Do What I Say, Or... || Topic 1 - Speeltopics

Vijf gestoorde fans hebben een plan bedacht om de aandacht van One Direction te krijgen. Het probleem is dat ze echt tot alles in staat zijn. Hun plan gaat als volgt: Ze ontvoeren het gezin van alle leden van One Direction. Daarna maken ze een mooie video, met beelden waarin ze uitleggen wat de spelregels zijn, en die zijn simpel. Ze moeten gewoon doen wat hun wordt opgedragen, en dan gebeurt hun familie niets. Als dat niet het geval is... Dan gaat de jongste als eerste.

Regels:
# Geen one-liners. Ik ben hier niet al te streng in, maar als ik iemand erop aanspreek, moet diegene wel langere stukken schrijven
# OOC tussen ()[]{}, spoiler, en als het praattopic er is, in het praattopic
# Geen sneltrein, dit maakt het erg moeilijk voor anderen
# Niet zomaar een tijdsprong maken, dit is niet te overzien voor anderen
# Probeer niet de hele tijd met zijn tweeën te RPGen, dit maakt het niet leuk voor de anderen
# Maximaal 2 personages per persoon. Dit kan nog veranderen
# Inspringen is goed mogelijk.

Rollen:
One Direction: VOL
Louis Tomlinson: Immence
Niall Horan: MinimuisBeta
Zayn Malik: Taundriel
Harry Styles: Magicales
Liam Payne: Kendizzzle

De ontvoerders:
- Rhine Jessica Mason || Taundriel - Bedreigt Liam Payne
- Justin Jay Parker || Kendizzzle - bedreigt Zayn Malik
-
-
-

Vrienden en familie:
Zusje Niall || Lysan Ashlyn Rose Horan || IrishNialler
Vriendin Zayn || Lina Vermear || MinimuisBeta
Zusje Zayn || Elinor Malik || NayNay
Goede vriendin Louis || Dervilia Downett Dohorty Whisperings
Zusje Harry || Mylana Roselyn Hannah Styles || Irish Nialler
(maximaal 5 per lid)

Overig:


Dit topic was eerder al geopend, en toen hadden de leden van 1D niet veel te doen. Dit kwam voornamelijk doordat de ontvoerders geen plan hadden om uit te voeren, of zich er niet aan hielden. Dit keer zal ik er strenger op zijn zodat de leden van 1D meer te doen hebben. Als je al een rol had ingevuld uit het oude rollentopic

Begin:
De ontvoerden zijn net ontvoerd en worden nu wakker in een kleine kamer. De ontvoerders hebben net een videobericht gestuurd met daarin de opdracht die het 1D-lid uit moet voeren. De leden van 1D zelf zijn net klaar met een tour door Engeland en willen hun familie/vrienden weer zien. Ze krijgen het bericht en komen erachter dat er iemand (of misschien wel meer) weg is.

[ bericht aangepast op 20 jan 2014 - 16:29 ]

---

Spoiler alert: you will save yourself

Jacelyn Aimee Everald

'Niet nodig en daarbij werkt niet. Eerst zien, dan geloven' Ik haalde mijn schouders op en knikte. 'Wie dan?' Opnieuw haalde ik mijn schouders op. ''We zijn met z'n vijven, dus best makkelijk om iemand te zoeken.'' zei ik. 'Wat kunnen mij die woedeaanvallen schelen?' gromde Dervilia. Mijn ogen liet ik in mijn oogkassen rollen en zuchtte. ''Mensen pijn doen is niet zo moeilijk,'' zei ik onverschillig. 'Ik zit sinds mijn vijfde op karate. Ik wed dat jij niet eens weet wat dat is' vervolgde ze. ''Denk je echt dat ik niet weet wat dat is? Ik zit sinds mijn vijfde op kung fu, schat. Daarbij kan ik feilloos mijn pijlen op je afschieten.'' zei ik met een glimlachje. 'Dervilia. Ik denk dat zij zeer zeker wel weet wat dat is. Doe nou alsjeblieft niet aan grootspraak. Daar bereik je niks mee' Ik glimlachte en knikte. ''Riley, toch? Heel erg bedankt.'' Ik keek weer naar de beste vriendin van Tomlinson, die nog steeds kwaad op mij was en dat terwijl ik haar nog niks aan had gedaan. 'Waar is Louis?' siste ze naar me en ik haalde voor de zoveelste keer mijn schouders. ''Weet ik veel, waarschijnlijk gewoon thuis. Ik zou het eigenlijk niet weten.'' zei ik en keek ze aan. ''Ik ga hem helemaal niks aandoen, voor de zoveelste keer.'' zuchtte ik.

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Dervilia Downett Dohorty

Op elk ding wat Riley en ik ook zeiden had Jace een antwoord. 'Denk je echt dat ik niet weet wat dat is? Ik zit sinds mijn vijfde op kung fu, schat. Daarbij kan ik feilloos mijn pijlen op je afschieten.' antwoordde ze dan ook doodleuk op het feit dat ik op karate zat. 'Riley, toch? Heel erg bedankt.' zei ze toen Louis' zusje me waarschuwde over grootspraak. Het kon me echt totaal niks schelen, als ze Riley, Louis of iemand anders hier maar geen pijn deed.
'Waar is Louis?' siste ik naar de duivel, die daarna voor de zoveelste keer haar schouders ophaalde, wat me toch wel mateloos begon te irriteren. ''Weet ik veel, waarschijnlijk gewoon thuis. Ik zou het eigenlijk niet weten.'' zei Jace. ''Ik ga hem helemaal niks aandoen, voor de zoveelste keer.'' zuchtte ze daarna. 'Laat ons dan gaan.' reageerde ik weer. Ik stond op en schopte haar hard tegen haar scheenbeen.

---

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

[0__0 hij is een echte creep ahahahah]

Mylana Styles

Hij kijkt me aan en trekt me aan mijn haren omhoog. 'Auwauw alsjeblieft laat me los' zeg ik smekend. n ik verwacht graag een antwoord terug als ik tegen je praat, niet alleen een stomme knik' zegt hij een zachte 'Ja' verlaat mijn mond en ik slaak weer een kreet. Hij had me gewoon aan mijn haren omhoog getrokken zodat mijn hele lichaam daaraan hingen. Hard handig pakte hij me op en bij een kamer stopte hij en smijt mij hard op de grond. Ik slaak een pijnlijke kreet en ik begin zachtjes te snikken. IK krij mee dat hij de deur sloot en ik hoopte dat dit he was. Maar nee hij pakte ducktape en plakt het eerst op mijn mond. Angstig kijk ik hem aan en schud mijn hoofd bangig. HIj pakt hard en ruw mijn handen en bind die met de tape ooko aan elkaar terwijl ik door mijn neus ruw naar adem zocht. Ik voel hoe hij mijn benen vast maakt en ik probeer wat te spartelen of te bewegen maar al snel zat alles muruvast met tape. Terwijl mijn ogen overliepen met tranen kijk ik hem aan. Waarom deed hij dit? Ik deed wat hij wou., . Met een harde ruk verwijderd hij de tape en ik slaak een harde gil door de kamer van de pijn. Hij gooit me hard neer op een tafel en maakt me daaraan ook vast. Alsof ik nog weg kon in tape. Ik moest er niet aan denken dat hij het straks er zo ruw af zou trekken.. 'En hoe vind je het om helemaal vast te zitten?' vraagt hij grijnzend en gaat zo zitten dat onze hoofden gelijk zijn. Hij was echt gestoord!! 'alsjeblieft laat me los oke, ik heb je niks gedaan. Ik heb gedaan wat je van me vroeg dus laat me alsjeblieft met rust' sn ik ik bang

---

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Joél Lucas Lockwood

'Alsjeblieft laat me los oke, ik heb je niks gedaan. Ik heb gedaan wat je van me vroeg dus laat me alsjeblieft met rust' zegt het meisje bang. Ik grijns nog een keer en laat her ducktape nog een keer over haar lichaam rollen, waardoor ze weer een baan meer vast zit aan de tafel. 'Maar het feestje begint net' zeg ik met een pruillip. Ik zat wat met mijn ducktape te spelen en kwam op het idee om bij elk ding dat zij zei en mij niet aanstond haar meer vast te maken, al zou op een gegeven moment alles onder de tape zitten behalve haar hoofd, want ze moest nog tegen me kunnen praten. Toen ik merkte dat haar handen wat ongemakkelijk onder haar rug lagen maakte ik die weer los en legde ik haar handen naast haar buik op de tafel neer. Ik maakte ze weer stevig vast en deed nog wat extra banden tape om haar buik en armen heen. Zo, nu zat dat ook goed vast. 'Je vind het vast niet erg als ik je voorlopig hier alleen houdt hé? Lekker vastgeketend aan de tafel. Vastgebonden in tape. Lief van mij toch?' zei ik weer liefjes tegen haar.

---

That is a perfect copy of reality.

Mylana Styles

Hij maakt nog een reep vast van mijmn lichaam. 'Maar het feestje begint net' zegt hij pruilend en kijkt als een creep naar mij. Hij maakt mijn handen los maar naast mijn lichaam plakt hij ze stevig aan elkaar. Wat was ik nu echt blij dat ik een lange broek en een trui aanhad, ik moet er niet aan denken dat mijn haartjes zo ratsj weg waren.. 'Je vind het vast niet erg als ik je voorlopig hier alleen houdt hé? Lekker vastgeketend aan de tafel. Vastgebonden in tape. Lief van mij toch?' zegt hij liefjes en mijn ademhaling begint te versnellen. 'Nee alsjeblieft laat me hier niet alleen' zeg ik smekend. 'waarom.. Waarom doe je me dit aan ik heb jou helemaal niks gedaan' zeg ik met een verdrietige toon. 'Heb je dan geen gevoelens, heb je zelf dan geen familie.' ik kijk hem met waterige ogen aan. 'en waneer krijgen we eten en drinken ik mag namelijk hopen dat jullie ons niet laten verhongeren want dan heb je niets aan ons' ratel ik in paniek.'lat me gewoon gaan naar huis ik zal niemand wat zeggen' smeek ik belovend en kijk hem zielig aan

---

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Joél Lucas Lockwood

'Nee alsjeblieft laat me hier niet alleen' zegt ze smekend. 'Waarom.. Waarom doe je me dit aan ik heb jou helemaal niks gedaan' zegt ze dan met een verdrietige toon. 'Heb je dan geen gevoelens, heb je zelf dan geen familie.' Ik voel dat ik boos word. Ze kijkt me met waterige ogen aan. 'En waneer krijgen we eten en drinken? Ik mag namelijk hopen dat jullie ons niet laten verhongeren want dan heb je niets aan ons' ratelt ze in paniek. 'Laat me gewoon gaan naar huis ik zal niemand wat zeggen' smeekt ze belovend en ze kijkt me zielig aan. Ik kijk haar kwaad aan en geef haar dan een klap. 'Aller eerst. Je begint nooit over míjn familie. Ten tweede, jij krijgt voorlopig geen eten meer, maar blijft nu zeker hier vastgeketend aan een tafel liggen. Ten derde. Goedzo, je zorgt er nu alleen maar voor dat ik je nog strakker vastmaak' zeg ik dan en ik haal het ducktape nog tien keer om haar heen. Deze keer nog strakker dan de voorgaande keren. Ik zie hoe het tape in haar huid snijdt.

---

That is a perfect copy of reality.

-

[ bericht aangepast op 12 jan 2014 - 19:46 ]

---

That is a perfect copy of reality.

-

[ bericht aangepast op 12 jan 2014 - 19:46 ]

---

That is a perfect copy of reality.

[he's an real asholeXD]

Mylana Styles

Snikkend knipper ik mijn tranen weg als ik zie dat hij alleen maar bozer word in plaats van medelijden krijgt of wat. Ik slaak een schreeuw als hij mij slaat 'dat doet pij-pijn' snik ik. Aller eerst. Je begint nooit over míjn familie. Ten tweede, jij krijgt voorlopig geen eten meer, maar blijft nu zeker hier vastgeketend aan een tafel liggen. Ten derde. Goedzo, je zorgt er nu alleen maar voor dat ik je nog strakker vastmaak' Ik begin hard te huilen terwijl alles alleen maar strakker om mijn lichaam gedaan word en het gewoon in mijn vel snijd en brand. Ik kreeg ook veel minder lucht binnen dan eerst terwijl ik overstuur snikte en huilde. 'Laat me alsjeblieft niet alleen alsjeblieft ik doe alles wat je wilt alles wat je hebben wilt als je me heir maar niet alleen laat' huil ik hard. Ik vond alleen zijn zoiezo al niets. Ik was best snel bang. En nu in een onbekende kamer, helemaal vast terwijl ik amper adem kon krijgen hier. Ik was bang echt bang en ik wou terug

---

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Riley Alexia Tomlinson

'Denk je echt dat ik niet weet wat dat is? Ik zit sinds mijn vijfde op kung fu, schat. Daarbij kan ik feilloos mijn pijlen op je afschieten' zei Jace met een glimlachje. 'Dervilia. Ik denk dat zij zeer zeker wel weet wat dat is. Doe nou alsjeblieft niet aan grootspraak. Daar bereik je niks mee' zei ik toen tegen Davi. Jace glimlachte en knikte. 'Riley, toch? Heel erg bedankt.' Ik glimlachte even. Ze keek weer naar de beste vriendin van Tomlinson, die nog steeds kwaad op haar was en dat terwijl ze eigenlijk haar nog niks aan had gedaan. 'Waar is Louis?' siste ze naar Jace en Jace haalde voor de zoveelste keer haar schouders. 'Weet ik veel, waarschijnlijk gewoon thuis. Ik zou het eigenlijk niet weten' zei Jace en ze keek Davi aan. 'Ik ga hem helemaal niks aandoen, voor de zoveelste keer' zuchtte ze toen. 'Laat ons dan gaan' zei Davi en ze stond op om Jace daarna tegen haar scheen te schoppen. 'Davi nee!' riep ik nu verbaasd. Ik stond ook op en duwde Dervilia op de grond om daarna boven op haar te vallen. 'Doe nou gewoon is rustig. Daar bereik je het meeste mee' zeg ik tegen haar terwijl ik mezelf van haar af laat rollen.

---

That is a perfect copy of reality.

Joél Lucas Lockwood

Ze raakte helemaal overstuur toen ik zei dat ik hier alleen achter zou laten. Ze begon weer te huilen, maar het deed helemaal niks met me. Ik staarde haar met een emotieloze blik aan, om haar duidelijk te maken hoeveel ze ook zou huilen, dat ik haar toch niet zou losmaken. 'Laat me alsjeblieft niet alleen alsjeblieft ik doe alles wat je wilt alles wat je hebben wilt als je me hier maar niet alleen laat' huilt ze hard. Ik begon hard te lachen en maakte haar nog weer strakker vast. Ik ging naar het laatste plekje toe dat nog onbedekt was en maakte dat ook strak vast. Nu zat werkelijk alles behalve haar hoofd vast en toen besloot ik om ook haar hoofd vast te maken. Ik trok weer ruw aan haar haar zodat er plaats kwam op de tafel en ging op de tafel zitten. Ik legde haar hoofd tegen mij aan en begon haar voorhoofd te bedekken en ik stopte even bij haar ogen. Bij haar neus ging ik weer verder en ik liet een gat voor haar mond open, zodat ze toch nog kon pratenToen begon ik haar kin te bedekken en daarna haar keel. Toen alles behalve haar ogen en mond bedekt was legde ik haar hoofd weer neer. 'Een ding. Smeken maakt het alleen maar erger. Maar als je het niet erg vindt ga ik nu even mijn maag vullen' zeg ik tegen haar en ik liep de kamer uit. Ik deed de kamer opslot. Niemand kon erin, zelfs de andere ontvoerders, want ik was de enige met een sleutel daarvan.

---

That is a perfect copy of reality.

Mylana Styles

Hij begint harder te lachen wanneer ik in huilen barst en begin alles strakker te maken. Ik slaak weer een snikkende kreet als hij aan mijn haren trok en ging bij mijn hoofd zitten. Ik begin nog harder te huilen als hij mijn hoofd ook vast zet. Het voelde echt waar vreselijk dit. Helemaal vast ik kon helemaal niets meer. Ik hap even naar adem als hij zelfs mijn neus dicht plakt. Hij was ziek, zwaar gestoord, hij moest echt opgenomen worden in een kleiniek. Toen hij zelfs mijn keel strak vast maakte raakte ik helemaal van streek. Hijgend, snikkend naar ademhappend lag ik daar. Toen hij klaar was legde hij mijn hoofd weer neer. 'Een ding. Smeken maakt het alleen maar erger. Maar als je het niet erg vindt ga ik nu even mijn maag vullen' 'ne neee' roep ik zacht aangezien ik geen kracht meer had voor hard roepen. Hij deed de deur dicht en draaide hem op slot. 'HELP, Laat me eruit laat me eruit' krijs ik terwijl mijn ogen overstroomde van water. Harde snikken verlieten mijn mond terwijl ik angstig naar adem blijf happen. Ik hoopte maar dat dit echt snel voorbij was en ik er nooit meer aan hoefde te denken en dat Hazz dit never nooit te zien zou krijgen want da n zou hij echt een schrik van zijn leven krijgen. Mijn ademhaling ging steeds gejaagder en harder tot het over ging in hyperventilatie en ik duizelig raakte.

---

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Joél Lucas Lockwood

Ik was nog niet eens van de deur weg als ik hoor dat het niet goed gaat met Mylana. Ik open de deur zo snel mogelijk als ik kan. Ik hoefde geen klappen van de andere ontvoerders omdat ik op de eerste dag al iemand had vermoord. Het meisje tref ik hyperventilerend aan en ik verwijder zachtjes het tape om haar hoofd en keel heen. 'Je had wel even mogen melden dat je problemen hebt met ademen slet' mompel ik tegen haar. Ik doe de deur weer opslot en duw haar hoofd omhoog zodat ik erbij kan zitten. 'Over een half uur mag je weer los. Ik laat je nog even hier zitten. Wel blijf je vastzitten aan de ducktape' zeg ik tegen haar en ik sta weer op. Ik loop weer de kamer uit en doe de deur weer opslot. Ik loop naar de keuken en haal wat eten voor mezelf. Ik ga weer naar de groep gevangenen toe. Ik zie twee gevangenen boven op elkaar liggen. 'Het met elkaar doen kan alleen als je een jongen en een meisje hebt, geen twee meisjes, stelletje achterlijke dombo's' zeg ik grijzend tegen hen.

---

That is a perfect copy of reality.

Mylana

Happend naar adem, naar zuurstof hoor ik de deur vaagjes open gaan maar het leek wel een tweede wereld. Wat ik wel merkte is dat ik meer zuurstof langzaam binnen kreeg. Ik sluit even mijn ogen en langzaam word ik rustig. 'Je had wel even mogen melden dat je problemen hebt met ademen slet' mompelt hij. 'Ja' zeg ik zachtjes bang voor klappen en hijg rustig uit. Ik hoor hoe de deur weer op slot is en hij duwt mijn hoofd omohoog zoda thij kan zitten. Langzaam gaat alles weer goed.Hij kon dat wel zo zeggen maar normaal had ik er niet echt snel last van maar hey op momenten als dit is het volgens mij vrij logisch dat je ademhalingsproblemen krijgt.. 'Over een half uur mag je weer los. Ik laat je nog even hier zitten. Wel blijf je vastzitten aan de ducktape' zegt hij en ik zucht opgelucht 'dankje' mompel ik maar maar wel menend dankbaar. Ik was nu echt dood bang dat hij me weer zo vast zou maken maar dan me zou laten liggen. Hij gaat weer weg en ik sluit weer mijn ogen en zak kort weg in een slaap om een paa rminuutjes later al weer wakker te worden.

---

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Jacelyn Aimee Everald

'Laat ons dan gaan.' Ze schopte me tegen mijn scheenbeen, waardoor ik even naar achteren viel, maar herpakte me snel. Riley sprong zowat neer op Dervilia en waarschuwde haar. ''Doe nou gewoon is rustig. Daar bereik je het meeste mee' Ik wreef wat verontwaardigd over mijn scheenbeen en zuchtte. Ze moest de harde aanpak krijgen blijkbaar. 'Het met elkaar doen kan alleen als je een jongen en een meisje hebt, geen twee meisjes, stelletje achterlijke dombo's' zei Joél en ik rolde met mijn ogen. ''Joél, gedraag je. Wees eens een keer volwassen,'' zei ik en pakte mijn flesje met verdovingsmiddel. Ik kon dat mens niet meer uitstaan, ik had mijn best gedaan om aardig tegen haar te doen, maar als zij het niet teruggaf, gaf ik haar gewoon de harde aanpak. ''Slaap lekker, dat heb je wel nodig.'' zei ik en spoot de verdoving in een pijl om die vervolgens mijn pijl en boog in haar been te schieten. Ik haalde mijn pijl er weer uit en zuchtte diep.

---

I don't want you to die, I want you to suffer.