Max Veran Phubar
Iedereens ogen volgen Lily en Tommy, die richting het hutje lopen. Dan komen ze binnen.
'Wat. Was. Daar. Gebeurt?'
June is de eerste die iets uit haar mond kan krijgen. Iedereen kijkt nu naar Lily, die eruitziet alsof ze moet bekennen dat ze een verhouding heeft met Jones.
'Ik... Ik houd van hem. Je kan er ten felste op tegen zijn maar hij is echt niet zo slecht als je denkt. Ik wil gewoon dat jullie gelukkig zijn, dat hij gelukkig is. Ik wil je geen pijn doen. En ik houd van hem,' zegt ze uiteindelijk. June kijkt zo eng, ik besluit spontaan een paar stappen achteruit te zetten en een beetje achteraan te staan.
'Lils,' zegt Silena, voordat June haar mond kan opentrekken. 'Het boeit me niet wat June zegt, of Lewis, maar je bent en bllijft een vriendin, maar dan eentje die hopelijk gelukkig is met Lewis. En hoeveel pijn het June, en Lewis, ook kan doen, maakt het verder niet uit. Het zal af en toe wat meer gespannen zijn hier, ja. Maar valt dat te voorkomen, nee. Het maakt niet uit dat je hem leuk vindt. Voor hetzelfde geldt hadden we Max en Tommy eerst allemaal niet gemogen, maar dat betekend niet dat ze misschien toch aardig kunnen zijn. En ja, ik heb ook een hekel aan Lewis, maar liefde kan je niet sturen, het is iets waar je nisk aan kan veranderen. Hoe graag je het soms ook zou willen Lil.'
Ergens zou ik graag willen zeggen dat we al met zijn vijven bevriend waren voordat Tommy en ik iets kregen met June en Silena, en niet dat we bevriend zijn doordat we iets hebben met hun, maar het lijkt me nou net niet helemaal het moment. Aan de andere kant vind ik het grappig dat ze ineens de wijste van ons is.
June vindt het iets minder grappig. Ze staart Silena aan alsof ze haar zojuist heeft verraden. Wat voor haar gevoel waarschijnlijk ook zo is. Wanneer Tommy: 'Well, je weet wat ik hiervan vindt, Lily,' zegt met een glimlachje, kijkt ze boos, gekwetst, geïrriteerd en bang tegelijkertijd. Heel even zie ik haar blik naar mij toe gaan, alsof ik haar laatste hoop ben.
'June,' zeg ik, recht in haar ogen kijkend. 'Je kan Lily's leven niet besturen. Zij kent blijkbaar een hele andere kant van Lewis.'
Dat was de druppel. Ze beent het omkleedkamertje in, en komt er nog geen minuut later weer uit in haar uniform.
'Ik ben hier weg,' zegt ze, waarna ze de deur dramatisch achter haar dicht gooit.
“A queen will always turn pain into power.”
