• C h a n g e s

    Niall Horan, Harry Styles, Louis Tomlinson, Liam Payne en Zayn Malik. De populairste jongens van Rosewood Highschool. Badasses, niet te vertrouwen en boven alles players, hartenbrekers. En toch vallen veel meiden van Rosewood als een blok voor de jongens, de een erger dan de ander. Of sommige weer helemaal niet, gewoon omdat het simpelweg asshole's zijn.
    Niall, Harry, Louis, Liam en Zayn hebben een hekel aan nerds, brave, suffe of onschuldige meisjes en jongens. Maar wat gebeurd er als ze een weddenschap verliezen en hét suffe groepje met vijf nerds, onschuldige meisjes die geen vlieg kwaad doen, rebels moeten maken? Gaan de meiden erop in, werken ze mee of juist tegen? Maar wat gebeurd er als de meiden dan op hun beurt de jongens willen veranderen? Hoe ver gaan ze om de ander te veranderen. Lukt het ze eigenlijk wel?


    Rollenverdeling;

    Jongens:
    -Niall James Horan; Hackus
    -Harry Edward Styles; Styles
    -Louis William Tomlinson; Hackus
    -Liam James Payne; KiliOfDurin
    -Zayn Javadd Malik; Roar


    Meiden:
    - Essie Alexis Johnson; Vexy
    - Cherévah ''Cher'' Naomi Flair; Faisean
    - Sadie Geraldine Harrison; Ellison
    - Neleh Judiffany Trembley; Rider
    - Sarah Kayleigh Green; Mouek


    Overige rollen;
    Denk hierbij aan zussen/broers, andere leerlingen, docenten, vrienden etc.
    - Asylinn Maze Parker; Chilaw
    - Nola Anne Styles; xxxHappiness
    - Gwen Lily Cooper; KiliOfDurin


    De Indeling;

    - Cherévah en Zayn.
    - Sadie en Harry.
    - Neleh en Louis.
    - Essie en Niall.
    - Sarah en Liam.



    Regels:
    -Minimaal 5 of 6 regels vol schrijven. Dit om de inspiratie hoog te houden.
    -Maximaal 2 personages per persoon.
    -Geen perfecte personages, iedereen heeft wel slechte gewoonte's
    -16+ mag maar houd het netjes.
    -Als je offtopic gaat, zet het tussen haakjes; [ ], { } of ( ).
    -Meld als je een tijdje niet kunt reageren en naamsveranderingen.
    -Topics worden alleen aangemaakt door Vexy, tenzij dat is aangegeven.
    -Het is geen sneltrein!



    Het Begin.
    Het net pauze, de schoolbel gaat en iedereen verlaat zijn les om naar de kantine te gaan. Eenmaal daar gaat iedereen bij hun vaste groepje zitten.
    De jongens krijgen te horen wie ze moeten veranderen, ze balen natuurlijk als een stekker, of het boeit hun amper. Ze kunnen het uitstellen maar ook kunnen ze gelijk aan de slag gaan.
    De meiden zitten bij elkaar aan hun vaste tafeltje hun eten op te eten, te praten, te leren noem maar op.

    [ bericht aangepast op 31 aug 2013 - 20:47 ]


    But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

    -Lol, ik zie nu pas dat ik totaal over Gwen had heengelezen. Ik heb mijn stukje aangepast :W-


    These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

    [ik reageer vanavond]


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles
    Ik had het boek naast me neer gelegd en ging opzoek in mijn tas, naar naar iets te eten. de trek was toegeslagen, maar ik had niets meer bij me dan een flesje water en een pakje kauwgom. Ik zou straks wel terug naar de kantine lopen, maar daar had ik nu geen zin in. Ik stopte twee kauwgom in mijn mond en grijnsde naar Gwen die aan kwam lopen. De tijd was nog best snel gegaan. 'Niet veel.' Ik trok een vies gezicht toen ze een kusje op mijn wang drukten. 'Je stinkt.' Ik duwde het pakje kauwgom in haar handen. Ik snapte niet waarom ze rookten. het stonk alleen al als de pest. Maar ik was allang blij dat ze het maar af en toe deed en ik er maar weinig last van had. ik gromde even. Niet dat ik het niet fijn vond, dat ze iets geregeld had, maar omdat ik gewoon geen zin had om na te blijven. Al zat ik misschien toch liever een uur in een lokaal niets te doen, dan dat ik een uur moest gaan schoonmaken. Ik pakte haar hand beet en verstrengelde onze vingers. Naast ons kwam een meisje zitten en even keek ik haar vreemd aan en daarna naar Gwen. Tot ik me iets bedacht. Ik opende het jaaarboek, wat naast me lag en bladerde naar de bladzijde waar ik Sadie op gevonden had. Het was haar. Niet dat ik nu wist wat ik er verder mee aan moest, nu ze naast me zat.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Liam Payne
    Ik fronste even toen hij even instemde om het voor de school zeker te laten zijn dat wij gay waren. Het zou niet makkelijk op school meer voor ons worden als iedereen het dacht. Ik glimlachte toch toen hij zei dat hij het alleen wilde als ik het ook goed vond. Ik knikte en keek hem aan. "Dat wel. Het zal alleen niet makkelijk worden voor ons met alle leuzen enzo." Die woorden werden ons nu ook al rijkelijk toegeworpen, maar nu het niet 'officieel' was was het waarschijnlijk veel minder dan straks. Ik glimlachte en aaide door zijn haren. "Alles komt goed. Altijd wel." Ik zou dit ook alleen met hem doen en voor hem willen doen. Ik voelde hem gelijk met mij onderuit zakken en tegen me aan komen zitten. Een brede glimlach verscheen weer op mijn gezicht toen hij zei dat hij het fijn vond. Hij was echt een schatje, ondanks dat de rest van de school het niet zou denken. Het was erg fijn om zo te zitten. Plots zag ik de container binnen komen. Ik ging rechter op zitten en stootte hem aan. "Kom, we gaan het slot halen." zei ik zacht. Ik sloeg mijn armen om hem heen en trok hem mee omhoog. Ik zette hem op zijn voeten en liet hem los. Rustig liep ik terug naar mijn kluisje, met de zekerheid dat hij achter me aan zou lopen. Ik vertrouwde er gewoon op en dat was fijn. Ik trapte mijn kluisje open en toverde er een hangslot uit.

    Gwen Lily Cooper
    Ik ging naast hem zitten en glimlachte even naar hem. Ik zag hem snel een vies gezicht trekken. Hij hield er echt niet van dat ik rookte. Mijn peuk was al snel op en ik drukte hem uit. Ik pakte het kauwgom pakje aan en nam er een uit. Ik gaf hem het terug en kauwde rustig door. "Sorry, schat." Ik hoorde hem grommen. "Niet gezellig? We hebben 2 uur, waarin we maar een half uur iets moeten doen. Anders moeten we twee uur niets doen." Ik gaf hem speels een knipoog. Ik glimlachte toen hij mijn hand pakte en onze vingers verstrengelde. Ik drukte een kusje op zijn handrug. Een ander meisje kwam buiten zitten. Nerdje eerste klas. Ik zag Harry iets opzoeken in het jaarboek. Daar zag ik een foto van haar. Dat was dus zijn meisje van de weddenschap. Ik legde mijn vinger even op zijn wang en duwde er ze tegen aan dat hij me aan moest kijken. Mijn adem was gelukkig wel weer fris. "Doe wat je moet doen om haar te veranderen, maar houd alsjeblieft je kleren aan en je lippen bij je." Ik drukte een kus kort op zijn lippen en keek hem toen recht in zijn mooie sprekende groene ogen.

    [ bericht aangepast op 2 sep 2013 - 21:46 ]


    Bowties were never Cooler

    Niall Horan
    Voor een kleine seconde ging ik naar achteren en bleef mijn hand boven mijn tas hangen. Uiteindelijk ging ik toch weer zitten, zoals ik eerder zat, om beide armen om Liam heen te slaan. Ik wist niet zo goed wat de gevolgen van dit idee zouden zijn, maar we zouden daar samen wel weer uitkomen. We kwamen overal uit met z'n twee. Vele ideeën leek ik dan ook nog geeneens meer over te twijfelen. Vanuit mijn ooghoeken zag ik Liam knikken, dus richtte mijn blik weer op hem. 'Liam, sinds wanneer trekken wij ons daar iets van aan? We trekken ons nu toch ook nergens van aan?' Mijn hand verplaatste zich naar zijn haar, om deze daar vervolgens doorheen te halen. Op zich snapte ik zijn reactie wel, want het zou toch net iets anders zijn. Daarom was het ook de bedoeling dat we dit alleen deden als we er allebei volledig achter stonden. Anders ging het niet werken en de gevolgen lagen toch ook iets anders. Mijn voorbeeld werd gevolgd toen ik zijn hand ook door mijn haar voelde. Of ik volgde zijn voorbeeld, gezien dit de zoveelste keer al was. 'Daar valt niet aan te twijfelen.' In dit soort opzichten vertrouwde ik Liam ook volledig, want negen van de tien keer had hij al gedacht aan de gevolgen. Of zouden dingen altijd wel gebeuren, omdat we uitzonderingen voor elkaar maakte. Ik kon dan ook niet anders zeggen dan dat Liam de beste vriend was. De vriend die je -je eigenlijk alleen kon wensen. Bij die gedachten verscheen een glimlach op mijn gezicht. Pas toen hij me aan stootte, keek ik verward rond, maar zijn woorden maakte het al duidelijk. Het duurde dan ook niet lang voor we bij zijn kluisje stonden en de jongen een hangslot tevoorschijn toverde. Iets waardoor ik echt vaart moest maken met het plan en er ook aan moest geloven. 'Geef me een succes knuffel.' zei ik onschuldig en stak mijn armen alweer uit naar de jongen. Niet dat ik die nodig had, maar vond het gewoon fijn. 'En nog ruim een kwartier, toch?'


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    [Ik reageer morgen, goed?]


    Bowties were never Cooler

    [of nu... :p]

    Liam Payne
    Ik grijnsde bij zijn woorden. "Das waar." We wisten allebei dat het anders zou zijn en het zou goed gepland moeten worden, maar dan zouden we ermee kunnen leven. Zoizo zou het me wel lukken met hem in de buurt. Samen sloegen we ons er wel doorheen. Zijn hand door mijn haren stelde me erg op mijn gemak. Zelf aaide ik licht glimlachend ook door zijn haren. Niall was echt een schatje. Misschien was ik wel een brein achter veel stunts, zonder hem zou het me nooit lukken. Hij hield me rustig tot op het juiste moment en hielp me altijd overal mee. Hij maakte ze ook altijd beter. Ik vond het geweldig met hem. Hij was mijn allerbeste vriend en had die plek meer dan vaak genoeg verdient. Nog even bleef ik zitten, maar toen de container binnen kwam ging ik staan en trok Niall ook op zijn voeten. Vrolijk liep ik naar mijn kluisje en haalde er een hangslot uit. Ik drukte hem in zijn handen en keek naar hem. "Tuurlijk" Ik sloeg mijn armen om hem heen en trok hem dicht tegen me aan. "Veel succes. Je hebt altijd je klavertje bij je." Ik liet het kettinkje met een klavertje 4 dat hij een keer van me had gekregen door mijn vingers gaan. "Uiterlijk. Maar dan wordt hij wel direct opgemerkt, dus dan wil je weer rustig ergens zitten." Ik drukte heel kort mijn lippen op zijn voorhoofd en ging nog een keer door zijn haren. "Ik sta altijd achter je." Met die woorden liet ik hem los en sloeg mijn kluisje dicht. Ik leunde tegen mijn kluisje, van waar ik een goed zicht had op de zaak. Het volgende plan zouden we vanavond bespreken en het andere morgen ochtend. Nu ging ik gewoon genieten van de show en later gezellig met hem nablijven.

    [ bericht aangepast op 2 sep 2013 - 22:51 ]


    Bowties were never Cooler

    ( Ik reageer als mijn wiskunde af is)


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    [Is goed]

    [ bericht aangepast op 3 sep 2013 - 16:05 ]


    Bowties were never Cooler

    Niall Horan
    Ik ging iets verzitten, zodat ik de jongen beter aan kon kijken. 'Liam, nu moet je even goed luisteren: Het maakt niet uit of jij of ik iets zeg, want het is altijd waar. Of bijna altijd.' zei ik lachend, om vervolgens de jongen op zijn neus te tikken. Het was gewoon handig dat onze gedachten vaak overeenkwamen met elkaar. Dat maakte misschien ook wel dat onze band nog hechter was geworden. We vlogen elkaar niet zo vaak in de haren, omdat de ideeën niet overeenkwamen of de ander iets deed wat echt niet kon. Als dat een keer voorkwam was er iets goed mis. We sloegen ons altijd overal doorheen, dus ik denk dat je wist welke kant ik op wilde met dit verhaal. Liam was het liefst van iedereen. Maar heel soms vroeg ik me toch echt wel eens af of die jongen niet gek van me werd, ondanks zijn woorden keer op keer. Woorden die me geruststelde en lieten zien dat ik er niet alleen voor stond. Maar met het gek worden, bedoelde ik ook alles bij elkaar, dus ook mijn problemen. Iets waar het vandaag wel iets beter meeging, al was het wel weer een keer voorgekomen. Bij die gedachten kroop ik mogelijk nog dichter tegen hem aan. Die flashbacks maakte me echt bang. En dan niet alleen omdat ik daar bang voor was, maar ook bang was, om iemand zelf nog een keer pijn te doen. Zeker Liam, want hij verdiende dat niet en niet alleen omdat hij mijn beste vriend was. Ik wilde mijn mond openen, maar deed het niet toen door de container en het feit dat we niet veel later bij zijn kluisje stonden. Ik keek dan ook naar het hangslot wat ik daar dan ook in mijn handen gedrukt kreeg. 'Dankjewel.' Het verliet zachtjes mijn mond toen ik mijn gevraagde knuffel kreeg. 'En mijn knuffelbeer die van een afstand bij me is. De knuffelbeer waardoor ik hem altijd bij me heb.' Ik grinnikte zachtjes, want het was wel waar. Niet iedereen zag het in, maar dat zorgde weer voor voordelen van mijn kant. 'Dan pest ik jou allang weer.' Ik had binnen een kwartier echt wel voor elkaar. Zeker met een paar grote puppyoogjes en wat acteerwerk. 'Je bent te lief.' Na deze woorden moest ik de jongen toch echt loslaten en mezelf omdraaien voor het zo meteen alsnog te laat was. Langzaam liep ik in de richting van de kantine. Regelrecht naar de jongen die nog steeds alleen zat. Met grote, bange ogen keek ik in het rond terwijl ik stilstond bij zijn tafel. Daar begon ik een hele spijtbetuiging en hier en daar een simpel iets over de weddenschap. Dat in de hoop dat hij gewoon een mee zou lopen en het werk voor mij makkelijker werd. Misschien was mijn schattigheid, zoals iedereen het noemde, toch niet zo slecht.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Liam Payne
    Bij mijn kuisje gaf ik hem een hangslot en glimlachte even. Hij vroeg niet veel later om een knuffel, die ik hem graag gaf. Het was prettig hem dichtbij te hebben. Ik glimlachte toen hij me een teddybeer noemde. "volgens mij ben jij de teddybeer, hoor." zei ik voor ik mijn tong kort naar hem uitstak. Tuurlijk vond ik deze aandacht ook heel fijn, maar hij was de zachte en schattige van ons twee. Ik grijnsde bij zijn volgende woorden en prikte speels op zijn neus. 'dat hoop ik maar voor je. Ik schudde mijn hoofd en drukte nog korte mijn lippen op zijn voorhoofd en haalde een hand door zijn haar voor succes. 'Nee, jij. Maar nu mag je even je gemene kant er lekker uit laten komen." Ik liet hem los en leunde nonchalant tegen mijn kluisje. Ik keek Niall na en volgde hem op de voet met mijn ogen. Hij liep direct naar de jongen in questie toe en begon met hem te praten. Na een tijdje stond hij op en liep ontwetend mee. Hopelijk zou hij er snel in liggen, want ik had echt geen zin om hier nog uren te staan. Al zou het maximaal nog zo'n minuut of 10 zijn, het duurde me toch te lang. Ik besloot maar naar een automaat te lopen om twee blikjes drinken en een zakje Jelly Babies te halen. Dat mocht straks wel om dit te vieren. Ik viste toen ik voor de machine stond mijn portemonee uit mijn zak en gooide er twee muntjes in waarna er twee blikjes cola uit kwamen rollen. Een automaat verder gooide ik ook geld in en haalde er een zakje snoep uit. ondertussen hield ik wel Niall nog goed in de gaten. ik wilde deze actie namelijk voor geen goud missen. Als het hem zou lukken zou de jongen er zoizo nog een tijd in zitten omdat ze nog een ijzerzaag moesten vinden en het slot eraf moesten zagen. Een half uurtje zou het wel duren. Precies goed. Had hij ons maar niet met die nerd trienen op moeten schepen. Ik had er echt geen zin in. Ik keek even op mijn horloge. Hij had nog tijd. Rustig liep ik naar een tafeltje, met mijn ogen nogsteeds op Niall en de jongen gericht. Ik zette mezelf neer op een stoel en de spulletjes op tafel en keek naar hoe het schouwspel zou uitpakken.


    Bowties were never Cooler

    -Was Gwen of Sadie? Want ik zit dus te kijken of ik moet reageren, maar ik weet het niet zo goed.-


    These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

    [Sadie of Harry volgens mij]


    Bowties were never Cooler

    [reageer maar alvast met Sadie. weet nog niet zo goed hoe ik Harry het ga laten doen en ben even bezig. ;x]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Niall Horan
    Ik schudde mijn hoofd bij zijn woorden en hoefde Liam nog geeneens los te laten, om te zoen dat er een glimlach op zijn gezicht te vinden was. 'Liam is de knuffelbeer. Niall is de kleine kabouter.' zei ik met een zachte grinnik, ook al had ik nog steeds een hekel aan het woord kabouter. Ik was dan misschien niet groot, maar kreeg net zoveel voor elkaar. Net als mijn knuffels halen bij Liam, al maakte het niet uit hoe groot ik daarvoor was. Ik zou mijn knuffels wel krijgen. Mijn mondhoeken krulde omhoog tot een brede glimlach bij zijn grijns en toen hij op mijn neus tikte. 'Nou, wat vrolijker kan ook wel. Nee, het is de waarheid.' Al wist de jongen dat waarschijnlijk ook wel, maar het succes was altijd welkom. 'Ik ben niet gemeen, ik ben schattig en een heel klein beetje gemeen. Leer het verschil, Liam.' Ik wierp de jongen een onschuldig blik toe voor ik me omdraaide en wegliep. Regelrecht naar de jongen waar ik een heel onzinnig, maar blijkbaar overtuigend, verhaal ophing die hij leek te geloven. Het duurde dan ook niet lang voor hij zijn schouders ophaalde en onwetend meeliep. Ik liep langzaam naar buiten terwijl ik mijn mond nog steeds niet dichthield. Mijn stem werd steeds breekbaarder en het leek alsof ik elk moment in huilen uit kon barsten. Iets wat makkelijk was je maar lang genoeg oefenende of dingen meemaakte. Zeker niet toen ik de vraag kreeg waarom de andere mij niet hielpen. 'Die hebben het niet echt op deze dingen en ik wilde het wel eens proberen. Daarom moet je me ook helpen.' In een simpele beweging zat ik op de rand van de container en keek over mijn schouder naar de inhoud. Ik haalde mijn neus op en werd nog net niet misselijk van de geur. Het leek mijn kluisje wel. 'Wat zoeken we nu precies?' werd aan me gevraagd door de jongen die inmiddels naast me zat. 'Jij zo meteen in ieder geval niet, want jij bent weer thuis.' Een duw zorgde ervoor dat de jongen achterover in de bak belandde. Iets waardoor ik eraf sprong en de klep naar beneden gooide. 'Sommige mensen zijn zoooo goedgelovig, maar het bespaard mij weer werk.' mompelde ik en maakte het slot ook vast. Een klap werd tegen de wand aangegeven waarna geschreeuw volgde. 'Een woord nog en ik zorg dat je ergste nachtmerrie werkelijkheid word.' Het was een geluk dat de container buiten gehoorsafstand was waardoor ik me geen zorgen hoefde te maken. Ik huppelde vrolijk naar binnen toe, om vervolgens mezelf weer naast Liam neer te zetten. 'Misschien ben ik toch niet zo lief. En jij hebt niets gezien of gehoord.'


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer