij jou nog wat spannends gebeurt?' vraag ik nog steeds vrolijk. [sorry, beetje weinig inspiratie]

Dana Alexia Pippens
Ik schudde mijn hoofd. 'Nee. Op dit hele gebeuren na.' Ik grinnikte even. 'Oh trouwens jawel, ik heb met een bazooka rond gelopen.' Ik grijnsde even bij de herinnering. Ergens vond ik het best wel stoer dat ik dat mocht. Ook al was het in een niet zo'n geweldige situatie.

"Ignite, my love. Ignite."

Noah Morrigan

Ik lachte even kort en zacht, zo zacht dat ik bijna hoorde hoe mij lach zich vermengde met het ruisen van de zee. 'Ander onderwerp dus.' Zei ik grijnzend. Ergens was het normaal en begrijpelijk dat hij het er niet over wou hebben, het was iets dat duidelijk heel gevoelig lag en mij kende hij amper. Maar er waren niet zoveel andere onderwerpen om het over te hebben. Over het verleden praten deed pijn, over thuis praten ook, over ons leven hier deed zeker pijn nu het helemaal verwoest was. Voorzichtig liet ik me van het stuk steen afglijden en ging op een stuk tegelvloer zitten, het zat makkelijker omdat het effen was en niet zo sneed.

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

Gawain
'Cool, dat is tenminste leuker om te vertellen dat je in het puin gevallen bent,' zeg ik. Ik hoop dat Heather snel weer tijd heeft, misschien kan ik dan nog verder mee helpen met opruimen. 'Ziet mijn rug er eigenlijk erg uit,? Ik heb het helaas nog niet kunnen zien,' vraag ik na een tijdje.

Cedric
'Dankje, beetje bij beetje moet ik het gewoon leren,' zeg ik als Noah voorstelt om van onderwerp te wisselen. 'Hoe komt het eigenlijk dat je precies kon zien wat er met me aan de hand was?' vraag ik. Ik kon er niks anders van maken dat het iets ergs is wat ik heb, volgens mij heeft het nog niet eens een naam. Toch was ik er wel in geïnteresseerd. Het was iets nieuws wat me misschien nog eens zou kunnen helpen.

Noah Morrigan

Nu was ik degene wie het onderwerp niet aanstond maar ik zweeg wijselijk en gaf een beetje aarzelend antwoord. 'Ik mag dan wel nogal stil zijn en niet veel zeggen, ik zie veel en ik heb de mensenkennis van Oma.' Als ik het mij goed herinnerde hadden we dit gesprek al eerder gehad maar het stoorde mij niet, ik was onrustig en gewoon praten over dingen hielp om mijn aandacht te verplaatsen.

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

Dana Alexia Pippens
Gawain vroeg hoe de wond op zijn rug er uit zag.
'Ehm, het is nu niet echt een klein wondje,' zei ik voorzichtig. 'En het bloed ook best wel erg.' Ik keek Gawain aan. 'Doe die wond niet extreem veel pijn?' Mij leekt het dat die wond een marteling moest zijn. Maar ik kon ook bijna niet tegen pijn. Rustig liet ik mijn ogen door de E.H.B.O. glijden. Ik dacht aan de eerste keer dat ik hier was. Toen ik uit de boom was gevallen en Cedric me gekust had. Een klein glimlachje kwam op mijn gezicht maar die verdween weer toen ik besefte in wat voor situatie we nu allemaal zitten.

"Ignite, my love. Ignite."

Cedric
'Ik vind het niet erg dat je zo weinig praat. Het is fijn dat je dat kunt zien. Bij jou hoef ik het niet uit te leggen zoals bij anderen en gaat het praten erover net iets makkelijker,' zeg ik eerlijk. Ik ga naast haar zitten en leg voorzichtig mijn hand op haar schouder. Het was slim om op een stuk tegelvloer te gaan zitten. 'Je helpt me wel enorm ook al wil ik er niet over praten.'

[ bericht aangepast op 14 jan 2012 - 12:51 ]

Gawain
'Cool, tenminste eens iets leuks bij de EHBO,' mompel ik tegen mezelf. 'Nee, zolang ik rustig blijf zitten merk je er weinig van. Ik ben hier voor pijnlijkere dingen geweest,' vervolg ik daarna vrolijk. Onbewust denk ik weer aan de vorige keren. De eerste keer met een paniekaanval, gelukkig heeft Heather kalmeringsmiddelen, dat was niet echt pijnlijk maar wel vervelend en de laatste keer met die kolieken, dat deed wel veel pijn. 'De vorige keer toen je me hier zag was het pijnlijker dan nu.'

Dana
'Ja? Wat had je toen eigenlijk?' Het laatste kwam er een beetje voorzichtig uit. Niet zeker wetend of ik het mocht vragen. Misschien was het wel hartstikke persoonlijk. Ik trok mijn knieën op en sloeg mijn armen er om heen. Ik had Gawain niet goed kunnen zien aangezien ik half dood was als Cedric moest geloven.

"Ignite, my love. Ignite."

Noah Morrigan

Ik schuif een klein beetje op zodat hij makkelijk kan gaan zitten. 'Ik doe het graag, weet je? Mensen helpen en zo.' zei ik zacht. Heel even sloot ik mijn ogen terwijl ik steeds opnieuw de neiging onderdrukte om zijn hand van me af te schudden, nu moest ik niet het kleine kindje gaan uithangen. Ik mocht het dan niet op fysieke aanrakingen hebben, als je vrienden wilt dan moet je dat er maar bijnemen, sprak ik mezelf streng toe. Toch kon ik het niet laten om een klein beetje onderuit te zakken, alhoewel dat eerder te wijten viel aan het feit dat grond onder mij koud was en ik niet zo fantastisch goed zat.

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

Gawain
'Een of andere kramp in mijn darmen, als ik het goed meegekregen heb. Het kwam erop neer dat elke keer als het in elkaar kromp ik het bijna uitschreeuwde van de pijn,' zeg ik. 'Het enige wat eraan gedaan kon worden waren pijnstillers en rust. Gelukkig is dat nu weer over.' Ik bedacht me dat Dana ook iets had en dat de jongen erg in paniek was. 'Wat was er eigenlijk met jou? De jongen die erbij was, was aardig in paniek geloof ik.'

Cedric
'Ik doe het graag, weet je? Mensen helpen en zo,' zegt Noah zacht. 'Ik ben ook blij dat iemand dat hier kan. Er is nog niemand geweest die dat gedeelte echt begreep zoals ik het bedoelde,' zeg ik zacht. Ik leun tegen het brokstuk waar we net op zaten en leg mijn handen in mijn schoot. Rustig sluit ik mijn ogen en bekijk ik de momenten nog eens. De wonden op mijn hand waren alleen nog maar kleine schrammetjes, dus de fysieke herinnering eraan was bijna weg.

Dana
'Ik was uit een boom gevallen,' zei ik zacht. Het klonk best dom nu ik er over na dacht. 'Daarna was ik bewusteloos geraakt en volgens Cedric was ik bijna dood.' Ik keek even naar mijn handen. 'Vandaar was hij zo in paniek. Hij gaf zichzelf de schuld terwijl ik te ver over de reling leunde.' Ik schudde mijn hoofd en keek Gawain weer aan.

"Ignite, my love. Ignite."

Gawain
'Zou ik ook hebben gedaan als dat Cherie zou overkomen. Mezelf de schuld geven hé,' zeg ik bedenkelijk. 'Het zag er inderdaad best erg uit. Je hebt vast niet meegekregen dat ik een kleine discussie had omdat ik jullie voor wou laten gaan en Cherie dat niet nodig vond hé?' Het was zo, toen ik Dana en de jongen zag aankomen heb ik een paar keer gezegd dat zij eerst mochten, ookal was het voor mij pijnlijk.