RPG - The House in the mountains [speeltopic] [7] - Speeltopics

Nieuwe regel: Alleen Patholoog, MissAlice en Appelboompje mogen nieuwe topics te openen. Als geen van hen online is en er 12 uur voorbij zijn gegaan, mag iemand anders een topic openen. Maar dan verwacht ik wel een link in mijn gastenboek + het praattopic. Dit geldt ook voor het praattopic.

In een huis, diep in de bergen, wonen Gregory McEwan en Anna Sharp. Zijn zijn bereid om een aantal jongeren in huis te nemen die het nodig hebben om terug op de rails te komen, die extra aandacht nodig hebben, die niet in de maatschappij passen of gewoon jongeren die een break nodig hebben van de hele wereld. De vorige groep jongeren heeft besloten om samen te gaan reizen, dus is nu is het de beurt aan een heel nieuwe groep.
Zullen zij net zo'n hechte groep vormen, of zullen ruzies en liefdesaffaires de groep uiteen drijven?'

Lees alle regels even door, dat bespaart weer een hele hoop werk, commentaar, etc.
Wij doen het namelijk net iets anders als alle andere RPG's.

RPG-regels:


Regels en gang van zaken binnen het huis:


Het niet opvolgen van de regels resulteert in een ban van het RPG.

Personages: (-/20 vrij)


De groepen:


Het huis


Praattopic
Rollentopic

Veel plezier!

Op vakantie:

-KiliOfDurin
-MissAlice
- Scimmia
Alleen besturen waar nodig. Zodra ze terug reageren, stop je met het besturen van hen.
Tips; raak niet in een gesprek met hen, laat de personages met rust en rond huidige gesprekken af.

[ bericht aangepast op 18 aug 2013 - 17:13 ]

---

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

Je bent er weer c:

---

Little do you know

altijd
twijfelde je daar aan :-C

---

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

Matt Johnson
Laurinda bloost als ik zeg dat ze leuk is waarna ze zegt dat ze hoopt dat het hier geluidsdicht is.
Ik grinnik zachtjes "Nou, de deur is gewoon van hout dus zal wel niet.." zeg ik zuchtend "Maar dan nog, ik denk eerder dat ze mij raar aan gaan zitten loeren met zo'n blik van 'je hebt haar zeker gedwongen'.." zeg ik schouderophalend. Ja, die blik ken ik al goed genoeg.
Ik sta op en haal een handdoek van de stapel waarna ik mezelf helemaal droog maak, die plakkerige nattigheid van het zweet en het water is echt niet fijn.. Ik gooi ook een handdoek naar Laurinda toe waarna ik de handdoek om mijn heupen sla. Ik werp nog een snelle blik op het zwembad waar de slip van Laurinda nog ligt. Ik laat de handdoek resoluut vallen en duik in het water. Snel raap ik haar slip van de bodem en kom weer boven water, het slipje omhoog houdend.
"Waren we die toch bijna vergeten" zeg ik grinnikend tegen haar terwijl ik het zwembad uit klim. Eenmaal uit het zwembad maak ik mezelf weer droog met de handdoek en laat ik het slipje op de grond liggen drogen, komt wel goed..

Misschien een beetje x'D

[ bericht aangepast op 18 aug 2013 - 0:18 ]

---

Little do you know

Me is off to bed c:
BayBay Peoplezz c:
Good night and oat moan(denk dat je het zo schrijft.. fries praten ben ik goed in, maar schrijven niet :'D)

---

Little do you know

nu ben ik gekwetst



nou dan ga ik twents :'D
sloap lekkah mien wiefke

hiihi

laurinda

Matt grinnikt bij mijn opmerking of het geluidsdicht zou zijn "Nou, de deur is gewoon van hout dus zal wel niet.." zegt hij "Maar dan nog, ik denk eerder dat ze mij raar aan gaan zitten loeren met zo'n blik van 'je hebt haar zeker gedwongen'.." vervolgd hij.
" Dat zou je nooit doen.. Ik wil gewoon niet dat mensen me zien als een slet. Ik zag raf vanmorgen toen je me de kamer uithaalde. kijken van was ze niet goed genoeg vanacht... en Ella denkt net zo over me geloof ik."
Matt staat op en pakt een handdoek waarna hij zichzelf droogmaakt en mij ook een handdoek toe gooit.
Ik ga rechtop zitten waarbij de pijn direct terug komt. Niet goed niet goed..
Matt neemt nog een duik en duikt mijn slipje op. Terwijl hij daar bezig is begin ik me voorzichtig af te drogen in de hoop dat de pijn verdwijnt.
"Waren we die toch bijna vergeten" zegt hij waarna hih mijn slipje laat vallen en zich begint af te drogen.
Bijtrnd op mijn lip, again sta ik op om voorzichtig de rest van mijn lichaam af te drogen.
Aan de binnenkant van mijn been zit wat opgedroogd bloed en sperma wat ik ook direct veg veeg om daarna de handdoek om me heen te slaan en me terug op de stoel neer te zetten met een arm voor mijn buik.

[ bericht aangepast op 18 aug 2013 - 9:57 ]

---

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

[John is inderdaad op Pete, maar zijn tweede persoonlijkheid trekt zich daar niets van aan{

John Hunter Bell
Direct na mijn woorden voelde ik een rilling over haar rug gaan. Mooi. Dit leek me namelijk geen rilling van koude. Al snel sloeg ze haar tweede arm om mijn nek. Ik voelde hoe ze haar onderlichaam bewoog. Het voelde echt heel goed tegen mijn geslacht. Ik sloeg mijn handen stevig om haar billen en tilde haar een stukje van de grond zodat we op dezelfde hoogte lagen, onze onderlichamen tenminste. Ik slaakte een lichte kreun van opwinking en keek haar met wilde ogen aan. Bij haar woorden zette ik haar zacht weer neer en keek hoe ze weg liep. Een vrij duivelse grijns verscheen toen ze zo in de deuropening stond. Die wist niet waarvoor ze in was. Met twee grote stappen stond ik achter haar. Ik sloeg mijn handen om haar borsten en drukte mijn geslacht zacht tegen haar onderrug. "Ik doe niet aan vluggertjes, schatje." siste ik zacht en gevaarlijk in haar oor. Met een hand duwde ik haar ferm voorover, met de ander kneedde ik haar borst. Mijn vrije hand gleed kort tussen haar schaamlippen door om te voelen of ze al nat was. Ik gokte van wel, maar je wist het nooit zeker. Ik had geen glijmiddel of wat dan ook bij me, dus voor haar plezier was het beter van wel. Ik was zelf al flink opgewonden door het feit dat ik eindelijk weer actie kreeg en het werd alleen maar erger door het idee dat het vaker kon gaan gebeuren hier, en haar prachtige lijfje zorgde er ook zeker voor dat mijn grote vriend rechtop ging staan. Een idee wat dit kamp zeker niet ondragelijker maakte. Lunch zat er vast aan te komen, maar dat kon me niets schelen. Voor zo'n kans met zo'n popje kon je me midden in de nacht wakker maken met een bak koud zout water over mijn kop en ik zou je nog bedanken.

---

Bowties were never Cooler

[Het topic is niet meer up to date, ik Pom, ben namelijk allang terug van vakantie]

---

26 - 02 - '16

word aan gewerkt kalm ja?
ik heb al die topics alles netjes bij hehouden dus loop niet te drammen als ik ook eens iets vergeet!

[ bericht aangepast op 18 aug 2013 - 11:31 ]

---

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

[Sorry hoor.]

---

26 - 02 - '16

ik ga vanavond pas weer kunnen reageren..
ga op bezoek bij me vader -.-
me broer zijn vriendin wil ehm lere kenne en ik ga mee, alleen zodat ik haar paarden kan zien
maar zit nu op me mobiel en denk niet dat die ouwe wifi heb :')
ja, hij is oud ja. nog 3 jaar dan kan hij met pensioen :')

---

Little do you know

haha kee, ik ben nu ook op verjaardqg op mob

---

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

Dena Fields

Ik voelde hoe Hunter naar binnen gleed met zijn vinger naar binnen gleed en toen weer naar buiten. Het voelde op een of andere manier bekend. Dit was zeker niet de eerste keer voor mij, maar het was lang geleden dat iemand dat bij mij had gedaan. De rest was alleen maar uit op seks en duwde zijn geslacht naar binnen zodra hij opgewonden was, waar ik ook nog eens voor moest zorgen. Ik was iemand die makkelijk met Jan en alleman in bed dook, en het deerde me ook niet echt, zolang mijn ontmaagding maar speciaal was, en dat was het ook geweest. Ik verdrong deze beelden uit mijn hoofd en richtte me volledig Hunter. Ik produceerde een geluidje van genot, Hunter was echt goed. Ik haalde zijn handen van mijn borsten af en draaide me om. Zijn geslacht stond al rechtop en ik was ook al opgewonden, maar ik hield ervan om nog even te spelen. Ik legde mijn vinger op zijn lippen. Ze waren ontzettend zacht en ik ging op mijn tenen staan om ze met mijn lippen te kunnen aanraken. Ik sloot mijn ogen en drukte mijn lippen op de zijne. Eerst zachtjes en daarna gepassioneerd.

---

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

Lizzy Franklyn
Ik zat te huilen en te huilen toen ik een stem hoorde die zei: "Gaat het wel?"
Ik werd kwaad, konden ze me nou nooit eens ongestoord laten huilen? Ik wilde eigenlijk nee zeggen, maar dat was zo onbeleefd en ik durfde het niet. Dus ik zei heel zachtjes: "Ik weet het niet." Naar de waarheid. Ik wist nooit hoe ik mij voelde. Altijd hetzelfde. En nu ook nog eens mijn kalmeringspepermuntjes kwijt. Lekker was dat. Ik wilde eigenlijk dat ik mijn verhaal bij iemand kwijt kon, maar ik durfde het nooit. Misschien ging het meisje wel iemand van de leiding halen en dan stuurden ze mij weg omdat ik te veel huil. Bij deze gedachte begon ik nog harder te huilen. Mijn gezicht was kletsnat van de tranen en ik hoopte dat ik er nog een beetje goed uitzag. Ik was lelijk, ik wist het. Maar als ik huilde, zag de duivel er nog mooier uit. Die gedachte hielp ook niet dus moest ik nog harder huilen in hoeverre dat ging. Ik wist dat ik diep in de penarie zat met mezelf en bedacht dat als het meisje me niet pijn wilde doen, me misschien wel wilde helpen dus ik zei heel zachtjes, nauwelijks te verstaan: "Help, kun je me alsjeblieft helpen?"

---

~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

ik ben er weer c:
weet nu zeker dat ik dat helemaal afgesloten heb.
ik hoef nie meer naar me vader toe.
maar ik zal even me lappie opstarten en dan reageer ik wel weer c:

---

Little do you know

Loki Laufreyson
Ik keek Abby na die wegliep. Ik zou haar het later wel uitleggen, maar dit leken me jongenszaken. Toen ze weg was legde ik mijn voorstel aan James voor. In licht gespannen afwachting keek ik hem aan. Een klein glimlachje verscheen op mijn gezicht toen hij ermee instemde. "Heel erg bedankt, James. Ik sta bij je in het krijt. En tuurlijk help ik je verhuizen." Ik duwde me af van het aanrecht en wachtte geduldig op hem. "Ik weet zeker dat je een goede vriend zal zijn, je moet van mij niet te veel verwachten." Ik haalde een hand door mijn haren en keek uit het raam. Ik had echt geen zin om naar buiten te gaan. Niet omdat het koud zou zijn, dat vast niet, maar wel nat en wit, zonder schaduwen om me in te verschuilen, wat me best oncomfortabel maakte zo tussen twee plannen in. Toch zou ik dat nooit laten merken, al was het wel duidelijk dat ik liever in de schaduw was. Daarbij verbrandde ik ook snel, dus had ik er een goede smoes voor.

---

Bowties were never Cooler