[RPG] Zomerzon - Speeltopics

Een aantal jongeren hebben zich ingeschreven om te werken op camping 'Zomerzon'. Het is een Nederlandse camping aan de kust van Spanje. Er valt veel te doen op de camping, zo is er een zwembad, een disco, een restaurant, noem het maar op. De jongeren verblijven in een villa op de camping. Wanneer ze klaar zijn met hun werk mogen ze doen wat ze willen.

Het zwembad:

Het restaurant:

De villa:

Je kan je nog steeds aanmelden! Dat kan HIER!

Overzicht van de baantjes:

Activiteiten:
- Anna Lynn Heuving - xdesire
- Felicity Sophia Jones - LovingStyles
- Dylan Thomas Heesters - Dumbledore
Sportactiviteiten:
- Alexander Samuels - Loving Styles
- May Lee Alexis Rodriguez - IHeartMusicc

Barman:
- Leighton Dennis Coup - IHEARTZAYNx
- May Lee Alexis Rodriguez - IHeartMusicc

Badmeesters:
- Matt Janssen - hoimanon
- Alexander Samuels - LovingStyles
- Dustin Jason Monteiro - IHeartMusicc

Restaurant:
Serveersters:
- Courtney Ray Williams - IHEARTNIALLx
- Joselyne Abbigail Storm - Joselyne

All rounder:
- Maria Carmen Rosario Domíniguez Cháves - Nadal

Organisator wandeltochten:
- Dean Garrey Robbinson - IHEARTNIALLx

Entertainment:
- Liam Oliver Sanz - Proprius


Regels:

- In je eerste bericht graag de foto van je personage erbij.
- Graag langere stukjes dan maar één zin.
- Boven elk stukje de voornaam van je personage, achternaam mag ook, maar hoeft niet.

Iedereen komt aan op de camping. Het is het begin van het nieuwe seizoen. Een paar van de werknemers zullen al vaker op de camping geweest zijn, anderen zijn er voor het eerst. Je mag het zelf bepalen. In de villa slaapt iedereen met z'n tweeën op een kamer, de combi's mag je zelf bepalen!

Veel plezier!

[ bericht aangepast op 14 feb 2012 - 16:14 ]

---

"The most beautiful things in life go unnoticed..."

Joselyne Abbigail Storm
Leighton verteld dat hij achter de bar staat. "Ik ben serveerster in het restaurant." zeg ik. "Wat is jullie werk?" vraag ik aan Courtney en Anna Lynn.

---

Ik lach de wereld uit, en dans mijn twijfels weg

Courtney Rayaela Williams.
"Ik ben serveerster in het restaurant." Vertelt Joselyne. "Wat is jullie werk?" Vraagt ze aan mij. "Ik ben ook serveerster!" Eerst wist ik niet wie mijn collega's zouden zijn, maar Joselyne is blijkbaar een collega.

Anna Lynn Heuving
'Jongeren begeleider. Met activiteiten bezig enzo,' antwoord ik met een glimlach.

---

"like i'd follow you around like a dog that needs water."

Maria Carmen Domíniguez Cháves
Vanuit de bergen kan je het kleine dorpje al zien liggen.
"Heb je een leuk café in gedachten?" Grinnikt Dean.
Geheimzinnig lach ik naar hem.
"Voor jou een vraag, voor mij een weten."
Ik pak zijn hand en trek hem mee het dorp in. Al snel zijn we op het plein, het middelpunt van het dorp. Links zit een schattig cafeetje waar ik altijd met mijn vrienden kom.
"Hola!" roep ik vrolijk als we naar binnen lopen.
Links, in een hoekje, zit een groepje mensen.
"Carmen!" hoor ik een jongen opgewekt roepen.
Lachend loop ik erheen en geef de jongen een zoen op zijn wang. Hij slaat een arm om me heen.
"Ik wil jullie voorstellen aan Dean," zeg ik beleefd. "Hij werkt bij mijn vader."
Een meisje, Julia, zwaait naar Dean. De rest mompelt wat in de vorm van hallo.

---

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Dean Garrey Robbinson.
Aan mijn hand wordt ik mee naar het dorp getrokken, samen staan we op het plein en Maria loopt verder nar een leuk cafétje. "Hola!' Roep ze vrolijk en loopt naar een hoekje toe. "Carmen!" Roep een andere jongen. Lachend met haar mooie tanden loopt ze naar de jongen toe en drukt een zoen op zijn wang, op zijn beurt slaat hij zijn arm om haar heen. Ik grijns iets verlegen, maar hervat me snel weer. "Ik wil jullie voorstellen aan Dean. Hij werkt bij mijn vader." Een meisje zwaait naar me en ik zwaait terug. "Buen día." Begroet ik vriendelijk aan iedereen. Met een simpele zwaai pak ik van een andere tafel een stoel en zet hem bij de tafel met de andere jongeren neer. Ik ga erop zitten en laat mijn handen op mijn schoot rusten.

[Ik ga folderwijk lopen, tot staks!]

Maria Carmen Domíniguez Cháves
Dean begroet mijn vrienden en gaat aan de tafel zitten. Ik kruip bij de jongen, Felipe, op schoot en laat mijn hoofd op zijn schouder rusten. Ondertussen kijk ik de groep rond. We zijn zo met zijn vijftienen. We zijn de enige jongeren uit het dorp dus tot elkaar aangewezen. De mannen, vrouwen verdelen is mooi, bijna gelijk zelfs. Vanuit mijn ooghoeken bekijk ik Dean. Hij is zo lief en knap. Zachtjes zucht ik even. Maar tijd om bij Dean stil te staan heb ik niet want er vallen zeker vijf meiden over me heen. Ze beginnen hard lachend te praten over school en werk, jongens en uitgaan. Soms schiet ik in de lach. Felipe drukt me steviger tegen zich aan.
"Hoe gaat het?" fluistert hij zachtjes in mijn oor.
"Het gaat," antwoord ik terwijl ik de tranen weer voel branden. Ééntje ontsnapt er. Felipe veegt hem van mijn wang af en drukt op die plek een kusje.
"Niet huilen meisje," zegt hij zachtjes. "Ze zijn er niet meer."

[ bericht aangepast op 13 feb 2012 - 17:30 ]

---

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Dean Garrey Robbinson.
Een meisje praat wat met me, ze heet Julia en vriendelijk is ze zeker. Af en toe werp ik een blik op Maria, die ondertussen bij de jongen op schoot zit. Mijn conclusie is waar, ze heeft echt iets met die jongen. De manier dat ze naar hem kijkt, hoe ze het kust, alles gewoon. Ik denk terug aan de momenten dat ze mijn hand pakte, ik weet het, handen vast houden is geen flirten, tenminste voor mij. Maar ik ben er niet zeker van. Ik zal me niet laten verleiden door haar, het is duidelijk dat ze bezet is. Ik wenk een serveerster en bestel cola. Even later staat het voor mijn neus en ik drink uit het glas. Ik voel me geen moment schuldig dat ik geen rondje doe, ik ken de mensen aan de tafel toch niet. Verveeld nip ik van mijn cola en kijk wat uit het raam. Een deze dagen zal ik toch moeten beginnen met werken. Ik heb er zin in. Mijn blik glijd af naar Maria, ik zie een traan over haar wang glijden en de jongen veegt hem weg. Daarna zie ik hun lippen bewegen, maar wat ze zeggen versta ik niet. Ik wendt mijn blik af. Waarom ben ik toch de gene die op meisjes moet vallen die bezet zijn?

Maria Carmen Domíniguez Cháves
Ik veeg snel wat andere tranen weg.
"Waar zijn ze," vraag ik zachtjes.
"Niet hier meer," antwoord Felipe vaag.
Ik zucht diep en kijk de tafel rond. Veel van deze mensen weten niet eens wat er is gebeurd. Ze leven gewoon verder. Ik laat me van Filpe's schoot afglijden en druk nog even een kus op zijn wang.
"Ik zie je morgen hè, neefje," fluister ik zachtjes.
Felipe lacht en slaat me op mijn kont.
"Nooit meer zeggen," zeg hij.
Ik knik gehoorzaam en loop naar Dean toe. Ik leg mijn hand op zijn schouder.
"Ga je mee?" vraag ik zachtjes.

---

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Dean Garrey Robbinson.
Haar blik glijd langs de tafel, ze fluisterd iets naar de jongen waar ze op schoot zit, maar laat zich dan van zijn schoot afglijden. De jongen slaat nog even op haar kond een dan loopt ze naar mij toe. Ik voel dat ze haar hand op mijn schouder laat rusten. "Ga je mee?" Vraagt ze zachtjes. Ik knik, drink mijn cola op en ga staan. "Despedida." Groet ik terwijl we samen naar buiten lopen. Gewoon vrienden.

Maria Carmen Domíniguez Cháves
Dean groet de groep terwijl we naar buiten lopen. Ik steek mijn hand naar hen op.
"En," vraag ik. "Zijn het jouw types?"
Ik pak weer zijn hand. Hand ik hand leid ik hem naar de fontein op de binnenplaats van een klein kasteeltje.
"Dit is de mooiste plek uit het dorp," zeg ik zachtjes en ik laat zijn hand los. Rustig ga ik de op het randje van de fontein zitten en kijk hem diep in zijn ogen aan.

---

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

[iemand die met Felicity of Alexander wil praten?]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

[Matt wilt wel met Felicity of Alexander praten ]

---

"The most beautiful things in life go unnoticed..."

[ (: okee, kies jij maar wie a. Ze zitten allebei in de woonkamer]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Matt
'Hey!' begroette ik iedereen die in de woonkamer zat. Ik ging naast Felicity zitten. 'Hoe gaat het? Heb je het al een beetje naar je zin hier?' vroeg ik haar.

---

"The most beautiful things in life go unnoticed..."

Felicity
Matt komt de woonkamer weer ingelopen. 'Hoe gaat het? Heb je het al een beetje naar je zin hier?' vraagt hij als hij naast me gaat zitten. Ik haal even een hand door mijn haar en knik, 'Ik heb nog niet zoveel van de camping gezien maar dat komt nog wel,' zeg ik met een glimlach.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered