Changes || One Direction || 01 - Speeltopics

C h a n g e s

Niall Horan, Harry Styles, Louis Tomlinson, Liam Payne en Zayn Malik. De populairste jongens van Rosewood Highschool. Badasses, niet te vertrouwen en boven alles players, hartenbrekers. En toch vallen veel meiden van Rosewood als een blok voor de jongens, de een erger dan de ander. Of sommige weer helemaal niet, gewoon omdat het simpelweg asshole's zijn.
Niall, Harry, Louis, Liam en Zayn hebben een hekel aan nerds, brave, suffe of onschuldige meisjes en jongens. Maar wat gebeurd er als ze een weddenschap verliezen en hét suffe groepje met vijf nerds, onschuldige meisjes die geen vlieg kwaad doen, rebels moeten maken? Gaan de meiden erop in, werken ze mee of juist tegen? Maar wat gebeurd er als de meiden dan op hun beurt de jongens willen veranderen? Hoe ver gaan ze om de ander te veranderen. Lukt het ze eigenlijk wel?

[ bericht aangepast op 31 aug 2013 - 20:47 ]

But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

[Tadaa]

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

[btw DIY = Do It Yourself FWI = For Who's Interested]

Bowties were never Cooler

Niall Horan
Ik struikelde mijn over mijn eigen voeten toen ik het trappetje af probeerde te rennen, maar bleef uiteindelijk wel met beide benen op de grond staan. Ondertussen probeerde ik het afgepakte eten vast op te eten, zodat het sowieso net meer terug te geven viel. Je moest gewoon van het eten afblijven en het maakte niet uit of het van mij was of het van mij had gemaakt. Eten was eten en ik was degene die altijd honger had. Ik leek nu volgens mij ook best wel een doorgedraaid iemand, maar dat was ik ook wel. Daarbij maakte dit dat iedereen nog sneller een stap opzij deed, om me er langs te laten. Op degene die mijn kraag vastpakte na. Binnen een seconde stond ik stil en keek met een woedende blik en opgeheven hand op. Klaar om te meppen tot het moment dat ik zag dat het Liam was. Een protesterend geluid verliet mijn mond, maar liet me toch meeslepen naar de kast. 'Wat is er met jou gebeurd?' Vroeg ik met volle mond, maar had wel mijn hand voor mijn mond geslagen. Niet dat -dat echt nodig was gezien het toch nog voor een aantal seconde donker was in de kast waar we ondertussen al in beland waren. 'Laat me denken.' Ik trok een bedenkelijk gezicht, maar het antwoord was al in mijn ogen te lezen. 'Ach, wie hou ik voor de gek? Natuurlijk doe ik mee.' Ik wist niet hoe, wat of de gevolgen, maar ik zou sowieso wel meedoen. Ik was niet iemand die deze dingen door zijn vingers lieten glippen en zeker niet als het Liam het vroeg. Dat kwam omdat mijn woorden van net gewoon de waarheid waren.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

[ nvm. ]

[ bericht aangepast op 28 aug 2013 - 23:35 ]

But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

Liam Payne
Ik waardeerde Zayn's gelach zeker niet, maar ondanks mijn withete woede kon ik me er niet toe zetten mijn vriend iets te doen. zeker niet na zijn vrij goede advies. Zodra mijn ogen op Niall vielen, die wild rende met een broodje, greep ik hem bij zijn kraag en sleurde hem, ondanks zijn protest mee de bezemkast in, die ik daarna op slot draaide. Ik knipte het licht aan in de kast en vertelde grommend het verhaal. "Zo'n nerdy wicht kwam naar me toe en begon wel erg opstandig te doen, maar ik dacht niet dat ze het echt meende. Ik had het mis want voor ik het wist had ze een stukje haar weggebrand en was ik doorweekt." Ik keek de blonde jongen diep aan en vroeg of hij mee wilde doen. Als we geluk hadden als we werden gepakt werden we alleen geschorst. Anders konden we ook nog wel eens de gevangenis in draaien. Ik grijnsde breed toen hij zei dat hij mee wilde doen. "Ten eerste, heb jij die snapback nog in je kluisje liggen? Ten tweede, heb je vanavond iets te doen en een laptop met wifi tot je beschikking?" Ik had nog wel een paar boeken over hacken van websites en account liggen en ik had photoshop. Het enige was wel dat ik deze plannen niet op school durfde te bespreken. Dat was net iets te riskant en aangezien mijn ouders een week naar familie waren was ik alleen thuis. Als hij naar mij kon komen hadden we het rijk voor ons alleen. De rest was namelijk uit logeren, maar ze vonden het goed als ik thuis bleef en zelfs als ik Niall uitnodigde om te blijven slapen. Ik had echt fijne ouders.

Bowties were never Cooler

Niall Horan
Ik propte het laatste deel van het broodje naar binnen en het kon me even niet schelen dat het er niet zo charmant uitzag. Ik was dat ook niet, dus dat was eigenlijk niet iets om van op te kijken ook. Het zorgde er wel voor dat ik net mijn eten ophad toen Liam met mijn verhaal begon en dat was misschien maar goed ook. Mijn mond viel namelijk open van verbazing door wat hij zei. 'Waar haalt iedereen het lef ineens vandaan? Ach, ze zullen nog wel van gedachten veranderen want ik ruik wraak. Hele zoete wraak.' Nou ja, jammer rook het niet zoet hier, maar hing er een apart luchtje in de kast, alleen dat deed er niet toe. Ik keek de jongen tegenover me aan en werd nu toch wel lichtelijke nieuwsgierig naar wat zijn bedoeling was. Al had ik wel het idee dat ik langer zou moeten wachten op een antwoord. Niet dat mijn gedachten zouden veranderen door wat er gezegd zou worden. 'Welke wil je? En toevallig ook nog interesse in droge kleding?' Het waren vaste dingen die in mijn kluisje lagen. 'En als antwoord op je tweede vraag: Volgens mij wel, want ik denk dat ik jou help dan en natuurlijk. Tenminste als ik langs huis ga.' De laatste woorden verlieten wat zachter mijn mond. Ik bleef er altijd wel tegenop zien.Toch liet het mijn grijns niet verdwijnen, want mijn gedachten zaten daar nu helemaal niet bij en dat wilde ik niet ook. Mijn humeur was wel weer wat beter.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Liam Payne
Ik grijnsde een beetje. Ik was blij dat Niall het met me eens was en niet me voor gek verklaarde en zei dat ik overdreef. Al was ik dat ook niet gewend van deze jongen. Hij was dan misschien de liefste uit onze groep, een goed wraakplan sloeg hij meestal niet af. "Mijn wraak zal inderdaad heel erg zoet zijn." Ik zag de nieuwschierigheid in zijn ogen. Jammer genoeg voor hem durfde ik het hier niet te bespreken uit angst voor luistervinken. Bij zsijn woorden haalde ik mijn schouders op. "Maakt me eigenlijk niet veel uit. Ik heb zelf nog een droog shirt in mijn kluisje liggen, dus droge kleren zijn niet nodig. Het natte shirt plakte nogsteets oncomfortabel aan mijn lijf. Zodra hij aan zijn huis dacht zag ik zijn blik minder vrolijk worden. Ik legde mijn hand op zijn schouder en glimlachte. "Mijn ouders gaan morgen vroeg weg voor een week en de rest is uit logeren. Ze weten dat jij thuis vaak ruzie hebt, hebben ze gezegt dat ik alleen thuis mag blijven en jou mag uitnodigen. Dus als je een week wil komen is dat geen probleem." zei ik met een glimlach op mijn gezicht. Het zou niet helpen tegen de roddels die over ons rondgingen, maar dat deed dit ook niet. Toch zou het wel betekenen dat ik niet eenzaam thuis zat en dat hij een weekje niet thuis hoefde te zijn. "En als je wil ga ik vanmiddag gewoon met je mee naar jou huis." Ik werd altijd rillerig als ik daar was, maar ik deed het voor hem. Hij was mijn beste vriend en hij mocht weten dat hij er niet alleen voor stond in het leven.

Bowties were never Cooler

[sorry, ik hou dit even niet bij. Wat moet ik met Harry doen? Want iedereen is naar de les en schit. Maat ik snap het even niet meer.]

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

KiliOfDurin schreef:
Gwen Lily Cooper
Ik begroette jut en jul even kort toen ze eindelijk aanschoven. Ik hoorde de roddels ook wel om ons heen, maar eerlijk gezegd wist ik niet wat ik ervan moest denken. Aan de ene kant leek het zo voor de hand te liggen. Ze waren heel close en leken niet helemaal goed van elkaar af te kunnen blijven, maar aan de andere kant wezen hun blikken op niet meer dan vriendschap. Eigenlijk boeide het me maar weinig. Het liefst zou ik nu gewoon met Harry mee naar huis willen gaan en er hard tegenaan gaan en daarna blijven slapen, maar dat ging helaas niet. ik moest een goed cijfer halen. Stom PO. Kon dat niet een andere keer? Ik zou binnen een lesuur klaar zijn, een goede voldoende halen en me in de aula gaan zitten vervelen tot het nablijven. Toen kreeg ik een idee. "Als ik snel klaar ben kunnen we wel na het volgende uur naar jou huis." fluisterde ik in zijn oor. Op dat moment kwam er een jongen naar de tafel lopen en begon naar mijn oren onzin uit te kramen. Toen hij weg was richtte ik me weer op mijn vriendje. "Waar ging dat allemaal over?" voeg ik met een opgetrokken wenkbrauw. Blijbaar was hij net aan een meisje gekoppeld, iets wat ik nou niet echt leuk vond, maar ik wilde eerst weten waarover het ging voor ik haar leven een hel ging maken, omdat ze toch echt met haar tengels van mijn vant af moest blijven.

Bowties were never Cooler

[Oh lol, kom er nu pas achter dat mijn autocorrect DIY had getypt. Ik moet dat echt eens uitzetten]

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Harry Styles
Ik schudden langzaam mijn hoofd. 'Ik heb nog maar een uur en daarna moest ik me meteen melden bij de grote baas.' Gaf ik eerlijk toe. Het werd me ook echt niet gegund. Normaal zou ik gewoon een uurtje later bij hem hem komen, zodat ik dan dat uurtje met Gwen kon vullen. Maar ik zat al diep genoeg in de problemen. En nu werden mijn ouders er nog niet bij betrokken en dat wilde ik graag zo houden. Anders mocht Gwen helemaal niet neer komen en moesten we het echt bij de opberghokken hier en de auto houden. Eigenlijk was het best erg, dat ik me daar het drukst ok maakten. Maar het was vrijwel waar heel onze relatie uit bestond. Andere mensen bang maken, beetje Chillen en heel veel seks. Erg diepgaand was het niet.
Ik was totaal niet blij net de naam die ik kreeg, omdat ik gewoonweg niet wist wie het was. Wat betekende dat ze dus echt niets betekende. Oke, dat was misschien niet helemaal waar, want ik kende überhaupt alleen de namen van mijn vrienden. Ik zuchten zachtjes toen Gwen zich er mee ging bemoeien. Ik wist gewoon dat dit problemen op ging leveren. 'Een of andere weddenschap. We krijgen allemaal een meisje van onder aan de voedselketen en moeten deze omtoveren tot een van ons.' Gaf ik maar eerlijk toe. Het was niet bepaald iets waar ze zich druk over hoefde te maken. De bel was allang gegaan en iedereen was zowaar weg, maar ik had al voor mezelf besloten dat ik niet ging. Wat Gwen deed moest ze zelf weten.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Gwen Lily Cooper
Ik zuchtte en haalde een hand door zijn haren. "Dan zie ik je in het nablijflokaal." Ik gaf hem een knipoog en nog een korte kus. Dit hielp nou niet echt mee met het feit dat ik me zo op scheikunde zou moeten richten, maar goed. Dit was nou eenmaal het grootste deel van onze relatie. We maakte nerds bang, hingen rond en hadden heel veel hele goede sex. Heerlijk toch, al was het wat oppervlakkig. Niet dat dat erg was, want we zouden waarschijnlijk toch aan de andere kant van het land gaan studeren, maar het was leuk zolang het duurde.
Toen de jongen Harry een naam gaf was ik verward en niet erg tevreden. Wat moest hij met een meisjes naam? Bij zijn uitleg kalmeerde ik toch weer wat. Al zou het niet helemaal geweldig zijn als van die nerdjes in onze lagen van de voedselketen kwamen, ze zou niet met hem het bed in duiken. Daar was ik al blij genoeg mee. Ondertussen was de bel al lang en breed gegaan. Ik beet op mijn lip en keek hem even recht aan. "Tijdens het nablijven. Belooft." zei ik voor ik nog snel een kus op zijn lippen drukte en wegliep naar mijn lokaal. Mijn haar stak ik ondertussen op in een hoge paardestaart en mijn hakken tikten gevaarlijk door de gangen opweg naar mijn les waar ik net optijd voor zou zijn.

Bowties were never Cooler

Niall Horan
Ik voelde me net een klein kind in een snoepjeswinkel, zodra het woord wraakplan viel. Ik mocht dan wel de schattige en lieve uitstraling hebben, zoals sommige mensen het noemde, maar de woorden werden al snel teruggenomen zodra de waarheid en mijn karakter duidelijk werden. Er waren maar een aantal mensen waar ik niet tegen uit kon vallen. 'Het is maar goed dat ik nooit het slachtoffer ben van jouw wraakplannen, of van een van de andere, want ik kan je soms verzekeren dat ik dan echt gillend weg was gerend.' Niet dat die van mij altijd even lief waren, maar sommige dingen kon je bijna niet overtreffen. Daarbij kwamen mijn plannen meestal toch wel bij mezelf vandaan, dus wist ik hoe het helemaal verliep. Nu had ik dan ook de neiging om Liam mee te trekken naar plek hier ver vandaan, zodat hij me dit plan ook uit kon leggen, maar ik wist dat ik geduld moest hebben. 'Dan halen we zo alleen de andere spullen op. En zien er nog wel wat er in mijn kluisje ligt.' Er lag zoveel troep in dat ik het zelf allemaal niet meer wist. Mijn ogen sloeg ik neer toen ik merkte dat Liam ook doorhad dat mijn blik veranderde bij mijn laatste woorden over naar huis gaan. Niet veel later voelde ik dan ook een hand op mijn schouder waardoor ik heel langzaam weer opkeek. Zijn woorden lieten me twijfelend op mijn lip bijten. Sowieso was ik Liam, maar zeker ook zijn ouders, dankbaar voor dit allemaal, maar ergens voelde ik me toch ook nog last. Toch verliet een 'dankjewel' mijn mond, om niet te laten merken dat mijn gedachten tegenstrijdig waren en gaf de jongen ook nog een knuffel. Alleen bij zijn laatste woorden schudde ik gelijk mijn hoofd. 'Het is heel erg lief van je, maar je gaat niet met me mee. Als het meezit is er vanmiddag niemand, dus ben dan ook zo weer weg.' Ik liet nog een glimlach zien, want daar had hij toch voor gezorgd. Door eigenlijk alles.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

(Kun je hier nog mensen in gebruiken btw ik schrijf Emma in Summer Camp ~ One Direction topic. (: ikhoorhetwelxo)

we're not a boy-band we're a band - Ashton Irwin

Skull went Ellison.

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.