{RPG} The Walking Dead: Boat of Doom ~ 4 - Speeltopics

De Opheilia torende trots boven alle boten in de haven uit. Alle mensen hadden zich rond haar verzameld, klaar om te vertrekken voor een reis naar de Caraïben. De reis duurde een paar weken en toen alle passagiers terug aan wal komen, was de wereld helemaal veranderd.
Het grootste deel van de populatie bestaat uit zombies - ook wel Walkers genoemd. Alles is chaotisch en mensen vertonen zich zelden. Bijna niemand gaat alleen over straat, vooral 's nachts niet.

De passagiers van de Opheilia besluiten aan boord te blijven van het grote cruiseschip. Hoewel het schip niet meer uit kan varen - er is geen benzine meer - lijkt dat de veiligste plek. De voedselvoorraad slinkt snel en de groep wordt steeds kleiner door mensen die ouder worden en sterven, zelfmoord plegen of verhongeren. Op het schip zwerven hier en daar zombies rond: vergeten mensen die nooit teruggevonden zijn toen ze stierven. Het is uiterst gevaarlijk om alleen aan wal te gaan, dus dat gebeurt ook enkel wanneer nodig.
Daarbij komt ook nog eens dat er steeds meer ruzie ontstaat binnen de groep.
Zal de groep uit elkaar vallen door ruzies? Of zullen ze allemaal in leven te blijven als ze samenwerken?

Groepsleden (houdt mannen en vrouwen een beetje gelijk):
- Rebecca Morgan ~ Morrowind
- Rowan Ava Carter ~ Assassin
- Daryl Dixon ~ Apocalyptic
- Xari Jarrett ~ LexLover
- Quentin Alfredo Burenti ~ RabidKiller
- Elizabeth Destiny Harkness ~ Ianto
- Tyler Grey ~ ForbesBrooks
- Nathan Morgan ~ Swizzle
- Jessalyn Hope ~ Assassin
- Ryan Dawnstar ~ Morrowind
- Flynn Donovan ~ Tortura

Personage:
Naam:
Leeftijd: (Alle leeftijden zijn toegelaten)
Uiterlijk:
Innerlijk:
Wapen:
Extra's:
Familieleden: (mag onderling besproken worden)

Regels:
- Minimaal 8 regels schrijven
- Graag met leestekens en hoofdletters typen.
- OOC graag met haakjes; [] {} () - -
- Liefde tussen mensen mag, maar houdt het realistisch.
- Geen Mary Sue's (perfecte personages)
- 16+ en schelden mag, maar niet OOC
- Geen personages van anderen besturen.
- Geen personage's doden zonder toestemming van die persoon
- Alleen Ortelius maakt topics aan
- Melden als je je nickname veranderd

[ bericht aangepast op 3 feb 2013 - 14:17 ]

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Rowan Ava Carter

Haar zachte gegrinnik laat me het antwoord eigenlijk al weten. "Zijn wij lekker bezig. Elke keer als ik je tegenkom gaan we iets roekeloos doen. Maar dat maakt het des te aanlokkelijker, dus tuurlijk gaan we kijken." antwoord ze dan ook. Ik grijns als ze opstaat en veer zelf ook makkelijk van het bed af. Ze is eigenlijk echt heel erg leuk om mee om te gaan en stemt gewoon overal mee in. Hoe erger, hoe beter lijkt het wel. Haar manieren zijn ver te bespeuren als ze de vogel verder begint te eten en ik moet er dan ook zacht om lachen terwijl ik de deur open maak. "Nou, cocktails en vlees, kan het nog beter?" vraag ik aan haar. Vandaag ga ik barvrouw spelen, terwijl ik mezelf ondertussen probeer te herinneren hoe Diana het altijd deed bij haar ouders thuis, als we alleen waren en naar de kelder gingen om gebruik te maken van de bar. Ze kon de heerlijkste dingen maken, als ik nou nog maar weet wat de allemaal deed...

---

Your make-up is terrible

Rebecca Morgan
Rowans zachte gelach zorgde ervoor dat ik zelf in de lach schoot terwijl ik nog een stukje vogel in mijn mond stak. "Nou, cocktails en vlees, kan het nog beter?" vroeg ze.
"Uhu," beaamde ik. "Ik mis alleen nog een goed muziekje." Maar ik met mijn muzikale achtergrond miste zowat overal een muziekje bij, dus dat was niet zo vreemd.
Het laatste grote stuk gevogelte in mijn mond proppend stoof ik de gang door, richting de deur die ik gisteren beter niet had opengetrokken. Het was ook een beetje hun eigen schuld, als zij niet zoveel lawaai hadden gemaakt, waren wij niet gaan zoeken en was dit allemaal nooit gebeurd.

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Rowan Ava Carter

"Uhu," stemt ze met me in. "Ik mis alleen nog een goed muziekje." Ik denk even over haar woorden na en ik knik, terwijl zij bijna als een gek naar de barruimte begint te lopen. Lachend loop ik achter haar aan, ze kan nog best snel met die korte beentjes van haar. Onderweg let ik wel goed op, maar er valt maar weinig te zien eigenlijk. Geen Walkers, alleen wat lichaamsdelen die niet zijn opgeruimd. Tsja, ze hebben het daar nou eenmaal te druk voor, blijkbaar. Als ik deur open, flitsen de beelden kort terug, maar ik negeer het en laat Rebecca eerst naar binnen stappen voor ik haar volg. De vage geur hangt er nog, of misschien komt het wel door mijn verbeelding. Toch verbijt ik me en loop ik naar de bar, waarachter ik plaats neem. "Wat mag het zijn, jongedame?" vraag ik met een kakkerige stem terwijl ik kijk wat er is. Het meeste is redelijk stoffig geworden, maar er is toch nog wel wat.

---

Your make-up is terrible

Rebecca Morgan
"Wat mag het zijn, jongedame?" vroeg Rowan. Ze had me eerst binnen gelaten en was achter de bar gaan staan. Ik ging lachend op een barkruk zitten.
"Een mojito gaat er wel binnen," zei ik grijnzend. "Fabriceer maar iets, ik drink alles wel op."
Ik plaatste mijn ellebogen op tafel en steunde mijn hoofd op mijn schouders. Mijn mond bewoog nogal vreemd heen en weer toen ik met mijn tong stukjes vlees tussen mijn tanden uit probeerde te vissen.
Deze kamer was best nostalgisch voor me, hier zat ik vaak met James te poolen, te kaarten, te pingpongen of met de flipperkast te spelen. Ik stond op en keek Rowan aan. "Wat dacht je van een potje pingpong?" vroeg ik. Ik snapte de spelregels van poolen niet en liet James me altijd leiden, want ik deed toch altijd alles verkeerd.

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Rowan Ava Carter

Rebecca neemt lachend plaats aan de bar. "Een mojito gaat er wel binnen," zegt ze grijnzend en ik begin te zoeken naar een goede fles. "Fabriceer maar iets, ik drink alles wel op." Ik lach zachtjes, dat zal wel moeten. Ik pak twee glazen van de bar af en wrijf even over mijn lippen heen als ik naar de flessen kijk. "Nou, het wordt een speciale Rowan-mix, vandaag." lach ik zachtjes als ik wat verschillende dingen bij elkaar pak. Hm, iets zoets is wel lekker erdoor. Ik mix het samen in de twee glazen en schuif er één naar Rebecca toe. "Tast toe, op goed geluk." Nu maar hopen dat het goed smaakt. Ik breng het glas naar mijn lippen en neem een klein slokje, waarna mijn gezicht iets betrekt en ik in de lach schiet. Beetje sterk, dat wel. Dan staat ze op en ik werp een vragende blik op haar. "Wat dacht je van een potje pingpong?" vraagt ze en mijn ogen gaan even naar de pingpongtafel. "Wat dacht je van een potje dronken pingpong." stel ik dan met een wat ondeugende grijns voor aan haar. Dat lijkt me in ieder geval een stuk lachwekkender.

---

Your make-up is terrible

Rebecca Morgan
"Nou, het wordt een speciale Rowan-mix, vandaag," grinnikte Rowan, waarna ze wat flessen bijeen pakte en begon te mixen. Een van de twee glazen schoof ze naar mij toe en ze nam een slok. "Tast toe, op goed geluk."
Ik volgde haar voorbeeld, maar ik had de slok nog niet doorgeslikt voor ik begon te hoesten en helemaal rood werd. Rowan schoot in de lach. "Godverdomme," begon ik te lachen. "Wat heb jij daar allemaal doorheen gemixt?"
Ik stond met het glas in mijn handen voor de tafel en nam een palletje vast. "Wat dacht je van een potje donken pingpong?" ging Rowan op mijn voorspel in. Ik begon te lachen en nam nog een grote slok. Mijn gezicht betrok weer, maar deze keer moest ik niet hoesten. De alcohol prikte in mijn keel en ik begon het benauwd te krijgen. "Klink leuk." Ik trok even met mijn vinger aan mijn kraag en speelde mijn vest uit. "Heb je het ook zo warm?"

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Rowan Ava Carter

Ze lijkt wel bijna in de drank te stikken met haar gehoest en haar rode knop, waardoor ik alleen nog maar harder moet lachen en me nog eens aan een slokje waag. "Godverdomme. Wat heb jij daar allemaal doorheen gemixt?" lacht ze en ik haal zacht giechelend mijn schouders op. "Ik ken de helft van dat spul niet eens." grinnik ik zacht. Ik kom achter de bar vandaan en voeg me bij haar bij de tafel, terwijl Rebecca komische gezichten trekt als ze uit het glas drinkt. "Klinkt leuk," zegt ze en ze begint haar vest uit te trekken. "Heb je het ook zo warm?" Lachend schud ik met mijn hoofd. "Ik heb het nooit warm, maar als ik jou was zou ik wel kleinere slokken ervan nemen." probeer ik wijs te zeggen, maar omdat ik zachtjes lach komt het er niet zo uit. Wat aarzelend neem ik het batje vast en kijk ik er naar. Het is al eeuwen geleden dat ik dit spel gespeeld heb, zeg. "Aan het einde van het glas, zal je het balletje niet meer kunnen zien." voorspel ik, waarna ik mezelf aan een iets grotere slok waag. Waarom ook niet, voor een beetje plezier? Het werkt wel stevig in op mijn lege maag en ik voel het bijna direct naar mijn hoofd stijgen. Mijn wangen worden roder en zelfs ik krijg het iets warmer, maar dan behaaglijke en niet té.

---

Your make-up is terrible

Rebecca Morgan
"Pssh, kijk naar je eigen slokken," zei ik pesterig, terwijl ik er nog een nam en mijn vest aan de kant gooi. Ze had het inderdaad nooit warm, waarschijnlijk omdat ze zo mager was.
Rowan nam het balletje vast en staarde er naar. "Aan het einde van het glas, als je het balletje niet meer kunnen zien."
Ik grijnsde breed en nam nog een slok. "Je hebt nou ook niet bepaald een klein glas gepakt en er bepaald weinig in gedaan. Dus die constatering kan nog wel eens kloppen," grinnikte ik. Met een klap zette ik het glas neer op de grond en ging ik voor Rowan staan, zo competitief als ik altijd was. Ik kon gelukkig wel tegen mijn verlies. "Kom maar op, Rowan."

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Rowan Ava Carter

"Pssh, kijk je naar je eigen slokken." zegt ze pesterig als ze nog een slok neemt en ik schiet in de lach. "Je hebt nou ook niet bepaald een klein glas gepakt en er bepaald weinig in gedaan. Dus die constatering kan nog wel eens kloppen," grinnikt ze als antwoord op wat ik zeg over het glas. Met een grijns kijk ik haar aan als ze haar glas wegzet en goed gaat staan. Ik zet mijn glas voorzichtig neer na nog een slok. "Kom maar op, Rowan." daagt ze me uit en ik lach opnieuw zacht. "Je gaat toch wel winnen, ik ben hier altijd vreselijk slecht in geweest. Straks zie ik ook nog eens dubbel en dat faalt straks heel erg." waarschuw ik haar alvast, waarna ik het balletje naar haar weg sla. Het lukt me tot mijn verrassing nog echt ook, hoewel het wel een beetje scheef gaat en hij niet zo hard bij haar aankomt. Volgens mij gaat de ene helft van de alcohol gelijk door naar mijn hersens en de andere helft naar mijn benen. Nou maar hopen dat ik niet zomaar om ga vallen.

---

Your make-up is terrible

Rebecca Morgan
"Je gaat toch wel winnen, ik ben hier altijd vreselijk slecht in geweest. Straks zie ik ook nog eens dubbel en dat faalt straks heel erg," vertelde ze, waarna ze het balletje in mijn richting sloeg.
Ik begon te lachen en sloeg terug. "Ik was hier ook altijd heel slecht in, maar ik ben blijkbaar gebeterd," grinnikte ik. Zou ik het halen nog een slok te nemen voor ze terug sloeg? Want ik had eerlijk gezegd geen zin om het balletje op te rapen als ik het mistte.
Ik waagde het er maar op. Vliegensvlug stak ik mijn arm uit, om het glas vast te pakken en zette het aan mijn lippen om een slok te nemen. Het balletje hield ik vanuit mijn ooghoeken in de gaten terwijl ik mijn andere arm al uitstak om terug te slaan.

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Rowan Ava Carter

Lachend schiet ze het balletje terug en mijn ogen volgen hem terwijl het gestuiter bekend klinkt in mijn oren. Altijd bij bepaalde gelegenheden waren er dit soort spelletjes. Mijn vetzak kampen, zoals ik ze vroeger noemde, feestjes... "Ik was hier ook altijd heel slecht in, maar ik ben blijkbaar gebeterd." grinnikt ze erop. "Nou, dan ben ik tenminste niet de enige." grijns ik. Ze probeert nog een slok te nemen terwijl ik het balletje al terug speel. Haar hand steekt ze uit, maar ik weet niet of ze dat wel gaat redden. "Probeer je te multitasken?" vraag ik lacherig. Oh, het stijgt echt veel te erg en hard naar mijn hoofd, terwijl ik nog niet eens een half glas opheb. Misschien had ik er wat minder wodka bij moeten gooien, dat heeft toch altijd een hoog percentage. Likeur wat minder, maar ik was bang dat het te zoet werd van al die Peachtree.

---

Your make-up is terrible

Rebecca Morgan
Ik miste het balletje op een haar na, terwijl ik het glas terug neerzette en nog redelijk nuchter achter het balletje aanging.
"Probeer je te multitasken?" Ik kon al horen dat ze het al begon te voelen, de alcohol in haar systeem, in haar bloed, dat naar haar hoofd aan het stijgen was. Ik voelde mezelf nog redelijk nuchter en ik kon nog recht gaan. Maar ik zat zelf ook nog niet op de helft van het glas.
"Probeerde," grinnikte ik, "maar het schijnt niet te lukken." Ik pakte het balletje beet tussen wijs en middelvinger en liep ermee terug naar Rowan. Men palletje pakte ik weer beet en ik deed een nogal scheve opslag waarvan ik hoopte dat ze hem nog zou raken.

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Rowan Ava Carter

Het balletje wordt gemist en ze gaat er achteraan. Redelijk recht, moet ik toegeven. Volgens mij kan ze er beter tegen dan ik. "Probeerde," verbeterd ze me. "maar het schijnt niet te lukken." Ik lach zachtjes. "Ik merk het hoor." Het balletje wordt opgepakt en ze loopt terug, waarna ze hem nogal scheef naar mij toe slaat. Afgeleid door haar rare slag lach ik en probeer ik mijn lange arm uit te strekken naar het balletje, die ik net aan raak en vrolijk over de grond terug ketst naar Rebecca. "Oeps," grinnik ik. "Drinkpauze en ik ga hem wel halen." Wat lomp begin ik achter het doorrollende balletje aan te lopen en probeer ik hem vast te pakken, maar hij rolt elke keer net verder en ik grijp mis. "Volgens mij is hij bang voor me." mompel ik, maar ik krijg hem dan uiteindelijk te pakken en houd hem trots omhoog naar Rebecca. "Niemand ontkomt aan Rowan!" grijns ik als ik terug loop. Ik neem nog een slokje uit het glas en waag dan nog maar een poging om hem naar haar toe te slaan.

---

Your make-up is terrible

Rebecca Morgan
Rowan miste het balletje, wat me niet verbaasde door mijn nogal spastische slag in haar richting. Of wat haar richting moest voorstellen in ieder geval. Ze strekte haar arm uit, maar was niet in staat het ding op te vangen. "Oeps," lachte ze. "Drinkpauze en ik ga hem wel halen."
Al lachend nam ik mijn glas beet en nam nog een grote slok. Het glas was nog ongeveer halfvol en ondertussen begon ik het wel al een beetje te voelen. Ik was iets tussen aangeschoten en nuchter in, als dat mogelijk was. In ieder geval allesbehalve zat.
"Volgens mij is hij bang voor me," mompelde Rowan. Ik schoot weer in de lach om haar reactie en hoe ze zo krom achter het balletje aanliep.
"Jouw schattige snoetje werd hem te veel," grinnikte ik. Ik begon nog harder te lachen toen Rowan trots het balletje in de lucht stak en me triomfantelijk aankeek. "Niemand ontkomt aan Rowan!"
Het balletje kwam al terug in mijn richting. Nog steeds lacherig sloeg ik hem terug, deze keer wel naar haar toe.

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Rowan Ava Carter

"Jouw schattige snoetje werd hem te veel." had ze naar me gegrinnikt waardoor ik gelijk een rare grimas trek en ontken het luid, expres natuurlijk. Hierna schiet ik in de lach en heb ik hem te pakken. Als het balletje haar richting in schiet, raakt ze hem goed en komt hij terug naar mij. "Whoa, slag één," lach ik als ik hem terug probeer te slaan. "We kunnen het best!" roep ik uit. Dit is de eerste keer dat hij gewoon goed gaat, volgens mij en dat ik hem ook goed en recht raak. Puur toeval, dat weet ik wel zeker. Onze hopeloze pogingen hiervoor waren wel lachwekkend, maar ik vind het zelfs grappig als hij goed gaat. Dat is voor mij een teken dat ik eigenlijk rustig aan moet doen met het goedje in het glas, maar dat weiger ik gewoon op het moment. Het is veel te leuk met alcohol en het helpt me ook om de gebeurtenissen uit deze kamer te onderdrukken.

---

Your make-up is terrible