Changes || One Direction || 01 - Speeltopics

C h a n g e s

Niall Horan, Harry Styles, Louis Tomlinson, Liam Payne en Zayn Malik. De populairste jongens van Rosewood Highschool. Badasses, niet te vertrouwen en boven alles players, hartenbrekers. En toch vallen veel meiden van Rosewood als een blok voor de jongens, de een erger dan de ander. Of sommige weer helemaal niet, gewoon omdat het simpelweg asshole's zijn.
Niall, Harry, Louis, Liam en Zayn hebben een hekel aan nerds, brave, suffe of onschuldige meisjes en jongens. Maar wat gebeurd er als ze een weddenschap verliezen en hét suffe groepje met vijf nerds, onschuldige meisjes die geen vlieg kwaad doen, rebels moeten maken? Gaan de meiden erop in, werken ze mee of juist tegen? Maar wat gebeurd er als de meiden dan op hun beurt de jongens willen veranderen? Hoe ver gaan ze om de ander te veranderen. Lukt het ze eigenlijk wel?

Rollenverdeling;

Jongens:
-Niall James Horan; Hackus
-Harry Edward Styles; Styles
-Louis William Tomlinson; Hackus
-Liam James Payne; KiliOfDurin
-Zayn Javadd Malik; Roar


Meiden:
- Essie Alexis Johnson; Vexy
- Cherévah ''Cher'' Naomi Flair; Faisean
- Sadie Geraldine Harrison; Ellison
- Neleh Judiffany Trembley; Rider
- Sarah Kayleigh Green; Mouek


Overige rollen;
Denk hierbij aan zussen/broers, andere leerlingen, docenten, vrienden etc.
- Asylinn Maze Parker; Chilaw
- Nola Anne Styles; xxxHappiness
- Gwen Lily Cooper; KiliOfDurin


De Indeling;


Regels:
-Minimaal 5 of 6 regels vol schrijven. Dit om de inspiratie hoog te houden.
-Maximaal 2 personages per persoon.
-Geen perfecte personages, iedereen heeft wel slechte gewoonte's
-16+ mag maar houd het netjes.
-Als je offtopic gaat, zet het tussen haakjes; [ ], { } of ( ).
-Meld als je een tijdje niet kunt reageren en naamsveranderingen.
-Topics worden alleen aangemaakt door Vexy, tenzij dat is aangegeven.
-Het is geen sneltrein!

[ bericht aangepast op 31 aug 2013 - 20:47 ]

---

But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

( Ik zal vanaf morgen minder gaan reageren, want mijn examenjaar gaat dan beginnen en gezien de omstandigheden en rooster...
Maar Niall komt eraan^^)

[ bericht aangepast op 1 sep 2013 - 14:36 ]

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Ellison schreef:
(...)

- Ze zit binnen, in de schoolbibliotheek. -

Ik denk dat Harry niet iemand is die daar uit zichzelf heen zal gaan. Dus als ze naar buiten kan komen ofzo?

-trouwens weten de meisjes weten dat de jongens ze moeten veranderen vanwege de weddenschap of niet?

[ bericht aangepast op 1 sep 2013 - 14:45 ]

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Gwen Lily Cooper
Toen ik hem niet kon vinden liep ik naar buiten om voor het nablijven nog een sticky op te steken. Net toen ik de rook voor de eerste keer diep over mijn longen haalde zag ik Harry zitten. Ik liep naar hem toe en ging naast hem zitten. Ik blies de rook naar boven uit zodat die niet in zijn gezicht zou komen. "Hey, stud. Wat doe je?" vroeg ik geïnteresseerd voor ik een kus op zijn wang drukte. Ik keek even naar het jaarboek dat hij vast had. "Ik heb trouwens wat geregeld voor het nablijven. We mogen reageerbuizen schoonmaken in plaats van in dat lokaal opgesloten zitten met de rest." Ik inhaleerde nog eens diep van de cigaret en tikte de as af op de grond. Ik rookte niet veel, maar af en toe een was wel lekker ontspannend. Zeker omdat ik wist dat mijn vriendje op een positieve manier veel tijd zou moeten doorbrengen met een andere meid, had ik wel even rust nodig.

---

Bowties were never Cooler

Styles schreef:
(...)
Ik denk dat Harry niet iemand is die daar uit zichzelf heen zal gaan. Dus als ze naar buiten kan komen ofzo?

-trouwens weten de meisjes weten dat de jongens ze moeten veranderen vanwege de weddenschap of niet?

-Ik denk het niet. En ik laat haar vanavond wel naar buiten gaan.-

---

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Niall Horan
De jongen leunde met zijn hoofd licht tegen de mijne en wuifde compliment weg. Niet dat ik dat laatste toeliet, want het was zo. Maar in plaats van mijn hand weer open te trekken, sloot ik voor een aantal seconde mijn ogen en genoot van het moment. Het moment dat mijn haar nog normaal zat of voor Liam zijn armen weer naast zijn lichaam liet hangen. Dat zag ik als teken m hem ook los te laten, maar toch ook een grijns op te zetten. Normaal zou je niet blij zijn, als je wist dat je na zou moeten blijven, maar het kon me niets meer schelen. Het was altijd wel hetzelfde op de acties van ons na, want anders werd het voorspelbaar. Het was bijna net zo voorspelbaar dat Liam uiteindelijk niet hielp met het plan uitvoeren, maar alleen met de voorbereidingen. Iets wat logisch was, want ik zou ook geen twee maanden extra willen nablijven. De lol was er dan wel van af. Ik snapte de reactie van de jongen dan ook wel en vond het niet erg. Ik zou hetzelfde doen en zeggen, wetende dat hij het ook zou begrijpen en niet boos zou worden. Mijn grijns vervaagde dan ook niet. Deze werd juist breder bij zijn woorden. 'Grappig hoor. Maar ik ben blij dat je het plan ook ruikt.' Ik huppelde half mee naar het tafeltje waar Liam me mee naar toe trok en de geur van een plan werd steeds zoeter. 'Dat halen we met gek. Als jij binnen nog geen kwart van een les iemand zijn haar in de fik kan steken, er straf voor krijgen en dan nog voor het eind van het volgende lesuur mijn kluisje kan opruimen. Dan moet dit ook goed komen.' Het weten hoe of wat maakte het plannen een stuk gemakkelijker ook. Zo hoefde je ook geen zorgen te maken dat het plan in het hinderd zou lopen doordat iemand je uiteindelijk zou betrappen. Ik luisterde naar het verhaal van Liam en kon het niet laten om op zijn schoot neer te ploffen. Zo wisten we zeker dat we niet te hard zouden praten, al hadden sommige gelijk weer andere gedachten. 'Voor het eerste moet ik zo even kijken, maar de rest zal vlekkeloos verlopen, want het zal niet de eerste keer zijn.' Ik beet op mijn lip en keek even rond. 'Het liefst gooi ik het kind van de weddenschap ernaast. Ik heb daar dus echt geen zin in..Moet die van jou er ook nog bij? Of ga je toch je best doen?'

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

[Anders laat ik Gwen hem de bieb in sturen]

---

Bowties were never Cooler

Nola Styles

Als de bel gaat,wil ik op staan maar iemand houdt mij tegen. 'Wat is er Jake?' fluister ik geïrriteerd. Aan de grip,van de hand die zich om mijn pols sluit weet ik gewoon 100% dat het Jake is. 'Laten we een weddenschap houden.' zegt zijn stem. Sirieus,wat kinderachtig! 'Jake dat is kinderachtig!' protesteer ik,hij kijkt me met puppy oogjes aan. 'Goed dan. Wat voor een?' 'Als het na een week uit is tussen jou en Lucas,moet jij mij zoenen. En als dat niet zo is.....?' 'Dan zoen jij Felicity.' We schudden elkaars hand waarna we naar het geschiedenis-lokaal lopen. Net als ik de deur wil openen hoor ik het brand alarm. 'What the?! Wie the fuck,drukt erop die verdomde knop!' mompel ik,boos. Al gauw stopt het alarm,en met Jake loop ik het lokaal in waarna we achterin gaan zitten.
'No doe is niet zo geërgerd.' zucht Jake. 'Sorry gewoon niet zo goed geslapen. Eerst ruzie met mam gisteravond,en daarna moest Harry weer zo nodig muziek luisteren! Wat hij al-tijd keihard heeft staan.' verontschuldig ik mezelf. En ik trek een pruillipje. De leraar loopt naar mij en Jake toe en ik kijk hem aan. 'Clark en Styles jullie gaan je nu melden bij de directeur!' werpt meneer Kugel ons toe. Kugel is nu echt boos. 'Alleen omdat we vijf minuten te laat waren? Kom op dat is geschiedenis! Misschien kunnen we het deze les hebben over mijn en Nola's geschiedenis van vijf minuten geleden. Het is toch het vak wat u geeft.' zegt Jake woedend. Ik doe mijn best om mijn lach in te houden. En al snel is mijn antwoord gezegd. 'Best.' zeg ik met een kleine zucht waarna ik mijn beste vriend mee sleur. In de gang barst ik in lachen uit. Het gezicht van Kugel was geniaal! Die ader in zijn nek begon te kloppen en als hij boos is wordt zijn gezicht paars. Het kantoor van de directeur is aan de andere kant van de school. Dus we lopen drie minuten. Als we zijn aangekomen daar,klop ik op de deur. 'Binnen.' zegt zijn stem. Ik adem even diep in en open de deur. 'Goedenmiddag.' zeg ik,waarna Jake iets mompelt. We gaan zitten en de directeur geeft een hele preek. 'Eerst je broer en nu jij. De familie Styles is wel goed op dreef.' zucht het schoolhoofd tegen mij. Een kleine grijns siert mijn lippen.

---

The monsters running wild inside of me. I'm faded

Liam Payne
Ik glimlachte en liep met hem mee naar een tafeltje. Ik grijnsde toen hij opnoemde wat we al hadden gedaan. een mooi lijstje voor vandaag, dat moest ik wel zeggen. Ik vertelde Niall rustig, maar zacht mijn plan. Erna plofte hij bij me op schoot. een arm sloeg ik om zijn middel en met de andere probeerde ik zijn haar wat te fiksen. Dat zat namelijk wel erg warrig. Zo was het plannen een stuk makkelijker, want ik hoefde veel minder hard te praten. Ik grijnsde bij zijn woorden. "Anders heb ik er nog wel een voor je liggen. Ik heb er altijd een of twee in mijn kluisje voor de zekerheid." Vaak kwamen mensen er niet eens achter dat ik ze erin had geduwd. Ze stonden er in de buurt en ik duwde ze er via achter in en deed hem op slot. Simpel genoeg. Nu maakte het niet eens uit of hij gezien werd of niet, dus dat maakte het nog veel simpeler. Ik zuchtte toen hij over de weddenschap begon. "Ik denk dat ik het wel probeer, maar zodra ze op mijn zenuwen gaat werken ligt ze er waarschijnlijk in." Ik had er dus echt geen zin in, maar weddenschap was weddenschap en daar moest ik me aan houden net als de rest. Ik duwde de laatste plukjes van zijn haar terug op hun plek en keek hem aan. "voila. Helemaal klaar. Go get him, tiger." zei ik met een grijns en een knipoog. We hadden nog tijden de tijd, maar een beetje rond klooien vond ik altijd wel leuk, zeker met Niall. We waren dan wel met 5, of 6 een groep, maar zelfs als de anderen zouden wegvallen zouden hij en ik altijd nog een sterk team blijven. Partners-in-crime, dat waren we, en beste vrienden... De aller besten.

---

Bowties were never Cooler

Sadie Geraldine Harrison
Dankbaar knikte ik naar de bibliothecaresse, en ik was al bezig met het boek te openen om te beginnen met lezen. Het was een vrij dit boek over informatica, iets wat me erg intresseerde. Terwijl ik het las, leken mijn benen beter te weten waar ik heen ging dan ik. Toen ik weer opkeek zag ik dat ik buiten was. Ik trok mijn wenkbrauwen op in een bestuderende manier, en ging uiteindelijk maar op een bankje zitten. Daar las ik aandachtig verder in het boek, tot ik besefte dat er nog iemand op het bankje zat. Ik keek op, en zat tot mijn onzag dat het Harry Styles was. Enorm populair, bekend bij de meisjes en momenteel bezet door Gwen Cooper. En die zat dus naast hem. Omdat ze waarschijnlijk totaal geen intresse hadden in mij of in informatica liet ik het maar zo.

-Euh, crappy.-

[ bericht aangepast op 2 sep 2013 - 16:26 ]

---

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Chilaw Went Pwettyness.

---

Yeah, and people in hell want Slurpees.

Niall Horan
De grijns van Liam bij wat ik opnoemde, bleef niet onopvallend. Niet vreemd, want het klonk niet verkeerd en dan na te gaan dat de dag nog niet voorbij was. Dat er nog een aantal dingen op het programma stonden waardoor het compleet zou zijn. Ik luisterde dan ook naar de woorden die Liam zijn mond verlieten voor het aankomende plan. Het plan dat iemand zijn huis weer terug zou zien met wat extra inhoud erbij. Maar aangezien het niet iedereen aanging, liet ik me op zijn schoot zakken. Doordat te doen voelde ik niet veel later Liam zijn ene arm om mijn middel en de andere in mijn vuilblond haar. Ik zakte ietwat onderuit, om me beter tegen de jongen aan te nestelen. Ik hield gewoon van deze momenten. Bij zijn woorden ging ik alleen weer verzitten. Toen zat ik met beide benen aan weerskanten van zijn lichaam, om hem daarna met een bedenkelijke aan te staren. Heel langzaam tilde ik beide handen op om met mijn wijsvingers in zijn wangen te prikken. Daarna op zijn neus en liet mijn armen, na een paar keer dit te herhalen, naast mijn lichaam hangen. 'Je bent toch de jongen die ik mijn beste vriend noem. De onschuldige, lieve--' Ik viel stil en schudde mijn hoofd. 'Nee, daar komen toch de twijfels. Maar geef er maar een.' Ergens had ik deze woorden kunnen verwachten, maar het bleef soms zo vreemd om te horen. Zeker omdat ik nu tegen beide gezichten van de jongen aankeek. Dat werd maar al te duidelijk bij de zucht en woorden die zijn mond verlieten bij het onderwerp de weddenschap. 'Zie het positief, want je hebt mij nog. En andersom ook, dus dat is al een geruststelling, toch?' vroeg ik met grote ogen. Ik wist niet hoe het ging lopen, maar ik wilde echt niet minder vaak met Liam optrekken nu we nog onze aandacht aan iemand anders moesten schenken ook. Bij die gedachten nestelde ik me gewoon weer tegen de jongen aan en sloeg mijn armen om hem heen. 'Geef me vijf minuten nog.' zei ik zachtjes terwijl een zachte grinnik toch over mijn lippen rolde. Daar was hij goed in, maar hij was ook niet voor niets mijn allerbeste vriend. Al speelde meerdere dingen daarvoor een rol.

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Liam Payne
Hij ging na mijn verhaal met zijn benen aan weerszijden van me zitten en begon in mijn wangen te prikken, waardoor ik ze opbolde tot hij ermee stopte en een grijns op mijn gezicht verscheen. Als het niet hij en ik waren geweest had ik zo grappen lopen maken over dat deze twee mensen gay waren... Dat deed iedereen dus ook, maar volgens mij dachten de meesten het nu dus ook echt. Ik sloeg mijn armen om hem heen en luisterde naar zijn woorden. "Ben ik niet lief dan?" vroeg ik terwijl ik grote puppyogen opzette en knipperde. Dat kon ik niet lang volhouden voor ik in de lach schoot. "Is goed." zei ik met een lach. Ik was er een kwijt die ik een keer door het oor van een jongen met grote gaten in zijn oren had gehangen zonder dat hij het door had. Dat was echt hylarisch geweest en ik was er nooit voor gestraft. Ik zuchtte toch wel erg diep en de grijns verdween toen hij over de weddenschap begon. ik had er echt geen zin in. 0,0%. Ik glimlachte bij zijn woorden. "een hele grote geruststelling en misschien als we ze overtuigen dat we gay zijn moeten ze niets van ons hebben." Dat overtuigen zou niet moeilijk zijn en dan waren we mooi van ze af. Ik had namelijk geen zin om met iemand anders om te gaan als dat ten koste zou gaan van de tijd die ik met mijn beste vriend kon omgaan. En daarom had ik nooit een langere relatie gehad dan een week. Ik voelde hem weer tegen me aan zakken en zijn armen om me heen slaan. Ik sloeg mijn armen wat steviger om hem heen en glimlachte. "Is goed." ik zat hier eigenlijk wel heel erg prettig. Mijn hand ging weer zacht door zijn haren en ook ik zakte wat onderuit. Hij maakte me rustig en beheerst. Dat was ook een van de redenen dat hij mijn allerbeste vriend was. Al waren er natuurlijk veel meer.

---

Bowties were never Cooler

Niall Horan
Liam bolde zijn wangen op tot het moment dat ik ermee stopte en een grijns op zijn gezicht verscheen. Daardoor keek ik hem met twinkelende, blauwe oogjes aan en tikte op zijn neus terwijl een zachte 'tuuuuut' mijn mond verliet. Ik was op sommige momenten nog echt een kleine kind, die overal door in de lach kon schieten, zo ook op dit moment. We werden toch overal voor uitgemaakt, dus een ding meer op meer kon me ook niet meer schelen. Daarbij wisten wij hoe alles echt zat en daar ging het om. We wisten hoe de ander was, maar er was nog nooit commentaar op geweest. Daardoor kroop ik ook steeds opnieuw weer tegen de jongen aan als ik zijn armen om me heen voelde. 'Liam is hartstikke lief. De puppyogen zijn dan ook niet nodig en het knipperen al helemaal niet.' zei ik, ook al waren deze snel verdwenen door de lach die hij niet in kon houden. 'Oké, dan is dat geregeld.' zei ik met een zachte grinnik. Ik wilde niet weten wat de jongen nog allemaal op zijn geweten had, al waren de meeste dingen wel lachwekkend en had ik deze ook meegemaakt. Mijn gegrinnik of gelach was ver te zoeken toen een diepe zucht Liam zijn mond verliet door de weddenschap. Blijkbaar had hij er net zoveel zin in als mij en neigde ik steeds meer naar een bezoekje aan de container. Voor drie personen dan, want er was plek genoeg. 'Niall houd van geruststellingen en dat klinkt eigenlijk nog geeneens zo verkeerd. Daarbij is het ook niet zo moeilijk, want een simpel iets en de hele school gelooft het.' Als dat de manier was om hier snel vanaf te komen dan graag. En gezien de halve school het al denkt. Ik wilde niet zonder mijn beste vriend en dat was al vaak genoeg gebleken. Net als het feit dat ik dat nog geeneens kon. Het was dan ook een geruststelling om te weten dat -dat andersom ook zo was. 'Had je het maar niet zo moeilijk moeten maken, om mij in actie te laten komen.' mompelde ik zachtjes, doelende op zijn knuffel, ondanks hij al zei dat het goed was

[ bericht aangepast op 1 sep 2013 - 22:59 ]

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Liam Payne
Ik glimlachte toen hij me hardstikke lief noemde. Dat was ten minste een iemand die niet mijn bloedverwand was. En ook iemand van wie ik wilde die me lief vond. Ik lachte even door de puppyogen en het knipperen. Gelukkig was ik wel dat het plan nu geregeld was en daarom ging dit nog makkelijker dan eerst, al ging dit rondklooien altijd makkelijk met hem. Toen hij over de weddenschap begon zakte mijn humeur toch wel wat in. Ik had er even weinig zin in als hij. Blijkbaar was mijn idiote voorstel zo slecht nog niet, want het leek hem een goed plan. even fronste ik, maar toen glimlachte ik toch weer. Waarom niet. Ik kon gewoon niet zonder mijn beste vriend en ik zou ook niet anders willen. Voor hem gold volgens mij hetzelfde als het over mij ging. Daarbij dat inderdaad al bijna de hele school het. Een kleine actie en iedereen zou het geloven. Misschien was het niet hel leukste wat ik ooit met Niall zou doen, en de opmerkingen over buttsex en elkaar zoenen zouden dan echt nooit meer ophouden, maar we zouden hopelijk wel van de meiden af zijn en altijd een geldig excuus hebben om niet met ze om te gaan. "Dan moeten we het er nog wel over hebben wat we doen en waar..." zei ik voor ik even op mijn lip beet. Al snel relaxte ik me toch weer en liet me iets verder onderuit zakken met mijn armen om de jongen op mijn schoot heen en een hand in zijn vaal blonde haar. Ik glimalchte even bij zijn woorden. "Sorry" zei ik zacht en gemeend. Hij was echt een van de enigen, op mijn familie na, die een oprechte excuses kon verwachten die ook echt oprecht was. vaak klonken mijn excuses namelijk wel oprecht, maar dan waren ze het niet. Toch hoefde hij zich daar echt geen zorgen om te maken.

---

Bowties were never Cooler

Niall Horan
De glimlach van de kant van Liam liet de mijne automatisch breder worden. Hoe kon ik iets anders denken na alles wat we mee hadden gemaakt? Wat we nog in de planning hadden? Zelfs met zijn wraakplannen kon ik hem niet gemeen noemen en deze waren toch niet zo lief. Mijn hoofd legde ik tegen zijn schouder aan terwijl ik luisterde naar zijn aanstekelijke lach. Alles was geregeld en moest zo alleen nog uitgevoerd worden, dus we konden met gemak nog eventjes rustig aan doen. Iets wat volgens mij wel handig was, want opnieuw rook ik een plan toen de weddenschap viel. Dit was eerder omdat we er allebei geen zin in hadden en liever de tijd en aandacht aan elkaar besteedde. Zijn voorstel klonk dan ook nog geeneens zo gek om uit te voeren. Iedereen zou hem voor een idioot uitgemaakt hebben, maar ik daarin tegen nam het weer serieus en stemde in. 'Alleen als jij het wilt natuurlijk.' zei ik toen hij fronste. Ik zou het er wel voor over hebben, want of we het nu wel of niet speelde, de woorden kregen we toch al naar ons toegeworpen. En als iedereen het dacht, hadden we een goede reden om deels onder de weddenschap uit te komen. 'Dat komt wel goed, toch?' zei ik met een lichte, twijfelende glimlach. Ik wilde dit namelijk alleen als Liam zich er echt goed bij voelde. Dat hij zich niet gedwongen zou voelen. Een zachte zucht verliet mijn mond en zakte daarna iets onderuit, om Liam zo beter aan te kunnen kijken. 'Niet nodig, want ik vind het fijn.' zei ik bijna net zo zacht. Toch liet het me iedere keer weer breder glimlachen. Niet zijn excuus zelf natuurlijk, maar dat het gemeend was. Dat waren dingen die je niet snel naar voren zag komen, net als nog een aantal dingen.

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer