Graham
"Ik ben Elina Kyriakou maar noem me alsjeblieft Ellie, en welke informatie heb je exact nodig?" begon Ellie haar verhaal. Ik schreef haar naam op en keek naar Ruby, die gelijk haar baan als hulpsheriff serieus nam. 'Wij hebben elkaar al ontmoet. Wat is er precies gebeurd die avond?' Van Ruby kijk ik weer naar Ellie. "Het enigste wat ik van de avond weet is dat ik naar mijn huis liep en vervolgens van achteren werd aangevallen, als eerst in me nek en later de rest en toen viel ik flauw vanwege een klap die ik kreeg. Daarna werd ik wakker met een briefje waarin stond dat mensen die niet uit sprookjes komen hier niet wonen en ik dus moet oprotten voordat dit zich herhaald," Welke persoon had zo'n grote hekel aan gewone mensen? Ik kon me geen persoon bedenken. "Okay, ik heb nog twee vragen. Eén weet je waar precies je was neergeslagen? Twee, je zei aangevallen in je nek, was dat ook een klap?" Terwijl ik deze vragen stelde nam ik taak niet serieus genoeg. Zonder het door te hebben stond ik hartjes te tekenen op mijn kladblok. Toen ik dit merkte sloeg ik snel de pagina om en schreef op wat Ellie zei.
Regina
Eenmaal thuis aangekomen liep ik mijn werkkamer binnen. "Aaarggh." Ik begon boeken van mijn plank af te smijten en met een vuurbal verbranden ik de planten die op mijn bureau stonden. "Het klopt niet, het klopt niet!" Ik kon het in de ogen zien van Ruby en Graham, maar het was onmogelijk. "Ik heb zijn hart! Hoe kan hij gevoelens hebben voor die slet?" Uit woede smijt ik een pot uit het raam.
Do I look like Mother Teresa?
