A Horror Party | One Direction 3 - Speeltopics

Iets wat een gewoon gezellig verjaardagsfeestje moest worden loopt uit tot een ramp.
Het kasteel dat de jongens van One Direction hebben afgehuurd blijkt echt vervloekt te zijn.
Zij en de meiden die mee zijn gegaan zijn de enige die alles kunnen stoppen en er is geen weg meer terug. Maar de tijd dringt, want als de klok twaalf slaat is het te laat. Mensen zullen een voor een verdwijnen tot de laatste er alleen voor staat en die op de laatste avond ook verdwijnt. Zal het ze lukken om te zorgen dat deze verschrikking stopt? Kunnen ze hun ergste nachtmerrie onder ogen komen? Is de vriendschap zo sterk als ze denken dat het is?

Het begin:

Het is avond en de groep komt aan bij het huis. De kamers worden verdeeld en daarna gaat iedereen op onderzoek uit.
Eigenlijk gebeurd er nog niet veel vreemds, maar als het bijna twaalf uur is veranderd alles. Niemand trekt zich er nog wat van aan, want iedereen denkt dat het de mensen zijn die helpen. Ook al de mensen verdwijnen denken ze dat het allemaal is grapje is bedoelt en gaan opzoek, maar dan komen de geesten met nieuws

[ bericht aangepast op 5 jan 2013 - 23:06 ]

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Harry Styles.
Gelukkig vielen Louis' woorden aardig mee. 'Hoelang vind jij mij leuk, Lou? Ik heb zojuist wel een beetje verklapt dat ik je eigenlijk al gewoon twee jaar lang leuk vind.' En weer vond ik het een genante opmerking, straks was Louis pas een paar maanden echt verliefd op mij. Bij mij kon je het eerder liefde op het eerste gezicht noemen, ik geloofde er eigenlijk nooit in, totdat ik Louis voor de eerste keer zag en in zijn geweldige ogen keek. Het kon niet meer beter gaan. Ik glimlachte toen ik Louis' zachte lippen tegen die van mij aanvoelde en slaakte een genietend geluidje. 'Jij, Lou, jij kan me vertellen wat je van plan bent...' Ik wiebelde met mijn wenkbrauwen en keek de oudere jongen ondeugend aan.

stay safe because I like being alive at the same time as you

Louis Tomlinson
Ik grinnikte zacht door wat Harry zei, want het was gewoon typisch iets voor hem. 'Vanaf het begin viel je me gelijk al op, en had als snel doordat het iets anders was dan gewoonlijk, maar het moment dat ik het echt zeker wist en het erger werd is nu ongeveer anderhalf jaar...net iets langer of net iets korter.' Dat was dus ook al een lange tijd en niet de paar maanden die we eerst beide zeiden. 'Dus als we beide dingen horen hadden we eigenlijk al veel langer bij elkaar kunnen zijn.' Het was vreemd om te horen hoe lang het eigenlijk al is, en hoe lang we het voor elkaar verborgen konden houden. Harry slaakte een genietend geluidje dat zorgde voor een glimlach op mijn gezicht. 'Hmm..kan ik dat?' vroeg ik bedenkelijk en keek erna met een onschuldige blik in mijn ogen even over mijn schouder naar Harry. 'Nee, dat kan ik niet..' zei ik na het zien van zijn blik. ''Maar waarschijnlijk heb je zelf al een idee..

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Harry Styles.
Ik knikte langzaam, waardoor mijn krullen vrolijk heen en weer sprongen. 'Dat betekent dat ik langer verliefd ben op jou dan jij op mij...' Murmelde ik zachtjes. 'Als je het nog niet begrepen had, maar ik vind je leuk vanaf het eerste moment dat ik je zag.' Schaam, schaam, schaam. Dit was een opmerking waar ik me echt voor schaamde, twee jaar lang had ik gevoelens gehad voor mijn beste vriend en eindelijk durfde ik er voor uit te komen. Het voelde wel goed, eerlijk gezegd, maar ergens knaagde er nog een andere gevoel, een gevoel dat ik niet helemaal kon plaatsen. Ik grinnikte direct na zijn andere woorden. 'Ja, maar we waren allebei gewoon bang... Denk ik.' Ik tenminste wel, ik had altijd gedacht dat hij me zou gaan haten als hij te weten zou komen dat ik gay ben. 'Louis Tomlinson! Doe niet zo gemeen! Ik wil het weten!' Pruilend kijk ik hem aan.

stay safe because I like being alive at the same time as you

Louis Tomlinson
Ik klom op de tafel en sloeg mijn armen om Harry heen. 'Dat betekent het inderdaad, maar wat ik nog steeds niet snap is dat ik het vanaf het begin niet inzag wat het gevoel betekende' zei ik zachtjes, 'Zoiets had ik begrepen, maar weet gewoon niet hoe te reageren...Het is iets wat ik eigenlijk nooit had verwacht.' Geef ik eerlijk toe en beet op mijn lip. Het was vreemd om te horen, maar ook om toe te geven dat je na alles wat er is gebeurd eigenlijk erachter te komen dat de ander je sinds het begin al leuk vind. Ik drukte een kus op zijn wang en knikte toen. 'Denk dat -dat een reden was, maar uiteindelijk is het toch allemaal goed gekomen. Bang was wel de reden, want ik was altijd bang dat de band tussen ons zou veranderen. Dat ik mijn beste vriend zou verliezen door een paar woorden. ' 'Harry laat me als eerst zeggen dat ik niet gemeen doe, maar jij gewoon een beetje ongeduldig bent...of een beetje heel erg. En ten tweede kom je er vanzelf wel een keer achter, maar met die blik duurt het alleen maar langer.' grinnikte ik en open een ander kastje die blijkbaar ook leeg is. 'Hazz, geef is een paar aanwijzing anders zitten we hier morgen nog...'

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Kathryn ‘Kat’ McDevin

Ik wist dat het de bedoeling was dat ik met anderen in dit kasteel een plan zou bedenken om hier weg te komen, maar ten eerste kon ik ze niet vinden en ten tweede was ik doodop van de tocht hierheen. Ik had dan ook een ongebruikte slaapkamer gevonden en was neergeploft op het bed. De dekens voelden zo zacht en warm aan dat ik mijn gitaar tegen het bed had gezet en zelf onder de dekens was gekropen. Ik vocht nog even tegen de slaap, maar uiteindelijk vielen mijn ogen dan toch dicht en kwam ik in een diepe droomloze slaap.

Happy Birthday my Potter!

Arriver schreef:
Camille Valery Lanes
Ik zucht en ik sla mezelf als de twee meiden de kamer uitlopen en ik kijk Melody aan met een blik van dat heb je weer goed gedaan. 'En wat doen we nu, slaan we hun over en gaan we naar de volgende op de lijst, of wil je eerst hun twee laten verdwijnen?' vraag ik aan Melody en ik laat alles weer als eerst. 'Doei spiegelbeelden' zeg ik en ik zweef de kamer uit. Dit was nu al de tweede keer in een jaar, dat mensen zomaar wegliepen. Daar moesten we echt iets aan gaan doen, anders zouden ze nooit meer bang van ons worden.

That is a perfect copy of reality.

Harry Styles.
Ik slaak een genietend geluidje toen Louis zijn armen om me heen sloeg en leunde tegen hem aan. Even negeerde ik mijn voet, nu was het een perfect moment. 'Ik had het al wel langer door... Maar ik durfde het je niet te vertellen. Straks ging je kwaad op me worden en dat wilden ik niet...' Ik murmelde zachtjes wat en drukte mijn hoofd in zijn nek. 'Dat had ik dus ook, Lou... Wat zijn we toch een stelletje idioten, uiteindelijk hebben onze fans me laten inzien dat ik meer van je hield dan ik zelf dacht. Vanwege Larry Stylinson, weet je wel.' Glimlachend drukte ik een kusje in zijn nek, iedere keer als ik Larry Stylinson ergens had gehoord kreeg ik weer die kriebel door mijn buik heen. 'Verdomme, Louis, vertel het me nou...' Zeurde ik, maar door mijn woorden liet hij me los en ging hij verder met de kastjes zoeken. 'Looooooooouuuuuuuuuuis,' ik liet zijn naam heel lang lope. 'Alsjeblieft...' Ik schonk hem een lieve glimlach en wees ondertussen naar het kastje naast de koelkast.

stay safe because I like being alive at the same time as you

Louis Tomlinson.
Ik kon niet anders dan glimlachen en denken dan dat dit gewoon geweldig was.'Hazz, je weet toch dat ik niet kwaad op je kan worden? Maar snap wel dat je het niet durfde te vertellen en niet wilden dat ik kwaad zou worden....' Toen Harry zijn zijn hoofd in mijn nek drukte, liet ik mijn vingers door zijn krullen glijden. 'Volgens mij kan je het niet anders verwoorden, maar uiteindelijk waren het inderdaad onze fans die lieten inzien hoe belangrijk je voor me bent en hoeveel ik al van je hield. Larry Stylinson was iets was iets wat ik nooit erg heb gevonden en hoopte stiekem altijd dat je er hetzelfde over zou denken.' Ik glimlachte toen hij een kus in mijn nek drukte. iedere keer met de naam Larry Stylinson ontstonden er weer gemengde gevoelens, maar de verliefdheid was toch de meeste duidelijke en ergens was ik wel benieuwd hoe de fans zouden reageren als ze weten dat ze al die tijd gelijk hadden. 'Harry, heb gewoon eventjes geduld....Je vindt het vast wel leuk.' zei ik waarna ik weer verder zocht.'Als het jou lukt om tot je voet in het verband zit er niet meer over te zeuren..' Zei ik met een glimlach en opende het kastjes naast de koelkast en kijk verbaasd over mijn schouder. 'Hoe krijg je het steeds weer voor elkaar?'

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Melody Serena Lockwood
Ik kijk Camille aan en haal mijn schouders op als ze me een bekende blik toewerpt. 'We gaan sowieso achter die twee aan, aangezien ze denken dat ze van ons af zijn en dat maakt het alleen maar leuker' beantwoord ik de vraag van Camille en zie hoe alles weer veranderd naar eerst. 'Het had wel wat, maar dag spiegelbeelden dan maar' zeg ik ook en zweef daarna ook de kamer uit. 'Zijn er nog mensen waar je eerst heen wilt of zeg je...we gaan gelijk weer naar die twee toe?' Deze keer was het niet heel erg dat ze wegliepen, maar te vaak mocht het niet gebeuren, want anders zouden we echt een probleem krijgen.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Harry Styles.
Ik beet op mijn lip en knikte. 'Ja wel, maar ik wist toch niet hoe je erop zou reageren als ik zou zeggen dat ik verliefd op je ben... Je zou toch wel kwaad worden... Tenminste, dat had ik gedaan omdat ik het dan niet kon geloven, uiteindelijk zou ik je wel doodgeknuffeld hebben.' Ik glimlachte weer naar Louis en liet mijn voet iets heen en weer bungelen, het deed pijn, maar het moest even. Ik giechelde zachtjes en knikte. 'Ja, ik dus ook. Ik ben toch nog bang voor de reactie van de fans, hoor, straks accepteren ze het helemaal niet meer...' Ook al zou ik dat niet echt geloven, Larry Stylinson is een erg geliefde bromance tussen de fans. 'Maar het belangrijkste, wat maakt dit ons nu?' Onzeker keek ik Louis aan, om snel mijn hoofd weg te draaien. Maar direct na Louis' woorden keek ik weer terug. 'Hoe weet jij nou of ik het leuk ga vinden als ik niet eens weet wat het is? Zeg, zeg, zeg, zeg het Louis Tomlinson! Anders krijg je nooit meer een kusje.' Ondeugend keek ik hem aan, hij wist vast wel dat ik het niet zou menen. Uiteindelijk vond Louis het verband in het kastje naast de koelkast en ik haalden mijn schouders op. 'Zoals ik al eerder zei, ik ben geweldig. Nee, maar, wil je nu alsjeblieft mijn voet verbinden.' Ik maakte smeekgebaren met mijn handen en stak mijn voet uit in Louis' richting.

stay safe because I like being alive at the same time as you

Camille Valery Lanes
'We gaan eerst wel die twee achterna, en ze laten verdwijnen, Niall en Ailleen zijn toch de volgende op de lijst' zeg ik glimlachend tegen Melody. 'Alleen, waar in godsnaam zijn die meiden naar toe gelopen?' vraag ik dan aan Melody. Ik kijk als we buiten zijn de gang rond, die helemaal uitgestorven is. 'Nou Mel, aan jou de eer om voorop te gaan en te gaan zoeken, jij hebt ze namelijk laten gaan' zeg ik dan en ik lach even kort. 'Oh Dolores, where are youu?' vraag ik dan, dat iedereen kan horen.

That is a perfect copy of reality.

Louis Tomlinson
Ik knikte langzaam na zijn woorden. 'Daar heb je wel weer gelijk in, want je zou ook niet kunnen weten hoe ik zou reageren...Het ligt eraan hoe je het zou zeggen of doen, want net zoals vanmiddag kon ik niet anders dan elk woord wat je zei geloven, maar doodgeknuffeld klopt wel weer.' Lief glimlachte ik terug naar Harry en knikte, 'Na dit allemaal snap ik toch niet waar we bang voor waren. Maar je hoeft niet bang te zijn voor de reactie, want het blijft wel Larry Stylinson waar we het over hebben..vergeet niet dat die bromance altijd al de geliefde en bekendste was, doordat we een andere band hadden maar ook omdat ze inzagen dat we bij elkaar horen.' Dit zou misschien wel verschillende dingen veranderen, maar de fans zullen blijven. 'Ik heb jou, dat is voor mij het belangrijkste en wat de andere of fans vinden maakt me niet uit.' Zijn onzekere blik was dus eigenlijk niet nodig, want ik meende elk woord. Ik haalde mijn schouders op na Harry zijn woorden. 'Ik ken je langer dan vandaag, dus weet ondertussen wel wat je niet en wel leuk vind. Heb een beetje geduld en je weet het dan snel genoeg.' Ik keek Harry aan en grinnikte zachtjes. 'Zeg dingen die je meent en niet alleen om te zorgen dat je het te weten komt.' Na die woorden haalde ik het verband uit het kastje en liep weer terug. 'Je bent ook geweldig, maar natuurlijk wil ik dat.' Na een laatste blik verbond ik toch voorzichtig zijn voet.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Melody Serena Lockwood
'Dan doen we dat en zijn die twee echt de volgende op onze lijst? Samen? Oeh dat word nog eens leuk' zeg ik met ene glimlach tegen Camille. 'Ik denk dat ze opzoek zijn naar de rest, maar waar die zijn...' antwoord ik dan. Ik kijk rond en het verbaasd me hoe stil het hier eigenlijk is. Normaal was het juist heel erg druk en moesten we een beetje moeite doen om gezien te worden. 'Komt goed en sorry maar dat is opzich niet zo heel erg' zeg ik dan. Ik grinnik zacht en kijk Camille weer aan. 'Volgens mij kunnen we beter naar beneden en daar beginnen.'

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Camille Valery Lanes
'Nouja, eerst komt Dolores, dan Rosalie, maar dan komen Niall en Ailleen ja' zeg ik tegen Melody 'en ja, Ailleen en Niall gaan samen' zeg ik dan lachend tegen Melody. Als Melody zegt dat we beter beneden kunnen beginnen vraag ik aan haar 'Waarom beginnen we gewoon niet bij de grote inganghal, waar iedereen naar binnen komt?' en ik lach even. 'Daar komt iedereen binnen, dus daar is de kans ook groter dat er mensen zijn, want veel hebben ze ook nog niet gedaan' vervolg ik mijn zin.

That is a perfect copy of reality.

Harry Styles.
Ik likte even over mijn lippen en knikte. 'Ja, daarom... Ik heb ooit op het punt gestaan om het je te vertellen...' Ik beet op mijn lip en keek hem aan. 'Weet je nog die nacht dat je zo vrolijk thuis kwam van een feestje? Ik wilden het je zo graag vertellen, het was toen waarschijnlijk bijna een half jaar. Maar toen vertelde jij over Eleanor... Ik voelden me letterlijk zo rot, weet je nog dat ik direct naar onze slaapkamer rende? Nu weet je de reden.' Ik heb mezelf bijna een hele week lang in slaap gehuild, alleen omdat ik dacht dat Louis nooit iets voor me zou voelen en nu hebben we gewoon al seks gehad. Ik zucht gelukzalig. 'Inderdaad. Zoals ik al zei zijn we gewoon een stelletje idioten.' Ik grinnikte zachtjes. 'Loueeeeeeh. Vertel het nou. En ik meen het hoor, je krijgt echt geen kusje als je het me nu niet verteld.' Probeerde ik dreigend, maar direct toen hij aan het verbinden van mijn voet begon slaakte ik een piepend geluidje. Ik slikte even en kuchte zachtjes. 'W-wil jij mijn vriendje zijn, Lou?' Ik wist dat het niet het meest perfecte moment was, maar ik wilden er gewoon zeker van zijn.

stay safe because I like being alive at the same time as you