Blazerer schreef:
Oneens. Wanneer iemand jou, of jouw dierbare bedreigt dan is het jouw plicht om die persoon tegen te houden. Door zijn wens om jou het leven te ontnemen heeft hij/zij het recht op zijn eigen leven verspild. Toegeven aan het kwaad is verraad plegen aan het leven.
Grotendeels ben ik het hier mee eens, al is dit misschien een klein beetje over-reacted, maar ik weet hoe je het bedoelt. Ik vind dat iemand zeker wel heel ver moet gaan, moet een moord 'gerechtvaardigd' kunnen zijn. Moorden wordt bijna normaal gevonden in ons systeem, dat klinkt misschien raar, maar is wel zo. Het idee iemand te vermoorden, of dat iemand vermoord wordt klinkt misschien krankzinnig, maar wie kijkt er tegenwoordig nog raar op als je op het nieuws hoort dat er wéér iemand vermoord is? Bijna niemand meer, dit bericht is namelijk dagelijks in de krant te lezen.
Toch is het wel een heel leven dat je af pakt, en denk ik dat je altijd moet kijken naar andere uitwegen. Iemand die als baby geboren is, die in de armen van zijn moeder heeft gelegen als klein kind, die heeft rondgedarteld in een zandbak, iemand die duizenden malen dezelfde adem heeft ingehapt als jij, iemand die misschien wel op dezelfde plek heeft rondgewandeld als de plek waar jouw voetsporen staan. Een hart dat zo vaak heeft geslagen, een leven dat zoveel jaren heeft bestaan, dat afpakken is een zeer heftige daad. En toch, ondanks dit alles vind ik het dubieus of er redenen zijn die moorden rechtvaardigen. Ikzelf heb in de situatie gezeten dat iemand me zo lang heeft bedreigd en gestalkt dat ik bijna krankzinnig was. Elke dag opnieuw kwam het in mijn hoofd op om naar hem toe te gaan en hem neer te knallen, gewoon omdat ik dan rust had. Dus ja, ergens zou dat misschien een rechtvaardiging zijn geweest. Hij heeft mijn leven verziekt, ik het zijne. Dat zou de enige manier zijn geweest waarop ik rust zou hebben gehad in mijn leven, toch heb ik die optie achterwege gelaten (en geloof me, het is me meermalen aangeboden om hem uit de weg te ruimen). Hij lijdt veel meer nu ik hem volledig uit mijn leven heb verbannen, en ja, ik zal altijd extra over mijn schouders kijken, maar moord had niets opgelost. En dat is dus ook een beetje het vraagstuk; hoeveel lost moorden op? Je zit zelf je leven lang in de knoop ómdat je iemand hebt vermoord, en tot in hoeverre is het goed geweest?
Ik zou nog uren door kunnen betogen over deze kwestie, maar ga simpelweg niet tot een antwoord komen, dus laat het hier bij. ^^
[ bericht aangepast op 30 mei 2013 - 16:03 ]
Bad decisions make good stories.
29 mei 2013 - 23:07
