Once upon a time (speeltopic) - Speeltopics

Het was een mooie dag in storybrooke, alle vloeken waren verbroken en de doden waren weer tot leven gekomen. Mensen uit alle werelden waren samen, kinderen speelde buiten en volwassenen kletsen samen.

http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=177597

Andere topic

[ bericht aangepast op 7 mei 2016 - 18:20 ]

Ruby

Na uren daar gelegen te hebben, kom ik beetje bij beetje terug in de realiteit. Het droevige gevoel komt weer naar boven drijven. Maar ik weet wel dat ik hier niet kan blijven. Ik besluit terug te gaan naar de persoon waar ik altijd bij terug kan komen, Granny. Met gebogen hoofd loop ik zonder op mijn omgeving te letten richting de stad. Mijn gedachten gaan heen en weer. Als ik bij Granny's aankom zie ik dat de zaak al gesloten is. Gelukkig weet ik de sleutel van de achterdeur te vinden die ergens verstopt ligt. Een auto rijdt voorbij, ik besteed er weinig aandacht aan. Totdat ik zie dat het een politie auto is. 'Graham?' fluister ik zacht. Mijn hart maakt een sprongetje. Ik besluit de auto te volgen, ik wil Graham niet nog een keer verliezen. De auto rijdt regelrecht naar het huis van Regina. 'Nee,' zeg ik verschrikt. Zij heeft hem echt in zijn macht. Ik weet dat ik beter weg kan gaan, maar mijn lichaam werkt niet mee. Ik sta aan de grond genageld en bovendien wil ik weten wat Regina met Graham gaat uitspoken. Om het beter te kunnen zien en horen sluip ik dichterbij. Ik zorg dat ik voor mijn omgeving onzichtbaar ben. Ik heb geen zin in nog een aanvaring met Regina.

---

When you believe your dreams come true

Graham

Voor het huis van Regina stop ik mijn auto. Ik stap uit en loop richting de deur en klop gelijk aan. Al kijkende in het rond wacht ik tot de deur opengaat, maar die gaat maar niet open. Ik pak mijn mobiel erbij en lees het smsje van Regina nog een keer. Ze wilde overduidelijk dat ik er gelijk aan kwam. "Regina, Graham hier." Ik hoorde wat gestommel in het huis, maar de deur ging niet open. "Regina open nu die deur anders breng ik mezelf wel binnen!" Meteen greep ik naar mijn pistool aan mijn gesp. "Ik tel tot drie. Eén." Nog steeds gerommel in het huis. "Twee." Het geluid stopte, maar de deur ging niet open. "Drie!" Met voet trapte ik de deur in. Ik rende gelijk door naar de keuken, omdat ik daar het gerinkel van glas hoorde. "Regina?" In de keuken aangekomen trof ik een ravage van troep aan. Er was hier een gevecht geweest. Er lag wat bloed op de grond en veel glas. Een keukenraam was kapot en in de opening hing.... een stukje rood katoen? En op het aanrecht stond een wolcenpoot. "Shit!" was het enige wat ik kon uitbrengen.

Regina

Vanuit mijn kluis had ik toegekeken. Sydney had goed werk geleverd. Het zou niet lang meer duren of iedereen zou Ruby verdenken. "Storybrooke is geen plek voor wolven."

---

Do I look like Mother Teresa?

---

Ava Heart

'Ik, magie?' Het klinkt nogal vreemd in mijn oren. Hoe kan ik nou magie hebben?
'Natuurlijk lukt het niet, je gelooft er niet in.' Pan rolt met zijn ogen terwijl de woorden over zijn lippen vliegen. 'Maar je kan het wel. Alleen... Nu nog niet.'
Ik frons en sla mijn armen over elkaar. 'Wanneer kan ik het dan wel?' vraag ik. De jongen grinnikt.
'Snel genoeg.' zegt hij.
Ik zucht. 'Maar wie hebben er nog meer magie? Ik weet van mezelf dat ik niet met het weer heb geprutst. Ik was net niet boos. Voor een onweer moet je woede creëren.'
Ik bijt op mijn lip en kijk dan naar Jens. Hij houdt iets verborgen.

---

obsessive rage

Als ik klaar ben met zingen, voel ik een diepe pijn scheut in mijn nek. De wond is blijkbaar open gegaan en om een zuster te roepen gil ik het uit. Gauw staat er een zuster voor me neus die snel de wond hecht. Waardoor de tranen uit mijn ogen komen. Als ze klaar is, krijg ik een glaasje water en controleert ze de andere wonden, die goed blijken te genezen. Vervolgens zit ik weer in mijn eentje.

---

‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina

Jens Potter

'Maar wie hebben er nog meer magie? Ik weet van mezelf dat ik niet met het weer heb geprutst. Ik was net niet boos. Voor een onweer moet je woede creëren.'
Ava bijt op haar lip en kijkt dan verontrustend naar Jens. 'Het kan iedereen zijn geweest. Ik moet die persoon zien. Of horen. Anders kan ik niet weten wie het is. Maar, moeten we niet de plek van de misdaad gaan onderzoeken?'

[ bericht aangepast op 6 mei 2016 - 8:04 ]

---

Ava Heart

Ik grinnik en spring van het dak, mijn voeten raken de grond en ik zak diep door mijn knieën, zoals ik geleerd heb. 'Kom je?' vraag ik.
Mijn hand sluit zich om het handvat van mijn dolk - ik vertrouw het niet hier.
Net als in Neverland voel ik dat er iets niet klopt, maar wat? 'Weet je toevallig of er iemand is die nogal slecht is of was?' vraag ik aan Jens. 'Zoals... Rumpelstiltskin, of... Een boze koningin... Of zoiets.'

---

obsessive rage

Jens Potter

'Weet je toevallig of er iemand is die nogal slecht is of was?' vraag ze opeens aan Jens. 'Zoals... Rumpelstiltskin, of... Een boze koningin... Of zoiets.' 'Ik heb er van gehoord. Maar, waren ze niet actief zo'n 5 jaar geleden? Ik woon hier nog maar 4 jaar, dus daarvan weer ik nogal weinig. Waarom eigenlijk?' Zegt Jens. Hij merkte dat Ava haar dolk vast had. Hij durfde niet te springen, en al zeker niet door die dolk. 'Euhm... Heb je toevallig een opblaasbare matras bij? Of een snelcurcus spring van een dak?

[ bericht aangepast op 6 mei 2016 - 9:26 ]

---

Ava Heart

Ik lach. 'Geen opblaaskussen.' zeg ik. 'Je moet gewoon in jezelf geloven. En als je landt... Door je knieën zakken.'
Mijn nagels tikken ongeduldig tegen de regenpijp. 'Ik kan ook in mijn eentje verder gaan. Maar door alles op te sommen wat er mis zou gaan kom je nog niet beneden. Je kan ook gewoon via de regenpijp omlaag klimmen?' stel ik dan voor.

---

obsessive rage

---

Do I look like Mother Teresa?

Jens Potter

'Je kan ook gewoon via de regenpijp omlaag klimmen?' stelt ze dan voor. 'Ohw ja. Dat is waar. Wacht even.' Zegt hij. En hij is in een wip beneden. 'Waarom stoppen we hier Ava?'

---

Ava Heart

'Hierom.' zeg ik en raap een spiegelscherf op. De randen zijn bebloed, alsof het als wapen gebruikt is. 'Domme dader. Met één spreuk kan je de eigenaar terug vinden.'
Dan bedenk ik me iets en frons. 'Of misschien toch een slimme dader.' mompel ik. 'Als hij of zij door spiegels kan kijken.'

---

obsessive rage

---

When you believe your dreams come true

Jens Potter

'Ken je dan die spreuk? Ik kan hem wel opzoeken in mijn curcus"Verweer Tegen Zwarte Kunsten", maar dan moet ik die eerst gaan halen. En, hoe weten we of het wel echt haar bloed is? We moeten sowieso naar het ziekenhuis.' Zegt Jens.

---

Ava Heart

'Het is vers bloed.' zeg ik. 'En dit is de plek. Wat is het anders? Heeft een depressief kind het uit het raam gegooid tijdens een van zijn momenten? Denk het niet.'
Ik stop de scherf in mijn buidel. 'Zo, daar kan niemand ons zien en raken we ook niks kwijt.' zeg ik. 'Bedek je spiegels altijd. Het is net een camera, alleen zie je deze helemaal niet.'

---

obsessive rage

Ruby

Ik zie dat Graham aanklopt, maar er wordt niet opengedaan. Dat is vreemd, denk ik. Regina was hier een paar uur geleden nog, zij heeft Graham's hart. Ze heeft hem vast bevolen te komen. Maar waarom doet ze dan niet gewoon open? Ik zie dat Graham de deur in trapt. Dat is ook een manier van binnenkomen. Ik zucht, deze keer heeft Regina gewonnen. Ik besluit naar Granny's te gaan. De zaak is nog steeds gesloten, maar met de sleutel kom ik binnen. Ik pak een kop koffie en ga in mijn eentje aan een tafeltje zitten. Ik voel mij eenzamer dan ooit.

[ bericht aangepast op 6 mei 2016 - 12:59 ]

---

When you believe your dreams come true