RPG - {100} - Speeltopic - De Fabriek 3 - Speeltopics

Een groep jongeren wordt via de belofte van een hoog geldbedrag in ruil voor wat experimenten naar De Fabriek gelokt. Deze Fabriek blijkt op een nogal onopvallende plek te staan waar niemand achterkomt. Op het eerste oog lijkt alles normaal en in orde, maar als ze er eenmaal zijn kunnen ze niet meer weg. Ze worden opgesloten en gedwongen te werken aan computerprogramma's. Niet alleen de fysieke, maar ook de mentale omstandigheden zijn niet gezond. De 'bazin' treitert en mishandeld als ze vindt dat de jongeren niet hard genoeg werken. Tussen de jongeren ontstaan ook relaties (vriendschap, liefde, haat)

Brieven van Clementine staan onder spoiler knoppen!!

@Poshlost

Meisjes/jonge vrouwen:
1: Julia Lisa Dragon --> LisaDragonrider
2: Lynn Swan --> Knorretjuhh
3: Anna Hope van der Loo --> _AnneFleur_
4: Sil James --> Undertale
5: Romy Flavia Salvati --> Poshlost
6: Cinderella Marianne de Boer --> Shairell

Jongens/ jonge mannen:
1: Jonas Lynch --> HarryPotter_007
2: Bran Raven --> Necessity
3: Ryan Cooper --> Sheen
4: Albert Svendsen --> IJsvogel
5: Rick Spencer --> Sans
6: Randall Bruce Grey --> NeverTouchMe

Leider: Clementine Chevalier

Regels:
- Je post een stukje van minimaal 100 woorden, langer mag, korter niet.
- Post je 10 dagen geen nieuw stukje, dan stuur ik je een berichtje.
- Geen perfecte personages.
- Alleen ik maak nieuwe topics aan.
- Clementine Chevalier mag alleen door mij gespeeld worden.
- Alle posts zijn in ABN!
-16+ mag, maar onder spoiler knop!!!!




De brief die allen die uitgenodigd zijn hebben ontvangen:




Hier de links naar:
Het ideeëntopic
Het praattopic
Praattopic 2!
Rollentopic
Speeltopic 1
Speeltopic 2
Praattopic 3

Uitgebreide verhaallijn:

[ bericht aangepast op 11 juni 2016 - 15:18 ]

---

chaos makes the muse

Lynn Swan 18 jaar

Ik loop achter Jonas en Julia kamer 2 in en ga zitten op een stoel en laat hem een klein beetje zakken. Ik doe de computer aan en zie het CCconsentrate logo als laadscherm verschijnen. Ik kijk om me heen om iets te doen te hebben, we zitten in een grote witte kamer, en ik besefte me opeens dat ik misschien wel op de computer mijn e-mailtjes kan checken, en aangezien ik mijn telefoon kwijt ben is dat best wel handig, ik bedoel het zou moeten kunnen toch, we moeten ook informatie over die personen vinden via internet. ik wacht tot de computer klaar is met laden, en start internet op.

---

Just be yourself

Toen hij Clementine's commentaar op zijn roken hoorde, grijnsde hij half. Hij hoorde wel vaker dat het niet gezond was en dat wist hij ook wel, maar dat interesseerde hem niet zo. "Gelukkig ben ik ook in staat te beoordelen of ik mijn longen wil verpesten of niet," antwoordde hij haar. Ze leek heel blij te zijn met haar opmerking dat het niet haar probleem was, maar dat was gewoon een feit. Hij was ook volwassen en kon prima zelf kiezen of hij wilde roken of niet. Zij moest zich daar ook gewoon buiten houden. Gelukkig wees ze hem wel waar een zijdeur zat, zodat hij toch even kon roken. Hij knikte haar even toe als bedankje en begaf zich naar buiten, waar hij een sigaret op stak. Hij wist niet zo goed wat hij van de experimenten moest vinden. Het stalken van een persoon of bedrijf leek hem redelijk illegaal. Nou hoorden ze allemaal bij het experiment en was het vast niet zo illegaal, maar wat het dan voor het onderzoek kon opleveren was hij nog niet uit. Waarschijnlijk zat er wel een of ander goed doordacht onderzoek achter, maar hij kon niet bedenken wat dan. Gelukkig hoefde hij alleen proefkonijn te spelen. Toen zijn sigaret op was, begaf hij zich ook weer naar binnen en hij sloot zich bij de rest van de groep aan. De anderen waren al begonnen, dus startte hij ook alles en typte op goed geluk de naam van 'zijn' persoon in. Hij moest toch ergens beginnen? “Heroes don’t exist and even if they did I wouldn’t be one of them”

---

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

Hij schoof zijn stoel naar de computer toe en startte deze op. Concentratie was niet zijn sterkste kant, maar hij zou zijn best doen. Terwijl het scherm het logo van het bedrijf liet zien dacht hij na over zijn opdracht. Hij moest op zoek gaan naar informatie over Van Zijlen Onderzoekers. Wat haalde zo'n bedrijf eruit om toestemming te geven voor een experiment? Zouden ze er geld voor krijgen? Hij betwijfelde het. Een experiment was al duur genoeg, dan kon je beter een fictief bedrijf creëren dan een echt bedrijf vragen om mee te werken. Hij wist zeker dat hij wel eens van Van Zijlen gehoord had. Misschien was de naam in het nieuws voorbij gekomen, of had het in de krant gestaan. Om eerlijk te zijn wist hij niet waar hij precies naar moest zoeken. Gewone informatie over het bedrijf of iets ongewoons? Was hij de enige die er zoveel over nadacht? Hij keek om zich heen. Anna was druk aan de slag, net als de rest. Iedereen was muisstil. Uiteindelijk verliet ook zijn computer het startscherm en kon hij aan de slag. Zijn handen hingen een stukje boven het toetsenbord. Vanuit zijn ooghoeken keek hij naar Clementine die had aangegeven dat ze mochten beginnen. Onderzoek doen naar haar experimenten leek een veel beter idee dan op zoek gaan naar het bedrijf dat voor hem gekozen was. Hoeveel wist hij eigenlijk over zijn werkgever? Niets. Hij keek terug naar het scherm. Aarzelend toetste hij alsnog Van Zijlen in en wachtte hij op de resultaten.

---

• Hardship often prepares an ordinary person for an extraordinary destiny •

Anna Hope van der Loo

Na het nodige ingevuld te hebben opende het internet zich vanzelf. Ze haalde even diep adem en begon te tikken. 'Het Experimenten Huis' Ze vond het eigenlijk maar een vreemde naam voor zo'n belangrijk bedrijf, het had iets kinderlijks. Natuurlijk wist ze niet in hoeverre dit bedrijf belangrijk was, maar sowieso belangrijk genoeg voor Clementine. Ze is best benieuwd of er bij dat bedrijf ook een groep jongeren aanwezig is die info aan het opzoeken is over Clementine en haar bedrijf. Ze laat haar ogen over de tekst glijden. Het bedrijf voert veel verschillende experimenten, onschuldige zoals deze, maar ook met medicijnen. Haar oog valt op een kopje tekst over samenwerkingen. De samenwerking met Clementine Chevalier wordt uitgebreid genoemd. In 2008 heeft, de toen een stuk jongere, Clementine in samenwerking met Het Experimenten Huis een onderzoek gedaan naar problemen bij een tekort aan slaap, helaas is Clementine kwaad weggegaan met als argument dat ze haar bevindingen hebben gestolen. Snel leest ze verder, veel samenwerkingen heeft het bedrijf daarna niet meer gedaan. Ze kijkt naar Albert. 'Heb jij al iets interessants gevonden?'

[ bericht aangepast op 18 juni 2016 - 15:22 ]

---

chaos makes the muse

Het eerste wat hij deed was de officiële site van het bedrijf bezoeken. Da lay-out was grijs en wit, wat genoeg zij over hoe serieus het bedrijf zichzelf nam. Zijn ogen scande de woorden. Er werden proeven gedaan, net als hier. Dat was natuurlijk niet zo heel verbazend, het heette niet voor niets Van Zijlen Onderzoekers. Ze analyseerde wat er met het menselijk lichaam gebeurd onder een hoge werkdruk en hoe lang het duurde voordat iemand daar onder bezweek. Een koude rilling kroop over Alberts rug. Hij vond het maar duister.
'Heb jij al iets interessants gevonden?' vroeg Anna die een stukje bij hem vandaan zat.
'Niet echt,' hij schudde zijn hoofd, maar hij had nog lang niet alles van de site bekeken. Zouden die technische problemen waar Clementine het over had al verholpen zijn? Hij scrolde over de pagina. Zijn computer werkte probleemloos. Hij keek terug naar Anna. 'En jij?'

---

• Hardship often prepares an ordinary person for an extraordinary destiny •

Anna Hope van der Loo

'Ligt eraan wat interessant is.' Ze lachte even en wees naar haar scherm. 'Met dit bedrijf heeft Clementine niet zo'n goede band.' Ze zei het wat zachter en keek even om zich heen, gelukkig was Clementine op dit moment nergens te bekennen. Die was waarschijnlijk een andere groep aan het lastigvallen. Ze moest toegeven dat Clementine zich vandaag redelijk normaal had gedragen, ze leek wat gespannen, maar wie zou dat niet zijn in haar plaats. Ze had niet heel mysterieus gedaan over de antwoorden die ze gaf op de vragen en ze had, in hoeverre mogelijk was, best vrolijk te zijn. De vrouw had nog niet eerder een vrolijke indruk achter gelaten. Ze had wat hards, wat kils. Anna kon haar vinger er niet opleggen wat het nou precies was. Ze verliet de site waar ze net op had gekeken en klikte op het linkje naar de site van 'Het Experimenten Huis' haar oog viel op een knop waar je je kon inschrijven als proefpersoon. Ze lach ontsnapte uit haar mond. Snel keek ze om zich heen in de hoop dat niemand haar had gehoord. Haar wangen begonnen te gloeien en snel herstelde Anna zich. Op de site kon je je inderdaad inschrijven voor een onderzoek naar de relatie tussen slaap en werkgerichte productiviteit, misschien was Clementine dan toch wel te vertrouwen. Ze keek de rechterhoek van het scherm, het was ondertussen al een paar minuten over tien. Als de tijd de hele dag zo zou vliegen waren ze binnen no time klaar hier.

---

chaos makes the muse

Dag 3
Lynn Swan - 18 jaar
outfit:

Ik start het internet op en typ Gmail in, zucht, Clementine heeft de site geblokkeerd. Dan typ ik 'Maria van der Hoeven- Bakker' in, en klik de Wikipedia pagina aan. Op het plaatje in de hoek rechtsboven staat Maria met een nors gezicht afgebeeld, met de tekst eronder 'Maria van der Hoeven- Bakker, geboren op 5 maart 1958. Na een tijdje staren naar haar rare gezicht begin ik met lezen. Kort samengevat stond er: 'In 2010 heeft Mevrouw Maria van der Hoeven- Bakker samengewerkt met Clementine Chevalier, de leidster van het bedrijf Chevalier Experimenten. Ze werkten samen aan een experiment over medicijnen in de fabriek van Maria, nadat Maria van der Hoeven- Bakker zonder duidelijke reden verdween, nam Clementine het bedrijf over en ging in haar eentje door met de experimenten. Verder is Maria later nog in een ander deel van het land gespot, en heeft nu een appartement in Leiden.' Ik start word op ,plak het stukje op de eerste pagina en sla het document alvast op. Terug op het internet zie ik nog een linkje naar de site van Maria staan, daar zal ik zo ook even kijken, eerst het stukje van Wikipedia even samenvatten in word.

---

Just be yourself

Lotus Babette Woodley

Ik stap dus uit het busje met mijn koffers, ik ben wat laat met mijn
spullen omdat ik nog niet klaar was met school, en nog wat dingen
moest regelen, maar hier ben ik! Veilig en wel vanuit Groningen Airport!
Dat was sarcasme. Ik kijk om me heen en loop naar binnen. Waar ik
een briefje zie. 'De tweede trap op naar rechts', dat is dus waar
ik mijn kamer vindt en ik doe het braaf. Ik doe een willekeurige deur open
en besef meteen dat dit mijn kamer moest zijn, want hier was nog een extra
leeg bed erbij. Ik pak alles uit en hoor dan geklop op de deur. 'Clementine Chevalier
hier, ik zie dat je je kamer gevonden hebt?' Ik knik braaf en ben best vrolijk.
'Geniet er maar van, je zit bij Anna, Romy, Ryan en Albert. Jij mag Anna helpen.'
Zonder nog meer uitleg te krijgen, maar wel de brief die de andere ook kregen, loop
ik naar beneden met een peer in mijn hand. Ik lees alle woorden en kijk dan om me heen,
ben ik nu al verdwaald. 'Gelukkig niet.' Ik zie op de achter kant van het briefje waar ik
moet zijn en hoe ik daar komen moet. 'Natuurlijk', en ik loop meteen de weg goed.
Ik doe de deur open en zie Anna zitten. Ik pak een krukje en ga naast haar zitten.
''Hoi! Ik ben de nieuweling, aangenaam Lotus', zeg ik op een beleefde toon.

---

~

Romy plaatste zich achter een, duur uitziende computer, en plukte aan haar natte haren toen ze wachtte tot hij opstartte. Ze keek om zich heen waar ze iedereen in stilte binnen zag komen. Haar handen zweefden boven het toetsenbord en ze zuchtte. Het internet was weg met een storing, en ze werd alsmaar wantrouwiger. Net toen ze haar zoekopdracht intypte, ging de deur open, en hoewel ze Raven verwachtte, was het een meisje. Ze stelde zich voor aan Anna en Romy grijnsde. Niemand had gezegd dat er niet gepraat mocht worden, dus stond ze op en liep ze naar het tweetal toe. ‘‘Hey! Lotus heet je? Mooie naam, ik ben Romy.’’ Verderop zag ze een afkeurende blik van Jonathan en knipoogde even naar hem.

---

tya

Lotus Babette Woodley

Ik ga aan de computer aan de andere kant van Anna zitten en
knik. Een beetje opkijkend van de binnenval van Romy
kijk ik naar Anna. 'Ja, aangenaam kennis te maken?'
Ik laat haar even niet merken dat ik een vragende blik
in mijn ogen heb en doe net alsof ik gewoon zit
te wachten tot de computer eindelijk een keer opstart
wat al heel erg lang duurde, voor mijn gevoel dan. Eigenlijk
was het pas drie minuten geleden dat mijn computer opstartte
alleen ik was ongeduldig dus dat begrijp je wel. De start
pagina kwam te voorschijn en ik kon wel juichen. 'Eindelijk,
en wat deed je eigenlijk hier?'

[ bericht aangepast op 19 juni 2016 - 21:26 ]

---

~

Gapend kwam ik mijn bed uit, me ervan bewust dat Ryan en Romy al weg waren. Dus nam ik uitgebreid de tijd om kleren uit te zoeken. Romy deed dat ook altijd, dus waarom zou ik dat niet mogen?
Toen ik uiteindelijk veel te laat de zaal in wandelde was er niemand meer. Maar ik zag wel koffie. Dáár had Raven dat dus steeds vandaan.
Enthousiast schonk ik de koffie in, maar trok een gezicht. Het was heel erg waterig. En ik overdrijf niet.
Ik goot er maar wat melk bij, om de smaak iets beter te maken, en toen ook maar wat suiker.
Nu was het enigszins normaal. Ik nipte tevreden en at ondertussen een droog broodje met al even droge kaas.

[ bericht aangepast op 20 juni 2016 - 20:48 ]

---

i wanna vincent van gogh cry in a corner

Anna lachte, een vrolijk geluid dat ervoor zorgde dat de grauwe ruimte voor een momentje oplichtte. Ze wees naar het scherm en vertelde dat Clementine het niet goed kon vinden met het bedrijf dat zij moest onderzoeken. Al sprak ze de woorden fluisterend uit. Alsof ze bang was dat Clementine het horen zou.
Albert grinnikte zachtjes en keek terug naar de website die hij bezocht. Onbewust vroeg hij zich af of er hier ook iets over Clementine te vinden was. Hij voerde haar naam in op de de zoekmachine en stond op het punt op enter te klikken toen er een meisje de kamer inliep. Vreemd, hij had niet verwacht dat er zo laat nog nieuwelingen zouden meedoen. Hoewel ze er fijntjes uitzag had ze best een stoere uitstraling, Charmant. Ze ging aan de andere kant van Anna zitten. Romy kwam naar haar toegelopen en stelde zichzelf voor.
Hij nam voor om hetzelfde te doen en schoof zijn stoel iets naar achteren, zodat hij langs Anna heen kon kijken. Hij had de naam van de nieuweling wel horen vallen, maar hij wist het niet meer zeker. 'Lotus, toch? ik ben Albert.'

---

• Hardship often prepares an ordinary person for an extraordinary destiny •

Zijn reistas zette hij neer op het lege, gammele bed en zuchtte. Hij werd ontvangen door een vrouw, Clementine. Ze stond hem niet aan, ze had iets duisters over haar gezicht. Hij besloot er zich weinig van aan te trekken en pakte zijn spullen uit, voor zover dat ging. Hij zat op de kamer met ene Julia, Lynn en Jonas. Hij hóópte oprecht dat er hier op z'n minst wat knappe dames waren, maar als ze allemaal als Clementine uitzagen had hij pech. Hij vertrok naar de computer/werkruimte, hij had tenslotte al ontbeten. Zittend werk was niets voor hem, hij moest bewegen, maar ach, het bracht geld op. De kamer was wit en zowaar steriel, en hij zag verschillende mensen zitten. Kreunend stateerde hij in zichzelf dat ze allemaal waarschijnlijk te jong voor hem waren, en bleef even in de deuropening staan. ‘‘Goedemorgen iedereen.’’ Zei hij, zijn stem nog wat hees, het was tenslotte vroeg in de ochtend. ‘‘Francis Brooks, aangenaam.’’ Hij stak een hand op en keek de kamer even rond, en zette zich vervolgens neer naast een jonge jongen met donker haar en een vriendelijk gezicht. Hij stelde zich op dat moment voor aan een meisje die Lotus heette, en ook in de bus zat met hem. Hij wachtte tot de jongen ‘‘vrij’’ was en stak toen zijn hand uit. ‘‘Aangenaam, en jij bent?’’

[ bericht aangepast op 19 juni 2016 - 22:25 ]

---

tya

Lotus Babette Woodley
Ik zie net dat een jongen zijn hand opsteekt
en dan doe ik hetzelfde, gewoon om hem niet alleen
te laten voelen. Dan stel ik me voor als Lotus, in plaats
van Albert. 'Sorry', zeg ik grinnikend en ik ga verder met
op google drukken en een half uur wachten tot dat hij
eindelijk geladen is. 'Wat een mooi weer he?' Zeg ik
tegen Romy die er nog steeds bij staat, alsof zei
niks te doen heeft. Ik draai me weer om naar
de nieuwe jongen. 'Wat is jou naam?' Ik glimlach
en type ondertussen de naam die ik zoeken moet...

[ bericht aangepast op 19 juni 2016 - 22:43 ]

---

~

Anna Hope van der Loo

Ze voelde zichzelf steeds verder in elkaar krimpen naarmate er eerst een meisje, dat zich voorstelde als Lotus, binnenkwam en niet heel veel later een jongen, of man. In ieder geval was hij duidelijk ouder dan zij. Hij stelde zich voor als Francis. Anna opende voorzichtig haar mond. 'Ik ben Anna.' Zei ze in het algemeen, hopelijk net hard genoeg dat het hoorbaar was. Dit soort dingen gebeurden altijd, net als je gewend bent aan het gezelschap om je heen veranderd er weer iets. Of het nu de sfeer is of, zoals in dit geval, er mensen bij kwamen. Anna hield er niet van en normaal gesproken zou ze zich de rest van de uren afwezig houden. Helaas moest ze hier wel en kon ze niet anders. Als ze zich nu zo zou gaan gedragen zou dit een hele, hele lange week worden. Ze kijkt naar Lotus. 'Clementine is de grote baas. Probeer haar te vriend te houden.'

---

chaos makes the muse