• Een aantal jongeren hebben zich ingeschreven om te werken op camping 'Zomerzon'. Het is een Nederlandse camping aan de kust van Spanje. Er valt veel te doen op de camping, zo is er een zwembad, een disco, een restaurant, noem het maar op. De jongeren verblijven in een villa op de camping. Wanneer ze klaar zijn met hun werk mogen ze doen wat ze willen.

    Het zwembad:



    Het restaurant:



    De villa:



    Je kan je nog steeds aanmelden! Dat kan HIER!

    Overzicht van de baantjes:

    Activiteiten:
    - Anna Lynn Heuving - xdesire
    - Felicity Sophia Jones - LovingStyles
    - Dylan Thomas Heesters - Dumbledore
    Sportactiviteiten:
    - Alexander Samuels - Loving Styles
    - May Lee Alexis Rodriguez - IHeartMusicc

    Barman:
    - Leighton Dennis Coup - IHEARTZAYNx
    - May Lee Alexis Rodriguez - IHeartMusicc

    Badmeesters:
    - Matt Janssen - hoimanon
    - Alexander Samuels - LovingStyles
    - Dustin Jason Monteiro - IHeartMusicc

    Restaurant:
    Serveersters:

    - Courtney Ray Williams - IHEARTNIALLx
    - Joselyne Abbigail Storm - Joselyne

    All rounder:
    - Maria Carmen Rosario Domíniguez Cháves - Nadal

    Organisator wandeltochten:
    - Dean Garrey Robbinson - IHEARTNIALLx

    Entertainment:
    - Liam Oliver Sanz - Proprius


    Regels:

    - In je eerste bericht graag de foto van je personage erbij.
    - Graag langere stukjes dan maar één zin.
    - Boven elk stukje de voornaam van je personage, achternaam mag ook, maar hoeft niet.


    Iedereen komt aan op de camping. Het is het begin van het nieuwe seizoen. Een paar van de werknemers zullen al vaker op de camping geweest zijn, anderen zijn er voor het eerst. Je mag het zelf bepalen. In de villa slaapt iedereen met z'n tweeën op een kamer, de combi's mag je zelf bepalen!

    Veel plezier!

    [ bericht aangepast op 14 feb 2012 - 16:14 ]


    "The most beautiful things in life go unnoticed..."

    Dean Garrey Robbinson.
    "Ik gok links, je moet altijd naar links." Lacht ze, pakt mijn arm en trekt me mee naar het linkerpad. "Wil je nog iets over mij weten?" Ik grinnik. "Je vraagt het alsof je iets heel graag wil vertellen." Ondertussen kijk ik naar de planten, die mij, naast Maria, ook interesseren.

    Maria Carmen Domíniguez Cháves
    "Je vraagt het alsof je iets heel graag wil vertellen," grinnikt hij.
    Ik lach een beetje mee.
    "Niet echt, ik wil gewoon meer mensen leren kennen. Er wonen niet heel veel jongeren hier," verklaar ik mijn beetje opdringerige gedrag.
    Maar ik merk dat Dean zijn focus heeft veranderd naar planten. Ik besluit me hier niet in te gaan interesseren en ga op een rots zitten terwijl Dean de planten bestudeerd. Nu pas merk ik hoe uitgedroogd ik me voel. Uit mijn bruin leren tas haar ik een flesje water en zet het aan mijn mond. Het natte kleurloze vocht glijdt door mijn keel. Het voelt heerlijk verfrissend. Ik kijk naar de bomen. Ergens komt dit deel me bekend voor. Een naar gevoel bekruipt me.
    "Dean," begin ik. "Ik denk toch dat we naar rechts moesten."


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Dean Garrey Robbinson.
    Ik sta op. "Sorry dat ik even, uh.. Naar de planten keek." Ik loop naar haar toe, terwijl ze uit haar flesje water drinkt. "Dean.." Ik knik. "Ik denk dat we naar rechts moesten." Ik kijk haar verbaasd aan. "Uh.. Hoezo?" Vraag ik voorzichtig, hopend dat ik niet naar iets verkeerds vraag.

    Maria Carmen Domíniguez Cháves
    "Hoezo?" vraagt hij voorzichtig.
    Ik schuifel wat onrustig heen en weer.
    "Dat denk ik," probeer ik geloofwaardig over te komen.
    "Nu gaan we de berg op."
    Ik sta op en doe het flesje weer in mijn tas.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Dean Garrey Robbinson.
    Ze schuifelt heen en weer. "Dat denk ik. Nu gaan we de berg op." Ik knik. "Zullen we terug lopen dan maar?" Vraag ik en maak aanstalten om terug te lopen. Volgens mij is deze plek een gevoelige plek..

    Maria Carmen Domíniguez Cháves
    Hij knikt. "Zullen we terug lopen dan maar?"
    Zo snel als ik kan loop ik achter hem aan.
    Ik wil weg van deze plek. Herinneringen verdringen en niet meer laten terug komen.
    Ik ken elke steen hier, elk stukje mos, alles precies.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Dean Garrey Robbinson.
    Ze loopt snel achter me aan. Ik weet het zeker, ze heeft slechte herinneringen aan deze plek. Eigenlijk zou ik het graag willen weten, omdat ik nieuwsgierig ben, maar ik hou mijn mond. We komen terug bij de t-splitsing en dit keer loop ik het rechterpad op, dan kijk ik haar aan. Ze lijkt geschrokken van de andere plek. "Gaat het een beetje?"

    Maria Carmen Domíniguez Cháves
    Bij de T-splitings lopen we nu het rechterpad op. Verdoofd loop ik achter Dean aan.
    "Gaat het een beetje?"
    Ik schrik op. De tranen branden in mijn ogen. Elke seconde, elke beweging, alles herbeleef ik weer.
    "Het gaat wel," stamel ik zachtjes terwijl ik de pas er flink in zet. Hoe verder weg, hoe beter.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Dean Garrey Robbinson.
    "Het gaat wel." Stamelt ze zachtjes en loopt voor me uit. Ik heb er spijt van dat ik die rot kaart vergeten bent, dit ga ik op de een of andere manier nog wel goed maken. Zwijgend lopen we verder. Ik zou haar graag willen omarmen, maar.. Dat zou niet goed voelen, ik ken haar te kort.

    Maria Carmen Domíniguez Cháves
    Zwijgend loop ik achter Dean aan. Ik loop niet echt, ik slenter meer. Ik voel me zo lullig tegenover hem. Het is een prachtige route. Prachtig, als je niet weet wat er is gebeurd. Bij elke herinnering krijg ik een koude rilling. Snel probeer ik al mijn gedachtes uit mijn hoofd te schudden. Het lukt niet. Ik kijk naar Dean. Hij ziet er lief uit. Zal ik het hem vertellen? Niemand weet het, waarom zou ik het aan het vertellen?

    [ bericht aangepast op 11 feb 2012 - 22:47 ]


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Dean Garrey Robbinson.
    Zwijgend slentert ze achter me aan. Ik heb zo het gevoel dat het mijn schuld is. Ik voel me rottig.. Ver van de vorige plek ga ik op een boomstronk zitten. Ik kijk Maria aan. "Wil je erover praten, het hoeft niet, ik bedoel, van mij hoeft het niet, alleen als je het zelf wilt. Ik wil niet aandringen, maar het voelt niet goed." Mompel ik voorzichtig.

    Maria Carmen Domíniguez Cháves
    Na een tijdje wandelen gaat hij op een boomstronk zitten.
    "Wil je erover praten, het hoeft niet, ik bedoel, van mij hoeft het niet, alleen als je het zelf wilt. Ik wil niet aandringen, maar het voelt niet goed." Mompelt hij voorzichtig.
    Zachtjes knik ik.
    "Ik vertel wel," begin ik twijfelachtig. "Vorig jaar liep ik hier met mijn vorige vriend en zijn vrienden groep. We kwamen toen vanaf deze kant bij de t-splitsing. We liepen het pad af richting de plek waar de daarnet zaten. Daar op die plek ging het mis. De jongens waren zo dronken. Ze begonnen aan me te zitten. Ze schuurde mijn kleding kapot,"
    Ik slik even. De tranen lopen over mijn wangen.
    "Je kan zelf verder wel bedenken wat er is gebeurd."
    Ik veeg mijn tranen van mijn huid weg.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Dean Garrey Robbinson.
    "Ik vertel wel." Begint ze twijfelachtig. "Vorig jaar liep ik hier met mijn vorige vriend en zijn vrienden groep. We kwamen toen vanaf deze kant bij de t-splitsing. We liepen het pad af richting de plek waar de daarnet zaten. Daar op die plek ging het mis. De jongens waren zo dronken. Ze begonnen aan me te zitten. Ze schuurde mijn kleding kapot." Ik kijk verbaasd en sla mijn armen voorzichtig om haar heen. "Je kan zelf verder wel bedenken wat er is gebeurd." Ik knik en ze veegt de tranen weg. Troostend wrijf ik over haar rug.

    Maria Carmen Domínigues Cháves
    Ik voel Dean hand troosten over mijn rug wrijven.
    "Maar nu is alles weer goed," sluit ik mijn verhaal af.
    Niemand wist dit en niemand anders mag dit te weten komen! Ze maken me af!
    Quasi-vrolijk sta ik op.
    "Nou, kom je nog luiwammes," lach ik en ik trek Dean van de boomstronk af.
    "Come on!"


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    [Ik moet afsluiten, morgenochtend reageer ik weer. Doei !]