• Het was een mooie dag in Storybrooke, alle vloeken waren verbroken en de doden waren weer tot leven gekomen. Mensen uit alle werelden waren samen, kinderen speelde buiten en volwassenen kletsen samen.

    De dagen werden slechter er liep een moordenaar rond die ze niet kunnen pakken, tegelijkertijd belanden er veel mensen in het ziekenhuis, er zijn vloeken bezig. Zouden ze het nog wel kunnen redden?

    De vloek is uitgesproken en iedereen is vergeten wie hij is. Hoe loopt dit af?


    Once Upon A Time (speeltopic) ~8
    http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=178517

    Vittoria Gold
    Graham glimlachte maar daarna keek hij mij serieus aan. 'Wat is er aan de hand? Ik zie dat je ergens meezit...' ik zuchtte even en keek hem aan.
    'Ik heb iets verschrikkelijks gedaan, nou ja ik wilde het niet maar ik had geen keus. Ik uh.' ik wende mijn ogen van hem af en keek naar de grond.
    'Dankzij mij is August dood.' zei ik zachtjes een traan rolde van mijn wang. 'Maar, maar ik.' ik had moeite om het uit te spreken en daarom sprak ik niet verder, meerdere tranen stroomde over mijn wangen terwijl ik eigenlijk niks van verdriet, of spijt voelde.

    Joseph Lloyd Dombrowski

    We liepen binnen in de kamer en Lisa vroeg direct aan Agnete hoe het ging.

    Carson Beckett

    Opeens liepen Lisa en de twee honden binnen, de rust was dus uit.

    Ik voelde me buiten gesloten en besloot maar door te rijden, beter negeren dan reageren.
    Ik reed door bij het eerste café dat ik kon vinden en deed mijn helm af en zette mijn motor neer,
    even opslot zetten en toen liep ik naar binnen. Er waren veel mensen, en ik kende er geen 1, wat leuk
    weer! Ik sloeg mijn ogen neer en ging treurig op een kruk zitten, hoe zou mijn leven hier aflopen?
    Zou het hier wel leuk worden? Ik keek naar mijn pikzwarte nagellak die ik een week geleden heb opgedaan.
    De kleur van mijn motor, en mijn broek. Ik deed mijn benen over elkaar en zuchtte. Leuke tijden tegemoet, zeiden
    ze...
    Jade
    All the best people are crazy
    x- melanie martinez -x


    ~

    Neal
    Nadat mijn vader me had laten verdwijnen naar het bos en ik eindelijk de bos weer uit was besloot ik om maar even naar Granny's toe te gaan, gelukkig kon ik weer goed lopen en helder nadenken. Bij granny's binnen zag ik een meisje alleen zitten ze had zwart haar, zwarte kleren aan en ik zag dat ze zwarte nagellak op haar nagels had ik ging naast haar zitten en bestelde een koffie bij Granny. Ik keek het meisje aan. 'Nieuw hier?' vroeg ik aan haar, ik had haar namelijk nog nooit gezien, oké dan was ik een hele tijd weggeweest.

    Ruby

    Dankbaar pak ik een tissue van hem aan en veeg mijn tranen er mee weg. "Nee, totaal niet. " zegt hij vrij kalm, terwijl hij weer wat opschrijft. Zijn stem kalmeert mij. "Je zegt dat er iets niet klopt. Noem alles op wat niet klopt." Ik spring overeind. 'Oh Archie, ik ben hier niet geschikt voor. Voor dit soort gesprekken.' Ik loop even heen en weer door de kamer. Ik twijfel of ik weg zal gaan, maar besluit toch weer plaats te nemen op de bank. 'Telkens als ik bij mijn moeder in de buurt ben lijkt het alsof de tijd even stil blijft staan en daarna voelt het als of ik iets vergeten ben. Maar ik kan mij dan niet herinneren wat. Dat is toch niet normaal?' vraag ik onzeker. 'Ik weet niet wat ik er mee aan moet,' Ik verberg mijn hoofd op mijn knieën.


    When you believe your dreams come true

    Jo


    "Geloof me lieverd." ze legt haar hand op mijn schouder. "Als ik dat wist, wat ik dus niet weet, zou ik dat hart allang gestolen hebben." ze loopt van me weg en schenkt een glas whisky in. "Twee harten, alle twee van de dochters van Gold, ik had de dolk van The Dark One geen eens nodig. Ik zou twee dochters in mijn bezit hebben. Ik zou je vader dan overheersen." ze drinkt haar glas leeg en kijk Jo vervolgens aan. "Sorry ik kan je niet helpen..."
    De tranen prikten in mijn ogen, ik heb geen idee hoe want ik had geen hart, maar het eerste persoon wat ik vertrouwde was weg, ze deed alsof ik een pop was ofzo! Ik keek haar even aan, hopend dat ze de tranen,die zich ontwikkelde in mijn ogen,niet zou zien.
    "Dus als je mijn hart had, zou je me gebruiken?"


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Graham

    Vittoria zuchtte en keek mij vervolgens aan.'Ik heb iets verschrikkelijks gedaan, nou ja ik wilde het niet maar ik had geen keus. Ik uh.' Vittoria wende haar ogen van mij af. Iets klopte er niet aan haar. Die houding en dat gedrag van haar kwamen me bekent voor, maar dan niet bij haar. 'Dankzij mij is August dood.' zei ze zachtjes een traan rolde over haar wang. 'Maar, maar ik.' verder kwam Vittoria niet. De tranen bleven over haar wangen stromen. Ik wilde haar omhelzen, maar ik kon niet geloven dat ze August vermoord had. "August, vermoord?" vraag ik licht verbaast om te bevestigen of ik het echt goed had gehoord. "Je hebt August vermoord?"

    Archie

    Ruby neemt een tissue van mij aan en veegt haar tranen er mee weg. Op dat moment springt Ruby opeens overeind. 'Oh Archie, ik ben hier niet geschikt voor. Voor dit soort gesprekken.' Ze ijsbeert door de kamer. Symptomen dat ze twijfelt of ze dit gesprek nog wel wilt, maar uiteindelijk neemt ze toch weer plaats op de bank. 'Telkens als ik bij mijn moeder in de buurt ben lijkt het alsof de tijd even stil blijft staan en daarna voelt het als of ik iets vergeten ben. Maar ik kan mij dan niet herinneren wat. Dat is toch niet normaal?' ze klonk vrij onzeker. 'Ik weet niet wat ik er mee aan moet,' Ze verbergt haar hoofd op haar knieën. "Als je bij je moeder bent, wat doe je daar dan meestal? Gebeurd het tijdens een ruzie, vanuit het niets of tijdens het eten bijvoorbeeld?"

    Regina

    Ik zie dat de tranen al in Jo's ogen staan. "Dus als je mijn hart had, zou je me gebruiken?" ik keek haar lachend aan. "Natuurlijk niet lieverd." ik schenk nog een glas voor mezelf in. "Ik zou je vader gaan gebruiken. Jullie harten heb ik alleen nodig om hem te gebruiken. Jij mag doen wat je wilt, tot in zekere grenzen natuurlijk."


    Do I look like Mother Teresa?

    Jo


    Regina kijkt me lachend aan, "Natuurlijk niet lieverd." ze schenkt nog een glas voor haarzelf in. "Ik zou je vader gaan gebruiken. Jullie harten heb ik alleen nodig om hem te gebruiken. Jij mag doen wat je wilt, tot in zekere grenzen natuurlijk."
    Ik kijk haar argwanend aan, mijn vertrouwen is ze in ieder geval kwijt, het deed pijn, geen pijn in mijn hart, want die had ik niet, maar in mijn hoofd. Het voelde gek, het was zo'n rare pijn van dat je net iemand vertrouwde, net iemand al je geheimen had verteld maar dat diegene alles had doorverteld, zo'n leegte, zo verraden, zo'n gevoel dat iedereen kon zien wat er in mijn hoofd omgaat.
    "Mag ik ook?" vroeg ik en knikte naar het whisky, misschien helpt het een beetje tegen die vage gevoelens.
    "Maar je moet weten dat met magie omgaan erg gevaarlijk is, de regel... misschien ken je hem wel, maar het is de wet van drie... Daar moet je voor oppassen." zeg ik en ik kijk Regina serieus aan.


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]



    Agnete Annica Saari


    Opeens hoor ik hetzelfde getik als daarnet, enkel heviger en met een ander geluid, dat van een kettingmachine. Ik hoor hoe iemand gilt en dat er iets op de grond valt, daarna hoor ik geen hart meer kloppen. Mijn ogen worden zilver en ik gil het uit als een Banshee, met een ontiegelijk hard geluid gil ik.


    ‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina

    Vittoria Gold
    'August, vermoord?' vroeg hij licht verbaast nu zat ik te twijfelen of ik het hem wel had moeten vertellen, zou hij het wel begrijpen dat ik er niks aan kon doen vast niet, ik droogde mijn tranen en keek hem aan. 'Je hebt August vermoord?' zei hij. 'Regina heeft hem vermoord, en dankzij mij kon ze dat doen.' ik keek hem aan hopend dat hij het zou begrijpen. 'Regina heeft mijn hart en heeft me bevolen om August te gaan zoeken.' zei ik snel.

    Ruby

    "Als je bij je moeder bent, wat doe je daar dan meestal? Gebeurd het tijdens een ruzie, vanuit het niets of tijdens het eten bijvoorbeeld?" Hier moet ik even over nadenken. 'Vaak weet ik niet meer wat ik daar kwam doen. De laatste keer had mijn moeder een onenigheid met Vittoria, de andere keer was na de val geloof ik.' Ik wist niet of ik er goed aan had gedaan om Regina's advies op te volgen om met Archie te praten. 'Mijn band met mijn moeder is heel goed, dus ik snap niet waarom ik dat gevoel bij haar krijg.' zeg ik een beetje vragend.


    When you believe your dreams come true

    Regina

    "Mag ik ook?" Jo knikte met haar hoofd naar de whisky en ik schonk een glas voor haar in. Ik hief het glas en nam een slok. "Maar je moet weten dat met magie omgaan erg gevaarlijk is, de regel... misschien ken je hem wel, maar het is de wet van drie... Daar moet je voor oppassen." ze kijkt me vrij serieus aan. "Magic always come with a price." fluister ik zachtjes. Ik kijk Jo aan met een geïnteresseerde blik aan. "De wet van drie?" dit kon interessant worden...

    Graham

    'Regina heeft hem vermoord, en dankzij mij kon ze dat doen.' ik schudde ongeloofwaardig mijn hoofd.. 'Regina heeft mijn hart en heeft me bevolen om August te gaan zoeken.' zei ze snel erachteraan. Haar hart?! Dat waren alle symptomen die ik herkende. Hoe kon ik zo stom zijn dat niet te merken? Waarom lag ik in dit achterlijke bed. Ik trok het infuus uit mijn arm en stond met moeite op. "We gaan dat hart terugkrijgen." mompel ik en langzaam strompel ik naar de kast waar mijn kleding lig. Zonder enige schaamte kleed ik mij om waar Vittoria bij is, ook al duurt het vrij lang en ben ik nu al weer vermoeid. Ik wrijf even in mijn ogen en draai me dan om naar Vittoria terwijl ik ik mijn riem dichtdoe. Mijn bovenlichaam is nog bloot, maar ik moest even zitten op het bed. "Ik geloof dat jij niet schuldig bent." fluister ik haar toe. "Jij zou zoiets nooit doen..."

    Archie

    'Vaak weet ik niet meer wat ik daar kwam doen. De laatste keer had mijn moeder een onenigheid met Vittoria, de andere keer was na de val geloof ik.' Ik knikte instemmend. Dit klonk vrij interessant. 'Mijn band met mijn moeder is heel goed, dus ik snap niet waarom ik dat gevoel bij haar krijg.' ik schudde mijn hoofd. "Okay, laten we even stoppen over dat geheugenverlies. Heb je ook nu ook andere gedachtes die je eerst niet had? Alsof je een tweede leven heb geleden?"


    Do I look like Mother Teresa?

    Jo


    Regina schonk een glas whisky in en ik nam een grote slok, het was niet de eerste keer voor mij, al denken veel dat wel, ik ben al wel in de 30! Oké dat klinkt een beetje eng, ik zeg wel gewoon dat ik 14 ben.
    "Magic always come with a price." fluistert ze en kijkt me geïnteresseerd aan, "De wet van drie?" vraagt ze, "Ja... de tovenaarswet..." zeg ik maar kom er al snel achter dat ze het niet kent, ik drink in een teug mijn glas leeg en zet hem terug,
    "Houdt de wet van drie in ere, driemaal zullen uw daden wederkeren, leer deze wet en leer hem goed, dat wat je zaait, je ook oogsten moet..." herhaal ik zielloos zinnen die ik vroeger vaak heb geleerd.

    [ bericht aangepast op 5 juli 2016 - 23:48 ]


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Ruby

    Hij schudde zijn hoofd. "Okay, laten we even stoppen over dat geheugenverlies." Ik haalde opgelucht adem. "Heb je ook nu ook andere gedachtes die je eerst niet had? Alsof je een tweede leven heb geleden?" Tweede leven? Probeerde hij mij nou het gekkenhuis in te praten? Alsof ik schizofreen ben? De ergste gedachten spookten door mijn hoofd. Ik moest mijzelf kalmeren, zo was Archie niet, hij heeft altijd het beste met iedereen voor. 'Ik heb dat eerder gehoord. En soms denk ik dat inderdaad ja,' zij ik beschamend. 'Alsof ik nu niet mijzelf ben?' Eigenlijk stelde ik deze vraag aan mijzelf. Was dit mijn ware ik, of leidde ik een heel ander leven. Er was teveel gebeurt waardoor ik aan het twijfelen kwam.


    When you believe your dreams come true

    Vittoria Gold
    Graham trok ineens zijn infuus uit zijn arm en stond met moeite stond hij op. 'Graham.' fluisterde ik zachtjes wat gaat hij doen. 'We gaan dat hart terugkrijgen.'' mompelde hij, langzaam strompelde hij naar de kast en zonder enige schaamte kleedde hij zich bij me om ik draaide me even om zodat hij wat privacy had hij ging zitten op het bed en ik draaide me naar hem om ik zag dat zijn bovenlichaam nog ontbloot is en even keek ik haar naar. ''Ik geloof dat jij niet schuldig bent.' fluisterde hij. 'Jij zou zoiets nooit doen..' een glimlachje verscheen op mijn gezicht hij begreep het gelukkig, maar hij zag er nog best moe uit. 'August heeft mij nooit iets aangedaan, ik ken hem eens niet echt.' ik onderzocht zijn gezicht even maar algauw dwaalde ik even af naar zijn ontblote bovenlichaam zachtjes schudde ik mijn hoofd en keek hem weer aan. 'Maar Graham, gaat het wel met je? weet je zeker dat je weg kan en beter niet hier kan blijven?' vroeg ik aan hem.

    [ bericht aangepast op 6 juli 2016 - 13:15 ]