Let's play a game 2. Speeltopic - Speeltopics

iets wat begint als een onschuldig spel eindigt in een drama.


Een groep jongeren, vrienden, onbekenden of misschien zelfs vijanden. Op vakantie na de nodige drankjes te hebben gedronken en de sfeer losser wordt komt één van hun met het idee een spel te spelen. Na elkaar wat uit te dagen en na nog wat meer drankjes stemt iedereen toe. Er wordt flesje gedraaid en zo worden er stelletjes gevormd, de regels zijn simpel: je gedraagt je als een stel Maar je mag niet verliefd worden. Het begint als een leuk spel maar wat gebeurd er als je echt verliefd wordt? of je 'partner' vreemd gaat en jij jaloers wordt? of wanneer er teveel harten worden gebroken? Iedereen lijkt zeker van zijn zaak en iedereen wil winnen, de inzet is hoog: €100 per persoon en misschien wel je hart. Degene die aan het eind van de vakantie écht niet verliefd is geworden wint het geld.

Regels:
- Maximaal twee rollen per persoon.
- Er is een minimum van 150- 200 woorden. (dit lijkt me makkelijk te halen)
- Naamsveranderingen en afwezigheden graag doorgeven.
- Reserveringen blijven 48 uur staan.
- Geen perfect players, iedereen heeft zijn fouten en gebreken. Mary Sues en Gary Stus worden niet goedgekeurd
- Alleen je eigen karakters besturen
- 16+ is toegestaan
- bekende mensen zijn toegestaan (zoals 1D etc. maar ze zijn dan niet bekend)



Meisjes: vol.
- Scarlett Fay Johnson - lilangel
- Nike 'nikki' Tzavaras - Libera
- Gabriela Valerie William - Rawiyah
- Louisa Hayes undentified


Jongens: vol
- Jah Den 'Jay' Ian McScott - RAB
- Campbell Sanders - Leora

er kunnen altijd nog meer bij komen maar ik wil wel graag evenveel jongens als meisjes.

Naam:
Leeftijd: (tussen de 16 en 22 jaar)
Geslacht:
Afkomst:
Uiterlijk: (liefst met foto)
Innerlijk:
Extra:

(hoop dat jullie het leuk vinden (: tips zijn altijd welkom!)

Het huis:

Duo verdeling:
Louisa - Gabriella

[ bericht aangepast op 5 april 2014 - 11:20 ]

---

When you're broken and you're shatterd love will save you from disaster.

Jayden Ian McScott

'Yeah, dat was de eerste!' hoor ik Jason ergens zeggen. Ik luister er niet meer naar en ijk pas op als Nikky haar lippen van de mijne losmaakt.
'Niet slecht. Dus vanaf nu zijn we een stel?' fluistert ze. Ik knik. 'Let's play this game.' Ik grijns.
'Ik waarschuw je, Nikky, ik verlies nooit en ik kan daar ook niet goed tegen.' Ze drukt een kusje in mijn nek en ik kijk naar de rest. Het boeit me eigenlijk vrij weinig maar ach. Ik leg mijn hoofd tegen Nikky aan en doe mijn ogen even dicht. Ik ben moe, ik heb vandaag de hele dag gereisd. Ik weet dat ze geen kans is. Ik word niet verliefd. Niet meer, zeurt een stemmetje in mijn hoofd. Ik weet niet hoe lang ik dit stel gedoetje vol kan houden als ik de hele tijd maar aan haar moet denken. Ik zucht en druk een kusje op Nikky's wang. 'Ik ben zo terug,' fluister ik in haar oor en ik til haar van mijn schoot af. Zo snel als ik kan ren ik naar mijn kamer. Gelukkig is die nog wel van mij alleen. Ik ga op mijn bed liggen en verstop me onder de dekens. Als iemand binnen komt lopen dan lachen ze me waarschijnlijk uit. Al veel te snel beginnen de tranen weer te stromen. Twee jaar. Twee jaar en ik ben er nog steeds niet overheen. Het is ook gewoon stom van me dat ik haar niet kan vergeten. Misschien is het een klein sprankje hoop dat me ervan weerhoudt. Want misschien is ze nog ergens. Maar zelfs dan. Ze is door mij weggegaan. En ze zal dan ook niet terug komen.

---

Spoiler alert: you will save yourself

Campbell Saunders

Ik liep de wc uit en ik kon nog niet echt merken dat het witte goedje was ingewerkt. Een vriend van mij had me al gewaarschuwd dat ik misschien verslaafd was waardoor sommige spul niet meer het juiste effect meer op me had. Ik had dit echter gewoon weggewuifd. Ik kon inderdaad niet zonder; ik zou niet de verlegen onzekere Campbell worden.
Ik hoorde voetstappen aankomen en rekende erop dat Scarlett voorbij zou razen maar het was echter Jayden die met zijn gedachten ergens heel ver leek te wezen. Ik twijfelde even- zou ik naar hem toe gaan of zou ik het feest geruis in gaan. In beide gevallen moest ik weer de leuke ‘Campbell.’ Zijn dus het maakte niet uit.
Toch besloot iets in me naar Jayden te gaan. Ik snoof even mijn neus en liep de richting op waar Jayden heen ging. Toen ik bij zijn kamer stond- die overigens naast de mijne stond zag ik dat de deur nog op een klein kiertje zat waar gesnik uit kwam. Ik liep naar binnen en sloot zachtjes de deur waarna ik naar Jaydens bed ging waar hij zichzelf onder zich heeft verstopt. Ik ging op het bed zitten en duwde zijn deken weg waar ik betraande ogen zag. ‘Wat is er aan de hand Jayden?’ vroeg ik ondanks alles voorzichtig- zoals de verlegen Campbell zou doen.

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Jayden Ian McScott

‘Wat is er aan de hand Jayden?’ Ik draai me niet om en probeer de gene die het gezegd heeft - wie het dan ook mag zijn - te negeren. Ik heb geen zin om met mensen te praten. Ik wil alleen zijn en voelen wat ik heb gedaan. Het is mijn schuld en ik mag dat niet vergeten. Hoe graag ik dat dan ook wil. Ik zucht en draai me toch om. Ik zie Campbell en tover een waterige glimlach op mijn gezicht. Die glimlach houdt niet lang stand en ik begin weer te janken.
'S-sorry,' stotter ik en ik ga rechtop zitten. De tranen veeg ik ruw weg van mijn wangen en ik kijk hem aan. Ik probeer snel een smoes te bedenken en heb er al snel eentje. Door twee jaar liegen kan je al snel iets bedenken.
'Mijn oom zou vandaag jarig zijn. Hij is vorig jaar overleden,' mompel ik. Ik zucht en sta op om naar de badkamer te lopen. Ik was de tranen van mijn gezicht en kijk naar mijn eigen spiegelbeeld. Ik zie er niet uit en mijn haar zit helemaal verkeerd. Ik pak een pot gel en doe een poging om mijn haar weer goed te krijgen.

---

Spoiler alert: you will save yourself

Campbell Saunders

Hij probeerde te glimlachen waarna hij weer ging huilen- ik herkende dit. Hiervoor gebruikte ik drugs.
’S-Sorry.’ Stotterde hij waarna hij rechtop ging zitten en zijn tranen weg veegde;
‘Mijn oom zou vandaag jarig zijn. Hij is vorig jaar overleden.’ Direct nadat hij dat gezegd had stond hij op en liep richting de badkamer. Ik merkte heus wel dat het een leugen was- maar dat kon hij niet weten.
Ik wist hoe vreselijk was als mensen daarop gingen doorvragen dus ik zou dat ook niet doen. Als hij wat kwijt wilde kwam hij zelf wel.
Toch kon ik het niet laten om over de pil die ik in me zak had te wrijven. Zou ik het hem geven- maar dan wist iedereen misschien dat ik aan de drugs zat.
Ik liep de badkamer in en ik zag dat Jayden met zijn haar bezig was. Ik staarde heel even naar zijn spiegelbeeld waarna ik een pil uit mijn zak haalde en het bij hem neerlegde.
‘Iedereen zoekt soms een uitweg.’

[ bericht aangepast op 14 maart 2014 - 20:49 ]

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Jayden Ian McScott

‘Iedereen zoekt soms een uitweg.’ Ik kijk en zie dat hij een pil voor mij neer heeft gelegd. Ik ga je eigenhandig vermoorden als je daar ooit aan begint. Toen lachte ik er om, maar ik heb haar beloofd dat ik het nooit zou doen. Ik draai me om en kijk hem aan.
'Ik heb iemand vermoord,' zeg ik tegen hem. Mijn stem breekt en ik doe moeite om niet al meteen weer in tranen uit te barsten. 'Haar naam was Thalia. Ze was mijn vriendin. We hadden ruzie en ik zei dingen die ik niet had mogen zeggen. In tranen liep ze weg en ze zei tegen me dat ze er alles aan zou doen om mij nooit meer te zien. Ik was boos dus hechtte ik niet veel waarde aan die woorden. Misschien dacht ik gewoon dat het zo iets was wat je gewoon makkelijk zegt.' Ik ben even stil omdat het moeilijk is om het te vertellen. 'Ik ging die avond naar mijn werk. Ik werkte bij een fabriek en deze avond stond ik bij de versnipperaar. Het was erg saai dus besloot ik wat te drinken te halen. Ik zag onderweg iemand en ik ging erachteraan omdat ik de enige was die nog zo laat dienst had hier. De persoon rende hard weg en ik zag het al aankomen...' Ik kan niet meer praten. De beelden komen terug. Ik begin nu weer te huilen. Ik moet mijn verhaal afmaken. 'Ze konden de DNA niet meer herkennen. Maar die nacht zijn er twee mensen verdwenen. Thalia en mijn oom.' Ik zucht en veeg de tranen weer weg. Mijn blik richt zich op de pil die voor me ligt. Zonder dat ik erbij nadenk vul ik een beker met water en slik ik de pil door.

---

Spoiler alert: you will save yourself

Campbell Saunders

Hij draaide zich om en even verwacht ik dat hij zou verraden dat ik aan de drugs zat maar er kwam echter wat anders uit.
‘Ik heb iemand vermoord.’ Ik hoorde zijn stem breken en even dacht ik dat hij niet verder zou gaan.
‘haar naam was Thalia. Ze was mijn vriendin. We hadden ruzie en ik zei dingen die ik niet had mogen zeggen. In tranen liep ze weg en ze zei tegen me dat ze er alles aan zou doen om mij nooit meer te zien. Ik was boos dus hechtte ik er niet veel waarden aan die woorden.Misschien dacht ik gewoon dat het zo iets was wat je gewoon makkelijk zegt.’ Hij zweeg even en ik wist niet wat ik ermee aan moest. Ik kende hem nauwelijks en hij verteld nou al wat hij heeft mee gemaakt. Ik zelf was niet zo’n type- terwijl ik net dacht dat we op elkaar leken- ergens diep van binnen.
‘Ik ging die avond naar mijn werk. Ik werkte bij een fabriek en deze avond stond ik bij de versnipperaar. Het was erg saai dus besloot ik wat te drinken te halen. Ik zag onderweg iemand en ik ging erachteraan omdat ik de enige was die nog zo laat dienst had hier. De persoon rende hard weg en ik zag het al aankomen...' Tranen rolde over zijn gezicht waardoor ik zag dat hij het zwaar had maar ondanks alles kon ik niet een arm om hem heen leggen- tenminste nu nog niet.
'Ze konden de DNA niet meer herkennen. Maar die nacht zijn er twee mensen verdwenen. Thalia en mijn oom.' Ik vond het vreselijk om te horen dat hij hier zichzelf de schuld voor gaf- hij was de dader niet. Hij draaide zich om waarna hij een glas water vulde en met water de pil doorslikte. Het zou nog even duren voordat de pil in zou werken- bij mij had hij niet meer zo veel effect als dat hij op Jayden zou hebben; had ik hier goed aan gedaan?
Ondanks alles; dat hij dit niet leuk zou vinden sloeg ik een arm om hem heen. Wat moest ik zeggen; het komt goed? Het zou nooit goed komen; je kon mensen niet terug halen van de dood. Je zou achterblijven met een litteken die nooit gezien zou worden.
‘Het is je schuld niet Jayden; ik bedoel jij had de dader niet op hen afgestuurd. Het is afschuwelijk alleen hoe het tussen jullie geëindigd is.’ ik zweeg even en woog mijn woorden af die allemaal niet goed genoeg leken te zijn.
‘Als er iets is; ik ben er altijd voor je. Jayden. Ook al ken ik je net.’

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Scarlett

Gabriella en Louisa zijn nu aan het zoenen. Ik kijk de kring rond, Jayden is net ook al naar binnen verdwenen, het is net alsof de mannelijke helft het nu al eng vindt en vlucht. Een koude rilling trekt door mijn lichaam en kippenvel ontstaat op mijn armen en benen. Ik duw mezelf omhoog van mijn stoel 'Even een vest halen'. Lichtelijk wankel loop ik terug richting het huis. Ik weet dat de alcohol zijn werk heeft gedaan, ik voel het in mijn hoofd, misschien is het beter als ik naar bed ga. Ik sla mijn armen om mezelf heen en wrijf over mijn armen terwijl ik de trap op loop. Halverwege de trap voel ik mijn voet van de trede glijden, een zachte gil ontsnapt uit mijn mond terwijl ik me ergens aan vast probeer te grijpen. Als ik mijn ogen open doe besef ik dat ik wonder boven wonder nog sta, of misschien al wel weer sta, ik weet het eigenlijk niet maar het belangrijkste is dat ik nog heel ben. Weer loop ik de trap op en deze keer bereik ik de overloop zonder te vallen. Ik loop mijn kamer in en grits een vest van mijn bed die ik aan trek, de warmte verwelkomend.

---

When you're broken and you're shatterd love will save you from disaster.

(sorry beetje slecht stukje, ben het hele weekend al heel ziek maar vond dat ik toch een stukje moest posten (: )

---

When you're broken and you're shatterd love will save you from disaster.

Jayden Ian McScott

‘Het is je schuld niet Jayden; ik bedoel jij had de dader niet op hen afgestuurd. Het is afschuwelijk alleen hoe het tussen jullie geëindigd is.’ Ik zwijg en ben woedend op mezelf omdat ik net iets aan een vreemdeling heb verteld hoewel ik het nog niet eens tegen iemand heb verteld die ik al lang kende.
'Het is mijn eigen schuld. En nu komt ze nooit meer terug.' Ik zucht en draai me om zodat hij mijn betraande gezicht niet kan zien. Ik wil niet de jongen zijn die zijn eigen gevoelens niet aankan. Ik maak mensen nu al twee jaar wijs dat het me niks meer doet. Niet dat het mensen echt uit maakt. Mijn familie heeft me al lang verlaten en voor de rest héb ik geen vrienden.
‘Als er iets is; ik ben er altijd voor je. Jayden. Ook al ken ik je net.’ Ik draai me om en kijk hem aan. Over mijn wangen stromen tranen en mijn stem klinkt maar trillerig.
'Waarom? Waarom zou je? Er zijn genoeg mensen die zich mijn vriend noemden. Geen een van hen was ooit een vriend. Waarom zou jij anders zijn? Ik ben toch niemand meer. Ik heb mijn eigen leven kapot gemaakt. Niemand die daar iets aan kan veranderen.' Ik kijk hem even aan. Hij heeft mooie bruine ogen. Wacht?! Wat?! Ik kijk weg en probeer net te doen alsof ik net helemaal niet dat soort dingen gedacht heb.

---

Spoiler alert: you will save yourself

Campbell Saunders

‘Waarom? Waarom zou je? Er zijn genoeg mensen die zich mijn vriend noemden. Geen een van hen was ooit een vriend. Waarom zou jij anders zijn? Ik ben toch niemand meer. Ik heb mijn eigen leven kapot gemaakt. Niemand die daar iets aan kan veranderen.' Zei hij terwijl hij zich omgedraaid had. Even keek hij me aan waarna hij weg keek.
Ik keek heel even de jongen mistroostig aan waarna ik mijn hand onder zijn kin legde en zijn blik zo draaide dat hij me moest aankijken.
‘Ik heb geen idee waarom ik anders zou zijn; misschien omdat ik me meer verbonden met je voel dan op het eerste opzicht lijkt. Misschien ben ik wel niet anders; maar ik wil er wel voor je zijn. Misschien is dat het verschil wat mij anders maakt dan de rest.’ Besloot ik te eindigen.
Ik haalde mijn hand onder zijn kin vandaan waarna ik zachtjes zijn tranen van zijn gezicht afveegde.
En toch kon ik het niet laten door hem in een omhelzing te nemen. Ik deed dit overigens nooit- maar ik had nog nooit iemand mee gemaakt die even – of misschien nog breekbaarder leek als ik.
Iedereen leek altijd ‘normaal’ te zijn en het ‘perfecte’ leventje te leiden. Maar Jayden was net zoals ik. Alles was behalve perfect- of was het toch iets anders wat zorgde dat ik hem in een omhelzing trok?

[ bericht aangepast op 16 maart 2014 - 22:01 ]

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Jayden Ian McScott

Hij pakt mijn kin vast en ik kijk hem aan in zijn mooie ogen. ‘Ik heb geen idee waarom ik anders zou zijn; misschien omdat ik me meer verbonden met je voel dan op het eerste opzicht lijkt. Misschien ben ik wel niet anders; maar ik wil er wel voor je zijn. Misschien is dat het verschil wat mij anders maakt dan de rest.’ Ik weet niet waarom dit mij op de een of andere manier raakt. Misschien omdat niemand mij ooit wil helpen. Of ik accepteer de hulp niet. Hij haalt zijn hand onder mijn kin vandaan en trekt me in een omhelzing. Ik laat de tranen gewoon stromen en kijk na een tijdje op. Zonder dat ik er zelf goed bij nadenk druk ik mijn lippen op de zijne. Rouw doet rare dingen met mensen, toch? En die pil is waarschijnlijk ook al ingewerkt. Er zijn logische redenen waarom ik het deed, maar waarom laat ik hem nu dan niet los? Ik heb mijn armen nog steeds om hem heen geslagen en mijn lippen drukken nog steeds op de zijne. Tranen stromen over mijn wangen maar ik voel me niet meer zoals ik me net voelde. Ik laat hem los en loop weg. Ik weet niet waarheen. Ik kan nergens heen dus ga ik maar weer op mijn bed zitten. Het was toch gewoon omdat de pil daarvoor zorgde? Ik weet eigenlijk niet eens wat de pil doet. Wat is wel weet is dat ik dit niet wil. Ik wil hier weg. Doei vakantie, doei geld. Stom spel.

---

Spoiler alert: you will save yourself

Campbell Saunders

Ik voelde tranen op mijn t-shirt vallen maar het deerde me niet. Het enige wat ik wilde was Jayden troosten- ook al zou ik niet weten hoe. Hij keek op waardoor ik hem los liet en voordat ik iets kon zeggen voelde ik zijn lippen op de mijne. Zijn armen waren strak om mij heen geslagen maar ik wist niet of dat de enige reden was waarom ik nog steeds met hem zoende.
Waarschijnlijk was het alleen maar om troost en bedoelde hij er niks mee- ook al wist ik dat het ergens onzin was. Hij haalde zijn lippen van de mijne af en voordat ik het wist liep hij weg en liet hij me voor even verslagen achter.
Zijn zoen gaf me een rare tinteling in mijn buik- maar dat kon ook zijn van de cocaïne dat net ging opspelen.
Ik draaide mij om en ik zag Jayden op zijn bed zitten. Moest ik naar hem toe of niet? Shit de verlegen, onzekere Campbell komt weer opspelen. Daar gebruikte ik drugs voor; om hem weg te jagen.
Ik liep naar hem toe en ging naast hem zitten. Niet wetend wat ik moest zeggen en ook niet wetend wat Jayden wilde. Ik bekeek het ritme van zijn borstkast. Misschien zoende hij me alleen om me uit te proberen; of ik hem nu zou verlaten. Ik wist het niet maar ik wist wel dat ik wat moest zeggen.
‘Ik laat je niet alleen; Jayden.’

[ bericht aangepast op 16 maart 2014 - 22:34 ]

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Jayden Ian McScott

Campbell komt naast me zitten maar ik verroer me niet.
‘Ik laat je niet alleen; Jayden.’ Ik schud mijn hoofd.
'Dat mag je niet zeggen. Natuurlijk laat je me wel alleen. Dat is gewoon iets van het leven. Zelfs de genen waarvan je dacht dat ze voor altijd zouden blijven vertrekken ooit. Het gaat erom wanneer je vertrekt.' Ik kijk hem aan. Eigenlijk zijn dit soort wijze woorden helemaal niks voor mij. Zo lijk ik ten minste. Ik wil al mijn hele leven schrijver worden. Die droom werd naar de achtergrond geduwd toen ik veranderde. Ik kijk hem weer eens aan. Ik zou uren naar zijn ogen kunnen staren. Gewoon staren, niks anders.
'Waarom krijg ik iedere keer als ik in jou ogen kijk de drang om jou te kussen?' vraag ik. De woorden zijn er al uit voor ik het zelf echt doorheb. Ik bijt op mijn lip. 'Sorry,' zeg ik snel terwijl ik helemaal rood ben. Ik ben ook echt een idioot.

---

Spoiler alert: you will save yourself

Campbell Saunders

'Dat mag je niet zeggen. Natuurlijk laat je me wel alleen. Dat is gewoon iets van het leven. Zelfs de genen waarvan je dacht dat ze voor altijd zouden blijven vertrekken ooit. Het gaat erom wanneer je vertrekt.'
Ik bijt op mijn lip. Wat moest ik daar op zeggen? Iemand had zelfs voorspeld dat ik dood zou gaan als ik zo door ging met drugs. Maar ik was niet verslaafd; ik had het nodig. Als ik verslaafd was gaf ik het zojuist niet aan Jayden.
'Waarom krijg ik iedere keer als ik in jou ogen kijk de drang om jou te kussen?’
Mijn adem stokte- ook al had dat geen reden. Ik zag hoe hij op zijn lip beet wat er ontzettend; ja – sexy uit zag. Kwam dit door de drugs? Ik had nog nooit homo-gevoelens bij mijn andere vrienden gehad. ‘Sorry.’ Hij werd rood en ik schoof dichter naar hem toe waarna ik in zijn ogen keek- bruin hetzelfde als mij ook al gaven zijn ogen mij een ander gevoel dan die van mijzelf.
Ik boog me iets naar hem toe waarna ik mijn hand op zijn borstkast legde en mijn lippen op de zijne drukte.

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Jayden Ian McScott

Hij schuift dichterbij waardoor mijn hart sneller begint te kloppen. Ik heb nog nooit homogevoelens gehad, heb er nooit aan getwijfeld. Maar opeens lijken al die gedachten maar stom. Als Campbell zich naar me toe buigt en zijn lippen op de mijne drukt gaat er een nog beter gevoel dan net door me heen. Even weet ik niet goed wat ik moet doen en is het vooral een soort van schok. Net was het een soort van experiment of hoe je het dan ook wilt noemen. Nu voelt het echter. De kus die ik net met Nikky deelde was anders, het was niet echt. Voorzichtig laat ik hem los en kijk ik hem aan.
'Doet de drugs dit?' vraag ik simpel. Ik durf niks meer over mijn gevoelens te zeggen. Ik weet dat dit niet zomaar een kus voor mij was. Ik ga liggen en trek Campbell mee zodat hij ook ligt.

---

Spoiler alert: you will save yourself