• 5 Meisjes en One Direction hebben een ziekte. Ze zijn naar allemaal dokters geweest, maar niemand wist wat ze precies hadden. Er was geen link te leggen tussen een benkende ziekte. Sommige dachten dat het mixen waren van ziektes, maar het bleek allemaal te lastig te zijn. De doktoren besloten deze 10 kinderen in een gebouw te stoppen om ze vaker te kunnen onderzoeken.


    Welke ziektes zullen ontdekt worden? Wie zullen er uit het gebouw kunnen komen?
    Welke relaties zullen er ontstaan?
    Wat zal er gedaan worden aan de ziektes?
    We zullen het zien...

    Jongens:
    ~ Harry Edward Styles - WishingLarry
    ~ Louis William Tomlinson - Makeilon
    ~ Niall James Horan - MYxLoubear
    ~ Liam James Payne - Bryonyelle
    ~ Zayn Javadd Malik - Abelard


    Meisjes:
    ~ Briar Aileen McLaggen ~ 17 ~ After (vakantie)
    ~ Skylar Ohndrea Valencia ~ 18 ~ Hurtedheart
    ~ Alexandra Caterine Romano ~ 18 ~ Malino
    ~ Sofia Grace Flynn ~ 18 ~ Fericire (kamp)
    ~ Lucille Maya Owers ~ 17 ~ Karmin


    BEGIN:
    De 10 kinderen worden wakker in het gebouw. Hoe ze er gekomen zijn weten ze niet. Hun spullen staan in hun kamers. Er zijn 2 kamers: Een jongenskamer en een meisjeskamer. Op de deur hangt een rooster. Ze mogen vrij ronlopen in het gebouw, maar voor andere locaties moeten ze toestemming vragen. Er is een aula(waar ze ook eten), een tuin, hun kamers, en een kantoor waar verder kamers achter zitten. Ze mogen niet in het kantoor komen zonder toestemming of als ze niet op het rooster staan. Hier word een paar minuuten onderzoek gedaan(anders kan hij/zij misschien niet reageren).
    (Ik kan iets vergeten zijn hoor :$)


    ROOSTER:
    -9:30 Ontbijt (Div. broodjes, beschuitjes, crackers, beleg, croissantjes, etc.)
    -Vrije tijd
    -12:00 Middageten(Hetzelfde als het ontbijt + Ei, bacon, tosti, soep, etc.)
    -Vrije tijd
    -14:00 1. Harry E. Styles, 2. Louis W. Tomlinson, 1. Briar A. McLaggen, 2. Skylar O. Valencia naar het kantoor, de rest vrije tijd
    -15:00 3. Niall J. Horan, 4. Liam J. Payne, 3. Alexandra C. Romano, 4. Sofia G. Flynn naar het kantoor, de rest vrije tijd
    -16:00 5. Zayn J. Malik, 6. Harry E. Styles, 5. Lucille M. Owers, 6. Briar A. McLaggen naar het kantoor, de rest vrije tijd
    -Vrije tijd
    -18:00 Avondeten (Elke dag verschillend. Vandaag: Gebakken aardappelen, sauzen, rijst, soep, gehaktballen, speklapjes. Toetje: Vanilleijs met chocoladesaus en slagroom)
    -Vrije tijd
    -20:00 7. Louis W. Tomlinson, 8. Niall J. Horan, 7. Skylar O. Valencia, 8. Alexandra C. Romano naar het kantoor, de rest vrije tijd
    -Vrije tijd
    -23:00 Alle lichten uit, iedereen in zijn/haar bed in zijn/haar eigen kamer.

    ( de eerste twee die samen onderzoch worden zijn Harry en Briar, de tweede 2 louis en skylar, etc. Let op! De duos wisselen! )
    De regels zijn vanzelfsprekend, als er toch iets gebeurt wordt het vermeld.

    LET OP! Valt er iemand flauw? Heeft iemand ineens pijn? O.i.d, roep een begeleider, ze lopen overal.

    Als de mensen in het kantoor komen hebben ze eerst een praatje met de directrice: Mevr. Van Seggeren. De eerste jongen en het eerste meisje worden apart meegenomen naar de onderzoekskamer(s) en de andere 2 blijven even achter. Soms moeten de 1e/2e 2 samen en soms apart. Nu moeten ze eerst samen. Als de 1e 2 mensen klaar zijn en toestemming hebben mogen ze weer weg en hebben ze vrije tijd. De 2e 2 mensen worden ook onderzocht, en kunnen na toestemming ook weer weg en hebben ook vrije tijd.

    (Vragen? Graag! Ik vergeet snel dingen...)

    ONE DIRECTON BESTAAT!!!

    VEEL PLEZIER!!! :)

    TIJD: 15:00 uur, HARRY, LOUIS, BRIAR EN SKYLAR KOMEN TERUG VAN DE ONDERZOEKSKAMERS.

    [ bericht aangepast op 25 sep 2013 - 21:23 ]


    Gotta get, gotta get out of my head <3

    Louis William Tomlinson.
    'Je bent lief, Boobear. En ik ga je toch nog een keer voor alles bedanken,' zei Harry nadat ik hem mijn rug had aangeboden en sloeg zijn armen stevig om me heen. Ik zag dat Briar ook langzaam opstond.
    'Zullen we kijken of we ergens nog meer mensen kunnen vinden?' Ik wachtte niet op antwoord van Harry of Briar en begon met Harry op mijn rug te lopen. We kwamen uiteindelijk uit in een eetzaal, waar ik Louis en Niall al aan tafel zag zitten. Ik glimlachte en ondanks mijn misselijkheid, liep ik erheen. Ik hielp Harry van mijn rug af en liet me naast Liam neerzakken. Ik klopte op het plekje aan de andere kant naast me, als teken dat Harry daar kon plaatsnemen en glimlachte naar hem.

    [Ik wist niet of One Direction nu wel of niet bestaat, want ik snap het niet helemaal meer, haha. Dus ik heb maar gedaan van wel]


    "Family don’t end in blood”

    { Wel :) HEt is idd vaag, maar wel dus :) Alleen het lijkt erop dat de meisjes ze niet kennen. Ach niet álle meisjes kennen ze. Dit zijn blijkbaar de 5 uitzonderingen }


    Gotta get, gotta get out of my head <3

    -Maybe kun je ze wat nuttigs laten doen, want als er een lange tijd niks bijzonders gebeurd haken mensen af.
    Slechts een tip (: -


    These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

    Mevr. van Seggeren:

    Er zullen vast al een paar kinderen wakker zijn, laat ik eens een kijkje nemen in de aula. Ik loop mijn kantoor uit en sluit de deur achter me. Als ik verder loop hoor ik mijn hakken op de vloer klikken. Erg lang ben ik niet, en hakken staan wel netjes. Ah, daar zitten de kindjes. Ik versnel mijn pak en begroet ze vrolijk: 'Hallo kinderen, hoe bevalt het hier tot nu toe?'. Met een glimlach kijk ik de kinderen om de beurt aan. Ik herken ze van de papieren die ik heb gekregen. En ik wist al dat de jongens van One Direction waren. Ik moest er eerst nog wat over opzoeken, maar nu snap ik het. En ik mag dan wel op leeftijd zijn, ze zien er niet verkeerd uit. Ik ben beniewd of de dames zich in kunnen houden. Ik weet het niet, maar ik ben ook jong geweest. Ik snap het wel áls er iets gebeurt.


    Gotta get, gotta get out of my head <3

    Harry Styles
    Ik knikte langzaam op de woorden van Louis, ondanks hij het niet kon zien. 'Is goed.' Verliet heel zacht mijn mond, want het kostte me heel veel moeite.
    Louis hield ik stevig vast toen hij langzaam begon te lopen. Ik was de jongen zeker dankbaar, want dat stuk had ik echt niet gehaald om zelf te lopen. 'Hoe gaat het eigenlijk met jou, Boo?' Vroeg ik net zo zachtjes.
    Daarna keek ik weer op waardoor ik zag dat we in de eetzaal waren aangekomen. Een zachte begroeting verliet mijn mond voor de andere twee jongens die er al waren en stond kort erna met beide benen weer op de grond.
    Met een kleine glimlach liet ik me naast Louis zakken toen hij eenmaal zat waarna hij op het plekje naast zich klopte. 'Wat zou ik zonder jou moeten beginnen?' Murmelde ik zacht terwijl ik mijn benen optrok. Mijn armen sloten zich daarom heen en mijn kin steunde op mijn knieën. Al snel vielen mijn ogen ook weer dicht en opende deze al snel weer. Dit was geen moment om slaap in te halen en de rest te vergeten.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Louis William Tomlinson.
    'Wat zou ik zonder jou moeten beginnen?' murmelde Harry zacht, waarna hij zijn benen optrok. Zijn armen sloten zich erom heen en zijn kin steunde op zijn knieën. Ik zag hoe al snel zijn ogen dichtvielen, maar bijna direct daarna weer open gingen.
    'Hazz wil je iets eten?' vroeg ik zacht aan de jongen naast me. Zelf was ik te misselijk om iets door mijn keel te krijgen. Misschien zou ik hooguit een glaasje water weg kunnen krijgen.
    Ik hoorde getik van hakken en zag een vrouw, die al behoorlijk op leeftijd was, de eetzaal in lopen.
    'Hallo kinderen, hoe bevalt het hier tot nu toe?' vroeg ze vriendelijk een keek ons om de beurt aan.
    Ik keek haar aan met een 'wat denkt u nou zelf' blik. Nee, het beviel me niet bepaald. Het enige wat me beviel was dat ik met Harry was. Sowieso is het niet leuk als je, je zo ziek voelt, en ze hadden het wel even mogen zeggen. Nu werd ik vanochtend wakker met weer een aanval en was ik opeens niet langer in mijn vertrouwde omgeving, wat me nog meer in de war maakte. Nou, geweldig hier, joh.
    Mijn blik viel op iets wat hier niet hoorde te zijn. En ik realiseerde me dat ik nu al voor de tweede keer een aanval kreeg: Ik begon te hallucineren. Ik heb het niet vaak zo kort achter elkaar. En dat was het laatste dat ik dacht voordat mijn hoofd weer een complete warboel werd en ik niet logisch meer kon nadenken.
    'Ha.. Harry...' stotterde ik en stootte hem aan. 'Zie jij daar ook roze... roze kabouters?
    Ik zag roze kabouters, en ze kwamen op me af. Ze waren eng. Ze kwamen steeds dichterbij. Ze hadden een kwaadaardige blik in hun ogen en ze omcirkelde me. Ik was plots helemaal alleen in de grote zaal. Er stond niks, behalve mijn stoel. Iedereen was weg, op mij en de kabouters na. Ze kwamen steeds dichterbij, en stonden in een grote cirkel om mij heen. Ik wilde opstaan, wegrennen. Maar ik zat vast aan de stoel. Ik begon luid te schreeuwen.


    "Family don’t end in blood”

    [Lol, een roze kabouter invasie. Maar is Briar nou nog bij hen of hebben ze haar achter gelaten? Want in het tweede geval zou het best sneu zijn :') ]


    These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

    After schreef:
    [Lol, een roze kabouter invasie. Maar is Briar nou nog bij hen of hebben ze haar achter gelaten? Want in het tweede geval zou het best sneu zijn :') ]


    [Dat ligt aan Briar, als Briar met ze mee liep is ze nog bij hen. (;]


    "Family don’t end in blood”

    [Ze liep wel met ze mee, dan. Maar ik heb nu niet heel veel inspiratie om te schrijven. Maybe komt er vanmiddag nog een stukje.]


    These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

    Harry Styles
    'Hazz wil je iets eten?' vroeg Louis zacht aan me waarna ik kort mijn ogen opende en mijn hoofd schudde.
    'Nee, dankjewel. En sorry dat ik niet zo gezellig ben op dit moment.' Zei ik net zo zachtjes.
    Mijn ogen vielen weer dicht en alles om me heen vervaagde een beetje. Ik kreeg dan ook de helft van de gesprekken niet meer mee. Ik hoopte dat ik me straks toch iets beter zou voelen, want dit was voor niemand leuk. Niet voor Louis, voor de andere en mezelf.
    Sowieso was ik blij dat de jongen die ik mijn beste vriend kon noemen erbij, want ik weet echt niet hoe lang ik het anders had uitgehouden.
    Ik sukkelde net in slaap toen er wel een bekende stem tot me doordrong.
    'Ha.. Harry...' stotterde Louis en stootte me aan. 'Zie jij daar ook roze... roze kabouters?
    Mijn ogen vlogen open en keek in de richting waar Louis ook heenkeek maar zag echt helemaal niets. 'Lou, ik zie niets.' Zei ik verward en keek hem weer aan.
    Aan zijn reactie te zien, zag hij wel degelijk iets. 'Lou, luister naar me.' Zei ik zacht en pakte zijn hand vast.
    'Je kan de roze kabouters aan. Je bent er sterk genoeg voor en daarbij moet je aan leuke dingen dingen.' Zei ik zacht. Ik had geen idee wat ik moest zeggen, want had hier totaal geen ervaring mee. Maar ik hoopte dat het hielp.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Louis William Tomlinson.
    Ik voelde hoe iemand mijn hand vastpakte. De hand voelde warm en vertrouwd, en even dacht ik dat het Harry's hand was. Maar toen ik opkeek zag ik dat het een van de kabouters was. Ik wilde mijn hand wegtrekken, maar het lukte niet.
    'Lou, luister naar me. Je kan de roze kabouters aan. Je bent er sterk genoeg voor en daarbij moet je aan leuke dingen denken,' hoorde ik zacht Harry's stem.
    Het kalmeerde me, behalve het feit dat de stem niet uit Harry's mond kwam, maar uit de mond van een roze kabouter.
    'W-waarom heb jij Harry's stem? Wat heb je met Harry gedaan?' vroeg ik bang. 'Ik kan jullie wel aan!'
    Ik deed nog een poging op te staan van mijn stoel, dit keer met succes. Ik hief mijn hand op en sloeg de kabouter, die zojuist nog met Harry's stem iets tegen mij had gezegd, hard in zijn gezicht.

    [Mwuahaha, Lou slaat Harry omdat hij hem aanziet voor een roze kabouter xD]


    "Family don’t end in blood”

    Harry Styles
    'W-waarom heb jij Harry's stem? Wat heb je met Harry gedaan?' vroeg Louis bang. 'Ik kan jullie wel aan!'
    Ik keek verward naar de jongen maast me, want het was gewoon heel erg vreemd. Zijn hallucinaties die waren nooit makkelijk, maar bleven keer op keer ook heel erg vreemd.
    Doordat ik zo gefocust was op het gezicht van de jongen, om zijn reactie te peilen en te denken wat ik kon doen, had ik net te laat door dat hij zijn hand hief.
    Een brandend plek op mijn gezicht en een piepend geluid van mijn kant was het gevolg. Toch besteedde ik er weinig aandacht aan, want het deed me vrij weinig. Ook omdat ik wist dat de jongen het niet expres deed.
    'Boo, ik ben Harry. Daarom heb ik zijn stem.' Zei ik zacht. Ik liet me bij de jongen op schoot zakken en mijn armen sloeg ik om zijn middel. Ik nestelde me dicht tegen hem aan en keek op. 'Kom op, Boo. Je kan de kabouters aan.' Begon ik zachtjes. 'Ik ken mijn beste vriend en weet dat dit ook makkelijk voor hem is. Haal de leuke momenten voor je, zoals One Direction of je vriendschappen.' Zei ik. 'Niet is zo sterk al die dingen.'

    ( Niet lief van Lou (kitty))


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Louis William Tomlinson.
    'Boo, ik ben Harry,' zei Harry's stem. 'Daarom heb ik zijn stem,' voegde hij er zacht aan toe. Hij liet zich op mijn schoot zakken en sloeg zijn armen om mijn middel. Hij nestelde zich dicht tegen me aan en keek op. 'Kom op, Boo. Je kan de kabouters aan. Ik ken mijn beste vriend en weet dat dit ook makkelijk voor hem is. Haal de leuke momenten voor je, zoals One Direction of je vriendschappen. Niets is zo sterk als die dingen.'
    Ik zag hoe krulletjes onder de kaboutermuts vandaan kwamen en de muts daarna van zijn hoofd afviel. Het gezicht van de kabouter werd steeds minder lelijk, tot het uiteindelijk veranderde in het gezicht van Harry. Zijn kleren werden weer normaal, evenals zijn lengte. Ik keek om me heen en zag geen een kabouter meer. Ze waren allemaal weer verandert in de mensen die al aan tafel zaten. Ik besefte me dat ik Harry geslagen had, toen ik een rode plek op zijn wang zag.
    'Oh mijn god, Harry, het spijt me zo!' riep ik geschrokken en ging met mijn vingers zachtjes over de rode plek op zijn wang.

    [Harry is echt lief <3]


    "Family don’t end in blood”

    Harry Styles
    'Oh mijn god, Harry, het spijt me zo!' riep Louis geschrokken en ging met zijn vingers zachtjes over de rode plek op mijn wang.
    Het enige wat ik kon doen, was glimlachen en me nog dichter tegen hem aan nestelen.
    'Boobear!' Verliet zacht mijn mond, want merkte dat de hallucinaties bij de jongen weg waren en hij gewoon weer alles zag zoals het was.
    Misschien was mijn reacties iets overdreven, aangezien het net leek of Ik hem een aantal jaar niet had gezien, maar het maakte me niet uit.
    'Zie je dat je het voor elkaar krijgt.' Murmelde ik zachtjes waarna ik weer opkeek, zodat ik recht in het gezicht van Louis kon kijken.


    (Meh, Hazza doet gewoon wat in zich/ mij opkomt.)


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Niall Horan:

    Het wordt me wat druk aan de tafel. Mijn hoofd begint te bonken en ik besluit om alvast te gaan eten. Man wat heb ik zin in eten! Mijn pas versnelt als ik de broodjes zie staan. Ik lik over mijn lippen en pak meteen een bordje. Ik gooi er 2 croissantjes op en 3 broodjes belegd met kaas en vlees. Ik kan niet wachten en neem meteen al een grote hap van mijn croissant. Ik pak ook nog een glas melk en loop geconcentreerd met mijn eten terug naar de tafel. Mijn tong staat naar buiten en ik wankel wat. Weerbegint mijn hoofd te bonken. Ik probeer het te negeren en loop door. Ik wankel alleen nog maar meer. Mijn zicht word wazig en ik merk alleen nog maar dat ik heel erg wankel naar rechts. Daarna wordt alles zwart.


    Gotta get, gotta get out of my head <3